장음표시 사용
481쪽
possessionibus compulsus est. Uror eius in recta virtutis via vel praecessit eum vel secuta est; fuit enim illi non dux ad mollitiem &avaritiam, sed ad sortitudinem quasi redux in ora viri sui. a Continentiam Ec ι eastitatem uterque smul professi non iam se secundum carnem noverunt , ι sed a suo in corpus Chri- si transere, S magna illa divini eum Mese sa conjugii aemulatione , spiritualibus tanto firmioribus quanto castioribu, nexibus Christi caritate copulati sunt .
C A P. III Provellatim aὰ Sacerdotiam Apis r Iliamtixor is curis do insisti ct citaίει missi liberas. Quamvis non nisi sub ipsa conversonis ini
tia Paulinianas epistolas accepi sse videa tur Aper, jam tamen a ad Saeerdotium promotus fuerat,ec in ea sede tamquam . in pacis & ustitiae solio non nutu tantum divino positus est sed & humano ibi locatus suffra gio. Nec est profecto eur miremur quod viros , qui eum eloquentia tum sapientia , --gnis quoque virtutibus in negotiorum civilium tractatione claruerant, ad sacerdotium promo vendos populi assumerent, ipsa non modo h minibus vim inserendo, sed legibus etiam E clesiae repugnantibus. Si haee vis abominanda
prorsus de intolerabilis in iis qui e statu seculari in Ecclesiam se intrudunt, At ex seipsit, non divinitus vocati, sed cupidine aecens
culmen honoris, opus de onus Angelicis etiam humeris Armidandum rapiunt. potius 9uam assequnturi quam econtra laudabilis de lanctaea est qua populus ad sacerdotium compellit, Diargetque promoveri quos tanto Deus honore dignos ostenderit , ut Ambrosos , Paulinos, Cermanis, aliosque hujusce meriti viros: eum quibus sane conferendus est Aper, quem ad 1acerdotium ambitione seculari non fui ae provectum vitae ejus declarat sanctitas i ipse enim rarus urbium frequentator familiare . secretum taciti ruris adamavit, ruis otium negotia pras rari, inquit d ad eum Paulinus, u*ae te ecclos sica Militari μ&rahens, sed j.m pene forensibus
de I agrum suis videtur excoluisse manibus. Ea litteris a vero Paulini apparet in Me seiae essit annum saltem illum exegisse, quo peracto . ereditam sibi dispensationem solers ta lentorum herilium multipli eator exercuit . a UUxorem de liberos domi habebat, ibi , Vitam Vagebat ab omni perturbatione expertem S se elusam a pelagi fluctibus, tutam in Eritim porista mentis in mussa rasem in meditatione caminis
sudiorum operemque colestium quas quodum remisia oratis exerens . ι in domo ecelesti agi
tur liber exsequebatur, de iis non sollicitus quae
A in domo sua terrena agerentur, uxoris suae fide de prudentia fretus , - quae eamdem sibi, sed .itae et sollicitudinis varietate , assecuturam proponebat felicitatem: . Lahoracis enim inistenta corporeis, secularibus vacabat negotiis , ut vir vaearet Christo; a non Me seculum Christo, sed virum sibi praeserens; neque enim in eo voluntati suae inhaerebat, sed saluti eius consulebat, ν cui naturae, conditione exigeniste , debebat obsequium, atque ita dum seculari-hus negotiis serviret, non ipsi seculo, sed Christo militabat: rata se fore fidelem Deoque ac ceptis iam , s tamquam in immobili scopulo B stabilita turris se opponeret necessitatibus se euli & procellis quae turbare potuissent eam , qua maritus ejus laetus fluebatur , tranquillitatem . Illi Aper ν suorum, seu liberorum , possessionem praediorum reliquisse videtur ersequentibus: curus ilia stoli cciri, inquit a Apro
Paulinus, ae tu cares. To sidere vide ων. ae tu possidearis a m da, o M pol euris a rarim. Ponaliam a pro sto tuo discors ahumit voLaetas segluod magis mirum G, inmors sera opera dixidis v ω trie conrunam . Nam sine anima captivisura rem captivitati, is hiartare spiritas admim ora , firmis vis madias fias in opera virtutis: ιrathio Dis extera C dit ad utilia, a vincta fortiter lumbos Itios, o escas pigritiae nos taeni, facta es tibi tam iam navis quam rearar a longi aos neens ria diviqi me reddens pisse casam qua Dat casuris , ut quia Dei Iane 'ν temin ne Deo. Nam cum trisuram ,setit Aristum es, dederii cui detit tri tum, tume o munus suas ad periens pauperi, O fraestim opera suae pore gens is
de terran a elatorie si ibas , thesauritat in terra :sed uis sorias obribus, quam damnosis avaritia quae sitio se aeratur.
DIeit Paulinus a Deum euius est mutare hominem , quia solus potest instaurare quod solus J secit, plura tune mirabilia solito gratiae signa, quae ieecatorum animas convertunt, serisse , quasi properasset suos eripere ab ira venturat in quo non tantum se uxoremque suam Therasam , suspicium severum sibi carissimum , de Aprum, ad quem serab bat, ejusque uxorem spectare poterat, verum de Pammaehium, pinianum uxoremque illius Nelaniam iuniorem, Constantem dc Maearium qui amplissima obierant munera; multosque alios nobis ignotos, quibus adiiciendus Cerma nus Auti moeotensa, qui a muniis te dignitatibus seculi in eleticorum sortem inaudito plane de miro modo a Mncio adstitus est . Deus in istis sanctis . virtutum ostendebat exempla multis maxime ut illa a quanto enim marori sapientia cle prudentia naturali eminebant , tanto evidentior in eorum conuersone Dei potentiae operatio de virtus apparebat i ideirco Paulinus . pennas habere voluisset, ut volaret ad Aprum, in eius colloquio requiesceret, de Deum toto corde laudaret. ι Quod autem aliis
exemplo . quibusdam induratis de reprobis
482쪽
tes imonio erat: quare . homines quorum spes Αintra huius aevi spatia concludebatur, & in quibus timor Domini finem libidinum S avaritiae
nondum feeerat, Apri conversionem fexistima veremtorem stultitiatae ius humilitatem eonte inserunt, qua eoruma gestuebatur superbia i &' A castitatem, quam erat amplexus, fuere detestati : ι Lum mundus odit ubi eum a se alienum & motibus adversum vidit , ae sua illa Zelotypia Aprum iam verum Dei famulum probavit. In eius rudimentis virtus persectionis est operata, sed tentaticinibus iam ille obsistere poterat a beatumque se exis semabat quod ocisset eum mundus , quia Chria. fio servietat Hine se Christianum cred hat quia eum odisse coeperant qui diligebant,
ec despicere qui timebant 3 sibique conscius erat suod si ipse idem suisset qui antea, aeque
ut solebant de dilexissent Ad venerati suu-sent. inee seripserat ad Paulinum Apet in epistola sua quam ad eum a e tacito sui ruris' secreto mist, in qua citra datum totiui suae conversonis seriem reserebat In fine epist Iae affirmabat . se inconcussa mente stim O- tholi eam tenere & libera voce prosteri, ac ρ in ea se rudem atque Deo infantem esse dicebat. Laetatus est valde Paulinus ita iis quae Cad eum scripsit Aper . de eum non haberet I nax ut ad eum volaret, ipsique hane se- eitatem eotam gratularetur, quid de ea sentiret in egregia dc eleganti epistola testatus est , in qua ei dieit ν peripietium esse quam sortiter Gederet in Christo, eui )am ab ini-
. tio donatum esset pro Chriso pati mhottatus est ut hane perseeutionem sussineret, quam ipse olim passus fuerat ; ι ut suos. adia. versatios firmissima lui militate destrueret . eorum Odium S obtrectaticines potius vitae moribus quam linguae sermonibus confunderet , & ad Dominum silentio humilitatis & I
voce patientiae loqueretur il deinde vi venit ad illam admirabilem immutationem quam Dominus in Apro operatus fuerat a sub finem a eum hortatur ut diligentem se in prosectu pietatis exhibeat , ut eadem assectione
in Domino delectetur, qua in peccato saerat delectatus a & addit 3 r Impense rega ira me is
oratas vitas tuis im ius , O quoties saeris iceas, litteris revisera satias di illax anum reficiendi studio expetebat Paulinus I S maximo eu-mulabatur gaudio eum et eum in scientia spiaritali proficere cognoscebat Paulino libentissime obtemperavit Aper, de reipsi eum sn- Egulis annis ad Paulinum scripsisse videmus . . Paulinus a enim Aprum shi ea litterarum OL feta annuo commeatu pependisse dicit ex quo etiam eommercio duae prodie te epistolis M a Paulin ec Therata ad Aprum & Aman eam sei ibunt, quas ad annos &η 5. r ferimus ; ec quidem eum narbari Gallias inia vaserint vergente anno brevissmoque temporis spatio eas depopulati fuerint, eum. que Monotio sublatas eas ta ditionem suam redegerit universas Constantinus anno M .
videtur anno aut 1aliem ineunte aut no
o . tam grato Paulini cum suis in Gali ni Framiliaribus commercio finis imponendus. Haec de Apri vita, quem asserere non audemus eumdem cum Tullens episeopo de quo pariter Annales nihil habent. Lum Nartvrologia
Usuardi , Adonis , & Bedae , ad tertiant innumero sanctorum Episcoporum is . Septem-hris die. Templo quod ipbe coeperat aedificare juxta Tullum statim eius nomen in gitum
est, quamvis Gallico nomine corrupte voco tur S. Dure a nunc Κ Beneditii ordinis et
nobium est. Notant item ι Sammaithani Aia Mauri.ἰν .hatiam Montalium Coloniae esse isthas nomi nis di Parochiam in urbe Nanceio. Salvia 'nus. qui floruit Florentiae ab anno ρα usque ad Enem nisi quinti, scribit. una ad Aprum e sis iis de Verum amicos suos, quibus se multo insoriorem esse profitetur eos. totius ferme di xii
militatis de omnium prope honorum operum palmam adeptos esse asserit, ipsorumque m tum dignitatem ita ab Omni suspieione eos
vindieare , ut plane quidquid ab illis fieret
nihil non recte factum esse crederetur.
POSITITII K. r. T Am satis tu se de his quae supersunt s. I Paulini operibus disseruimus in I. deII. Differt. at multa excidere praeclara sanes Paulini operibus disseruimus in I. &II. Differt. at multa excidere praeclara sane monumenta . Etenim praeter illiux pro The doso Imperatore Panegyricum , culus. meminere f. Hieronymus in epist. I . ad Pauli num de Institutione monaehi , CUJodorus lib. a. divin. Institui. Gennadius in libro descriptor. E es de Trithemius, ae ipse Paulinus in epist. ag. ad Severum n. 6. Praeter varias, quae periere, Epistolas ad . Augustinum . , Hieronymum , a Delphinum Burde. 'galensem episcopum , d venerium Mediola- inente in antistitem , ad . Sulpicium Severum . quatuor saltem , ad I D derium presbyte- arum , a Macarium 1 Sanctum . & . Ausci. inium. aliosque complures ι praeter Homilias 'quas habuit ad populum, saltem ex quo ere 'tus est Episcopus , dignas profecto quis ad .
posteros transirent ι Gennadius k mulox eum . ad Sororem litterat de mundi contem tu de- ν
dici seribit I & Saeramentatium ei adiudi- icat, praeclarum sane , si exstaret, antiquita
tis monumentum , ex quo in administrandis lSacramentis veterem Ecclesiae usuri, de exteris inas QEremonias Colligeremus. Paulinum etiam composuisse Hymnatium testatur idem Gen- inadius, quem de S. Felice Natalitia carmina teste esui ci. At inprimis libet de Poeninavi lct de La de penerati Marorum , qui interiit , maxime desaerandus est , eum omnium Pau dini operum praecipuum dacat idem ipse Cennadiux ἰ huius quoque meminere 1 Tritam imus & Belsarminus. Eacidit praeterea illius iopus contra Paganos, quod eirea annum. scribebat , ut Augustinus m didieisse ait , ει ι quod vehementer desiderare te testatur . Sed Τ& regorius Turonensis citat Paulini epist
iam in qua S. Mattinum plures 'S Cervasiti prothasia reliquias accepisse legitur . Ex ipso Paulinci . insuper colligimus eum tittia i
483쪽
CHMuram, m. a. In ultima operum S. Paulini . editione Antuerpiana an . igra. insertae suerunt Epiis stolae ad Marcellam S ad Celan iam , quae etiam inter s. Hieronymi opera reperiuntur. Epistolam ad Marcellam de tolerandis adve sis maxime accede te ad dictionem Paulini linsi ν sacchinti & nobis videtur ; at certe non facile est illud componere cum hist ria Paulini nostra, ut etiam cibservavit , Rosue ydus.
Ami, Narcellas sub ipsum eonversionis ini- Blium opem salutarem contulit misericors Dominus , S pium dedit consolatorem . . qui eis; in Iovia tio eo istis, auditis maximis in il tam divinae misericordiae henescias , cognito etiam quo erat statu . Se a. quae illi acciderat , tribulatione , disertam hane illi epist tam gratulabandus conseripsi. . In ea et dspem vitae aeternae . N ad virtutem patientiae quam prae se tulerat . illam liortatur, ει ut Domino in magna gratiarum actione cons teatur ι quod ipsam a sorte divitum peccatcrum ad beatorum pauperum sortem, quorum formam Christus accep t, revocaverit r nuod Cquidem evenisse a prim s annis, quibus clivisio se obsequio Marcella addixit, ex ipsa epi- sola eo nitet potest . Et inde s primum nransuscepetit Deo se vovendi constitim, contigit saltem ut easus ille, quieu te fuerit. acti res ad opera pietatis illi stimulos subdiderit, feceritque ut propos tum suum ti simius te
neret St.bemus profiteret ir . Hie tamen nonis nulla reperire est quae ad extrema vitae ejus, di Romae ab Alatico ea pugnatae tempora .ruibus vere . ipla in corpore passa est, re-erri posse videntur. An vero auras adeo ra. lamitates, di mala innumera quae tot ac tania Diis provinciis subeunda fuerunt, quaeque ipsa
nos nae expugnatio peperit, reticeret epi sola/Le hac calamitate testifieatur Hieronymus a
quod illam pauperem non secerit , seu inve . nerit, nee ei eripere potuerit bona quae sponia te semel di mi serat. Cujus sit Me epistola de qua agimus plane non liquet . nec in ullo NS eodice paulini nomine inscribitur. Inter opera Hietonymi spuria reeensetur, & meri lci . eum Hieronymianum stilum non red leat . Eius silum di Erasmus sentit a Pauli mano non abhorrere , quippe qui suavis stti pius, nee non spiritus sancti gratia S ea- prata te perunctus, locisque Scripturae abun dans. Idem tulit judietum Marianus victorius . Hane potuit Rosve 3dus in editione Operum Paulin sbi tamen in Notis ι suis obj. eit Paulinum Nolae habitantem dicere non potuisse, ut hujus episcitae autor te satur, se. .as Iogustio positam a Maleella quae Romae vitam ag at : quam dissicultatem solvere vi etur , dum hane sub conversonis Paulini initium sei ibi ab eo potuisse ex Hispaniis iudieat . Illud tamen non ne ite admittimus , cum paulinus nonnis eirea annum 39 . muliat isque post annis ex quo Marcelsae pietas Femicuit, conversus fuerit. Ad eam tamen , quasi ipsa virtutis viam recens ingressa suis. set , scribit quasi autoritatem habens , queactim Paulini humilitate parum convenit . Et ille profecto cum de divitiis & humana ambitione disserit , mea quidem sententia , de se ipsis pauca retulisset. Itaque . Ecasmi jussi
eio inhaerendum censeo , nos inter tot aetantos hujusce aetatis scriptores epistolae huius autorem inepte quaesturos . si quis hane Paulini istum esse voluerit, squidem stilo , sermone S sententiis, ut in margine ad n lavimus, minime differt a Paulinianis epist lis ; illam Marcellae alteri inseriptam esse dicendum erit ι non vero ei cui saepe 1aepius seripsi Hieronymus, & cuius utam exposuit
in epistola i6. ad Principiam virgidem, quam se breviter perstringimus : e s. Marcella Aia ise M v. mhinae filia, nobilis Romana, prius patre, mox septimo a nuptiis mense viro orbata. Cerealiisque Consule eam in usorem petente reiecto . Dab Athanaso Petroque Alexan. rimis episcopis ,, edocta, prima omnium Romae monachae v tam professa est 1 ubi a D. Hieronymo inuruis ricta tina eum principia virgine vixit. Eius au- ,, tem illud praecipuum lacinus memoratur , , , quod Crigenistarum errores ex Urbe expuleis Meit , & Hierosolymam pietatis ae religionis ,, causa aceesserit. Obiit pauci diebus poli cap- istam a Gothis Romam. posterior ad Celane iam epistola , praecla- Aps Es urissimum certe est antiquitatis monumentum eum ob stili suavitatem , tum ob materiam; egregia enim de institutione matrissa inalias piaecepta reclud: t. Inseribitur . acl nobilissi- lia, Dia. p. niam matronam quae inter honoris seeuli in coniugio constituta nupta erat viro, & illi a Christiano . 1 Α liquot iam ante annos eonis ti m. r. tinentiam sibi in animo proposuerat . S pu
dicitiam, absque pasto & eo a sensu viri, nullo voto emisso servare coeperat. ι Tunc tem- .poris paganismus abrogatus nondum suisse vi- εμε η- detur , eum tae eonscripta est epist Di ' . .. a=uam certe poli tempora loviniani missum
uisse eonstat . Itaque ea posset Paulino adscribi, quadrat enim tempus i & habet praeterea, si ι Erasmo S im Sacchino credimus . imultas i auliniani stili notas inest tamen In stim γ' hae stili suavitate gravitas quaedam nimis a icio. paulini ala eritate & volubilitate in dieendo in soth. 0 . aliena & locorum s. Scripturae diversa e presi 33.
sio, quam ut ei possit ad judicari isthaee epi
sola a etenim Sacchinus a ejus non esse cen n y - . p set , squidem ait : alia nobis fani ,ia rhν 73 'Paulini Poema s Exhortatorium ad se suem fi Aut se Deo dedicet, quod Rosue ydus Pa a lima n is operibus ν inseruerat , ad ipsius Paulini p Q. M. filum & sermonem satis accedere Iector ipse 1 in pluribus poematum locis animadvertet . Cum vero in quatuor Arss. codicibus Prospero tribuatur, in nullis Paulino , cuius hi si riae prorsus non respondet , Paulini istum asserere non audemus . Egregium est sine itilud poema ct iucundissimum , poesis quoque alii, paulini earmini hus suavior liberius fluit. At quod istud eat men Paulino potest abiudicare , illud nempe est , quod universum o iam in ea generali eversone rerum & perturbatione describit, 3 quam expertum ess ah anno ci . incidentis Imperium. Verum paulino tunc temporis non necesse fuit ut se &uxoiem ad Christianam vitam hortaretur, α designaret ν quomodo facultatibus suis uteren- . tur . Athogastus maximas in ccidente tur- has secit, cum anno aua. is. Maii die iuniorem Valentinianum strangulari iussit, vi diadema Lugenio impoliti t. At illud carmen haec non adumbrat. Hahetur inter Prosperiearmina , cui Rosue ydus S alii abiudicant , . 1-...ci Paulino iii unt a quibus dissentit . Laliabaeus
484쪽
ga De operibus dubiis, ct supposititiis. 794
baeus eorum tamen opinionem nullis refellens
Ανν. Appendie is poema II. videri posset vara-Caati. IL phrasis in laude, quas de Nomine Iesu seripsit S. Her nardus I ideoque illius autor duodeeimo seculo non antiquior exstitisse appareret , ii quid sit sus ted teret barbarum i illud vero ad elegantiam paululum aecedit : de ni s forethaee Berna rei Dataphraia , Daulinum elus autorem Leile quivis crediderit . Quid enim ecur Bernardus , qui ex autoribus non laudatis tot sententias collegit , quae ἡe Nomine Iesu tot protulit argumenta eκ Paulino non exceris pserit ψ In ML eodiee membranaceo Cariusiae B prope Argentoratum ei vitatem Germaniae inter nonnulla variorum Autorum earmina hoe poema offendit Caspar Barthius , de inseruit Adversariorum Commentarior im libro 34. c. r. illud paulino nostro adscribens . Cum qu eumque nobilium Poeta tum Christianorum comparaveris, nullo inseriorem genium videbis i mihi vero phrasis de indoles usque adeo Paulinum sapit, ut cum ejus seriptis comparando nihil non in eo simile inventuras sis . Post Barthium se censuere eruditissimi viri , quos eonsului, & poeticae artis peritissimi, inter quos R. P. Commirius S. J. oe Nicolaus
Ide infrias paulo ante quam e vIvis excederet . Illa Fae x re odium non dia v. 3 a. manifeste pe cant in legem metri eam, nec satis tamen video
uid pro iis reponi debeat, nec qua ratione ne alio libro emaeulari possit 1 nec inducor ullo modo ut ab autore tam insignem naevum prosectum esse arbitrer, sed ab institis libra
nifeste respiciunt ad manes carmine magico s litos evocari tumulis. sono Deo videtur dixi se,
sagarum carmine e corpora curiata diro e mine o
s o sito ς ὰεωora basiis , id est , iam mortua . Vide num sorte va 6. legendum se . carne I
interim renis dura , vel caro interim terea duro 3--,t Ne, dec. Hoc carmen in risehalibus coniae. ...ia scriptum putat a Barthius. 34. e. r. suspicati sunt quidam inter s. Αυ ustini epistolas ias. al. s. θ de a a. ai. 38. a nostri Paulini esse 1 at refragantur Lovanienses Theologi de R R. ΡΡ. Benedictini, quippe eum rossidius in Inditulo eas recenseat c. 7. easque eitans Beda vis a tus in i . ad Timoth. s. 5e in a. ad Corinth. s. is. Augustini esse agnoscat. Jam vero nullus pene nescit S. Ambrosi Vitaim dc sex Carminum libros de Vita S. Marti
ni olim salso adseripto, Paulino Nolano, ab Ealiis Paulini, fuisse eompostas , quorum prior
tantum diaconus erat anno η i. cum Paulinus
noster iam pontiscalibus infulis esset sublima-tna i alter verti scribebat ei rea aunum η8o. Hate de paulino autore Vitae S. Ambrosi ha is ala, . . a bet Batonius ae ad annum Christi as . s. as. i. 393. at res ab Ambroso gestas eonseripsit Pauli I, 3ε, nus , longe alius a Paulino Nolano episeopolia fuisse manifestissime declaratur sua ipsius asser- tior er quod enim hoc tempore testetur se et ,, rieum minoris ordinis militasse in Ecclesa Me
is diolanens 1 ob eura , ut ait , Casii diaconi , se Ambroso autem suilia a manu iis non vi- F . deat hune esse diversiim a Paulino Nolano iamri ante quadriennium initiato prestyteratu , eci, Me tempore in atro Nolano agente jam trien-- nium , ibique simiter subsistente e Decepit eomplures nomen si s oe quod ambo viri istiri Augustino familiaritate conjuncti fui me no is stantur , existimarunt iidem hune ipsum qui A res gestas Ambrosi memoriae commendavit suis se Paulinum Nolanum ; a quo, etsi alia dees- Msent firmissima areumenta , certe quidem ipsa si longe dissimilis dicendi phrasis discriminat . 1 Ceterum is qui rogatus ab Augustino sancti L s, smi viri Vitam conscripsi, ad eius vitae finem a se in Aselea Carthagine esse versatum aflirmat. 33 euin agit de irrogato ἁivinitus supplieio in si
Mauranum episcopum Ambroso detrahentem: , ut non mirum si quod innotuerit Augustino, mi qui de eum antea novisse potuit eum Mediola. sani vitam ageret. Et g. a . a Quamobrem hune a x MLI, ipsum interdum existimavi esse Paulinum iu ,i r tum qui auetus pollea diaconatu acerrimus in- is surrexit impugnator haeresis Pelagianae , dum 33 Cartharine primum adversus Caelestium in epi- ascoporum cone isto strenue egit ἰ, exstant enim acta illa a S. Augustino recitata, quibus signi- featur ejus opera factum ut Caelestus primum riCarthagini 3amnaretur , ae postea Romae ;oblato adversus eum Zosimo Papae libello. Quit iura uolet consulat Isidorum oe viris illustri
iis lib. de iret larminum lib. de Seriptor. y celesiast. ad annum 4r . Observat. I. primus euravit Franciscus Iu retus typis man
dati de Vita de Miraculis s. Martini sex libros, quos tribuit S. Paulino Nolano Gregorii Tui nensis tessi inonici fultus, qui libro i. de Mira
culis S Martini e. r. se scribit, r Paulinio γο- '
que Mistat Nolana ursis episcopas , post scri m M., , , mersis quinque libris de rirtutibus eius quas severus coulexus est , iuu comprehendit mirae ala quae post
qui psa μαι transitam , id est in sexto operis sui libro . Et paulo pta idem Cregorius subdit,r Hie malina, is sexta operis Di libra ruisa ,
conscripsit , accepta a s. Perpetuo ephom de his ira trado. Is aut perpetuus episcop.is TuronianassEcclesiae sedem adept.is est a anno fi .pDss Obitum a tόia... i. Martini , ut testatur ipsetnet Gregorius Turmnensis l. .de Mitac. Martini e.6i idemque Hi stor. Francor. lib. II. e. 31. ubi nomina episcoporum I uronensium ordine reserens ait ι r so- h u --λtas c post B. Martinum J orvinam Perpes s , de εν e.
Imere O ipse , m atavit, senosoris, diris Ide, o per mustas civitat s halen 'siones. Sed de . Sidonius Apollinaris lib. 4. epist. 18. sextum ca Martino antistitem Perpetuum nominat, de eiusdem Perpetui meminit d Sigibertus in Chro- Γιώ -.nteo circa annum Christi a. unde liquido constat aut haec verba , Nolanae ut his epis opus, ab amanuensi q indam imperito addita de interis polata , aut Gregorium Turonensem supide lapsum de sibi contra direre . Si enim sextus post Martinum episcopus ordinatus est Perpetuus an
no post obitum Martini επι sub annum 1 o. dc
adhuc anno r. vitam ageret , quomodo p
tuit Paulinus , qui anno a a. obiit, ad eum de Vita s. Martini librum sextum scribere e praeterea libri sex de Vita K Martini non possunt esse s Paulini Nolant, cum eorum linrotum autor Paulini Nolani meminerit lib. 1. δὲ se eiusdem nominis esse testetur . Huic sententiae ad si putatur Bellar minus lib. de Seriptor. Eceles de S. Paulino Nolano Observat. 1. sed de ipsa laudatio Paulini satis fidem Leit eumdem non esse qui scribit. An illae superbiae victor ac vanitatis , animo tam demisso de se ipso venditaret . , disii is ficti quem gloria late eram . iiii λ Et tamen de vinitus praeiudicio Iuretus ἰ I. Mari. oblima, inquit, his malisuis Iaa ipsas fidei iam
datoriis videri . Immo observa , quia tam maenisee de Paulino Nolano sentit , hune diu linum Nolanum non esse. Ceterum proferre
485쪽
alia argumenta ad eonfirmandum non hune esse Nolanum haud existinci nechinarium. e./. Ret. In Codice Regularum si quas collegit nono seeuto S. Benedictus Anianenss Abbas, exstata, cuiusdam Paulini fragmentum, hoc titulo: S. Patitini ad Maratim Rus ansa de Tanieratia . qua solvit quaestionem : Quom a durans Movi .hi astere Tanitentiam ρ Autorem praesert ero quentem, nee tamen Paulinum Nolanum, ut ... t M opinor I non enim tertissimum posuisset , si ex quo die quis abrenunciavit seculo non meiara morari elus Eelicta quae a sustepto Muti sina
N te gessit in seculo, in quo Acturum se iussi-υ tiam de reliquo promiserit Deo , nee ipsam BN debere dubitare Dominicum corpus accipere. ' Quis enim unquam asseveraverit id convenire Paulino nostro, qui monachus S presbyter factus saepe tapius de eommissis in se eu lo delictis dolet & ingemiscit e Ad extremum meminisse oportet illud Si- , donii Apollinaris . qui , ii neula singulis ne-
L . . . i. clesae patribus dona sua attribuens, Paulinum t. so. provo uνe dicit e quod de singulari aerimonia interpretandum est , S de vi sua istima qua ipsus scripta legentes ad obsequium Christi, ec exactam praeceptorum ejus custodiam provocat, allicat, atque ineendit.
A PAULINI. Pro e priso tisisHum sie fraciis Patitatis . suo rem γ/ h. e Capitiaras accident . i. E Paulino Nolano ab anno ad Iannum i . in historia nihil eomperimus. Quod vero insigne caritatis exemplum de eo refert Gregorius M. illud hule intervallo adserihi posse videtur . Vt quidem ad
posteriora paulini tempora referre non eonia, c..t. M. venit, eum a satis trahuerit virium ut hor
ita. i. tum excoleret, di in hae exereitatione venu-La. vultus speciem quae iuventutis propria est prae se tulerit. Singultis autem annos ad annum usque a. eo, quod in Galliis & cum Augustino habuit , commereio ita completo videmus, ut eius absentiae tempus cui annus saltem tribuendus est , non reperiamus . Videtur etiam Augustino notum & perspectum non fuisse tam illustre amici sui facinus ,
quod profecto in libro de Civitate Dei de
eo locutus non laeuisset. Haec summatimis complectitur historia , cuius singulas partes h 1M. se describit ι Gregorius M. ii K 3. Dialog. e. i. Campaniam nimirum Italicam populantibu ,, Uandalis, S plurimis in Africana captivisis abductis, eum Paulinus in pietatis ossiciis remis omnem consumsisset , posceretque ab eo vi. A dua , ut filium raptivum sibi redimeret, sese ipsum pro illo an servitutem tradidisse , acia uandalorum Regis genero in Astiea colendiso hortis se addi xisse . Quem eum mandalus in ri potestatem suam reeepitat, hortuli euram ei
eommisit ; qui cum dati de quotidiano la- re suo responsa Domino placuisset , eum in colloquium Dominus lubens di frequens adhibuit; eumque aliquando soli inter se dii
sererent, a Paulinti monitus est ut resui sui, consuleret . di de statu Nandalorum cogitaret , quoniam illorum Rex foeer ejus bre. ictet interiturus. Hoe ille retulit Regi qui auia totis ejus consilii videndi causa apud gene rum pransum venit , quia Paulinus ad dominum eum pranderet sol ehat olera deferre . Huius intuitu Rex e mmotus genero consessus est eumdem Paulinum & complures alios se vidisse per noctem sedentes iudices qui e manibus ipsus flagellum abstulerant . Tum vero Paulinus dicere se episcopum compulsus est ι di eum Nolanos cives captivos per Asricam Rex inquiri iussisset, s eorum enim Paulinus libertatem suptlex flagitaverat Nolam honorifiee eum episcopo remisi onustis seu mento iis, quibus advecti fuerant , navibus. a. Nemini dubium est quin magnas haechissoria patiatur diffetillatet , quia Paulini temporibus in Italiam non venere Uandali quibus vix datum est occupandae Africae tem pus , non ibi colendorum hortorum ; tum C vero Rex Genserieus, quo regnante, huc adduiacti sunt, longe post seaulinum oluit. Ita in quibusdam huiusce historiae partibus deceptum Gregorium fatendum est, ut quandoque contingit in gestis aliorum relatione traditis , liret verissimis ; qua illud ratione se cognovisse asserit C regorius . Post Procopium , eobservat . Chimetius, & merito . Gothos , Uandalos, Cepedes. sarmatas, aliasque gentes , apud Scriptores uno nomine venire , quippe qui ex una omnes gente procreati , contemporanei, eommilitones, iisdem instituti legibis, Omnes pariter A rianae haeresis sauis D toris, linguae quoque unius fuerint quam G thicam vocant. Itaque eum . Nola a Cothis capta sit anno io. neque alii barbari imulini temporistis in Campaniam venerint , nec 'enisse potuerint, huc reserenda est magna illa captivorum turba quae, ut refert Gregorius M., a Uandalis in Campaniam fuit a ducta, quam addit S in Africam fuisse transvetiam , utpote eum Vandali ibi diu sedem regni habuerint ; at ne edum illic tum dominabantur . inamobrem longe veris milius est captivcs una cum exercitu Cothorum qui ex Italia in Callias anno 4i a. & in Hispaniam E triennio post transierunt fuisse abdaetos, vel illos aliis barbaris venditos suisse . rieri autem potest ut ille in eujus erat iam servum se tradidit Paulinus, hoe pacto in manus V nerit Uandalorum qui ab anno sy. Hispanias incolebant. De principe vero cujus moristem praenuntiavit Paulinus inter tot varios istarum gentium duces qui Reges habebantur potuit aliquis nobis ignotus interiisse anno i s. vel 4 K Paulini enim Captivitas ad ulteriora tempora ritendi non potest.
3. Idatius in Chronico f circa annum ηιε. vel 4i . agit de quodam Fredibaldo cuiusdam F gentis Vandalorum Rege , qui a Constantio sine praelio captus ad Honorium missiu est rille paucis interiectis diebui stirian de exstinctus est ι qui casu si anno dumtaxat 417.
evenerit, potuit tamen de a Paulino praedi ei sis snem anni 16. veluti proximus . Anno i s. Ataulphum Alarici levirum de Regem Cothorum mortuum legimus. Cum vero paulo
486쪽
ante in Ilispanias transeriti nondum Cothide hortorum cultura cogitabant. A iserit Chiias citus I anno Oo9. vel ψια Paulinum in servitutem se dedisse . ct mortem Alarici praenuntiasse . Illum autem Nolae fuisse eonstat eum ab Alarico circa mensem Septemb. direpta est , nee multo post obiit Alaricus . N ue etiam dici potest Alarici generum Africae Gynastam fuisse ab ancio O . ut supponit Chilaetius, & anno 4io. potuisse libere ab eo abduci Paulinum ut in manus Alari ei immanissimi imperii hostis traderetur , quae ficte suppositaci minime prohobilia videntur . Assirmat Bais ronius ι Censericum Vandalorum Regem an- Bno r8. vel 4as. Italiam depopulatum suisse &ex ea eaptivos abduxisse, mortemque Cuntha xii a Pauli no praedictam ; quem procopii autoritate fretus Q andalos in Africam cum Genis serico fratre adduxisse contendit. Maria ver non potuerunt Uandali pereurrere nisi post
eupalam Africam, eo enim tempore quo ex Hispaniis in Africam transierunt, ε navigat mnis artem iis notam non fuisse Prosper aflirmat.
Procopius L quem Batonius ducem sequitur , tum fuisse puerum Cuntharium asserit ι generum itaque non habebat . Cuntharium vero , vel potius Cundicarium, se enim a nonnullis CScriptori hut vocatur, anno di . vel 418. iam obiisse constat , priusquam Uandali in Afri- eam transirent : quod confirmat Idaeius. Pr copius ι ipse te statur aetatis suae Vandalos id credidisse a neque Victor Vitenss aliique seri tores in Ahicam alio duce quam Genserico veni sse Uandalo, fgnificant. Si igitur sub Gunthario captivus iactus est Paulinus , fuit certe in Hispania, non vero in Africa, ut conis tendit Baronius a atque ita dicendum erit m Paulinum annos natum r. hortulanum egi DR : quod nullo modo verisimile est. . Haud scio an alterius Paulini tempora , D quem aliquanto post nostrum Paulinum creatam fuisse Nolae episcopum serunt, cum Gre- .porii narratione non melius convenirent ἰ quae licet ita se haberent, euiuis tamen tam illustre facinus, quod quidem tamquam insigne earit tis speeimen omnihus proponendum est , non videbitur alteri tribuendum , quam illi a quo tanta divinae caritatis opera lub ipsa converis ι, sonis initia eum eo veluti colludente gratia
prosecta sunt. Ut praevertantur quae in hujus mssoriae argumentum Objici possent, non deis buisse nimirum episeopum a populo suo disce dere , neque privati cuiusdam captivi liberta tem a ternae totius gregis saluti praeponere, satis erit si respondeatur , a Gregorio in qui & n .cri, M. I cclesiae regatas & episeoporum offeta quam Optime callebat, laudatum fuisse stupendum ilia iud, mirandum, & prorsus inauditum saeinus, ex quo quivis maxima virtutis documenta posiset percipere. In hoc , inquit . , illum imisvias .es qui formam servi assuest, ne nos egemus smui peccari. S. Eulogius p nono seculo martyr ν-.aillui tit iisdem sere utitur verbis , exemplum II misillud detentis in earcere prci Christo virginibus M iam . T. proponens , ibique s. Hίιη- mν sanctitatis s. . ia. C.' incomparabilis meriti episcomm vorat . Tra a' re
dunt quidam AE S. Paulinum Nolanae civitatis
episcopum cum Nolanis omni s eius nomine liberatis redeuntem, de eivibus adeo bene me ti. 1. . ritum, tanta pompa laetitiaque ab ipsis exceptum , ut Iroinde eumdem diem statis pompis, festis, spectaculisque usque ad nostram tempe statem venerati sint, oe etiamnum venerentur , idque a deeimo mensis Junii die quo in urbem redi i sse sertur , usque ad vites reum s cundum quo diem obiit extremum. Ex Ms. e dice Medicato, in quo exstat Uranii de Obitu Paulini ad Pacatum narratio quae historiam ibi eomplectitur de redemto a S. Paulino sui permutatione filio viduae usque ad eius ex Africa
Nolam reditum, ν contendit Baronius L Creis rgorium ab Uranio hane totidem verbis exscrip 3 . s. is .iisse historiam quam inter Eloeia dedimus . At illud Sarebino , non persuasit qui eam s. , Cregorio M. semper adscribit, nee Chimetio
a qui Raronii argumenta & rationes optime . rii. refellit. Etenim ipse regorius is hane demu- t m . p. Iini Captivitate historiam non ex euiusquam 79. aro.
scriptis se excerps se dieit , sed a senioribus u Grai M. viris audiisse, quorum testimonio sdem denegare non potuisse fatetur. Si haec acciderit Captivitas ab anno i . usque ad 4i . Rugustinum hae de re iam ad Paulinum seripsisse non setius quam sub initium anni eredere par vest, eum in epistola η 186. c alias tos. 3 circa Atio . ... medium ejusdem anni scripta nullum de hδc Behad. p. Captivitate verbum faciat. . MI.
487쪽
ENs Turcia Aproniana celebris est a pues veteres Latiis nos . Familiam vero Apronianam singulariter exquiis sitissim . ac nervosa eruditione post Clangorpium prosequutus est Em. Notisus in Caenotaph. Pis. Dis . . Cap. a. s. i. Gensisque Tu ei. Aproni via Amria Romania Issimo fisit, uti stitidem laudatus Cardinalis ait . floruit sub Juliano Augusto L. Turcius Seeundus Apronia nus Praef. Urbi, de otio apud Graterum pag. 4 6. n. r. Inscriptio habetur , itemque altera
pag. 4 4 . n. s. Ad eumdem reserenda est alia Interiptio Cruteriana pag. is s. n. a. Fanista, quae tamen hactenus cum errore propo
sta est , quas Divo AUGUSTO Rei it di cata. Veram lectionem exhibent Schedae Amiahrosanae Bibliotheeae, emue omnium vetusti m
mae, e quibus musta mihi hausa fuere inornamentum collet ionis ineditatum Inscriptionum , quam iusto volumine comprehensam , faventibus Superis, orbi eommunieare iam meditor . Sie autem se habet marmor .eiusque adnotatior Fisi is area se ,--o . vadis remoti, hetiisti bella Pii II. contra Fane es. Mccc xII
Subsequitur in medio marmore, ae infra quidquid apud Cruterum invenitur. Postum Auia gusto prius fuerat marmor ι tum , uti heia quenter eontingit , eidem marmori copulata est altera inseriptio, quam Turcius Secundus Asserius Constanti no Magno dicatam voluit.
Λlii fuere Turen Aproniani , aut Aster i ,
488쪽
quos. in laudato numquam satis opere Nori- Α acino videre licet. Ibi ex antiquissimo Mediisceae Bibliotheem Vergiliano Codice exhibetur
inscriptio Tu reii Rusi Aproniani V. C., qui Consul Anno Christi s . processit, propria
mustem Tu reii manu elaborata . Redeamus nunc ad Turciuin nostrum. Hunc ita Paulinus commendat r. remaν xm Turcia gentia deeus Me sarrum, sens bus eantis senem, reteri togaram nolitem pro pia, sed elariorem chrisiano ηαmine, qui mixta Huνii, o novi oritis gloria, Vestis est semulis curia, christa noris. v
Igitur senatorum albo inscriptus erat Tureius Misie, de nuper Christianam Religionem fuerat professus. Hane suam ad Christum conversonem debuit Apronianus Melaniae senioris pistati , quae illum a Genti hus in Christi ulnas adduxit. Auctorem hujus rei palladium habeo in Hist. Lausae a Cap. rig. ubi de seniore Me lania Hierosolymis Romam reversa his vertissagit : Mique illie quidem cum esset, beate vim viarum , mut 3se exis masi is esuris stri Aprunam c legendam est Apr iaηΛm 3 qui erat Gentilia , Oreths issi is, O cinis Mum estiis. Romam
rediit Melania anno 3ym ex Baronii, Pagiique ealculis i igitur post illud tempus Ethni et smo Apronianus valedixit. Erat autem hie inter paucos Rufini Aquileiens s amieus , quam sa- miliaritatem Nelaniae senioris, ae iunioris ossi cia cone iliaverant, apud quas Rufinus primas honoris S existimationis tenebat. Hi ne illius fautor effectus pravis etiam illius Doctrinis animum obstrinxerat. Anno Domini aso. 23 Pam. machium , & Oceanum Epistolam Hieronymus ii scripsit, ubi quasdam Rufini sententias
calumniasque eastigavit. Vertim, ut Lib. I. Cap. α. His . pelag. ait Em. Norisus, si tam ae Imri ronymi Litera Pammachio νeddita Dat , earamdam mexemplar Apris antis, qui ιη Rufini rem vigilantissime aneumbelet, Aqui . iam ad missi Dim transmiam . Ad like Rus nus duos e vestigio libros in vectivarum in Hieronymum elucubravit, quos Aproniano nos ro inscripsit. sie autem incipit : Per ut Aripta tua, uer iane carilsme, Paeab amisis , O fratre Meza hoe est Hieron 3mo a de criinte aes visum miti pretim Tam manis . -ssa transmissi ad me. Nune videamus, quae ejus uxor . Palladius in Hist. Laus Cap ai . hane nobis notitiam servavit : Vidi etiam, inquit iliare , beatam Avitum Deo dignam cum e as maritor imiatio . Ita in libris editis ; at corrigendus L. locus, ct pro Primiano legendum A niam. He- rael idea in paradiso , qui liber paucis mutatis idem est ae Historia Lausaea Palladii, Cap.as. ita scribit aliqvim Deo digram eum Myreian auo quodam ipsius visu , o filia eorum fiammia iidi . Et hic error in nomine , ae legendum Aproniana, non Apreniano . Istitur Avita Pauli no aque praesens , .se sua iermonem inseritii habebo, Aproniani coniunxerat. Ex ista duos ille susceperat natos , Tunomiam videlicet , ae A sterium puerum. De hoc primum videam L s .
CErte hie Asteritia a Tureio Aproniano distinguendus, tum ut numerus verisce tur, quem exhibet eo versu Paulinus: Ergo novem cuncti socia eum mole parentes Octum quia expresse id asseritur superioribus verias :cam parre maliso 'tra otia Turcias isti est, Sed me Has, sobolas hane farit esse nem. Erat quidem Turcio soboles alia , nempe Eunomia . sed illam Avitat matri Paulinus primum adscripserati Matribas has dao sum tribus uno Dora sexu ,
Flos geminus, Melam: germen, O na M.
Itaque Turcii Aproniani filius erat Asterius ,
cog. omine utique gentis Tureiae proprio. Ex prestius vero infra id a Poeta repetitur , post
stiem simia munimes vera putare parentestiforem c ista e stiriere Ia ram. O tamquam sumes primis s gnatus M a Iscrescerer in sanctis volas alente Deo.
Hura puem , o forem fecis pia gratia puni. Num parito soris A mine Iam geniti,
savi mora grada diviserat, hos Deus almo Misere gem os in o. Retra vehet.
ides hic Aserium memorari , qui una eum parente Turcio Aproniano, saero Baptismatis tonte fuerat ablutus . Neque id quidem multo ante factum fuit, quod Asterii aetas non patiebatur, de Observata nuper de Turcio non serunt, qui dicitur Vetus Serasor Curia, christo η vas, qvi novi ortas moria longe clarior evaserat.
Tla hoc item Asterio sorsan intelligendui ille
Tinritis ore pis, florente Saetrias avo.
Turcius pater primum refertur , dein filius . qui suecraus etiam appellatur , nisi Pinianum potius hoc nomen respiciat. Fateor eognomen istud satis peregrinum apud Romanos illo divo se , unde in suspicionem depravati textus
Deile re r. Fortasse Dunas legendum est quod librarii nullo negotio in Saeeriar eonve tere potuerunt ἔ hususque eognominis duo Consulet hahemus an Fastis anno agi. & ,ra Centem quoque Syagriam gulisne thesiurari mlat Ennodius in usianis . Laudatus Cardiis natis Nomius in Coenotaph. Pis Dis Capa. LI. Idaeium laudat in Chronico ad annum Imperii Honorii as. hoc est AErae nos rae 42α, α ag annum i . Valentiniani Tertii, nempe M . . iterumque Renatum profuturum apud regor. Turon. lib. 1. Hist. Franc. qui guos Asterios memorant sub Honorio, eiusque su ee me Valentiniano, magisterio utriusque militiae in Hispania perfunctos. Alius item Asterius anno Christi ηορ. Consul in fastis degatur. At neminem ex his Asterium n strum fuisse mihi lubenter suadeo , quippe a teneris , ut aiunt, ungui eulis Deo sacratus anarentibus isse fuerat, ae Sacerdotalem nutri hatur ad hono em , quemadmodum superius e Paulino didicimus. N n n a D
489쪽
TUreii Aproniani eoniux erat Avita, eluiaque siti fuere Asterius supra memoratus, ac Eunomia. De illa sie scribit patis inus:
Iumituν hiae germana sura , ut si tertia princeps Binmisis hymnisonis muro Arita choris. valladius in Laus aca Historia Cap. is . hane mulierem beatam vocat, seminisque vitae M ctitate illustribu, accenset . Sunt eius verba r; iis etiam leolam Avitum Deo dignam cum eius maia r. ra Primiano c legendum est , ut supra didit , preuiano in eorum filia Fasso . in omnibus Deo lene plurales, at e ne faelis trudiati fuerisi a dissuasa , o voluptaria vita ua honesti oratam tem vara ius itationem p ta hii qamae dimi Mihi , ut in christa dormirent , οι omi quidem peccata iiis fieri . presecte in certimina deurrantes , in iana m moνia vitam stiam relinquentes. Idem palladius Cap. ris quum a Melania seniore Apronianum si dei Christianae redditum retulisset. tae addit
Te suasisque ea ram , ut eomineret etiam cum Datixora, eius aώι sorore, Avitis uremine. Hinc dis
cimus , Avitam senioris Melaniae fui sse soro rem, ae post eius monita continentiam servas se . Nisi hie Palladii Ioetis obstaret , voeabulum apud Paulinum ita explieasem, ut soror Albinae supra memoratae diceretur Avita ; sed intelligete cogimur inde aut afinitatem , quae illi eum Albina intercedebat , aut aetatis mcirum ve inter easdem similitudinem , quam multiplieem interpretationem patitur Dvoeabulum istud . mium vero Melania senior Anno Christi syr. Romam redierit , Avitam, ac Turcium continentiam amplexos post illud
tempus latendum est , proptereaque s uno niam, & Asterium illorum risios ante memoratum annum in lucem prodi isse . Heraelides in Paradiso iisdein verbis ae Palladius Avitam describit sitam, inquit, ad uam Deo dignam ram Aprinia lege Apromano ) quodam nas viare , ex Mia remis Auaestata v di adeo plate tes Des , im transferri as . ore stem vitam date cohoeriam ipsas mererrerar . El ipse emim iam ultimo fine narinae nune in christo Oies at, qui peeeasorum quidem omniam Enexibus abluasi sunt , dii marum ratim reνum Uriatium, a ne notitiam semper halue M. Conflat igitur ex dieiis , Eunomiae parentes Turcium , ae Avitam fuisse. De illa De loquitur Paulinus 1 H smul Eammis aeternis sum putia viragora coelo timis , Pum munis ab Mere raptam
Festina placitam sti christis amore di avis Oc. IlIam in letius itidem memorat. Animadversione vero dignum in primis est, quod hie innuit Paulinus , videlicet Eunomiam . ae Asterium pueros ab infantia dicatos Christo quem ve te tum Christian rura morem in notis aliquantulum illustravi. U
CEleberrima quoque apud veteres habita et
Albina tum natalibus, tum sanctitate femina praestans. Primum videamus, quid I a linti, de illa serat 1 Prima etiri Auisa es ora Dre Theram. Et in serius e -- F malos chrisi loquor imis, Fur illante mo, par noliti nomitae cisi ii
bina eum marre tuis modo finitus ortos.
'Huius praeclarissimae seminae patentes Clarissica ditiast, Noristi ingenio innotuere 3 quum enim in Actis s. Melaniae iunioris die ai. --cem . apud Sutium exhibitis Melaniae , hoe est a nenias, Volusianus dicatur r prae stantissimus Auctor inde Albinam eduxit Rusii Celonii Albini filiam , qui Rufii Celonii Volusiani fratri suit , ideoque in Celoniam gentem reserendam hanc iliui rem mulierem cenia fuit. His ab illo eruditiis me animadversa inruodam opustulo . De Ruso Volusanti In-riptionis fraementum lueditum non pigebit emeis MSS. schedis libatum apponere , quod etiam in iusto ineditorum marinorum corpore, Deo favente, bre i per me reseretur. I xstat illud in Lateranensis Basilicae pavimento Ro
PL. ATTICUs. V. Melania senior semina per illustras , marito evivis sublato , unicum reliquae prosi superstitem vidit filium , quem Palicolam an recten stiri appellat Clusiletius v. C. e Soc. Jesu. Cremit iste, eximiam in Urbe nactus existim-tionem, opibusque clarus inter primos evast . Omnia hae Paulino debemus in Ep. I . ad soverum , ubi inulta de Melania , eiusque nato habet. Albiuam iste dein conjugio sibi copula. vii : unae etiam aestimare sacile possumus . quanta haec nobilitate polleret , quae virum nobilissim lim , de consulibus avis illus rem . maritum suerit nacta. Hisce ex nuptiis profecta est Melania iunior, quae Nolae itidem aderat , S de qua sermo infra erit . Huic Mela Liae , ut Metaphrastes docet apud Sutium die i. Ianuarii , fuit areas claris ι- , erant enim eras purentes primi senatas υ-καια. Itaque vides Ee ex his verbis , quam illustria cunabula sortita fuerit sancta mulier Albina , de qua modo inspiciamus, quid Palladius retulerit. Hic in Hist. Laus Cap. 418. ita loquitur de sem-re Melania agens e cam amemnam quo Be ne rem confimasset Me , m anu cum eius marito P
omnibus vendera quae bulebant . Misa eos eduxis , o d. hexestum ae tranquillum vitae portam deduxit. Cap. vero tro. de Melania senioris nep
490쪽
PBqvie matrem Allinam, vitiae sinaliter exenetae, O
mam ne emisiam, O Pinianum cias maritam , ALLηam qua au eum ipses ntirum fiam , Me est uxorem hi si, per ωoima doetiis. Erat igitur Albina Melaniae seniorix nurus , quippe quae esus s-lio nupserat, ae iuniorem Melaniam pepererat. Arcta haee languinit coniunctio in eaussa fuit, quod contubernium , animosque semper iunxerint Albina ama iuni r, ae vir istius Pinianus . Coniunctim idcirco hi om nes peregrinationem in Africam instituerunt. quam etiam memorat Metaphrasim in Act. s. Nesan. 3 . Januar. apud Surium . Potior itiis neris scopus suit Auetustinum invisere Hi inpone degentem. ibi Pinianus turias non paucas perpessus , quum illum Hipponenta ad sacerdotium amplectendam omnino emere vellent . Hine Κ Augustinus litteras ad Albinam Tagasta motantem dedit , quibus popularem impetum eae usat, sesue in primis apud illam purgat. Est haec Epistola has. in edit Antuerp. Aliam quoque dederat S. Doctor sistolam tq iae est a , . 3 ad binum, Pin: κ- , O Me ianiam , qua se excusarat , quod
eos convenit. nondum potiuetat. Haec secundum magnum parentem Annalium acta Anno os. seu temus, ut quibusdam videtur. Aliam etiam peregrinationem hi tres egregii comi tes suscepere Hierosor mam, ubi s. Hieronyismum salutarunt a qui eodem tempore Alipio.& Augustinti rescribens Epist. γλ addit a
revinus in variis vestina . Sed parum recte ;istam enim Albinam eum Albina Mareellie matre confundit; quod tamen eavendum m muerat Aaronius ad ann. 4sq. Vidissi supra in Epiis. 11 . Augustini , & nunc in praelaucia ta Hieronymi Epistola .Auitium pro AI, dici. Laronius Albinam reponens corrigendos ait Codices ; ae Ros eidus pag. I . in Noti ad vit. Patri haud necessat iam a bitratur hane restitutionem . quandoquidem tum temporis
seminarum nomina etiam terminaticinibus mas
eia linis efferri solehanti quod Melaniae exemplo probat, quae Melaniam quandoque dicebaiatur. Paee viri tanti mihi Me sentemtia non sedet : dispar enim ratio . di dispar nomini origo . Latinis nominibυς non adissit hieulas . sed quidem Grastis Latio illatis natus Grammatieus Lib. 3 de gener. Ληι ina,
Inquit, tam Murra, inutima seminina, ur Hr iis sum, Glueeriam, soph=-- qua mallerer Iunt . Pristianus etiam Lib. s. nora a semitrarnm desinere in Uin asserit, ut Glycerinm mea, Domriam , O Nilotium . Haec quidem omiua s minarum nomina , sed Originem Graeeam unaquaeque sortita Albina vero vocabulum Latinis e fontibus mananet in Albinum eo verti non sne audaei a. ae non sine patentis
Amphibologiae periculo potuit . Lieuit id
Gmeis, at Latinis minime . Deinde nomina in exemplum adhibita tantum neutrius generis terminatione esseruntur ; Albina vero masculinorum ad instar , ut pateat nullam inter eadem nomina institui posse compara tionem . MUndum porro est, Athinae nomen
lepidissimum primo , dein aere hellum inter
A maxima ingenia exeitasse . Scripserat citim Em. N risus in celeberrimo opere de HistPelag. Libri Augustiniani de gratia christi , inscriptionem non esse eorrigendam , ubi legi tur a Albine , P, Me , er Mesania . Rosv vel si vestigia sequutus. P. Macedus vir magni nominis, S spissorum voluminum scriptor, in quo tamen iudicium non raro desideres , ag- versus Clarissimi Norisi sententiam insutre vit, ct pro Albino non Albinam iunioris Me laniae matrem intellistendam censuit, sed via
νam aliquem , erat patrem, avit socerum, aut patruum, Ir avunciatim Piniani , aut claricum quemdam , &B quid non somniavit Certe ibi Albinam nos iam designari in v telissimis argumentis evicit idem Amplissimus Cardinalis in duobus Opustulis hae de re confestis , quibus Sego alia ope S. Paulini aggerere possiein. Unum animadvertisse sumetat , ipsum nempe Em.
Scriptorem alicubi scribere , in duobus M SN Mediceis Hieronymi Epistolam superius laudatam ita se habere r Auisu , nianas , O
Meltima satirari vas, quod & mihi observatum in quodam MI. Ambrosianae Bibliothecae . Apud Auetustinum ita quoque legendum nos doeet Postidius eidem Sancto synchronus, eius eni in opera recensens Epistolam ita inscrip tam refert lina , Piniam , EP Melaniae . a in & Albinam, non Albinum , Cl. a P. Lenedicti ni in egregia S. Augustini editione an ianis proxime Haeteritis instructa legunt ,
eamque lectioMeni quorumdam MSs. auctoritate firmant. Igitur non Ail tuus, sed Albina, legendum ubique, & Laronio emendantiae auimendum .
ΙN optimo codice . unde s. Paulinum m divivum feei , ita sunt distincta verba
ut legatut compaν er haeram . Sed quaenam est haee Hae rasa e Ego hususmodi feminae me tionem nusquam invenio . Emendandus ita que Codex , di sie legendum,compare Thera ha , aut cum part Therusia . Similem Paulini
versum habeo ia Epist. 1a ad Severum , ubi
Erat haee Paulini nostri fida, ae piissima eo lux in Meulo . quae caeli hatum postea una eum illo professa sibi eas is ae religiosa vitae.
Hegerat institutum , viro Preinyteratus munia sancte relictuta. Idacius in Chronico ad annum Honorii xxx. hac habet : Tualmas xo-tili ratis, oe ati Misi mas , avdum eo verso e ad Deum nebιliis fueris, ,ἐν potiaticas , Nyla campania victo , halasar insiguis , cui Thera a deca ne οἱ a, Soroν aestimanio v ta beatae a ci ν,N O merita. Tn ut eius eastitatem extollit Ida- eius, quum de coniage illam Paulini sexorem eia sectam ametit Gennadius quoque de script. x celes Epistolarum plurium meminit, quas ad Soνorem de con emtam uae mulinus seripsit. Hane autem sororem non aliam forsan fuisse, quam coniugem Therasiam, autumo, ad quam et amisnum Carmen hae de re exstat s. Prospero urale a