장음표시 사용
351쪽
ae minutorum seruitiorum,debitorum ratione temporist. praeteriti ; quae remittuntur pro medietate,soluentibus aliam medietatem infra sex mentes, quae debita soluantur eolteistoribus in Gallia, qui tamen ni,n habeant alii quam coertionem; vel alibi ubi Dominus noster dispo
Proxime autem re eitata constitutio Gregoriana, liret pro quinquennio tantum facta suerit, usque in praesens eit obseruata; excepto illo tempore quo viguit pragmatica sanctio; de qua latius erit inserius dicendum. Hin que ia eaneellatia Apostolica inolevit distinctio Ecet istarum, S: Monasteriorii in Regni Franciae, si sint ut ipsi loquuntur in patria reducta, vel ne. Intelligunt enim,else patria reducta omnes illas Dioeceses, quae tepore fa- praedictae constitutionis Gregorianae, erant sub temisporali dominio Regis Francia quae habentur indice Riphabetico,in libris ipsius Cancestariae descriptae. Animaduertendum est pariter, 'quod inter dicta sex gravamina praelatus Carolus V L minus posuit dimidia an natalia a Bonifacio IX. ut antea dictu me it, instituta. nec enim opes erat de illa mentionem facere, quae non a praefato Benediisto, sed ab illius aemulo Bonifacio suerat instituta; i&ad ipsum Fraciae regnum nondum peris' venerat. paucis enim annis antea fuerat Romae per B ni factum edita , quo tepore Auinioni sedebat Clemens VII. Antipapa,cui tanquam vero Papae obedientia praestabant Galli, prout certo tempore praestiterunt etiam Benedicto,de quo supra dii tum est, in locum dicti Cleo mentis defuncti,suffecto. Suat autem ipsius Bonifacianae constitutionis pol p rooemium verba haec: Ad instar etiam nonnullorum praedecessorum nostrorum Romanorum Pontificum, qui primas an natas nonnullorum beneficiorum ecclesiasticoru,dispositioniApostolicae rese uarunt medietatem fructuu,reddituum, & proventuum primi anni,omnium,& singulorum beneficiorum Ecclesiasticorum, singularium,& regularium. eum cura,& sine cura,exemptoru,& non exemptoru , etiam si dignitate
' Personatus,& ossiciuac cauonicatus,& praebedae, etiam
352쪽
O Canon Ieatus, Sc portiones EecIesiarum, In quibus certus Canonicorum numerus , & praebendarii in dillinctio non habeatur , existant: dc qiribus in antea prouidebitnus , seu specialiter prouideri mxndabimus : de
quorum collationes ; institutiones, seu eleetiones confirmati mandabimus, ac certis impedimentis non Obstantibus, valere decernemus: necnon etiam hiuuta di beneficiorum, quae expectantes vigore lure rarum ex pectati uariun , sub quacunque serina eoncessarum ei sidem, dum vocabur,canonice acceptabunt, necno etiam aliorum quorum Mite beneficiorum huiusmodi, ad quae qui eligemur , seu praesentabuntur, confirmationes. & institutiones auctoritate Apostolica consequenturiailpositioni Apostolicae reseruamus, illosque praedi- Camenae, oro huiusmodi honeeibus commodius supportandis, applieamusEt breuitaris causa omissis multis elausulis, inserius declarat, dictam mediam an natam se soluendam ex omnibus emolumeti distributionibus panis,& vini exceptis quodque si pluries infra annum
cogitant beneficium vacare, non propterea pluries, sed semel tantum,dicta media an nata percipiatu e Et insu. per, quod ea reseruatio non extelatur ad beneficia, quorum fructus, &c. annues valorem 24. florenbrum auri
Io Ex cuius constitutionis verbis. aliisque superius reeitatis clare patet, id quod antea dixi, mediana an natam praedictam quae a tempore dicti a nisaeli citra , exacta stit, & exigitur, divorsam esse speetem a communi, Seminutis seruitiis: & quod ante dictam Bonifacii tonstitutionem, sub appellatione an natae, seu annatarum , non comprchendebantur, neque intelligebantur comprehendi dicta seruitia commune & minuta; sed selum morido illi fructus primi anni beneficiorum vacantium intra certum temnus, quos Pontifices sibi consueuerant reseruare. Et illa vere appellari poterant Annatae, cum re seruatio fieret de uniuersis fructibus primi anni: Et con-4equenter,τ improprie dicta Bonifaciana medietas, de seruitia praedicta diculur esse an natae, cu no capiant,omΥ a nes stu-
353쪽
34o AN T. MAR GALnes fructus t ae postremo patet, dictam Bonifacii dimidiam successisse in locum illius integrae,de qua in extra- uaganti: Cum nonnullae, & aliis superius citatis,fit mentio, quod clarius demonstrant ipsius Bonifacij verba, dicentis. Ad instar nonnulloru praedecessbrum nostrorum qui primas annatas nonnullorum beneficiorum dispositioni Apostolicae reservarunt,medietatem fructuum,&e. dispositioni Apostolicae reseruamus . & magis etiam d claratur ex effectu, quia non est dare exem seu, quod post dictam Boni saeianam consututionem, Romani Pontifices amplius fecerint reseruationes illas uniuersorum fructuum, quas primas an natas appellabant . . 3.
Petat etiam collatione facta, quo praedictum Gregorij XII. decretum super reductione Gallicana iactum, prout duas habet partes, ita ad dictas duas species est
reserendum. In prima enim parie apertis verbis loquitur de communibus minutis seruitiis dumtaxat,circa quae Bonifatius nihil immutauerat. In secunda vero parte ibi , , De.caeteris autem dignitatibus,&c. loquitur, & disposite de media an nata per Bonifaeium , quoad
alia praeter Episcopatus & Abbatias,beneficia ut praedictum est instituta:quod absque dubio lectori patet ad lieteram,&est conforme constitutioni Bonifacianae,pnaeterquam ubi Bonifacius vult solui etiam pro benefeijs vigore gratiarum expectativarum,aeceptandis :quod Gregorius remouet, & addit non debere solui etiam prcipermutat is, neque pro Monasteriis monialium :quae Gregorii moderationes usu receptae rei bruantur, ut suo loco inferius dicetur . i Cum vero ea iam dictis videatur absoluta esse prima pars, in qua pro fit una erat dicere illa, ex quibus rei de qua agitur , haberi possit plena cognitio: cum docueri
mus uniuersum an natarum,quae nunc exiguntur, nomen,
in duas esse distributum species; quarum unam, diximus complecti commune, Sc minuta seruitia Episcopatrium, Ec Abbatiarum ; Alteram vero diximus esse, illam dimidiam veri valoris a Bonifacio nono institutam, quae pro
inserioribus beneficiis exigitis: Consequens est , Vs
354쪽
aggrediamur alteram partem: doceamusque utriusque speciei iustam,& licitam esse exactionem. In qua partes ne incidamus in eandem eo susionem, & perplexitatem,' in quam videmus incidisse illos, quicunque hactenus hac de re tractauerunt, distincte procedendo, dabimus operam, ut probemus iustitia prius communis, S minui rum seruitiorum, deinde ipsius Bonifacianae medietatis.
Ac primum videtur esse conueniens, ut eorum dicta , &rationes referamus , qui scripserant contra an natas Inter quos . cum sit antiquior, S salua aliorum pace di-rior, Ioan . Gerson Theologus certe egregius, uniueritatis Parisiensis Cancellarius, qui scripsit dum Constantiense Conciliu eelebrabatur;eius sententia videtur primo loco esse ponenda. Is enim sub titulo tractatus de si- ' monia ponit haec verba .r a Super materia Simoniacae labis in eollatione beneficiorum per Papam, resoluendo materiam ad radicem scripturae sacrae, qua dimissa , percurrere ramos opini num particularium,fine caret; Ponitur haec unica concluso. Simoniaca labes, cotra ius diuinum; vel de simoni ea specie suspectum est, in conserente beneficium ecclesiasticum etiam si sit Papa exigere, vel extorquere a beneficiando promptam pecuniam, sub titulo primorum fructuum, ae impedire possessionem, & officiationem suam, quousque soluerit illam pecuniam. Eam conclusionem praefactus Docior nititur probare cum certis suppositionibus: quae in facto no sunt verae:& ipse praedicta rei ignoratione ductus,conclusionem illam posuit: & si rem prout vere se habet, sciuisset, eam conclusionern ita non posuisset, ut colligitur ex ipsius responsionibus, ibidem
per eum factis, ad argumenta defendentium annatas,dc ego inferius loco suo conabor demonstrare .
I I Opponitur secundo loco auctoritas Concilii Basliensis, cuius in decreto facto sub titulo,de annatis, haec sunt verba . Sacrosancta generalis Synodus,&c. statuit,quod tam in Curia Romana, quam alibi pro seu in confirma- tione electionuin,permisHone pollulationum, praesentationis etiam a iacis facienda institutione; installati . 4 Υ 3 ne,
355쪽
ne, &inuestitura de Eeesesiis, etiam Cathedralibus
Metropolitanis,Monasteriis,& dignitatibus, beneficiis, officiisque ecclesiasticis, quibuscunque, nec non ordini-hus , sacra,& benedictione, ac pallio, de careero nihil
penitus ante vel post exigatur ratione litterarum, bullae, sigilli,annatatu, communium , & minutorii seruitiorum, primorum fructuum, deportuum, aut sub quoeunq. alio
titulo,colore,vel nomine; praetextu cuiusuis consuetudinis,priuilegii vel statuti, aut alia quavis causa,vel occaesione,directe, vel indirecte solunt scriptoribus abbreuixtoribusq. & registratoribus litteraru, seu minutaru pro ipsorum labore; competenti salario soluendo. . Tertio loco qui contra annatas, quasi inuectivam a
suo proposito digressus, fecit, eil Cosmus Guinier, qui scripsit glossas in pragmaticam Galliae sancti mem. Sesub titulo, de an natis, in glossa verbi, an natarum . ponit
sequenti verba quae licet prolixa, visum mihi est, hie
tota describere ; quoniam ex eis absque alia nostra confutatione, apparere poterit,eum suisse hominem parum prudentem,& ea de quibus loquebatur ignorante , magnum q. alsentatorem , captante Alummodo gratiana tionis Gallicae; tunc quando inchoabatur per lulium secundum Pontificem Lateranense Conciliu ; citatis Galliae praelatis super dactae praginatisae reuocatione facienda . quod bene animaduertit doctissimus olim Iacobus Simoneta Rotae Auditor;qui postea suis exigetibus meritis, factus suit Cardinalis;& in 6 r. q. sui tractatus, de re. seruationibus ait. Non omitto, quod ovidati, Doctor Gallicus in quoda opusculo super Dragmatica sanctione, licet insensus Pontificiae potestati,& tauens in omnibus pragmaticae sanctioni prohibenti rese ruationes ; tamen secure tenendum este dicit,quod si Papa, Sce. Eius ergo Doctoris haec sunt verba: Annatarii sic vulgariter dicta rum , quia per annu emolumenta beneficioru percipiebantur,&adhue hodie percipiuntur in Curia Romana.& alibi; & de ipsis, notatur in clem. Quia regulares. praemissa. de supplen. negli. praelat.& dicuntur Annalia
in exuauaganti ioa. II.Suscepti,& Vacantia infra eo
356쪽
s .item ex nune.& ante tempora Ioannis XXII. raro vanunquam exigebatur. sed ipse Papa Ioannes per extra' . uagante:Cum nonnullae.in qua supponit aliam prius Acisse, & se refert; asserit fructus primi anni eeelesiarum.
cathedralium vaeantium, ad triennium in aliquibus oris 'his partibus, pro necessitatibus Romae Eeclesias , .suae Camerae reseruasse. Sed quod temporaliter ab aliquibus Ecclesiis duntaxat, pro necessitate temporis ab eo exactum suitan perpetuum , & ad omnes Beelesias postea a Bonifaeio VIIII. qui prius indisserenter Eeel siasticis beneficiis , annatarum usum imposilit,extensus est. Contra totius iuris diuini,& humani dispositionem. I. quaest. I.&quaest. 3.per tot. & iuribus supra allegatis.
Nonne scriptum est.Neminem concutiatiS, dcc. 2 f. q. I.
militare.& quod gratis accepissis,gratis date. Nunquid c Simon magus, cu gratiam Spiritus sancti emere vellet,
damnationis suae sententiam a Petro audiuit e meuniae tua tecum sit in perditionem . I. q. r. qui studet. Et qui sunt illi, qui dant,& recipiunt annatas,nisi ementes, &vendentes in templo quos Christus ab illo eiecit. I.q. T. vides. Etiam ex eventu solo damnandae sunt: nam ex hoe, indigni, & qui plus pecuniarum habent, comm uentur:& dignus est praelatura, cui non actionis meriatum, sed copiarum praemia suffragantur. Unde restat ut
nihil sibi in ecclesiasticis honoribus grauitas, nihil sibi
de sendat industria ; sed totum auri profanus amor obtaneat. I.quaest. r.sertura. ii quenquam . C. de Episco. 8c Cler. Pro solutione annalium plerunque mobilia etiam pretiosa Ecclesiarum venduntur: parentes Promotorum pecuniis exhausti destruuntur; materia exigendi a se ditis paratur,ut quotidie videmus promotos a subditis pecunias sub velamento iucundi aduentus, que tristem.
Ec moestum potius dixerim,exigete; Vnde boni prophetae Him numera prophetiae non accipiebant,sed stipe tabernaculi; mali aut quia aceipiebant, prophetia,quae do-
nu Dei erat, in diuinatione,quae diabolica est,conuerte
357쪽
stodia pomerii erit. r.quaest 1. Iudices. Et dieit Ioa. An in capit. inter caetera. de offic.ordin. qiiod optaret , quod Curia reciperet vigesimam partem reddituu clericorum totius orbis ad sibilentationem Papae, & Cardinalium ;& nihil recipi,vel exigi posset pro comunibus serititiis, Ecfructibus primi anni, quos recipit a Praelati quos promouet; exceptis salariis laboritium, puta scriptorum,&similiv. Et tunc prouideret legatis.& nutus,quos mittit de praedicta quora,& abstineretur ab annatis,& exactione decimarum, & similium; & quod de hoc fuit factus sermo in Concilio Vienne tisi r sed liberauerunt praelati ibi assistentes, non facere,& sorte bene, ut dicit Io. And. quia tanta viget insatiabilis cupiditas,quod si hoc fieret& istud,& illa perciperent.
s Postremo sunt quidam Nicolaus Cimengius , & alii
re,& nomine obscuri, qui etiam tempore Constantiensis Cone illi scripseruiit; qui in summam nihil aliud dicunt, nisi , quod an natarum exceptio est smoniacar ad quod eis una cum Gerse ne inserius respondebitur. Addunt praeterea insulsum quoddana argumentum, quod ipsi appellant a sufficienti enumeratione,dicentes:quicquid a Romano Pontifice de beneficiorum fructibus
percipi potest; id aliquo iure fieri necesse est ; id enim
possumus quod iure possumus, ut regula iuris loquitur :Μedii autem fructus nullo iure percipi possunt, neque naturali,neque diuino, immo addunt, nec de iure est pontificio, quia id, ubi euoluas omnium pontificum iuri, nunquam invenies. Ultimo loco, ad excludendum antis quissimam communium,& minutoru seruitiorum consuetudinem, addunt anilem quandam subulam e dicetes,
audiuisse a Romanis Ciuibus antiquioribus , quod illi etiam assimaret a progenitoribus intellexisse,quod priscis temporibus veniebant quidam Episcopi remotis ut in sancto Petro,& de manu sui Virarii consecrati . nem acciperet;quorum aliqui propter selemnitatem, de labore consecrationis ; gratiose Papae , & Cardinalibus prandium per luebant. I.q.2.placuit. Et quia comedere simul taediossim era quandoque Cardinales gratioso
358쪽
prandium in pecuniam commutabant. Alius vero,ut vi deretur minus ineptus,eandem fabulam aliquanto cautius resert his verbis . De vacantibus vero, & fructibus Irimi anni maiorum praelaturarum. Abbatialium vide icet,& Episcopalium; nullum aliud initium fuisse via detur, quam voluntaria,& gratuita oblatio quorundam. qui in diseordia ad Abbatialem,vel cathedralem Ecclesiam electi, dum prosequerentur causam in Curia per appellationem ad eam factam, per eum,qui obtinendo finalem victoriam promouebatur, siue eligebatur Ddc talis oblatio,& gratuita datio, iuxta vulgare Italicum dicta suit seruitium,& secudum Alemannos propina dicitur,& dicta fuerunt seruitia communia , quia communiter inter eos diuidebatur,eo,quod singulos quibus dare volebat,non conuocabat,& singulis dare suisset nimis onerosum iis qui tunc aderat in publico consistorio: sed . postmodum deductum est in coiistorium secretum: quod tamen suerat,& erat simoniaciun, vel multum de si monia suspectum, & species mali erudelis, etiam si praeis
textu consuetudinis. Is Haec eum sint, quae contra an natas adducuntur,cqnaquens est,ut quae pro illarum defensione occurrunt, exponamus : deinde, ut praedictis obiectis respendeamus. tueamurq. propositam coclusionem, quod commune, &minuta seruitia, iuste,& tanquam vere debita per sedein Apostolicam exigantur. Idem postea facturi etiam de altera specie, quae dicitur an nata. 1ν Sed pro maiori dicendorum euidentia , opportunum videtur esse, ut ante omnia declaremus vocabula diuersarum exactionum, per eandem sedem Apostolicam ex fluctibus beneficioru fieri solitarum et Quarum omnium similis antiquitas rita ut certum tempus initii illarumno habeatur; praeterquam annatae illius a Bonifacio IX. ut dixi,institutae. Nam antiquam illam ,in cuius locum
subrogatam esse diximus praedictam dimidiam Bonis
clanam, quae etiam primorum fructuum vocabulo no-
miliabatur ; falso dicunt a Ioanne X XII. esse introductam, quod ex ipsis Ioa. Andreae verbis,per dictum glos
359쪽
satorem pragmaticae recitatis, appareat contrarium.SL.
quidem ipse Ioannes Andreae,loquens de tepore Concilii Viennensis , & sic ante potitificatu Ioannis XXII. dicit, quod optabant die aliquid posset exigi pro com munibus seruitiis , ct fructibus primi anni ; qui fructus
primi anni intestigi non possunt de pt dicta dimidia Bonifarima, quae nondum sucrae introducta, & quae non capit fructu , sed dii vidiam diantaxat fluctus primi anni . Et ad hoc propositu ni, Roberti Gagmai, in ipsius
caroli vita, de Clemente VII. loquentis,inter alia sunt verba haec: Exigebantur praeterea a Ciero deeimae; &de maioribus Ecesesiis, dum Pastore orbatae erant, pri mi anni prouentus legebantur; id annatam vocant , quam Camerae Apostolicae debere Romani contendunt. Habemus ergo iam tria genera exactionum papatiunt, videlicet commune,&' minuta seruitia; Fructus primi anni,quae a nonnullis annata dicebatur; & dimidiam illius. loco ut dixi a Bonifacio surrogatam. Quartum genus de quo dictus Carolus vi. Rex fecit mentionem, sunt spolia desunctorum, quod etiam esse qntiouissimum, &quod pro illis exigendis habebant Pontinces in prouin ciis collectores , prout adhue habent colligi potest ex Cons. Ioann. Calderint r. sub titu. de peculio cleric rum et qui etiam scripsit ante Coneiliunx Uiennense; &ex decisione AEgidii Bella merae ques. Et Bernardi Bisigneti, de solutionibus decis unica. duplicata in anti-iquis 7s6. Quinto loco est aliud genus illarum, quas
dictus Carolus VI. appellat, vacantias, quod vocabulum etiam pluries inuenitur positum in dicta pragmatica sanctione : Et dieuntur aliter fructus medii te mis poris ἱ prout eos ita nominat Concilium Constantiense,loco inserius citando;idest qui percipiebantur a mor te possessoris beneficii, usque ad tempus factae de alio successore prouisionis : S de hoc loquitur glos in clem. I.s. praemissa super. ver. reuocari. de suppl. neglig prae-Jat. quod etiam nunc in plerisque prouinciis eth in vis. Sexto erant,& sunt decimae, quas consueuersit pontifices imponere,atque indicere dandas sibi, vel alicui pria ripis
360쪽
espl seculari de nradato ipsius, quas Abbas antiquus, Hastiensis, Ioannes , Anil reae, & Heiaricus. grauissimi Doctores in capitulo primo, de decimis dicunt esse loco il-:larum declinaris,quas in lege antiquaLevitae praeitabant sacerdotibus. Quarum usus quoque est antiquissimus 3 ut patet ex clem. r. facta per CL mente V. in dicto Con. eilio Uennien.& per extrauagantem Bonifacit VII s. in ei p. Declarationes. Irub titulo, de decimis, inter communes rin quibus dicti Pontifices de ipsis decimis & de illx
ram collectoribus a Pontifice missis loquutur, tanquam de re antiqua,& notissi na. Alia erant pCaeterea,quae necesse non est hic describere. Praecedentia autem ideo retuli, quia, ut superius dixi propter ipsorum ignorati nem,de eis, & qui scripserunt pro an alis, & qui contra eas confuse locuti sunt. et 8 Primum ergo, & soliduna sundamentum pro Romano Pontifice super communi,& minutis seruitiis,est i sa antiquissima consuetudo tali temporis, quod illimet, qui contra scripserunt, de antiquas fabulas negotium referre studentes, eius immemorabilitatem salsi fuerint;
quae tanti temporis obseruata consuetudo, quantum V leat, inferius in reseruatione argumentorum aduerse patiis conuenienter dicetur.
ry Secundo loco accedit auctoritas Concilii Uiennensis,iin quo, secundum testimonium Ioannis Andreae, licet habita fuisset mentio de seruitiis ipsis tollendis, tamen praeualuit sententia,quod remanerent. Sed hic nolo praetermittere Quin detegam, quam parum fideliter a pras nominato glossatore pragmaticae prout moris est omnium eorum qui magis pro sua pertinacia,quam pro veritate tueua scribunt relata,& ad propolitum suum de Irauata,& detorta fuerint verba loan. Andreae, quae sunt uiusmodi. In glos ultima, in fine dicit Hostrensis, quod Romanam Ecclesiam excusae necellitas,quia nec de suo posset omnibus prouidere. item priuilegium de an liqua consuetudine iam obtentum dicit, quod Episcooi conantur etiam hoc imitari, quod esse non deabet,ut ia decretata a. de temporibus ordinandorum. .