장음표시 사용
11쪽
, ne cogitatione quidem aruaremus . uua cum longe te lateque magnum principem MIehiam, in asan ut qua pradicemur ab omnibus, seda me ante omnes ; cui tam praclarescita silere, impudentis; parce laudare, ingrati fift: cum ad nullum eorum ossiciorum genera magis quam ad me pertineant,quem non ob quium aliquod, aut disturna seruitus, sed continuata erga me citra ullius meriti rati nem beneficiorumseries vestrum fecere. -- cipies ergo G N ε D V X, tenuem hanc faturam ingenii mei ; Sed quomodo autorem ipsum accepi ii: qua certe dubitare non possum. quin placeat, cum ipse placuerim. Nec vero meditata in aetatem oratione quaesiui, quomst Asalsis laudibus virtutes viatras adumbra rem ; etenim cum perse conjicua propter omnium oculos eant, magis me virium mearum, qu am vestra magnitudinis par erat habere ra
tionem. Et io baut defuturos qui diligen
tiam requirant meam, quod ant scratem, magnum alioquin virum, decennium una in
oratione consumsisse: quibus abunde erimatis
factum si hac non sentationi mihi sed grati
12쪽
. erit locus iunctim resfamilia vestra exactiori inligentia σfeliciori stilo ιxarandi: ubita me copia rerum eloquentem faciet, quam laetititia publicagaud ntem. Interim hac melut arrhaboni tam aequo accipies animo , quam
scripta sunt prono et re sicubi in laudum
I Irarum magnitudine diVar eloquendi facultas de elocres,tanIopere res ventras omnem eloquentiam antecesse, ut qui eas pro merito metit celebrare dicendo, vobis essessimilem oporteat faciendo. Mihi satis erit hoc scripto me, etsi non eloquentem , saltem senisse non ingratum . Vale, ω Uiue, tibi, iuibus jub.
13쪽
Magno Hetruriae Principi dictus, cum faustissimo omine
tumeretur. t AECLARE oli. ramaioribus institii tum fuit, ut tacta quς l 'ae principum, qtia: tacito quisque gaudii
cipiebat, ea quoque gratiarum actio aliqua velut publicς laetitiae testimonio sequeretur: Laudare quipi e omnia principum non ob sequii tantum, sed & e bono publico putabatur; boni quidem vero virtutum tuarum praeconio gaude rent, mali diissimilitudine exemplorum deterrerentur. Ea etsi intermissa longo deficientis ac senescentis paeno seculi interuallo consuetudo decreuit, quando tamen aut ubi fuerat conuenientius excitari, quam cum benignitate magnorum Principum, terris suis quibus exulabant virtutes reductae sunt; aut ubi quicquiduum laudatum praesarumque filii, denuo ad primnusplendorem
14쪽
splendorem, gratiamq; reuocatur vero cur ra. centibus omnibus hoc non dico oneris sed honorissumserim facile erit sstimare:cum ad agendas Optimo
Principi gratias prunus csse debeat is, qui primus luit
in accipiendis. Nec vero expectandum mihi fuit ut iuberer, cum beneficia Princeps, non rogatus, aut tu Gsus, sed sponte detulerit: eoque ipso magis ad dicendum impulsus sum,quod nullus impulerit; nec enim voluntati vestrae dedisse haec videri possum, qui dede rim veritati: VerE autem proferre omnia libebit, ubi omnia licet. Quid enim necesse sit fictis adulationibus
magnitudini vestrae iniuria,aut meae orationi argumentorum copiam facere, cum nec fama vobis uspiam nec
Iaudes mentiantur tantumque oratio mea moderationi vestrae modestieq; submittenda, ut non quantum dici a nobis possit videndum sit, sed quantum vos velitis audire. Alii accersitis laudibus succurrant inopiae nominis eorum quos extollunt, & paupertatem generis aliquo magnifici coloris fuco adumbrent; Non expectat alienum dc emendicatum honorem magnitudo nominis vestri, & mihi ad dicendum tam multa suppeditant, magis uti verear ne pauca pro
quam multa dixero. Nec tamen velim existimari me ex oratione mea ; maiora concepi quam exprimere possim ; maiores virtutes vestrς , quam ut
digne concipi queant. Saltem quod potero, se tisfaciam gaudio meo, & faustissimis populi accla mationibus mea quoque voce subscribam; tenui sane, & nequaquam pro magnitudine praesentis ictitis; sed &Dii non tam accuratas supplicum preces quam innocentiam spectant a & gratum acceptumque farre & mola , quam incensis & thure li. Quanquam vero inopinatum illum i qui solii
15쪽
Solis fulgorem tanto omnium animos mentesque gaudio video perfudisse, ut naturam quisque suam excess erit in congratulando ; in nullo tamen alio potentior fuit hic affectus quam in me, quem etiam paene fecit audebo enim dicere eloquentem. Dicam ergo, sed ita, ut haec potius omnes, quam me, & vestra magis facta quam meas laudes loqui exi stimetis. Concurrit ad publicam hanc laetitiam vicinus orbis,& velut concentu quodam omnes , collatis gaudiis hanc magnorum syderum coniunctionem non ob. scure venerantur. Quid enim orbi nostro accidere ad gloriam illustrius, quid ad salutem certius potuit, quam coniungi validissimas , piissimasque Christiani orbis domos e quid aut sperari magnificentius his, aut illis eligi optatius poterat, quam nobilissimam potentissimamque familiam, cum belaicosissima domo coniungit Hinc Austriς praeclarum sydus, hinc Italici luminis splendorem, velut illustrando pariter orbi, fessisque rebus sit bue
niendo, exorata tandem terris numina passa coniungi.
Deesse adhuc aliquid Germaniae videbatur , nisi videret Lunam suam cum hoc sole clari. Non erat Italiae satis splendoris, nisi trans Alpes accersita haec lux spes quoque omnium & vota vicisset. Maete,
Macte animo COSME, qui rer tam illustria primordia vadum suturae tuae-nulli unquam imitandi gloriae tentasti , qui auspicato felicitatis aleam experturus, tam secundae .sortis auspicia explicuisti.
Erat sane haut parum tibi, veneraudam maiorum tuo. rum seriem ostentare; prς serre tot illustrium titulos, quorum nullus tam obscura rerum gestarum fama, ut , non incipere ex se nobilitatem i potuisχt; nuire rare. auos atavosque, dic pinsingulis singularcs victolias,n quibus
16쪽
qudius usqne tam promptum debellare armis alieno j quam suos laude superare; nec dignos se familia sua
putabant, nisi pernitatem nominis per gloriosissima iacta assequerentur: hinc est quod annales omnes suis ivictoriis, ora omnium laudibus, orbem terrarum ad- imi ratione impleuerunt; & MEDICA Et nominis fama iam non I taliae sus montibus, non ambientis maris claustris, sed Solis ambitu terminatur. Quid enim non admirandum sit in illa domo, ubi non viri tantum quod illis proprium erat, Sed& fheminς quibus m nu praeclara gerendi laus verecundia negabatur, etiam
supra sexus sui spem viresque, familis suae summi L. iligi, titulos intulerunt, & Regio nomine timiliam cui ad us honoris nihil pr ter nomen deerat, decorarunt. Illustria tibi proculdubio hic, sed non tua , tua enim dici non vis que acceperis, sed quae dederis: nec sumere famam a maioribus niteris, sed illis addere.' Ergo quod per statem poteras abunde iam prpstitisti : AUSTRI AC AE domus dignitatem aciiunxisti tuae di non quidem prior, sed magnificentius di P
rum erat habere Austriacam , nisi eandem neptem
IMPERATORIS; nec hoemifecit, potentissi- mi&inuictissimi MONARCHAE astinem; nec
hoc quidem satis, talem voluisti cui par alia nusquam nisi ipsa est . Quid iam ultra accedere ad magnitudine potest ρ Mirabamur sane antea bellicosissimam doinsi. tot victoriis, tot triumphis illustrem, susipiciebamus potentissimς ditionis, & totius Italiae telicissimissili dominam; unoque imperio comprehensam ocellum illum orbis ELORENTIAM, gemmamque hium S E N A S, & lato circum spatio excurrentam HETRURIAM in MAGNI - cognomento bupebamus. di quid mirum e uni huibitin iliae is ho
17쪽
rios reseruabatur: Tutata Florentia libertatem quo.
ad haec domus tu trix adolesceret, in cuius irairilem sinu curas suas omnes praesidioq; deponeret: noluit principem unquam admittere, ne alium halleret quam suum: distulit quoque vestrum tolerare, ut beneficium magis accepisse videretur, quam dedisse. R m.
plissima Sarmenissima Senarum ciuitas ipsa loquatur quantum debeat Imperio vestro: seu stra suis conuulsa
armis, nec proprium admittebat, nec alienum: una
haee MEDICA EORVM familia inuenta est, cui
parere cu deberet, etiam vellet de felicitatem sitam tum demum vidit cum vidit principem. Obeatam totius Hetruriς sortem, quae per aetate tot intestinis alicta calamitatibus , non potuit nisi sub hoc solo coalescere e Inuenerant suam Florentia Senaeque princi rim; nec vi putabatur nisi sibi solis: Sed ad quanto illos malo. ra Deus reseruarat ρ Tota se ultro Hetruria submisit.& ut plura se quam Obtinuissent ; mereri ostenderent,
maria quoque innatantesque insulas sub Imperium
acceperunt. Subiacent ergo haec Cmnia uni huic familiae , &nobilissima orbis pars paret, maior agno .c it, omnis veneratur: Dignam eam putauit fortissimus Galliarum Rex a qua uxorem sibi , regno reginam, ciuibus matrem, hostibus metum quaereret.& parum videbatur semel secisse ; nuper quoque, ut omnino consilio factum putetur. idem iteratum est:&felicissimus huius aetatis Rex uti piemus Llicitati cumulus accederet noluit ex alia quam ex haec splen. didimina domo.secundissimam sibi legere uxorem. Et vos in alienas ta milias tamina, vestras in subsidium misistis; in vestram ad magnitudinis aug.
mentum non vulgareS rccepistis. Venet tint Ru.
striacae cum imperatoribus, cum Regil us suis: ast. ni. B a talem
18쪽
tateni Arragoniae Regum Toletana: & expugnatae quondam Sanctae urbis laudem Lotharingia intulit, nullaq; in connubium unquam recepta est, cui non essit quo mereretur. Tibi supra caeteros hoc quoque praestatur, qtod amnem potentissimi quotquot unquam fuerunt Monarchae, scuius tam late patent Im, peria . ut solem nunquam videant occidentem in domum tuam deduxeris: Et si sene nec ille meliori dare
poterat, nec tu a maiori accipere : fatendum tamen
est, illud ut supra limia an imbecillitatis fidem, sic adiuina sempiterni illius numinis voluntate profectum, qtiae antiquae vestrae pietatis ac religionis exempla vo luerit absit ut ς tecilitatis premiis compensari,coque &dedit quo vos maxima quaeq; mereremini, quo obtineretis. Quid enim tibi,Serenissime lyrinceps iam noliceat sperare, quem ad recipienda omnia summae fortunae munera natura uberrimo sue benignitatis prouentu ditauit: tantumque ad miraculum omni virtutum genere ornauit vi,qui imbecillium nostrarum cogitationum defeetu, penetrare ad internam earum considerationem nequimus; satis habeamus ad externas species quibus aliae illae non obscure repraesentantur, obstupescere: Illa enim stablimis oculorum maiestas,
supercilii neutiquam demissi gratia, frons Augusta dc plane Celsitudini tuae par,ac per totum se vultum porrigens coloris ac niuis nitor, produnt abstrusum illum tuae maiestatis splendore, quem tu tam prudenter abscondis ne videaris ostentare. At dum humilis videri vis, Deus bonE,quato altitudo elucet manifestius dum
premitur Fgregia vero indoles, talem esse, nec agnoscere: superiorem veneratione Omnibus, affectu parem , sublimiorem dignitate cuiuis, nulli non volim. late inseriorem . Sic concinnissimo virtutum tem.
19쪽
pei amento hoc assequeris , vim maiestate tua humanitate in omnes admirentur; in humanitate maiest
tem suspiciant, nec utramplus laudent incertum cum utraque propria tibi, sed neutra sine altero: adeo prudenti moderatione, an naturae indole diuersissimas virtutes coniun xisti; ut cum te in illa animi altitudine quisbue amet, in timiliaritate tamen etiam veneretur; ta hoc ipsb quo veneratur amat. Beatum vero Patrem qui te talem susceperit, beatiorem matrem quae pepererit; quae cum multis virtutibus ac Decunditate mirabili laudabilis, nihil ficere praeclarius potuit quam quod te talem genuerit. Alius certe nasci ab illo, alius ab illa non poteras, nec talis nisi ab utroque. In te patris prima sese iuuenta transfudit, in tuo ore caelestes illius vultus natura signauit: Tu matris decorum, tu frontis insigne decus pari vultus continentia exprimis: & iure sibi Pater gratulatur cum videt potissimam suarum virtutum effigiem insculptam fronti tuae reliquisse: & mater se laudat quod tam eximias virtutes suas in te neutiquam dispari admiratione traduxi r. O unica ab luti sit mae virtutisresfigies e talis este proculdubio debuit quem tanta selicitas sequeretur. Quis aspexit te unquam,
qui non in te: virtutes omnes eodem obtutu vide.
rit e quis vultum tuum suspiciens non dimisit suum pAut cuius unquam frontem luc splendor non indicenti rubore suffuderat, quem non idem erexerit, non rasserenarit ρ Quis vidit te unquam qui non subito amarit e quis amauit qui non eodem momento amaretur ξVoluisti paria cum tuis facere; & praesuturum te ho minibus noras sed hominem. & ut ciues quoque tuos iad sporanea obedientia inuitares, ciuis elati voluisti; duque princeps cum tuis ciuiliter, ciues cum principe i. agunt
20쪽
agunt humiliter. Praeclarus vero seu B us humanitatis
tuae, cum hoc benignitate assequcris, ut primus non tantum loco, de factis, sed & in animis hominum amore & beneuolentia sis. Sic firmatur tutius imperium ι non imperando, sed ducendo: sic munitur sine munimento : prςctantem enim principem sequimur libentius quam trahentem. Quis iam non auguratur qualis mox futurus sis princeps, qui talis sis ante principa tum ξ non tibi diuturnitas in superbiam, non magnitudo in crudelitatem, non felicitas in insolentiam vertet. dissimilis esse tibi ipsi non poteris,& dissentire finis tam praeclaro primordio nequibit. Fant Neronesilui qui firmando imperio simulatae sub initia probitatis , mox in flagitiorum omnium δέ detestandae stulti et
licentiam proruperunt: virtutes enim non erant
quas tales simulabant, sed dissimulabant vitia . Tu quam verae te virtutes decorent, nullo magis docuisti quam quod simulationem oderis : praebes te integrum in omnibus, & aspici non ora tantum, & illam reconditam vultus maiestatem, sed intimas animi cogitationes vis: Talem te tua secreta, qualem publica offendunt s. nec alius cum tuis quam tecum es. Propria hςc familiae vestrae virtus est, sed ita ut& illa maiestatem tu ea. tur: nulli unquam vestrum seueritas hilaritatem imminuit, non grauitati simplicitas detraxit; non amor il- morem sustulit; sed velut diuina quadam virtutum concordia ac concentu, benignitatem grauitas, graui tatem benignitas conciliauit. Vobis autem tactum
quod dictum Imperatori illi legimus. N fas quem
quam asermone Principis Iristem discedere: quis abiecit se unquam supplex ad pedes vestros, qui non affatu R, sic ut manu erecius si te quis sperauit. cui non statim obtinuerit ρ quis obtinuit qui non plura quam ex Pediarit