장음표시 사용
261쪽
riae Christianae libello eo completi itur, quem
de mora cy fama religism inscripsit in quo sua
quoque de Eucharistia sententiam explicate nempe esse eam gratiarum actionem,& communionis gratulationem eoium,qui mortem Christi annunciant. Deinde multis probat, Christum capite sexto Iohannis non loqui de manducatione sacramentali: Tum ex scruptura loco adducit,in quibus negari non potest,vocem EST, pro SIGNiFICAT, esse positam Postremis evidenter demonstrat,etiam
in verbis coena EST pro SIGNIFICAT neis
cessario accipi: coronidis loco ex Patrum testimoniis manducationem oralem destruit, 'Maeri, spiritualem adstruit. HocComentario Z.ι,-ghi non pauci sic moti sunt,uticum ante nihil de hac sententia audire vellent, postea mitibgati,eam diligenter perpenderint. Quia vero Z inglio festinanti quaedam in hoc Commentario exciderant, ideo mense Augusto Subsidium de Eucharistia scripsit:ini quo novis argumentis tropum stabilit in ve . :, - bis coenae in se oriectiones adversariorum re videtur hic Z indius xi dii hoc argumento: dirum esse orauis HOC EST COMi risi naturasi est tibia avtpro γε glorisse. aut procor're rustico , nem' At non operii diluit. Triumpha
262쪽
At non pro corpore naturali & patibili. a. Sis --Mi non sinu nis dentib- amanricolaue ipse Christus a cir/hann. α Caro non prodes quicquam,
s. omodo potuisset corporaliter edi, qui in cruce cor ramo debebat risendi' Nec pro corpore glorioso:
a. quia a resurrectione adsendi caelos. Nec pro corpore ii xystico ruia ιβ ρὐ- mi iritur quod ea ouisum.
Ergo Tandem vigesima tertia Octobris Z.in Exstatis
glius respondet epistolae Joannis Bugentia. t -
gii Docet autem sententiam suam de coe- perumna novam non ess sed nisse Christi, Apo μ' ' stolorum , Patrum. Scriniores cum ropis utantur; non addere Contactatarium, quo tropos exponant: se vidisse quidem tropum inesse verbis coenae,sed in qua voce, non vudjsse, donec epistolam Batavi cuiusdam legerit: Dictum Christi, Caro non proris qui quam , non loqui de carnali intelligentiar quia contextus aliud urgeat, di qui statuis, carnem 'Messe, is duas salutis vias statuat;
263쪽
Deniq; Gινωνιαν apud Paulum non passive a cipi,ideo communionem rectras verte quam communicationem sensum efffeci oculum cui benedic inius, esse symbolum 6 protestationem , quod habeamus communionem in sangit ine Chrisb, hoc est,quod Christiani si mus, sive icci Christi,cuetus ille,qui est corpus Christi, cuius Christus est caput Verbis illis , rein erit corporu Christri Paulum non velle aliud quana, Christi institutum prodi ab eo, qui non camente accedit,qua opqrret. In Dpilogo deprecatur certamina cum Evangelicis fratribus: monet, ut di Pomeranus cilii convitiis sibi temperent, ac causam solis scripturis de rationibus, non clamoribus tribunitiis agant sat hostium habituros se in grege Ponti sic o concluduque, Hon posse ex
Consubsuntiationis profligato corruat. OECOLAMPADius Basileae cum collogis nonnullis idem docebat quod Zvvinglius. Cum igitur passim audiret Carolostadi nus in ab amicis diam rogaretur, ut publico scripto sententiam suam de Eucharistia e plicaret, libellum hoc anno edidit de ge-na verborum Domini, HO C EST COR PUS EVM, exposituri in quo originem manducationis oratis refert ad Petrum Lombardubententiarum cosartatorem,quem, ipsum, scribitierrorem suu Rapsodo alii, uti Damast. Vel
264쪽
.elciatuino, affricare posse. Lombardinent in distinctione io L .proscindere dc insectari ta- quam insanos haereticos,qui asserunti Chiistueo eropo dixisse,buscorpiumo, quo Paulup
dixerat Petra est Christus nec animadvertereLombardu,se hqreseos hac ratione arguere praecipuos antiquissimos Doctores, qui in hac sententia fuermi: Deinde diluitargum c-
rendum.Ac proba acramenta non esse ex ge-nere οι-- --de in coprehensibilium.Neces in Eucharistia quod vel miraculum sit,uel
captu hominis excedat. Diluit calumnias cocionaturu,qui vociferantur,negari ab iis Emangeliari Deitatem Christi &totu Christia- nimium everti,qui oralem manducationem ςarnis Christi negant.Docet etia, non Disse grave spiritui sancto,ita moderari verba, ne alicubi ansam sedueendi accipere potuissent, sed ἀν' ἄκωτεω nonnulla esse voluisse, pvidentes novideant,&ων--λυφις miserico
duae Dei donum cognosceretur.Tandem tra
sit ad statu cauis,probati , verba coenae D minicae,ituri corpus meum,eodem tropo dici, quo illa A pq libritinerat Christus.Ne pnim in solutam, nec ignotam scripturae hanc esse expositionem um nihil alienius sit SP nusiastarii interpretatione tropu necessario hic statuendum ab da infinita septentiam.
265쪽
rique alii: Num tu aliis vis sapientior esse 'Credendum est , quod alii credunt. Saepe. numero seipsum accusabat , quid in aliorum pectoribus laterer, non cogitans, Tune solus tam abiectus es a facie Domini, ut illic repugnes, ubi fere nemo Saepe antiquorum
Doctorum lectione infirmitatem suam vincere conabatur, sed principio non occurrebat, quo iuvaretur Crebro erat obvium μγu Dominii favuu Domini sed quis Corpus, qualiter sanguis rarius explicabatur, α valde obscure Pendens itaq; ab aliorum iudici, parum recte sentiebat. Tandem semota at illioritate hominum veritas ei fulgi clior assulsit, ut ultra Papisticam sententiam inferre opus non esset Suam vero hinc inde cum amicis contulit integrum iam an- Dum s*rmo de coena Domini per ora omniis
viri volarat , priusquam quicquam hac dure vulgasset.
Misit oecolampadius libellum suum Praci
tribus per Sueviam Christima annuntiantibus, rogavitque ne sibi succenserent ob ve 'ritatis indagationem: scriptum saum iudicarent, at non secundum faciem : charitatem primo loco commendatam sibi habeant, addito hoc epiphonemate Error eondonais
266쪽
bris ad Oecolampadii libellum tespondenedoctore sueviei numero quatuordecisis, Hal, icongregati, edito libello, cui titulum: π moxint Syri Vmmi, quod a pluribus com-rictim scriptus esset, Asserunt in isto libello argu-: Minent i contra tropum , a pro literati J,... sensu, i pro praesentia corporali. Estq; sentenxia Suevorum Quemadmod ad serpe
tem aeneum sanationem attulerunt verba illi νώροπι - W-m emis, muralita ver x o narciis ea . . meum ad ferreis panem sorpus, sta ini ne iam corpus realitere istereascripserunt inor alios Erliardus Sn psius V Vimpinensis,&Ioannes Brentius Ua' lenus Ecclesiae minister, syngrammato auctor fuisse creditur. His oecolampadius statim ac eodem bouanno Anti syngr ma opposuit , in quo in stendit ille ministris Suevicis .iosos quς vertere studerent, argumentis suis propriis incogitantissime stabilire dc asserere. Z-i Naari desueuorum syngrammate iudicium in calce epistolae ad Theobaldum Billieanum legitur hoc um' μαιώδεα- ρυφisse visis , quod commenda' ,-ὶ ἄν-ΗΡ- , Mnpropter , - inest
libro sacris literis firmν toties intentasur, quoties adiure intur, a minis sicut aseum: νή- propter novum exemplum, re immode iam Oecoti
267쪽
ratis, rum eruditionis=ci , adeo impure tro quo pleris Dimen hausera ram qua in Emgui clunr, ut non obiurgarione, Flexecrauione
Lu THER his ubi rescivit Carolo stadium m. 3.
Argentinae thaerere, prolixam ad Argenti . .' 'nenses scribit epistolam, qua illis lucem do Tom. a. e. ctrinae Evangelicae gratulatur, eosdem. ad pH LR- constantiam, eoncordiam,vi ad toleradas Calumnias, iniurias 5 4nsectationes hortatur: inprimis autem , a Carolostadii veneno sibi
Caveant, Onet, renovata mena oria coli
qui Ortamundici, quo in loco Carolost diani etiam vitae sua essent insidiati. Contra, Argentinense Gregorixi Caseliv. in Lia Hebraicae linguae Professorem , Vitteber 'L μ' gam mittunt, rogatum, ut ne Luthorus cha ritatem fraternam S unionem Ecclesia propter controversia Eucharistica violet,Zmin-glium oecolampadium , viros doctos, integros pro fratrib, agnoscat: de coena scribat, edoceat, quae vera esse credat. Quibus Lutherus per Casellia respondet pace nihil iuge optabilius silere aut perpetuo, non esse integru. responderi non posse, si damnari noliceat & damnandi verbu pro convitio rapi tur se a modestissimis illis, ut carni voram. .esculenti Dei, panatique cultorem traducia consilium Argentinensium sibi non probari, quod fideles avocandi sint , a quaestiooc, corpo-
268쪽
corporis de sanguinis praesentis vi solo verbo de fide sint exercendi alterutros etatanae ministros , vel ipsos, vel se ideo hic nulli consilio aut medio locum esse rati
ne , quae pro tropo adferantur, nullas esse Probandum, verbum eis, non alicubi in lar, Notar ι piendum. In illo, Perea erat Chri , a
v-- lum non de corporali, sed de spirituali l 'qui sit quidem addatur bibebam assirimab ira Manifestum etiam lapsum esse in illo: a u est ra--Domim. Hanc enim phrasin nusquam in scruttura haberi Per Christum
igitur se rogata iratres, ut ab hoc errore a stineant. Cano Los TADrus tu initium hi ius anni vagabatur passim per superiorem
Germaniam, α tandem consedit Rotem- burgi ad Tubarim, tumultuans more suo, ut in x e loquitur de eo Lutherus, imaginibus Seda, autem tumultu rusticorum cum ministriae Mia in Evangelici' emburgenses securi percute.' Mim virentur, S ingens civium numerus, erutis luso sua minibus, ad extremam mundicitatem redigeretur, elapsus Carolo stadius per sportam de muro Rotem burgens, dimissus est.
ln his angustiis positus , libellum efficit, quo se diligenter ac solicite purgat, ab iis , qui ipsum inter seditionis authores ponant , iniuriam sibi sieri demonstrat:
269쪽
scriptis literis valde orat Lutherum, ut hunc libellum edat, α suam innocentiam tueatur, ne indicta causa vitae ac bonorum diaerimen sibi sit adeundum immerenti Lu Sinat
aerus edita epistola , tametsi graviter a s 2:ς udissentiat ille, tamen, quod in his difficuli ru. tibus ad se confugiat potius qui id alios.
qui ipsum in se concitarint , nolle se spem illius atque fiduciam falle e dicit, pratis tim eum hoc etiam proprium sit hominis Christiani Rogat igitur Magistratum, universum omnes, quandoquidem, crimen intcnt tum a se removeat, lotio nem non recuset, vi legitimo iudicio parε- re velit, ut hoc ipsi concedatur. Hoc enim esse plenum aequitatis de ossicii. Post haec Carolostadius alterum mittit utilem libbellum . quo profitetur , ea quae de coena Domini scripserit, non definiendi, sed disputandi, di veritatis eruendae causa ripsisse. Lutherus excusationem accipita monet ta-Exstat is me homihes, quonium ipsemet dubitare 'ρ
leuelletur, nec certum quid denn Iat, ut ab pQ ui.
eius opinione sibi caveant aut, si forte ipsi dubitent, eo usque differant , don C, quid certo sequantur, appareat. Nam in iis, quae nobis credenda sint, minime haeren, dum, aut vacillandum esse verum adeo ce tam cognitionem esse comparandam, ut potius quam a sententia discedamus, millies mori
270쪽
mori non recusemus. Atq; in hoc quidem sui ipsius immemor fuit Lutherus , quippo adiutinis, initi reformationis, ad Leonem Papam x α Episcopum Brandeburgicum scripserat, inter propositiones ua de indulgentiu se qua ἀ- , de quibus dubitet, nouis ignorer, aliqua neget nuri perrinaciter asserat. De Carolostadio sic tum fuit iudicatum: aut serio illum ad Lutheria ista seripsisse, aut simulate. Si serio improbanda esse adhibua prius ab illo in aefendenda thesi, de qua dubitaret, vehementiam : si stimulate, levit
tem ingenii culpandam. Quicquid sit, per
Lutherum ab Electore Saxoniae tandem impetravit, ut fide publica in Saxoniam sibi redire liceret Q si in antequam Elector assensisset, apud Lutheriam in monasterio, nemia Eratam ne nisi Vols*ango, Lutheri famulo . conanti c. Carolostadium latuisse , sunt qui assi
IN TAE R E A Argentinenses Theologi , quamvis moderatissimi, tamen haereseosi mine passim traducebantur , inprimis Norimbergae. Vols*angus igitur Capito 8. Novembris ad Andream Ossiandrum scribit: - δη quibusdam in causa esse , cur adversa de nisus ocentur, quod impreiosi factionum ca-μο--- ώbscribam r. Ecquid hoc, obseuro rei st dum decet Chris professores ab humano 'iam die a Coram Dra ubi arru Domi-