Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

621쪽

1irentia: id vide pluribus dbeisionibuη sirmatum apud Perraris

verbo moriales, art. 3, n. 88 et seq.). QUAE io IV . Quatenus ii etiam qui saevitatem habent ela

suram monialium ingrediendi. eensuras inererrant, ri ob malum

Mem ingrediantur ' - Do mandato clementis VIII 8aera Congregatio Episcoporem et regularium, re novembris i 602.

poena excommunicationis majoris innodavit violantea clausuram monialium ob malum Dem. Et excommunicatio haec est reservata Papae extra Romam et intra Italiam Ferraris, verbo moniales, art. 3, n. 47 et 5 lj. Illa excommunieatione attinguntur etiam ii, qui facultatem ingrediendi habent, si ingrediantur ob mulum βnem e patet ex eo solo, quod alias decretum illud inutile fuisset. Nam ingredientes sine legitima facultate, jam antea excommunicationi subjacebant. Sed quia dubium esse poterat num censuris attingeretur ille, qui legitime quidem ingreditur prout medicus, verbi gratia, ad visendam aegrotam monialem , sed simul pravum finem intenditi ideo editum videtur praelatum clementis VIII decretum. Unde rejicienda videtur opinio contraria quorumdam, de qua Pelligarius in suo tractatu de monialibus pagina 124, n. 167 editionis non prohibitae, necnon quaestione 4 5 Metionis praecedentiri.

De elausum monialium, vatemis prohibet accessum ad ipsas. aea loeuii obem eum ipsis.

QUAESTIO I'. - Nomine Meeurus ad moniades quid intelligendum sit 8 - Intestigendus est, non materialis ac Mus ad monasterii parietes; sed aecessus ad ipsas moniales, eas invisendi et alloquendi causa Ferraris, verbo moniales, art 4, Ii. 3j. Et in hoc sensu de accessu ad moniales agimus in toto praesenti Paragrapho.QUAESTIO IP. - An eι quatenua saecularibus personis prohi-Diuitiaco by Corale

622쪽

6l6 T crares DE IURE REGULARIUM.biιus sit Meranti, ad moniales 3 - 1 ' Omnibus generaliter, sive lateis, sive clericis prohibitus est accessus ad moniales, senerationabili causa, et legitima licentia. Vide juris textus apud Ferraris verbo moniales, art. 4, n. l . 2' Hinc saecularcs accedentes ad moniales sine rationabili causa et sine legitima licentia, ordinario peccant mortaliter. Et idem dicendum de monialibus illicite colloquentibus. Dicimus ordinaria; quia si illicite sat semel aut iterum cluntaxat, et sine gravi Scandalo, aut turpi sine, aut superiorum contemptu, veniale peccatum existimant doctores Ferraris, ibid. . n. 4 et Seq.).3' Potest ordinarius hunc casum sibi reservare; imo et excommunicationem ipso facto incurrendam decernere contra quoscunque illicite accedentes , et contra ipsas moniales cum ipsis colloquentes, idque etiamsi monasterium Sit cxemptum , et ita ut moniales sic excommunicatae absolvi nequeant a regularibus, quorum jurisdictioni subsunt vide apud Ferraris, verbo moniales, art. 4, n. 29 et Seq. . 4' Α dicta prohibitione excipiuntur saeculares in primo aut secundo gradu monialibus conjuncti; id est, monialis filii, pater et mater, fratres et Sorores, etc. Ferraris, ibid. , D. 8 et seq.).5' Item excipiuntur pauperes Ostiatim mendicantes. Hi

nempe licite possunt absque licentia moniales alloqui adpetendam eleemosFuam ibid. , n. 37ὶ.6' Idem die endum de famulis et farnulabus, jussu dominorum suorum munera ad moniales deferentes ibid. n. 38 . T' Item excipitur confessarius, tum ordinarius tum extraordinarius, ut aduolatur infra. QUAESTIO III . - An et quatenus accessus ad moniales proh

bitus sit regularibus 8 - Rigidior est prohibitio illa quoad religiosos ; et ideo de ipsis sejunctim quaestionem instituimus.l ' Nequeunt religiosi alloqui moniales, etiam sibi conjunctas, et etiamsi mouasterium sit exemptum, siue ordinarii licentia

623쪽

2' Neque potest Episcopus hanc eis licentiam concedere, nisi quoad conjunctas in primo aut secundo gradu : et permittere potest duntaxat ut quater in anno conjunctas illas religiosus invisat; et quidem pro die et hora certa, et extra Adventum, Quadragesimum, feriam sextam, sabbatum, vigilias et dies festos : et licentia haec debet insuper subscribi a praelato regulari quoad moniales regularium jurisdictioni subjectas :debet etiam registrari et confessario consignari; et is debet colloquio assistere cum auscultatricibus Ferraris, ibid. . 3' Religiosi qui absque legitima facultate alloquuntur moniales, etiam regulari praelato subjectas, vel etiam puellas aut alias personas sub clausura cum monialibus degentes, pecca ut mortaliter quantulocunque tempore duret colloquium, et etiamsi loquantur ob bonum sinem ; potestque Episcopus, tanquam sedis Apostolicae delegatus poenam excommunicationis, privationis, ct inhabilitatis contra ipsos decernere Ferraris, ibid. n. 16 et Seq4. 40 Quae omnia locum etiam habent. si religiosus, missus ad crates ad concionandum, sinita concione, cum aliqua vel aliquibus monialibus absque legitima I centia colloquatur Ferraris, ibid. , D. 20 .5' Beligiosi, qui absque legitima licentia moniales aliasve sub clausura degentes alloquuntur, incurrunt ipso sacto excommunicationem, necnon privationem ossiciorum, dignitatum, beneficiorum, vocis activae et passivae, itemque inhabilitatem ad audiendas consessiones, ad ossicia, dignitates et beneficia. Ita decrevit Clemens XII, constitutione sua Romanus Pontis . Ubi insuper sic disponitur : A qua poenaὶ nonnisi a Nobis,

seu Romano Pontilice pro tempore eata tente, princerquam quoadeacommunicationem proeliatum in mortis articulo constituti, absolutionis, dispensationis, seu rehabilitationis benesteium valeant

obtinere vide apud Ferraris, ibid. , n. 2 l . 6' Non egent licentia ordinarii ad alloquendas moniales

curae Suae commissas, provincialis, visitator, superior localis, et consessarius tam ordinarius quam extraordinarius. Decreta Duili od by Corale

624쪽

Ponliseia et decisiones, quae hane a generali prohihnione exceptionem certam faciunt adducit Ferraris verbo mo es,art. 4, D. 22 et seq.ὶ. Dicit quidem Ferraris ibid. . n. 573,

praelatos ot consessarios regulares, si moniales alloquantur extra praecisam ossicii sui neeessitatem, licet nullum malum snem intendant. incurrere certas poenas : sed hoc videtur, tanqnam nimis rigidum, sublatum fuisse, piut adnotatur apud eumdem Ferraris ibid. , n. 60 et seq. . T' Regulares illegitime eum monialibus colloquelites incurrunt poenas et censuras, lum a concilio provinciali, tum per

episcopalia edicta decretas ibid. , n. 4 l . 8' Imo possunt ab Episcopo carceris poena castigari libid. n. 423.

9' u Begulares confessarii, et superiores seu visitatores, si u alloquantur moniales extra praecisam ossicii sui necessitatem,u incidunt in poenas privationis ossiciorum vocisque activae et a PaSSi Vae ...; licet non alloquantur ad malum sinem ..; necu possunt reliabilitari per suos superiores. η Ferrariis, verbo moniales, art. 4,n. 57.)du Tio IV . Insub prohibitione et poenia eomprehendantur, qui eum moniali colloquuntur nutibus, vel per interpositam pers nam, vel ei scribuntοῦ vel alloquuntur puellas aut alias sub clausura degen es 3 - I' Collocutio per nutus sub lege prohibente comprehenditur Ferraris, Verbo moniales, art. 4, n. 44 . 2'idem die dum de colloeutione per interpositam personam, si collo quens sit in praesentia monialis ibid. n. 45). 3' Scribere autem mon alibus de jure communi sub dicia prohibitione non conseprehenditur, licet possit lege dioecesana id ctiam prohiberi, et quidem cum censuris sibi d. n. 47). Poenae Statutae contra regularos, qui absque licentia legitima montules alloquuntur,

locum habere censendae sunt, si alloquuntur novitias, vel puellas in monasterio educalionis causa degentes, vel alias ibi sub clausura viventes apud Ferraris, verbo moniales, art. 4,noriae Militiories, D. b). Quanto V' - Ad quem pertineat lisentiam comedere ad Diuiilred by Corale

625쪽

PARS SEXTA.

eolloqueridum eum moniati s - Idem dicendum ae de licentia pro ingressu in clausuram. Unde l' si monasterium non sit exemptum, ab Episeopo vel rius deputato licentia oblineuda est. 2' Si moniales regularium jurisdictioni subjaceant, requiritur licetilia, tum Episcopi, tum praelati regularis. 3' In hoc posteriori casu, licentia primum subscribenda est ab Episeopo, vel ejus vicario, et deinde ii praelato regulari, si monasterium existat in civitate episcopali: si vero monasterium sit extra episcopalem civitatem, primum subscribenda est a praelato regulari, et deinde a deputato Episcopi vide haec probata apud Ferraris, Xerbo moniales, art. 4, n. 5l et seq). 4' Ad soliam Episcopum pertinet subscribere et publicare edicta, quibus prohibeantur saeculares ne cum monialibus colloquan

DE NOUULLIS ALIIS MONIALI OBLIGATIONIBUS.

Quaenio P. - Ouaenam sit monialium obligatio relative a d divini ossieti reeitationem p - 1 o Tenentur publice in choro ossicium divinum persolvere. Ita doctores communiter vide apud Ferraris, verbo moritates, art. 6, n. l). 2' Si qua monialis absit a choro, tenetur sub mortali horas canonicas privatim recitare ; quod intelligendum est etiamsi regula hancce obligationem non imponat: quia licet tunc non itineatur recitare vi regulae, tenetur tamen ex generali consuetudine, vim legis habente. In qua sententia concordant cloetores fere comm

niter Ferraris, ibid. , n. 2). 3' Moniales choristae, propter imperitiam, donec discant expedite legere, judicio praelatorum, conseMariorum, vel abbatissarum, satisfaciutit dicρndo ossidium laicarum seu monialium non choristarum. Et idem est si ex aliqua alia rationabili causa nequeant horas canonicas persolvere. Est autem rationabilis causa, si monialis sit

626쪽

620 TRACTATUS DE IURE REGULARIUΜ.

nimium scrupulis exagitata, si eapitis dolorem patiatur et hujusmodi Ferraris, loco citato, n. 4 et 5ὶ .

QUAESTIO II'. - Ad quid teneantur moniales quoad confessionem et sacram communionem p - 1' Eas non obligari sub peccato mortali ad confitendum et communicandum singulis mensibus, existimant multi doctores; ex eo quod nempe Tridentina SInodus Sess. 25, de reg., c. t M praeceptivo Verbo

non utatur, sed dicat solummodo : In constitutionibus earum admoneantur, ut saltem semel singulis mensibus confessionem peccatorum faciant, et sacrosanctam eueharistiam sumant. 20 Alii

tamen existimant eas ad id teneri sub gravi; allegantes Clomentinam ne in agro S sane, de statu monach. . 3' u Monialesu speciali puritate mentis existentes, et serventiori spiritu pol-n lentes, possunt a superioribus seu confessariis etiam ad com-n munionem quotidianam admitti. Sic expresse S. Congregatio et Concilii, i 2 februarii l679, in decreto circa communionemu quotidianam, approbato ab Innocentio XI. η Ferraris, verbo

moniales, art. 6, n. ll. QUAESTio ΙΙΙ'. - Ouid a monialibus observandum sit quoad collocutorium, tenestrellam communionis, clavem sacri tabernaculi et nonnulla alia ' - 1' Nequeunt moniales confessionario uti

pro locutorio: ita decisum a S. Congregatione Episcoporum et regularium vide Ferraris, verbo moniales, art. 6, n. 28 . 2' Item nequeunt uti fenestrulla communionis ad loquendum

cum exteris sibid. n. 29ὶ. 3' Nec pro confessione facienda ibid. , n. 3 l). 4' Per hanc fenestrullam debet ministrari confirmatio monialibus et aliis sub clausura degentibus sibid. , n. 32). 5' Fenestressa haec debet esse lata palmo integro, et alta dimidio sibid. , n. 36ὶ. 6' Clavis senestrellae communionis debui retineri ab abbatissa monasterii sibid. n. 37). γ' Collocutorium non debet esse in Secundo plano, neque in ecclesia ibid. , n. 38). 8' Moniales pro eollocutorio uti nequeunt rota, nec cratibus in ecclesia existentibus sibid.). 8' Monasterii fenestrae ita debent esse dispositae, ut. nequeant moniales videre exteros, aut ab eis videri ibid. , n. 46). 9' Clavis cus-

627쪽

todiae sanctissimi sacramenti, non debet esse penes moniales ;sed penes sacerdotem ad quem spectat Sacramenta monialibus ministrare sibid. , n. 59). 10' Reliquiae asservari debent, non intra clausuram montulium, sed in exteriori ipsarum ecclesia ibid. , n. 60). ii ' Prohibere potest Episcopus ne moniales in suis ecclesiis quidquam canant lingua vernacula ibid. , n. 63).i2' Moniales nequeunt esse commal res, etiam per procuratorem generaliter enim reuularibus prohibitum fuit insantes de baptismo levare ibid. , n. 70). i 3' Monialibus non licet canes habere, ob generalem hac de re prohibitioncm ibid. , D. Tl).

628쪽

In qua solvuntur nonnullae quaestiones, in decursu

tractatus Praetermissae. QUAESTIO D. - An et quatenus potestatem habeant praelati regulares subditos suos absolvendi ab hoeresi, aliisve reservatis

easibus 8 - I. Begulares qui inciderunt in casum aliquom Papae reservatum, non Sunt mittendi Romam pro obtinenda absolutione, Suda praelato suo absolvi possunt. nisi excessus eorum fuerit enormis. Ita Sanciliam fuit capite monaehi 2 de sententia eoomm.); idque in religionis lavorem, ut evagandi occasio subtrahatur. Hinc regulares iis personis annumerandi sunt, quae legitimo impediuntur ne Bomam se conferant. Estque id intelligendum etiam de regularibus, qui ante suum in religionem ingressum, delictum aliquod Papae reservatum patraverunt, prout decernitur capite eum illorum 32, de sent. Geomm.). In ipsa autem citata lege Dum illorum de sent. Geomm. apponitur limitatio, nisi Meessus ipsorum eastiterit discitis et enormis. Cujusmodi enormis et dissicilis excessus rei censendi sunt duintaxat Sequentes: haeretici, relapsi, schismalici, litterarum Apostolicarum salsificatores, ad partes infidelium prohibila deserentes, bigami, et homicidae voluntarii vide Beissensi uel, in titulo T libri 5 decret. , n. 42 ij. II. Praelati regulares majores quales sunt generales, Pr vinciales et hujusmodi). si Sint exempli, jurisdictionem quas, episeopalem in suos subditos habent. Est id extra controversiam apud doctores catholicos vide Reissensiuel, in tit. Tlibri 5 decret. , n. 4l7ὶ.

629쪽

III. Dieti praelati regulares subditos suos absolvere pM- sunt ab omnibus casibus, a quibus possunt suos de jure coinmuni Episcopi. Sequitur ex eo quod jurisdictionem quasi episcopulem habeant. u consirmatur ex eonstitutione Pii V u habetur in bullario Romano, constitutionum ejus l32ὶ ubiu priori conventuali et superioribus praelatis ordinis Praedia catorum, ne Si ut deterioris conditionis quam saeculares, a c ceditur eadem facultas absolvendi et dispensandi erga a subditos dicti ordii iiis, quam habent Episeopi in clericos et a laicos sibi subjectos. I ii hoc autem privilegio communicantui alii ordines praesertim mendicantes, habentes comi iunica-a tionem privilegiorum. η RDissensi uel, in titulum T libri 5 decret. , n. 4l9 . Vide etiam apud Ferraris vorbo absolutio, art. i, D. 29 . IV. Dicti praelati regulares subditos suos absolvere possunt a casibus Papalibus, eamque facultatem aliis delegare; nisi tamen agatur de dissicilibus enormibusque casibus. - Nam, ex diciis, id possit ut in suos religiosos, quod tu suos subditos Episeopi: sed Episcopi possunt de jure comm uui a Papalibus absolvere Subditos suos, Romam eundi impedimentum habentes ; atque aliunde regulares su ut de numero ejusmodi impeditarum personarum; ergo religiosos suos a Papalibus absolvere possunt dicti praelati regulares. Cum autem jurisdielio haec in Episcopo sit ordinaria, ac consequenter delegabilis, ordinaria etiam et delegabilis in dictis regularibus prae- Iatis censenda est. At excipleudi, ut dictum est casus Papales disti elles et enormes, quia lux, religiosos impeditis persouis decensendo, limitationem illam apposuit. V. Dieli praelati regulares religiosos suos absolvere possunteliam a casibus bullae Menoe; exceptis quinque sequentibus: schisma, haeresis cum relapsu, falsi sculio litterarum Apost Iicarum, delatio prohibitorum ad insideles, et conspiratio in Romanum Pontiscem. Co lot ex pluribus Pontiliciis constitutionibus ide apud Ferraris, Ferbum absolutio, art. 1,

630쪽

624 T CTATus DE IUBE REGULARIUM. QUAESTIO II . - An et quatenus possint religiosi personasso culares absolvere ab hoeresi aliisve casibus, Papoe vel Episcopo

reservatis Z - Ι. Confessarii regulares possunt in foro conscientiae absolvere saeculares ab omnibus casibus et censuris reservatis Papae, exceptis sequentibus: l' Nequeunt religiosi saeculares personas in soro conscientiae absolvore ab haeresi occulta, neque ab excommunicatione propter eam incursa. Ita omnino tenendum constat ex hulla eo na , quae latam in quoslibet haereticos excommuDicationem soli Romano Pontifici reservat extra mortis articulum, et derogat omnibus contrariis facultatibus, quas regulares obtinuiment. Constat insuper ex damnata ab Alexandro Vl 1 propositione hac : Proplati regulares possunt in foro conscientis absolvere quoscunque saeculares ab horresi ne ita. et ab Geommunicatione propter eam incursa.

2' u Nullus regularis, quantumvis privilegiatus, sive supe-u rior sive subditus, habet pol PStalem absolvendi saeculares κ ab aliquo casu bullae me P. Communis et certa, ob clau-u sulam Omnium privilegiorum plenissime derogatoriam, a bullae coenoe insertam. n Rcitansluci, in tit. T libri 5 decret . . n. 427. Excipitur Semper casus pcriculi mortis: quia in mortis articulo nulla est reservatio, ut ait Τridentina synodus sess. 14, e. 7 . In easu autem quo paenitens specularis nequeat Bomam se conferre, an valeat absolvi a quocunque eonfessario 7 Alii assirmant, negant alii vide Reislanstuet, intit. 7 libri 5 decret. , n. 395 . II. A casibus reservatis Discopo nequit regularis saecularem absolvere intra fines dioecescos illius Episcopi, nisi Obtonta ab eodem Episcopo lacultate. α Communis et certa. η Reissensi uel, in tit. 7 libri S decret. , n. 429). Constat ex damnata ab Ale-x ndro VII propositione hac : Mendicantes possunt absolvere aeasibus Episcopis reservatis, non Obtenta ad id Diseoporum faeti tate. Diximus, intra sines dioeceseos illius Diseopi: nam honepotest religiosus conseMarius, in aliqua dioecesi approbatus, ibi absolvere poenitentes aliarum dioece geon, a casibus quos sibi reservarunt illarum dioecescon Episcopi. a Tum quia Diuitiam by Corale