Synopsis pirhingiana seu ss. canonum doctrina ex fusioribus quinque libris Henrici Pirhing ... in compendium redacta

발행: 1849년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

DE RENUNTIATIONE.

sivi huius regulae per mortem beneficiat , si a die praestiti consensus eorum legitimo superiore ultra viginti dies non supervixisset. S. III. Oui resignare benescia non possint, et quibus possint resignari '1. Resignare sua benestela non possunt criminosi, qui ipso iure, hen nelis suis privati sunt, aut intrusi, et omnes illi, qui nullum titulum ea-nonteum habent, cum enim nullum ius in beneficio , Sed sola fortassis possessio illis competat, consequenter nullum etiam ius per resignationem cedere, vel in alterum transferre possunt. 2. Resignare non possunt prius beneflcium, qui ad secundum cum primo incompatibile promoti sunt, quia per legitimam adeptionem secundi, primum ipso lure vaeat, luxta c. De mulla, 28. de praebend. et Trident. sess. 7. c. 4. de reform. a. Resignare non possunt sua benestela , nec ex causa permutationis, mente eapti, et furiosi elerici, eum enim eareant iudicio rationis , consequenter non minus inepti sunt ad resignanda sua beneflcia, quam ad alios aetus legitimos, nisi fortassis lueida Intervalla habeant, et tum temporis resignationem laetant, eum tali tempore cesset eausa, propter quam resignare non P sunt. P sunt autem per se

omnibus elerieis benesseia resignari, modo debitas qualitates, et conditiones habeant, cum regulariter, cui conserri potest beneficium , illi etiam resignari misit.

De causis, oh quas renuntiationes benesciorum valide, et Iicite fieri possunt.

Certum est, quod beneflciorum renuntiatio seri non possit, sine iusta, et legitima causa, ne nimia in resignandis beneficiis libertas in maximum detrimentum ecclesiae cedat: qualis autem causa sit iusta , et legitima, in genere definiri non potest; quamvis certum sit, quod gravior causa requiratur in resignatione episeoporum v. gr. quam in resignatione aliorum min rum beneficiatorum.

S. I. Eae quibus causis possit Episcopus, aut d beat episcopatui renuntiare. Sex eausae de iure canonico sunt expressae , propter quas episeopus eonfirmatus cedendi licentiam potest, vel etiam debet postulare, uti ha tur in e. Nisi eum pridem, lo. h. t. Prima scilicet est conseientia criminis quod impedit exeeutionem omeli sui, etiam post peractam poenitentiam, qualia sunt illa crimina , quae depositionis poenam , aut perpetunm Suspen sionem , aut iuris infamiam secum trahunt j. Secunda est debilitas corporis sper quam impotens redditur ad exequendum officium suum pastorale, uti colligitur ex e. l. h. t. l. Tertia est desectus seientiae praesertim ad spiritualium administrationem necessariae, et sufficientis, nisi confirmatus talis su D netentem quidem scientiam non habeat, spes tamen sit, quod intra breve tempus sum lenter de ea sibi sit provisurus). Quarta est malitia plebis leui eum suo episeopo pessime eonvenit, ut nullus ex hoe episeopo fruetus apud cervi eis durissimae plebem spectari possit J. Quinta est grave Mandulum P

112쪽

puli, quod ex praesentia huius episcopi patitur non quidem si Mandalum

tantum pharisaieum sit, quod eavendum non esse, ipse Christus admonet, sed si scandalum sit, quod ex ignorantia , aut infirmitate populi provenit ,

et eommuniter scandalum pusillorum voeatur . sexta denique causa est irregularitas , cum talis episcopus non possit exercere Belus episcopales, nee cum illo a summo ponti nee dispensetur. Hae tamen musae omnes ad duas potissimum revocari possunt, ad utilitatem scilicet, aut noeessitatem ecci sine ; harum enim una sl non interveniat, neque cum his musis saeile di

S. II. An ea aliis causis, praeter sein allatas, possit piscopus renuntiare episcopatui pResp. probabile esse , quod possit, dummodo causa sit utilis Selesiae , et honesta, cum per enumeratas a lure canonico causas, Dequentius -- currentes, non excludantur altae honestae causae, utilitatem ecclesiae maxime eoneernentes; et quod in ture dicatur, petitionem cessionis ex aliis causis laetam, non esse diseretam, prout habetur in c. est. Nisi pridem, S. Uerum h. t. intelligendum tantum videtur de aliis causis non lustis, nee honestis , sed indiscretis, etc. nisi malis dicere, omnes alias causas ad has G. revoeari posse, ita ut non audiendus sit episcopus, si nullam ex allatis sex assignare possit: et hinc non Videtur audiendus episcopus , ad renuntiandum suo episeopatui, cui utiliter adhuc praeesse potest, si sub praetextu humilitatis , aut divinae inspirationis , ut quietius Deo servire possit, ut contemplativae vitae magis deditus sit, ut in religione prosteatur etc. renuntiare V lit, ut patet excitato e. Nisi, et eae eap. secundo, de tranatat. episcop. neque professio in religione sine licentia summi pontificis lacta , aut votum , quod de ingredienda religione episcopus fecit, valet, quia Deus talem promissionem contra prohibitionem ab reclesia lactam non areeptat. S. III. Eae quibus causis seri possit renuntiatio eretesiarum, dignitatum ecclesiasticarum, et benesciorum curatorum, vel etiam simplicium pQuae causas a iure conceduntur, ut episeopl suis episcopalibus renuntiare possint, eae etium sumetentes sunt ad renuntiandum aliis dignitatibus, et beneficiis , tam curatis, quam simplicibus; quae enim flumeiunt, ut a etius vinculum dissolvatur, sumetunt etiam, ut dissolvatur minus arctum vinculum : immo plures adhue, et leviores causae sunt, ob quas extra Curiam, ordinarii locorum resignationes Mnesteiorum pure saetas admittunt, ut praxis docet, et videri potest in Rulla Pii V. Ouanta Melesiae, quae legi potest apud Ovarantam in summa Buuarii, v. Benesciorum resignationes, ex quibus causis admittere possunt episeopi resignationes, ita tamen, ut resignans clericus aliunde habeat, quo ullam honeste sustentare possit, et eum expressa prohibitione , ne taliter resignata beneficia, suis, Ut resignantis consanguineis, amnibus, vel familiaribus , etiam per saltarem circuitum multiplleatarum in extraneos tollationum , conserant episcopi; quae tamen mu-tio , ad multas quidem Daudes cavendas utilis, in nostris partibus vix obligare videtur.

113쪽

DE RENUNTIATIONE.

Coram quo superiore, et euius auctoritate renuntiatio beneficioriivi laclenda est, et admittenda.

S. I. An clerieus benesciatua possit, propria auctoritate sine consensu superioris, benescium resignare p. Quod non possint clerici Mnestelati, pro suo arbitratu , Mnesteia , quae canonice obtinuerunt, et quorum collatio, confirmatio, aut institutio illis tam laeta fuit, dimittere sine episcopi consensu , culus auctoritas, admittentis resignationem, Intervenire debet, clare patet ex c. Admonet, 4. h. t. ubi sub poena exeommunicationis hoc prohibetur , ut ne scilicet flat aliquid in praeiudicium superioris; et quamvis aliqui probabiliter putent, hoc intelligi non debere de beneflcio litigioso, quod in favorem militigantis cedere quis potest, cum in tali renuntiatione nullum videatur steri superiori praeiudicium, eontrarium tamen etiam probabile est, cum prohibitio loquatur universaliter, et ecclesiae intersit, euam hane renuntiationem scire, et hine etiam clericus criminosus, qui quidem ipso laeto beneficio suo excidit, si tamen titulum coloratum , et putativum , ae possessionem beneficii retineat, debet coram superlore legitimo renunilare , non quidem titulum, et lus verum in benescio, quod nullum amplius habet, sed titulum putativum, et poSsessionem : qui modus, ut in superioris manibus dimittatur beneficium, in eo easu etiam locum habet, quo per pacificam adeptionem secundi beneficii eum priore incompatibilis, prius ipso lure vacat, iuxta e. De multa de praebenda. S. II. An renuntiatio bene ii facta, sine superioris auctoritate, sit valida pCoram laim, quamvis patronus ille sit, aut regia dignitate praesulgeat, saeta renuntiatio irrita est, c. Ouod in dubiis, 8. h. t. cum laicus non sit legitimus in musa spirituali beneselorum superior: et licet resignatio talis coram taleo laeta , nulla sit, resignans tamen taliter suo beneficio , spoliamdus esse dieitur in iterum de manu latea illud reeepiti in poenam Milicet

attentatae huius renuntiationis coram laico faciendae; si tamen Sponte , et non coacte resignationem hane feeit; quod si tamen resignatio benefleti e ram elerico, sive in manibus clerici nat, qui tamen legitimus superior non est, in ordine ad admittendam resignationem, neque huius admittendae potestatem habet, valida quidem est talis renuntiatio , in praeiudicium resignantis , qui beneneium taliter resignatum , repetere non potest; quoad e clesiam tamen , seu superiorem legitimum lavalida est, ita ut in superioris arbitrio sit, utrum taliter renuntiantem cogere velit ad retinendum beneficium resignatum , aut ad dimittendum, iuxta Gloss. in relat. o. Θω in dubiis, v. In manum lateam. Probabile tamen etiam est, quod resignans, sive in clerici non superioris sul manibus , sive in manibus laici beneneium suum resignaverit, menitere adhuc possit, et retinere suum benesteium , sl nondum a legitimo superiore resignatio admissa fuit, cum eum tantum privandum suo benescio dieant tura , qui postquam in manibus laici suum benest.

114쪽

94 LIBER I. TITULUS I x.

clum resignavit, ab eodem iterum , et ex manibus laici, hoc Mnestelum recipit. S. III. Quinam habent potestatem admittendi renuntiationes benesciomum, vel non pFieri ergo debet renuntiatio in manibus superioris erelesiastici, prout sumitur ex relat. e. Ouod in dubiis, et quidem illius superioris, ad quem pertinet non tantum ius sive potestas conserendi benefleta, sive instituendi benesciatos, sed etiam eosdem destituendi, seu deponendi, cum renuntiationis admissio habeat vim destitutionis; et hine , eul ex speciali privilegio, vel consuetudine praeseripta , competit ius, et potestas conserendi beneficia , non ideo etiam potest renuntiationes talium beneficiorum admittere, eum aliud sit destituere beneseiatum, aliud sit instituere; et quamvis hodierna praxis habeat, saltem circa simplicia benescia, etiam canonicatus, ut iidem capitulares resignationes talium heneflciorum recipiant, si ad eos independem ter ab episeopo de iure ordinario conserre ea pertineat i in quem sensum etiam intelligi debent illi auctores, qui generatim dicunt, mram illis resignationes beneficiorum faciendas, quorum est ea conferre, de curatis tamen, quorum institutio, et destitutio ad episeopum pertinet, hoc intelligi non debet. Et hinc sequitur, quod omnia beneficia, qualiacunque illa sint, in totaecelesia, in quibusvis etiam ordinariorum mensibus , resignari possint in manibus pontificis , cui plena potestas in beneficialibus competit; et quae ab

eo ordinariis data est eirea haec potestas, cumulative illis cum pontifice, non privative competat. Immo sunt aliqua beneficia, quae ratione suarum praerogativarum, exemptionum , privilegiorum etc. non nisi in Curia r mana resignari possunt, uti sunt eardinatatus , patriarchalus , primatus, Mehiepiscopatus , et episeopatus , item benescia maiora in cathedralibus post pontineatus , et principales dignitates in collegiatis, beneficia exempta, soli summo pontinet subiectas, eis. et quamvis etiam legati a latere eorum ben setorum , quae conferre possunt, resignationes recipere possunt , quia ob praerogativam honoris, malore etiam auctoritate pollent, nuntiis tamen apostolicis , sive legatis missis , hare resignationum recipiendarum potestas noneompetit, nisi speciali privilegio illis commissa sit. Possunt tamen etiam locorum ordinarii eorum benesteiorum in sua dioecesi existentium resignationes recipere , quae sunt illorum iurisdictioni subleeta, nisi speciale quid sit ei rea maiora aliqua beneficia statutum e quam potestatem tamen, nee archiepiseopus extra casum visitationis in toto suo archiepiscopatu habet, cum extra casum visitationis, et appellationis nullam habeat in suorum suffraganeorum dioecesibus : nee vi arius generalis, nisi specialiter haec etiam potestas illi commissa sit: nec capitulum cathedrale, vivente episeopo, respectu totius dioecesis, seu tantum vacante sede, cum in hoc casu episcopalis lurisdictio ad illud devolvatur. S. IV. Ouinam habent potestat mittendi renuntiationes berusciorum puras, seu simplices, aut eonditionales pSimplex, seu pura benefiiciorum renuntiatio etiam eorum ordinariis locorum neri potest, aut aliis, qui ius resignationes admittendi praeserim

115쪽

DE RENUNTIATIONE. 95runt, nisi qualitas benestell allud lubeat; non autem, quae in favorem certae personae sunt, quae tantum steri possunt in manibus papae, prout Stylus, et usus curiae , ae rerepta consuetudo docet, ad avertendum Miliret omne perieulum, quod in tali conditionali resignatione facile intervenire potest, et ut ne beneneium nondum Vacans alteri conseratur , quod nemo lacere potest , nisi solus Summus pontifex; et quamvis resignans velle possit, ut Gr-tae cuidam personae beneficium hoc a se resignatum conseratur , aut renuntiationi , seu certum modum addere possit, obligare tamen non potest eum, qui talem resignationem Bdmittit, ut hoc sacere teneatur, eum facta eorum ordinario resignatio simplex, et pura sit, nullam admittens elausulam conditionis , aut modi obligantis ad Onserendum tale benestelum eertae personae.

Putant quidem aliqui Iactam resignationem, cum tali clausula obligante, ab episeopo admitti posse, ita tamen, ut clausula talis reiiciatur, et pro non adireta habeatur: rectius tamen putant alit, quod neque hoe fieri possit, eum actus sub eonditione aliqua factus, non possit secundum partem aliquam admitti, et Meundum allam partem non admitu, quod fleret in tali casu, sed debet vel totus admitti, vel totus reiici, ut ne, si dividatur, Immut tus videatur. L. Aurelius S. idem quaeritur LX. de libertate legata.

Simili modo resignatio conditionalis beneflcii, cum reservatione eertae pensionis, sive haec in pecunia, sive Ductibus danda sit, aut eum reservatione ingressus, acerasus, aut regressus neri non potest, coram ordinario, sed tantum coram summo pontifice, qui solus ex plenissima sua circa ben sela potestate, pensionem beneneto imponere, et regressum, necessum , aut ingressum concedere potest, eui plenitudini non praeiudieat Tridistin. gressus tales, aut necessus prohibens renon. 25. eas. 7. De reformat.

De modo, quo fieri debet, vel potest renuntiatio benefieiorum.

S. I. Ouae requirantur ad legitimam renuntiationem

beneficii faetendam p

. Requiritur, ut renuntiatio talis sit spontanea, et libera, non vi aut gravi metu extorta, aut dolo obtenta, quae Vel ipso iure irrita est sin casu sciliret absolutae violentiae illataei vel per sententiam iudicis rescindenda est lin casu scilicet quo gravi metu , aut dolo extorta est in prout sumitur ex

c. Super hoc , 5. h. t. et eae c. Accepta, 3. De restit. spoliat. 2. Debet esse pura, nulla sellieet inter eniente simonia c. cum pridem, 4. et e. ult. De paci. c. Eae parte, 12. iuneta Gloss. v. Omnino, de offle. iud. Hel g. ita ut ipso iure irrita sit, si simonia intervenerit, ut constat ex Extrarast. 2. S. Per electiones, de simonia, inter communes, etiamst iuramento strinata sit. a. Si beneficium patronatum resignetur , aut quod ad alterius collationem pertineat, requiritur huius consensus non quidem , quod ordinarium, qui putat ol utilitatem aut noeessitatem reclesiae, renuntiationem hanc admittendam , Urgere possit, ut non admittat, sed ut ah illis approbetur, quos talis renuntiatio tangit: et hine putant aliqui sufficere , etiamsi post admissam resignationem hare illis signisseetur, ut norint alium sibi praesentandum, , et ulli

116쪽

henenelum tale conserendum. 4. Ut stat specissee , et expressis verbis , sl sit expressa renuntiatio scum in dubio nemo praesumendus sit beneflcia resignare, magnis expensis, et laboribus sortassis quaesita, et unde sustentari de tὶ , et quidem extra romanam Curiam fieri debet in seriptis quamvis necessario , et de iure communi hoe non requiraturi ad meliorem scilicet renuntiationis probationem , supplicando illi, cuius est admittere resignationem , ut hane admittere velit, ob causas in tali libello supplici expressas. 5. Denique requiritur , ut praestetur consensus a resignante, vel personaliter per ipsum resignantem , vel per Procuratores eorum in cancellBrla vel emera apostoliea, si renuntiatio coram Papa fiat, ut certior notitia habeatur de voluntate resignantiS. S. II. De renuntiationibus quibusdam beneficiorum in specie, an sint simoniacae, nec ne pCertum est, quod simoniam eontra ius naturale, et divinum committat , qui beneficium suum resignat pro pecunia, aut alla temporali re, ex pacto vicissim necepta, prout Sumitur ex c. Cum pridem , 4. de mei. cum sit elara venditio rei spiritualis pro temporali : quod si vero res spiritualis pro resignatione beneneti ex pacto aecipiatur, non quidem luris divini sim nla committitur, sed iuris positivi ecclesiastici, huiusmodi pactiones omnes, tanquam simoniacas, prohibentis c. ult. De paci. neque tamen simoniaca reis signatio est, in favorem alterius Gram papa resignare cum in tali casu ne det temporale pro spirituali, neo pactio aliqua illicita interventati neque simoniam resignatio est, resignare benescium, eum reservatione pensionis certae , si coram is sat, qui potest beneflcio imponere pensionem , eum nec in isto casu pactio interveniat, cogens illum , qui admittit renuntiationem, ut pensionem imponat, Sed supplicet tantum resignans pro pensione sibi reservanda , quam alter tu gratiam resignantis libere imponere potest, vel resignationem non admittere ; Vel si paelio aliqua interveniat inter eum , qui resignat, et inter eum eui resignatur, illa tantum sit sub eonditione papae approbantis. Quod si tamen resignans in lavorem tertit absolute cum eo paei-seatur , ut expensas, et Sumptus in aequirendo beneficio, aut huius possessione ete . saetos , sibi restituat, ex probabiliore sententia , Simoniam resignatio est . cum omne pactum in rebus spiritualibus de onere temporali a iure Canonico reprobetur: quo modo etiam illicita , et simoniaea est illa transaetio , qua partes litigantes propria auctoritate inter se conveniunt, ut una pars lite, et iure beneficii cedat, altera Vero temporale quid det, expensas v. gr. factas restitunt: c. Cum pridem , 4. de par ι. S. III. An, et quo pacto contra repetentem beneficium, spontaneae renuntiationis eaeceptio opponi possit 'Repetenti beneficium, sive ius proprietatis henelleio, obstat spontaneae

renuntiationis exceptio, et amitti debet, etiamsi nulla causa saetae renuntiationis fuerit expressa , modo probari possit a reo exceptio : et hine quamvis Retor Suae pelitionis causam exprimere debeat, et proponere in iudicio c. 2. De libet. Oblat. reus tamen causam suae exceptionis exprimere ordina-

117쪽

rie non tenetur, eum sint favorabiliores partes rei, quam actoris, et hie ad obligandum alterum ngat, ille ad se liberandum. Si tamen beneficiatus aetor ad recuperandam possessionem , qua Spoliatus suit, agat, et probare velit spoliationem, non potest illi saetae renuntiationis exceptio obiici, nisi prius restitutus sit, cum spoliatus ante omnia sit restituendus.

S. IV. De renuntiatione bene larum, quae si

per Procuratorem.

Potest quidem renuntiare aliquis beneficio Suo, non tantum per se ipsum , sed etiam per procuratorem quod enim quis potest per se ipsum, id ipsum potest etiam per alium, nisi iure prohibeatur , et quidem non lautum per procuratorem clericum , Sed etiam per laicum cum etiam latet possint tractare res Spirituales , fit nudum ministerium, sive mera executio illis committatur l sive unus, sive plures proeuratores ad resignandum constituti sint, et vel quilibet in solidum i quo in casu datur locus praeventioni In resignando sive, ut omnes iure renuntient ete. plura tamen adhuc alia requiruntur , ut legitima sit Ponstitutio procuratoris ad resignandum deputati: Et l. quidem non susticit mandatum generale, quamvis cum libera, et amplissima poteState datum sit, sed debet intervenire ad multas fraudes cavendas mandatum speciale , ad renuntiandum, in quo exprimatur uomen beneficii , et locus, ubi situm est beneficium; nomen proprium, et cognomen procuratoris ; et quod et data sit potestas resignandi beneficium nominatum , loco, et vice prinei palis constituentis. 2. Requiritur, ut mandatum procuratorium sit in scripturam , sive instrumentum publicum redactum , et obst- ntum sigillo publico iudieis ordinarii, vel communitatis, et postea recognitum, ae ab ipso tabellione, seu notario subscriptum. 3. Bequiritur, ut instrumentum tale non sit eaneellatum , seu rasum , et deletum, saltem in loco principali. 4. Denique requiritur, ut constitutio pro ratoris laeta fuerit sponte, et libere, prout hahetur in clement. unica h. l. Extra curiam tamen renuntiatio etiam seri potest, per mandatum in literis privatis datum, ita tamen, ut fiat coram legitimo superiore, et forma mandati observetur; nisi haec in melius principalis resignanus emolumentum mutetur, ubi non tam forma mandati, quam utilitas principalis reSignantis Obseruntur. Patet autem etiam ex relata tament. unie. h. t. quod rev ari possitu principuli, qui proguratorem constituit, constitutus hic procurator, ante laetam resignationem l cum in omni casu , re adhuc integra, mandatum revocari possit, S. Recte institui. de mundat.ὶ ita tamen , ut haec revocatio suam utilitatem non haheat, nisi postquam ad procuratoris notitiam , per intimationem ipsi factam, vel ad superioris, coram quo renuntiatio facienda esset, pervenerit, aut malitiose , quominus ad illius notitiam pervenerit, impedita fuerit itum , ut ne malitiae aliquid tribuatur; tum , ut multae deceptiones impediantur ita ut, quamvis per litteras privatas, ne ulterius in negotio procedat, non revocetur proeurator hic constitutus ad resignandum, Suspendatur tamen ulterior proeeMus, quamvis supplicatio pro retignatione admittenda porrecta , lam signata suisset, et a datario recognita Exspirat tamen etiam inoris mandantis, procuratorium hoc ad resignandum datum 7Diuitiaco by Corale

118쪽

98 mandatulti, quam is mora mandantis procuratori nondum innotuerit, iuxta s. communitor receptam, in relat. Gemens. unie. v. Ouomodo libet, eum omnes obligutiones, et Vincula per mortem dissolvantur j nisi ante mortem resignantis Supplieotio, n procuratore ad resignandum porrecta, signata iam a pontifice, et a datario recognita suisset, quo in resu etiam post mortem mandantis Ruum conSensum in renuntiationem dare potest procurator, uti ex Constitui. Aleaeandri VI., et Leonis IX. colligitur. Quamvis enim procurator nova incipere non possit post mortem principalis , potest tamen coepta ante murtem illius postea perficere. i. v. De publicandis rosmitionibus beneficiorum. Ad euvendas multus fraudes, et multa incommoda evitanda , volunt lura, praesertim Crestorii XIII. Constitutio, Humano vix iudieio, ut omnium heneliciorum resignationes publicentur, sive sint simplicia, Sive eurata, etiam iuris patronatus, et electiva, Saecularia, et regularia, perpetua, et temporalia, si e manualia lex ceptis beneficiis consistoriolibus, quae in romana Curia in consistorio ponseruntur, uti sunt arehiepiscopatus, et episcopatus , ele. ubi e Sat fraudis periculum i sive extra eurtum, sive in euria resignata si ut, sive ex causiS permutationis, sive eum reservatione pensi nis , etc. eum nimis universaliter loquatur constitutio. Debent autem puhlieari a quibusvis r ignotariis, etiam exemptis, etiam ossicialibus Curiae r manae, immo ab ipSis etiam cardinalibus, si in eorum favorem henessela aliqua resignentur , et quidem intra sex menses, si in Curia romana resignatum Sit beneficium , et Me situm sit citi a mouire; si vero ultra montes situm sit, intra s. menSes a die supplicationis datae, et resignatae. Si vero extra Curiam emam ordinariis i orum resignatio laeta sit , intra tres men- sex a me, quo collatum hones ieium resignatum fuit, computandos, quod intra mensem a tempore saetae resignationis, sub poena privationis iuris eo serendi , n eollatore tueurrenda , Disi intra mensem resignatum heneficium resignatario eontulerit, et sub poena Duiliter saetae resignationis, si forma Gregorianae constitutionis i ii inclis his resignantibus servata non fuit. Vix idetur lamen Bulla hore Gregoriana ei ren talia coram ordinariis loeorum xesignata beneficia in nostris partibus mse uSu recepta, iuxta quam deberet Lare publicatio extra euriam si eri in ecclesia cathedrali, et pari hiati, ubi, et intra euius limites, benescium resignatum existit, quod non Observatur.

De est tibus renuntiationis

s. l. 0ui sint offectus renuntiationis purae, ae simplicis ZPrimus, et praeeipuus huius renuntiationis emetus est, quod beneficium taliter legitime resist natum vacet, et resignans taliter nmittat omne ius in benelleio, etiam ad fructus, ne omnem possessionem, postquam talis renuntiatio a legitimo superiore admissa fuit prout hahetur in c. 3. et S. h. t. et c. 2. ω. in s. ne natura renuntiationis purae et simplicis requiriti si e per se, sive per legitimum proeuratorem taliter resignaverit: quod si ero ius in re non-

119쪽

dum habuerit resignans, sed tantum lus ad rem , hoe etiam per resignationem taliter factam amittit, prout sumitur ex c. In Praesentia, 6. h. t. Immo si tantum licentiam a superiore instanter petivit, redendi suo benesteio, postmodum vero , hac lirentiu impetrata, resignare non vellet, cogi potest ad resignandum, si in petenda licentia praetendit, talem renuntiationem pro animae suae bono, pro ecclesiae eommodo suturam, uti asseritur in c. Ovi- clam, i 2. h. t. ne videatur superiori tantum illudere voluisse, qui talem licentiam taliter pelivit. S. ll. 4n renuntians redire possit ad ben seium resignatum, et an descenderea cliyniore be ne is ad minus dignum pQuod possit, qui sub iuramento etiam renuntiavit suo benes leto, non

Obst3nte huc resignatione turnia, ad idem beneficium ex novo titulo redire, Si iterum illi v. gr. elati seratur, sive ad illud iterum praesentetur ete. certum t ex c. Cum inter, 2. h. t. cum renuntiatio talis, et annexum iuramentum Strictae sint interpretationis , et sutura non praesumantur comprehendere, ae in omni iuramento salvum dei at esse ius Superioris, e. Veniente, l9. de iureiuriin. nisi ob crimen renuntiaverit episcopatui, et religiosus factus Sit, pomnitentiae agendne ea uxa; hic enim , etsi de novo in episcopum eligatur , ad eundem redire tamen non potest, uti habetur in c. Post tranatationem, l. h. t. immo potest, si maiori dignitati v. gr. renuntiavit, minus dignum, et inferius beneficium admittere, e. Ad supplicationem, s. h. t. eum melius illi sit, habere henestelum minus , ex quo Sustentetur, quam carere maiori dignitate eum desectu sustentationis.

S. Ill. De eLI elu renuntiationis conditionalis , et resignatione benescii in fraudem alterius facta.

Ad primum resp. conditionalis renuntiationis plenum esseetum , ita ut vacet henes letum tallter resignatum non haberi, antequam conditio, Sub quant renuntiatio , purilleata est, et adimpleta, prout actuum conditionatorum ratio requirit: et hine nulla est renuntiatio in favorem altΘrius eertae personae laeta, et ad mlSNn, si postmodum non eidem, in eulus favorem resignatum est, sed alteri cuidam tertio eonseratur beneficium. d Secundum resp. nullam esse resignationem benesteti, quae sit in fraudem niterius , uti colligitur ex e. Si tu, 2. h. t. in s. non enim debet quis alterius odio praegra uri, regula 20. in 6., neque sinudatori sua malitia debet esse luerosii l. l. b. de dolo.

DE SUPPLENDA NEGL GENTIA PRAELATORUM.

S. l. Ouomodo defectus, seu negligentia praelatonum inferiorum in conferendis beneflciis eovi mi. sia, per devolutionem potestatis ad superiores suρ-pleatur. Si ordini rius Pollator, ad quem spectat benestelorum pro isto intra tempus a iure delinitum, benesiletum vveans non contulerit, is lure conserendi pro ea

120쪽

vice privatur, et regulariter illud ad immediatum superiorem devolvitur, et ab hoe negligente gradatim ad alium superiorem cap. 2. De coneras. praeberi f. et c. Licet, a. h. t. ita statuente iure, ne henelleia diu vaeeut, et ne diutura eorum sint in incerto, quod utrumque reclesiae damnosum est; neque conceditur post elapsum tempus, quod ad eligendum, vel conserendum eoncessum est, purgandi moram licentia, uti tradit Gloss. sin. in relat. c. Licet ea non enim latae sententiae, qualis est hic privationis, et devolutionis, habet in se executionem , ut Omnia declarari debeant irrita , quae contra talem canonem aeta suerunt in quamvis per patientiam, vel ex miserie diatolerari posSit, statuente pontifice, si mox elapso tempore, electio vel collatio ab ordinariis facta suerit e. Litteras, 4. h. t. talis enIm a papa eoncmSaexpressa tolerantia, ius in beneficio tribuit, et vim Inovae provisionis habet. Dixi tamen regulariter hoe fieri, quod si enim ad episcopum iure proprio collatio beneficii spectet, et in hoc conserendo ultra tempus a Iure conressum ille sit negligens , devolvitur collatio huius beneficii ad eapitulum eathedrale, quamvis hoc in serius sit episeopo, propter communicationem scilicet quae est inter episeopum et capitulum , tamquam eaput, et memhra eiusdem eorporis, ut merito unius desectus per alterum suppleatur iuxta relat. e. 2. De eoncess. praebend. prout solum etiam capitulum conferre potest, in casu,

quo collatio beneficii alieulus coniunctim ad episeopum , et capitulum pertinet, si monitus episcopus de tempore collationis laciendae moram inutilem trahat. Quod si tamen in tali casu , quo ad episeopum scilleet, et capitulum eollatio benes leti pertinet, utrumque negligens sit ultra tempus a iure conoessum ad collationem , devolutio sit ad horum immediatum superiorem , sicuti etiam In essu negligentis episcopi circa benestela iure devolutionis ad eius collationem spectantia, prout desumitur ex e. 2. De coneras. praebend. S. II. Per quem, et quomodo praelatorum regularium niligentiuin conferendia benesciis, vel praesentando ad illa suppleatur ZCasu quo praelati regulares, ad quos beneficiorum collatio, aut praesentatio spectat, intra spatium a iure concessum , saecularia, vel regularia beneficia non conserant, aut ad ea non prBesentent, tum si episeopo subireti sint, aut saltem , illis exemptis, beneficia; ius conserendi talia ad eum episcopum devolvitur, in cuius dioecesi beneficium vacans situm est: si vero exempti sint tam ipsi, quam beneficia , circa quae conserenda negligentiarn admittunt , ius conserendi immediate ad pontinoem devolvitur, prout si tuitur in Gement. o. h. t. etc. Cum singula, 42. S. Prohibemus, de praebend. in s. ita tamen ut hie , ad quem devolutio laeta est, eodem iure uti debeat, quo uti potuit ille , cui succedit, easdem observando qualitates , Et conditiones. S. III. Ouomodo, et per quos in aliis, praeter benesciorum collationem, neglistentia, aut defeetua praelatorum suppleatur, etiam ecclesia vacanter Si episcopus in administratione suae iurisdictionis negligens sit, moneri quidem a suo archiepiscopo, et compelli poterit sis interminatione poenae alicuius competentis, ad obligationi suae satisfaciendum ; illius tamen iuri dictio non devolvitur ad archiepiseopum, praeterquam in eatibus iure ex-

SEARCH

MENU NAVIGATION