Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

2쪽

Diuili od by Cooste

5쪽

VIRUM CLARISSIMUM ET DOCTISSIMUM

LITTERARUM ZENDICARUM INSTAURATOREM ET SOSPITATOREM. Undecimus abhinc est annus, Burnouis docti si me et dilectissime, quum coniuncta opera inenodandis litteris Palicis, eo tempore tantum non prorsus ignotis, occupati eramus. Quae studiorum consociatio quantopere libro, quem una edidimus, profuerit, lacile, opinor, Perspexerunt,

6쪽

IV qui quantum in te sit doctrinae, acuminis, ingenii, ex clarissimis, quae posthac edidisti, industriae et scientiae tuae monumentis cognoverint: Cognovisse autem omnes oportet, qui vel prima in litteris orientalibus stipendia secerunt: ut mctpraecone facile carere possint merita lua, meis laudibus maiora. Quae autem in me, vitamque meam ex isto Contubernio redundarunt commoda, gratissima recordatione, dum frui licuit . vel gratiora , eorum ut memorem animum testificarer,

hunc ego librum tibi inscribere constitui, quem libi per longum iam tempus debeo. Nam ex quo huiusmodi laborom a me susceptum iri publico spopondisti, equidem quum erga te, tum erga omnes, qui litteris Indicis Promovendis operantur,

quasi voto obstrictum me sentiebam, Cuius vereor, ne et tu et alii, quum librum cognoveritis ut expectatione vestra, ita spe mea inferiorem, reum

me adhuc iudicaturi sitis. Neque id dico aut modestiae inanis studio aut severas iudicum Sententias deprecaturus, sed quia tam diu in hoc

argumento tractando elaboravi, ut vix me latere possit, quid praestare debeat grammatica Pracritica eo nomine vere digna. Itaque non miraberis, si ipse operam meam non una ex parte infra ea substitisse Censeam, quae praestare volui. Quod

quo certius intelligas, iam ea potius indicabo, quae aliis adhuc faciunda reliquerim, quam quas ipse praestitisse mihi videar. Primum locum in grammatica Pracritica obtinet coguitio corum, quae ab indigenis grammaticis

7쪽

Vpraecepta sunt; quamquam haud multa in univei Sum esse Credo, quae ex re Petita Commentariorum ab illis conscriptorum perscrutatione indisciplinam nostram redundatura sint; omnino satis certum arbitror, recentiores grammaticos

cunctos in plurimis, ne dicam in omnibus, quae generalia sint, consentire cum vetusto disciplinae conditore, Vararuche. In singulis contra vocat, lis formisque grammaticis multa ex is iis libris, quos mihi evolvere non licuit, illustranda etiamnunc restant, et opus omnino est, ut quaecunque de minoribus scenicis dialectis a grammaticis ceteris tradita sunt, ex scriniis hibliothecarum Eruantur et inter se comparentur. Cuius negotii promovendi caussa et regulas de elementis Pracriticis et praecepta de dialectis minoribus in medium protuli ipsissimis Vararuchis et Kram adiuvarae verbis. Quod in hoc libro cousulto brevius iractavi, Pra criticas radicum Sanscriticarum formas, earum Catalogum ex Commetitariis grammaticorum descriptum et exemplis nolisque illustratum

mox publici iuris faciet discipulus meus diligentissimus et carissimus, Delius, Bremensis, Voluma me P. 54 a. susceptum impleturus. Secundo loco pono poeticam loquendi rationem cum iis, quac apud grammaticos leguntur, Comparatam: quod genus cognitionis si neglexissem, Potuissem sane conscribere lihrum et multo breviorem et limatiorem, neque opus suisset obruure quasi rem primariam nube disquisitionum do singulis quibusdam vocabulis institutarum.

8쪽

At probe tamen intellexi, si ita egissem, me dimidia tantum os scii mei parte suisse defuncturum;

inopes saepe consilii remansissent minus periti, quum non omnia, quae praecipiunt doctores lici-guae, a Poetis obserVata reperissent; immo peritiores etiam Parum suis commodis a me Consultum fuisse haud immerito questi essent, si discrepantiam . quae inter regulas grammaticorum et usum POotarum intercedat, enotare et Pen Sitare omisissem. Cui rei licet operam satis strenuam navasse milii videar, tamen probe scio, nonnulla temere, alia consulto fuisse omissa; cuius desectus excusandi gratia monitos velim lectores de condicione textuum, quibus utendum mihi erat ad usum

loquendi poetarum demonstrandum. Nimirum excepto. quod a Lenam, diligentissimo viro, pra mature hisce litteris erepto, in una Κalidasae sabula factum est, nulla exstat ullius di amatis In dici editio, quae iusta supellectile critica instructa sit; editiones Calcuttenses. ceteroquin satis utiles, ne verbo quidem monent de varia ullius loci scriptura. Quo sit, ut dubii non possimus non haerere ita multis locis depravatis aut suspectis.

Emendatoris munus in me Saepenumero qui-

. dem suscepi, adiutus tum iis, quae ipse olim Parisiis et Londinii congesseram, tum iis, quae benignitati virorum clarissimorum , mei S Studiis bene cupientium. Brochhausit et Sentieri, debeo; interdum medela petenda erat e Coniectura Satis certa. In aliis tamen haud paucis iisque dii scilioribus omnino deerant auxilia critica, neQ

9쪽

VII sola coniectura certi quid estici posse videbatur. De his itaque silere vel breviter suspicionem Significare malui, quam temerariis coniecturis et vanis disputationibus perdere chartam, speranS fore, ut tandem dramata Indica editiones nanciscantur vere criticas. Quod quum laclum fuerit, et strictius et elegantius poterit grammatica Pracritica enarrari.

Intra hosce fines consistere potest, qui id

tantum agit, ut sabulas Indorum cognoscere Cupientes scenicam linguam doceat. Atenimvero stabili iis tum ad praecepta grammaticorum, tum ex usu poetico formis livguae, nondum satissaelum

est desideriis eorum, qui quum parum Poesin Indorum scenicam curent, tamen acerrimo studio in comparationem et historiam linguarum incumbunt. Ex eorum enim hententia, quam omnino non improbaverim, iusta ea sola est grammatica . quae non sermas tantum Sermonis, Vevum etiam

originem et historiam sermarum tradit. Tertium igitur praeter illa, quae supra memoravi, impositum mihi suit negotium, quod ne arctioribus, quam par erat, sinibus Circumscripsisse videar, dicendum est consilium, quod sum Secutus. Ante omnia id operam dedi, ut ostenderem originem formarum Pracriticarum, quumque RSanscritica lingua totus progenitus sit sermo scenicus, summa huius quaestionis posita est in utriusque comparatione. Aliarum linguarum comparatio multum quidem lucis asserre potest, non item necessaria est. Nimirum si quemadmodum aliae

10쪽

VIIllinguae iuniores si uxorunt o uctustioribus, ex. C. BO- manicae quae dicuntur e Latina, eodem modo Pra- critica a Sanscritica descendit, negavi sane non potest. comparationem similium, at diversarum tamen rationum, quas sequuntur variae linguae eiusdem originis, dum a pristina sua forma deflectuntur, multum prodesse quum grammaticae comparatae in universum, tum ipsis illis linguis, quae inter se componantur. Praesensi tamen fore, ut si rite tractaretur haec quaestio, in nimiam molem Excresceret liber meus; sin minus, melius deesse iudicavi totam hanc disquisitiovem; scribere Praeterea volui grammaticam Pracriticam, non opus de analogiis linguarum derivatarum. Simili consilio nullam instituere aggressus sum comparationem inter linguam scenicam et

Sanscriticam provincialem; quae enim in libro primo disputavi, ea ad illustrandam historiam linguae scenicae faciunt: et accuratioribus longioribusque disquisitionibus opus est in iusta linguarum collatione. Illustrari praeterea potius debent, quae hodie in usu sunt linguae IndicaE, Es Enica, quam haec ex illis. Nulla denique ad

manus erat recentiorum dialectorum grammatica

talis, quali opus suisset ad usus meos; singuli exstant de singulis linguis tractatus grammatici, sed liber, in quo invicem eae conserantur et illustrentur, in quo originatio earum e lingua quasi genitrici doceatur, nuIlus dum prodiit. Ad opus

hoc utilissimum optandum est, ut mox ScSe BCCingat, qui par sit huic provinciae ornandae.