장음표시 사용
2쪽
5쪽
SUΜΜΟS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS
7쪽
9쪽
1nter Omnes constat poetas vel scriptores saepenumero li- contius a vulgari Verborum structura recessisse. Quam varietatem omnibus fere locis inde explicandam esse pervulgata virorum doctorum Solet opinio esse, quod sonsus verbi vel commutatus vel amplificatus novam quandam structuram postularet. Cui xplanandi rationi persaepe adstipulari non possum. m inde quod, quamvis metaphorice cuiuslibo sontontiae exprimendae causa adhibita sint verba, structura tamen usitata
servari solet, concludendum esse cense non tam mutat Verborum sensu ossici ut nova structura ponatur, quam OVae structurae notionem per se ipsam a poetis expetitam esse Accuratius igitur quibus de causis postae tritam sermonis semitam reliquerint quaerere constitui Sophoclis quibusdam locis selectis, in quibus tractandis exemplum edatur. Sophoclei autem sermonis licentiam priusquam perscruter et illustrem, e prioribus scriptoribus pauca delibabo, undo facili per discernatur, in
variandis Verborum structuri utrum novam quandam inauditamque rationem adhibuerit an formo ius ab aliorum loquondi modo omnino alienus non it.
Iam ero accedamus ad singula exompla tractanda initium sumentes ab hoc Homori Φ 25 sq. πρὶν εχσαι κατὰ στυ sc Τρωας καὶ Ἐκτορι πειρηθῆνaι ἀντιβίην, ' κεν με δαμάωεται, ν κεν Io τον. Variant sontentiae virorum doctorum do xplanando dativo wκτορι. Woidonhamus i quidom, ut usthatium rosellat qui' τορι antiptosin esse pro 'M γ censet, eo confugit ut dativum ex adverbio νοβέον pendero dicat. Comparantur enim Homeri versus A 277 sq. 4. θ' Ἐρέεμ α βασιλῆι νοβένν
'hie usu genitivi apud Homerum 186 p. 17.
10쪽
Oxemplis illius opinio, ut ex ipso illo loco A 277 appareat potius etiam Φ 2 26 ντιβίην abundanter sententiae illustrandae causa initio insequentis versus additum esse neque dubitari potest, quin altor loco E l iungendum sit νοβέην χθοντε Ancum uohnorολ ot Walthoro' consendum est e nova pugnandivo cortandi' notion quam subaudimus dativum illum pendere, quippe cui pinioni lavsant aliquantum Homori illa υν εντεσι
πειρη 'αι Equidem contra nitendum esse persuasum habeo, quod ea ipsa quae simul audienda st noti alias dativum non flagitat, o genitivum admittere solet ). Atque plurimum conducit conferro haec Τ 70 sq. φρ τι καὶ Τρωων πειρλ σομαι νrio ἐχθων, a κ' ἐθελω, ἐπὶ νηυσὶν ἰαυειν , undo efficitur dativum 'Eκτορι illo loco minimo e sola certandi notione X-plicandum esse. Itaque propius ad veritatom accessisse mihi videtur ruegerus', qui vulgarem verbi πειρασθa notionem servans verterit: sic mi Hector vorsuchon. Quod vom vir ille doctissimus comparat Homeri r 23 μυθοισι πεπεέρωιαι' i. e. ich ab mich mit in orto Vorauchi, hoc scilicet exemplo omnes dubitationes praeciduntur, otiamsi alitor de dativo Ἐκτορι, alitor do μυθοισι iudicandum esse videatur. Νam quamquam facile concedo, casus localis notionem saepissime pro instrumentali substitutami osso, ita ut nonnumquam dubitari liceat, Griochischo Grammatik II. 1. Syntax 1870 p. 366.
dativi instrumentalis usu homorico 1874 p. 19.' Quam versionem Delbruechius et ipse probat, quasi ea sola dativus excusetur Grandiage de griechischen Synta p. 59 Syntact.
grioch Grammati 1835 4 404). Temptandi vero notionem mittendam
non SSe, elucere ut e Sententia quae equitur interrogativa Ἀεν . . .' Structuram solam innovavit poeta hoc quoque locos 670 Sq. . . . ἐν παροε- εργοισι δαημονα ν-α γενέσθαι. Fortasse huc spectat etiam
28 sq. s. Donoche: Do vi atque usu dativi localis et temporalis in Homeri carminibus 188 p. p. 19. 27. Qua licentia tragicorum quoque