장음표시 사용
1쪽
formam, quamvist vel maXime vellet, cogi nondum potuerit. Scilicet non fabro laborem, sed fabrum labori adhuc defuisse. Satis habebant viri magni, & antiquitatis peritissimi, ipsos lapides literatos cum orbe erudito communicare. Quo illi autem modo intelligendi fuit & explicandi , nunc hic , nunc illic, ut occasio sereribat , tradere commodius ipsis erat , quam filo
quodam continuo, quae ad universitatem rei epigraphicae lacerent, certis docere praeceptis. Classi-Cos saXorum antiquorum Collectores novimus hos
steriores saxa a prioribus jam edita ne iterum darent, etsi sedulo cavisse velint videri, saepe tamen Reinesenti & Guditis , faepiusque Sponiis, Fabretim , & Donius, inscii imprudenteSque eo dem lapides repetiverunt. quid Τ quod eundem lapidem in eodem etiam opere iteratum passim inVenimus. Νeque vero ulla est Collectio Classica , in qua Omne genus repetitiones majore copia occurrant, quam in Muratoria . ita enim an ea esse erratum non sexcenties, sed millies. 'ipsasque Classes sine necessitate a celeberrimo hoc editore multiplicatas magnae ei fraudi fuisse, studiumque eum epigraphicum antea jam satis implicatum longe intricatius reddidisse , deprehendi. idque ita fore , jam quarto abhinc anno, simul ac primum Thesauri Muratoriam Tomum Mediolano acceperam , ad amicum singularem Ant. Franc. GORIVM , publicum Ilittoriarum Prosessorem , de priscis monumentis, judice Iac. Phil. Torviae, aeternum promeritum, epistola
familiari Florentiam perscripsi. idemque clarissi
2쪽
MARMORA GRAECAE mo atque doctissimo I. I. BREITINGERO, cotilegii Prosessorii societate mihi conjunctissimo, Cum quo jam a condiscipulatu 'μφιλολογω jucundissimum mihi semper fuit quemque in V cum Graecarum originibus in Lingua Hebraea., quam publice insigni cum fructu decem annos in utroque Tigurinorum Collegio docuerat, investigandis mecum , quum Glossarium. Ν. T. Graeco-Latinum adornassem , certatim desudasse gratus aῆnosco in sermonibus familiaribus ali- uoties significavi , pluribusque eXemplis Con-rmavi, ab eodem ad conscribendam edendamque Diatriben quamdam Epigraphicam numquam non incitatus , tandemque permotus. seque hanc pulcerrimi operis sui maculam non
vidit ipse editor praestantistimus MVR ORIVS.quum indices conficeret, Scaligeranis neque n ' mero , neque honitate pares. Potissimum , insuit in praefatione Tomi IV. anno i. e. πέροM scripta, ab honesis Viris ignoscelidum mihi Istero, quod nou paucaι Inscriptioves in hoc opere dederim repetiatag. - Iudicare autem Leelari , quaenam fuerint bis editae, superfluum duxi. Eu in iuce Nominum id visu quisque , dum velit, intelliget. Vtinain indicasset. quotusQuisque enim est, qui de singulis marmoribus ad indicem nominum deerrare rationibus
suis commodum putet 3 sique ad eum, quem indicat indicem , deflectamus , quoties nomina vel una literula tantum variant, spem nostram illusam dolebimus. Quae liberius ita sum pr locutus nulla lubidine obtrectandi nominis M ratoriani : quod Semper honoratum Misae voluisis habebo. Edendo enim Thesauro suo de literis antiquis immortaliter est meritus optimus MVRATORI . A a Verum
3쪽
Verum operi longo fas eri obrepere somnum. Atque ubi plura nitent in carmine , nou ego paucis Offendar maculis , quas aut incuria fudit, Aut humana parum catat natura. Quid ergo eri ρQuod si, quantam voluntatem adjuvandi studii, quod in monumenta antiquitatis eruditae in lapicibus scripta maximo cum fructu impenderetur, in me sentio esse; tantum mihi suppeteret otii& facultatis, de conscribendo Artis Epigraphicae Systemate, nec non de adornanda Bibliotheca Epigraphica commentarer : singularum Collectionum Classicarum Virtutes atque naevOS enam
rarem : quidquid adhuc prodiit lapidum literatorum, quo modo ad unum Indicum accuratissimorum, qui Vicem commentariorum praestarent, Corpus posset reduci, eXponerem : quae in Collectionibus magnis nondum comparuerunt faXa, qua ratione novae collectioni commodissime adservari; quo denique pacto sive jam edita, sive
dehinc edenda, indies magis magisque quirentillustrari, panderem. quae ne ego , qui sinum hoc plures jam annos non sine sudoribus multis volvo , inani jactatione protulisse cuiquam existimer, in memoriam velim revocari antiquissimum versum vicem proverbii, Gellio teste, Celebratum,
Dum illa, quae dixi modo, majoris operae ali- Α quando perficiantur ab eis , quos cura juvandi Ornandique studii lapidarii coquit, V versat in pectore Iixa monebo quid tribus nunc verbis , quod interea temporis ad promovenda rei epigraphicae commoda , ejusdemque proferenda pomoeria egregie facturum esse videatur. Seculo nostro Diariorum
4쪽
riorum literariorum feracissimo in edendo Di rio Epigraphico, a quo alia omnia arcerentur.,& procul abesse juberentur , regionum divers Tum viri aliquot, apud quos, ut apud illustrem Senatus Divionensis Praesidem, literarum nostr Tum decus eximium . Ioannem BOVHIEMUM, curam illustrandae antiquitatis epigraphicae tam
topere excubare vehementer laetamur, mutuasse operas daturos esse, communi consilio si st tuerent, tam mihi videor videre , quam quae culis cernuntur . fore, ut utilissima haec antia quitatis eruditae pars longe certius constantiu
Quare ab his, quae hactenus scripsi, abiens ad ea pergo , quae paginis hisce agere constitui. Vbi primum de Ρrosodia Graeca etsi SVICERI in usum pubis studiosae post nostrum
N. T. Glossiarium Gr. Lat. recudenda costitavi, statim subiit animum , quod in ea eXempla Camminum Graecorum prorsus nulla dentur, Iim scriptiones quasdam metricas haud invenuste posse subnecti. Hac mente diebus superioribus ex celeberrimi Lud. Aut. MVRATORII , in interpretandis potissimum graecis epigrammatis raro Apolline uextro usi, novo sereri in Inscripti num Thesauro quasdam jam selegeram, quum coepi lectitare Miscellinea Lipsiensia nova, in quorum Voluminis I. Parte III. anno MDCCXLII. f ras data p. 4 O - SO9. habetur D. Henrici LELCHII Lipsiensis Specimen notamum es emendationum ad Graecas Inscriptioves , a cel. MVRATORIO essitas. quo doctissimi viri specimine non sine fructu &magna cum Voluptate lecto tantum abest, ut meum mihi consilium aut displicuerit , aut e
5쪽
cussum str potius ad id maturandum & ex
quendum magis sum incitatus. ita tamen , ut mutata nonnihil ejus ratione non Muratoriana
tantum , sed & Lelchiana quaedam ad examen vocari debere statuerem. Omissis itaque titulis aliis, de quibes agere pararam, ad quos Vero LEICHIVS non est commentatus, dicam inpra sentiarum de nonnullis , ad quos MVRAd in RIVS adhaerescit, & quibus lucem adserre alter studet , mihi quoque ante lectam dissertati nem Lelchianam jam selectis. Si aptius quid dixero, gratiam me aliquam ab doctissimis Du viris initurum confido : si quae conjecero , illis minus prohahuntur . ab iisdem meliora & certiora edoceri magni beneficii loco babebo. Dii praeterea , spatiis nimis iniquis inclusus , lubentissime nonnisi ad Editorum magnorum typos proVocarem , quo amplior deque pluribus saxis idisserendi campus mini fieret: lectorum tamen rationibus melius consiliendum ratus necessitatem mihi video impositam, ejusdem saepe marmoris typos diversos adducendi , ut legi & intelligi etiam ab iis possim , quibus magnas &sumtuosas admodum Inscriptionum Collectiones,
quae nostris quidem certe in oris sunt rarissimae, evolvere non licet. In iis vero, quae de aliis saxis dicenda inter malleum , quoa ajunt, &incudem se dabunt, citare saxa, non producere, interdum satis mihi erit. neque dubito, fore, qui nonnulla a me adducenda levia nimis esse judicent : sed hos velim perpendere , non eadem omnibus levia aut gravia videri : in primis autem , quae exilibus eXemplis tradendi occasio subnata est, aut arrepta , eadem me , si locus
exspatiandi datus fuisset, exemplis illustribus,& quae magni esse momenti ipsi concederent, firmata
6쪽
MARMORA GRAECA. r 9 firmata producturum fuisse. Res itaque ipsas ponderent, quamvis levioribus exemplis PMc Ptas aut ProvocataS. INSCR. I. MVRAT pag. IT . Num. 7. t
uum Implessem rivos Iuxta Ipsos, Mengem ipsis Supervixi. Haec, nihilque praeterea, MVRATORIUS: cuius mistis omisss commisse vide. BACIΛIOC , Vel, Ι saepe pro FI in graecis saxis , & Vicistim EI pro I proprium pueri nomen , quiam terminatione habet tertium I oscitanter intru-
7쪽
sum , perinde accepit , ac si Mnλεοῦσι, regibus, legeretur, novumque credidit Deorum Manium epitheton. Pueri parentes una cum filio sepultos finxit, quum nusquam compareat, deceptus , ut Puto, Versus penultimi ultimique vem his προς Τουτομ . quae a 3 parentes male retulit. De epigrammate hoc LEICHIVS pag. 497. haec habet : Λ Ligorio non satis accurate descriptum,
Diis manibus. Nunc Basilius Ego, puer luctuosus . me Macrinus Deeo Patris Macrini, Gl 'cera matris , quae me peperit. Octo cum implevissem auuos, Mensem praeterea riarim vixi.
LEICHIVM duodecim Murainita lineas in sex
vides controiste , chartae periturae parcentem. versu ejus a. & 3. UΘε vitia operarum sunt. pro civ. Θεοις κα οιχθονίοις emendare su-Pervacaneae curae est. Vt in titulis Latinorum
sepulcralibus formula initialis DIIS MANIBUS.
interdum integre exscripta, longe autem saepius initialibus tantum vocum literis D. M. notata, notissima est : ita Graecorum fuisse formulam Θεο κ ΚἀΤas νίοις nemo nescit, eamque nunc e tense scriptam , nunc nonnisi sigiis Θ. Κ. indicatam. Scaliger indice primo Gruteriano quatuor exempla adauxit, quorum tria plene exscriptam, unum
8쪽
- unum fglis tantum expressam formulam hanc dat.
haec in Holtheniana horum indicum editione ita
- Ηolthenus in praefatione sua. At quartum quoque saxum a Scaligero adductum, ab Holtheno, quod numeri 946: 3. fallebant, subtractum esse, in Holtheni editione indicio nullo liquet. quo exemplo , cujus similia sunt, quoties in pluria hus Scaligeri saxis eadem voce adlatis, veri &falsi numeri una occurrunt , cognoscas , quo loco habenda sint haec ejusdem praefationis Hol-thenianae verba. Vuoties offendi, quae nulla mea arte emendare valui, i lium reliqui, implendum tibi, cum in ea rucideris , quae me fugerint. Ρro vitiosis Scaligeri numeris 946: 3. demto Centenario numero 846: 3. restitui oportere mihi jam pridem notatum, quum Scaligeri indices utriusque editionis inter se contuli. Etsi autem maxime si lita sit formula Θεοῖς κούα ονίοιe, eam tamen pro Eε- κΘονίοις in saxo nostro reponi minime est OPUS. Θεοι enim iidem, qui κα'Ex probatissimis auctoribus graecis magno id adparatu jam adstruxit H. Stephanus in Ilies Ling. Graecae T. IV. p. M. C. D. E. qui quum hoc
nobis otium , fecerit, graeca marmora ad eandem rem advocabimuS. βασιλῆα, vel μπιλέα, nominat marmor
Herodis Attici a Casaubono prius, qui Her dem inde regem Musis invitis procudit, postea a Salmasio, qui inferum regem Plutonem intelligendum optime docuis , eruditissimis libellis illustratum , datum quoque ex in Τοψω a Spon. Misc. p. 322. XΘονιων Θεῶν mentio etiam in geminis columnis ejusdem Herodis Attici, a Salmasio
9쪽
masio hac quoque de caussa memoratiS. qu rum nos alteram pro ea copia i. e. pro inopia, quae in typographeis est , ciamus, ut possuntus,quaudo, ut volumus, minime licet. damus spatium compendifacturi versibus continuis quinque aut sex , quae columnae dant versibus brevioribus XXV. aut XXVII. ODENI SEMITON META-
Columnae etsi in Grutero exstent 27: I. & Sc
ligero materiam dederint digressionis doctissimae. ruam Animadversionibus in Eusebium intexuit, e literarum Ionicarum origine ; idem tamen
Scaliger Xμων Θεων indice Gruteriano primo, seu Deorum , ex Grui. 27 : I. non meminit. Quas modo memoravi columnas duas, in iis non XΘονιων, sed legendum esse,
ecquis est, quin existimet, si inciderit in MVRATOR. 99: a. ubi columnarum illarum alteram E αιris. P. Monsavcouio dans planissime exhibet KATAx-NIΩN ΘΕΩΝ , hancque notam subjicit. Jam pridem hanc ediderat Grutems pag.
27. HIun. I. Correctiorem posea dedit mussau viris ,
B ignis Graecae linguae , V eruditionis Graecae magiser. Hoc tanto magistro num dubitabimus Gruteri textum sollicitare , eumque contra ο όρην Smettum pagina operis Smetiani quinta aVersa num. 3.) corrigere 3 Muta id omnes prohibessimi. vetat etiam quam maxime MontDummus ipse, qui in Palaeogr. Gr. lib. II. cap. IV. pag. 33S. ambas Herodis Attici columnas aeri incisas siliens Φ-NION SEON omnino dat, quomodo & Gruteri
typus Smetianus habet, ad ἀρου τυπον ipsum descriptus.
10쪽
scriptus. Pag. demum I I. Monifauconius,qm morido inscriptio illa, priscas Ionicax literas referens, Columnis incisa , vulgari conscribendi genere legi debeat, characteribus graecis minoribus sic
καυχΘονίων Θεων. Abeunt in nonnullis lectiones Montlauconii ab lectionibus Scaligeri in Animadv. Eusebianis p. I IO. inprimis etiam in voce, qua de agimus : quod enim Scaliger χΘονίων,
facti sui rationem dans. o in his columnis ubiaque ponitur , Ω nunquam : cet. Ohodque --
gidarius est καλι eoinpolitim mice de vatim hac ratione ΦΘΟNION pro , inferorum , vel manti s ubi etiam vides literam X omitti. Quia
hiis sua haec probat Montlauconius, ii num m gis aegre sibi patientur persuaderi, eodem modo in saxo Ligoriano , ΚΘONIOIC exhibente , κα*a praepositionem in voce composita initiali litera K1ola designari: ibi etiam nos videre literam X omitti. ita pulcerrime exiret Leichianum κα' αὐοις. Sed extra jocum; nondum adduci po sum, ut credam, in Viae Appiae columnis, Omnes ad unam voces literis suis omnibus plene exscriaptas habentibus , unum ΦEONION duplici an malia deformatum esse ; tum sigia alibi nusquam invenienda, Φ pro ΚATA ; tum omissione literaex , quae sine flagitio omitti non poterat. inum Monifatimuitis ipSe cum iis faciat, qui credunt, Herodem Atticum virum doctum, & antictuit tis amantem , qui tempore Trajani & subsisquentium Augultorum diu floruerit consulatum etiam Romae gessetit anno V.C. 89 S.IOst