장음표시 사용
371쪽
Adversus intersectoves C. Caesaris ultoribus manum Comparans conci laut.
Quoniam inter Augustum et Antonium reliquiae adhuc orant dissensionis , Cocceius Nerva, ProuVUS Nervae, qui postea imperavit Romae, mandavit Augusto, ut mitteret Tarracinam, qui de summa rerum tractarent. Ergo missus est Maecenas cum Agrippa , qui utrunque exercitum iuxta Brundisium in una Castra cum magna laetitia coegerunt, ut ait Livius libro CXXVII. Intelligendum autem, quod, Fontei Omisso ab Antonio, Augustus Maecenatem et ceteros ad eundem Iocum emiserit.
Acro. Porphyri et eorumentator vetus Croquii ad Horat. Sat. I, 5, 23, ver. Lis pauli in variasmus.
Eodem anno ludos seculares Caesar ingenti apparatu secit; quos centesimo quoquo anno is enim terminus secuti sieri mos.
Censorio. de Die natali. eap. t . Horum ludorum mentio facta videtur iudeperdita Epiti Liv. lib. CXX l.
II. QUAE PROBABILI COMECTURA AD SUOS LIBROS REFERRI P SUNT EX MimaisS LIBRI LIV. AD LIB. XIII.
Curribus sulcatis usos esse maiores, ct Livius et Sallustius docent.
372쪽
Ni Pyrrhus unicus pugnandi artifex magisque in proelio, quam bello, bonus.
AD LIB. XVI. Sichaeus dictus est Sicharbas; Belus, Didonis pater,
Methres; Carthago a Garthada, ut lectum est: quod invenitur in historia Poenorum et in Livio. Carthago est lingua Poenorum nova civitas, ut docet LiviuS. Bitias classis punicae fuit praesectus, ut docet Li
Serpentis quoque a Tito Livio curic e pariter ac facunde relatae fiat mentio. Is enim ait, in Africa apud Bagradam flumen tantae magnitudinis anguem fuisse, ut Atilii Reguli exercitum usu amnis prohiberet; multisque militibus ingenti Ore Correptis, compluribus caudae voluminibus elisis, quum telorum iactu perforari nequiret, ad ultimum balistarum tormentis undique petitam , silicum crebris et ponderosis verberibus procubuisse, omnibusque et cohortibus et Iegionibus ipsa Carthagine visam terribiliorem. Atque otiam cruore suo gurgitibus imbutis, corporisque iacentis pestifero afflatu vicina regione polluta, romana inde submovisse castra. Dicit belluae etiam corium centum viginti pedes longum in urbem' missum.
373쪽
Τortii ludi seculares suorunt, Antiate Livioque auctoribus , P. Claudio Pulchro et C. Iunio Pullo consulibus.
Est in Livio, quod quum quidam Qupidus belli ge
rendi a tribuno plebis arce Petur, ne iret, Pullos ius Sit afferri. Qui quum missas non ederent fruges, irridens constri augurium ait : Vel bibant, et eos in Tiberim praecipitavit. Inde navibus victor revertens ad Africam in mari cum omnibus, quos ducebat,
Serv. ad virg. Aed. VI, abs. Hoe ad Claudium stilchrum speetare, ned ab aliis aliter narrari, motiet ibi Burni. Cotis Iutpp. Suet. Tib. 2, et Duher. ad Flor. II, a. S. dis , cui lotum hoc, quod ex Livio refert Servius . suspectum videbatur, tanquam ex Claudii Pulchri historia fictum, vel male deseriptum.
De quartorum ludorum secularium anno triplex opinio est. Antias enim et Varro et Livius relatos esse
. prodiderunt L. Marcio Censorino, M. M Manilio
consulibus, post Romam conditam a. DCV.
Censorio. de Die nata eap. x . - Cotis Epit. Liv. .
Sulla nobilissimum contrahit coniugium Caecilia ducta, Metelli pontificis maximi filia. Hinc cecinit multa in eum probrose vulgus, multique eX primoribus inviderunt ei, indignum illa semina existimantes, ut Titus ait, quem consulatu iudicassent dignum.
Plui. in vita Sullae, p. 455. - CL Freinsb. Suppl. LXXVII, 2.
Sulla quum primum ad Urbem contra Marium ca- ri T. Liv. Tom. VIII A a
374쪽
stra movisset, adeo laeta exta immolanti fuisse scribit Livius, ut custodiri se Postumius haruspex voluerit, capitis supplicium subiturus, nisi ea, quae in animo Sulla haberet, diis iuvantibus implevisset.
Augustin. de Civ. Dei, II, 24. - Cons. Plin. l. l. p. 45 .
Eversis quippe et incensis omnibus cum oppido Ilio a Fimbria simulacris, solum Minervae simulacrum sub tanta ruina templi illius, ut scribit Livius, integrum stetisse perhibetur.
Hoc primum proelium inter Sertorium et Pompeium fuit. Decem millia hominum de Pompeii exercitu amissa et omnia impedimenta , Livius auctor est.
Frontio. Strat. II, 5, 3ι. Cons. Fre in h. Suppl. XCI. I s.
Triginta quinque millia armatorum fugitivorum a crasso devictorum eo proelio intersecta cum ipsis ducibus Casto et Gannico vel Granico , Livius tradit , receptas quinque Romanorum aquilas, signa Sexet viginti, multa spolia, inter quae quinque fascessum Securibus.
AD LIB. XCVIII Livius dicit, nunquam Romanos signa cum hosti-
375쪽
FRAGMENTAhus contulisse tanto numero inseriores: nam vigesimam vix militum partem, immo minorem, suisse victoribu S.
Plui. ita Lueullo, pag. sar, ubi memoratur proelium inter Lueullum et Tia grauem ad Tigranocerta. - ConL Epiti et Feeinsb. Suppl. XCVIII. 4s.
Livius auctor est, priore proelio ad Tigranocerta plures suisse, in hoc ad Artaxata nobiliores hostium
Creta primo quidem centum hahuit civitates; unde Hecatompolis dicta est: post viginti quatuor; inde tit dicitur, duas, Gnoson et II ierapidnam. Quamvis Livius plures a Metello expugnatas dicat.
Serv. ad Virg. Aen. III. ros. - Cons. Epit.
AD LIB. CII Quod quum diluisset.
Aproelius, de orthogr. an Putaebii Corp. Gram m. p. 226 . et Coitiosed. Λuet. Ling. Lat. pag. i 35u, qui Livium de istit te Mithridatis id dixisse tradunt.
Etenim capta urbe Hierosolyma a Cn. Pompeio) ter-lio demum mense, dio ieiunii, Olympiade CLXXIX,
C. Antonio et M. Tullio Cicerone consulibus, quum hostes vi ingressi eos, qui erant in templo, iugularent , nihilo secius rem hi divinam sacere perseverabant , neque metu vitae amittendae, neque ob multitudinem hominum iam caesorum in sugam Compulsi, et satius esse rati, quidquid pati esset necesse. ad ipsas perferre aras, quam aliquid legibus patriis Praeceptum negligere. Haec autem non esse subulOSa. unico ad salsum pietatem praedicandam spectantia,
376쪽
sed vera, testimonio sunt, qui res a Pompeio gestas memoriae prodiderunt; in his Strabo et Nicolaus, ac praeter hos T. Livius, historiae romanae ScriΡto P. .
Ioseph. Ant. Iud. XIV, 4.3 . p. 68s.
Britanniae licet magnitudinem olim nemo, ut resert Livius, Circumvectus est, multis tamen data est varia opinio de ea loquendi.
Iordandes, de Rebus Geti eap. a.
Septingentesimo conditionis suae anno XIV vicos eius Romae incertum unde Consurgens flamma consumpsit: nec DPquam, ut ait Livius, maiore incendio vastata est, adeo ut post aliquot annos Caesar Augustus ad reparationem eorum, quae tunC exusta erant, magnam Vim pecuniae ex aerario publico largitus sit.
olos. VI. έ , et VI l. 2 . coli. Obseq. de Prod. eap. II S, ex quibus eoiligitur, hoe incendium sutase anno proximo stite hellum rivile inter Pompeium et Caesarem . euitis initium memoratur primis verbis Epit. CIX.
Caesar, Rubicone numine transmeato, mox ut Ariminum venit, quinque cohortes, quas tunc solas habebat, cum quibus, ut ait Livius, Orbem terrarum adortus est, quid secto Opus esset, edocuit.
Oros. VI, x S. - Idem refert Gollelmus Malmeshutieusis, Rer. Angl. lib. II, p. 183 I sorte non ex Livio, sed Orosio.
Primus hostem percussit nuper pilo sumpto primo
Sehol. veL Lueani, NII, έ t. - Crastinus, qui anno priore primum pilum duxerat, primus telum emisit in pugna Pharsaliea. - Vid. Appian. Bell. Civ. ll, 8a. - Plut. Caes. p. 723. - Caes. Beli. Civ. III, 93.39.
377쪽
Patavii C. Cornelius , auguralis scientiae peritus , Livii historici civis et familiaris, sub idem sorte tempus operam dabat auspicio. Hic primum , ut Livius tradit, tempus proelii Pharsalici cognovit, pra sentibusque geri dixit nunc rem, et proelium duces
committere. Vbi iterum cepit augurium Conspexitque signa, sanaticus exsiliit clamans: Vincis, Caesar. Obstu Pescentibus illis, qui aderant, detracta capiti corona iuravit, non prius se repOSiturum eam, quam artirespondisset eventus. Hoc Livilis verum esse assirmat.
Quadringenta millia librorum Alexandriae arserunt , pulcherrimum regiae opulentiae monimentum. Alius laudaverit, sicut Livius, qui elegantiae regum curaeque egregium id opus suisse.
Haec de Basso produnt nonnulli; Livius vero, militasse eum Pompeii auspiciis: quo victo privatum egisse Tyri, corruptisque quibusdam legionariis esse-cisse, ut, interfecto Sexto, ipsum sibi ducem sume
rent. Appian. Beli. Civ. III, et , ubi pro Λie .st legendam esse Λιοι M. reete.
opinoe . eoniecit Schweigh. et iam ante eum Perra. Animadv. hist. eap. 4 , P. IIIa
Optarem mihi contingere, quod T. Livius scribit de Catone, cuius gloriae neque profuit quisquam laudando, nec vituperando quisquam nocuit, quum utrumque summis praediti secerint ingeniis. Signifi-
378쪽
eat autem M. Ciceronem et C. Caesarem, quorum alter laudes. aIter vituperationes supra dicti scripsit viri.
Aedibus Caesaris ornatus maiestatisque Causa ex SCto adiunctum erae Astigium, ut auctor est Livius.
Id per quietem Calpurnia collabi imaginata ei debatur sibi Iamentari et nere. Itaque orta Iuce rogavit Caesarem, si qua fieri posset, ne prodiret in publicum , sed in aliud tempus senatum reiiceret.
Plut. Caes. p. ο38. - Cons. Suet. Caes. 81. ibique Iutpp.
Malum omen est, quoties Aetna, mons Siciliae, non sumum , sed flammarum egerit globos; et ut dicit Livius, tanta flamma ante mortem Caesaris ex Aetna monte defluxit . ut non tantum Vicinae urbes, Sed etiam Rhegina civitas, quae multo spatio ab ea distat,
Quod de Caesare olim maiore vulgo dictitatum est et a T. Livio positum, in incerto esse, utrum illum magis nasci reipublicae profuerit, an non nasci, dici etiam de ventis Potest.
M. Cicero sub adventum triumvirorum cesserat Vrbe, pro certo habens, id quod erat, non magis Antonio eripi se, quam Caesari Cassium et Brutum , posse. Primo in Tusculanum fugit, inde transversis itineribus in Formianum,. ut ab Caieta navim con- Scensurus, proficiscitur. Vnde aliquoties in altum Duiligod by GOoste
379쪽
FRAGMΕΝΤΑ provectum quum modo venti adversi retulissent, modo ipse iactationem navis, caeco volvente fluctu. pati non posset, taedium tandem eum et fugae et vitae cepit; regresSusque ad superiorem villam, quae paulo plus mille passibus a mari abest, u Moriar, inquit, in patria saepe servata M. Satis Constat, Servos
sortiter fideliterque paratos suisse ad dimicandum; ipsum deponi lecticam et quietos pati, quod sors
iniqua cogeret, iussisse. Prominenti ex lectica praebentique immotam cervic8m caput Praecisum est. Nec satis stolidae crudelitati militum suit. Manus quoque , scripsisse in Antonium aliquid exprobrantes. Praeciderunt. Ita relatum caput ad Antonium, iussuque eius inter duas manus in Rostris positum, ubi ille consul, ubi saepe consularis, ubi eo ipso anno
adversus Antonium, quanta nulla tanquam humana voX. Cum admiratione eloquentiae auditus fuerat. Vix
attollentes prae lacrymis oculos homines intueri
trucidata membra eius poterant. Vixit tres et sexaginta annos, Di, si vis abfuisset. ne immatura quidem mors videri possit: ingenium et operibus et praemiis operum felix : ipse fortuna diu prosperae, et in longo tenore felicitatis magnis interim ictus vulneribus, exsilio, ruina partium, pro quibus steterat, filiae morte, exitu tam tristi atqucto cerbo. Omnium adversorum nihil, ut viro dignumerat, tulit praeter mortem; quae vere aestimanti minus indigna videri potuit, quod a victore inimico nil crudelius passus erat, quam quod eiusdem sortunae compos ipse secisset. Si quis tamen virtutibus vitia Pensavit; ir magnus , acer, memorabilis fuit, et in cuius laudes persequendas Cicerone laudatore Opus fuerit.
M. Senem, Suasor. VII. Cons. Gron. obsa. IV. t 3, p. 233.
380쪽
Livius refert, Cleopatram, quum ab Augusto capta indulgentius de industria tractaretur , identidem dicere solitam : ου θρι audiὐ οριαι, Non triumphabor.
m. LX CERTA EX QUIBUS VIVII LIBRIS DESUM A SINT.
Vir ingenii magni magis, quam boni. '
Profiteor, mirari me, T. Livium, auctorem Celeberrimum , in historiarum suarum, quas repetit ab origine Vrbis, quodam volumine sic exorsum: Satis iam sibi gloriae quaesitum, et Potuisse se desinere, ni animus inquies Pasceretur OPere.
Plin. in Praefat. lib. I Hist. Nat.
T. Livius ac Nepos Cornelius Ialitudinis Doti Gaditani tradiderunt, ubi mininuina, septem millia PaS- suum ; ubi vero plurimum, decem millia.
Plio. Praes. lib. III inst. Nat.
Verba sunt, ut habemus in Livio, imperatoris transfugam recipientis in fidem : Quisquis os, noster eris.
Impubes libri pens esse non potest, neque anteSta Ti.
Prixeian. lib. VIII Gram m. p. rsa. De senati horum vethorum vide viros doctos ad Caii Institui. l. x, til. 6, p. 5 . 58, et inpr. Gerard. Meerinan. in Diss. de rebus mancipi et uce mancipi, fi 268 et a 3.