장음표시 사용
11쪽
B solui tandem. Scopus totius huius epistolae hic est quanquam hi de inuentione
Dii lectica libri, uni Plinio scripti destinatique sint. no minori ramea cura eos laboratos esse, ouamsi evulga di sint omnibus. quocirca et si ipse premi eos quimedi malit, facere tam 3 se potestatem Plinio ut pro seo is arbitratu, eos vel emittat vel suborimat.Porro qui si viminis,cui hosce libros dedicauit Rodolphus, ipse in epist la quadam ad Iacobum Larbiriansi, his verbis docet. Est oppidu, inquit. vicina nobis. quod Capos vocat. Eo pridie decollationis Baptistae, negotii cuiusda ta animi quoque leuadi eausa. domo prosectus eram. illic reddutur mihi lixerx ex Theodorim Pli psiritu, tui. nio. ornito homine,& mei amatissimo: qui iuris ciuilis doctQr in primis prudi 'on ςO honsuli stio est comitis Palatini. Credo te vidisse illa superiore anno, in comitatu domini Austu stensis.quia perpetuo magistra Adolphum nostrum assectabatur, iuuenis decora Lacie & sauis erispantibusque capillis insignis. Haec Rodolphus. Ego coiectura quadam adducor ut credaeum Plinio hoc in Italia familiariter uti coepisse,cum ingenii exc Nili causa aeteret serrariae. Scis tu quider eos partim parati iter. Fui ego aliquando in In quo itinere ei opinione ut putare eo de itinere hic loqui Rodolphum, quod cum Ioane Dalbur- hi libri scrip- 'stio episeopo V Vormaciensi secit Romi, cu is a Philippo comite Palatino orator mis ci sint. sius esset ad summum pontificem Innocertium eius nominis octauum, noua illi gratulaturus distilitatem. Sed cum in epistola quadam qua Groningae adhuc agers Rodol hiluseripsit ad Alexandrum Hegium, metio horum librorum fiat, &in alia iter epistola ad Iacobu Barbirianii,cui titulus est de formando studio, necessum prosecto est, ante prosectione illam absolutos eos fuisse: O & posterior haec epistola ante annum missa sue rit ex H ei delberga, qua oratio illa quae inter Rodolphi opustula extat,apud Innoce-tta habita sit. modo ne lectori imponat ascriptus utrobiq; annom numerus. Quod vest ita ex ea tamen epistola quae est ad Hegiu,satis costat ante id te porrescriptos fuisse. Mibi du rem expedo diligetius, de itinere eo loqui videtur,quo ex Italia, ubi aliquot iam annos abfuerat,est reuersiis in Phrisios. Quanquam utinam de tcpore quo scripti sint para costaret,libri omnes extaret. Excidii lem ibi verius quim scriptos esse.) Ex Excidere. cidere ea dictitur. quae subito neque cosiderate satis e Tisa, rudia impolitaque adhue, in alienas manus perueniut. H ine A ntonius apud Ciceron et libro de oratore primo, Taesto inquit hae eadem opinione adductus, scripsi etiam illud quodam in libello , qui me imprudente de inuito excidit, di peruenit in manus hominum. Et apud eundem Crassus, Petimus ab Antonio, inquit, ut ea quae cotinet, neque ad bue protulit, ex quibus unum librum excidisse lato dudum questus est,explicet nobis se illa dicendi myste riae nunciet. Ac rursus in eodem opere,libros Rhetoricord iuueni sibi excidisse Ciee. Urator mul-ro ait. Oratorem nulla alia re &c. Quid in e citando oratore positi corona astin . titudine gautium Cicero explicat in libro de claris oratoribus, ubi post multa alia, Nec enim pon dor. set idet inquit)Demosthenes dicere, quod dixisὶς Antimachu clara poetam serunt.qui eum conuocatis auditoribus legeret eis magnu illud quod nouistis volumen fusi, & eulmetem omnes praeter Platonem reliquissent. Legam, inquit, nihilominus: Plato enim mihi unus est initar multorum millium. Et rectP.Pocma enim reco duum, paucorsi apa probatione oratio popularis, assensu vulgi debet moueri. At si eundem hune Platens .nsi auditore haberet Demosthenes, cu esset relictus i citeris, verbia sacere no posset. Quid tu Brute posses, si te, ut Curionem quondam, concio reliqui sieti Ego verct in cuit ille, ut me tibi indicem, in eis etiam causis, in quibus omnis nobis res cum iudici. Lucilii satyribus est. non cum populo, tamen si a corona relictus sim, non queam dicere. Quod si ei poetae ve quemadαodum Lucilius dicere solebat. Aemulatus est locum Ciceronis primo libro bum . . . .
12쪽
Prosessores inepti. de bonorum atque malorum finibus quo in loco verba illius sie habent,rbe ver ' .inquit, ut noster Lucilius, recusabo, quo minus omnes mea legant. Vtinam ess 'ille Persius, Scipio vero & Rutilius multo essent magis, quorsi ille iudicium reformidas. Tarentinis ait se,& Consentinis, de Siculis scribere. Meminit eiusdem rei quanquani paulo diuersius se do libro de Oratore: Cur autem Lucilius Taretinos, Cossentinosae Siculos, scriptorum suorum iudices non sormidaret, illud nimiru in causa fuit, quod ii homines luxu perditi, palatum quemadmodu dicere solebat C)to sapientius haberent quam mentem. Vt populum admitteremus. Dactu ab qui publice ea quae elucubrassent recitare solebant populo, illiu 'u' iudicium acu itura subire. Mentione potius ciuimvsa peruulgatam.) Verisisimum hoc est. s . . idem nomen quidem Dialecticae identidem omnes occinimus, usam eius tam pauci norunt, quam multi eum nosse se arbitratur. Aulus est dicere quid ain, utinam non tam verti quam false, bonam partem eorum qui hodie Dialectica docent, non intelligere id ipssim studiorugenus quo alantur. Nolim tam acerbe ego. Tatum illud demiror, qui fiat, vi cu sciant utique viri longe doctiCimi, alium quendam esse Dialecti eae usum, quim ut perpetuo graculorum more in umbra garriamus: ita tamen ipsi totos triginta annos artis tradant praecepta, ut de vero interim usu eius ne verbum quidem. Disputatur quotidie, verseturne Dialectica circa primas an se das in tetiones, sitne speculativa an practica.realis an rationalis. Et ut hic quisque clamat sortissime, ita maxime a praeceptore
laudiri solet. At si quis interim roget illud, quemnam suem statuamus voci rationuistarum, aut quilium fructus expetiadus sit ex studio Dialecticae scholam egressis, hoe tam nescimus omnes, quim scire omnium reserebat. Vel ex magnis professoribus his.)Deiari κ Ie dictum aduersus illos, qui cum ne nome quidem bonarum artiu quid sibi velit satis intelligant. Earu tame professores patronique haberi volunt: quales sumus se-re ,qui vocamur magistri arti u. ac proinde ita placemus nobis, quasi una cum purpureo illo pileolo conseratur & eruditio: aut quisquis philosophicam gestet cuculla. is continuo idoneus sit erudiendae iuuentuti. Satis ad docedos alios esse putamus ipsum magistri nomen. cui posteaqua addiderimus trii ex Petro Hispanos phis mala, iam vel coetu digito cotingere nobis videmur. Teneas licet historias omnes, poetas cunctos intelligas, nihil sit in Rhetorum libris quod non excusseris, nisi tame huc accesserit magister tu, nihil es. Cotta, si duob' aut tribus ad summa syllogisnis instructus, aureis aliquot mereatus es magistroru in artib). lac demu cristas licet erigere, hic repete doct= euadisi neq; ita loge ia abest, quin cum poeta Horatio, sublimi serias vertice sidera. Id quod inmine ita accipi velim,quasi ego cotem nudascet eam Pinotiones, sed quod nolim ad has aditum patere indignis, optemque eruditionis illas testimoniu esse, no pecuniae. si quis reclamantibus nobis probatum aliquem aut borem iuuentuti audet praelemere. hieia parum reuereti aliter se habet aduersum seniores, huic praecludatur gymnasia, hune periurum & destructorem facultatis artium voci seramur, planeque dignum esse celeiamus, quem oderint omnes, qui saxis obruatur. Quasi vero quis qua aeque: obsit facultati artium, atq; nos ipsi, qui, dum dolosi spes refulgeat nummi,dignos iuxta atque indignos ad promotiones admittimus. Hinc est, ut qui noste aliquid sibi videntur,ia quod pecunia sola coparari vident, tot nant qui aute plane sunt rudes. i l studia negligat:& quemadmodum dicere solebat Alexandri pater Philippus,nullam urbe inexpugnabilem esse: in quam ingredi posset asinus onustus auro ua vulgo iam dictitet i sti, nulli se timere repulsam, du loculos habeat dissertos pecunia. Haec est pestis illa, qua ad e tremam prope internitione est redacta facultas nostra. Hac de medio tollamus oportet, si qui illam cupimus reuiuiscere, Digni modo a nobis promoueatur, repellatur indigni. ita breui suturii est, ut in pri stinam illam dignitatem sua facultas nostra restituatur. Fallimur quide vicinitate verbora,& quicquid no stro officit quaestui, id facultati attici obess. interpretamur. Hoc desinamus sacere nos, & aut nullos aut paucissimos
13쪽
emete aduersarios habebit facultat arti g. cui is demu ex animo sauere mihi videtur, qui vi agi no vidit eseat ipse, no vi sit plenuae rarium: sed ut qua plurimi sint oui in halecti euadat. quique u elut stupellectile quada bonarum artium instructi. nsi modo unam facultate lime nostra: sed uniuersitate tota apud exteros reddat illustriorem da vos iuriscosultos.) Hoc est.secundu iureto sultoti in quorsi albo & tu es. Ut ad Piuer nre riurecosultorum genus, no ad unu Plinium. Sie Teretius Ouae vehaliddo est. id est. viroru. Filius qui in adoptione datur. Hae de re agitur Ilia iurecosultos, primo digestoru libro capite de adoptionibL & e malai nationibu Irin
addit Rodolphus, patre adoptiuum vitae neeisque in stiti ad ri , ,- L L nxem, id sotta sic accipiendum cautius, qua do hue nenis, uua es pq ς'
eis a dominis concederetur libertas. Siquidem manumisito aliud heha''' 'liberiatis. Instituti cap. delibertinis. Et . C. denianumisi, iotiis. A LA' 'iste. Qui talis videri velit . qualis fuit Anacharsis qui eum ni tui eniabud Linhii AR H in homines omnia maxime barbaros, insignis tamen studii inhil Amri L; - - est pud Diogenem Laertium.& Plutaret uim dilori, 'μ- ' Vix cere is solebat, leges sanὰ quam similes esse telis araneorum xx desuum 1 '' firmiora animalcula retinentes valetior, te, rish Q. ἰ 'μς -dmodum hae m-peresque constringi, diuites autem & praepol Etes non ali stari nota
Et nomen totosparget in orbe Sie ti fauorum maleat genu. WEpiorum. Q isquis ousum non amat imperium Ingeniosa tamen Pompi P eriptaseruntur, Sed fama non eRhoemibι eria satis. ad am multa tinuas pascunt blati que di isti Et redimunt siι earmina docta eret '
15쪽
Rodolphi Agricolae Phrisij de In-VENTIONE DIALECTICA, LIBER L
Ratio quaecuque de re quaque instituitur, ram
omni adeo sermo quo cogitata metis no doceat. strae proferimus,id agere, hocque primum propriu habere ridetur ossicium, ut doceat aliquid eu qui audit. Cuius rei quod certius qui propiusque capiat indictu,quai quod si omnium animantium homini,dit rationis doctrinaes capacitarens iste'author rerum deus,loquendi atque orationis indulserit munus auodsi estsignum rerum,quas is qui dicit animo complectitur, oratio: liquet hoc esse proprium opus ipsius, ut ostendat id atque explicet, cui significando δε- sinatur. Nec me praeterit maximis aut horum placui se, tria obiectio. se quae perfecta orationesiant ut doceat, ut moueat,ut δε- lectet. docere quidem rem facilem es,m quam quisque tantum non inertistimae mentis praestarepsit .concutere vero lectibus audientem in quecunque velis animi habitum transformare,asticere item,audiendique voluptate tenere su-I ensem,no nisi Fummis m maiore quodam musarum in tu instinctis cotingere ingeniis. Necsane inficias luero, se ista Diluti praecipua bene diceripraemia, equique oratione, veri sequi
16쪽
Lih ς I, F prium opus. Sed de his alio loco explicatius dicendu erit. Hoenaibu .' ' tu praesentia dixisse V kiat, posse docere orationem , ut non
moueat,no deleget .mouere aut delediare,ut non doceat, non posse. Itaqueprecantes,contuerentes interrogates quoque,quanquam aliud agere videntur hoc me primum f*ciunt ut discant audientes,cuius desiderio teneantur,quo Pr-Duplex doee geantur dolore, quid sit quo cire velint. Docemus autem qu mox. nonnunquam hoc tantum pacto,ut intestigat auditori quan-h οῦ 'p doque sat illi fides . Adem facimus, vel credenti, m velut stonisquentem ducimuου evel peruincimus non credente, atque repugnantem trahimus. iterum expositionesit Alterum argumentatione conficitur . Expositionem voco orationem,quaestim dicentis mentem explicat,nulli,quosides audienti fiat adhibito. Argumentationem verbinrationem, qua
quis rei de qua dicit fidem facereconatur. Cum vero nulli dubiae rei queat ex se constaresides,sed ex aliis quibusdam notis ribus ais magis exploratis de unoquorue certitudinem colligamus necesse ecttaams alij mentis acumine stet uberius ex- In partitioni peditiusique argumentum,id est ut inquit Cicero) probabili '' iuuentum ad facienda sidem excogitent alij contra hebetiore mentis vi, ad rerum obtutum callent, vel nihil vel dquid quaque de re diripsit,inuenire queant utilissimum videntvrfecisse,quisides quassam argumentoru quos locos dixerunt excogitauereoquorum admonitu, velutsignis quibusdam rauferremus per i in res animu,m quid fit in unaquasprobabile aptiιms instituto orationis nostrae,persticere-Locorum dia mus. Hilem autem esse hanc locorum rationem appareticum
ko ς' μ ν past humanorumsudiorum quaΔΤμi cmpsi sis ambiguo haeret, dissentientium certaminibus uni exposita. Exigua enim portio eoru quae discimincerta m immota
17쪽
LudeόssAcademiae credimu ,hocstumsimus quod nihil
Icimus. Certe pleraqueero cui que ingenio, ut accomodatissime adprobandsi quisque excogitare potueri alio ais alio trahuntur.ITum vero eispraecipue confer qui tractant ista,quorum nullae tradit uni artes. dico,quiconsilio rempublic ub rnant. quos de pace,besto,caeteririque riuitatis negotiis in rem praesente poenatui,saepe popul dem facere oportet, quis in iudiciis ite accusare,defendere,petere,abnuere, quisuepopuia docere iustitiam, religionem, pietatem, inprofesso habent. uuanquam enim m istorum nonusta comprehen sint artia busseubtiliora tamen ista ex mediis olis deducta,velut exilia nimium, vel non intrant crassiores vulgi animos, vel non haerent. rudioribus ex medio depromptis tanquam popularibus robustioribἴ ue mouentur magis. Vt delicatiores aures dira citharauedelectat,ita militem non nisi tuba are deris . Crasiis enim quod inprouerbis ego cra se conueniunt. Nec instruereseolum offacultas icta, oe tantum dicendi cο- de ora pium siti bministrare sed prouidentiam animi,inrecte consi-
, . o u 1. Quintil. lib. tendi quoq aperire viam videtur. Vuando non alia reprum s.cap. . R
dentiam costare apparet, quam persticere quid in quas re sit et: ''' '
positum consentanea repugnantiisue, quo quidque ducat,quidue euenirepsit,colligere. Indicio fuerint duo viri que linguae disertisiimi, Demosthenes, Cicero: quorum ut Ciς tri ,
prudentissima fuit oratio,ita quanquam nonnulla aemuli re- eloquetra,nia
p, hendenda sibi in imorum vitasu Vere,consiliorum tame prudentiai laus ipsis es vel inuidia consentiente concessa. Nanque dicere prudenter,nisi qui pudenter cogitarit,vonpo- dista. . test. Fit enim,ut quod prouiderit quis,no actate dicit certe quod non prouiderit nemo. Sed haec de origine locorum, que intelligit. ipsorum utilitate,hactenuspraefatos esses Uficiat. otii. 'P
18쪽
O itio quaecunque Tametsi in quit, ad persea im illud pertinet oratione, ut do-e ar, moueat. delectet proprium tame eius mun atque Osricium est. docere. reli
qua duo, potius acces io quae da eius sunt,quim propriu opus. Quisquis aute docere eupit re aliqua, ita ut& fidem de ea satiat, is argumentis id conetur opore et . Qisti . eum nocuiuis semper ad manum in nroptuque sint, utilissimus nimirum labor eorum Ide. Ei sui . qui locos quossa descripserunt a quinetorum, e quibus ceu receptibus ae thesaud stopy gς' ri, quil,usta ea erui in rem quique possent. m terit, Id Cicero his verbis xς O doe et in Bruto. Tria sunt enim. Ut quidem ego lentio,' - a sint efficienda dicendo: doeeatur is apud que dicetur. ut delectetur, ut moueatur. Idem in Oratore, Erit igitur eloques is qui in foro causasque ciuilibus ita dicet, ut Pbet,Vt delectet ut flectat. Probire neces, itatis est, delectare suauitatis, flectere victoriae. Habet ea de Fabius libro 3. Ad tria Hiles cap. s. Tria sunt. inquies. quae pret stare debet orator, ut doceat, moueat, delectet. Vtiloci. lem autem esse. Tria paucis attingit. ad quae conducunt in primis loci. Primu ad omnia humani alis ac bonarum amu studia. Deinde, ad tractandas res eas. qui nullis et ilianum conprehense sint artibus. Pol tremo, ad prouidentia an uni recteque consultan. kκαταληψia. du. Si Academiae credimus.)Nam Academici ἀχαταληι αν illam sua probant adeo, Academicoru ut nihil certo c5prehedi co nolcique posse arb:traretur. Sed de his rursum lib. 2. ca. q. Socratis ver- Hoe solum scimus. Socrati in more mille aiunt, ut diceret, se hoc unum scire, quo dbum. est et inscius atque omnis scientiae expers. Lactantio visum est, hanc Socratis sententi, De sortuna esseὰωέον. hoe est,incos stentem. quaeque ipsa se iugulet, as nisam couincat. Cran Alexandri, Se sis enim, ut est prouerbio. id quam sit veru, docet Plutarcitu exeplo Ateae regis Scyin apophtheg tharum. is Ateas siue ut quaedam exuplaria Labeato Anteas, Ismenia optimum tibici malis. nem bello captum, tibia canere in conuiuio iusserat. Quem cum caeteri, qui in coaluio eo aderant, ad stuporem usque admirentur. at milia, rex ait, longe iucundior foret vox hinnientis equi. Notum est graeca illud, Aμαθὲς ρρη πως ἰοὶ καὶ rati Iς ιρον, Qua tumuit
Quintilianus md ius d icito, dum planius. Demosthenes de Cicero. N on defuisse qui in horu vita lib. I a. ea. 14. aliquid reprehederint, id constare vel ex Fabio potest, qui ita & in Demosthene multa fit so conficta suisse, se Ciceroni nulla in re optimi ciuis voluntatem defuisse cot. ndit, ut aliorum tamen interim sententia non disi mulct. Notus sane in Demosthenem Gelli lib. II iocu; eius, qui dicebat non ἀνάγκην esse quod pateretur Demosthenes, sed;nvsemius cap '. quo minus dicere posset contra legatos Milesiorii. Iam quae & quanta illi obiecit Aeschines'quae ut maxima ex parte medacia fuerint,omnia tame falsa suisse, mihi ego per . . . . suadere no possum. Quin vero Sc Ciceroni duas illas sellas, qui b solitus esset sedere, M ςrQbiv ii obiecit Liberius: illud nimiru significas, parii integra eum fide fuisse inter Popeiumn h. i. '. . & Caesarem. Ut tacea interim, quod in aperto idem me dacio deprehensus, ita elapsus Uςi tu est, ut diceret, prudentis de cauti patrisfamilias esse, quod emere velit, id se emptura P negare propter competitores emptionis. Sed quis est, cui ignota sint hecyzua qumbus probanda conuεniant, quomodo inueniendum diiudicandumque medium f. argumentum, in quid locus. p. II.
Tando igitur de locis dicituri mus, commodi - fuerit d finire quidsit locus . Id, quo cuncta r
maguis aperto sint, altius repetentes, paulo uberius explicemus. DElam ect nobis paulo ante , nussam rem de qua ambigitur , lsam per se probari posse . quod clarius sane
19쪽
DIALECT. LIB. I. 3Mbitror esse,quam ut ostendendumst.no minus,quam ten bras si visum oculosque admittere debeat, iliato alicunde luminorigere. Relinquitur ergo,quicquid confirmandum est, ex aliquo aliosdem asequi. Nec tamen probandis omnibus ritim ei omnia conueniunt. uuid enim digerenti de optimo ciuitatis quicquid mi
satu,se utilius nesti ea principu unius a rbitrio, quampo rit, quolibet
puli consensu regi profuerit sicire, res irant nec nesub aquapi- ' φ .c seris auid item suadentem Caesari ut inserat besium Pompeio,adiuuerit, ecquid habitent ex aduersa nobis regione orbis terrarum homines, quos Graeci vocant ' Itaque diri mullib.y. serentibus a repraesenti abhorrentia, neque ulla ex parte eon- 'ξ'Τ' iuncta in tituto orationis fisae, dici leti auorsum haec ' Et, Video quid dicas, quid velis dicere non video. auanquam autem sit apud Aristotelem, omne verum vero consentire, , φαμ' neque possint plura vera discrepantia esse: aliud tamen est consentire Esa,aliud fidem astruere. go ut ad alterius con- moJo quod, f mationem aliquidpsit adhiberi, coniunctum quada ra- de quo Ro tione, vetur cognatum esse oportet illi cuiprobando adhibetur: taleque videri , Pt nonsubsistere res sine illo, si affr-
me s. nonsubuerti neges, psit. Id quo facilius accipi psit, ' φρ' erasiore quidem sed apertiore exemplo ostendamus . Videmus in metienda rerum magnitudine ,si duo sint proposita quae aequalia esse vel inaequalia ostendere velimus ,si huiusimodi res sint, ut applicari altera alteri nequeat, accipitur tertium aliquid, quodpsit utraque adhiberi: neque temere illud aut quodvis ,sed quod alteri item illorum sit aequale. Id deinde alteri adhibitu si fuerit, illi aequale, iam aequalia ista inter se dicimus: sin inaequale, inaequalia. uuoniam certum exploratumque est, eam magnitudinum esse proprio ratem ut quaecunque duae cuiquam tertiae sint aequales ,sint
20쪽
inter se aequales, m quarumcunque duaru altera tertiae alicui aequalis sit altera inaequalis ni minaequales inter se. βuorsum haec ut ostendam,quemadmodum in magoud nibus dixi ,sic in omni rerum n ' a 'F.ut quaecunque duo cuiquam tertio consentanea sint,inter equoque esse consentanea. Consentanea autem voco, quorumpsit alterum de altero diei. Vi homini substatiae conuenit in animali, quonia omne animal est DVatia, omnis homo es anima sequitur ergo conuenire i s interse , hoc est,omnem hominem esse substantiam. Et contra quorucunque duorum altersi consentaneum est alicui tertis,alterurisiidens,ea quoq; tersediss-dent. Vt lapidi homini. Lapidi quidem animal dissidet, homini vero couenit certum igitur est,iapidem hominem luter se dissidere. Si qua duo itaque conueniant interse necne, ari. I velisperstitare,sisint ei modi, ut quemadmodum magnid' diiudiς-- tudines diximus applicari no posse,sic mista cosentanea ne
gumentum. an dissentanea,ex gyispervici nequeat,necesse es tertium auquod inuenias, quod alteri horum consentaneum esse certum sit. Idque alteri deinde comparatum, proinde ut illiserit co- sientaneum vel dissentaneum, ita esse intorse ambo, quae propositaserant,mamus. Id tertium,tum medium argumetationis dicitur,quoniam proposita velut extrema duo coniungit,ium quia probabiliter propositis iungitur, instrumetumsest faciendae de isti dei, vocatur argumentum. Hac partem Plutareb.Re excogitandi vel medij vel argumenti, vocant dialeElici ium AI 6ν os uetionis. yltera est pars,quae iudicari vocatur. Ea cuia ο ζ,i,,i .. , di sit,ex praedidia ead similitudine indicemus. Cu mensiuratur eorriPy. aliqua metiendarum duaru magnitudinu sumpserimus, ea
rli eindui est si proba debeat esse, nec se es certaυfirmasit quodsi aut exl., ἡό ...t tendipsit,aut in arctum contrahi, quemadmodum aie