Taberistanensis id est Abu Dschaferi Mohammed Ben Dscherir Ettaberi Annales regum atque legatorum Dei ex codice manu scripto Berolinensi arabice edidit et in latinum transtulit Joannes Godofredus Ludovicus Kosegarten

발행: 1838년

분량: 148페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

PRAEFATIO.

Annalium Taberiatanensis volumen secundum, eX codico Berotinensi quantum potniadeurato editum, lectoribus benevolis trado. Quo Volumine quae res exponuntur, eae tum gravitate argumenti, tum novitate narrationis, dignae sane sunt, in quas animi hominum historiae antiquae studiosorum convertantur. Primae enim Moalemorum expeditiones in Ie Iam et Syriam annis p. LL duodeeimo, tertio decimo ac quarto decimo, austeptao hoc libro copiose atquo diligenter enarrantur, atque ita quidem, ut quae homines, qui illis temporibus aequales fuerant, auditoribus do his rebus tradiderant singula, ea hoc quoquo loco singulatim refcrantur, nequo narrationes ab hominibus diversis proditae, quamvis easdem rcs cxponant, in unam confundantvr unquam. De quo narrandi modo, Arabibus antiquioribus usitato, in praefatione v lumini primo praemissa plura dias rui. Si do eadem re narrationes plures reserendae sunt, tum Tabcristanensis eam, quae brevior est, Praemittere, Ploniores Vero Subiungere soluti Quo acceptiorem huiusmodi rerum illarum antiquarum expositionem viris doctis futuram esso existimo, eo gravius sero, quod codcx Bcro inensis, quo uno uti mihi licuit, quamvis antiquus, litterisque satis splendidis, quae iam iam vero multis in locis expalluerunt, Passimquo aut pror-εω, aut Paeno sublatae sunt, exaratus, multiplici tamen labe adsoctus esti Non modo enim, quo quidem damno plerique eodicos laborant, frequenter vocabula singula ponit corrupta, Verum etiam, quod dissicultates longo maiores editori adfert, locis permultis scripturam lacunis inter- etiam exhibeti Quas quidem Iacunas ita exploro, ut verus sontcntiae sensus rostituatur, nog tium lubricum est, quod ab eo, qui uno tantum codice uti Potest, raro seliciter periicitur. Aliquot verba, vel etiam lineas, ex scriptura arabica excidisse saepe quidcm cognovi; sed quam ullom, Ea quoque scivissem, quae supplenda essenti Aliquoties chronicon Diia Achronsis, Gottiao adsumatum, ex quo Platenius historiam caedis Omari nuper edidit, veram Taberistanensia seripturam mihi suppeditaviti Nam liber ille, qui Ioeos ex annalibus variis transscriptos contexit, interdum etiam Iocos ex Taberistanensis annaIibus sumtos adponit, eosque ad Verbum relatos. VoIumen tertium, quod propediem editurus sum, Primo partem reliquam illius aer Ptura. arabicae dabit, quam codex Berotinensis, qνem partem quintam inscriPSerunt, coit

Plectitur, deinde adnotationes, tum criticas, tum historicas geograpbicasque, subiungeti uuao ita digerentur, ut dimidium voIumen seriptura arabica, dimidium aduolutionibus impleatur.

3쪽

Quum primum huius operis Volumen m. 1831. in lucem emitterem, quinque tantum annalium Taberistanensis partes in bibliotheeis occidentia repertas cognoveram, quarum miam bibliotheca Lugdunensis, Berotinensia vero quattuor habet Iam vero, etiam in museo Bodleyano, quod Oxonii est, aliquot annalium Taberistanensis partes adservari, catalogi codicum Bod-Dyanorum pars secunda, quam Nicollus, egregia diligentia adhibita, inchoaverat, feliciter vero PMeyus ao. 1835. absolvit, acriter in hanc rem inquirentem mo doeuae Quas quidem operis Taberistanensis paxtra prima iam catalogi pars, ab Urio consceta, in censum librorum Boslayanorum Orientalium retulerat, sed verbis ita paucis, partimque salsis, ut, quae illis eodicibus continerentur, indo non satis cognosci posseti Itaque tum domum, quum Pnsems' omnes libros arabie , iam ab Urio in censum remptos, diligentius inspiceret, quaeque do iis inius seripserat, adcuratius retractaret, prospero e cnit, ut, quid illi codices habeant argumenti, recto poneretur. Qui quidem coditos hi sunt: L eodox inii atro. τ81. eat tomus nonus exempIaris cuiusdam annalium Taber ta-nensis, ros exponens ain P. II. 35. inter Arabes gestas. Prima verba, ut Pusems litteris ad modatis milii significavit, Ilaec sunt:

id estris Deinde incepit annus tricesimus quintus. Exponuntur quae eo gratae sunt res. Fuit autem ex iis, quae tunc acciderunt, congressus Aegyptiorum in loco Dsu ehaseliab. Hoc mihi tradidit Actimod Mn thabet, qui dixit: hoe nobis tradidit Mohammed, qui ab Iaha ben ima id aeceperat, cui ab Abri mosether narratum fuerat. Qui dixit: Ma, qtae in Din chambab gestae sunt, aeeiaderunt anno uicesimo quinto. Quod idem EI. Wthedi perhibuiL Exponitur iter coram Aegyptiorum, qui ad Daii ehaschah perrexerunt, atquo ea a itineris, quod la hensos ad Errakkam σε ε ceperunt, ex iis quao rasam ad me β ie.it, qui a Seboalbo ca acceperat, cui a Sella

4쪽

tradita suerant, qui ab Athia ea romoverat, eui a Ies Io Faharaita narrata fuerant. Qui dixit: suit Ahil alia heu saha Iudaeus ex ineolis sanaae, qui matrem habebat nigram. MosIemus laetus est tempore Othm L Deinde terras Moalemorum peragravi L Quae in eodiee Gothano, epitomen positam exhibente, ita reddita sunt: ,- α - - ,-l a n dia Gai e

id est: Deinde inevit annus trieesimus quintisa. Quo qnidem anno Abd a Ia ben faba doetrinam hae-

Tetieam proposuit et quem nonnulli hominea aequuti, de xeeta via deeesserunt. Exponitur de eo, qui doctrinam Mareticorum axeogitavit, hominesqua ad as advoravit, deque turbis propter Othmaniam eonei talis. Fuit aulam tua Abd alta han aaba homo Itidaeva, ortus In provincia Iemenensi, et quidem in civitato Sana a maius. Libros antiqtios legerat, multa qua didicerat. Dainde hoc assicero voluta, ut, at Mostemva Laret temporo Othmani, a etialiti heno haberetur. εε

idensis haee in Mahicum ale transtulit:

,. Anno tricesimo quinto proposita est doetiana haereti ea, turbaeqna eontra Ditimanum, principem sd Ilum, qtie in gratum habeat Deus, coneltatas sunt. Dixit i qui doetrinam haereti eam proposuit shomo ruit Iudaeus, cui nomen erat Abd altae ben es saba , in provineia Iemansi ortua. Libros multos, qui ex libris antiquis erant, legerat. Deinde ax Et te mena aeeesaia, dixitque x ,, Ialamismum a Nplecti volo, moderante Ditimatio, fidelium principe. Sed talamismum moderanta othmano eum tantum in finem amplecti volebat, ut ehallia ipsum bella habaret, honoribus a augeret, atque ad at iorem gradum eveheret

5쪽

seit vero; ut tradit risum, quἱ a Schoalbo id aeceperat, cui ab Illo tradItum fuerat, qui ex Mu ottimin id compererat, cui a Chaledo atque Abii obiae traditum fuerat, in nari tione sua hoe quidem prodidit: nuntium iIlum, qui mortem Abu MLri eiquo imperium Abuobeidae traditum nuntiaturus esset, in Moalemos incidisse ad El jarmethum constitutos, quum modo eum Graeeia armis decortaro incepissenti Atque idem do rebus ad El jarmukum ae D mascum gestis alia prodit, quam quae narrat Ebn isti th; de quibus nonnulla expouam. Exponuntur illa. Haee ad me scripsit Esaurri, qui a Sciso ea neceperat, cui a Mohainmedo narrata fuerant, qui ab Abia otii man ea eognoverati Qui dixit: quum Omar imperio praenetus esset, a munere amovit CliIledum ben et walid ac Chilodum hen said. Sed Et messinam venire, iis permisit; quod ne lacerent, Abu bekr interdixerat, propterea quod in fugam so dederanL In Syriam eos remisit, iisquo dixit: is tertiorem me iaciant, vos labores sustinuisse, ut animum vestrum experiar. Dutern e nostris eligite, quonicunquo velitis. Itaque ad exercitum profecti, strenuo Pugnarunt, laboresque Eustinuerunt.

Exponuntur res ad Damascum gestae e narratione SeIs. IIaee ad me scripsit Essures, qui a Schoesbo ea acceperat, cui ab Abu othm n tradita suerant, qui o Ch Iedo atque Abu Gado ea compererat. Qui quidem dixerunt: posteaquam Deus agmen Iarnuakenso in sugam conjecerat, liostesque ad Et xv kusam eonstituti coneiderant, praeda impedimentisquti distributis, quinta Praedae parto transmissa, Iogatisque missis, Mu obeida Iamuho Beseli latim ben Hab ben abiIhimiari praesecit, ne subsidia sua opprimerentur, novo Graeci suppIementa interciperent. Dein Abu obeida iter ingressus est, atque ad Emollaram castra posuit, disiectos hostes persequuturus;

nondum vero eompererat, utrum iterum coirent, an dispergerentur. Tum cretior factus est, ad Pachiam eos in Neepisse; moxque ei nuntiatum est, subsidia, ex ΙΙimssa missa, Damascumigm PerVenisse. Quibus cognitis, utrum Damascus, an Fachia, o terra Iordanensi irrempenti sibi prima petenda esset, dubitabati Do qua re Iitteras ad Omarum dedit, atque, responsum exspectans, ad Easossaram substititi Omar, victoria Iamuhemi comperia, aingulis ducibus imperium, quod Mu bar iis tradiderat, prorogavit, ex ptis Amro hen et stas ac maledo ben es Walid. Ch Iedum enim Ma Geidae adjunxit; Amrum vero taeteris subsidio esse jussit, quoad bellum in Palaestinam intinent, tum vero bello Palaestinensi praeesse. mn Ahah vero do rebus Ch ledi, causirino propter quas omis a munere eum amovit, ea prodidit, quae nobis narravit Moliam med ben home d; qui dixit: nobis ea tradidit MIam, qui ab illo ea eognoverati Qui quidem dixit: Omar Chaledum non amovit, nisi propter quaedam Vecta, quae aliquando Ioquutus erat, ut serunti Anuo per totum tempus, quo Abu bekr imp rium tenuit, Omar Chaedum odio persequutus est, auctoritatemque ei concessam aegro tulit, Propter est, quae Ch Ied in ran noweiram eommiserat, quaeque inter bellum illi VIatum Perpe- Tom. II. 21

7쪽

traverati Itaque gimul ut imperium suseepit Omar, primum, de quo egit, hoe suit, ut Chaledum amoveret; dixit enim: is provinciam ille, me imperante, non administrabit unquam. Has igitur litteras ad Mu obeidam dedit: is si Chalia, se mentitum esse, ipse constetur, dignitatem niam retinebit; sin, ae mentitum esse, non constetur, ejus dignitas ad te transferetur; quod si si, eid rim de ejus capito detrahe, ejusque bona cum eo partire pariter. ' De quibus quum Abu Geida

Cli Iedum eertiorem feeisset, hic: is comperendina me, inquit, ut eum sorore rem meam consulam. Quod quum ei concessisset Abu obeida, Cli Ied 3ororem convenit, Fatimam bini eI valid, quae apud Ei h rethum ben liesebam commorabatur; cui rem exposuit. Tum illar is per Deum, inquit, Omar tibi non favebit unquam; jam hoc tantum essicere vult, ut, te mentitum esse, ipso consitearis; deinde to amovebit. Quibus auditis, Chilod osculum illius capiti fixit, eique: is reeto dixisti, per Deum inquit. Itaque in proposito perstitit, atque, se mentitum esse, constori no-Iuit. Tum Bela, servus quidam Ahu behri, Abii obeidam adiit, eiquor is quaenam Chaledo lacero jussus es 3μ Cui Abu obeida: is jussit me cidarim ei detrahere, ejusque bona cum Do partiri. Itaque omnia ejus bona cum eo partitus est; quumquo donique nonnisi ejus soleae reliquae exsent, Abu Meida: is haec quidem, inquit, utilitatom non praebet, nisi cum altera conjuncta. Sed Ch led, utraque solea arrepta, alteram Ahu obeidao dedi L Deinde Clilled, ad Omarum pro eius, Et medi nam tetendit, posteaqriam illo eum a munere amoverati IIaee nobis tradidit Ebn liomeid, qui dixit: nobis ea narravit Salama, qui a Moliam me do ben istiah ea acceperat, cui a Moliam- modo ben ata tradita fuerant, qui e Soleimano ben jessar haec compererati Qui dixit: Omar, quotieseunquo in Chalinum incidebat, ei dicebat: iso Chlled, rostituo bona Dei, quae sub natibus tuis posita suntl Illo vero respondebat: is nulla bona habeo. Durius denique ab Omaro

interpellatus, Chaled: seo princeps fidelium, inquit, quae to imperante milii paravi, quadraginta millia dirhemorum non ossiciunti' Tum Omar: is equidem ea sumam, si quadraginta millibus dictemorum ea mihi vendis. Cui ille: istua sunL Igitur omar: is ea accipio' inquiti QRae bona quum aestimassent, Octoginta millia dirhemorum esseere L Itaque dimidium e it Omar; nam quadraginta millia dirhemorum illi dedit, bona vero ipso retinuiti Nonnulli homines quidem Oniam dixerant: iso princeps fidelium, utinam Chaledo bona sua redderes Sed ille: hipso

nonnisi mercator sum, Tebus milemorum consulcns; itaque illa ei non reddam unquam. Gn.

sebat autem Omar ossicio, quantum ad Cli Iedum spectabat, se satisfecisse, his illi instetis. Redit narratio ad ea, quae a Miso tradita sunt, qui ab Abu ouim n ea acceperat, euia Ch ledo atque Abu Gado tradita fueranti Qui quidem dixerunt: quum ad Omstrum litterao Abu Geidas Periatae essent, quibus sciscitabatur, quaenam regio prima petenda essui, Omar illi reseripsit haec: si Deinde liaee scitot Primam petito Damaseum, atque in eam irrumpitet ea enim arx Syriae est, illorumque regni eaputi Factilenses vero a vobis propulsato nonnullo equitatu,

9쪽

qui illis opponatur, Iugesis eorum Instante, itemque Palaestinenses atque Himssenses. Si Deus illam urbem vobis subjicit ante Damascum captam, peropportunum hoc eriti Si vero illius urbis expugnatio lentius Procedit quoad Damascus expugnata erit, tum Damasei quidcm maneant qui eam teneant; eo teri vero indo abeant, tuque ipse cum ceteris ducibus in FaGIam incurre. Quam es Deus vobis subjicit, indo cum CLIIodo ad Himssam perge. Selioractibilum vero, Am-rumquo, in terra Iordanensi ae Palaestina ToIinque. Qui singulis provinciis agminibusquo pra secti sunt, militibus praesint, donec ex ipsorum praefectura egressi erunti Ita quo Ahu obeida ad Fachiam versus cmisit duces undecim, Abul awarum SoIeimitam, Abd coactim num hen seidhen Ger Harochitam, Amorum hen haesima, Amrum ben holeib Iachsubitam, Omstram ben e sat L hen Laab, Maisum hen olatia ben achamii, Amrum ben ful n, Ll habibum ben amae, IV Ieidam ben Mer hen chathama, Bischrum hen isma, atquo Om ram heia machacia, militum d cena. Singulis viris duces adiuneti eranti Praefecti ex samiliaribus Prophetao sumti sunt, quoad nutuum reperirent, qui hoe ollicium suscipereti Tum in Eoo garo profecti, propo Fachiam csestia posuerunti Graeci vero, quum agmina illa in se progredi viderent, Tipas aquarum Premp Tunt; unde solum men sum factum, ac mox in Iutum conversum ML Quod Mostemis multum incommodi adtulit; Graeci enim ea re triginta millia equitum a MosIemia inter InserunL Primi in Syaeia obsidio pressi sunt Factilenses, deinde Damascent. Iterum igitur principes emissi sunLAbu obeida enim Davi hellum emisit. ut inter Damascum ct Himssam eonstitutus praesidio esset; porro Alrimam ben hokoim ac Mosaeukum emisit, qui inteae Damascum et Palaestinam vera a

tur; atque principem Iesidum. Qui in iter so dedit, cum Abu obeida ex Et marasch proseelus. Aeeessit eo etiam Chaled hen eI Walid; cujus alia Amx atquc Abu obeida 'pracerant; equitibus praesectus erat Ijad, peditibus Schoraelibit. Sic ad Damascum adyessi sunt, quam tenebat Nestas hen nestus. Obsidione Damascenos jam cincturi, castra circa urbem Posuerant; unum Iatus Abu eida oecupavit, alterum Amr, aliud Iedd. Heraclius illo tempora in provincia Himasensi eo- morabatur; uisa Himssa intor ipsum et MosIemos interposita crati obsidione Damaseenos aeriter

Presserunt per septinginta circiter noctes, Continuo in urbem inuentes, atque jaeuIantes, re estinisque usi Graeci vero urbem sortitor luctautur, Suppetias Cnim adsuturas esso verabant,

quum Heractius in propinquo esset, a quo subsidium iam petierant. Sed Daut hela, inter Moa-

Iomos atquo Himssam subsistons, unius noctis cursu a Dama3co aberat, quasi Himssam petiturus

esset Itaquo Heraesti equitatui, qui, Damascenis suppetias Iaturus, accessit, equites Usul helai multum incommodi intulerunt, illinquo a Mostemis propulsarunti Substiterunt igitur, eastris ex illius regione positis; Damasceni vero eadem, qua antea, eonditione utebantur. Qui quum, Suppetias ad se pervenio non posse, cognovissent, animis ceciderunt, metu Percutit, moxque doaaluto desperarunti Moslami contra majori indies ardoro incendebantur. Graeci enim obsidionem ejusdem generis suturam esse putaverant, quales expeditionea sucrant aurea suscePlac; e quibus,

SEARCH

MENU NAVIGATION