Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

551쪽

E S. S. esse vi letur regula posita P. 96, 8. cf. p. 99, t. l. S. s. 1 6. Alia ad diversos sontes tralii possunt, ut rcg. p. 85, 17. reg. p. 104, l. 14. l. 20. observatio p. 98, 16. Addo quae nova videntur, Pruhritico dici pro p. 82, t. 2. insta etiam mutari in Ni ad p. 113, 4. cf. contra P. 81, 1. unde apparet, incertam esse scripturam per ἔI Var. II, 15. cs. p. 131, not. Logendum est s. um 'litilroquc loco. P. 103, 8. confirmari videtur assimilatio na- salis X ante πῖ. cf. g. 81, 5. Reg. p. 80, 12. laudata sun mifrint': i. o. in compositis anciPitem esse vocalem snalom, exceptis VNI et aliis quibusdam vocabulisὶ nescio unde potitti sit. Ex ois quae P. I 06, 15. disputantur, Patost fuisse nonnullos, qui in vocibus Prukrr. admiscrint; e pag. 82, siti.

vid o, nonnullos mecum statuisse, sonum evanescerct Pra- vritice.

EXCURSUS VI. AD LIBRUM II. put Vararuchis XII. et lacus S. S. de ditilecto

553쪽

1. Ad V. 1. 30. S. S. 1. In inscriptione disserunt doctores, in regulis plerisque consentiunt, ut desitum non est, quin de eadem dialecto sermo sint. Quid sibi velit sentcnita Var. r. 30, explicatum iam est P. 8. ςvurasenicam itaque hoc capite docet Vararuchos ita, ut ea tantum distinguat, quae ei non communia sint cum Maharvshtrica i. e. praecipua Prahritica dialecto, prius iam enarrata. Primariam eandem dialectum iam explicuit etiam Kramad; svaras, nunc exhibet ea, quae Maharasti tricae sint peculiaria; unde sequeretur, ut dialcctus praecipua ab eo non habita esset pro Maharvsi trica. Quum posthac in loco a me p. 18. exhibito mentionem iniiciat s aurasenicae inter minores et inferiores diale-etos, de quibus tamen nil offert praeter vocabula quaedam singula in hisco dialectis usitata, nulla sacta discriminatione, quae cuique earum peculiaria sint, porro sequeretur, ut dosaurasenica a Κram adlevara nullae omnino positae fuissent regulae grammatici argumenti. Utrumque neque Contra Con-εensum Pugnat coterorum, qui primariam dialectum ad se monem Malia rusti tricum reserunt et non vocabula tantum, sed formas etiam grammaticus peculiares attribuunt qaura

554쪽

senicae. Certum itaque est corrigendum esse locum utrum- quo ope testimoniorum CCterorum; expungendum est nomous auras nicae in ista enumeratione et liberandum a vicinia ista indigna dialectorum inferiorum; in nostro loco Censendum, male intellectam misso regulam Vararuchis 30. et salso inde potitam suisse inscriptionem, quae S. S. 1. legitur; nisi mavis statuere, confusas fuisse in S. S. utriusque dialecti rationes. Atque etiam aliis locis sane abutitur Kramadlevaras nomine Maharvsh tret , ex. gr. posthac dicendo Uliri u a Mei l Eu HI a Mutiarashtrῖ etc. itaque ponit pro dialecto Prukritica quaqua. Desunt in Cod. Lond. scholia Blia maliae ad caput XII. Quo factum est, ut de quibusdam non satis certe diiudicare Potuerim. 2. Ad V. 2. S. S. I. Vararuches docet, dentales ri et rinitio non positas, non coniunctas Lanrasenice fieri r et Quae regula si cum regg. Var. II, 6. 1. 26. Comparatur, ap- paret sensus, et v saurascnice semper in C et u transire;

Maharasti trice contra etiam elidi posse et poni pro 'LS. S. docet, retineri posse in , T, U, H, V; nimirum elidi solent αῖ, C, u in praecipua dialecto et in ετ mutari V et M Vararuches, qui N et u non elidit, sed in C et V --tat, indicat, etiam K et u originaria retinenda esse; Κramad;ςvaras, qui C et u conservari iubet, tr et u in C et u mutari non dcbet negare. Eaudem analogium sequitur quod dicit S. S. de V; nam in praccipua dialecto praevalere scimus mutationem in V. Var. II. 26. S. S. 57. N et uin media voee pro arbitrio elidi dicuntur in praecipua dies. cs. g. 35. g. 45. 3. Ad Var. 3. 4. b. ε S pro m 73 legitur supr. p. 204; add. Mr. 9, 7. Forma poetica et Mahar. itaque poni videtur NI I, quod legitur in versu Mr. 291,9. 1ii pro P: nul- tibi inveni, lyis constanter legitur, TI Apabluanςicum diciis

555쪽

pua forma quae sit habenda, ignoro. 4. Ad S. S. 2. cf. p. 125. Dissentit haeo regula a ecteris; nam hasce sormas attribuit praecipuae dialecto Var. IV, 26. Quum exempla prosaria haud dubia sint, non suo loco collocatam esse regulam apud Var. Suspicor. 5. Ad Var. 6. . . S. S. 6. ubi corrigendum est M pro C; eontra ex S. S. apud Var. V in m. Iuxta regg. Var. III, 44. 2. cs. g. g. 67, c. 70, a. in praecipua diat. Imseri debet ex in , ΠΠ, Π medialibus. Haec mulatio admittitur in satirasonica, at etiam alia peculiaris in M, in vocabb. V I, MI, H I sive potius Gn I; nam haec praestare videtur scriptura . In voc. eadem mutatio attribui debet praecipuae dial. Vari IlI, 17.sExemplum huius scripturae aliud a grammaticis omissum est, VII, alia fomma pro si pro οῖ, ut Var. II, 4. Vid. Mr. 57, 8; 5 3. etc. In reg. T. coniicior - in Us: i Nimirum aliter, quam in praec. dial. iniunctum est rcg. Var. III, 5. Limitandum itaque videtur, quod supra disputavi p. 243. ita ut Multurust trice, I um saurasenice dicatur. Quod Cum exemplis magis consentit. 6. Ad S. S. 7. Corrige ΠλNI. cs. g. 39, 2. At vero- similius m ad prosariam et suurmonicam, ad pocticam et Maharvsh tricam Ioquelam reseras. T. Ad , ar. S. S. S. 3. Consensu itaque grammaticorum ' gerundii forma est Nuras. Πm s. SUI Mahar istit P. CLI. 131. ubi hanc poesi, illam soluta se orationi vindicavi. f. Ad Iur. 9. S. S. 4. 5. Utraque vox o I,

') Mirum est, similiter eorruptam esse lime vocem apud veteres

Persas , qui put' dixisse videntur. CL Alip. Keilachrist

556쪽

6. mi' o 70, Tu haud raro legitur et solae hae exstare videntur reliquiae gerundii Sanseritiei in Rar. cf. g. 131, 3. 9. Ad Vari 10. S. S. 8. Emenda apud Vari RI k imes. g. m. i. e. non . et aco. plur. ςaurasonice retinent etiam formam Sanscriticam, fiII posito pro ' et producta vocali antecedenti. 10. Ad S. S. 9. Hanc regulam non intelligo, nisi di- re vult noster, formam in solam esse ablativo sing. qu ras ni o Meribendam; nam ceteri ablativi in R, S, NI primariae dialecto tribuuntur etiam S. S. 204. 202. Ablativum in πη prosae iam abiudieaveram l. 94, 4; de ei r facile idem credam. 11. Ad Var. li. 14. S. S. 11. Formas in si . e. co tractio Sanseri s. p. 197. et M ' Cili rasenicae dicuntur; me Ia vid. p. 341. et P. 340. Usitatiores

sane sunt et in soluta oratione frequentantur; at minime asseverare ausim, eas extra solutam orationem non essu usurpatas. Ex Hiera parte sormae, quae Praeter mox commemoratas dialecto praccipuae ascribuntur et

Pro Mora, ct Slust, pro NUM, 'ὶ etiam in soluta

orat ono leguntur. Quaestio itaque oritur, quo iure istud disci' 'hen ponatur a grammaticis. Rem ut dubiam in medio relinquam. Quod de suturo a Vari profertur, emendationem flagitat. Propono Euh i. e. non poni in futuro uu rusorii cis sormam contractam. Re vera Mit erit s. Titi' et

in prosa usitatur; vid. p. 350. et quaa similes sunt formae, es. p. 352. p. 355. praecipuae diaL vindicantur.

12. Ad Var. 12. Rescribo: i M' η Nam ζ' etc. in prosa frequens est; cs. p. 345. et suturum p. 350. in soluta oratione legitur. Hugadhice dicitur Mr. 236,2

557쪽

13. Ad Var. 13. in prosa leguntur; cs. p. 348; primariae dialecto praeterea attribuitur Var. VIII. S. S. 333. Exempla p. 348. Posita e versibus sunt.14. Ad Var. 15. Lege Ποῦ; in prosa sola est forma recepta; cs. p. 341. Primaria dial. dicere praeterea potest iuxta Var. VIII. cf. p. 126. 15. Ad Vari 16. Emendo xium, uti dici solet pro Imri etc. cs. p. 340. Dialecto praecipuae aliae tribuuntur praeter hanc formae Vari VIII. S. S. 345. de quibus disputabitur in indice radicum.16. Ad Var. 17. S. S. 12. Emenda ap. Var. Nempe etc. tcs. p. 346 poetis ci praecipuae dialecto

soponi videtur.

1 T. Ad S. S. 10. Var. 25. Res per se patet. 18. Ad S. S. 13. 15. Var. 19. Coniungo , quae ad futurum spectant. Beg. 12. docet Κramad;ςvaras, tres csse suturi formas, nam pluralis est et desideratur exemia plum unum; duo hene se habent et consentiunt cum regularsorma est in VI, contra in quae remanet tertia in V debet esse ea, quam ego secundo loco Posui g. 122, 2. Nam quum in evanescat in iur tura assimilata e suturi signis superesse quodammodo videtur tantum U. Utrum an ante litteras personales Ponendum sit in celeris personis ex opinione grammatici, haud asse-quor. Exemplum cxstat rix v isti supr. p. 351, et recto ad Prosarium sermonem refertur haec sorma. De sorma summopere dubito, an recte ea Proposita sit; sed Pergamus. In ima pers. Sing. Praescribitur reg. 15. ante te minationem ri semper esse producendum. Hoc ex lege est; Et i. e. -- idem valent, g. 17. atque vel propter hanc rationem salsa est forma supra posita Male intellexit qui exempla addidit vim npophthogmalis 13. Propter

558쪽

M in reg. 14. ti is ri vortia etiam ad praecedentem sententiam Pertinent ci dicitur ante terminationcs suturi et V et poni posse, prout NI vel RI sequatur. Exemplum alterum itaque andiro debet usimit. Haec multo melius consentiundi De Ima pers. suturi idem docori Patet Var. rcg. 19.

quamvis corrupta sint verba. Credo legendum esse Ita 'Niet male e margine inserium esse sibilum alii vocabulo addendum. E vocula NI concludere licet, duas Positas esse formas; ideo coniicio i m I SI VIR, nisi mavis lVararuchem itaque opinor in ima sing. suti porsona duas posuisse formas, in et , de ceteris nil praecipitur; his haud dubie solam formationem vindicavit. Haec Prorsus digna sunt votusto grammatico; quamvis nullum teneo exemplum formae esiri pro uis 'U , bono iure cam prolatam fuisse persuasum mihi esti Quod excludit Κramad. usi aliovem forma a 1ma pers. et rariorem admittit in ceteris, id prorsus inauditum cst et ad nullam omnino dialectum pertinet, si intelligitur futuri formatio cum V. Nil omnino itaque dixcrit, qui coniecerit, ad aliam quandam dialectum

trahendum esse locum Kramadlςvarae.19. Ad S. S. 14. Etiam liace exempla male se habent et pertinent ad regulam male intollectam; grammaticus haud dubio dicere voluit in passivo et et dril aeque honae notae esse sormas; emcndo Quod doniquo additur post futuri exempla passivum ui sciit o regula lintcc. d duci nequit. Exemplum Chandalicum suti toneo uiri R.

20. Ad Var. 18. Quae lateat sub h forma 2dac pers.

sing. pracs. nescio ; ad suturum referre non debemus regulam ; arguit contra reg. Sequens.

21. Ad Var. 20. s. scs. sup r. p. 182.ὶ sola est forma prosaria; quae alia sit a poetis sive Mahurusiitrice usurpata, ignoro. 22. Ad Vari 21. 22. Her pro ΓΠ incndum cst et legen-

559쪽

dum iis, uti in prosa plerumque dicitur. cf. g. 28, 4. Aliae Praeterea sunt formae poetarum ; cs. l. l. tiau pro iterum εἰ rasenicae tribuitur, utpote forma potissimum in Prosa frequentata ; nam supra g. 28, 5. vidimus, ta interdum etiam

extra versum Poni.

23. Ad Vari 23. Sequitur, ut tau pro mi Maharaintrita eae abiudicetur; ci vindicandum est os. g. 112, 4. Addito M in reg. indicatur, otiam ςaurasenicum rese. Legitur ε; Mr. 199, 4. in loco prosario, qui ad praecipuam dialectum trahi debet. cf. Exc. IV, P. 35. 24. Ad Var. 24. Depravata ost scriptura; si roscribitur fixarist, id verum ost, locativos in idi s. comm- quo loco adverbia in m saepe legi in pedestri sermono. cs. I. 106, 6. At in prosa etiam invenitur iri contra a prosa alienum suspicor. oritur itaque dubitatio, sitno roscribendum infim: i25. Ad Vari 26. 27. Ad coniugationem portirici utrumque Praeceptum et eo sensu explicanduisunt vorba partim corrupta. Rrmula Pst h. l. sensu cassa; nt quum sciamus, ex exemplari Bengalico descriptum raso npograptium Londinienso ct nonnunquam satis inscito, licet in substituoro Pro V. In NUr omissum est ut saepenumero laetum

est in cod. Lond..tum in Q ct terminatione vocalium de-elinatarum, tum in substitutis pro istis dentalibus Νx. gr. Vari I, 5. 6. 16. . Logo gyr, quod reserendum est ad vocem Parasmaipadam anice. et docetur decreto lioc, ante litteras personatos it, fit, cic. poni posse aut v aut Idem de praecipua dialecto praecipitur Var. VII, 22. hisco

cs. I. 120. Scquens praeceptum pracbet genit. trivi, qui intelligendus est de ima sing. imper. dieitur, si india eanda est etiam vocalis praemittenda. Si hoc recte dispu-ΛPPENDix. 4

560쪽

tavi, licitnm milii orit roscriboro mill pro Doeetne itaque V in ima sing. imper. poni pro terminatione Sanseritica Os. Observavi supra g. 118. coniungi a doctorib linguae scenicae imperativum et potentialem; h. l. itaque intelligo imam sing. pol. in ut MN, quale exemplum P tuli I. l. 26. Ad Var. 28. primariae dialecto attribuitur Vari I, 5. melius scribitur in forma Gaurasonica; vid. p. 161. Compara ciun hoc vocabulo Um, cuius forma s lita est my, p. 249. in versibus etiam legitur. cf. p. 247. Indo derivatum in prosa tamen saepe legitur. 27. Ad Vari 29. es. p. 198. Deest aliquid et comparata reg. II, 34. apparet, pro legendum esse Restat Hi, quod varie tentari potest et coniicio Minciat. Quod si vera est scriptura , - , Ora, scribendum erit in dialecto Gaur. et consentit, quod in prosaria oratione nunquam legitur initio horum vocabulorum S. Ad poeticos locos itaque re

stringo quod posui p. 198. TUS invenio in loco Mag. Mr. 308,

1. at ceteroquin init.

EXCURSUS VII. AD LIBRUM III, CAP. II. Specimina dialectorum V adhicarum.

Ex eis quae de Magadbico sermone disputavi, Patefactum est, magis quum in celeris, in hac dialecto dissentire scripturam librorum v decretis grnminuticorum. Exigua sunt Praeterea discrimina, quibus singula gonem inter se distinguantur. Haud inutile itaque visum est, addere h. l. speciamina quaedam cuiusvis dialecti, ita constituta scriptura, ut