Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

11쪽

sed ex aliquorum sorte levitate et imprudontia, in me excitata, ut ad Sanctissimi notitiam perferretur procurandum existimavi. Quapropter Reverendissimum Floramonti, qui clarissimus Praelatus Sanctitati Suae pro latinis brevibus a secretis est, de tota re certiorem laci, rogans ut cum Sanctissimo verbum saceret. Interea autem ad eumdem Reverendissimum Floramonti litteras direxit Eminentissimus Cardinalis Goiisset, Remensis Archiepiscopus, veritatem sciscitans de praedictis rumoribus, qui circa me et Scripta mea Spargebantur, quique non parvam ut significabat)sibi mirationem moverant. De quo negotio cum praelatus Reverendissimus Floramonii semel et iterum cum Sanctissimo egi S-Set, rescripsit ad Eminentissimum Cardinalem Gousset, falsa prorsus e8Se ista de me SparSa, Subjungens ut mihi animos adderet. Ad me autem direxit sequentes litteras :Illustrissime ac fleverende Domine. - Id alia, quae a te humanissimum in modum dono accepi operum tuorum eaeemplaria, recens nunc accedit quod item a te est de Parocho Garatum. Sorte accidit ut hoc vis accepto, adnotationem legerim ipsi proemissam, in qua de is unimaduertis, quin mihi etiam dielo julii promimi significaveras. 0ua sane omne dubium aufertur, et tua magis patet sedi apostolicopaddictissima voluntas. Cum Pontifici Maaeimo munus nomine tuo operis princedentis obtuli de Iudiciis , quod Ipse eaecepiι benignissime, de iis quae ad me

12쪽

iisdem litteris scripseras, loquutiis sum novi Stat meodem in te benecolentissimo animo esse Pontificem

ipsum; cui propterea gravia illa fuerunt, quin istic

de te gratuito omnino elsus iebantur. De quibus semel atque iterum proaeimis his diebus incidit sermo, quum Sanctitati Sum de litteris referrem, quas ad me vir Eminentissimus Thomas Cousset, Remensium archie piscopus, die si mensis octobris scripsit, quincens et ipse num vera illa sint, quin istic de te a nonnullis spargi atque in vulgus disseminari audivit. Ipsi respondere non praetermisso, et falsa illa esse incunctanter significor nam Sanctitati Sum de doctrina ac filiali in sedem uostolicam devotione tua est mainime persuasum. Bono idcirco sis animo, Illustrissime ac Reverende Domine, atque indoesorum hominum censuris, falsisque adversariorum nuntiis plane posthabitis, perge eadem alacritate et animo studiis canonici juris, qua tibi sunt in deliciis, ad majorem Ecclesiae utilitatem incumbere. Sanctitas Sua omnem tibi cupit et precatur a Domino prosperitatem I cujus auspicem apostolicam benedictionem ususo paterni cordis assectu amanter impertita est. - Devinctissimum olficiis tuis animum meum et obsequii plenissimum iterato testor. Vale.- Romae die 14 novembris 1855. - Humillimus et addictissimus servus, Dominicus Floramonti.

Etsi autem tanta ejusmodi litterarum benevolentia, revera mihi animos addiderit, nequaquam tamen absonam ingerit fiduciam, nulla mihi excidisse, quae Romae moderanda et corrigenda merito videri possint. At quaecunque istic minus probari intellexero,

13쪽

summa animi alacritate ipse ultro in proxime sequenti volumine adnotabo, et ad significatam normam accommodabo. Nihil enim mihi antiquius est,

quam ut genuinam Ecclesiae Romanae, omnium ecclesiarum matris ac magi Strae, doctrinam RS Sequarol fideliter exponam. Quod cum non semel antea prO- sessus sim, in praesenti potissimum de Iure regularium tractatu, ob lot arduas quiae in eo excutiuntur quaestiones, iterato adnotandum existimavi. Nota. - Typis jam mandata erant, quae de admittendis ad professionem novitiis Scripsimus, cum recentem hac de re Sacrae Congregationis super statu

regularium dispositionem retulit diarium P mi de lareligion 7 mai 1857), in hunc modum : IIcec qum sequuntur, quoad religiosas virorum familius , in

quibus solemnia vota emittuntur, eae sp Ostoliciae auctoritatis plenitudine statuit atque decernis, et ab omnibus ad quos spectant eae obedientim proepto obser- ruri et exeeutioni demandari districte iubet, et contrariis quibuscunque, etiam speetuli et indiuidua mentione et derogatione dignis, derogat, ac plene

derogatum esse declarat e Peracta probatione et noritia su ad prinscriptum S. concilii Tridentini, constitutionum apostolicarum, ef statutorum ordinis a S. Sede tipprobatorum, novitii rota simplicia emittant postquam expleverint optatem tinnorum sexdecim. ab eodem Tridentino concilio sta-Iulam, vel aliam majorem, quin forsan a statutis Proprii ordinis a S. Sede approbatis requiratur : et quoadluicos et conversos, postquam ad eam pervenerint

14쪽

Oetatem, quae in constitutione Gementis VIII inei-piente in supremo proelinita est. Professi, post triennium a die quo vota simplicia emiserint computandum, si digni reperiantur, ad professionem votorum solemnium admittantur, nisi fortasse pro aliquibus locis, uti nonnullis institutis indultum est, professio votorum simplicium ad longius tempus iam concessa fuerit. Poterit vero superior provincialis eae itistis et rationabilibus causis professionem votorum solemnium disserre, non tamen ultra inlatem annorum viginti quinque e letorum. Si vero in ordine seu instituto provinciales non habeantur, eadem disserendi professionem votorum so emnium facultas attribuitur etiam superiori domus novitiatus, de consensu tamen magistri noviliorum et duorum

religiosorum qui in instituto aliquo gradu insigniti

sint. Decreta S. Congregationis super statu regularium,

. ineipientia Romani Pontificis et regulari disciplinae

anno 1848 promulgata omnino serventur in receptione ad habitum, noviliatum et professionem votorum simplicium. 0uoede votis simplicibus emittendis super his sancita Sunt, servanda erunι relative ad eos, qui post datam proesentium ad habitum admittentur ... salum Romost, eae S. Congregatione super statu regularium, die 19 martii, anno l857.

Qualis et quanti momenti liocce decreto inducatur quoad religiosas virorum sumilias immutatio, lacile perspicitur. Etenim in caeteris sere, praeter

15쪽

societulem Jesu religiosis virorum ordinibus, statim post expletum probationis annum vola solemnia emittebantur. Imo tenebantur jure Tridentino superiores, vel novitios exacta probatione ad prosessionem, id est, ad vota solemnia admittere, vel eos emonasterio ejicere 'ess. 25, c. 16 de regul. . institutum autem societatis degu, quo Sintuitur, ut novilii primum simplicia duntaxat vota nuncupent, et postquam sic pluribus annis laudabiliter perseveraverint, tum demum ad solemnium emi SSionem admittantur, vehementer olim, ob rei novitatem, impugnatum est. Id tamen ex tunc summe probavit sedes Apostolica; et nunc per citatum decretum, ad caetera quoque virorum instituta extendendum duxit. Posthac scilicet novitii non statim ad solemnium votorum professionem admitti poterunt; sed debebunt

primum vota simplicia emittere, et Sic per tres saltem BDDOS permanere, antequam solemniter profi

teantur. Diuitigio by Cooste

16쪽

TOTIUS TRΛCTATUS DISTI: IBUTIO

Cum vastissimam ingrediamur disciplinae canonicae regionem, eamque densisSimis ac gravissimis dissicultatibus obsitam, quo potius lectorem tramite in ea perlustranda dueeremus maturo deliberandum suit. Visa autem est eligenda via, non quae logico reclior, atque ex ipsa rei natura sorte persectior, sed quid gradie uti ad exploranda omnia lacilior, ut ad practicarum conclusionum praeprimis intendendum scopum accommodatior. Cui practicae utilitatis rationi ut polissimum consuleremus, sex instituimus totius tractatus partes, hoc ordine dispositas: i' de status religiosi natura et origine; 2' de canonica norma novas erigendi religiosas lamilias, novosque earumdem conventus; 3' de extraordinaria conditionc canonica, tum monialium absque clausura, tum regularium vi dispersorum, tum hodiernorum Galliae religiosorum et sanctimonialium ; 4' de norma canonica Statum religioquin ingrc. diendi, seu de novitiatu et professione; 5' de jure rcgularium ad extra; si' tandem de jure eorumdem ad iutra.

17쪽

PARS PRIMA

STATUS RELIGIOSI NATURA ET ORIGINE.

Dicemus t ' de statu perfectionis; 2' de essentia fitatus religiosi ; 3' de votorum solemnitate; 4' de status religiosi origine; 5' de ipsius excellentia. Diuitigeo by Corale

18쪽

TRACTATUS DE IURE MEGULARIUM.

De status persectionis essentia et recta notione. Fundamentalem illam quaestionem expediemus hoc ordine :l' dicemus quid sit status in genere; 2' an detur status vitae christianae, et an sit multiplex; 3' quid sit perfectio; 4' probabimus dari in Ecclesia statum persectionis exercendae seu acquisitae ; b' expendemus quid sit status perfectio uis, et quomodo adaequate dividatur in statum perfectionis acquirendae, et statum perfectionis exercendae ; 6' quomodo status vitae christianae adaequate dividatur in Statum vitae communis, et flatum perfectionis; γ' an dentur consilia evangelica, et quaenam illa sint; 8' an et quae consilia ad status perfectionis e sentiam pertineant.

Praenotanda. - i' Stare dicitur homo, qui rectus in eodem loco Permanet. Duo nempe requiruntur ut quis stare dici possit: primo, ut sit rectus; secundo, ut fixus eodem in loco. 2' Quando autem vox status metaphorice adhibetur ad designandos certos quosdam existendi seu vivendi modos, iis tantum recte applicari potest, qui per sxitatem seu permanentiam suam, similitudinem quamdam habent cum homine stante, id est, eodem in loco permanente. Et sic recte dicitur filatus matrimonii, status servitutis, flatus religiosus; quia in Disitired by Corale

19쪽

PARS PRIMA.

iis vivendi modis reperitur certa quaedam firmitas Seu immobilitas : non autem recte diceretur Status ridentis, Status scribentis, status clamantis; quia haec transitorios actus denotarit, non permanentes Vivendi modos. Unde quod vox illa status seeum importet quamdam Saltem in modo vive udi seu exiastendi permanentiam seu firmitatem, ex ipso usu loquendi omnino certum est, et ab omnibus admissum. Id ergo hic non probamus, sed tanquam inconcussum et nulla probatione indigens praesupponimus. Quo in antecessum notato, de te diminandum venit quaenam permanentia esSentialis cense uda sit ad constituendum verum et proprie dictum statum.

PROPOSi Tio I . - Ad essentiam status proprie dicti non susti-rit stabilitas proveniens ea sola earentia mutationis, sed requiriatur stabilitas eae causa aliqua, qure mutationem vel impossibilem,

vel saltem di leuem reddat. - Duplex nempe dari potest in aliquo vivendi modo permanentia : nimirum vel quia de sacto homo illum vivendi modum non mutat, licet quotidie saei lemutare posset; vel quia tu eo detinetur vi causae alicujus, quae illum ligat ad sic vivendum, vel saltem dissicilem ci reddit mutationem. Dicimus autem prioris Speciei permanentiam nou susscere ad statum proprie dictum constituendum. Etenim quamvis absolute et largo sensu in statu virginitatis verbi gratia) csse dici possit ille, qui de facto virgo permanet, etsi contrahendum matrimo uium in proposito habeat, tamen excommuni usu loquendi, virginitatis status strictiori quodam sensu proprius eorum intelligitur, qui voto Se ad permane dum in ea conditione obstrinxerunt. Et generaliter status strictiori hoc sensu intelligitur, non de mora in aliquo vivendi modo permanentia, Sed de permanentia quae, ob perennem aliquam causam, dissicile mutabilis sit. a In usu communia loquendi Latinorum inquit SuareZ, de Religione, tractatu T, a libro 3, c. i, n. 3), ita accipi Solet vox status , quando dea conditione personae, Seu modo Vivendi loquuntur. Undo a statum dicunt osse voluti habitum, qui est dissicile mobilis; a quia est X et consuetudine, Vel lege, vel alio modo simili sit. Diuitiam by Corale

20쪽

6 TRACTATUS DE IURE 1IEGULARIUM.u matus n Caeterum si quis pretegentem nostram propositionemrojiciat: et malit statum dicere permanentiam quamlibet, etiamsi ex earentia mutationis tota proveniat, non ei negotium facessemus ; sed praemonemus statum proprie dictum a nobis in hoe tractatu non intelligi, nisi Stabilitatem ex ea usu permanente, et non facile mutabili; et cum laudato Sua regio, et uta hon sit dubium de ambiguitate vocis, Supponimus in hac si-u gnificatione vocem illam in praesenti materia guini v Loeo citato. Quod autem dicta vocis status interpretatio communiori loquendi usui quadret, satis patet ex divo Thoma, quem tu haere plerique doctores sequuntur. a Ad statum, inquit, requia ritur immobilitas in eo quod pertinet ad conditionem po a sonae. v 2, 2, q. l83, art. l, ad 3.ὶ Atque ibidem in eorpore sic rem magis onucleat : a Unde di circa homines ea quae dρα faelli circa eos variantur et extrinseca sunt, noti constituunt

a statum; pula quod aliquis sit dives vel pauper, in dignitatea constitutus vel plebeius, vel si quid aliud est hujusmodi. . . . Sed solum id vere ad statum hominis pertinere, quod rea spicit obligationem personae hominis prout si aliquis est sula juris, vel alicujus); et hoc non eae aliqua causa levi, vel dea Deile mutabili, sed eae aliquo permanente. v Dictam conditionem permanentior, ea aliqua causa non facile mutabili, revera semper occurrere in iis existendi seu vivendi

modis, qui status vocari solent, ostendit SuareZ de Religione, tract. 7, l. l, c. l, n. 9 et seq. . Patet quoad statum servitutis :in eo nempe statu retinetur servus, vi dominii quod in ipsum habet herus ejus. Item in statu libertatis occurrit causa aliqua, permanentiam tu eo statu de se inducens : libertatis se ilicet eo ervandae naturale studium; a quae libertas inquit Su a reg, loco ei talo) dissicito mobilis est, quod sussicit ad rati, a nem status; licet ex voluntate ipsius hominis, vel in poenam et justam auferri possit. n item in statu pec Ii adest causa de se permanentiam in eo inducens : Pronitas nempe ad malum, quae peccatum ni ortale comitatur, et impossibilitas exeuudi ab