장음표시 사용
531쪽
p. 16. sn. d. nostr. leguntur; neque me si ollit, quin distichon Os: AT I et q. s. traductio sit versuuin, quoς Maha randas fundit Act . I. dist. 10. Quod suadet otium verbum his in primo M. M. actu obvium, rnrioris Pra lorea usus. In mox seqq. alludunt verba tI MMVm nil disti M. M. 33. Cetera taceo, ut quum etiam meridie siniatur haec comici scena , et alia levioris momenti; revCP- tendum est enim, unde sumus digressi. Qui passim laudantur in libris vlictoricis, Silastra Diam Pana et Mima mkaca, loci Pru kritici et breviores sunt et saepius emendationis inopes, quo fit, ut vix operite pretium
In diiudicandis variis, quae inveniuntur, sermonis generibus , Primo loco cam sequor rationem , ut eidem personae non plus una dialecto attribuendum esse Conseam. Probe scio, interdum transiri a Prukritica quadam diu lectond Sanscrilicum sermonem ; Permututionis inter ipsas Pra-krilicas dialectos exemplum certum invenio nullum. Invo-nirem sane, si fidem haberem editoribus sabularum; inunci ab ipsis librariis permutata in vicum idiomatu saepissime observare licet. At ita tamen non vorsantur in hisce Permutationibus oditores et libriirii, ut in quibusdam ciusdem Personae orationibus unam, in aliis ni iam dialectum accurate Observent, sed ita, ut in cudem sciitcntia, immo iuondem dictione confundant duarum triumve dialectorum formas. Unde palost, ex inscitia sive ignorantia iactum
csse, non iuxta certam normam et legitimam rei considerationem
Iudicii autem mei qualiscunque sundamenta non posui in tochnicorum regulis; nam lias si sequeremur , mutanda interdum cssent omnia, quae ad quamvis Personum Pertinentit, verba. Alium cnim diti lcctum a Poetis, ullam n technicis , partibus sabularum interdum assignatam invenimus. Verum comparatis omitibus locis, quibus eadem rccurrit per-Diuitia oste
532쪽
sona, id praeoptavi loquelae genus, ad quod plurimi peristinent. Viam videor milii invenisse tutam, qua neque Poetis neque dialectis vim inseram. Dissicultas sane in earum tantum personarum lingua definienda remanet, quae raro scenam intrent vel pauca tantum sermonis sui specimina edunt. Hanc itaque regulam sequutus, haec constitui Pruvriti-oac primariae specimina:
Minatu, prol. P. 3. seqq. Mima, Prol. P. q. seqq.
Masere s P. 10. Seqq. et saepissime. Vasantasena p. 17. etc. Et eius ot Mailroyao sermo sap- pcnumero aliarum dialectorum formis inscctus est,
potissimum in diverbiis cum personis alio genere loquendi utentibus; ex. gr. p. 322. l. 3 . ubi prior sermonis Pars quasi commercio balneatoris Buddhici corrupta est in Idmis Uss i corrige altera iustis praecipuis Prahriticis semis utitur. Madanaia. p. 52. etc. Malor Vasunta senae p. 270 scqq. p. 293. Purus ovadit
sermo, si emenduntur quae interdum positae sntit, litterae M pro Cetera menda plerumque non ad dialectum, sed ad sensum pertinent.
Uxor Cham dat lac p. 108. p. 337 seqq.Mhrisonas p. 181. 303. 314. 337. scqq.
Alcalor anonumus p. 59. 74. sed secus P. 61. seqq. ita ut dubius haereum, utrum ei tribuam pri-τἰ 'ra Pra-kriticam, an dialectum, quae in loco Si. iiva Dar-panae et scholl. tribuitur lusoribus, Α' .Hun. cf. supr. Lib. I. p. 36. Petita est fortasse assertio Ox ipsa nostra sabula; antiquis doctoribus ignotum aut san non memoratum scimus hanc diu luctum. Ututhoe sit, utendum cst lusori nominativis aut in ui, aut in II desinentibus, non utraque inflectionc pi Omiscue. Dj0jijgoo by Corale
533쪽
Karna iras P. M. Radanua, serva Charudattae, nutrix soli asenae P. 30. p. o. p. 103. p. 178. etc.
Ancilla Vasantasonae, quac eadem esse videtur P. 52.
p. 1l3. p. 132- 139. atque p. 162. P. 169. seqq. P. 178. Nominativi in ta p. 115. discrepant cum aliis in
in eadem pagina atque emendandi sunt. Assessor et scriba iudicii p. 263. p. 268. non magnoperct a praecipua dialecto recedunt et ad eam haud dubie reducendi sunt.
De tribunis militum, VI Ia ct mandanrasa, mox dicam ;lictor p. 259. seqq. licet Praecipua dialecto nonnullis locis pura loquatur, ad inferiorem quandam relegandus videtur, si loci respiciuntur plurimi. Itidem Var- ham Masas tam saepe svid. p. p. 50. 90. 94. 185. 190)inferiori dialecto utitur, ut privandus videatur, quas interdum sibi arrogat, praerogativis praecipuae dialecti formis. Do Pa servoque eius P. 17- 44. P. 186. p. 188. p. 213 - 260. p. 307. seqq. de balneatore Bud hiso p. 58-83. P. 212. seqq. P. 255. seqq. P. 32 l. seqq. de Mat rap. 59 - M; de Numbhilla a P. 155 - 162. et Chandulis
p. 297. seqq. vix operae pretium est monere, eos in . serioribus uti dialectis, licci scribae, unius praecipua vix satis gnari, verum sermonis colorem saepius ob susearint. Locos hisee dialectis conscriptos libro secundo omnino non attingo, tertium eis reservans. I - tem diserte h. l. moneo, neque in antec. locorum discriminatione iuxta dialectos, neque in seqq.L. , a me iactam esse distinctionem inter praecipuam dialectum et Vati seniciam; cuius rei rationes sine libri secundi expositas invenietis. De dialecto ora e et mandanagrae p. 191. Seqq. P. 28 l. p. 336. uberius dicam. Nimirum e verbis Chanda naiahae p. 199. ' lsemi duor Mimul I nnos sumus APPENDix. 3
534쪽
meridionales indistincte loquontesa quae verba lamon ad cum solum npplicanda sunt, conclusisse videtur Vicvnia albas cf. sui'. p. 36. , linguam meridionalem attribulam suisse bellatoribus. Nominem Karnalensem semet appellat Cliniadanas p. 200. Si provinciae suae sermons ut retur, Karnatica loqui dicendus esset ex ista opinionc, quod tamen quum nulla modo possit conlendi scs. App. p. 10ὶ, cadit opinio rhetoris. Aperium cst indistinctam loquelam intelligendam esse de confusione generum p. 198. satis explicabili in homine, qui Sanscriticam dialectum addidicisse debereti At diei potest, Sanscriticam dialectum moridionalem sive Vi ruensem lsu pr. p. 36. cum addidicisse; quam ob caussam h. l. inquiram in eius Sermonem accuratius. De misit si 191, 13. cf. p. 358. mediates formae s V,
di TV 192, 3. 6. Pocticae sunt; cs. p. 343. 77 it pro mii l. 7. licentia poetica; itidem uti h l. 6; tim, O, in , omisso T, 198, 2. 204, 11. 201, 1. sormae sunt Mahurnsbtricae sive poeticae; cs. p. 375. in prosa vix recte positae ; γ p. 199, 4:204, 11; π 199, t. praeeipune dialecti sunt; es. p. 329.;
- Necessariae hae sunt emendatioue : is , l. o. '; 9 , 3.
535쪽
luis his nil omnino mi, quod mirans aut Maharaslitricum aut Laurasoni cum sit; id fortasse observari potest, esse Poeticis formis pedestrem orationem interdum salso donatam. frrimii 196, 7. explicandum est per NilΠ:, 4 gitime insignitus, at in pro ξr- solitarium in huius personae oratio no Qxomplum; suspicor 193, 6. Pro 2. sing. imper. ponit si Pro et si certa osset scriPtura, sorma so-ret peculiaris; sing. potest etiam esse 192, 3. at non debet tamen et celeri imperativi inlitam sequuntur rationem ; suspecta est scriptura et expectanda collatio librorum. Denique legitur 192, 4. posito pro quod iterum peculiare soret, si vera osset scriptura; at etiamsii uir scribatur, proprius cst huic loco sensus videndi. Pauca haec Propriam quum constituere nequcant dialectum, ad praccipuam trahendus est Charidanahas. Ah ca Paullo magis discrepat sermocinatio Virahae; nam' pro saepius logitur, licci Prorsus sine iusta rogula;
quis dixerit, a poeta aliam fuisse positam dialectum, a scribis oblitteratam; uti prostat res, amovendae sunt istae litterae'; nam alia omnia cum praecipua dialecto congruunt.
536쪽
meridionales indistincte loqusentesa quae verba lamen ad eum solum npplicanda sunt, conclusisse videtur Vicvnnullias cf. su p. p. 36. , linguam meridionalem altribulam suisse bellatoribus. Hominem Karniatensem semet nppellat Chandanas p. 200. Si provinciae suae sermone utor tur, Karnatica loqui dicendus csset ex ista opinione, quod tamen quum nulla modo possit contendi scs. App. p. 10), cadit opinio rite toris. Aperium est indistinctam loquelam intelligendam esse de Confusione generum P. 198. satis explicabili in homine, qui Sanscrilicam dialectum addidicisse deberet. Λt dici potest, Sanscriticam dialoctum moridionalem sive Vi ruensem lsupr. p. 36.ὶ cum addidicisse; quam
ob caussam ii. l. inquiram in eius sermonem uecuri lius.
De 191, 13. cf. p. 358. mediates formae Tm , 192, 3. 6. poeticae sunt; cs. p. 343. 'st pro παν t. 7. licentia poetica; itidem me di l. 6; CR, OS, Muta, omisso T, 198, 2. 204, 11. 201, 1. sormae sunt Maharasti tricae sive poeticae; cs. p. 375. in prosa vix recte positae; γ p. 199, 4:204, 11; Ug 199, 1. praecipiano dialecti sunt; cs. p. 329.;
537쪽
358. et passiva in vos p. 200, 4. 5. 9. cf. P. 359. In omnitius his nil omnino est, quod minus aut Maharaslitricum aut Lauraςonicum sit; id sortasse observari potest, esse Poeticis 'sormis pedestrom orationem interdum salso donatam. . Immi 196, 7. explicandum est per rara :, 4 gitime insignitus, at in pro Wr m solitarium in linius personae ora tione pxomplum; suspicor - i. 193, 6. Pro 2. sing. imper. ponit si pro et si certa osset scriptura, sorma so-rct peculiaris; sing. potest otium esse 192, 3. at non debet tamen et ceteri imperativi solitam sequuntur rationem ἔ suspecta est scriptura et expectanda collatio librorum.
Denique legitur 192, 4. posito pro vis quod
iterum peculiare foret, si vera osset scriptura; at etiamsi scrihatur, proprius ost huic loco sensus videndi. Pauca haec Propriam quum constituere nequeant dialectum, ad praccipuam trahendus cst Charida navas. Ah ea paullo magis discrepat sermocinatio Virahae; nam
quis dixerit, a poeta aliam fuisse positam dialectum, a scribis oblitteratam; uti prostat res, amovondae sunt istae litterae'; nam alia omnia cum praecipua dialecto congruunt.
538쪽
at ceteroquin utitur sermone Sunscritico. Alterutrum in tandum est.
Pucr p. 15l etc. utitur p. p. 155, 158, formis Magadliἰ- eis, alias Prahritice loquitur; quum nil obstet, quo minus Arctamdgadbica vel Mugadllica utatur vid. Lib. I, p. 36;)ad alterutrius dialecti normam reduecnda sunt quae profert. De genore sermonis piscatori ceterisque personis p. 110 seqq. proprii suo loco dicetur.3. Miaaωis ignisnit . sunt.)Fabula haec Κulidusae adscripta nondum edita est et a
Wilsono claro eius nominis poetae abiudicatur. Cuius sentcntiao rutiones h. l. in iudicium vocare, n meo consilio ali num esset. Certum est, drnina esse bonae notae et nisi
salior Budvabhutis aevo antiquius. Resertur actio sabulae ad id aevum, quo in Indi fluvii ripis ngere nondum cessarint Yavanae. Sermo Prahritieus per totum drama praeeipui est generis, nisi fortasse excipiendae sunt duae puellae Vidam blienses, Bumamyu et Ivouna, in quarum sermone vestigia quaedam alius dialecti deprehendi videntur, ex. gr. Q 2 mutatum in lmuli; scimus a technicis et grammaticis poni dialectum Vidarbliensem Lib. I. p. 20.). Ad rem infra revertar; ceteras P sonas nominare supersedeo; nomina invenies ap. Wilsonem in app. ad th. Indic. Vol. II. Passim e empla proposui inde a pag. 270. Excmplar nimirum quo usus sum, debeo amicitiae BaocRRAusti mei, qui et hane sabulam et alia eiusdem generis subsidia vix rogatus liberalissime mecum communicavit.
539쪽
4. VI. praecipua diutecto utuntur Au pinari, regina, ciusque ancilla . Auritia, tum sarases et ascetria Bh gari, a Ct. V. Itidem ioculator M. incoas et discipulus Bharatae ulter init. act. III. Apsarases sectantur molIiores loquelae formas, sines tamen non excedunt praecipuae dialecto Pracscriptos. Quae omnia bene se habent. At enim vero quod Graias p. 104. seqq. eadem sermonis forma utitur, hoc vix ab origine ita Propositum fuit a poeta. Consentit tamen codex P. Desermonis genere actu IV. obtinente disputaturi sumus libro nostro tertio. 5. M. M. Praecipua dialectus aut saurasenica vindicanda est omitibus Personis, quae Saris vitice non loquuntur, Aoatokstiae, P. 4.
etc.. Iahansae p. 10. seqq. Mandari ae p. 21 seqq. ancillis p. 25, ILualidi p. 27 etc. Lavanguae p. 27 seqq. min araxitae p. 44 etc.; Mad anti e p. 63 etc.; ianitrici p. 33, p. 92 lubi mendose per ' legitur ; respuit nempe superbum Bhavabbutis ingenium dialectos inferiores; hinc aeque aliena sunt deterioris sermonis specimina ab 6. Uu.
duabus praecipuis dialectis utuntur. 7. M. R.
Ad praecipuam dialectum pertinent quae proserunt Mima p. 2 seqq. ἔAbunasas p. 9 εeqq.; Siddiarthiasas p. 19, p. 52, p. 96, p. 106, p. 123. Contra P. 143 et is et Susi hiare fias, qui p. 123. pure loqui tur Prahritico, oblivisci debent dialecti praecipuae, quum partes Chandulorum agant. Quod ponit Vix
clar. WiLso alterius nomcu Sami Itarthiasas sensum Praebet minus commodum et repugnat codici P. t d by Cooste
540쪽
Charidana Hsas p. 22 seqq. P. 145 seqq. cum Maone, P. 144,
nra agumas p. 32 seqq. Karab Aas p. 77 seqq. Frbamoad kas, ianitor Raxasae, p. 36, p. 38, p. 92, p. iii, qui diversus videtur a ianitore, qui p. 77 scenam intrat; p. 97, 7. ex repente Emergit in ed. C. insecto sermone ob viciniam diverbii limgadhiel: P. T' Praebet uti dehuit: Masurahas, servus Bhaguruynnae P. 100, et Vi Xa , ministra malvatituis, p. 101, etc.; Bh usurahas saepius loqui videtur, ut P. 106, p. 108, p. 112, licet haud satis pateat, annon alius intelligi possit. P. 108, 16. praecipuum dialectum deserit et o QRφm dicit; noιtara, ianitrix Chandraguplae, P. 61, p. 76 seqq.; Homo qui p. 130 introducitur; et alius p. 155-156. Conintra homo σκηπτουχος p. 80 dialeeis inferiori loquitur. II si his p. 93, p. 97, p. 101. iuxta notam Milsonis ad ili. Ind. II. 215. ed. ali. Put Ocbice loquitur; certum est,
praecipuam non esse dialectum. 8. Prab.
Mima p. 3; Ratis p. 7 seqq.; Matis P. 13 seqq.; TrisDMp. 35 et mnsa, P. 36 cum Kartina P. M scqq. praeci pua utuntur dialecto. Fides Kapalicorum p. 57 haud ita multa profert, ut iudicium ferri possit certum; propter distributionem dialectorum in hoc dramate detrudenda videtur ad quamlibet inferiorum. Eandem ob caussam emendanda est paullo magis loquela Amicitiae p. 65. et amovendae sunt litterae in inum p. 66, 12; in VIIII p. 68, 8, aliis, potissimum quum mox Sanseritice loqui incipiat. Praecipuam dialectum etiam ianitrici p. 70. adiudicandam reor. Vibhramaoan et Misis drisiuis p. 37. 39. 42 sormis utuntur praecipuis , Paucis excopiis, nescio nn recte :nam propior indolum potius inferiorem dialectum expectares.