장음표시 사용
361쪽
& de re iudieata, in causis. Pluries clamaui intantum ,
quod de hoe suit sermo in Concilio Viennefi,quod optarem,quia Curia reciperet vigesimam reddituum Cleri inicorum totius orbis, ad substentationem Papae, & Cardinalium,& nihil exigi, vel recipi posset pro seruitiis praelatorum,quod promouet; exceptis taxatis salariis laborantium: puta scriptorum, & similium, & tunc prouide- .ret Legatis , & Nuntiis, quos mitriti de praedicta quota, S abstineret ab exactione fructuum primi anni. Exactionibus decimarum,& similibus, quae modo pullul ane. Sed deliberauerunt Praelati in Concilio, non facere, & sorte bene,quia tanta viget insatiabilis cupiditas, quod si hoe fieret,& istud,& illa perciperent. Quibus verbis collatis cum illis , quae posuit Glossator praedictus : apparer, quod idem glossator, ubi Ioannes Andr. dic1t,quod optaret nihil exigi per euriam Romanam pro servitiis pnaelatorum quos plomouet, idem glossator de suo capite addendo,falsis dixit, pro commuis nibus seruitiis,& fructibus primi anni, cum textus Ioannis Andreae non habet verbum, communibus, neque
verba, & fructibus primi anni. Et inferius ubi I oannes Andr. dicit similiter optauisse, quod Curia abstineret ab exactione fructuum primi anni, & decimarum, &c. dictus glossator, loco illorum verborum , ab exactionestuctuum primi anni, posuit verba, ab annatis coniundendo hoc modo communia seruitia, cum annatis. ω fiuctibus primi anni,cum Ioan. Andr. in principio dixerit separati in de seruitiis, & inferius sciens, quod reserant diuersae dixerit de fiuctibus primi anni, quorum loco ut dixi subrogata est dimidia Bonifaciana, de qua
non potuit loqui Ioan.Αnis. cum nondum natus ejet Bonifacius. 2o Tertio loco accedit etiam auctoritas Concilii Con.' stantiensis , in quo expresse commune, & minuta seruistia, & Annatae fuerunt approbatae, quod colligitur hoe modo. Die sabbati 3o.Octobris anni Domini i in &in quadragesima eiusdem Concilii sessione, sub hoe eiatulo . Relarmationes fiendae per Papam una cum Cou. cilio, ,
362쪽
ellio , antequam Concilium dit solitatur . Ponuntur deincem,& octo articuli, super quibus facienda esset resormatio ecclesiae in capite, di in membris,& Curia Roata na Primo, de numero,qualitate,& natione Cardinaltu. Secudo de reseruationibus Sedis A postolicae. Tertio de. Annatis, communibus seruitiis,& minutis . inarto, de Collationibus benesciorii,& gratiis expectatiuis.Quinto, de confirmationibus electionum. Sexto, de causis in
Romana curia tractandis, vel non Septimo, de Appellationibus de Romanam curiam.Octauo, de ossicijs Ca celiariae,& Poenitentiariae. Nono,de exemptionibus,&ineo orationibus tempore schisnaatis factis . Decimo, de Commendis. Undecimo,de fructibus medii temporis. Et sic de singulis usque ad decem , Sc octo. Deinde creato interim Papa Martino V. insessione quadrage materia,die a I. Martii,tunc sequentis anni r4I8. habita, fuerun* facta decreta reformationis, super nonnullis ex dictis decem,& octo articulis; & inter alios, supellito,de exemptionibus,& illo, de fructibus medii tem- Poris,quos in decreto desuper edito,Papa Martinus appellat fructus beneficiorum vacationis tempore obuenientes; de quibus dictum erat in undecimo articulo ciendae resormationis praedictae.Et nulla habita menticine Annatarum, & seruitiorum praedictorum, postremo loco in fine eiusdem 4 3.sessionis, ponitur decretum huiusmodi,videlicet, Martinus, cte. Decernimus, & declaramus,sacro approbante Concilio,per decreta, statu a S ordinata,tam lecta in praesenti sessione, quam concordata cum singulis nationibus eiusdem Concilii, super articulis contentis in decreto,super reformatione fienda die sabbati o. mensis Octobris proxime praeteriti,pro mulgatoc; fuisse,& esse iam satisfactum Ex quo decreto, Per necessariam consequentiam infertur, quod circa annatas,& seruitia praedicta,& certos alios ex dictis Ι 8. articulis, super quibus non fuit factum decretum aliquod ι Concilio placuit,quod remanerent in status prissino;quasi non indigerent reformatione; alioqui verba illa,quod decreto, super faciada reformatione,public
363쪽
to,erat satisiactum, non fuissent vera; quod non est M.
a r inarto,& postremo loco stat pro validitate semiti
rum, & an natae, de quibus loquimur,commimis uniueris De Christianitatis praeterquam nationis Gallicanae cosensu , usque in praesens etiam reprobato Concilio Basiliensi, ut inferius loco suo dicetur, continuatus. ta Ex quibus quatuor, de quolibet ex eis;cum satis pro bata vi teatur MIe tui titia, cominu nis,& minutorum seruitiorum s pros quendo,quod pollitici sumus ; idem de
mon strandum est probari per eadem argumenta, de dismidia Annata Bonifaciana. Ergo suppo ita iurisTriari maritia propositione; quod sunrogatum censetur Esse eluidem naturae, cuius erat illud in cuius uocu in suit si ibrogatum ; subintrat primum argumentum antiquiatatis immemorabilis, cum vi antea probatum est reseruationum illarum,fructuum primi anni in quarum Ioeum sueeellit dimidia Bonifaciana non habeatur inia
si memoria et itidem ,& secundum argumentum de a Probatione eoncilii Viennensis, ubi Ioan . Andreae dicit, fecisse proponi mentione exactionis fructuum prim anni, tanquam rei antiquae & notae. Cum autem an-
nata Bonificiana ut saepe dictu eli non excedat dimidiam , proculdubio tenendu est, quod Patres illi Conincilii Vietinentis, prout dimiserunt intactam exactionem cinnium fruetuum 'i i mi anni, multo facilius , & liben- eiv. id fecissὴnt de dimidia. Tertio vero argumentum de approbatione Conci- Iij L .onstantietilis. dubiu non habet, quin procedat etiaps' annatis; postquam in illo tertio articulo expresse ac distincte scriptum est de annat: s.comituanibus seruitiis, ct minutis. Et dieetidum est, Patres illos, stib vocabulo de an natis, voluul e itelligere de dimidia Bonifaciana, quae iam vigintiquin clue annis antea fuerat a Bonifacio
instituta,& exigebatur. . . . Y s
cuartum quoque argumentum , de communi consensu omnium , circa annatam Bonifacianam, cxceptiSGallicana,& Anglia nationibus, continuatio, pari modo in
364쪽
do in ipsa Bonifaciana locum habet: quod inserius in
refutatione argumentorum pro parte contraria facto ruiti latius patebit. dia 3 Primum ergo pro parte contraria argumentum sumptu in fuit ex auctoritate egregii Theologi quem semper honoris causa nomino ioan. Gersonis e cui non oportet responsum aliud dare; nisi detegere , quod bonus vir deceptus fuit in iacto ab illis,qui materiam contra annatas in Concilio proponebant: qui, & omnes alii successive illos imitati, praesupposuerunt exeactio. nem annatarum,& seruitiorum praedictorum esse simoniacam ex eo , quod Papa, quasi ex eo iuractu, pro collatione beneficii exigat illam pecuniam contra euangelicum praecept im e Gratis aecepistis,gratis date Immo nonnulli, scurriliter quodammodo exagerando male iam sunt , aut si dicere , quod Papa illis , qui maiorem sim mam offerunt; faciat vacantium beneficiorum eoulationes: Quae omnia sunt falsa,& vel ab ignorantia facti, vel a malitia prosecta; cum rei veritas hoc modo se 'habeat:& videlicet; quia stante lege, seu quae idem valeo antiquissima consuetudine, quod vacantium Episcopatuum,& Monasteriorum Papa,& Collegium Cardinatium ex frictinus 3 rimi anni, sub nomine communis,di minutorum seruitiorii, debeam habere illam summam,quae ut antea dictu estθ pro tertia veri valoris parte,in libris Cameret iamdudum taxata est,& inseriorum beneficiorum, Papa debeat habere dimidium; Quia onerosum erat prouinciis, & ipsis soluere debetibiis officiucollectoru,qui pro illis exigendis antea in ipsis prouinciis morari eousueti erant, quasi tacita qua ua omnisi contietione,paulatim introductu ,el ,ut 1ili qui ad Episcopatus, aut Monasteria φromouebatur ; & qbus de aliis beneficiis per Papa prouidebatur, deberet ilia hahere ominnes illos fructus,& soluere illoru pretium. Et sic est quiadem emptio, & vonditio, non tamen ipsorum beneficio. Tum, sed illius portionis fructuu, quae debetur Papae , dc Cardinalibus.Quae selutio,i fiat duntaxat ratione dictorum seu u,dc non ratione prouisionis, vel collati
365쪽
nis beneficiorum,patet,quia prouisio, α eollatio libere praecedit neque unquam propterea impeditur expeditio supplicationis;sed quando prouisi expediunt litter
bullatas: tunc iuxta obseruatam consuetudinem praedictam,soluul.Et si nunquam expedirent litteras, prout cotingit multis, qui litteris non expeditis cedunt in aliorufauorem, illi sic cedentes , aut sine cessione litteras non expedientes, nihil solliunt;& tamen verum est,quod eis fuit prouisum. Idem probatur alia ratione, videlicet squia si eontingat idem beneficium, siue illud sit de maioribus, siue de minoribus, uno anno bis vacare, ει illud successive duobus conferri; annata , & seruitia pnaedicta non exiguntur nisi semel; propterea, quod illo anno fructus non colliguntur nisi semela Item illis qui docvnt alios esse in possessione intrusos: vel quod ob aliud impedimentorum non sint statim habituri possessionem; relaxantur litterae sine alutione,fieta dumtaxax obligatione de soluendo, dum habita possessione, percipient fructus; sub qua conditione relaxantur etiam litterae omnibus aliis,quibus facta sit gratia beneficialis,sub aliqua conditione de certo corpore beneficii s ut sunt regressus, di prouisiones etiam simplices , ubi fructus alii ianv xe
seruati: Sed etsi non omnes fructus alii sint reseruati, sed illorum eerta pars,aut super illis certa annua pensim ille eui collatum est benescium,tanto minus pro annata vel eommuni seruitio soluit.quanta est pensio , vel fruetuum pars alii assignata . Dixi autem de certo corpore beneficii; quia pro gratiis,ad incerta beneficiorum corpora, ut sunt expectat tua ,reseruationes, S abaes miles, nihil soluitur,neque praes a tur obligatio de soluendo in futurum. Itein,&pro benefici js coin permutatis, .cuiuia cunque sint annui redditus, & pro illis, quorum Valor non excedit et q. ducatos quocunq. modo illorum fiant prouisiones, prouis de illis nihil soluunt, neque promittunt; atque hoc adeo verum ei quod dico, ut quoniam diitributiones quotidianae strictio tute non intelliguturesse fructus et ideo pro illis non soluitur an nata S ita Vecontingat innumerabiles prouisiones . Canonic tuuin
366쪽
expediri, eum expressione, quod mictus non exeedune, . dueatos : & pro eis non soluitur annata: quorum taemen distributiones quotidianae, sint magni valoris, aliae ibi quingentorum, S octingentorum ducatorum, Qui omnia, remotis Sophistarum ambagibus, per euid etiam facti demonstrant, quod soluti nes praedictae , non sunt ordinatae, neque fiunt pro ipsis benefici js, neque pro illorum prouisionibu sysed duntaxat pro illa portione fructuum primi anni, quae iuxta pradicta dcbetur Papae ,& Cara inalibus . Quae si ita es. intellexisset Ioannes Gerson;proculdubio mittati istet sententiam; dixissicique solutiqnes praedictas no esse simoniacas. Qua in re facit mihi testimonium ipse idem Gersen, qui in tractatu, de statibus Ecclesiastieis , ponit sex considerationes de statu ammi Pontificis, & DD. S. R. E. Cardinalium; Ee pro quarta consideratione ponit haec verba. Status pretindictus potuit,& potest in subuentibnibus temporalis, &honeste substentationis praeselibere decerto modo, vel quota subuentionis, sicut Praelati,vel Curati inse:iores, respectu subuentionis factae per subditos in oblationibus, decimis . & similibus ; etiam ubi status praedictus aliunde dotatus esset,ex patrimonialibus bonis, vel alijs;
quemadmodum in Priaelatis dicimus, & curatis : Et prosequendo , ac proprius ad annatas accedendo idem Ge son; pro quinta consideratione ponit haec verba . Status praedictus, dum recipit. & quaerit subuentiones consuetas in obligationibus, decimis, vel annatis,& similibus; non debet eo ipso de simoniaca prauitate notari, nisi forte vitium aliud executionis modo concurreriis quod vitium eorrigi debet, non obinde status minui, destrui culpari,vel iuribus aliunde debit defraudari sicut ab . infirmo tollendus est morbus, non subiectum, vel compus destruendum; oppositum vero pertinaciter imp
netis, notando generaliter de simoniaca prauitate, mistum statum istum, temerarius esset , nec serendus.Talia
cum sint ipsius Gersenis verba, elarum efficitur id quod dixi, eum suisse in Concilio Constantiensi ab impugn*ntibus annatas qui tamen non fuerut nisi quidain ex ipsi. Z natione
367쪽
natione Gallicana deceptum;arbitratumq. exactionem fieri simoniace ratione col tacionis:& quod nomen priamorum fructuum , & an natarum esset praetextus quaesitus ad palliandum sinioniam et quod , cum ex praemissi mihi videar probauisse falsium esse; sequitur quod seri- .
tentia Gersonis stat pro annatis,& no contra eas. Quod
etiam colligi potest ex illo eodem tractatu,de simonia, in responsionibus quas iacit ad trex primas obiectiones praecipue vero ad primam: format enim obiectionen per haec verba Sed opponitur primo,quia sicut exant qua lege,decimae decimarum debebantur sumino sacertati a Levitis. sic non minus in lege no ua debetur haec doeimatio,vel stiliciens reeompensitio facienda per inferiores ipsi Papae. Haec autem recompensatio videtur
rationabilis,quod fructus primi anni a quolibet nouiter beneficiato persetuantur:quoniam in hoc Papa seruit ecclesiae,& ita propter hoc officium in promouendo honunes debetur sibi pro substentatione condereti sui status: Et ad hoc tam personae,quam beneficia possunt onerari. Ita Gersta format primam obiectionem 3 ex cuius verbis etiam dispicitur eum suisse deceptum in quota: vid licet quia praesupposuit, quod exigerentur fructus primi anni absolute,& sic omnes; quivi ex antedictis patet esse falsum. Et subinde idem Gerson, completis septem obiectionibus, ponit suas responsiones et quarum prima est sub his verbis, videlicet.Respondendo talibus obiectιs dicimus primo,quod inserunt,& concludiit aliquas velitate: Vt.quod officio Pape debeatvrbe elum D . sciens,& condecens;&quod ab inferioribus ei debetur
subsidium,& quod iuud subsidium potest vel potuit de
bitis eircunstantiis obseruatis aecipi super fructilius inferiorum beneficiorum ubi non est aliter facta ripae sussciens prouisio, si e prima obiectio satis hoc coneludieram ex iure diuino, quam naturali, praesipposito diuino: Sed quod fiat exactio ves extorso, sicut conclusio lo, quitur, ratio non eoncludit. Ex quibus apparet, quod ipse Gersen non improbauit,quinimmo appresMiruit --
nata ,si non fierent sitiit loFebatursia in uso; quae
368쪽
eonclusio superius pollia, ponit extorsionem fieri a b neficiando, causa prouisionis beneficii, & simoniace εquod probatum fuit non esse verum. 4 Seqititur obiectum secundo loco decretum Concilii Basiliensis,quod in hoc articulo nullius est auctoritatis, eum illud quoque fundamentum suum fecerit in talia
ratione simoniacae prauitatis; prout etiam interpretatur
Cosmas pnedictus gloilator pragmati eae; Nee alia in illo adducitur ratio propter quam Basilienses ipsi potuerint, vel debuerint tam paucis verbis tollere adeo anti qua,& a duobus Contaliis antecedentibus permissa Papae,&collegio Cardinalium iura. Qu propter decretum ipsum tamquam spurium , & in seditiose conuentu natum,a nulla natione praeterquam a Gallicana)suit receptum: quinimmo a Germanis, qui illud ab initio receperant,tanquam tale fuit expresse repudiatum, accepta ea per ipsa in Germanicam nationem, mediantibus pro
ea Federico Imperatore,& aliis Principibus ex una , &ex altera parte Ioanne Cardinali sincti Angeli, pro Papa Nicolao Quinto, concordia quoniam pluraeontinet capitula; illa seerunt appellata . Coneordata Germaniae,& usque tu praesens obseruata fuerunt, S obseruantur; & quo ad annatas, ex ipsius Nicolai Papae desuper expeditis litteris haec sunt verba. Placet similiter nobis,quod eirea prouisionem dictae Sedi ordinandam, modus annatarum hoc modo currat e de ecclesiis eat hedralibus omnibus , εἰ monasteriis virorum dnntaxat vacantibus. & vacaturis soluantur de fructibus primi anni a die vacationis , summae pecuniarum in libris Camerae Apostolicae laxatae; quae omnia seruitia nusicupantur,& si quae excessiiue taxatae sint,& quod prouideattir specialiter in grauatis rationibus secundum qualitatem rerum I temporum,& regionum,ne nimium priae
grauentur, ad quod petentibus dabimus Commissarios in partibus, qui diligenter inquirant, & relaxent. Taxae autem p dictae pro media parte infra annu a die habitae possessionis pacificae,totius vel maioris partis soluantur, de pro alia media insta annum sequentem. Et si infra
369쪽
annum bis, vel pluries vaeaverint,semel tantum solu n. tur,nec debitum huiusmodi in suece rem in eeelasia, vel monasterio trans cat. De caeteris vero dignitatibus, personatibus,officiis,&'beneficiis secularibus, ac recu- , laribus quibuscunque quae auctoritate dictae Sed is conseretur, vel de quibus prouidebitur praeterquam vi- .gore gratiarum ex nectativaru :υ,aut causa Permutati nis stliinntur an natae, seu medii fructus , Iuxta taxana solitam, a tempore possessionis infra annum ; & debia tum huiusmodi similiter in successorem non transeat sed de beneficiis , quae valorem viginti quatuor floreuorum auri non excedimi, nihil soluatur.
Hoc modo Germani ut dixi tanquam spurium re inpudiauerunt Basiliense decretum; quod alii nunquam receperunt: Nam Angli continuauerui t soluere commune,& minuta seruitia sicut antea et Dimidiam vero Bonifacianam Angli nunquam soluerunt,quia illius loco halis visum fuit summispontificibus habere vectigal denariorum, Sancti Petri nuncupatum; De quibus demnariis Sancti Petri Vieentius Historial. qui scripsit a . nis trecentum iam praeteritis lib. a .eap. 36.de Pontifiω catus Leoni IIII.loquens,ait:Hoc tempore Angliae Rex 'Adeuthis , qui primo totius Angliae monarchiam oblanuit Romam perrexit, & eor in .Leone Papa, Sancto Petro tributum, quod usque hodie in Anglia seluitur , scilicet de una quaque domo nummum argenteum per annum obtulit.Ioannes autem Nauclerus, in α'. genexatione sitae elonooraphiadi, de eodem Leone Pontifice scribens dicit, Sub hoe Leone suit in Anglia Edeluul'Phus, qui Regnum totum acceperat: verum solo occidentalium Saxonum Regno sibi retento,eaetera restituit aliis et heimas Eructuum Deo, & Beatae Virgini offerri iussit; mam deinde prosectus, eum filio minore AI-fredo, ad Leonem IIII. tributum duorum denariorum a singulis exactum domibus, beato Petro primus obtulit. id quod,& hodie quaelioribus Apostolicis eo mis sit pensitari selet. Seripse autem hie dictam suam cro. Uraphiam, usque ad annum Domini ius, Detquet in . his d
370쪽
his denariis sancti Petri, S eorum eoliectoribus locuto sint Innocen. II . in eap. auditis. de praeserm& Alex. III. imeap. ea quae de eensib. ubi Homen.dieit, legi in historia Anglicana, quod Angliei deuiserunt, & promi r serunt dare Ecesesiae Romanae quolibEt anno certam sionem;& vocatur haec datio, visitatio, sue denarii beatisti Petri retus autem vectigalis pensitatio , eontinuata estusque ad tem is quo Henricus VIII. Angliae Re Papin Clementi V11. subtraxit obedientiam. Aliae vero natio nes, oeepta Gallicana de qua inferius dicetur omnes eontinuauerunt soluere, sicut ante ipsum Basiliense Concilium consueuerant; accepta in ipso Concilio Constantiensi eoncordia, eiusdem tenoris , qualem diximus po stea Germanos aceeptauisse, sub Nicolao v. Hoc auin rem in ipso Concilio ita sactum esse, inter alias nati nes, & Martinum Papam ibi electum, probatur ex vitiamo decreto I. Sessionis eiusdem Coneiiij; & ex Co silio Geminiantis ubi ponit eoneordiae verba. Fuerant
autem in ipse Constantiensi Concilio factae huiusmodi
concordiae, ut patet ex superius relato ultimo decreto , quadragesimae tertiae sessionis: Ubi dicitur buretinuν. Re. Deeernimus, & declaramus,sacro approbante Concilio, per decreta, statuta, & ordinata,tam lecta in praesenti Sessione, quam eoneordata cum singulis nation
bus eiusdem Concilii, de quae in nostra Cacellaria poni volumire, ει litteras in forma publiea , sub sigillo Vic
eancellarii volentibus contici, atque tradi huie sacro Coneilio) super artieulis contentis in deereto super resormatione fienda, die sabbati 3o'. mesis Octobris proxime praeteriti promulgara, fuisse, & esse iam satisfactum. Et quoniam videtur faeere ad propositum, libet hie inserere partieulam orationis, Quam tune ad Henri eum VI. Regem Angliae habuit mimis ab Eugetito pontifice legatus Petrus de Monte Iurisconsultus egregius ιqui postea fuit Episcopus Brixinesi di cuius in iure habemus Repertorium illud insigne, appellatum, Reper