Sextus Julius Africanus und die byzantinische Chronographie

251쪽

Dein laieinisellen Berichie de Sindi chronii stetit unier deumeebischen am adlisim dei des iuvenus. Relsicli si immenbeide ori licti iuberein Synhellos a liber inige usatiae, melebe

252쪽

Es versi elii sicli uti selbst, dam dami nur das naebweisliebalateantsine sui uel ala sustinuiseli soli ingestelli erilen erschein Melier heine Correctui en urgent inmen ii haben ais asse die Fursien der rei Bucher Europa, Asia, Libra dei di et Noah--hnen Japhei, Sem undiam χuWies Dagegen die instite necension, welebe liter edi enos reprasentiri, gelit War in der alipisaebe delabsalse aii Asrieanus uruch euibal aber tuwellen aucti reinde Zusaite de rigene commenta. M seni licii genuin et schelat de Berichi de Excerpta Barbara; denti eius acte clinii rei des stupiden Leberseiners, W0nach Eurystheus ala sint voti Theben et schelut oderis Lavinia uni Dido die Libyei in erv echseli ei den, ursen naturneli dem Africanus nicht

ranus in besondere Registi ungs Oil ps ierit kles anni in nil indessentiteibi immo rhin die Moglichheit, das a uel die schon se Suetonsi ch vorsa nil uni das dierat ad telironili, liniichisio ei don sinigenon Alba liter pine eis Remediar in tune de Vulgata ornatim. Ganet chara toristi scii sui Suptoris Combinationsgpnie is dania die doli lili trian vota I elephos uni Latinus denia edentalis habenhier die Excerpta Barbara den cliten Bericlit, alii end edrenos'

253쪽

Autoritat Malaliis an ὁ δὲ 1---ος Σέρβιος ὁ ' μαως, ἐν

ebensalis adoptirier uni dies glebi elegenheit, das eschichichen

lieisset scheid an uiuinit nur on dem in num sebi auctilichen Costumegebandes habe, mussis e doch GhwendigerWesse ei de Ε Wal unides Purpur aucti on essen uerkunsi anilesu. Ruth a die AEthei de Fragmentes besti itinii ani Disci ilanum de quo utropius 9 26 videndus est, alia scribi potuisse nego. lndessen warum sollis in de star orientalisti eliden Epoche

3 C. Suetoni ranquilli quae supersunt omnia S. LXXIII.

254쪽

Hadrians die Fiction ines orientalis clienti, stremunielis sui Aluom elue uino telis ei si in Bedeukliciter ei selistin die rwalinungiter linurier, elabe docti xor Zeno' uni ilius Zellen itur oesistes,scure Briganteit Waren vieii ficti is aber hier Isaurien in emas westerem Sinne gemelut uni an die in der aisei rei seliroiuliende M lienindustrie des inuri en ieinii siens edachi. Endlicli annnatui licti Sueton die insubruit ili, Irin pii r in num nichi init der

δαῖοι Μακεδόνων ἀραῆ ποτὲ μὸν πολεμαίοις, ποτὲ δὲ τοῖς 'Asτιόχοις sense υ φοροι, ως υνείου του ἀρχιερέως ἀντὶ βασιλέων έ - των ἀρχιερέων διεσώμενοι - πολλα με εψήρος δε ὶ δὲ - ιδ υνείου τουδε Σίμων τις προστάτης του ἐν

Ἱεροσολυμοις ναου προσφεύγει Ἀπολλωνί κτλ.Hier ist unachst ii constauren, das mi nichi deiiciana bien Milaut de Africanus vor iis haben, solidern mi uim vellisinen respective panodorisel nausauen verset α' in sulcher

255쪽

Eusebius, et Anuber. II. 1693. Pinlemaeus Lagi dolo et indi

stria capiens Ierusalem Iudaeamque, plurimos eortim in Aegytum transtulit, ut ibi habitarent. 1698. Iudaeorum Unias Pontifex agnoscebatur, siliusiaddi.

Syncestus. 515, 18. Πτολερ - ς ὁ Λάγου δό- λω παραλαβὼν

την Ιερουσαλημκαὶ ἀπάτri, πολ- λους ἐκ τῆς Ουδαίας μετροισεν εἰς Αἴγυπτον, ους με αυτὸν ὁ Φιλάδελφος 'ολεμαῖος ηυυθέρω

σεν.

512, 4. γουδαίων υνείας ἀρχιερενς εγνωρίζετο υίος

ροσόλυμα ἡ

256쪽

Eusebios' ano vn Africanus.1716. Simon Iudaeorum onti laxqui t. lusuis qui-ilem vocatus est tum ob magnam in Dei in religionemium ob in suae gentis homines procu

rationem agn0Scebatur.

1730. Iudaeorum pontifex lemarus frater Simonis suscepit ordinem ossicii, eo quod filius Simonis Onias parvulus relictus suerat rum regnum hinc

computant; id quod insacerdotalibus ipsorum codicibus

haud numeratum comperitur.

1726. Seleucus in

urbibus quas exstruxit, Iudaeos Olloeavit civili ordine PD ilo navit, et ae-iluali cum civibus honore gaudere OS voluit.

5l'8. πινγου- δαίων ἀρχιερευς υίος 'ονείου ἐγνω- σεβειαν πρὸς θεον δίκαιος ἐκλήθη καὶ την προς τους ομοφύλους ευ-

νομιν.

ἐν ταῖς νεαι πόλεσιν γουδαίους συνPπισεν Ἐλλη- XII, 2 4 τελευτήσαντος υνίου του

ἀρχιερέως ὁ παῖς

αυτουΣίμων γίνεται διάδοχος, ο καὶ δίκὰιος ἐπικληθεὶς διά τε το προς το θεὸν ευσεβὲς καὶ τὸ προς τους ομοφύλους in

Xu 3, 1. καὶ γαρ Σέλευκος ο Νικάτωρ ἐν αἷς ἔκτισε πόλεσιν ἐν τηυσίαπιχὶ ταὶ κάτω Συρίρκαὶ ἐν αυτῆμητροπόλει Αντιοχεία πολιτείας αυτους 4ξίωσε, καὶ

ξε Μακεδόσι καιἘλλησιν. XII, 2, 4 αποθανόντος δὲ τούτου

sc Σίμωνος καὶ

νήπιον υἱον καταλιπόντος το et κλη- θεντ υνίαν, ὁ αδελφος αυτου Ἐλεάζαρος ... τηναρχιερωσύνην παρέλαβεν. Diuiliae by o te

257쪽

1736. Ptolemaeus Philadelptilis Itidaeos, qui in Aeg7pto captivi erant, liberos dimisit, munera regia in IeritSalem, Eleagaro Pontifici transmisit, et Iudaeorum scripturas ex Hebraea in Grae- eam linguam transferri curavit, quas et insita hi bliotheca Alexandriae comparata rep0Suit.

1759. Iudaeorum pontificatum post Elamarum eiusdem patruus Manasses accepti 1770. Iudaeorum 0nias Pontifex agnoscebatur lius Simonis qui Iustus dictus est. Die consueta tribula non dedit Pi leniae regi, qui

propterea ira incensus est. Iosephus quidam vir insignis a dynastis Iudaeo-MPinlemaeum missus, in amicitiam eius receptus est,

et iracundiam se

davit, ita iit Dux

liniversae iidaeae et civitatum circllmsedentium ab eo constitueretur.512, 19. υτος

Πτολεμαίουπαρο-

ρω νην ὁ θεῖος αυτου Μανασσης

βασιλέα Πτολεμαῖον . . . Tφ- σηππος δέ τις ....

δοξαν χων παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμ

ταις. . . .

258쪽

Msebios Mnon und Africanus.17Νii lilii; eorum Ponti su Simon si-lliis Oiliail l P DSCE batili , si ii mitio leSus Siracii luit. 1788. Iesus Sirach qui eam quae Omilis artis ilicilii sapim tiam composuit, de Simone mentionen

sacit. 1808. Antiochus rex Syriae cognoment0Magnus vicis Philopalare inle-mam uir uritur siuam in Iudaeam. Hieronymus. I797. Pistoniae is Philopatur. Ea quae in tertio Maccabaeorium libro scripta sunt sub hoc principe gesta reseruntur. in Melis. II. 1809. Iudaeorum Pontifex Onias lilius Simonis agnoscebatur. ad Itiem La E- daemoniorum rex

Arius legatis missis loquebatur.

537 2. η τρίτη

των Μακκαβαίων

βίβλος περὶ του

Φιλοπάτορος Τουτου Πτολεμαίου ἱστορεῖ, -

537, 1. Ἀντίοχος ο μεγας Πτολεμαίου την γου μικρατουντος πολέμ

μ' νικήσας αυτὸν την χωραν φερ

έθανε δε και . . .

υνίας την ἀρχιερωσυνην Σίμωνι τῶ παιδὶ καταλιπών. Ani xv, 3, 3. νικη-

σας μέντοι τὸ Πτολεμαῖον ὁ --

Ant. XII, 4, 10 τελευτησαντος δεκαὶ τούτου ὁ υιος αυτου διάδοχος της τιμης αυτουυνίας γίνεται, προ ον ὁ Λακεδαιμονίων βασιλευς υρειος πρεσβείαν τε πεμπε καὶ ἐπιστολάς.

259쪽

1813 Pthlemaeus Epiphanes misso Scopa imilitiae diice

Iiidaeum subi iri et alias pliirinias civitates.

537, 1. Πτολε- μαῖος ὁ Ἐπιφάνης την γουδαίαν καὶαλλας πόλεις της Συρίας πέμψας

εχειρώσατο δια Σκόπα στρατηγου. 18IS rantiori s προς or 'Aντίοχος Scopa sit perati in Ῥεγας αυδις πο- lnvitia civitates ce- λεμήσας ταύτας Victas iami l χειρωσατο συμ dodorunt et Iudaei μαχούν των αυτω sponte Su3. καὶ Ιουδαίων,

1820. Antiochus suam benignitatem erga ludaeos palmsaciens, magnis eos muneribus donabat, et per diplomata multam probitaieni de iis testabatur. οἷς δι' ἐπιστολῶν πολλα μαρτυρήσας δωρεαῖς μεγάλαις ἐτίμησεν. 1826. Antiochus in 37, 7. 'Aντίοχος amicitiani cum Pto μεγας II τολεμαίω lemaeo conveniens 'm' τι νεῖ, 1iit. Xll. 3. ὁ παῖς αυτου μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν

καὶ στρατηγον Σκόπαν επὶ τους εν τη κοιλύ Συρία, ο πολλάς τε αυ- τῶν πόλεις λαβεκα το μέτερ0ν

Ani XII, 3, 3. μετ' o πολυ δὲ τον Σκόπαν Ἀντίοχος

νικα .... υστερον

δυ καὶ φιλοτομία, ἀμείψασθαι,

κὰ τοῖς φίλοις,

μαρτυρων τοῖς Λυδαίοις υπερυνευ προς αυτῶν --

θοι, και τὰς δωρ α ας περ τούτων διεγνω παρασχεῖν αυτοῖς εμφανίζων. Ant. Xll, 4, 1. μετα δὲ αὐτα φιλίαν

καὶ σπονδὰς προς

260쪽

Eusebisa' anon undissomniis.1829. Seleucusam XII sub isto

altera Maccabaeorum historia; 1ldaeorum re peraguntur.

pactum pacis sanciebat et Cleopatra filia sita in hixorem ei tradita, tot cedebat ei dotis nomine Syriam ei lioenicen, Samariam et Iudaeam.

Sunon praepositus templi Hiemsolymarum ad Apollonium uenices ducem emisugiens multis ei muneribus repremissis sacerdotium sibi Vindicare coepit, quo Seleucus auditoli liodorum mittit ad negotium pervidendum; qui eum in Iudaeam venisset, inique iudicans et

mulis perperam gerens divinis adversum se signis deterreretur, ad Seleucum revertitur. λωθεὶς Κλεοπάτραν γημε θυγατέρα αυτου και

λύγω φερνης αυτης Συρίαν Φοινίκην Σαμάρεια, τε και γουδαίαν ἔλαβὲ παρ' αυτου, Γην προ μικρου λα-

-idanus in synd. 526, 4.

Σίμω τις προστάτης os ἐν I ροσολυμοις ναου

ψειν πιαν--μενος, ἄτινα μαθὼν ὁ Σέλεμος διὰ του Ἀπολλωνιου πέμπει τον Πλιόδω- τονω τῶν πραγ--των ος 'είαις μάστιξι παιδευθεὶς -m ἐπανηλθεν.

τον Πτολεμαῖον ηντίοχος ποιήσατο, καὶ δίδωσιν αυτω ζ θυγατέρα Κλεοπάτραν προς γάμον παραχωρήσας αυτω της

Κοίλης Συρίας

καὶ Σαμαρειας καὶ Ιοὐδαίας καὶ Φοινίκ ζ φερνης ονό-