Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

521쪽

VI. Extra Vin thyam in limite meridionali.

23. Mahnallica. Nomina haec, quae omnia localia sunt, nulla egent explicatione; lingua restat una, quae nil certam provinciam resurri

non solet et plerumque 24.ὶ Πω sthanica dicitur. Sub hoc nomine intelligunt plerumque loquelam, qua utuntur iiD-mines urbani per Uindusthaniam propriam. Constata on est ex dialectis Indiae interioris , maximum partem Ex nntiqua It rata Illi akhensi aut Κanra kuhiensi, a qua hoc potissimum disseri, quod magnopere gaudent vocabulis Porsicis ot Arnia

hicis, Multum mellanorum sectae ncceptis. Grammatica prorsus est Sanscritica. uindet dicitur ondem diu lectus, vocubulis extraneis carens, qua usi sunt.POctue per Indiam centralem ' . viil. Wiis. Praes. ad Maeh. Cat. P. LI. Missionn. ap. Vater P. 83.

Wilsonis verba lamiare iuvat: ..The division entit ted Πιndi BOOLs comprises a variety os illa locis, titit ali Witti one or two exceptions. modi sications os a comnion langu age. iliat os illo II indus os central india, to Whieli ille terin il indi may bothere fore logitiina tela applied. It seems to be a question yetundeeided, liciis sae illudi and Ilindusiani aro distinet fornisol spe ch, and hesore illis ea n he determined, vliat constitutes distinet forins os speecti must be agreed upon : the elements os bolli longues are tinquestionahly th same , and ille

inflexions os Ilindi even in tho B V Phakha varietae, disser inno important respect Doui those os the Uria. They a re ne vertheless mutuatly uuintelligibie, aud are so sar different langu ages; the Ηindi retaining iis own or Sanserit Worus, thoti indusiani in every possibi e ease substituting sor vient Worda os Persi an and Arabie origin. Although, the resore, ine Damowork is Dearly unchanged, it is silled up in a wliolly vario usmanner, and sor ali ine ordinata purposes os speeeli the dialecis are distinci, Whatevee may ho their original identity. The Hindi again varies probabir in every hundred square miles, and the langvago os Λgra and Ajmer may Present Wido discrepaucies. The dilis reiices a re ho ever in WOrds, rat her

522쪽

Rcstant tractiu quidam montibus et silvis impervii, porquos alia obtinent linguarum genera, a SansCritico sermotio prorsus abhorrentia. Taceo eas gentes, quae in limite In diae orientali degunt, quarumque linguae probabiliter ad eandem familiam pertinent, ac Birmanensiuin et Arracanensium loquela ; habitant hae in vicinia Tiperae As. Bos. II. 187. , et Chittagong VII. 183. atque in montibus Gnrro , ct

Ganrovenses, mustae, MLii dicuntur. A s. Res. III. 17. VII. 183. . Attamen per inediam Indiam, in montibus Ra iis putanae, Malvae, ad utramque superioris Narmadae ripam, Et, quod supra Exposui, in terris Gondvnnensium, immo in media Bengala in monte Baimalia lico agunt adhuc gentes. tum lingua quum moribus ci omni habitu a Sanscriticis Indis livcrsae. Bhilias, Gondias, Puharres pro habitationum divor

sitate dicunt. CL Transact. Soc. As. Lond. I. 65. Ass. R s. IV. 31. V. 127. - Lingua Omnium harta In gentium CDα-

523쪽

.si verum est, atquc si recte dixit Ellistus, cognatum esse Bul muliniensium sermonem eum linguis DuLhanensi hus p. 11.), sequeretur, ut India nil te adventum gentium Sangeriticarum una atque eadem indigenarum natione suisset Occupata. Quae res quantopero faciat nil historiam gontium Indicarum, diversis temporibus diversum Indictio terrae ambilum tenentium, nemo est quin vident, ita ut multis verbis possim parcere. Id observare liceat, a Manu et Val- mice Indiam Bralmicinica institutione instructum extra Vin illi vani non ex tondi; locus est Manu II, 17 22. Harissimus,u quo patefit, intra Vindhyam et Isimulayam olim inclusum

524쪽

fuisse Itidiam proprio sic dicendam, id cst, eum, quae La hilata fuit ab Indis, Sanseritica sive Aria litigua utentibus Alius loeus, qui est X, M. ita est intelligenitus, ut Piarata diae, Hesu ae , Chiane , Cia ac , I vaniae , gentes extra In diam degentos, coniuncti sive potius coniugi sint cum Putin-

eis, Dalionibus Indicis, pam propter rationem, quod hi neque atque illὶ a cultu Brachnantium abhorrerent. Lalet tamen inter utramque elassem discrimen; inter.Ρriores sunt, qui ab Origine nil commune eum religione Brachinanica bubuisse

possint, ut Chisae, Gusae ; hi igitur udmixti sunt eodem

modo , atque etiam alius ab Indis Omnes nationes sine disia Crimine enumerantur, quae eis ultra Indum agebant, vel ciuquos iter per Bactrianum patuit ). Proprie autem valere reor

Chluae, a quibus distinguuntur Mah dehinae , magni Chltiae. Indis non ab oriente innotu te itinere per Assa in facto, sed ab ocei dente, ideoque reseruntur ad geutes, quae ultra Bactrianain egere. Operae pretium uidestur lioe breviter demonstrare. IuBameidos Iibro quarto in descriptiOno regionis aquilonalis post Maisyas, Pulindas, Curasenas, Κurus , Madras, ΚPLayas, ponuntur Gandliarao, Daradae , λυanae, Chinae, Bahluae , Inahcirae Tochari), Barbarae , GIae , Paramachinae, alii; Homina sunt promiscue posita, quod saepenumero sit in terris longuinquis initiusque nolis euulnerandis. Aee dii quod a mei catoribus ac copta haud dubie tenebant pleraque harum genitum Domina Indi. Colligi aut in potest ex eo, quod in regione Indo fluvio vicina Dunquam ponuntur Ch Inae , tit Ganuharas et Bahil Lae, eos ultra esse eoiloeandos, nimirum una eum Naharis, Vahis, Barbaris, ultra Bactrianam. Ulti mus autem itineris septentriones versus terminus est Utiara Itiria, sive Auru aquilonalis; quod Domen etiam veteribus notum vid. Pentap. Ind. p. 83. apud Indos significat terram fortunatorum. Aquilonalis originis memoria hoc nomine haud dubie eontinetur, praeeipus eo, quod apud Uituraxurus domicilium esso dicitur sopiem divinorum sapientiam , patriaris

525쪽

lianc traditioncm de Pali lavis sive Pactyibus, Pura dis sive Parthis et Ya vanis, quo nomine apud vetustos intelligendi sunt populi occidentales in universum. Notum nunc est, Etiam Per Zori lavcstam inveniri vestigia momoriae Indorum ci citis quae Olim Qxstitisse debent communionis inter Indos atque Bactrianos. CDu-sur locos quos laudavi in libro do inscriptionibus Persepolitanis p. 61. Obiter addam, nomen Palilavit eodem modo divorsum esso ab eo, quo dicti sunt ab Herodoto Pactyes, id est Asia glicini, atque uli Indorum Bridua abhorret nomen Zendicum Lush et et antiquum Persicum D muri. Ili potissimum attracti manum doctrina sacci dotali discessisse et militarem rei publicae institutionein Pracoptasse dici Possunt. Q uno ponuntur Indicae gentes, ex opinione legislatoris olim I tracti manicae institutionis participes fuerunt, posthac Eius expertes tactae. Quod vero dictum ost, si Sunscriticae sucro Originis , ut sacile tamen fieri potest, ut otiam in hac scri cposita sint nomina ab ipsa Origine cum Sanscriticis gentibus

nou consocianda.

Quae res h. l. minoris est momenti, quum id quod nobis cordi est, votustissimum indiae Sunsoriticae ambitum circumseri here, salis comparca L Daradae sive Dardae, Κ ha eae et Palindrae, nil montes pertinent nivosos septentrio un-les, Odrae, I ra virae Vindllyn in ub Oriciatu et meridie vi- tingunt, Rumhoinc colunt oras oceani Occidentalis, ita ut isdem limitibus deliniatur iterum India, nimirum montibus Vindura ct llima laya, atque ripis Occaui Occiduutulis riccnon Orientalis.

,, Uttara Κurii , ubi ilonite illi in est septi in sapioni lini, ubi fluit Manda Linis si uvius, ubi est amoenum Chailraeutha ueuius. a divinis sapieutibus frequentatum.

526쪽

Eosdem sines habet India Valmicis; de qua re dubium non esse Potest , siquidem in ipsius Rameidos libro quarto prostat descriptio Orbis terrarum, Indis istius aevi

tiolarum

Litra extendit Indiam Bharaim; de qua re accuratius mox licebit disputare, quum prunum publici iuris iactum sit amplissimum istud traditionum corpus. Res certa est, quia, ut iam monui, Vitacthensium terra gaudere dieitur legitima Brachmanica re publica, unde etiam sequi videtur, ut recentioris sit Bharat ea aevi, qua in Ramcis. Sequuntur deinde testimonia velerem, Pseudo - Arriani, Plinii , Ptolemaei , Cosmae, denique Peregrinatorum Sinensium, ex quiboes colligi quodammodo Potest, si a Curate ea consideraris et perpenderis, quibus temporibus et quorsum extra Vindllyam exiensum fuerit Brachmanicum imperium. Remansit tamen adhuc inter utramque Indiae partem discrimen. In eis regionibus, ubi olim obtinuit Sanseritiea in usu , ita e quotidianae lingua, regnant hodie dialecti indieae Sanscriticae; in eis contra, ubi a summi ordinis hominibus tantum usurpura est et in religionis litterarumque usu tantum praevaluit sacra Brachmanum loquela, dum indigenae homines , in arctiores sinus condensati, numero antecellentes, innatum sibi sermon m Conservarunt, vel hodie do gradu non depulsae sunt DoLhaiticae linguae, rerum Sacrarum,doetarum, elegautium vocabula solummodo a Sunserita mutuatuc.

I lira lanicii Loc persequi, ab huius libro consilio insutali unum.

527쪽

EXCURSUS IV. AD LIBRUM II. Catalogus personarum, quae in sabulis adimenotis utuntur dialecto Scevica Praeci Pua.

Primo loco ponam sabularum ci librorum nolitium manu scriptorum , quorum Consulendorum ditia est facultas. Mrtihel da a 'i Io. . subula regis Liuirue, qui circa annos ante Chr. n. CLXXXXII vixisse traditur. Vid. iis .lh. Ind. l. 6. Od. nil. Utor editionc principe Calcuttensi. suntiau ά.ὶ, drama Kalidusae, civi ad actatem Vix ruina di yae resertur, id est ad annos ante Chr. n. LVInco sine probabilitate, si ea reputas , quae de Oaene observavi in libello de Pentap. Indi c. p. 57. ct uddis , in Mo-ςb adula colubrari Orenon, tanquam urbem regnatricum. Edilio ost unica, Chozyana. Vis ramo a et Vik.ὶ , alia eiusdem poclae sabula. Edilione utor et Calcuttonsi et LenEii, quae auctu est apparatu Critico Posthac edito, summopere utili. IIclinii M.Limii a iII. M. et Uuaria Rama Quirit O .ὶ lobulae Bliavubbutis, qui circa annos post Chr. n. DCCXX floruit. Vid. Willi. Ind. th. II. p. q. Editio nos utili quutabidae Calcutienses cxstant. De codicibus M. II., uti rarum ariam.scripturam nonnullis locis laudavi, os. Practat. udacium Primum Malatii nudita vac, a me editum Bonitae

MDCCCXXXII.

528쪽

tionem Calcultensem , a Brockliausio in Praefatione laudatam , consulere nequeo. Ad saeculum duodecimum verosimiliter pertinet drama ; es quae docte disseruit Mindi sch- mannus meus Sanknra p. 45.

Ramsi ali Rat.) opus aut a rege Κnsmirensi Cret Hamata Desea aut sub eius imperio conscriptum. Regnavit nutem is inter annos post Clir. n. MCXIII et M CXXV. Vid. Viis. l. l. v. p. 260.

Doctast nomen quod latuit Wilsonciri, maneo npogruptio risum, in Prologo prosint: Ce haraeh rra I tDἴςWara, fuitque is D pos IIumhvarae, filius Dii; reqvarne. Descripsi ocodico Pavisinco, in catalogo Hamiltonis non enotato. Aetas poetae ost incerta, Bhavsiliu te tamen inserior. Quod pate- sit ex eo, quod irrisor exstiterit Bhavsiliuiis Iyotiricvarus. Carpit autem potissimum Malalimadhavam, nec mirandum est, si Pocta, qui tam turgida oratione utatur, a comicis fuerit traductus. Rem ignotam, vel sane minus observatam, tircuibus demonstrare liceat, potissimum quum cliam in Hilopadosa, similibusque libris saepenu incro Carpantur Poetarum nrtificiosorum calamistra ncque allicr talos formonis sto culos, in simplicissimo dicendi genere, tanquam in vasto gurgite, quasi natantes, explicueris, nisi ex irridondi studio. Prologo ipso quaedam leguntur, quae iOCosam i iundam Itha vatillulis imitationem redolere videntur:

529쪽

Verba Hi m iTatii tum ad cognomen Bhavubhutis, quod sibi ab eloquentia inditum fuisse gloriatur p. 3. ed. Bonii. ulludere videntur; ad hoc atque ad insolentiorem vocis eminusum ibid. p. 16. spectant otium: lTitulum subulae Malatiniudhavae respicit, quod dicit mimus, i ussum poetae sese capiti esse impositurum, tanquam Corollam ex natalibus noribus nexam. Nomina Personarum in M. M. carpuntur, uti milii quidem vidctur, hoc locoria Sed praetor singulas dictiones, quarum multa exemplantia excitare possim, scenam 2dam uet. I. M. M. in qua amore captum sese confitetur Mailhavas, traductam esse totam, sa-cile est visu. Nimirum Vicvanagaras in discipuIo indicia quaedam amoris liaud ita liberalis detegit; o quo magistri et discipuli diverbio haec liceat huc transferre: iu - : n