장음표시 사용
481쪽
illi κυπ- ro .ms cupressum: ilii βιρ έτM,noi gubernatorem diemus. Iuprobat ex Grscis nominibus q's in ενι exeunt, Theseus, Pelius, similibus. Aia multu sunt quibus etiam apertius Verrij sentcntia confirmatur, ut' mus, συι sus. Veteres ita diphthoUos pronuntiabaηt,ut utraque vocalis perciperetur, quod hodie in duabus Au, O Eu,tantum experimur:uam in est ris fere una tantum auditur. Dipbthongum e, vari/ scribebant antiqui, litctuintilianus ait lib.primo,cap 7. Quidam more Grscorum per l,scmper scribebant: qui .m singulariter tantum,cum ingenitivum, vel dativum incidissent: dinde Pictui uestis,o Aquai et Malai Virgilius amantissimus uetustatis uersibus in eruit. Plurasi numero . , O Ε, utebantur,ut hi Syllae,
hii Galbae. Diphthongo Est, diu usi sunt Romani: quibus locis ea usi fuerint.
docet P. Nigidius apud Gellium lib. t s.cap. a Si huius anquit, Amici, uel Mius Magni scribas unum I, facito extremum: se νοῖ hi Magnes, biom cet casu multitudinis recte, tum ante I, scribendum erit E,atque idi umfaries in si ilibus. LNe Quintilianum de eadem relib.primo,cap.7 . Diomedes libr. a. ubi diphthongos enum erauit, E x his,inquit, hi, cum apud ueteres ste-qvcntaretur , usu posteritatis explosa est. Sunt qui accusativos tertis declinationis n. ,exeuntes per hac d bibongu,scriba ut omness,treis,Nbeis, qua de re nulla,quod sciast mentio apud ueteres. Cert/ Diomedes per I,d cet scribendas esse libr. i. omina, inquit, quae ablativo casu, numero singulari I, liter a finiuntur, genere masculino ct foeminino sublata I,u'tima, addita, fAsyllab.r producta, faciunt nominatiuum, uocativum plurales, ut ab hoc, ab hac agili,bi, he agiles, ct is agiles. Nam accusativus iuxta regulam manente, I,litera debent pronuntiari,ut hos, agilis, ut est, Omnis homines. Id m sentit Donatus in libet. de Octo partibus 2. Ξdit. Idem P ilicianus li. 7 .citatque eundem Sastustium. Omnis homines, qui ' se ludet, cte. Qt od etiam Prιbus Valerius apud Gellium lib. i I. cap. 1 9.his uerbis sienisicat, In primo Georgician, quem ego librum manu ipsius ι OIectum legi, Urbis per l,literam scripsit. Sic Cornelius Fronto in Di Ferent. Tris Tres.
Tris in accusativo casu, Tres in nominatiuo, Vocative. Varro. I .de Analog. In accusandi casu hos montes, lites:Ο h0s montis fontis. Itaq; huius dipbibo, usus per tenuis es aqua Latinos. Υ i rar) reperitur,idq; in Graecis ustcabulis. igidius apud Gellium lib. 19. cap. I . Priscipes vocales nominat, quas Grammatici Prspositivas dicunt. Subditus. quas iidem Subiunctioseque preeunt Dbcunt, quas Prspositivas ni , ct Subiunctiuas uocat. In Rutimcntis ostendimus octo tantum esse Mutas solus enim Prit ianus, ut ibidem diximus, contra uel rum omnium sententiam, F.inter Mutas numerauit, que quamuis semivocalis sit, tamen cum ei liquids L, O R. subiiciuntur,s scedent m uocalem communem faciunt in carmine, quem timesum t um Mutas ipsas sequuntur,semivocalibus adiuna us R, Gyscos secuti Di
482쪽
medem m. 2sem cales,inquis sunt septem, sed dilectar, fiunt octo. x
o Z,litera sunt compositae,unde duplices dicuntur, illa ex C, vel G, S. ebnstat,ut Dux ex Cioe S, confat, qucd ex genis tuo Ducis, qui per c Jιr,hitur intelligitur. Rex G, O S, valet, nam Regis per si, siribitur. 2, ut si deci Grammatici docent,ex S, ct D, constat. Diomedes lib. 2. ait ueteres duabus S y, pro hac usos fuisse, ut Messentius. pilisso. Priscianus lib. i. ait Massa patrisso pirisso dicta esse pro πιπιξ - maza, patriet',
tiet'. Graecis litora α- ν vocat, hoc coisiue signo siue nota immun&De eadem sic scribit Diomedes eodem libro, Esis,litera inquit, sua cuiusdam pote-Ratis en , ideo apud Graecos appellatur, quae in metro plerunque vim consonantis amittit Veteres I, literam inter duas vocales positam gemiunabant scribebat enim Majus, Ptifus, EiIus,Pompejus, Ogeni reum Pompeis, ubi triplex I, cernitur: quam scribens rationem probasse Caesarem d cet Uictor apud Priscia num lib. 1. Cicero Ajo, Maiiam solebat scribere Vide Quintil. bb. I .c. . I, V, vocalibus praeposita, consonantes iunt: quod Nigidius apud Gellium lib. I9. cap. I .docet. A, ο, inquit, semper principes sunt:I, Vsemper subditae: S subit, meit,in Euripo praeit: subit iu
emisso. yi quis putat praeire V,in bis verbis Valerius, vennonius, Volusius: aut in his I,iampridem, Iecur, Iocum, Iucundum reabit:. quod bs liters cum praeeunt,ne vocales quidem sunt. Haec ille. Latini carent nominibus. quibus Lo V,appellant, cism sunt consonantes: Veteres cum I, V, simpliciter nominabant, vocales intelligebant deo Nigidius ait V, ct I, non praeire in ue bis,Valerius, Iampridem, c. Habrei I, consionantem Iod vocant, V, Hromu Aeoles literam habent, quae sono omnino congruit cum V, consonantes gura vero cum F, sitera maiuscula, quae a forma appellata est Digamma, c5nat .n. genito Gamma: a sono vero teste varrone, et Didymo apud Prisc. li. a. u dicta est.Nec mirum,cum nomina Graecarum literarum ab Hebriis
sint profecta:hi enim, Alapb illi Alpharbi Beth illi Leta: hi Iod, illi Iesar
miriq; Tau. hi Vau, Aeoles etiam Uau. Claudius C ar Digama Aeolico pro 'consonante usus est, quod eo Imperante etiam a Romanis receptu fuit, Hillimorlaererent. Itaq; DUus,cemus, fessus pro Dau ,cemus,seruus in eius gratia scribebant: ius meminit Quintri. I. c. 7. 2 'stri inquit, preceptores ceruom serum I ν, o Beris scripserunt oec. ec inutiliter Clodius Aeolicam illam ad hos Uus F. literam adiecerat.Et I 2.c. I O. Aeolics quoq; lite , qua struum, ceruum , dicimus,etiam si forma a nobis repudiata est uis tamen nos ipsa persequitur.Suetonius in Claudio c. I .Taciti. II .docet Claudium cssare tres literas ueterum numero addidisse,eas , in usu fuisse quassiuxmperauit;neuter tamen que, aut qua Drma fuerit , scriptum reliquit. Suo, hor alteram ex bis quas ignoramus,s cosenati respodisse. Dicimed.ub. 3 .etiam Digama Aeolici meminit,*bi de richonante loquitur. Hui inquit, Digam
483쪽
D I M E NUS I o g. 433ma adscribisolet,ut quam sibi ipsa preponitur,visessus, Fulgus. qam sit
ram geminarim νηa syllaba posse plurimi negant. Idem tradit Donatus, Edit. 1. Iod quum vocalibus apud Hebraeos praeponitur, eas que ferit, consonans est,ut apud Latinos. pud Hebrsos,inquam, quia qua ad Gyscostram serunt,atque literis Graecisscribuntur,vocalem habist,ut in Elias, Ieremias, Zacharias videre licet,neque enim M positiones Hebraes sunt: neque I,apud ipsos vocalis est, sed consonans. Olim antequam inuenta essent puncta me enim Hebro decem vocales,quinque laetas, totidem breues appellant etiavocalis vicio ungebatur.Vt is Michati, Michol, alibi plurimis nominibus. Hodie ab Hebraeis,cum uocalem non excitat eam , ferit,uulescensst u Otiosa dicitur. Itaque consonans simpliciter vocatur, ντ cstcrs omnes, qvs A phabeto continentur. Sed hae missa ficiamus, ac potius ad nostros veni mus. Iuha, Iudsus, Iudaicus apud Latinos semper primam babent cons nantem,qus litera eadem prorsus est in Iesus, Iacobus, Ioannes, Ioseph, Iudas,alijs' id genus. Luc.lib.a. - dedita sacris. Incerti Iussa Dei,miles , Sophens. . Horat. I. Sem aty. .-- credat Iudsus apella. Iuuen. saty.ε. Qualiacunque voles Iuhisomnia vendunt. 'Idem sau. I . iudaicum ediscunt, oestruant, ac metuunt ius. claudianus Grecorum more dixit. le laceres versus Dux Iacobe meos.antiquis tamrpretis maior habida estfides.
Syllabaepartim breues,partim long partim
communes. SYllabae, quas temporibus metimur, aut sunt breues, aut longari
Tempus est spatium,interuallumq;.quo syllaba pronuntiatur. Syllaba breuis ex uno tempore,atq; spatio constat,ut At, Sed. Longa est duobus, ut Ah, En. Communis est, quae in versu tum breuis, tum longa esse potest, quales sunt priores in Atlas, Cyclops: mediae in Tenebrae, Latebrae, Pharetra. Nulla vocalis apud Latinos perpetub breuis, aut longa est. Apud Graecos . ypsilo,& Omicron, quae e,& o, breue valent, perpetuo sunt breues,ut Origenes, Timotheus, Herodotus. Macedones.. Eta, & ω mega, quae e,dc o longum valent, semper sunt longar ut Eremus, Idolum.
484쪽
Veteres,ui ctiant.docet lib. t e.7. usque ad Accium, oe ultra porrecto stabas geminis vocalibus scripserunt. Itaque Malus homo simplici : Malas arbor gemino olim scribebatur. Venit praesens uno E : Venit praeteritum Obse, atque cstera eodem modo. vocales apud Latinos omnes sunt ancipites, nulla enim e l, qus in diuersis dictionibus non si aut breuis, aut longa ε, o. Verum posteaquam vocales η, ct is, inuentaesunt,deinceps breues tam tum fuerunt. vide Trisc.li. I. Eta appellauimus ipsam vocalem longam more veterum,qus, Ita, nunc dicitur: qus si Ita appellanda est, nullam erit, Elongum apud Graecos sed breue tantum, quod fieri non potest: aut ceres anmeeps erit, quemadmodum fuit antequam η, inuentum eruet. Praeter multa alia argumenta, quibus viri docti planum faciunt Sta, non Ira vocandam
esse hunc vocalem,illud etiam maximo inditio est, quod Hebraeae voces, quae per E longum apud ipsos Hebraeos scribuntur,salua, ct integrae Graecis literis conseruatae sunt: cuiusmodi sunt, ἀμην Quod si quis Amin Emanuit, Iosep Israil, Gabrijl, pronuncie nihil minusquam Hebraice loquetur. Et Beth, secundum elementum Hebraeorum sepe in Threnis Ieremia β. , Graece scribitur: quod si Bilb, te audierit Hebraeus pronunciant serisu corruet. Betb,itaque sonandum est, dein Graecisuum habent Bela:quo nomine a Martiale lib. I .dicitur.
Dicas licebit Leta me togatorum. η, ct is , nou semper manent longae, cum ad nos transeunt, nam et i, -- ii pater,mater, Hector, Vector, E, o, literad habent breues. Virg. Men. I. At pater omnipotens speluncis abdidit atris. Ouid. Mel. II. Inferias dederat,cum fratribus Hector, inanes.
. de Ollabarum breuitate, ac longitudine.
P rimum de uocali ante iocalem.
Vocalis ante vocalem in Latinis dictionibus breuis est: ut Puer,
Fuit, ruit. Aen. I . Virg. Disce puer virtutem ex me, Verumq; laborem. Aen. I. Idem, Lucus in urbe fuit media ictissimus umbra. Aen. I. Idem, urbs antiqua ruit multos dominata per annos.
Selegimus ex virgilio potissmum carmina, quibus nuda,ac frigida prsemia vestremus,simul O eorum aures,quii ad poeticam asprarent, elegantiolibus
485쪽
bus numeris imbuerentur, non ut insegulis explicandis immorarentur pryce ploressatis enim est, si avictores intelligant,id quod ad rem facit,hoc est, ussyllaba breuis, quἐhe toga sit in carmine,cuius de causa citatur poeta. Quod si quis adeo auersus est a Musis, ut hse ipsi velsuperuacanea, uel longiora esse uideantur,praeceptorum ieiunitar ac fame sit contentus.
FIO, I, habet longum,nisi sequatur R, ut Fiebam, Fi am. Iuvenalis, Fient i sta palam, cupient & in acti. referri,Sin R, sequatur, breue est, ut Fierem, fi eri, confieri. virg. -- nunc qua ratione quod instat, Confieri possit, paucis, aduerte, docebo.
INterrogandi, ac dandi casus quintae declinationis E, ante I, pr ducunt,ut Diei, speciei. Praeter Rei spei, fides.
GEnitivus in, Ius, habet I, longum in soluta oratione, in carmina tum breue,tum longum,ut unius, illius, Prςter Alterius, quod 'ubique I habet breue, Alius vero longum. Vnius ob noxam,&surias Aiacis Oilis: . Horatius, Nullius addictus iurare in verba magistri. I
OHe priorem habet communem. Martialis,ohe iam fatis est,ohe libelle. Cai, Pompei,Vultei, et si qui similes vocandi casus, penultimam habent longam. Martiat. Quod peto da Cai,non peto consilium. Ouid.Accipe Pompei deductum carmen ab illo, Debitor est vitae qui tibi, Sexte,suae. Traeceptum hoc de vocassibur,quae sunt in eadem dictione, aetUlandum en, nam de iis,quae in diuersissint, postea agendum est. Caius , Pompeius, Vulteius in recto per I, consonantem scribuntur: quae interdum a Poetis in vocalem mutatur.Martialis libr. F. Post Calams, Lucium1, consedit. Sca-Vn est. Idem lib. . Pervigil in plumis carus ecce iacet
486쪽
utrobiq; A, longum est, quod obiter notabi,sEadem licentia vimitur fidem Tottae, cum in uocandi casu, I consonante in uocalem vertunt. Si quidem n mina, Ius,ollaba sinit in uocativo,Vs, abjciunt, Antonius, is Antoni, MCaius, Pompeius,ὰ Cai,Pompei,hoc idem Priscianus lib. .docet, atq; I,consonantem esse Horatii testimonio Epist. I . probat. Durus, ait,Vultei,nimis, attentus svideris, pud priscos V,ante I,a uerbis in uo,in praeteritis producebatur. ius m a. Annuit sese mecum decernere ferro. Uide Prisc. lib. 1 o.Hinc facile intelligitur, quod Varro lib. 2.de nalog.est, Quidam inquit,renebendunt quod Pluit, O Luit dicamus in praeterito, praesenti tempore,cum Analogia sui cuiusq; temporis uerba debeant discriminare. Fallaturmam est,ac putant, aliter, quod in praeteritis V, dicimus longa Luit, Plui in praesenti breue,Pluit, Luit.
quae vocalem ante vocalem longam h abent, Graeca sunt. Ouid. Terra feras cepit,volucres agitabilis aer. Idem. Saepe sub hac, Dryades festas duxere choreas. Virgil. Parce metu Cytherea, manent immota tuorum Fata tibi. Chorea, platea, interdum 1 poetis corripiuntur. Virg. Pars pedibus plaudunt choreas,& carmina dicunt. Horatius,Purae sunt platear,nihil ut meditantibus obstet. Non unquam soluta diphthongo, . in e longum mutatur,ut Cythemia, Cythereia, Elegoia, Elegia. Ouid. Exigit indicis memorem Cythereia poenam. Idem, Flebilis indignos elegeia solue capillos.
A P P E N D I X. ILI Dea, Andreas sophia philosophia symphonia, etymologia,Ortho
gi aphia,Malia quam plurima vocalem ante vocalem corripiunt licet eadem nomina acuta penultima multi viri docti more GraecoruIn Arte, pronuntient. Horatius, ut Graias inter mensas symphonia discors.cia strid vult Graecarum dictionum syllabas cognoscere, Grscas siteras ascat.Uidendum enim est,qus ad nos transeunt verba,quomodo apud ipsos scribantur. Namqus apud eos per diphthongum scribuntur, apud nos modo per L longum, νι. 'ς Nilus,sic Nicomedia lexandria, Darius, Baji sius
487쪽
IIus,bramu, Samaria, Antiochia, iatria,idolatria, politia, tisania, Ipbstema: Modo per E longu,ut chorea, alea Medea,C3therea, Laodicea,M. billeus spondeus, choreus,ctc. ex quibus poeta interdum I, literam abiiciunt, ut maneat, E, breue. Trisc.li. I .ubi de diphthongo agit, docet poetas aliquando more Dorico Labjcere,inde Vlagitium Γ.I.Men. tela Tiphoea,penultima breui dixisse, quams apud Graecos nomen ipsum adiectuum per diphthongam Iiribatur. Vate patris summi,qui tela Tiphoea temnis. Interdum ., in E,breue mutatur,ut ἐδέα idea, sic Dorothea, Dorollaeus, A dreas.Qua per Iota apud Graecos scributur πὰ ipsum corripiut, ut sopbia, Thcestata, Ionia,tragoedia, Urania, Zacharias, Elias, Isaias,o alia eiuIdem generis,quorum plurima egeruntur a Graecis acuta penultima, ut Idea. Mu-dreas, Maria, Zacbariar,Elias,philosophia,Theologia,quo pacto audias etiaVbros doctos pronunciantes,non quod ignorent penultima esse breuesed quod intelligant baec etiam Graeco tenore posse enuntiari. Qui accentum a quatitate syllabarum fortasse non ditinguunt, cum penulti nam audierint acutam, continuo eandem longam esse putant,quod quiue in Latino sermone ueru est, ηοn in Gracosiquidem Greci penultima breuem saepenumero acuunt. Sed 'quid inter accentum, ollabarum dimensionem intersit, suo loco dicemus
Praeceptum II. de diphthongis .
DIphthongus longa est tam in Graecita, quam in Latinis dictionibus, ut Aeneas, Melibaeus, praemium, laus. Virgilius, Miratur molem Aeneas magalia quondam. Idem, O Meliboee, Deus nobis haec otia secit. Idem, En Priamus: sunt hic etiam sua praemia laudi.
DRaepositio Prae, composita, cum vocalem praecedit breuis est, ut Ac 7
Virgit Stipitibus duris agitur, sudibusve praeustis. Diphibongum bie in eadem dictione accipimus nam si ritima praecedetis rictionis fuerit dinthongus prima siequentis vocalis,ad aliud p ceptum spectat apud ipsos Graecos etiam in eade dictione interda corripitur diphth gus ob sequentem vocalem. At in dictionibus, quibus Latini utuntur.semper producitur, etiam sisequatur vocalis,ut Aeolus Aeacus. oc. Illud Ovidi, Tris i. s.ctu. I a. si tamen locus corrupxus non est gulare non en.
488쪽
Frigora iam Zephγri minuunt, annos peracto Longior antiquis visa Msotis hycms. l l Nam eodem nomine prima longa utitur L ucanus lib. s . mas fretum terrens Maeotid.is egerat Nndo. DUPI 6. m. Rethonses horrent diuum,ct Maeotica tellus, cte. 2Praepositio Pr nonnunquam producitur sequeute vocali.Stat.Thil. 6. Tunc vero Oeclides, quanquam iam certa sequenti
Vocalis ante duas consonantes , vel unam duplicem eiusdem dictionis, longa est Positione, Ut terra, Araxes, GaZa, maiora,
Virg. Terra procul vastis colitur Mavortia, campis. Lucan. Sub iugatam.Seres, iam barbarus isset Araxes . . . . Virg. Arma Virum, tabulaeq; ,&Troia gaza per Undas. Idem. Sicelides Muta paulo maiora canamus . Idem, Hostis habet muros: ruit alto 2 culmine Troia.
: . I altera consonans sterit in fine praecedentis dictionis, altera'. a P in principio sequentis, Vocalis nihilominus longa erit, ut At. pius, A, longum est Positione duarum consonantium si A p, quamuis sit in diuersis dictionibus. m. I. Virg. At pius Aeneas per noctem plurima voluens. Vocalis longa est aut Natura,aut Positione. Natura, cum ipsa per se suapte natura producit nec consonatiu eget adminicula ut Ab,Heu,En. Positi . t. r ne quae cum sua pie naturas breuis sit,coris alium vicinitate, ac beneficio producitur, ut, F, in Terra νicinitate, ac bem icto R, siterae geminatae producta est, εam a Tero dicta sit,quod verbum priorem babet brevem. Euot modis eseatur syllaba natura longa docit Probus Inst. Art. Diomedes libr. ech . Vbi etia inuenies certa verba, qua νeteres si ammatici Utirpat, qualia sunt, constat natura, Coustat diphthongo, oc.Positione vero ' vocalis long ,,τι Probo placet,decem modis:νt Diomedi sex,idem fere Doclatus sentit Edit. LOcto tame modos Probi,et sex Diomcisind duos reuocauamus,neque enim opus est haec tam minute considere. Positionis vocabulo etiam Euintilianus τtitin lib. I .cap. I.E Mit,isquisivi mcui quoque conditio mutet accentum,
489쪽
ut pecudes, pictaeque volucres. Nam volucres media acuta legam, quia e si natura breuis, tamen positione longa est, ne faciat iambum , qhem non recipi: vehus Heroicus. Haec ille. Si ad normam veritatis veterum Grammaticorum velimus to ui, hoc praeceptum sic tradendum es. Vocalis breuis ante duas consonantes, c. Nam syllabas naturaliter, Ni Probus,inquit. producantar, positionem superstuam habebunt. Illic enim , ut idem ait,querenda est positio, ubi longitudo natura defecerit. Nam quemadmodum νω cales natura deseruiunt ua positioni consonantes. Praetermisimus tamen-cem Breuis) ne turbarentur tyrones. Quotus enim quisque uel mediocriter in re metrica uersutus intellisla stabeant ne uerbi causa, I erra, os,sia P.
maior, o alia petiὰ infinita priores natura longas, an positione e Romanis pueris certὰ id faciyimum fuit quippe qui ipsius lingua munere ac, beneficio , essent ne uocales longae natura,an positione,certo quodam sono nobis incognito optim/ intelligebant. Troia in tertio versu nomen est adiectium, Troius, a, um, trium syllaba- rum,neq; ad rem facit:in quinto vero substantivum est, asyllabum,cuiuae prior benisicio, I,consonantis inter duas uocales producitur. Dicet fortasse aliquis, one, I apud Graecos semper est uocalis/quilisur feri potest,ut Troia sit dio stabum e Hunc nodum soluit Pris a. lib. I. Diphthongus,inquit.ae,quado a poetis per diseresim profertur secundum Graecos per a, i,scribitur, ut Aules,pictai pro Aulae,pi'. In Grscis uero nominibus quoties huiuscemodi apud nos sit dioeresis penultims tyllobs I, pro duplici consonante accipitinui Maia pro μαδε Aiax pro Troia pro Hyc ille. Ois puto dicendum ηαλλιοπεια Calliopeia, όημπεια Deiopera. itaq; , I, in Maia, Aiax,
Troia, σ semitibus pars est dipbibongi Grsca dissoluis,non uocalis per se.
SI Utraque consonans. aut duplex suerit in principio sequentis diactionis, fere nihil praecedentem Vocalem breuem iuuabit. Ouid. - sedebat In solio Phoebus claris lucente sinaragdis. Mena Virg.Pharbe graues Troiae semper miserate labores.
Idem, Iam medio apparet fluctu nemorosa Zacyn hos. Me η-6. Lucanus, Tales, fama canit, tumidum super aequora Xerxem Constrauisse vias . . . Lib.2. Lucente, Phebe, nemorosis , aequora vltimas habent breues,licet duae consonantes, aut a duplex sit in principio sequentium di.
Sunt propὰ innumera testimonia, quibus hac appendix confirmari possit .
490쪽
Virg. Men. 2. - gelidusque per ima cuchrrit. Ossa trcmor. Martialis lib. v --illi Terra grauis fueris,non fuit illa tibi. Luca.lib. I. Roma capi Jcilis, sed Cssar in omnia prsceps. Ibid. Exigit ad Quas Amularum brachia planctus.
Ibid. ,- truncos laceravit Fimbria Crassos. Vire 2. Aen. Squallentem barbam, o concretos sanguine crines. Idem. 6. - gcsidus Teucris per dura cucurrit ossa tremor
Diomedes lib. 2.ubi de septem modis syllabarum communium agit qus huius sunt generis,uocales ait communes esse,std nullo testimonio confirmat, quod huic a pendici aduersetur. Nam qus a Grammaticis afferri Dient,cssura, aut syllaba communi excusantur,cuiusmodisunt hec, quesubjciam. Iuu natis Saty. 8. Occulta spolia,ct plures de pace triumphos. . .
Silius. s. Immane nridens agitur,crebros coacta Vulnera bellatrix, ctc.
Martiat. s. a. Et digna θeculo fiat imago tua. Lucam. s. Aut pretio quippe stimulo, fluctuque furoris. .
Sunt alia, qus aut eadem ratione excusentur, aut cert8, quia monosyllaba sunt,ut enim monosyllaba, τι ι is γάρ, interdum apud Homerum proe cuntur,sic apud Latruos, 'ue,coniunctio. Virg. Georg. i. Lappsque,tribulique interque nitentia culta, c. dem. 2. Tribulaque,trabesque,ct iniquo pondere ra Bri. Idem. . Drymoque,Xantoque Ligia M,Phyllodoceque. Idem Eclog. .Terrasque ractust maris,coelumqt profundum. Et ne putes bcneficio cosnantium productam esse,audi eundem poetam, Aen. r. Liminaque,taurusi Dei,totusq, moueri, c. Idem. o. Chloreaque Sibarimque, Daretaque,Thersilochumque.
Terentianus prscipit uocalem breuem prscedentem longam feri Postine, se in principio sequentis fuerint dus cosnantes,quarum prior si posterior
muta: contra quem tamen Hesunt haec testirmonia mi dib. 14. Spemsi quam accitis Aetolum habuistis in armis.
Horat. I .Serm.Saιγ. F. Linquimus insani ridentes prs a scribe. Idem Saty. 3. Ignoscent, si quid peccauerostultus amici. Alia prsterea sunt,qμs, ne longior sm, mitto. Duo sunt,qus cum Terentiano Dcere uidentur,neque alia Dcili inuenias,alterum Virgilis lib.9--αςme citi serrum. date tua Icandite muros.
Ferte citi ferrum, date icta scandite muros. Altarum Martialis lib. I. in Marcum Antonium;