장음표시 사용
651쪽
siiuratio IV . Quaenam sit legitima forma eligendi generalem religionis
I. De sorma eleetionem antecedente
II. De sorma electionem concomitantst
ouaestis V . Quaenam sit legitima forma eligendi caeteros infra generalem praelatos
3 III. De legitima eleelione superiorissae seu abbatissae monialiunt . . . .
aesιio III . Quaenam moniales jus suffragii habeant pro eligenda superio
VIII . An et a quo electa superiorissa confirmari debeat . . .
oratio IX . Au adhuc post Tridentinam synodum fieri possit electio per compromissum et per inspirationem ad formam capitis quia propter de eleetimo 2 4243 IV. An de jure communi perpetui sint praelati reculares, et num magis
expediat eos esse in munere Suo perpetuos 3
CAPUT III. De obiecto potestatis gubernalivae, intra ordines religiosos existentis, seu quid possint superiores regulares
ἶ I. An et quatenus superiores regulares possint praeceptis suis subditos in conseientia obligare'. Proposuis I'. Superiores religiosorum, etiamsi non habeant nisi potesta- 425tem dominativam, possunt Suhditis suis praecepta inlimare, quae eos obligent in conscientia; et quidem sub gravi, supposita apta et suffieietili
Propositio IIR. Si regularis superior sit etiam praelatus, id est, ordinariam sori externi jurisdielionem habeat, etiam ex hoc illulo potest per pru eepta sua subditos in eonseientia obligare
Proposuis III'. Praeceptum superioris non obligat, etiam sub veniali, nisi manifesta sit ejus voluntas obligandi in conScientia
Propositio IVR. Ad obligandum sub moriali, non susscit aliquo modo manifestam fieri voluntatem obligandi, sed necesse est ut manifesta sat per hanc aut aequivalentem formulam, in virtute Obedienιix
Propositio VR. Superioris praeeeplum non obligat sub gravi, nisi maleriusit gravis
Propositio VIa. Praeceptum Superioris non obligat, Si sit de re inhonesta. aut regulae contraria .
652쪽
Propositio VII. . Praeceptum superioris. quod ita est supra restinam, ut nee explieite nee impliciae seu reditetive sub regula eoii prehendatur, non obliuat . 4- Proposuio VIII . Quamvis superior obligatorie praecipere possit quae fiunt supra regulam, luna modo ad uulli oretu reaulae olbservantiam conserant. id tamen extendentium non est ad ea quae . licet de se apta sint aa regulae observationem promovendam, ei lumen regulae et instituto non sint con
secum habetit annexum mortis perieulum, si adsit causa gravis. et aliunde res liraece illa sub regula comprehendatur saltem implieite seu reducia e Propositio XI'. Religiosus tenetur obedire superiori praeeipienti aelus internos. si eonnexionen habeant cum externis .
Propositio XII R. Reliciosi ex voto obedientiae tenentur obedire Romano Pontifici, etiam quatenus est uuiuscujusque religionis summus et principalis superior: item S. Congregationi Eliis porum et regularium: item Cardinalium eollegio. sede AI flolica Vacante . 434 Propositio X illo. Si monasterium noli Sit exemplum. et contraiia praeeipiant sus erior et Episcopus. religiosus sordinarie loquendo tenetur obedire superiori in iis uiue speetant ad regulam : in iis vero quae si elantvit disciplinam ecclesiasti eam. ΕDifieoD0 . . . . . MPm sitis XIV . superioribus eontraria praeeipientibus. tenentur religiosi ei obedire. qui majorem auctoritatem habet: verbi gratia. provinciali po-liusquani superiori totali. ete 455 Pro suio XVM. Non tumuli telientur regulares obedire superiori suo ex-eOmni uniculo
Provositio XVI'. Papa potest eximere religiosum a quorumlibet ipsius su-Ρeriorum obedientia. et sibi reservare potestatem eum regendi et obligandi: idolii ille potest petieralis superior relative ad pristiatum inse- Propositio ψlI . Religiosus ex vi voti obedientite obligari nequit, etiam a Pupa. ad triuiiseundum ad Statum Saecularem . . . . . . 455 Propositio XVIll . Religiosus ex vi voti otiolientiae obligari nequit, etiam a Papa, ut transeat ad religionem minoris aut etiam aequalis perseeuonis Proposuis XIX . Religiosus vi volt obedientiae nequit obligam, neque ad transeuuduui, neque ud non transeundum nil religionem persectiorem . . ., I Propositio XX . Certum est illicitam et irritum esse episcopatus aceelitalionem a religioso. absilue superiorum buurum licentia: an autem id ex voto obedientiae decerni potuerii, controverit pole,l . 416
653쪽
Proposuis XXI . Potest Papa religiosum obligare ad Ereeptandum episcopatum : non tamen vi voti obedientiae: sed solum vi Pontiueua suae juri dictionis . Proposuis XXII . Non tenetur religiosus obedire superiori suo praeci pienti ut acceptet beneficium saeculare : bene vero praeeipienti ut aeceptet et administret beneficium regulare . Propositio XXIII . Tradunt plures doctores, posse in aliqua religione extendi materiam obedientiae. ita ut eompreheudat absque limitatione res omnes honestas. et regulae non contrarias Propositio XXIV . Alacritas voluntatis in exequenda re injuncta, et tonso mitas judicii cum superioris praecipientis judicio, non sunt materia voti obedientiae , II. An ei quatenus superiores regulares valeant condere alatuta perpetua. quae rationem et vim legis habeant Τ . in ratio I . uuinum in religione valeant Statuta condere' . asιio Quaenam nova statula religiosis tanquam obligatoria imponi
aesιio III . An et quatenus possit Summus Pontifex religiosos noxis sta-iuiis seu legibus obligaret I III. An et quatenus resormari valeat aliquis ordo religiosus, et obligari possint religiosi ad observandam reformationem 3. . . . . aestio I . Quoinplici modo contingere possit aliquam regulam relaxari seu mitigari 3 inuratio II . Quid senserint doctores circa praesentem materiam' . . . . a sιω III . Nuna, ante factam resormationem, possit religiosus obligari ad servandam primitivam regulam Τ aestio IV . Λn et a quo seri possit resormatior . . . . I. Etiamsi regula mitigata suerit auctoritale Pontificia, potest resormari, non solum ab ipso Papa, sed etiam ab ipsa religione. . II. Quando mitigatio introducia fuit per legitime praeseriptam consuet dinem, reformari potest, tum a Romano Pontifice, tum ab ipsa etiam religione ouaestio V . An, lacla resormatione, religiosi qui ante ipsam professi erant,
CAPUT IV. Quaenam sit superiorissae nioni alium potestas Τ aestis I . An do jure divino semime, ac consequenter monialium superioris ci . sint jurisdictionis ecclesiasticis incapaces 3 aestio II . An de jure communi ecclesiastico monialium superioristis competat ordinaria jurisdictio 3 ouaestio III . An dictae superiorissae, saltem ex privilegio, habere possint
iurisdictionem ordinariam 3 a . a . .
Quaestio IV . An saltem jurisdictionem delegatam habere Valeanti . . . . Quaenis VR. An revera delegalam jurisdietionem aliquae monialium sup a si
654쪽
riorissae aliquando halbuerint' 4550uoratio Vl . An aliquae molli alium superiorissae sint aut unquam fuerint vere praela ' 4m Quaestio VIIa. An superiorissa praeceptis suis valeat moniales suas in eonscientia obligare' 455 Puaestio VIII . Λn montuliuni superiorissae subditarum suarum vota irritare valeani' 458 otiaratio IX . An superiorissa possit dispensare in votis suarum monialium, Rut est eomnautarer . 459 uastio X . An Ruperiorissa dispensare possit in legibus Eeclesiae, verbi gratia, jejuniis, abstinentiis, divini ossicii reeitatione 3 159 Ou-ssio XI . An et quatenus superiorissa eum mortiali hus suis dispensare possit in observantiis regularibus' Asse aeuio XII . An superiorissa extraneis lieentiam eoncedere possit monasterium ingrediendi 4590inratio XlII . An superiorissa possit monialibus suis indieere certas preces recitandas, pro amieis, benelaetoribus et similibus 3 459 aestio Xl D. An superiorissa monialibus suis praeeipere possit ut missam eoneionemve audiant. aliave id genus opera peragant. quae ad spiritualem ipsarum prolaetum reserantur . . . 4go aestio XV . An superiorissa possit alleui moniali injungere ne tali die saeram communionem saeiat, ne orationibus in eommuni fieri solitis intersit, et alia hujusmodi osso et stio XVI . An possit superiorissa moniales suas obligare. ut frequentius aut minus frequenter sacram eommunionem laetant' Et quid de meminento pini attentiae 3 46 uastio XVII . Quid pοςsit superiorissa quoad temporalem honorum monasterii administrationem 3 Remissi s 465 Ouxstio XVIII . An valeat superiorissa molatalibus suis benedicere' . . . 463οα-io XIX . An superiorissae licitum sit praedicare 463 SECTIO II. De potestate meret lixa seu Suiliciaria praehalorum regularium. . 4gi CAPUT I. Quarnani et quanta sit prinlutorurii regularium potestar, coerciti a seu iudiei stria 3. . 464ς I. An praelati regulares habeant potestatem eoerelli vani episcopalem l . . 46ε Propositio I . Si praelati regulares essent lantunimodo superiotes, et eis a sede Apostoliea non sitisset stilillia priolatio, id est, jurisdictio, non sM nt subditos enereere, nisi modo paterno et juxta limites regula . 465 Propositio II . In virorum eongregationi hiis non exemplis. Superiores coem ero non possunt nisi modo paterno et juxta regulam 165 Propositio III . Praelati rogulares ordinum exemplorum potestatem coercitivam episcopalem hubellt 3 . . . . GI II. An et quatenus praelati regulares subditos suos coercere valeant per poenas spirituales' 66
655쪽
Proposuio IR. Praelatus regularis polestalem habet subditos suos coercendi per quascunque ecclesiasticas censuras. quae juste possent in tali materia seu erimine personis imponi: modo tamen ipsi saeuitas hine iure partieulari sui ordinis non fuerit limitala 466 Proposuis IIR. Dictam potestatem coercendi per poenas spirituales habent, non tantum generales ordinum et provinciales, sed etiarii prae- tali locales seu conventuales; nisi sorte jure particulari alterius religionis haec eorum potestas sublata aut limitata fuerit 4RII III. An et quatenus praelati regulares subditos suos per corporales poenas
CAPUT II. De sorma canonica processus criminalis, intra religiosos ordines. 469 aestis Ia. Quandonam processui eriminali locus sit apud religiosos or. dines 3 4690uaestio II . An apud regulares processus criminalis seri debeat ad sormam iuris communis Iodumstio III . Quatenus in processu criminali, intra religiosas familias, servanda sint essentialia juris, et quaenam illa sint 8 1 ouuaestio IVR. Λn et quatenus religiosus a prietati sui sententia appellare valeat' 472CAPUT III. De visitatione canonica per praelatos regulares . . 4 50uaestio I . An et quotuplex sit visitatior ετ oua ratio II . Quid sint ordinariae regularium visitationes 3 4 60ua'stis Iu . An praelati regulares visitationem lacere teneantur Τ . . . . 47 si a filo IVR. Quam frequens esse debeat dicta visitatio 3 4 60uaestio V . An visitatio ordinaria praelatis regularibus praescripta sit inquisitio iudieialis et specialis, an vero inquisitio generalis et paterea . . ιIr aestis VI . Nuin in visitatione ordinaria, possit visitator inquirere in specie de tali religioso, verbi gratia, qualiter superior domus sese in suo Oiseio gerat, vel qnoni o talis alter religiosus regulam servet ' . . . . 4TI0uaestio VIIR. An possit aut teneatur visitator, in visitatione ordinaria, illis quos interrogat, juramentum imponere de dicenda veritate' . . . . 478 aestio VIII Num. in visi latione ordinaria, requiratur aut admitti possit secretarius notariusve, qui interrogatorum responsa adnotet 3 4 80uaestio IX'. 0uaenam delicta aut excessus possint aut debeant, in visi latione ordinaria. visitatori a subditis manifestari Τ 478 assio X'. An et quatenus delicta occulta, per visitationem paternam e gnita, possit visitator aliis manifestare 3 478 aratio XI . An possit visitator,ob delicta alterius religiosi per visitati nem puternam cognita, ei rea ipsum aliquid ad emendationem disponere' 4 9 ouaestio XII . An et qualenus visitator, ex notitia per visitationem paternam acquisita, devenire valeat ad inquisitionem Iudicialem contra uliquem religiosum 3 47s SECTIO III. De potestate religiosos solvendi a votis, et ab ipso etiam reli et
656쪽
gioso Statu . . 48lcAPI I' I. An et a quo regulares a Solemnium votorum et professionis vinculo solvi queant MPropositio I . Ex rationabili eausa potest summus Pontifex per dispos tionem regulares a Volorum solem uium et professionis suae vinculo lit, mS lacere . 481 Propositio II . Posset Papa dispensare in solo voto Solemni paupertatis. ad emetum ut religiosus domi uium acquirere posset, remalielite in illo religioso lota status religiosi essentia. non tamen remanemo voti pa pertatis Solenanitate 485 Propositio II . Posset Papa, duo alia solemnia vota in sua integritale r linquendo, dispensare totaliter in voto pauperlatis, ita ut votum illud neque tanquam simplex remaneret : tunc vero desieeret in illo religioso proprie dicta status religiosi essentia 484 Propositio IV . Posset summus Pontifex siuxta Suaresti doetrinam ita dispensare in solo volo solemni casii tulis, ut cessaret tum incapacitas ad valide contrahendum matrimoni viii. tum prolii bilio utendi matrimonio iam contraeio: et nihilominus remaneret in religioso status religiosi essentia si Propositio V . Exposii . sub praecedenti propositione. Sua resti doctrinae communius advcrsari videntur doetores 486 Propositio Vl . Nequit summus Pontifex proprie dispensare in solo volo obedientiae, ita ut nihilominus remaneat status religiosi essentia . . . . 18 Proposilio VII . Nequii Episeopus religiosos a volutum soleninium ei pro- sessionis vinculo Sol Vere . . - 488 Propositis VIII . - Quamvis possit Episcopus in quinque votis Papae reservalis dispensare. si Reeessitas urgeat et sit dissicilis ad Pontificent accessus, id tamen nunquam sacere potest quoad solemnia religiosorum Vola 489c PUT II. Au εt quatenus solvi possint vota simplicia paupertatis easti talis, et obedientiae, emissa in iis congregationibus, quae status religiosi essentiam habent 3 490 Propositio Ι . In iis eonerestationibus tenentur religiosi perseverare, noulanlum ob triplex voluiii perpetuum, sed insuper vi contractus utrinque DuPIDSi. congregationem inter et religioSum . 490 Propositio It . Nisi ipsa congregatio consentiat. Ilenio praeter Papam potest religiosos a illelis votis solvere. ea commulando aut in eis dispensando . 490 Propositio II l . Nequit Episcopus, quamvis congregatio non Ait exelnpla. sed ipsius ordinariae jurisdietioni subjecta. per comi aut alione iii aut dispensationem . I eligiosum ullum a votis SubSlantialibus solvere. nisi eongregatio consentiat 49l Proposituo IV . Scholasti eos foetetalis desu nequaquam potest Episcopus avolis et statu religioso fouere . . 49
657쪽
CAPUT III. An et quatenus membra earum congregationum, quae SintuS religiosi essentiam non habent, solvi possint ah obligatione in eis permanendi r 495 Proposuis IR. Quoties intervenit promissio perseverantim a congregati me acceptata, nisi congregatio consentiai. nemo. praeter Papam, ulluui congregationis membrum liberum lacere potest, sive a dicta promissione. sive a iuramento aut votis eum firmantibus 494 CAPUT IV. An et quatenus solvuntur vota simplicia. a votis substantialibus religionis diversa, et quae emissa suerunt sive in saeculo. Sive noviliatus tempore sive γSt professionemr . 496 I. An vota in saeculo emissa per professionem religiosam Solvantur 3. . . 497 Propositio I . Tenent doctores sere communiter, omnia ejusmodi vota per solemnium votorum emissionem ipso jure extingui 497 Propositio II . Prohabile est aliqua vola in Saeculo facta, per solam votorum
solemnium emissionem non ex lingui . . . . 497
Proposuis III . Ad effectum extinguendi vota in saeculo emissa. vim etiam habet professio in congregationibus. status religioSi essentiam habentibus
absque votoruin Solemnitate : non tamen omnino eamdem ac professio per vota Solemnia . . . 500
Propositio IVR. Si congregatio Staius religiosi essentiam non habeat, in ea
prosiliens non Solvitur votis simplicibus antea emissis: nisi vota quae incongregatione sunt Sint ex natura sua melioris boni, et ipse in ea commutet vota sua praecedentia ; aut nisi cum eo in votis priecedentibus legi- limo dispensetur Iolgit. An et quatenus ante professionem solvi possint vota novitio tutu, sive ante novilluluin. sive in noviliatu emissa' 502 Propositio I . Nequeunt superiores irritare directe vota iiovitiorum e possunt autem indirecte 502 Propositio Π . Praelati regulares religionum exemplarum dispensare possunt cum novitiis in votis emisSis, tum ante novitiatum tum noviliatus tempore : id autem nequeunt de jure ordinario Superiores religionum non
Propositio III . Dicia potestas praelatorum dispensandi in votis novitioruin, non extenditur ad vota Papae reservata 505 Propositio IVR. Praedicta potestas praetutorum regularium vota novitioru in indirecte irritandi, extenditur elium ud quinque vota Papae reservata . 505 Propositio V . Praelati regulares qui dictam potestatem habent dispensandi
in votis noviliorum, dispensare etiam possunt in volo ingrediendi religionem strictiorem : non innien possunt volum illud irritare MSI III. Au et quatenus solvi possint votis religiosorum, post professionem
Proposisto I . Othnia haec vola, excepto solo transeundi ad strictiorem religionem, a P luto regulari directe irritari possunt 504 Propositio liβ. Hanc irritaudi potestatem habet, non solum Superior geue-
658쪽
INDEX.ralis et provincialis, sed etiam localis : imo probabiliter monialium supe
Proposuis III . Praelati regillares, si sint exempli, possum non tantum dicta vota irritare, sed etiam in iis dispensare : Meus si non sint
Propositio IV . Licet praelatus regularis nequeat irritare votum sui religiosi transeundi ad strictiorem religionem, potest tamen si sit exemptus in eo dispensare - - 104 SECTIO IT De regularibus statum mutantibus . 506 CAPUT I. De regularium apostasia. . . 50n ratio I . Quid et quotuplex sit apostasia 3 506Ouotio II . In quo consistat proprie dicta apostasia a religione Τ . . . . meto ratio III . uuaenam sint poenae in apostatas et sugitivos latae 3 508 Quaestio IV .Quaeuam poenae laue sint in eos qui apostasiae aut sugae religiosorum, eos recipiendo, aliove modo eooperando, lavent et auxiliantur ' . 5080umatio V . Quomodo sese gerere debeant Superiores erga fugitivos et apostatas subditos 3 . . 508
CAPUT II. De eiectione religiosorum qui solemnia vola emiserunt 509 aestio D. An religiosi incorrigibiles, etsi solemniter professi, a religione liciis dies valeant 3 509 ouaestio II . Quaenam servanda sint ad legitimam religiosi solemniter professi declionem 3 . ......... 509
O ratio Ill . Quid agendum, sicubi adhilieri poena carceris nequeat 3. . . 510 ouaestio IV . Quaenam sit eonditio religiosi solemniter professi, post ejus declionem 3 - 1llouaestio VR. An dectus leneatur sese emendando procvrure, ut iterum in
conventu recipiatur, et an conventus teneatur eum recipere Τ. . . . 512
Quaestio VIR. Au jus particulare habeat societas Iesu, quoad professorum suorum deetionem 3 515 CAPUT III. De doctione ae dimissione religiosorum, qui simplicia duntaxat
vota emiserunt 5140uaestio IR. An in iis congregationibus quae habent simplicia duntaxat vota, Sed cum vero statu religioso, dici valeat religiosus absque justa causa' 514 uolio II'. An scholastici societatis Iesu valide dici possint absque justa causa Τ 514 oua sιio III . Au religiosi congregationum, quae simplieia duntaxat vota habent eum status religiosi essentia, dimitti possint absque causa, si ipsimet in id ultro consentiant ' disi astio IVR. Quaenam sit conditio religiosi, qui, post emissa simplicia vota, legitimo dieitur aut dimittitur '. . . . 516 ouaestio VR. An sine causa dici aut dimitti valeant membra earum congregationum, quae flatus religiosi essentiam non habent 7 517
CAPUT IV. De religiosis solemniter professis, ex indulto Apostolieo saeul-
659쪽
iateui habentibus degendi in sareulo oin alio I . An et quatenus soleat dietiun indullum concedi 8 Sosei stis It . Quantum discrimen hos inter et deetos intercedat' . . . M R. aestis III . Quaenam sit eouditio ejusmodi religiosorum ex indulto Ap stolico in sareulo degentium 3 518 CAPUT V. De regularibus ad aliam religionem transeuntibus 5 so I. Quodnam sit jus commune eirca transitum regularium ad aliam religionem 3 . A s
ratio I . Aa et quatenus de jure eommuni lieitus et validus sit transitusa laxiori ad aretiorem A stinetitio li'. An ei quatenus lietius et validus sit transitus ad aequalem religionem Τ 'Io ratio III'. An et qualenus licitus ae validus sit transitus ad laxiorem . SERoucratio IV . Quomodo ius intelligendum sit quoad religiosum, qui lieentiam Pontificiam obtinuit ad aliam religionem transeundi 3 528 aestis V . Undenam dignoscendum sit an aliqua religio sit aretior allerar 5233 IL Do jure particulari variorum ordinum, eirea transitum ad aliam religionem . . . In
Propositio I'. Fere omnes religiones privilegium habent, ut nequeat fieri ab ipsis transilus ad arctiorem, eum sola petita et non obtenta licentia . lita Propositio II . Dicta privilegia intelligenda sunt absolute, et non tantum pro easu quo transitus fieret ex animi levitate et inconstantia; quamvis Innoeentius III de hoc solo insu intelligenda deereverit similia privilegia
Propositis III . Quamvis omnes sere religiones dictum privilegium habeant, diei absolute non potest, omnino sublatum fuisse jus commune capitis Ilaei, quo servatis servandis licitum est ud aretiorem transire, petita et non Ohtenta licentia 552 III. De praxi Romanae eurite, quando ad sedem Apostolieam recurritur pro transitu ad aliam religionem 555 IV. De iransitu a statu latrali ad cleri ealem, et vice versa, intra eamdem religionem 554 SECTIO U. Da religiosorum obligationibus 156 CAPUT I. De obligationibus ex voto paupertatis 556 I. De iundamentali obligatione non habendi bonorum temporalium dominium, vel saltem liberum et independentem usum MI Propositio I . Volum pauperlaus, quale fit a regularibus, juxta praesentem Melesiae diseiplinam, prohibet favem liberum et independentem bono. rum temporulium usum da Propositis II . Qui solemnia religionis vota emisit, non tantum nequit de bouis temporalibus independenter a superiore disponere, Sed neque ejus modi bonorum dominium relinere aut acquirere lita Propositis III . Diela Iundamentalis obligatio religiosos ligat quatenus sin-
660쪽
gulos: non autem ide iure cummuni ea ligatur ipsemet religiosus ordo . 548
retinere, aut de iis independenter a superiore disponere nequeant regulares 3 539 III. An et quatenus religiosis licitum sit habere peculium, pensionesque vitali lias seu livellar Mo aestio I . Quid per peeulium in praesenti materia intelligatur 7 . . . . 5ιο oratio IIR. Au peculi Um. cum independenti usu ipsius, lieitum sit aut esse possit regularibus Mo ratio III . An religiosis licitum sit peculium cum dependenti usu a superiorum voluntater . Eι 1 l. Tale peculium essentiae voti paupertatis et stulus religiosi non repugnatri troilideque non est ex iure naturali illi elium 14 II. Peeulium eum usu dependenti non fuit prohibitum a jure eeelesiasti eo ante Tridentinam synodum. . . 343 III. An Tridentina synodus diein peeulia eum dependenti usu prohibuerit, couiruvertitur : piobabilior ullirmativa sementia IV. Si hodiedum vigeret dei retum nullus Cleliuntis VIII. dieenilum foret peculia haec esse Iirolithita 544 V. Sallem ex consuetudine et sedis Apostoli eae praxi. hodie licita sunt peculia in iis conventibus, in quibus viget eorum usus . MIVI. Lieita esse peculia in iis eoinventibus, in quibus ob paupertatem vel superiorum incuriam necessaria regularibus non ministrantur . extra om-iae ii eontroversiam est . 348 VI l. Si praelati regulares, ei a sortiori Sedes Apostoli ea. vitam communem redueere velint, ei peeulia proscribant. letientur regulares huic reformationi sese submittere, modo simul ipSis necesiuiri a Luppeditentur .... M8 VIII. i bi viget vita eommunis, graviter pestearent Praelati peculiorum praximillisque necessitate introducentes . 348 IX. Regulares qui possum absque graxibus incommodis vi iam communem in suis conventilius reducere, atque id non lacium, vituperio digni sqnt, ei vel ex hoe ipso,Sese produnt in prosequenda vitae religiosae perseeuopo valde remissos ηι oua stio IV . In eonventibus ubi legitime habeutar peculia et livella. quid licii viii sit vel prohibilum ei rea ipsorum iisum 350 IV. Uuaenam poenae lalae Sint in regularem, qui proprietarius obiisse deprehenderetur d55I V. An et qualenus religioso licitum sit donationes iacere. leslamentum eondere, et dona Sibi oblata acceptare vel recusarer 554--io Ιη. An et quatenus religiosus aliquid dare possii .... 5540uaruio It . An et quatenus religiosis probibitum sit munera elargiri r . 555stuae lio Ill . An et quatenus possit religiosus aliquid Meeplare vel nouaeceptare' b