장음표시 사용
101쪽
S. VI. De forma Electionis Praelatorum regularium, eorumque Urmatione, et benedictione. Forma electionis Praelatorum regularium , quamvis eadem sit, quae Supra praescripta, et explicata est, ex capit. Ouia propter, 54. h. t. hodie tamen sere omnes praelatorum talium regularium electiones fieri solent per modum scrutinii, ita tamen, ut a singulis eligentibus suffragia , non viva vocedentur, coram Serutatoribus, Sed scripto, in Sehedulis secretis tradantur; quem modum videtur etiam Triden. sera. 25. c. s. de Restu. Dpprobare, Si per viam serutinii stat electio ; neque enim alias duas formas electionis per compromi sum, et per inspirationem, ubi suffragia non sunt seereta, tollit Tridentinum. Debet autem electio praelatorum regularium confirmari de lure communia summo pontifice , vel ab eius legato a latere in provincia existente, si talium praelatorum regularium sit haec electio , qui exempti sunt, et immediate subsunt sedi apostolicae: non exemptorum vero electio ab episcopis, quibus proxime sunt subiecta eorum monasteria, confirmari debet, nisi ex peculiaribus ordinis talis statutis, privilegiis, vel consuetudinibus aliter fieri debeat, quae peculiaria ordinum statuta , privilegia, et receptBe consuetudines , Sicuti plurimum possunt in electione praelatorum regularium, ita multum possunt etiam iuris eommunis constitutiones eirea conssrmationem, et alia eius modi requisita variare est. Et quamvis abbates, et similes praelati regulares, etiamsi ius insulae, et baculi habeant, non consecrentur , cum consecratio proprie dicta nat per saeri elirismatis unctionem, benedicuntur tamen per simplicem , et deprecatoriam manuum impositionem, ab Ecclesia institutam; et quidem ab episeopo, cui sublecti sunt, Vel si non sint immediate illi subiecti, ex commissione summi pontificis, assistentibus communiter duobus aliis abbatibus , die dominica, vel ut probabilis sententia docet, quolibet die festo, inisi specialia iterum Statuta, aut privilegia, vel
receptae consuetudines aliud iubeant j quae tamen benedictio semel collata, si ad aliam abbatiam postea benedictus talis abbas transseratur, rei terari non debet, quamvis enim charaeterem non imprimat, eum proprie loquendo non sit ordo, aut sacramentum, fleuti tamen alia quaedam sacramentalia, b nedictio nuptiarum verb. gr. , semel collata non iterantur, ita nee benedictio haec : et sicuti episcopus post confirmationem obtentam, Bnte consecrati nem omnia potest, quae sunt iurisdictionis episeopalis, post consecrationem Vero etiam ea , quae sunt Ordinis episcopalis, ita etiam confirmatus abbas ante benedictionem potest omnia ea, quae sunt iurisdictionis ribbatialis , post benedictionem vero ea etiam, quae ordini quasi Abbatiali respondent, qualia sunt conferre minores ordines, solemniter benedicere vasa Sacra, et Sacras Vestes etc. nisi ex speciali consuetudine, vel privilegio sola illius confirmatio ad haee omnia exercenda sumulat, modo sit sacerdOS. S. VII. De Abbatissarum, seu Praepositarum regularium flectione, Urmatione, et benedictione. De iure antiquo ius eligendi Abbatissas, aut Praepositas regulares, non habebant moniales, nisi duodeeimum aetatis annum compleverint, et tacite vel ε
102쪽
expresse professae fuerint, ut patet ex capit. Indemnitatibus, d a. h. t. in s. De iure autem novo Trisentini, Sicuti ad proscSSionem non admittuntur ante lo. notatis annum completum, ita nee ius eligendi imis competere potest: et quamvis ad hoc , ut ius eligendi activum habeant, sussietat tacite eas professas suisse , modo Per nnnum continuum post susceptum habitum in probatione steterint; nd hoc tamen, ut nilqua in abbatissam eligi possit, debet esse expresse professa, et de iure antiquo trigesimum aetatis annum exegisse; de iuro autem novo Τrident. requiritur 40. annorum Belas completa; et ut annis R. post expreMam professionem laudabiliter in eodem monasterio vixerit ; vel si talium qualitatum in eodem monasterio nulla reperiri possit, potest alia ex eiusdem ordinis monasterio assumi; vel si neque hoe commodum monasterio videatur, poterit una eligi, quae 30. aetatis annum egressa est, et S. saltem nnnis in illo monasterio laudabiliter post expressam professionem vixit, uti habetur in Trident. Sess. 25. cap. 7. de regularibus. Debet autem taliter et ipsenda esse virgo legitime nata lita tamen ut ei rea utramque hane qualitatem superior, qui electioni praeest, dispensare possit, et ipsa etiam consuetudo attendenda siti quo maior sit illius auctoritas inter virgines religiosas, et dignitatis ecclesiasticae splendor non obscuretur a desectu natalium. Forma eligendi 8bbatissas eadem quidem est, quae sorma est eligendi alios praelatos regulares per Seruilnium sellieet et Recreta vota; qui tamen vota exeipiunt, non debent ad ea excipienda iuxta Tridentis. Deo citat. claustra monasterit Ingredi, sed ante cancellorum senestram vina singularum monia ialium audire, vel exeipere i nisi aliud aut recepta, et approbata consuetudo, aut necessitas iubeat j et si electio stat in discordia , non obstandi minoris partis contradictione, ea abbatissa erit, quae a duabus partibus capitulleleeta fuit, nisi per examen postea laetendum, indigna reperta fuerit; si
vero neutra ex electis in discordia duas pm se partes habeat; possunt aliaemoniales, quae cum maiore paris non consenserunt, post publieatum sermunium , suam mutare sententiam, et illi parit necedere, quae plura pro se vota habuit, dummodo hoc sat in continenti, et nulla simoniaea pravitas interveniat , ut ait Ponti sex in relat. capit. Quamvis enim publicato serutinio variatio laneo viris non permittatur de iure, ut supra dictum, nisi in electione summi pontis ieis ad expediendam illius eleelionem , permittitur immen haec variatio post scrutinium publieatum , et electionem iam laetam si minis, quibus tanta prudentia non ret. Legat relat. cap. Indemnitatibus, qui talibus electionibus praeSse debet, et orier et illud, in quantum peculiaria statuta, prixilegia, et mnSuetudo hoc permittunt, quae multum etiam
possunt circa confirmationem, et benedictionem abbatissarum , si tamen haec neeessaria sit, aut ex consuetudine introducta fieri soleat.
. De electione Summi Pontilicis.
S. I. De illis, quibus competit potestas eligendi romanum Ponti em. Quae circa electionem huius peculiaria notari debent, non tam ex iure communi, quam ex peculiaribus pontificum Bullis desumenda sunt; ut i
103쪽
DE ELECTIONE , ET ELECTI POTESTATE. 8a
men brevis aliqua etiam eorum, quae iure communi statuta sunt, habeatur notitia: Notandum i . lus eligendi Romanum Ponti siem pertinere hodie ad romanae ecclesiae cardinales, ut constat ex cap. Licet, G. h. t. et ex c. Ubi, a. Od. in λ Ihi enim merito dicuntur ecclesiae romanae Capitulum referre ita ut lus hoc cardinali competat, etiamsi nondum pileum, aut alia cardinalitia insignia adeptus sit, non quidem quasi etiam luste impeditus, et ahsens alteri suum suffragium eommittere posSit, et sic per procuratorem eligere, quod ipsi non conceditur, sed quod si ipse intersit, electioni suum etiam suffragium dare possit. Notandum 2. etiam stante Coneilio generali potestatem eligendi ponti,
licem summum , penes cardinales esM, sive moriatur pontifex tempore Concilii , sive a Coneilio a gradu pontificatus amoventur, cum eleetio summi pontineis eardinalibus conerem, in relato e. Licet, non sit rostricta tantum ad easum mortis , aut ad casum Concilii non subsistentis. Notandum a. si omnes eardinales mortui essent, pertineret electio ro- maul pontificis , vel ad Concilium generale, si facile tale convocari posset, vel ad Clerum romanum, sive canonicos ecclesiae lateranensis, ubi primus summus episeopus Sanctus Petrus suam Cathedram, ac sedem habuit, et eonsequenter sicuti aliarum cathedrallum ecclesiarum canonicis competit, suae ecclesiae per electionem episeopi providere, ita etiam hoc competet indicto casu canonicis lateranensibus. Notandum 4. Conveniens quidem rese, ut o gremio Suo pontistoem et, gant cardinales, si inter ipsos reperiatur idoneus; absolute tamen necessarium hoc non esse, cum non minus quoad eligendum pontiscem concessum sit eardinalibus, quam conressum est aliis canonicis quoad eligendum suae dioeeesis episcopum.
S. II. De potestate, quam habet Papa statuendi circa faciendam elutionem futuri ponti flos, vel substituendi sibi sueressorem, et de forma huius
Quod possit pontifex summus de forma, et modo eligendi Romanum
Pontilleem suturum statuere, et constitutionem super his edere, non tantum ex relat. cap. Licet, sed ex pluribus aliis summorum pontificum eonstitutionibus patet, quibus optimo modo semper providere desiderahant reclesiae eirea suturi ponti seis electiones: et quamvis successorem sibi nominare non possit pontifex, non tantum ex prohibitione sacrorum canonum, sed etiam ex prohibitione iuris naturalis, ne grave scilicet damnum ex indignorum saepius nominatione eveniat ecclesiae, potest inmen designare, quem putaverit dignum, vel deliberare cum eardinalibus de suo successore, manente tamen ad eligendum libertate cardinalibus ; vel de forma, aut modo electionis statuere pro bono ecclesiae, et lilius paee, prout plures canones concedunt. Ad formam tamen quod attinet, quae in eleetione summi pontificis adhibenda est, serianda quidem esset forma in eapit. Licet. praeseripta , ex concilio lateranensi, ubi statuitur, ut ille absque ulla exceptione ab universali clesia pontifex habeatur, in quem duae partes ordinalium convenerunt,
104쪽
et prohibet sub gravissimis poenis, ut ne ullus, qui a tertia tantum parte eardinalium eleetus est , pro pontinee se haberi permittat , ut adeo in
electione summi pontisseis non sumciat tantum maior, et sanior pars eardl-nalium capitulariter congregatorum, sed requirantur ad validam illius electionem duae tertiae consentientes, quo magis matura sit romani pontineis eleello, ob maius damnum ecclesiae ex minus disereta illius electionei neque absentium , sl decem diebus post mortem pontificis expretati fuerint, habeatur aliqua ratio, neque locum habeat collatio rati ad Zelum , meriti ad meritum etc. et poterint publieato etiam serutinio mutare, qui volunt, sunm sententiam, ac aliis pluribus, Si nemo duas tertias habeat, accedere , neque possit illa impugnari per obiectionem excommunieationis , aut alterius rensurae, eum in Clement. 2. S. Caetera h. t. expresse statuatur, nullum cardinalium Impeditum tri sub ullo censurae culusque praetextu ab electione summi poni fleis ; prout ad cavenda plurima ineommoda, et celerius expedieodam eleeti nem varii saeri Canones statuunt. Haec inquam , quamvis observanda essent, ad maiorem tamen electionis huius cautelam, alia insuper statuerunt multi pontifices , praesertim Gregorius XV. et Urbanus VIII. quae si observentur, alia Gnsirmatione non indiget electio pontineis, cum supremam suam ρο- testatem in universalem ecclesiam non ab aliquo homine accipiat, a quo
confirmari deberet, sed immediate ab ipso Christo, iuxta illud Innoeentii III. in c. Novi, l2. de iudiciis, ubi dicit pontifex, Potestas nostra non est eae homine, sed eae Deo. S. III. De tempore, Deo, et aliis observandis in electione Romani Pontificis. Si pontifex in civitate, ubi cum sua Curia residebat, moriatur, cardinales, qui in ea civitate tum fuerint praeSentes, absentes quidem expectare debent deeem diebus, vocare tamen aliter eos non dehent, sed elapsis illis diebus , sive absentes venerint, sive non, convenire debent in loco ad ei, gendum designato, et quamprimum , ad multa incommoda devitanda, eligere , subtractione etiam ciborum compellendi Bd electionem releriter expediendam, ut patet ex crepit. Ubi periculum, a. h. t. in s. ubi plura alia ad fraudes , et pericula devitanda statuuntur, et quid fieri debeat, asseritur, si extra civitatem , ubi suam Curiam habet, moriatur. Vide citatum cap. et clemen. 2. h. t. quibus plura addere necessarium non est, cum pleraque non tam ex iure communi, quam ex specialibus Bullis dependeant. S. IV. De electione Senatorum, Rectorum, et similium osse talium
Vide de his c. Fundamenta l7. h. t. in s.
De Romani imperatoris electione, confirmatione , eonsperatione, ei coronatione.
Baec tota materia, quia magis ex aurea Bulla Caroli IV. Imperatoris, desumi debet, quam Germani nostri observant hodie, ita tamen, ut ea , quae de iure Canonieo statuta sunt in cap. Venerabilem, 34. h. t. non negli-
105쪽
gantur, ideo aliis relinquitur examinanda. Vide relat. cap. et Clement. unieam, de iure iurando, ne clivis. in cap. Id Apostolica , 2. de sent. et re iudie. in fi. v. Illa autem.
S. I. A quo, et cuius auctoritate translatio Episcopi, vel alterius
praelati inferioris seri possit 8
Translatio in genere nilud non est, quam personae alicuius ab una e etesia ad aliam saecularem , vel regularem, superioris auctoritate ob causam nee sitatis, vel utilitatis, saeta mutatio: In specie vero sumitur translatio, prout hic de ea sermo est, pro sola mutatione episcopi taliter laeta , de
qua certum est l. fieri non posse eam propria tantum transeuntis auctoritat , quamvis eleetus tantum et confirmatus , nondum autem consecratus suisset
p. 2. h. t. quia inlis transitus multarum perturbationum , et multae ambitionis origo esset , sed a solo Summo pontifice, ex plenitudine potestatis, episcopum a sua ecclesia, cui desponsatus suit, transferente ad aliam , uti habetur in c. l. h. t. sicuti euim matrimonium carnale indissolubile est, humana potestate, quia ex Del institutione indissolubile vineulum est, ita etiam spirituale matrimonium inter episcopum , et suam ecclesiam , mera potestate humana solvi non potest, et quamvis etiam alii inseriores praelati, suo modo, et in sensu quodam latiore sponsi suarum Melesiarum dici possint, quia tamen haec appellatio tam propria non est, hine tales inferiores praelati auctoritate suorum superiorum immediatorum , saepe taliter a suiseretesiis transferri possunt. S. II. De poema episcopi, Propria a toritate transeuntis ad aliam Gelasiam; et an is eisi possit ad transeundum ZIn poenam autem transitus talis , quem propria auctoritate a sua reclesia ad aliam , praesertim maiorem , et ditiorem fecit episcopus , utraque ea-rere debet luxta c. Quanto, 3. h. t. t saltem post sententiam condemnatoriam iudicis , vel si propria auctoritate suam dimisit, aut alienam accepit, saltem illa, quam taliter dimisit, aut accepit, privari debet, ut in eo puniatur, in quo deliquit, et suo essectu careat ambitio illius. Quod possit autem Invltum etiam , si necessitas , aut utilitas iubeat, ab una melesia separare episcopum summus pontifex , et alteri nolentem alligare, communis ecclesiarum eura , quae summo pontinet imminet, probat. S. III. Do modo, quo facienda est translatio episcopi, et de musis, ae effectibus e ius m. Regulariter seri debet, a minore ad maiorem dignitatem , eum promo tiones tales gradatim ab inferioribus ad superiora seri debeant, prout colligitur ex c. l. h. t. et hine , cui concessa est lacultas transeundi ad maiorem dignitatem , non potest ut illius transire ad parem , seu minorem dignitatem, uti habetur etiam ex e. Licet h. t. cum saeillus pontifex dispenset,
106쪽
85 exigente Ita utilitate ecclesiae, in promotione ad maiora, quam ad paria, aut minora, nisi landetur causa concessionis, seu dispensationis super habilitate personae , quae nonnumquam sufficiens , et utilis esse potest ad minora. Causae nutem translationis communiter sunt duae. Neeessitas scilicet et utilitas Melesiae. Esseetus autem huius translationis sunt, I. Quod matrimonium spirituale inter episcopum transferendum, et priorem rectestam , a qua transfertur, dissolvatur. 2. Quod niteri reelestae iungatur taliter episeopus , et omnem potestatem taliter translatus nequirat, ne si per electi nem , aut alium legitimum provisionis modum obtinuisset. 3. Quod varet prior ecclesia ipso iure, postquam in translationem consensit transserendus episcopus , etiam ante nequiSitam P Sessionem posterioris ecclesiae, ne transislatus taliter episcopus , duarum ecclesiarum sit sponsus, quod spirituale
DE AUCTORITATE, ET USU PALLII.
S. I. Ouid sit Pallium, a quo, quibus, quando,
et quomodo petatur, et tradatur 'Pallium recte dieitur praecipuum archiepiscoporum insigne, et ornamentum de corpore s. Petri sumptum vel quia benedicitur, et consecratur super altari s. Petri a papa; vel quod ex altari eapellae pontificiae sumatur; vel quia a solo romano pontinee de iure consertur in quo pontificalis ollieit plenitudo cum arehiepiscopalis nominis appellatione consertur: sicuti enim episeopus non habet plenum ius in suo episeopatu , Utequam consecretur , ita nec archiepiscopus plenum lus habet in sua provineta, ant quam pallium accepit; ita ut nec archiepiscopum absolute Se nominare possit ante acceptum pallium e. Nisi, a. h. t. nec alia , quae intra missarum solemnia ab archiepiscopis fieri solent, facere. Petitur autem , et consertur pallium quod est vestis eandida, ex lana alba contexta, in coronae seu circuli modum , pectus ne humeros circumdans , ne quatuor nigris , vel purpureis crudibus distincta, anteriore parte nonnihil dependens a solo ponti- see; et quamvis conserendi pallii licentia in c. Signi asti, h. t. etiam quatuor patriarchis principalibus, postquam a romano pontifice pallium suum acceperunt, et eidem obedientiam iuraverunt, respectu suorum suffragane rum concedatur, hoe tamen hiis ex privilegio tantum convenit, et ex eommissione summi pontifieis. Patet autem etiam ex descriptione, de iure solis
archiepiscopis huius pallii petendi, et utendi lus convenire; episcopis vero aliis quibusdam ex speciali privilegio , quale privilegium habere dieitur quin quecclesiensis in Ungaria, Ostiensis in Italia , papiensis in Longobardia , lucensis in Tuscia, et bambergensis in Germania. Qui omnes petere pallium
debent, luxta intra tres menses a me consecrationis, vel si ante consecratus iam suit, a die confirmationis computandos, c. Ad honorem, 4. h. e. luneta Gloss. ubi etiam forma traditionis resertur.
107쪽
DE AUCTORITATE , ET USU PALL I. RIS. II. De usu Pallii. Soli romano pontifici eoneessum est uti pallio in omnibus missarum Solemniis semper, et ubique loeorum s in quo scilicet plenitudo potestatis
etesiasti eae est); alii vero , quibus pallii usus concessus est, nee Sempereo, nequo ubique uti possunt, Sed tantum in reclesiis suae iurisdietioni ar-ehiepiscopali subiectis, ut patet ex e. i. h. t. et ex e. Ad honorem, 4. eod. ita ut uti eo nee possit extra provineiam suam, nulla consuetudine in mu-trarium aliquid valente, uti habetur in c. 5. h. t. ς nec extra metreiam suam, si extra eam celebret; nec extra missarum solemnia; nee quando privatim tantum celebrat, etiamsi dies sint solemnes etc. Quibus autem diehus uti pallio possit inter missarum solemnia , intra ecclesiam celebrans, Gloss. enmmerat in e. cit. Ad honorem, v. eod. Alia tamen plura concedere potest etiam
pontifex, a cuius dispositione , aut obtento privilegio, usus pallii dependet. S. III. De auctoritate Pallii, sire quae potestas per illud conferatur, et an ad alios transferri possit pConsertur eum pallio plenitudo archiepiscopalis ossi ii archiepiscopo, ut possit post acceptum pallium omnes actus archiepiseopalis dignitatis, tam
ordinis, quam iurisdictionis exerrere in sua provincia; et quamvis ad sui, stantiam collationis ordinum v. gr. aut aliarum episcopalium sunctionum, pallium non requiratur, ita ut rogatus ah alio episcopo alterius provincia ad ordines V. gr. eonserendos, conferre quidem ordines possit , pallio tamen extra suam provinciam uti non possit sine speetali privilegio, licite tamen in sua provincia talia non faciet, quae inter missarum solemnia fieri debent sine pallio. Transferre tamen acceptum pro hae provincia v. g. pallium non potest, si ad alium archiepiscopatum a pontissim transferatur, sed novum pro novo episeopatu petere debet, et illud quidem , olim secum sepeliendum ConserVare, uti tamen eo in novo archiepiscopatu non potest, nec potest alii archiepiseopo commodare illud, nee ad suum suceessorem moriens illud transmittere, eum sit personale quid, certae personae concessum , eum restrictione ad locum, ut adeo prout respondet pontifex in c. Ad hoc, 2. h. t. personam non egrindiatur, sed cum ea sepeliri debeat. Attendenda tamen etiam in his loci consuetudo.
De renuntiatione in genere , eiusque diviSione.
Renuntiatio, prout hie de ea loquimur, aliud non est, qu m remivis, seu resignatio, seu cessio iuris , quod quis habet in beneseis ecclesiastim ; dupleae autem est haec renuntiatio, tacita alia, alia expressa. S. I. De tacita beneseiorum renuntiatione. Renuntiretio tacita est, quae ipso iure fieri censetur absque ullis verhis expressis, et iuxta iuris interprolationem , ex actu directe contrario reten-
108쪽
matrimonium contrahnt, c. 1, et a. de cleri. conivg. si solemniter profiteatur religionem e. 4. De regula. in s. ete. Videtur autem linee tacita renuntiatio in eo disserre a privatione heneficii ipso iure lacta, quod , si pro-
testetur beneficiatus , se per talem actum nolle renuntiare beneficio, protestatio talis id operetur, ut talis actus vim tacitae renuntiationis non habeat, in privatione vero, quae Ipso laeto incurritur, protestatio talis nihil prosit: haec tamen tacita renuntiatio non est lacile praesumenda, si M. canones non indueant beneneli talis resignationem ; quod enim multis fortasse expensis , et laboribus aequisitum est, tam lacile renuntiari non censetur c. Super eo, 5. h. t. Videatur e. Scine, T. c. Veniens, la. et c. Lectae, 14. h. t. ubi reseruntur casus aliqui apparentis quidem renuntiationis, quae tamen a iure pro
S. II. De repressa renuntiatione benesciorum. Renuntiatio expressa ea dicitur, quae fit verbis ad hoc aemmodatis , et voluntatem renuntiandi aperte declarantibus , vel etiam scripto iuxta sormam a iure praeseriptam. Duplex ed est, pura uDn , et Simplex , seu abs luta , quae si sine ulla conditione , modo, et paeto ; et altera conditionalis , qualis est l. quae fit in favorem tertii, sub ea sellicet conditione, ut conseratur illud certae personae, in cuius favorem aliquis resignat: 2. quae sit cum reservatione fructuum toto vel ex parte: a. quae si cum regressu treservato selliret sibi iure, ut resignans possit nd honesteium redire, si ille, cui cessit benesteium , praemoriatur in vel eum ingressu, quando scilicet collati quidem beneficit, ante huius tamen possessionem, si resignatio sub ea conditione, ut mortuo resignatario possit resi nns propria auctoritate ingredi sive possessionem huius beneflcii accipere; vel cum aecessu, quando scilicet Mnesteium puero destinatum , ob aetatem tamen illius incapaci, alteri interea consertur , ea tamen conditione , ut post lexitimam aetatem pueri, possit hic propria auctoritate benenelum tale secedere , et recuperare.
4. Denique conditionalis designatio beneficii dicitur, quae fit ex causa permutationis , quando scilicet beneficium , quod habet, dimittit aliquis , ut alterius benefletum sibi conseratur.
De beneficiis. quae resignari possunt, vel non P sunt.
S. I. Quae bene in resignari possint 'Omnia benestela Melesiastica , sive sint curata , sive simplicia , Sive sint maiora beneficia, et dignitates, sive minora, sive requirant residentiam , Qv non requirant, etiam manualia, patrimonialia, beneficia quae optari possunt , benestela assecta iure patronatus, benescia electiva, exempta, reservata sedi apostolicae, et cuiusque demum generis, ac qualitatis sint, resignari possunt i nisi specialiter iure aliquo scripto hoc prohibeatur j modo ea observentur, quae beneficia talia exigunt, ut ne fiat aliquid contra fund torum voluntatem , vel eum praeiudicio aliquo.
109쪽
8ss. II. Ouae benescia resignari non possunι ZExpresso tamen iure prohibetur i. resignatio beneneli litigiost , de quo scilieet lis alicui mota Iuli, pendente lite; sleut enim alienatio rei litigiosae , dum lis pendet, fieri non potest, ut constat ex toto tit. P. et e. De litigiosis; ita nec resignatio benescii litigiosi fieri potest, lite pendente,
ad cavendas praesertim omnes fraudes, quae in tali licita resignatione sa-cile neri possent. Si tamen in gratiam collitigantis benineio alter ectat, valida est talis cessio, cum fiat ad extinguendam litem. 2. Prohibetur resignatio benescit uniti, antequam unio sortiatur suum esseetum , prout patet ex Trident. seas. 23. e. 18. de refrem. quia per uniο-nem talem lus acquisitum est illi collegio v. gr. dignitati, aut monasterio ete. cui unio facta fuit, ut per mortem benesciati unitum beneficium transferatur in monasterium, collegium, ete. eui plurimum praeiudicaret permissa talis nesseil resignatio , nisi fieret illa pure, et libere, vel in favorem illius , eui unio h re laeta est, vel per sumetentem elausulam derogaretur, quoad illam vieem a summo pontifice, tali saetae unioni. 3. Prohibentur resignari beneficia in commendam temporalem data , ob utilitatem ecclesiae, donee ei de rectore provIsum sit, cum talis nullum lus, aut titulum in benescio habeat, eul renuntiare possit; et quamvis administrationem habeat, et smetus percipere possit, quae simpliciter , et pure in manibus ordinarii dimittere potest; proprie tamen haec dimissio non dieitur resignatio , sed depositio tantum administrationis. 4. Denique prohibentur resignari pensiones ecclesiasticae , quae apud aliquos benesseti nomine veniunt, nisi pure, et libere me resignentur, vel in lavorem illius, a quo solvenda est pensio, Si. enim pensionarius hane pensionem non exigat, censetur tacito et renuntiare.
De iis, qui possunt renuntiare beneficiis, et iis, quibus possunt illa resignari.
S. I. Oui possint bene is resignare pordinarie omnes benefletati, sive in minoribus henessetis constituti sint, sive in maloribus, si annos pubertatis excesserint, ex iusta causa Mnestela sua , si ea habeant, et haec resignabilia sint, resignare possunt, eum ut sic proprio tantum iuri renuntient, quod quilibet sacere potest, qui ius qua situm in tali re habet, et bono publico , aut nulli alii per talem renuntiati nem praeiudicat: et quamvis dubitent aliqui, an summus pontifex papatulrenuntiare possit, post Constitutionem tamen Bonifacit VIII. in e. l. h. t. in 6. dubitationi huic locus non est, eum expresse in illa Constitutione deeiderit pontifex, quod seri hoe ex iusta causa possit, lis ut nee cardinalium ad hoc consensum habere debeat, nee ullius alterius approbationem , eum neminem superiorem in terris habeat, qui talem resignationem admittere , et Byprotare debeat. Neque tamen etiam omnium resignationes eadem saeilitate admittuntur, facillus enim admittitur resignatio simplietum beneficiorum , etiam eanonieatuum , quam resignatio ecclesiarum parochialium, quae Sin
110쪽
eundum stylum Curiae romanae ordinarte non recipiuntur, nisi tribus saltem annis ecclesiam illam parochus resignans possederit; dissicilius adhue admittuntur praelatorum, et simillum dignitatum renuntiationes, quae non nisi ex causis gravibus admittuntur. Adeo tamen, qui post obtentam parochiam sacerdos intra annum ordinari debeat iuxta e. Licet, 14. de electione in o. utrum ante elapsum annum , ultimo v. gr. anni illius die, quamVis nondum sacerdos sit, et altero mox die privationem beneficii ipso facto incursurus sit, benescio hule suo renuntiare possit, etiam in lavorem tertit, dubitatur, uti et de quovis criminoso , qui per sententiam iudicis suo beneficio privandus est, antequam b nesselo suo sit privatus ; cui dubio respondetur, posse tam illum ante elapsum annum , quam hunc ante sententiam iudicis, beneflcio suo renuntiare, etiam in favorem tertii, modo in posteriore easu stat mentio criminis, et motae eontra se aceusationis, aut inquisitionis , Si tamen crimen resignantem non reddat indignum beneficio, ut ne sit dolosa talis renuntiatio : et quamvis etiam illi beneficiati, qui in religione pronteri Volunt, possint, durante novitiatus anno, in lavorem etiam alterius ataum. e. Benescium, 4. de re Lain sσω, iuneta Glana v. Aramma ς de lure novo tamen Tridentini non potest talis renuntiatio fieri, nisi intra duos menSes proximos ante professi
nem , pluribus aliis etiam adhibitis, de quibus alibi. S. II. An, et quomodo elerici infrmi possint benescia resionare pQuod eleriei etiam in gravi infirmitate constituti, resignare beneficia sua possint, in favorem etiam alterius, certa , et communis sententia est, cum enim alii actus legitimi a iure illis permittantur, nulla est ratio, quare hoe negetur in materia beneficiorum resignandorum. Ne tamen videantur hi tales de beneflciis suis disponere per Viam suecessionis haereditariae , et ad multas fraudes cavendas, vult rest. 18. Cancellariae apostolicae ab Innoeentio VIII. eae c. 2. h. t. in s. desumpta, Validam non lare resignationem talem , sive simpliciter, sive in favorem alterius lacta sit, nisi post resignationem laetam, 20. adhue dies la die per ipsum resignantem praestandi eonsensus computandos j supervixerit resignans infirmus : quae regula simu locum habet in omnibus beneficiis, ae dignitatibus, etiam patronatis, tam in , quam extra curiam romanam, etiam eum reservatione pensionis, aut fructuum , vel ex causa permutationis saeus , ita loeum etiam habet in eo eam , quo quis sanus quidem resignavit, ex aliquo tamen superveniente accidente ante 20. dies post laetam resignationem , non quidem civili tantum morte, sed naturali moriatur; et requiritur insuper ad verificandam hane regulam, ut stetu hietalis resignaverit per se, vel per procuratorem , mram eo Superiore, qui legitimus est, ad talem resignationem acceptandam, et resignatio ab hoc fuerit admissa : et hine sufficit, signatam tantum a resignante fuisse resignationem , aut promissam , aut constitutum ad resignandum proeuratorem, vel Romam quidem missam , aut ad superiorem legitimum, resignationem , nondum tamen ab hoc admissam eis. his enim in casibus non vacaret beneficium per resignationem, quamvis ultra 20. dies a tempore talis constitutionis, transmissionis, signationis, etc. factae hie supervixisset, sed vacaret Diuitigeo by le