장음표시 사용
21쪽
l. lus nonnunquam idem dicit, quod iustum: lustum nutem potest sumi dupliciter. Primo enim omne, quod legibus, et rectae rationi muforme est, iustum dicitur, aut legitimum et iustum , sive ius inliter aeceptum non est obiectum speetalis virtutis , cum onmis virtus hane cum legibus et recta ratione conformi latem obser, et. Secundo sumitur iustum pro eo, quod alteri ex rigo- rosa iustitiao obligationo debetur, quo modo iustum est obleolum speetalis ot rigor ae iustitiae , quae eommuniter definitur miratam, et peri tua voluntas ius suum sive iustum , ne debitum ad aequalitatem 4 cuiquρ tribu nili. 2. Accipitur nonnunquum ius prout idem est, Re potestas moralis sive saeultas a legibus concessct de re aliqua libere disponendi. Iuxta quam neeeptionem dicitur venditor v. gr. ius suum transferre in emptorem, haeres inius testatoris suscedere, dominus iure suo uti ete. et iuxta hanc acceptionem
Blitis dieitur habere ius proprietatis, disponendi Scilicet in proprium commodum : alius hahere ius iurisdietionis , disponendi scilicet commodum subditorum : alius lial aere ius in re, sive reale, quod rem ita respieit, ut, ad quemeumque ea devenerit, semper transeat eum hoc onere, ut eam persequi possim , apud quemeumque existat, quale est ius dominii directi, aut utilis , ius servitutis , ius pignoris ete. Blius denique lus ad rem, Sive personale , vi euius non ipsam rem ex contractu v. gr. vel quasi contractu mihi debitam etc. persequi possum , Sed personam eonvenire, quae mihi ad uti. quid praestandum eis. est obligata. a. Nonnunquam aecipitur Ius prout idem dicit, ne locus, ubi iudicium exereetur ; ita dieitur aliquis in lus voeari, in ius ambulare, in iure comparere eis. id est ad loeum, vel in loco iudieii ete. : nonnunquam prout idem clieit ae ipsa ludi eis sententia; si e dicitur litigantibus ius dictum, id est, sententia dicta: nonnunquam prout idem dieit , ae iuris seientia, quomodo sumitur , cum ius defluitur ars boni et aequi, vel eum dicitur iurisprudentia esse, iliMinarum atque humanarum 1 reum notitia, iusti atque iniusti scientia, id est , solentia , quae docet, quid iustum et iniustum sit, quidnd divinum pullum, et res saeras ne profanas , nd reipublieae ne hominum num spectat ete. Hae autem et similes plures aeceptiones , quamvis seitu utiles sint, ut ne ex varia luris aeception confundatur aliquis, potissima tamen est, quae vel maxime attenditur, iuxta quam 4. Ius aecipitur , prout idem dicit, ac lex, quae est regula iusti; et iuxta hane acceptionem iurisperiti aliud nonnunquam distunt Ius naturale, aliud Ius Gentium, aliud Ius positivum. Ius naturale in genere quidem, et late loquendo , prout hominibus eum brutis commune est, aliud non est, quam ipse instinetus, et propensio naturae sensitivae, ad vitae eonservationem, ad speciei promoationem , et medιa ad tales fines necessaria ete. inclinans; l
22쪽
quae iuris naturalis acceptio, abusiva magis, quam propria rat. Proprie ergo, prout soli naturae rationali competit, ius ruiturae est, lumen illud rationis, ab Auetore naturae homini v. g. inditum, quo, secluso omni alio praweeplo positivo, discernit quaedam venda, et quaedam omittenda ele. Dicitur autem hoc ius naturale esse immutabile, et indispensabile , eo quod illius obligatio non ex libera praecipientis voluntate, Sed ex ipsa rei praeceptae, aut prohibitae natura proveniat, quae manens Semper eadem, Semper eandem bonitatem , aut malitiam retinet. Quod si tamen materia illa, quae iure naturali in certis circumstantiis prohibetur, mutatur, ratione alicuius circumstantiae advenientis, aut subtraetae, vel immutatae, vel quod hic et uune hono privato bonum commune, bono inferioris ordinis bonum superioris Ordinis etc. praeserendum sit etc. potest materia illa sub talibus circumstantiis non tam iuris naturalis esse , quam positivae tantum prohibitionis a libera voluntate pendentis , quae per dispensationem licita fieri potest, vel etiam absque dispensatione esse licita; ita licet lure naturae prohibeatur innocentem oecidere , retinere alienum etc. potest tamen utrumque in certis casibuS, In circumstantiis V. gr. extremne necemitatis, ad vitam propriam eonservandam , ad iustam defensionem etc. rese lieitum.
Ius gentium, si rigide illud accipere placeat, prout a iure naturali distinguitur , illud dicitur, quod omnibus quidem hominitas, aut fere omnibus
commune, et promium rat, ita tamen, ut non eae solo rationis instinetuortum suum habeat, sed humanis postmodum utilitatibus, aut necessitatibus ita erigentibus, udu, ac moribus omnium, aut fere omnium gentium introductum est, Per modum legis praeceptisae, aut saltem permissivae, quo iure introducta sunt bella , paces , foedera , captivitates, servitutes etc. et eontractus sere omnes. Distinguunt tamen etiam aliqui inter ius Gentium, ita ut aliud dieant primarium eum ipsis hominibus ortum habens, et a Deo naturaliter mentibus inditum ; aliud dicant secundarium , quod quidem ex ratione naturali proficise itur, ita tamen, ut non solo naturae lumine hominum mentibus sit inditum , sed ob varias necessitates, et utilitates sit introductum , et apud omnes sere homines usu receptum : quia tamen prius membrum huius divisionis cum iure nuturali coincidit, hine magna huius divisionis utilitas non rat.
Ius positivum denique dicitur illud , quod libera Dei, vel hominis volum late sancitum, vel latum est. Et hoe quidem allud Divinuin est, quod a Deo, vel Christo Homine Deo latum est; aliud Humanum , quod proxime
ab humana auctoritate conditum est. Divinum positivum aliud Vetus, aliud Novum est. Vetus est, quod Deus in veteri testamento tulit, et triplieis generis praecepta continebat: Moralia scilicet, quae ad mores componendos pertinebant, qualia sunt praecepta Decalogi: Caeremonialia, quae ad eaer monias et ritus religionis , qua debitus Deo cultus, honor et veneratio desertur , pertinebant: et Iudicialia, quae ad bonam civilem reipublicae administrationem pertinebant, quibus humana civium salus , pax et tranquillitas conservabatur. ΛοVum est, quod Christus Homo Deus in novo testamento eondidit, et potissimum fidei, spei , cliaritatis , et saern mentorum prRee pia continet. Ius humanum positi um subdi Idi solet in ius Publicum, et
23쪽
Privatum : Ius publicum dicitur illud, quod tractat de illis praecipue, quae
ad publieam utilitatem istius communitatis spectant, et requiruntur , uti sunt publici Magistratus, et Sacra, SacerdoteS etc. lus vero privatum diei. tur , quod ad singulorum civium privatam utilitatem principaliter refertur, quamvis aecessorie, et ex eonsequente in publieam etiam utilitatem redundet , quales sunt leges de contraelibus, de iudieiis etc. Itruntque hoc tus iterum subdividi potest in Canonicum, et civile. canonicum est, uti illud ex Gregorio Tholosano et I .nncelloto definitur, quod a summis pontificibus Melesines Catholime traditum , eonstitutum, vel approbatum, actiones scimuum , seu christianorum proxime ad divinum cultum , ari parem , et imstitiam Christianam, in populo Christiano conservandam, et austendam, ultimate vero ad snem aeternae beatitudinis dirigit. Ius citule vero οι, quod auctoritate principis, vel magistratus saecularis est conditum, cui reipublieaρ eivilis gubernationem , et temporalis pacem, ac salutem civium conserrandum, ut adeo disserentia luris eanoniel a civili non tantum ex parte causae efficientis, sive serenus leges iratione cuius ius illud etiam Pontinetum dicitur , eo quod a ponunce latum fuerit, aut in vim legis approbatum ; hoc vero Imperatorium , Caesareum, Regium, Municipale ete. dicitur, oh diversam legislatoris leges has civiles serentis, vel in vim legis approbantis etc. auctoritatem in sed etiam ex parte unis, quem proxime diversa hare iura intendunt, clare habeatur; quam finis diversitatem satis etiam exprimit Panormit. in prooemio meretalium, dum dicit: Ius civile intendere hominem dirigere in honum commune, Meundum quod congruit humanae societati civiliter viventi , cuiusmodi vita eonsistit in legest iustitia, et ei ulli amicitia: Ius canonicum vero intendere hominem dirigere ad honum mmmune, secundum quod congruit humanae societati, quatenus non solumeiviliter vivit, sed secundum fidem , in Deum intendendo, et vitam ullam
24쪽
Posset quidem ius Canonicum adhuc Subdividi in ius scriptum, et non seriis
pium , ita ut huius nomine veniant consuetudines, traditiones vel ab ipsis Apostolis ad nostra usque tempora deri Vatae, vel ab aliis iuris auctoribus, et leuislatoribus sola voce traditae, et per aliorum relationem , sive etiam per scripturam horum posteriorum ad nos propctgnine; Scripti vero iuris nomine illud veniat, quod Seripto nobis latum est, quia tamen maior di meuItas est in eognoscendis Variis partibus iuris Seripti , Omissa hae divisione, de solius iuris seripti partibus sermo nobis erit. Ius ergo seriptum deSumptum est, Vel ex Sacra Seriptura, vel ex decretis , et eanonibus mDeiliorum, vel ex conStitutionibus, ne deeretalibus, epistolis, aut responsis Summorum Pontineum, vel ex pineius, et constit ilonibus principum Saecularium , Vel ex Sente DiitS patrum , ita tamen, ut nec ponditiorum decreta , nee Prineipum Saecularium constitutiones , sive leges , nec patrum dicta, aut Sententiae vim , et auctoritatem canonicae legis , totam Ecclesiam obligantis habeant, nisi auctoritate summi pontineis in Corpus iuris Canonici I Decretalium Milicet aut aliarum pontificarum mustitutionum i fuerint recepta, et canon irata. Aeque tamen dedignantur saerieanones alias etiam leges civiles in iudicando, et agendo ete . sequi, etiamsi ex defeetu auctoritatis in illarum legislatore robur, et auctoritatem legis obligantis in soro eanonico non habeant, Si tamen nihil contra bonos mores, aut emonum decreta, vel Sacram Seripturam decernunt, neque expresse, et nominatim de rebus et personis ecclesiasticis statuunt; et ideo ait Archidia- n. apud Vallensem in suis molestomenta s. s. n. 6. quod leges ei viles, quando non obviant sacris canonibus , tacite censeantur approbatae.
Totum nutem hoc lus seriplum quinque partes praecipuas ac principales in se continet: Decretum; Decretales; Sextum; Clementinas ; et Extra vagantes, tam Ioan. XXII. quam quorundam aliorum pontificum, in corpus luris r cenas. Prima ergo pars iuris Canoui et est Decretum, quod a eompilatore suo diei solet Decretum Gratiani, et ab hoc inseribitur Concordantia discordantium canonum, ac collectum fuit a Gratiano, monacho Ordinis s. Benedicti, ex variis sacrae scripturae textibus, deeretis, et responsis pontificum, et conciliorum , tam generalium , quam particularium, legibus romanorum imp ratorum , sententiis M. PP. ac propriis ipsius Gratiani verbis, quibus immiscentur etiam capitula utiqua sub nomine Paleae, quod nomen aliqui putant significare nomen cuiusdam , qui Gratiant discipulus fuit: alii dicunt nomen hoc si incare cardinalem aliquem, qui horum capitulorum auctor fuerit, et vel Palea dictus fuerit, vel suae Gratiani colleetioni admiscuit, sieuti Palea admiseetur triti eo. Dividitur autem hoc Gratiani decretum in tres partes, qu rum prima continet distinctiones centum et unam, in canones Sive mpitu in
25쪽
Sdivisam; ita ut iii 20. prioribus distinetionibus agat Gratianus de iuris ecclesiastici plementis, principiis, sontihus et dignitate; inde usque ad 93. ngat
de eleri, seu personarum epelefiinsties rum origine, institutione, ne forma instituendi , vila , moribus , ct ossiciis ; et inde usque ad finem ultimas distinctionis , de principatu poni isseis, et universae iurisdietionis ecclesiasticae , sive pontinetae praestantia sive dignitote . secunda pars continet 36. causas, quarum quaelibet in plures quaestiones, et quaestio quaelibet in capitula, seu canones dividitur, ita tamen ut causa a 3. q. 3. in 7 distinctiones de poenitentia subdividatur ; in qua secunda parte VBria genera causarum explicantur , quae sub iurisdietionem e Plesiasti eam cadunt. Tertia denique pars continet Tractatum de consperatione , in 5. distinetiones divisum, et in plura capitula, seu canones subdivisum, in quibus Varia de eonsecrationibus rerum saerarum, sacramentis, ritihus et eaeremoniis Aneris est. eontinentur.
Et quia Gratianus homo privatus suit, qui nullam imbuit legis serendae auctoritatem , hine quae in hoc decretum collecta sunt, nullam vim, aut auctoritalem legis canonieae obtinent, nisi in Decretalium libris, aut alia legitima auctoritate pontifieis v. g. canonigata, aut decisa sunt. Solent autem, quae in decreto hoc eontinentur, iuxta partium diversitatem diverso modo citari :quae in prima parte in distinetionibus reperiuntur , ellantur hoe modo , ean. vel cap. Nulla ratio, dis. 62.; ean. Ouoniam. dist. 100. id est in distinctione 100. in canone, vel capitulo quod communiter sumitur hic pro eodem quod ineipit a verbo ouoniam; in distinctione 62. in canone, qui incipit a verbis Nulla ratio. Quae in secunda parte reperiuntur , citantur, hoc modo: Lan. Nullus primus u. nonnunquam additur τοὶ q. l. id est, in secunda parte deereti in causa s. in quapst. 3. ln capitulo vel canone, qui incipit Rullus primas. Si vero ex distinetionibus de poenitentia citetur aliquid, additur citationi ordinariae αδ de poenit. dist. 1. hoc modo: can. Poenae 33. q. 3. de poenit. dist. i. vel omissis priori hus tantum dieitur: Poena de pomit. dist. l. cuius ei lationis valor est, ne si dicerem: in I. parte decreti, in causa 33. in quaestione 3. in distinctione l. sub titulo de Poenitentia, in capitulo vel canone , qui incipit a verbo Poenae. In tertia parte quae eontinentur , hoc modo ei tantur : cap. Non dico, se consec. dist. 5. id est, in a. parte deereti, sub titulo seu rubrica de eonsecratione, in distinetione 5. in canone vel eapitulo, quod a verbis Non dico inehoatur.
Secunda pars luris Canoniel sunt quinque libri Decretalium in varios titulos divist, et quilibet sero titulus in plura capitula subdivisus, ex mRndato Gregorll IX. summi ponti scis per Raymundum de Penniasori ordinis s. Dominici religiosum, summi pontificis eapolianum et poenitentiarium t nunc Sanctorum numero adscriptum) eollecti. Dicuntur autem hi libri Decretales, eo quod in illis contineantur plurimae decretales epistolae summorum pontineum ad varias propositas quaestiones dissolvendas missae, quae vim legis obtinent. Ordo autem librorum horum est iste , ut in primo libro , post explicata communia quaedam luris principia , agatur de modo constituendi
praelatos e Iesiasticos, et ordinandi personas ecclesiasticas, ne variis ectrum
personarum ometis, et tandem in fine libri aliqui tituli subiungantur, in qu hus aliqua habentur , quae ad prinei plum iudiciorum referri possunt. In Dissili
26쪽
2. libro examinentur ea, quae ad iudietum, et ad ludicialem prooessum pertinent. In 3. quae de elericorum obligationibus, vel de regularibus, vel etiam de quibusdam , quae clericis eum laicis communia sunt, uti sunt varii contraetus, testamenta, sepulturae ete . quaeri possunt. In 4. quae propria sunt lateis, uti Sunt sponsalia, matrimonium , et his annexa. In b. denique libro agatur de delictis, eorum accusationibus , et inquisitionibus ae podinis ; ut adeo recte librorum horum ordo, et potisSima materia hoc versu exprimatur, Iudex , iudicium, Clerus, Sponsalia, Crimen. Dieuntur autem hi libri etiam antiqui, respectu Sexti Decretalium, et aliorum recentiorum iurium ; et ei tari solent, quae in illis continentur , prima verba capituli allegando , vel sola, vel addendo ro cupit. I quod communiter Sub initivis c. significatur, et rubricam seu titulum, sub quo capitulum illud continetur v. gr. c. Dudum, de praebendis. e. Dilecti, de appellat. etc. id est sub titulo de appellationibus i qui titulus in a. libro meretalium reperitur, quia materiade appellationibus praesertim in iudiciis locum habet j In capitulo, quod incipit a verbo Dilecti. Addunt aliqui huic citationi υ eatra. capit. Dilecti, eaetra, de appellat. quod titulum hunc extra decretum Gratiani quaerere debeas , non video tamen huius o eaetra addendi necessitatem , cum ea, quae in meretis continentur, alio modo citentur, ut dierum dit, et consequenter satis diseerni possit, etiamsi το eatra non addatur , utrum hoc, quod citatur
in meretis , aut meret alibus contineatur. Quod idem dici potest de Civilistarum citatione, iuxta quam et ipsi τό eintra addunt, si quid ex iure Can oleo citant, innuentes per hoc, quod textus citatus reperiatur extra lus suum Civile, quia tamen discrimen iuris civilis citandi, et citandi luris canoni ei aliunde satis habetur, consequenter neque ad hunc sinem Meessarium est τα
rtia pars iuris Canonici est Sextus meretalium a Bonifacio VIII. ex variis diversorum pontilleum Gregorii X. Inuoeent. IV. Clementis IV. noaliorum, ne propriis etiam Boni sucit VIII. responsis colleetus, et sub annum i 298. promulgatus, in quo Speciales aliqui, qui illis temporibus emer-Serunt easus , continentur , et quod in prioribus deest, suppletur , aut melius declaratur: et quamvis haec etiam pars quinque libris constet, eodem ordine. et sub iisdem titulis inon tamen omnibus, quibus priores meretalium libri eonstant, in capitula etiam et paragraphos divisis, Mati tamen nomine venit, quod prioribus quinque sub antiquorum nomine venientibus, additus sit. Eodem modo citari solet, quo citantur antiqui Decretales , nisi quod in sine citationis addatur in s. v. gr. c. Si motu proprio, de praebem
dis , in s. id est sub titulo de praebendis i qui sicuti in antiquis in a. libro meretalium reperitur , ita etiam in hoc libro in Sexto habetur in sexto libro meretalium , vel in libro, qui inscribitur sextus Decretalium , in capitulo , quod ineIpit, Sit motu proprior habet Ue liber eandem auctoritatem cum b. libris antiquis meretalium, et in illis, in quibus aliter loquitur, ae antiquis etiam praesertur.
27쪽
dem, cpias Clemens V. morte praeventus exequi non potuerat, successor eius Ioannes 22. in lucem dedit, distributis illis in s. libros, ae titulos, et eapitula, iuxta modum et ordinem antiquorum meretalium et Sexti; et quamvis pauetores titulos ne ea pitula Clementinae hae contineant, sunt tamen eiusdem cum antiquis et Sexto auctoritatis. Citantur capitula sub nomine Clementitiarum , vel si capitula exprimantur , additur saltem in Clementinis, ut sciri possit, qua in parte iuris Canonici capitulum illud inquiri debeat, dicendo v. gr. Clemen. l. Ad nostrum, de haereticis, vel c. Id nostrum,
de haereticis, in clem ntinis, id est, in 4. parte iuris Canonici, quae Clementinae inseribitur, sub titulo de haereti eis i qui sicuti in antiquis et Sexto, ita hie etiam in s. libro Clementinarum harum constitutionum habetur j in eapitulo , quod incipit Ad nostrum. Quinta denique pars iuris Canonici continet Extravagantes Ioannis XXII.
Constitutiones , quas numero 20. iuxta ordinem meretalium Ioannes XXII. successor Clementis V. secerat in quibus postmodum aliae etiam Constitutiones, ac sub aliis pontificibus lactae accesserunt, ae sub nomine Extravagantium communium in corpus iuris receptae sunt; ut eandem hodie cum aliis Deere- talibus auctoritatem habeant: et quamvis Extravagantium nomine eae Constitutiones pontissciae veniant, quae extra Corpus iuris Canonici habentur, retinent tamen hae species Extravagantium nomen, quamvis in Corpus iuris receptae sint, quod ob suam paucitatem , et diversorum pontineum auctoritatem certum nondum nomen sibi appropriaverint. Citantur prout alia capitula meretalium, nisi quod addatur inter Eaetravagantes Dan. XXII. xel in Extra vastantibus communibus: Vel quod loco eapituli nomen Extravagantis ponatur, eum addito Ioannis XXII. vel inter communes, dicendov. gr. Eaetravast. Ambitiosae , inter communes; de rebus Ecclesiae non alien dis, vel e. Ambitiosae , in communibus iatravag. de rebus Moles. non alienandis, Mira-vag. Ouorumdam , vel e. Ouorumdam, iis Ertrarast. Ioan. XXII. de V. S. id est in s. parte Decretalium inter Extravagantes Ioannis XXII. sub titulo de verborum significatione, in capitulo , quod incipit a verbo ouorumdam . Aeremit denique his omnibus Ister septimus Decretalium, quem ex variis pontificum Constitutionibus, iuxta ordinem titulorum, cum antiquis mere- talibus communem , in quinque etiam libros collegit Petrus Mathaei, iurisconsultus lugdunensis; quast collectio , eum a nullo pontisce auetoritatem aliquam sumpserit, manent relatae in illo libro pontis eum Constitutiones in eo valore , quem independenter ab hac colleetione habent, et non aliter ae aliae Bullae pontificiae citantur, sub nomine scilicet illius pontificis, qui Constitutionem talem fecit, addendo, prima Bullae voeabula, et annum, ac diem, qua Bulla talis emanavit. v. gr. in constitutione, seu Bulla Sisti IV. Deo et hominibus, 14. 1484. Ceterum quamvis libri Decretallum, et quae in Corpus iuris Canonici tamquam ponti stelae Constitutiones, aut Decretales epistolae, receptae sunt,aumritatem habent legitimam ad omnes Christi fideles obligandos, ita ut ius laetant, non tantum in soro canonieo ad decidendas lites, sed in soroetiam civili, in certis quibusdam easibus , iuxta dicta, omnino observnndum, nisi per posteriora lura correctae illae sint, aut per eontrariam consuetudi-
28쪽
nem, vel praescriptionem, vel per contraria statuta partieularia auctoritate Sedis Apostolicae saeta, vel conssirmata derogatum eis lana sit; aut rerum aliquae in particularibus terris nunquam reeeptae fuerint: novissimo tamen Concilii Tridentiui iure, universalem Melesiam obligante, non aliter ac ni in Constitia generalia a supremo pontissice approbata, quod antiquo iuri in aliquibus derocatum suerit, negari non potest; uti pluribus patet ex Thesibus super hae re clisputatis Ingolatadii 1681. 7 : Cooste
29쪽
DR su MNA TE NITATE, ET FIDE CATHOLICA.
Quaeritur i. quaenam proponantur eredenda in eap. i. h. t.' MSp. proponil. firmiter credendum , quod unus , solus, verus sit Deus, una eSSentia Sim Plex , et tres Perwnne , eaeque consubstantiales, eoaequales , momnipotentes, et coaeternae ; et quod hie Deus unus et trinus sit unum universorum prin-elpium , ereator omnium visibilium, et invisibilium, spiritualium et eorγ-ralium , qui scilicet ab initio temporis utramque de nihilo condidit ereaturam , angelieam scilicet et mundanam etc. I. Proponi credendum firmiter myst rium inearnationis. a. Quod una sit fidelium universalis Melesia, extra quam nullus omnino salvatur. 4. Quod detur verum sacriscium Missae , cuius minister sit tamen sacerdos rite ordinatus, secundum elaves Melesiae: et quod detur sacramentum Baptismi in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, tam parvulis, quam adultis, in forma Melesiae conserendum: et quod relapsi post Baptismum per veram poenitentiam semper possint reparari: et 5. denique proponi firmiter credendum, quod non solum virgines et con tinentes , sed etiam coniugati, per rectam fidem , et bona opera, ad aeternam beatitudinem pervenire mereantur. De quibus uti set pluribus aliis fidei nostrae articulis in hoc capite propositis, vide Theologos, et Controversistas. Quaeritur I. Quinam errores damnentur circa misterium ss. Τrinitatis in e. 2. h. t. 8 Resp. Damnari errores Ioaehimi Abbatis , quos docuit cirenmysterium sanctissimae Trinitatis, contra Petrum Ibombardum, Magistrum sententiarum, culus doctrinam ctrea mysterium approbavit Concit. Lateram. in cit. c. 2. et damnari etiam perversissimum dogma impii Almarici, ut loquitur cap. quod vide. Quaeritur a. Quales errores damnentur in eap. unico h. t. in s. cIrea proeessionem Spiritus Sancti Τ Resp. definiri in hoe cap. eontra errorem Grae- eorum , quod Spiritus Sanctus tib aeterno a Patre, et Filio, non tamquam ex duobus principiis, sed tamquam ex uno principio; non duabus Spirationibus , sed uniea spiratione procedat; et omnes qui hoc negare praesumpserint, damnari et reprobari. Quaeritur 4. Quae dogmata proponantur tenenda, et qui errores reprobentur in Gem. Un. h. t.' Resp. plura etiam in hae ciment. Fidei dogmata definiri eirea Christi lnearnan. M passi mysteria, ei rea veram Ecclesiam , cima
Baptismum eis. et damnari eorum sententiam, qui putant animam rationalem non esse formam humani porporis ete. vide relatam Gem. cuius d trinam eirea infusionem gratine, et virtutum supernaturalium theologiearum in Baptismo, approbsi Trident. sera. s. c. 7.
30쪽
De Constitutionibus in gonere , earumque obligatione et effectu.
S. I. Quid et quotupleae sit Constitutio 'Resp. l. Constitutionem dupliciter sumi posse , l. quidem generaliter et late, pro quocumque iure humano scripto, sive a prinei , sive ab inferiore, qui tamen ius habet serendae legis, conditum illud sit. I. Specialiter et stricte, pro illo lure seripis, quod vel summus pontifex, vel imperator, vel alius Supremus princeps statuit, Can. Constitutio dist. 2. Resp. 2. Constitutiones alias esse civiles, quae a saeculari potestate latae Sunt; alias esse canonicas, quae a potestate Melesiastica latae sunt: et si velis de Constitutionibus late acceptis loqui, sicuti Constitutiones civiles aliae dieuntur leges , aliae plebiscita , aliae senatus consulta , aliae principum placita , aliae edi et a praetorum, et aliae responsa prudentum S. Constat, et seqq. Instituι. de iure nat. yent. etc. ita canonicae etiam Constitutiones in plures species subdividi possunt, ut alia dicatur Canon , Constitutio scilicet edita in concilio; alia dicatur Decretum , Constitutio sei licet edita a pontifice de consilio eardinalium ad nullius consultationem; ulla dicatur epistola decretalis , Constitutio Milicet a papa, ad consultationem alterius, vel cum, vel sine consilio eardinalium scripto transmissa, et pul,lieata; aliae denique aliis nominibus appellentur , iuxta Gloss. dixi. a. in summa, ver. omnes et hodie tamen Saepe pro synonimis, saepe in alium sensum Recipiuntur. S. II. De pol state condendi leges, sive Constitutiones. Resp. l. Constitutiones ecclesiasticas posse condere in primis summum pontificem et alios praelatos obtinentes iurisdictionem episcopalem luxta limites tamen suae lurisdictionis j cap. sn. de O . legat. c. i. et 11. S. 2. de maiorit. et obed. Resp. 2. Posse etiam Constitutiones ecclesiasticas facere Concilia, generale quidem potest laeere Constitutionem, quae totam Ecclesiam obligent, si tamen illae a pontifice, ut tales approbentur: provinciale vero vel dioecesanum, infra limites suae iurisdictionis, Gn. Catholiea dist. 1 l. Resp. 3. Posse etiam Constitutiones ecclesiasticas sacere Capitulum clesiae cathedralis , vaeante sede, pro tota dioeeest; et alia milegia inferiora ecclesiarum, saltem in rebus minoribus, pertinentibus ad suae communitatis administrationem, si tamen in vim statuti haec talia obligent. Resp. 4. Communitates etiam , seu Ordines religiosos, eorumque praelatos posse etiam Constitutiones ecclesiastinas facere, iuxta modum in regulis earum , aut consuetudine, vel per privilegia praeseriptum , quorum omnium ratio est, iurisdictio ad gubernandum concessa , quae sine legum serendarum