장음표시 사용
2쪽
TiLLUSTRIS PHILOSOPHORUM ORDINIS IN UNIVERSlTATE FRIDERICIA GUILELMIA RHENANA
AD SUM MOS IN PHILOSOPHI HONORES
DIE III MENSIS IUNII MDCCCXXIXINDE AB HORA
4쪽
Aeschyli mores theolog inimia: inde sa cognoscamis: unde ipse ea Divinxit Aes Ilus.
I. Quid nomine dei simMaverin Graeci.
2 Deorum natura et mores. a. Dirui re human rum4- statim
4. Deseribuntur regna mundi. Tellus omnium genitrix. 5. Numina antiquissima Nox, areae , Furi e Coeluc, Titanes Atlas, Typhon, Promesinus saturnus Tellum fili naseitur Iupiter Themis. 6. Rationem , quae inter Iovem et Saturnum intercedit, gube nant Parcae et F*xi .
S Furiae.10. Tellus mala cohibens, Tartarus, reus, sors. M. eroes. 12. Tellus mortuprum regina, hominum mater, Phoebe. D 9stiae by Coos e
5쪽
ix Iupiter, Iovis imperium.14 upiter, rex deorum. 15. Jupiis res humatias rubrinans. 16. Iuno. 17 Venus. ' 13. Ceres myst'ri M. Mercurius. D. Vulcanio. 21. inerva. 22 Apollo Sol. D. Diana Luna. M. Baechus. 25. ara Iurinis 26. Pan, Fortuna, numina inferiora et peregrina.
23. Nymphae, Oceanus fluvii, dii marini.
c ut termis mi in s is agentes.
I. Prometheus. 29. Fabula de Prometheo.
30. piremetheus vinctus. 3I. Prometheus solutus.
II. Fabulae reliquae. Habetis partem priorem huius o se quod totum publici iuris sciam.
6쪽
Aeaestylus Euphorionis filius, vir Eleusinius, rater Cyn siri et Aminiae, natus, ut videtur, Ol. 63 4 obiit ausenum agens septuagesimum L M, a clarissimae, quas
do barbaris victorias reportaverunt Graeci , in hane aetatem incidunt, et ipse Aesctylus stremi neque vulnerum expers pugnavit in proeliis ad Marathonem, Artemisium, Salaminem, Plataeas stato cynegiro, Miltiadis in imperio collega, in sortissimo conatu, cum post pugnam inrathoniam elassem Persarum aggrederetur, interiecto Q. fratre Aminia summain virtutis laudem in pugna Salaminia adepto et propterea, ut videtur, in honorem iure gentilicio in pagis
Pallena , et Decelea e donato. Generis er in nobilis, moresque et sensus, qui solent esse nobilium, ipse Aesis Ius fovehat et professus est Propterea in factionibus Atheniensium civilibus stabat a parte Aristidis, ei quo laudem extollit, non disertis verbis, sed innuens ratione satis perspicua, tum ubi stragem. in vitalear insula ab
7쪽
in melio Plataeensi, quo Aristides Athenienses duxit,aeerbissimam agnoscit ultionem, qua Perias dii irati puniis verint, P. 807--824 denique ubi iustitiam erga hospites
exercendam commendat, ne bellum exciretur, S. 701; significans, ut videtur, mutationem aequissimarum condi- tionum, quibus Aristides socios cum Athenis conjunxerate . Eandem morum rationem videmus ubi Areopagi sanctitatem
extollit, adversatus Ephialti, qui eiecturus sit ex urbe, quidquid per saluberrimum lagis timorem iniurias cohibeat ma παν πολεως δεω βαλεῖν E. 691--706 . Etenim eo positus est Areopagus a Minero ex Hectis eivibus opsi mis κρινασα ἀστιον τἀυέλτατα E. 487. pro quibus quina Matridas exit Aeaeba tua Eupatrida, vix dubilariis . test. Ita etiam apud Aristo anen, prolis antiquos Athensensium res, cum nemo de plebe l. Πάραλος magistrat, ruis contradiore ausi in sic Bam sono. Et in hoo bonoro a patribus tradito gaudebat virtutemque a patribus repetis tam magni Dciebat, iis quaequae magna et honesis patribus debebantur, ipsos patres et proavos, genus herourn adiis ortum diligebat et venerabatur. Itaque etiam .erm nran antiqui moris amplitudine ornabat, ore magno loque αhatur Ar Ran. 1060 in placebat sibi in xhibendis quae U layniis ex Miso sublimia, ut ingeni suo, quod a talem suam amplitudine superabat, satisfineret. Tamen pii ii nulla re vanus erat et imbecillus, sed omni ra..tisne validi hinnis, tenui nullo amotabat antiquitatis de- . milia enim, nitiavi quid piam eius animo oriervabatur, mintione belli dealarare voIuit, eum Argivis potius ab aequitato, qua Danaides 'eeptrant, bellum exueniandam vel 'in
8쪽
aulam; ini omni antino, mini antino minia, quidquid magnum ab aequalibus persectum invenit, summaque laetitia de victoris clarissimis, quae non sine ipso erantis portatae, exstillari et moribundus etiam de robore, quod ad Marathonem ostenderit, gloriabatur. Etenim non ab uni, veliniuentia liberi erat geneo a indoles eius, quem eum turbine eomparat Aristophanes, qui ut solent viri
magni, indignabatur de victoriis musicis sibi ereptis,4 si magno odio aspernabatur, si quid malum et iners iudica hat, ut Euripidis innuitatem apud Aristophanem; qui Maritis et Bacchi ardore agitabatur, qui denique ebrius trago
dias fecisse perbibebatur modo ne hoc vere dictum pia neris. Ipse eniti eam intum probabat vitani, quae neque a domino premeretur, neque licentiae se committeret το uti
αναρρον 3μητε δεσποτού/μνον E. 69 ipse fer rorem suum moderatione elvinculis coercebat, neque maior est iu ipso ardoris et vehementia, quam in sapientia, qua se ipsum cohibebat et continebat. 'Propterea generosam illam et ingentem sibi finxit Promethei atrocitatem, in qua sua imaui indulg-hat vehementiae; sed sibi pariter no Prometheo legem im-
η fuit, o itaque jura libertatis humanae inlariora esse in-aelligebat iure et arbitrio divino Ilaiora quam quae in proelio Marathonio eum Athe
niensibus secit Aesestyliti, 'ita unquam gesta sunt in orbe
terraru n. Et tamen horum omnium auetores agnoscit esse Mos , humanus res esse tenues, esse infimias. Vides, cur ad deorum mores, deoruui facta exhibenda con a
fugerit. Hos vitam vivere sibi cogitabat alacrem, integram, ab omni imbecillitate liberam horum mores et virtutes ei satissae iebant. Quisquis deus est, utitur jure certo, integra liberiate soliis gaudet upuer, Jovis est summum ius, summi
9쪽
itinerias sed suum etiam ius est cuivis de reliquo gii' aquod a Iove, qui omnia distribuit, ei si concessirin. Hoc iure quivis utitur, diversa quidem ratione, quia naturam babent diversam itaque eorum jura sibi invicem advereantur, dii inter sa contendunt. Apparent vero jura deorum in rebus humanis, deorum certaminibus siligantur mortales: sicut pugnis dominorum servi serviunt, ut regibus in bello civium eorporibus uti licet. Quidquid mortalibus dii concedunt, meras debatur divinas elementiae, iuro homines adversus
deos nullo utantur. Propterea cui sana mens est, is diis sine ulla mora obtemperat, deos pie veneratur, divinis moribus mores suos accommodat, iuste agit quidquid enim dii agunt, justum est, et iustitia mortalem, tantum non quasi deus esset, servat incolumem. Qui vero iustitiam aspernatur, is diis obsequium detrectat, libere enim agere vult su vie arbitrio sed suo arbitrio mortali non est vivendum, omnesque hos seditiosos homines dii perdunt. Ita Iupiter
sit, ita dii omnes Bene scio me prontinuavisse, quod alii parum placebit, aliis do Aeschylo inius recto dictum
esse videbitur legant vero quae in hoo opumulo tum pro
in turn indicavi ipsius Aeschyli verba, quas Me testa
tur. Neque aliter sentiunt Sophocles, Pindarus , Herodotus et ab his pietatem et religiosum animum nemo abis' dieat alaquoetorum sententio, quae miniae in Nini nibus concinunt, si e 11M uodammodo discrepent, sunt amen emim mi με, ν' rubro addidi, ut omnia, qua ad Sophoclis et Pindari motationes de superis intelligendas sunt necessaria, habeas collecta. Nemo vero tantopare extollit, tam perspicue exhibet omnem de vinrationem, quam Aeschylus , nemo tantum studii dicabat intuendis et dum uidis deorum semis, nemo tanto
10쪽
amore versabatur in cogitationibus de juro et libertatara oriun nemo uniuscui que dei tam certum et constanter sibi consormabat imaginem cum Sophocles, poetii suntinus et persectissimus, potius omni studio incumberet in e
ptisandos et exhibendos sensus et rationes hominum, Pimdarvs vero, vir divinus et pius sed Aeschri et Sophoelo inserior, distraheretur variis, hi quibus agebat, sacris,so stis, oceasionibus. Itaque non dubito contendere, inio malis Aeschrii, hominis Atheniensis, liberi civis reipublicae omniumGraecamim longe generosissimae, summum reperi xi, quod polytheismus nancisci potest, dignitatis fastigium.
Venis enim est, qui in Aeactyli opinionibus apparet,
polytheismus. Divinnm quivis deus Olympius sorinus est honorem, licet pro natura singulorum hunc maiore illumininore pietate veneretur poeta. Deorum vero minitudo sese ipsam perturbat et tollit, nisi stabile quidquam cogitatur, a quo omnes pendeant, cui omnem omnes debeant Itonorem. Hoc in fato, in extrema necessitate permunkTeperiebant Graeci, in quam id quod me lagere memini, di inuni numen transiens sos conservabat in hominum opinionibus Aeschylo autem summus omnium rex,
minus, auctor est Iupiter, et quidquid in rebis minis
atque humanis sitata est, e Iovis repetendum est voluntate, a Iovis pendet arbitrio. Hoc est magnum aliquod, quod nemo Graecorum tam are perspexit, tam diserte prosessus est, omnia quaequae sunt, posita sae in libero summi numiniis arbitrio, neque pro hoc minimo numina habendam esse anum quandam, quam hi Parcam dicunt, illi Provia
dentiam, alii Necessitatem, quae nihil sunt nisi cineris auem ia prosecta, in qua neque vita inest, neque viminsed indutum esse summum illud numen sorma humana,