장음표시 사용
21쪽
ristoteles de regula Lesbia, quae ad parieti sectitur fommam, sic ista aptetur magnitudini metiendae, sanx nimissierit. Hocpacto,unum istud cui vel consentanea vel dissidetiaea quae proponutur diximus esse debere, id si opinione soni atque astes tu,no reuera sit unu fallimur argumentatione: euenieto ut quae copentanea esse osteri argumetatione credimus, dissideat maxime contra ero dissidentibus corientanea capiamus. Misi dicamus,aliquod animal es irrationale, homo es animal,ergo homo est irrationalis videntur quide iungi in animali irrationale m homo persticuli est νο esse iri an mal , de quo irrationale dicitur, edi quod dicitur de homine sed nominis tantii ambitu, generissimilitudine iri videri.
uodsi adhibito iudicio legem Istu mi obserues, dicasque,
omne animal est irrationale, homo est animal, ergo homo est irrationalis iam quando pro consentaneis accipiuntur ea quae dissidet,ut omne animal irrationale esse,nihil mirum est,homo animal quanqua consentanea sint,homine tamen irrationale dissidere. Hi ergo certu sit atque liquidsi, id quod in argumentum asseumimin, no facie, sed reuera unu esse,at hibita est inuentioni haec iudicij parsaeui omnis de modis figurarique Istui orumpraeceptio, cautio omnis captiosarum argumetationum,qua faliarias dixere ub ruit. Sed nos de priore ista quae ad inueniendum pertinet, his libris loquemur. Intuente ergo ista quae dixi de ea, no latebit versi esse quod proposuimus,omnia quae vel pro re quas vel contra dicuntur, cohaerere, esse ea quadam ut ita dicam naturae societate iuncta. Res aute numerosunt imme , proinde immen a quoque proprieta atque diuersitas earu uuo sit,ut omnia quaesingulis coueniant aut discrepentingistatim nulla oratio, nulla vis metis humanaepsit coplecti. Ines tame omnibus,
22쪽
tametsissis quaeque di creta sint notu, communis quaeda habitudo, cuncta ad naturae tendunt similitudine, Pt quodere omnibus ubblatia quaedam sua,omnia ex aliquibus oriu-tur causis, omnia aliquid efficin 't lmenio mittas via
rorum,ex esse ista rerum varietate comunia icta capita t ubstantiam,causam, euentum,q aes reliqua mox dicemus, excerpsere. ut cum ad considerandam rem quampiam an si aduertissemus,sequentes icta,statim per omnem rei naturam partes , perque omnia consentanea em dissidentia iremus, Loci cur ap- ω. duceremus inde argumentum propositis rebus accommoda
y 'l' ' iis . me igitur communia, quia perinde ut quicquid dici vita
essest ' de repotest,ita argumenta omnia latrase continent,idcirco locos vocaverunt, quod in eis velut receptu thesauro quodaee: jό omniafacietasides instrumenta sint reposita. No ergo aliud
Partiti Rotol locus,quam communis quaedam rei nota,cuius admonitu,
quid in quaque reprobabilesit, potest inueniri. Sit ergo nobis Otaio ου ' locus hoc pacto definitus.
Quando igitur. Toto capite hoe dieit. Argumeta quibus confirmare aut refellere
volumus aliquid,ea coniuncta modo quoda ei rei esse oportet,quae in disceptationem venit. Iam cum infinita rerum multitudo id faciat, ut sin ulatim ea quae singuli, eoiuncta sunt rebus,explicari non queant. hinc est, quod excellenti ingenio viri,omne hane multitudine in communia quaedam capita digessere. eaque vocarunt argumentora locos, propterea,quod in iis ceu thesauro, atque receptu quoda ,argumenta cuiusque rei eonfirmandae resutandaeve lateant reposta,ut cum usus fuerit, inde promantur.
Vido Plutar ' De optimo rei p.statu. Tres enim formae sunt rerum publicarii, monarchia,aristochum, tu vix eratia. democratia. Suadentem Caesari. Vide Lucanalib r. pharsal. Quos Dγιέονας Homςri. e5tram ex aduerto est, χθων terra. Hine dicti, quod in adueria nobis terrae parte habitet unt enim ij, qui alio vocabulo dictitur ανγίποδες, eo quod contra L 'λΠx. lib. 3 ii, atque aduersa nobis signat vestigia. Lactatius Se Augustinus esse hos negat: asserat August dς ς priter alios multos Plinius de Macrobius. Hodie certo esse a plerisque creduntur. uitate dei, 3. Quorsum haec' Diuus H ieronymus in epistola quadi aduersus errores Ioanis epias. Plin. lib. Macrobius instopi Hierosolymitani,Vetus inquit narrat historia,quida cum returque impetu & volubilitate verborum, causamque omnino idiserte diceret, se non tangeret, prudes somnium. auditor Sc iudex. Bene inquit,bene.sed quo istud tuu m tam benes Quemadmodu ait Aristoteles. lib. s. moralissi. Ta γαρ ρισνδα, ισγος καἰόκκ- Regula Les, ν---σzeλιιβixe ιχοδεέeo κανίν. 'iae τὸ σέ μα τοῦ λ es μινα rh - τα, εχ ι λ μ ν η κανων. Ea verba hunc in modum vertit Erasmus,Siquide infinitae rei infinita item regula. quemadmodum plumbe Lesbiae aedificationis regula. Ad lapidissam transmovetur, neque maciet regula. m
e enim figuram sDicitur itaque regula Lesbia.
23쪽
quoties praepostere,non ad rationem factum,sed ratio ad factum aceommodatur. Communis quaedam rei nota. id est signum, index. Vt enim quondam statuae illae mercuriales,nunc ferreae istae aut ligneae manus, quas crucibus in biviis affixas videmus indicant viatori,qua vertendum sit iter: ita hi loci eum qui inuenire eupiat argumeta veluti manu apprehensum,ducsit eo quo tendita venator is qui incertus vagatur, o tu, quibus in locis serae delitescere solean , raro onustus praeda domu reuemturiat qui latibula earum cognita habet,cui sedes nouit, is et si unum sorte aut altera domicilium vaeuu inuenit: nunquam tamen dilceait ita,quin aliis lustratis locis si non omnino,ctetὸ quadamtenus voti copos redeat domum. Hunc in modu & argumeta inuenire qui velit, nunquam ei ex sententia opus procedet, nisi certos quosda definitosque habeat locos,e quibus ea ceu latebris quibusdam ducantur. Quocirca recte dictu illud, loca esse nota ae signum,quod nos admoneat eorum,quae probabiliter de re quaque in hae aut illam parte dici possint. Porro queadmodum non omne mare omnem gignit pine neque in una quapiam terra omnis herba nascitur. ita neque fieri potest, uti uno loeo omnem in rem suppetant argumenta. iobrem desperadum non erit, si excusio loco uno aut altero paru succedat. Inspiciedi sunt omnes,& quod negabit primus id alter tertiusve, aut etia quartus suppeditabit. Erit fortassis. ca lustratis remn. - - tamen quod sit in rem nostra inueniemus. at ne sic uide abiiciendus erit elypeiis nee arena cedendum.imo vero redeundum ad caput,& per singulos rursum locos eunduvidedumque, si quid sorte prius oculos nostros subterfugerit, si quid minus diligenter ripentum sit. Quod si faciemus, nunquam erit res vlla. in quam non aliquot certe argumenta habere posiimus. qua de re plura libro secundo.
Possum equidem esideri crassiis effusiusique aggressus es Discite esse ictu de rebus dicere, quam vel pro natura ipserum, vel αι bpro more illorum qui ante nos ista tradiderunt. Nee eto qui 'φψ demsum tam rudis veri, ut nesciam posse ubtilius istastiano sique dicionisit nihil alioquifacilius, quamsuae quods
relinquere naturae, de ob curis obscure disserere: contra ve-
,δ magni Fudoris esse, Cerberum ab inferis extrahere, hoc e Labstrusa in rerum interiore reces latentia proferre in lucem, tanquamstectanda proponere. Sed cupio explicare ista meae turbae, id est crassoribus atque harum rem imperitis,quauri LEiis quidem seuperuacuus estpraeceptor. Hestem praehiel de pia
itaque me no dicere modo ista ed vel pingere si res id caperet, di
velsculpere etiam pose: tum quoque pulchre me mari x' ' ς fui putarem,se nonsic etiam mihi ob ista viderer elaborasse ,sed in q*Π4 ,
24쪽
r RODO L. AGRI C. DA INVENT. aliquibus profuturus labor meus,aliquorum essetfludia iuuu-Digressio. 34 rurus e Ouae mens utinam fuisset pleraseque maximisΦpari
apposita. ingenio acundiaque viris. haberemus apertiora illuseriora
que in philosophia profecto omniet Vi enim eos transeam, qui rerum omnium naturam vel au numeros conati sunt, Demoritu, vel ad figuras redigere , ut eos etiam, qui omnia inuolucriso jsEuc' atque ambagibus quibusdam velut m steria texerunt. iam qui obsecuritatem in dicendo secuti, rerum lumen orationis i nebris obruerunt: credas eos ista quaestiebant nolui siprodere, via. m. ' cy reticere nequiuisse. Δὸς Aristotele dicam. Hic enim prope- de Finib. modumsolus omniumpriscae aetatisphilosophorum permansit in manibus, hunc solum qui philosephiae desinantur a tingunt, hunc primum pueri disiunt,huic ultimum enustadium immoritur huc artes omnes,omniastudiorum genera, terunt, trahunt, disicerpunt. Magnus utique vir, quem iure omnis mireturposteritas. Nec enim vel memoriae viri,
absoluendis omnis philosophiae partibus optime desudiis meriti, obiectum quicquam velim: vel laudi, quam tot culo- Aristotelis in rumfirmauit opinio, putem quicquam detrahiposse. Sed vis
' detur mihi dolindii esse, edisse istud animo graui simi homi
nis,ut non simpliciter atque aperte proferret, quaecunque inuenerat:Vt praeter laborem, quem ima rerum esset habitura obscuritas, alia nobis etiam ex ipsosubiiceretur infli cultis, quo necesse haberemus mentem ipsius velut oraculi seus ensem Aristotelem ambiguam, indagine perquirere. Themistius itaque au-ndisti qua thor es, longe aliter omnia foras esse edita ab isto, quam sint libria ςvvlgδ' iami tradita: dementiassimile esse, siquis legendis libris ip
sius steret istius si ententiam consecuturum, Sed quid Themistium dico' se des locupletissimus es testis. Scribit enim quadam ad Alexandrum epistola,edidisses quae adphilos
25쪽
DIALECT. LIB. I. 6phiam pertinentsedperinde tamen, nisi qui ab eo audierine
eadem ista, ac si edita non e mutura. Nos tamen omnes illius nonientelias modo ,sed verba etiam pertinacissime mordicus tenemus,acsiquis mouere quicquam tetet, aut discedat transiersum quod aiunt digitum as eis,non aliter a que qui secatur uruturque clamamus: faciliusque tulerimus,
de mysteriissummaque religionis aliquid auferri. Ego CAristotele ummo ingenio,do trina,eloquentia, D s . t rerum peritiaerudentiaque, ut mel dicam ,summum ist*xςἰ quidem hominem sed hominem tame fuisse puto,hoc est,queo laterentiquid potuerit, quique ut non omnia primus inuenerit,ita aliisposue inuenieri aliqua reliquerit: qui etiam no omnia quae inuenerat,crediderit in vulgus Jdeta no- nunquam fortasse contradita isi dis,quo maximafere ren- Qui Ah. libitantur ingenia,no tam quid in evtiret, quam contra quod alius Fi,dicedum putaret. Plurima ille recili, -a- ει Mettio.
lim aliquid non male. avio iustiorem ego veniam credo i is esse oportere, si quiseerunt, Τμi putarent non utique illi tan- qua copulo usquequat e adhaeresectam esse: neque desuis dbsterarunt ingeniis: cum ingrati sit m inique deparen- ό όὸ...est'
te omnium natura existimantis videri,credere i am omnia dispψω --ussa in uno illo partu essundentem m vera,reliquae posteritati humani generis in omne aeuumsterilem sibi que maneis voluisse. Verum ut de re vfra dicam scripsit de to e..6, iis, eis odio libros, erudite diserte, sicut omnia. sed angustius eurispira A videtur eorum conclusisse materiam. Holuit enim cunEla de I A in n. quibusiunque disseremus, intra quatuor quaestiones contine 4 'si ri. dit quaereretur, definitioΠe est, an genus, an proprium, an accidens. vlsint hae quaestiones eis odi it ne animal rationale,definitio hominis fune homini genus,animale line
26쪽
RODO L. AGRI C. DE INVENT. proprium hominis, docibile essest ne accides eius,album esse. Sane quicquid ulla de re quaerimus, intra aliquod horti qum tuor recidit, neque enim plura sunt,quae possunt ulla de re dici.Sed non id agimus, ut de istu sim re quaeramus sub nominibus idis,quae ab Aristotelesuntpogita. nec enim quaero per, sit ne album, accidens hominis sesimpliciter,sit ne homo albus. Sic etiam,non . sitne definitio defectusseolis, intem
positio lunae interselem asterilsi nostrum ,sit ne olum
hoc illud. Nam fuerunt etiam qui aliud aliquid crederet efised ectum seli, Sic de aliis etiam no quaerimussit ne hominis genus animal, proprium docibile, se perse obline homo animal, m sitne docibilis. Verum hae quae hones omnes,de quibus nos loquimur,quoniam selum id agunt, visitamus,sit ne hoc in illo,ut cu quaero sit ne homo animat,id percontor,insit ne animal in homine, m reliqua in hune modi7. quia etiam insit necne,de accirite primum let quari poterat idcirco iuideri, quod ad has quaestionespertinet, satis esse H. M tau acciuentis tracitatu explicatum. Esset haec aliqua ratio, si sim stςunda. omnia ad octendendum in se aliquid accomodatasunt, recensuisset e ristoteles,cum de accidente loqueretur. Sed neque locos describit, neque numerum i Dum facit , aut nomina .sed deducta ex locis argumenta quae lioni,nositae applicat. Deinde pleraque pro locis ponit,quae nullius propriasunt loci.ut cum dicit, insturiendum esse, quibus insit aliquid omnibus, vel quibuε nullis, id est, de quibus uniuer abier aliquid lirmetur vel negetur. Ea de quibus Ufirma-A AG q. atur, dicit effri ergo definitio,genus, proprium, si videArist. non omnibus infunUIam pleras etiam accideria si debemus '' accidens vocare quicquid non est aliquid trium illorum ) instat omnibus. Nam quod non de aliquibus non negetur unis
27쪽
uersaliter, nihilpropemodum est. quicquid enim sermatur de aliquo etiam diuerso naturae seae negatur. Iam quod dicit, A '- , p. praeseribendum esse disserenti, quas res oporteat vocare vulgus,quas contra: sic etiam . siproposita sit res tenuior ad disi rendum,quo padio ad uberiorem aliquam elabendum sic pleraque ala, quae non res nobis siubiiciunt undepsimus deducere argumetum sed disserentis tantum astus artesque contianent: haud video quo patito ista posimi loci vocari. Duid ere Cavilli su
gat Sed non tamen quicquid disperenti utile est, locus erit. si didicisse multa, diligenter id quod in disceptationem venitperstexisse, contentiosius aliquando aliquid affirmare , locos credere velimus: cum meprioribus illis nemo commode disserere queat,m constans asseveratispersaepe argumenti impleatfidem. dde,qu;d videtur nimis arctos dedisse sines dialecticae,
qui iis quatuor quaesionius terminauit eam. Cum doceat pite s.
enim rationem argumentandi,vel quod idem est probabiliter disserendi dialecticae, videtur tam late distentos habere terminos, qua uni omnia de quibus ratione atque via at qua disseripsit: neque ustam certa dipraefinire materia,fld arma tantu dare,quibus parati instruditi simus in omne jretamen. Sed de his quisque vi videbitur statuat, illud res cius. m. Lipsa conuincit,magni m immensilaboris ese, auulsos ab istis quaestionibus quas ipse instituit ocos,in alium aliquem disserendi usum traducere. Euiqui itaquephilosophiae hodie nomen usurpant, cupiuntque paulo videri dostiores, libros illos legunt quidem: cumi Peripateticos haberise dici ve lint, quae praecipua semper Peripateticorsi fuit laus, de qualis sbet reproposita in vir iuepartem apte expediteque disper
28쪽
RODO L. AGRI C. DE INVENT.d eam tamen ut praestent, multum vita ab i. Di Zara potius ut inquit Cicero inscholis multis Useculis per manus tradita decantant.aua id causa credasieri,nisiid quod opinor dissicissimum est maximique n lotiy,exinstituta Aristotelis locorum rationefacultatem prompte copiosis disseredi expedire Sequuti ergo aliy,certos definitosque in omnem ν-βm dis utidiscere locos. E quibus Cicero in libro quem ad auintum fratrem de orator Gripsit, in partitionibus
Ci*ς φημT' adsilium; uxnerare eo alis putauit. yd Trebatium aut libro uni huic rei destinato,copiosius omnia executus est. Sed vir ut multarum magnarumque artium, ita iuris etiam p
ritus , habita praesertim Trebatij ratione ad que ribebat, qui ipse inter primos ius profitebatur, omnia ex iure ciuili exempla deduxit. auosit, ut nonnusta paulo obsecurio sint, α ''' ' non dissuetis auribus. auintilianus deinde in quinto institutionum, tradidit eos magis quantum videtuo ut obseruatum
aliis sequeretur morem, quam quia putaret ad infiitutum Dum magnopere pertinere. Itaque est videre, ab dialenticis rhetoribusque acceptos locos, permixtos ab eo, min unum ramistius confuseos aceruum. Themistimpori hos Boetius eundem rem tractauerunt. Poetim non aliud ne videtur egisse, qua vi relatum Ciceronem Themistium, quemqueper seprimum, deinde conferret, singulos viri que locos, alterum alteri hinc inde coaptaret Themistium,quipost Boetium soni erunt,malueruntsequi. Omnes tamen satis crediderunt,to- eos vel nominare, velpaucissimis verbis signare, quid essent. Credo quod arbitratisint, altiorem locorum notitiam expe-nitiore philosephia petendam. Haud dubie verum ea sed logum id est,nec omnibus vacat, breuius aptioreque compendis,quantum ad consenam rem necessarium est,id conficipo-
29쪽
DIALECT. LIB. I. 8rest,ut dicatur hic in huiu modi operae, quaesit proprietas v- ni cuium Ego, ut qui in nullim iurauerim verba, ut quisetque placuit author,aut sicubi nemo satis, pro authore ratione iurare in
δε ecutus. Non equidem. σuod melius aliquid essecturu me stri.
I ere,quam maximi isti dotitifimis viri quὶpossim enim Pita tronus effusi uritie ista 't praedixi tradamrassequarque, ut si minus haecΝbtiliter dissutata esse altem, quod voto
meosuissicis,apertius explicata videantur.
Cerbera ab inseris extrahere. Id Herculem fecisse scribunt poetae tragici, qui in Cethς ui ex ab Eurystheo abducedi canis gratia misiss esset ad inseros, Palladii benefieio id quod i 'us ab iniussus erat persecit, quemadmodu apud Homerum octauo libro si ados refert Pallas stri . ipsa. Non dicere modo ista. Vt qui aurium sensu capere haec non possent, saltem visu perciperet. Ad numeros.) Hi fuerunt Pythagorici, de quibux in placiti, philoso Numpti PDphorum ita Plutarchus, Rursus ab alterius auspicatu philosophiae Pythagora, Mnesar th-gori ora ebi, Samius. qui primus philosophia hoc nomine appellauit, princi pia rerum numeros esse censuit, & eorum symmetrias. id est accommodatas proportiones. Ad figuras. Ab hac sententia no ita longe videntur distare ea, quae d isserit apud PIatone Timius. A ristoteles certe tale quidda Platoni adscribit in libris de caelo, aduersus illum . t vi Plato. deri vult docens,corpora ex planiciebus constare non posse. Qui omnia inuolueris. Nitu ni ad Pythagorica illa alludit symbola. Ac vetustissimi quide illi philosophi, si symbola PDeratiora esse philosophiae mysteria arbitrabatur, quam quae temere prosereda esset in in gori vulgum. Qui obscuritatem in dicendo. Horum ex numero tantum non primus sit Heraclitus ille Ephesius, qui&cognome inde inuenit, dictus μοτανὸν apud Graeco, Heraclitu hoe est tenebricosus. Hunc omnes artes Quae enim ars hodie ita docetur, ut non erebro in sulciatur placita Aristotelis y Quanquam hac in re tonae primas tenent quidam Aristoxςlet concionatores, qui ita demit egregie institui credunt rudem plebecula, si quam saepissimh eis in ore obambulet gentilis il le Ot vocant ipsi) Magister. Veluti oraculio Ora. Oraculorum euia enim inuolucris quibusdam obscurari solebant, & huc modum multis imponere. obscuritati Notissima est resp5sio data Epirotarum regi Pyrrho, Dico te A Eacida Romanos vineere posse.Quo pacto & Alexandrum illum Molossum, & Annibalem Carthaginen sem deceptos suisse. reserunt Appianus & Liuius. Adriano quoque imperatori deum consulenti de euentu belli aduersus Parthos, quam inuolute resposum sit,explicat Maiia uia,se. ἱ-ποι γαρ ἰiςι μολεις το ς ὴμ ἀκή-κ φωσι. Eo verborsi sentetia ita reddit Gel lius. A q. χμσι Hvς libros,quos aeditos quereris,no perinde ut areana abstodi Gellius libroto .neque editos scito esse, neque non editos. quonia iis solis qui nos audi sit, cogno- ap. p. q. biles erunt. At si quis mouere.) Conuellere, arguere, minus probare. Transuersum quod aiunt. Id est, vel minimum, tantillum. Similia sunt, latum culmum, latum pedem. transuersum digitum discedere. Non aliter atque. Clamamus inquit prae indignatione haud secus ac solent i 1, quos medici secant, aut cauterio adurunt. Ego Aristotelem. Summus nimirum inquit vir fuit Aristoteles, at non is tamen Censis, Π eui oporteat adhaerere per omnia.Cuius rei triplicem affert causam. Primit, quod qui dol, i gh admocii multa nouit. ita quaedam etia verisimile est ipsum nescisse. Deinde, quod no histotelὴ omnia quae inuenister, putarit esse proserenda in lucem. Postremo,quod maior et eura uiter fuerit contra dic di aliis, quam veri inueniendi. Verum vi. sex in summ
30쪽
Dictata in scholis canere Ciceronis Topica.
eausas enumerat, propter quas topica Aristotelis min' videatur Latis sacere studiosi . Primam quod materiam eorum librorum angi strinimm septent terminis. Alteram. quod non omnia ea enumerat Aristoteles quibus ineste aliquid, aut no inesse ostenditur.Tertiam, quod locos neque describat, neque in certum aliquem cogat numerii. aene nominet quide. Quartam, quod quaeda pro locis ponat, quae nullius proprie sunt Ioei. Quintam, quod totius etia dialectica . nedum horum librorum,arctos ni niu ter. minos esse voluerit. Postremam, quod ta oraque stat apud illii omnia. uti summae dissicultatis sit, ex ipsius quaestionibus ac io , , dissere di usum copiamque parare. Ex his secunda, tertia, & quarta, non ponsitur a Rodolpho ut principalesca sat, sed ut particulae dilutionis cuiusdam . qua Occurrentem dimouet obiectionem.
Voluit enim euncta,&e Fuit qui hunc locu ita acciperex, quasi Rodolphut plura velit elle prς dicata ut vocant dialectica quam quatuor. verum longe aliud agit R
dolphus quod ut intelligatur, nosse debemus.tria esse genera quae itioni. Unum, quo quaeritur an sit res ut sint ne antipodes, sint ne aliquid manes e subterranea tegna. Alterum, quo quaeritur num hoc illi insit. Ut sit necne deus omnipo. ens, noceat an prosit plus eloquetia. Hic enim illud in dubia vertitur, ecquid omni potetia insit in deo. de in eloquentia plus ne insit comodi an incommoti . Tertium, quo ambigitur, quo modo unum alteri insit, nu ut finitio, ut genus, ut propriu, ut accidzns. Q od genus sunt illa,nu animal rationale sit definitio hominis. sit ne virtus genus militiae. la Aristoteles
in Topicis ita loqui videtur, quasi ad dialecticum pertineat solum postremu hoe quaestionu genus, non etiam duo illa priora. Atque hoc est quod conuellit Rodolpbui. putas omnia haec quaestionu genera ex aequo ad dialectici munus pertinere: qua de re plenius libro α. cap. 7. Pleraque pro locis ponit. Quae hic recesset Rodolphus, apud Aristotelem in secundo libro sunt Topicorum. Constans asseveratio. Hoe ipsum Se
Quintilianus docet libro undecimo: im persuadendi costare asseveratione, quae interim plus ipsis valeat probationibus. In utraque parte. Cicero in secuda Tusculana. Itaq; mihi semper inquit Peripateticoru Academiaeq; co. uetudo, de omnibus reb ineontrarias partes dissereui non ob eam causam solum placuit. quod aliter non posset. quicquid in unaquaque re verisimile esset, inueniri: sed etiam, quod et Iset ea maxima dictat exercitat i , qua princeps usus est Aristoteles, deinde 'ui in secuti liint. Eade see me sententia apud eundem Ciceronem est' uinto libro de finibus. Dictata potius veinquit Cicero. verba Ciceronis quarto libro de bonorum ac malorum finibus sie hibet, Cumque duae sint partes quibus persecte ratio & oratio copleantur, Una inuenie di, altera disserendi, hae posteriorem & Stoici & Peripatetici, priorem autem illi egregie tradiderat, Stoici omninone attigerat quidem . Nam e quibus locis quasi thesauria argumenta depromeretur, vel tri ne suspicati quide sunt, superiores autem artificio Sevia tradiderat. Quae quidem res efficit, ne necesse sit iisdem de rebus sem per quasi di ctata decantare, neque a commentariolis suis discedere, Scc. Ad Trebat tu aute. De his Topicis Cicero ipse libro familiarium epistol. septimo, ad Trebatium scribo, Itaque ut primu inquit velia nauigare coepi, institui topica A ristotel ica conscribere,ab ipsa urbe monitus amantissima tui. Eum librum tibi misi, Regu scriptum, quam planissime res illa scribi potuit. Sin tibi quaeda videbuntur obscuriora, cogitare debebis, nulla arte literis sine interprete, & sine aliqua exercitatione percipi polle. Fabius quoque libro quinto institui. de Ciceronis topicis loquens, Et ille quidem inq uit no his exemplis utitur, quia ad Trebat rum scribens. ex iure ea ducere maluit . ego apertiora
posui. Magis, quitum videtur. Haec verba quid sibi velint . planius intelligi potest ex decimo octauo libri cap. secundi. QEo in loco docet Rodolphubtractatum de locis ad solum dialecticum, non etiam pertiuere ad rhetorem.