D. Alphonsi Villagut Neapolitani, ... Consultationes decisiuæ quas ad varios casus tam in Pontificio, quam Cæsareo iure in praxi tractatos miro ordine ex Sacris Canonibus, Iurisconsultorum responsis, Cæsarum rescriptis, interpretumque lucubrationibus

발행: 1601년

분량: 1268페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1111쪽

Abbatis D. Alphonsi Vingui

in littera cis R. lib. a. Ias. iii d. l. tierit, , idcirco dictum

a. ni . 8 q. di in I. cu filiusfantilias. s. In hac ilipuIatione, numero septimo. st. de verbor. obliga. Soc. tua. consit 7 . numero a 3. lib. I.

Iulius Clarus in '. emphyreosis, quae ilione octava, verit culo Prosequendo materiam, dices,quod

super hoc tu prastica noli so Ieat ulla fieri disticultas. Ac per consequens dicendum fore vi. detur ipsium Hospitale non cecidisse in commissam ob di

ctam solutionem canonis Praeterinissam, nec per consequens propter astensium a dicto Mona ferio non petitum, &non ob. tentum, stante dicta ignorantia facti, quae de sui natura ea lab

Ta: tetra excusat.

Hista nen de iure non obstantibus, rei pondendo dicimus, ipsum Hospitale omnino priuandum fore de iure dictis domibus empbyleoticis tibi legatis; Nam aut ipsium Hosipitale ce .i fauit voluntarie a solatione ica.

non is,aut liuioluti taric ii voIun- taric, utique secundiam comm ne in Dociorum opinionem a d. haerentem veret doctrinae expreΩis In capitu. 'ocuit,extra de Iocato, ct conducto, S in I. a. C. de iure ern phyleo. ubi communiter hoc at firmatur per Doct res, cum a die adepti legati vΩque ad pret sens tompus multi peres currerint anni; Si vero dicerentur ab aduersarias, quod propter ignorantiam ruiemphytccticae non soluerit ipsum Hospitale canoncm, nec assensum pe-

spitale excusandum esset a dicta caducitate stantibus supra recensitis Doctorum sententias: quae

utique prout peroptime subdidit ubi supra ipse Iulius Cia.

s. Doctorum sententia locum non habet in casia nostro, cta

ipsemet subdiderit dicens, quod tunc haberet Iocum , t quando Dominus directus non postet probare scientia: nam si hoc ab ipso

probaretur, utique cessaret ca

sa restitution is in integrum, Ssic priuandum esset in casu nostro ipsium HospitaIe; cum M llerium praedictum hoc probare poterit contra ipsum Hospitale verbis , quibus dicitur v- sum fuisse emphyleotam Iegantem , cum ille expresserit qua- Iitatem dictaru in possellionum empliyleoticarum, de quibus est serino, prout feci sic praesiimitur ipsum legantem hoc exprimendo i sed dato, quod dIctus te- sator in legando non expresse rit conditionem dictarum domorum, alia etiam de causa i p.

sem HospitaIe de iure priuandum erit dictis bonis; nempe, eo ipso, quod Iegauit ipse emphyreota ipsi Hospitali, ceciderit ipse Iegator a iure seo, eo quod huiusmodi alleuatio de iure erat prohibita, ut latius in

responsione ad secundam quaestionem probabitur. Nec obstat, quod communis opinio fit, quod in legando, vel dona do rem emphyreoticam sine pr

uio affensa Domini directi emisi te Ota

1112쪽

phyleota non cadat a iure suo uirecto domino, nec non docuit 4 t sine traditione dominu , pro- ipse Iulius Clarus in dictos. em ut latissime docuit Iulius Clarus Phyleosis,quaestione vigesima in dicto 3. emputeosis, quae- cunda. Cum ergo legando,&tra ilione decima quinta , afferens dendo dominium Hospirali alie- hanc esse communem Doctorum nauerit potentiori ipso legante . opinionem. Non obstat dix, inde sequitur ipsum taliter legan-mus in cassa nostro, cum ipse- tem cecidisse in commissum, demet Iulius Clarus ibidem in ver- ipso iure fuisse priuatum omni ho arbitror, subdiderit dicens, iure suo: prout latissime Amed.s arbitror tamen i quinque requi- docuit, S alii in locis infra ciri ad hoc, ut huiusmodi lega- tandi, in responsione adscitutum, vel donatio valeat, ne em- . dam qtlaestionem ) quod si e- Phyleota cadat a iure suo, pri- rat priuatus iure suo, inde sequinio quod non fiat in personam, tur legatum in Ho itale, non in quam de iure communi, veI transtulisse aliquod ius, clara ip- ex pacto sit prohibitum aliena- se Iegans iam Oinni suo iure fueri, prout sunt ablesiae, loca pia, rat priuaturi stante iuris regula clerici, curiales, S per nae a- in capitulo is qui, de regulis iu-liae potentiores ipsis emplayt-- ris in sexto . ubi dicitur L Is, iis, cum vulgaris sit, di notis- qui in ius succedit alterius , eo

sina regula, quod non possit iure, quo ille, uti debebit. 36 emphyteosis 1 alienari in poten- Ex his ergo patuit ad dictum

liorem, prout docuerunt com- Hospitale nullum ius deuolutum

muniter Doctores, S ipsi com- fuisse virtute dicti legati sibi fa- muni opinioni se subscripserunt Oi, etiam si qualitatem ipsius Iason in I. finali, num e .so. dis . rei legatae ignorasset; sed om- C. de iure emphyleotico, & alij ' ne ius , quod ipse emphyleota Doctores ibidem: & Corbulus habebat in dictis domibus , deia

in tractatu de emphyleost. titulo de causa priuationis ob non

lutum canonem, limitatione vigesima , ubi multos alios recensuit Doctores,addens modii probandi empli eotam sciuisse conditionem rei emphyleoticae alienatae: Idipsum docuit latillime idem Corbolus ibi dum titu. de

causa priuat. ob alienat. amplia' tione duodecima, per totum, coucludens, quod non pollit alienari personae aeque potentiori ipso uolutum fuit ad ipsum Mon sterium, apua quod reperitur directum dominium dictarum do

morum.

Circa secundam propositam

quaestionem videbatur primo dicendum, quod stante tali legato dicto Hospitali facto, Spos. sellione ab ipso pacifice apprehensa, sin qua adhuc perseuerat)quod etsi teneretur soluere pensiones hucusque non solutas,

quae alias soluendae fuissent ab S ss a emphy-

1113쪽

, Abbatis Di Alphoi s Uil ut

emphyleota legante, non tamen phyreoticus fundus non possit Elc, de iure pollia priuari dicta pos- nari, vel legari; & Specubator sellione emphyreotica per ipse etiam in libro quarto, tituIo desum possessa, cum in eius fa- emphyleoli, numero centesimo-uorem videatur protulisse sen- quadragesimo secundo , verbo tentiam AlexandrI Papae Quar- II 6. quaeritur quid si emphyri prout habetur in capitu- leota donet, vel Ieget qnonio lo primo, de immunitate Eccle- documque alicui EccIesiae , vel

si arum , sexto, F. finali his eam haeredem instituat, nunquid praecisis verbis utens , videli - ecclesia ipsa sibi poterit retine re cet. Γ Nec etiam liceat illis Ipse respondet quod non, quiar ipsas ecclesias , t vel persenas Ecclesiae in te Iliguntur prohibi-

ad distrahenduin , vel alienan- tae, S omnes aliae Personae, quae dum, aut extra manum suam G non sent idoneae facilitate con- aliquo modo ponendum, acqui ueniendi. mele lFoedie prouin- fita iam, vel quae deinceps ac- ciatos in instruthentis modernix quirent aliquatenus coarctare I apponunt, ut emphyte ora possit ex quibus prima fronte videtur tran,ferre m aIliun , exceptis ec-esici nullo pacto de iure posse elesiis, siue sanctis CIericis, &Monasteratim supradictum Mori y militibus: si enim res t peruenitis Regalis priuare de dictis rei ad ma aum mortuam sprout domibus emphyleoticis dicto Imnuntur GaIlici)dominus frau-Hospitali legatis, ipsum metΗo- darcturi ure suo, quia cnm Ec-spitale, ne videatur ipsum priua- clesia non potiit alienare, nec re pollet Iione iam antea acqui- eonditionem suam dercriorare. sta contra dictum canonem. . hon posset a mi Odo habere Iaude His tamen non obstantibus ψ inium, nec res ita de faei Ii instera conclusio, S sente alia te- cideret in commissem. hic ib

nenda est, quae ab nafrastriptis speculator. qui insequenti que- Doctoribus expresse docetur in stione centesima decimaseptima. casu nostro: Bariolus enim m l. io dix , quod etsi valeat ' Ima prima, ε. pemltimo, T desupe tum, vel donatio, ves institutio, εficiebus, numero primo, dixit, quis donet, vel leget Ecclesiae quod emphyleo a non pollit do- vel instituat haeredem, stilicrenare , vel locare domino irro quantum ad hoc . quod Eccle- quilito. qui BartoIusaportius Io, fia rei aestimationem recipiat νquens in casu nostro in l. si do- S de consuetudine quae est mus. finali drxit post alia mima Iegum interpres de eom . qualem disputationem, quod cm muniter ab omnibus seria arur τῖ phyremat ecclasiae non pore sta- quod teneatur Leepeta uend

lienare aliquo modo, nee do- re infra annum;Tdipfiim elegan-uando, nec vendendo, cum eni- tilii . docuit Henricus Bola.

1114쪽

qn capitulo potuit, columna te nas prohibitas , ut est Ecclesia. ria, numero decimoquinto, ver- quia illud verum est , quando siculo & idem Ioaniae s Andreas, fieret transsatio titulo partici dicans, quod etiam Ioannes Andreas dixit, quod si legat, veIdonat emphyleota ius suum ecclesiae, valet quo ad hoc, quod aestii nationem recipiat. S de cori

suetudine seruatur, quod ecclesia vendere tenetur insta annuari& quod idem docuerint petr. &Hostiens indicto cap. potuit. Idcdocuit Panormitanus in dicto c. Potuit, nume. Io. dicens, quod si res emphyleoticaria priuati donatur, vel legatur ecclesiae, solum debet inde recipere pretium, &non tenere cum praeiudicio domini. Idem docuit Angelus Areti-

tinus ing. adeo autem, nume. 74 versicu. quaero quando empby- Leota .sequens sententiam Lartoli

in dicta l. si domus, dicenti , quod

vendere non pollit, aut donare, aut legare emphyleota irrequisita Ecclasia, alias cadet a iure suo; cum videatur vendere in fraudem ut rem propriam, volendo

priuare Ecclesiam iure suo. Id ipsum docuit Augustinus Berotis in dicto capitu. potuit, numero Ias. vcrsicu. quid iuris autem in emphyleota Ecclesiae, utrum ponsit haeredem in stituere, S concludit, quod non pollit: alioquin

esset aperta via trans serendi per ultimas voluntates reS emphyleoticas in personas extraneaS; S ibidem in numero I 27. concludens, dicit, quod dictus textus in dicto capitulo potuit. dicens, quod ius emphyleoticum non possit transferri in perso.

laxi, vel haeredisario repret lentativo, non autem si titulo vul- uersali non repriuentativo; qui Berons melius taclarans semet

ipsum in capitulo in praesentia

numero VI. exponens iura illa decentia, quod non pollit I transferri emphyleo sis i Ecclesiae in duriorem personam , dixit, quod habeant locum, quando titulo particulari, vel uni. uersali voluntario, & facto hominis i secus si facto legis neceΩsario. Et cum pet se pateat,

quod quando quis legat alicui Ecclesiae, huiusmodi lcgatum dicendum Omnino foret suisse s ctum hominis voluntarium ; Inde sequitur ipsum Beroum se su scripti se praesenti nostrae deciasioni; Ad hoc etiam accedit, quoniam si dictus testator ut praesumituro simpliciter legasset

dictas domos emphyzeoticas , ipse emphyteora priuaretur tu re suo, secundum supra dictam sententiain Barioli in dicta Lsi domus S. finali. cuius opinio nem asserit ibidem Alexander esse communem; S Corneus in consilio octuagesimoquarto, incipiente videtur. columna prima, volumine secundo; S Ia in consilio i . incipiente ipeis ctabilis. volumine secundo r Sratio istius sententiae videtur etiam alia haec e Nam testator ,

, t videtur legando male uti resibi in emphyteosim data, ac

inde ipsam deteri orare, cum ex

1115쪽

Abbati, D. Alphos Visi ut

eo paretur legatario causa contrx gesimo, in vcrsic. circa secundum, dominum praescribendi: qua pro nume. Ioo. & sequen. & hoc propter per consequens ipse essecla pter malam fidem , quae praesu- eam deteriorem: merito igitur mitur contra ipsum Hospitale, veniet priuandus, ut in aut iren- cum probari pol Iit scientia quatica inii re in . C. de sacrosanctis litatis dictarum domorum, prout

Ecclesjs, cum agat contra naturam contractus deteri orando re, quam meliora re tenebatur. Insuper firin illiine asseueramuS , quod ipsum Hospitale condem nandum inret ad restituendum omnes, S singulos fructus, seu redditus hucusque perceptos , a die assequuti legati: cum stante tali alienatione indebita, ipse emphyleota legans de iure, erat priuatus dicto iure emphyte G-tico iam deuoluto ad ipsum Mo nasterium directum dominu , flante verilsima conclusione Doctorum ιlicentium, quod quando emphyleota cecidit in commissum,& li adhuc perseueret in posseisione, tenebitur restituere posscilionem, unicum fructibus receptis

3 a die, quo scienter 1 cecidit in

commiIIum, nolendo solucre canonem, nec asse ii sum obtinerer

cum ignorare quod omnes sciunt ac scire possitnt,' dicatur igno- rantia voluntaria; sicut S usustu-IqctuariuSt tenetur restituere fruct is perceptos a tempore usu Ssructus finiti, ut in l. si pater. C. devia fruct . prout etiam expresse senserunt Speculat. in titulo de em phyte . versicu. decimo quaeritur, mi me. I9. quem citat, ac sequitur Iason in l. ad columna 28.

C: de in re emphyleo. & Rpa in repeti io. l. si unquam C. dedo nation. S gra. reuoc. s. quadra- docuit textus apertillimus in l. certum. C. de rei vendicatione, ubi haec ad verbum habentur, videlicet. Γ Certum est malae fidei possessores omnes stuctus solere cum ipsa re praestare Bonae fidei vero extantes, post autem litis contestationem, uniuersos Ihaec ibi. ubi communiter per Doctores, S latillime per Corbulum iu dicto tractatu. ubi supra, ampliatione quadragesimaquinta, per totum, & rat Io rationum est , quoniam emphyleo sis ecclesiastica prout est de qua fit ser-3 mo) simpliciter concessa 1 de sui

natura non transit ad extraneos

S sic ad Hospitale, sed solum ad descendentes illorum , qui pro se, & dcsccndentibus ex se obtinuerunt huiusmodi posselliones spectantes ad empl. yteo si in ecclesiasticam , prout latissime docuit Iul. Clar. in L emphyleo

sim quas . 28. in versi c. tertius est casus, recensendo innumerorum Doctorum sententias hoc ipsum expresse sentientium .

Ad hoc ipsum probandiam accedit , quod etsi fuisset indulta facultas dicto leganti a dicto Monasterio aliena di dicta bona emphyreotica , non inde sequereturi pium potuisse alienare Ecclesiae,

tanquam potentiori r nam etiam stante tali sacvitate indulta, alienas Ecclesiae cadit a iure suo, cum alie-

1116쪽

alienaverit in potentiorem, sine speciali mandato ipsius Mona nerii directi Domini prout qua- plurimis auctoritatibus probauit

Corbpl. iii tract. de emphy.tit. de causa priuat. ob alienatione, Scc. ampliat. I r. per totum, δc Iulius Clar. ante ipsum in F. emphyteO-

sim quaest .a a. etsi ibi non dixerit priuari dictis bonis alienatis ipsum emphyleotam, nec quod non sit priuandus, cum de hoc iam dixerat in alijs locis . de quibus su

pra secimus mentionem .

Ad hoc ipsum etiam facit com' munis sententia Doctorum, di- 16 centium , quod si alienans t inducat nouum emphyleo tam irrequisito Domino, ea ratione cam

sit a iure suo, tum is, qui aliena ta ir, quam acquisitor, ut in l. fi. C. de iure emphit. Sc ibi pei Doctores, Sper Amet d. in tract. de laudem. quaest. I9.

Ad hoc accedit, quod cum legans alienasse dicendus sit, inde

dicetur fore ipsum priua dum dictis bonis, etiam si in alienatione 17 Protestatus fuisset, 'quod ipsam alienationem faciat tuo, λ resertiato consensu Dona in i, vel saIlio iure directi Domini. cum talis proteitatio contraria sit facto, idc ideo ipsum non releuet, pro ut latius docuit Iul.Clar in .em-hpyteosis. quaeli. i 3. versi c. item quaero. etsi non negemus , quod si protestatus fuisset se alienare saluo, S reseruato consensu D mini, & non aliter, nec alio modo, talis protestatio verbis geminatis concepta operata suisset, εν

dictus emphyleota Spter aliena-

TDecisio siuadragesimanova. Fos

tionem ipsam non cecidisset a iure suo etia si sequuta fuisset actua-.lis , dc vera traditio, prout ipsemet Iulius Clar. ibidem probat auctoritate etiam a Orum. Dd, tamen non habet locum in regno. Siciliae propicr constitutionc specialem in contrarium rditam a Carolo Impcratore , ut in ka di

His ergo praehabitis, quam t/cillima erit rciponsio da dictum tex in dicto c. pri., D, ex qUO prima fronte videbat contrari uiuisise sentiendum : nam dicti S text. nulla penitus mentionem facit de casu nostro, cum latum modo in. tenderit Alcxander Quartus impedire , ac prohibere temeritatensi nullorum laicorum volentium

inuicte cogere Ecclesias ad sol tren das collectas, dc taleas ipsis laicis pro bonis per Ecclesias acquisitis, vel ipsis compellere addicta sua bona vendenda ut ibi iacet in litera) cum ad talium solutionem nullo pacto ipsae Ecclesiae teneantur. Quapropter merito inibi agitur soliim de iniusto

praeiudicio Ecclesijs non inferendo, non autem de lucro captando per ipsa in praeiudicium iuris

tertio acquisiti, dc sic per coia sequens in casu nostro nihil decreuis ipse Siimmus Pontifex per dictum textum . 'uapropter per se patet nihil eliciendum fore contra supra recensitam nostram sententiam ex dicto textu, i antibus tot Doctorum sententiis, S rationibus ab ipsis allatis r sciendum tamen, quod dicta protestatio locum non habet in Regno Si-

1117쪽

ciliae: cum in capitulo I IG.regni, do in foro tori, rebebit reputari

folio 4 9. contrarium decreueri CaroIus Imperator, ut obviaret fraudibus venditorum utentium

dicta elati fida , sine assensu si, b quuto poli sex menses. Haec ergo pauca de nata It is in medium producta susticiant. Et haec est mea sententia deci-

Ego D. Alphonfur Villagul a Neapoli Abbas Congregationis cassinensis.

s Dubitans de aliquo opere, quod sit procatum mortale. et istud tale ser sitiens, quando peccat mortaliter. x Foro paenitentiali in dubio asseren dum erit esse mortale, O quare . 3 Foro D ri, νbi agitar de poena imponenda pro irregularitate incursa , in dubia dicendum erit nullum irregularitatem incursam. Irrexularitas no incurritur, nisiproeasu expresso in iure . I Foro poenitentiali, vel quasi, dubius de Incursu excommimicationis,vel alterius ps ms: aliquan-

r cursus.

6 Uia in dubiis tutior en eligenda, in quod eertius est. 7 Interpretatio benignior in iudiciis,staseuerior m foro anima capienda s. ev quare. 8 Ex communieatus quis erit vitan,

s Excommunicatum cui non constar

nisi per famam fuisse a in re is

debebitis celebratione ussarum, re aliis , a quibus csteri ex communicati abstinere tenen:ur. E x t ommunicatus post appellatioιε sectam , celebrare, eν assa facere non probibetur r sed communicaniates ei non erunt tuti , donec docti fuerint de nullirare excomm nica intionis, O vitabuntur etiam in iudiciatibus.. cI bus ablextraiudicialibus quis non rcpelletur, O legitimis pen- deute strobationis arrichio denia sitatesηten sis.la Denunciatio publice sicia quia idovicatur ρrotare aliquem ex communiciatum . I 3 Excommunicatio erit probanda aragumentis vertissimis au conuince lim quem excommunicatum. σquare . Ir

Interpretatio actas qualiser fiscienda At, tam ira

soro poli, quam fori in dubio .

Cum essem iis inrerrogati, an induli ijs cm t ita indum vitem incidire in poenain, aut culpam eo quod sempzr tutior via esset elicendar& haec quaestio vita esset votidiana, ct scatu necessaria, operaep tau dux

1118쪽

duximus ip m absoluere nonnullis conclusioni bas statim afferendis, cum ipsa multos amplectatur casus.

in ommittendo ι, quam committendo de aliquo dubitat, tan illud faeciendo, vel ommittendo mort

liter peccetknecne,&perduras in tali ambiguitate illud tala Omni ittit, vel facit, utique hunc mortaliter peccasse dicendii erit, cum simus in toro penatentiali, S agitur de imponeda poenitenti ubi in fauorem animae tutior etsi durio6 v ia eligenda erit: Immo &hoc idem erit dicendum etiam ii. ante huiusmodi actum commisitionis se vel omillionis dubitasset,ian esset mortale, de quo modo duibitat, an mortale fuerit necne. Haec conelusio probatut triplici medio. Primo per iura afferenda infra in conclusione tertia. Securi do Doctorum auctoritate. Nam Pan. in c. ad audientia. col. 2. vers.

aut agit in soro penitet tali, t ex de homic. ubi his praecisis verbis. usus fuit, vide icet. Aut agit inso-ro p i tenti asi ad imponenda petnitentia,& in dubio potisss debet reputari peccasse mortaliter r dcrδtio est, quoniam in foro poem-iqntiae semper tutior via erit eligenda quia an hac parte nullum subest periculum. Nam bonarum mentium est ibi timere culpam, ubi culpa minime reperitur: idem. repetiit in locis citandis in con clusione tertiae instascripta. Idem

docuit Felinus in d. c. ad audientiam.cOl. taversi c. facit quod nor. Pet. dicens, quod Pet. de Anch. in concl8s incip.Ptam a facie. in fine loquens de confirmatione facta per morietem, quia posset importare magnum, Si paruiun delictum, interpretatur magnum sufauorem animae. Idem docuit Syluester in sua summa. in versici dubium .ε. sequens Pari. ad verbis. Idem docuit Nauarrus in suo Ma

periculum . His prie citis verbis utens , vidclicet, ii in periculum peccati mortalis se exposivit: veluti si cu dubius esset, an aliquid sit peccatum mortale, vel non, illud secit, mortalitur peccauit: qd & ipsemet Nauarrus repet ijt ita cui quis autem, an 7. v sique adnu. 8 l. de pliti t. dist 7. Idem docuit Diitu, Bonauciat. in A. sent. dist. I7. quem citauit Nauarrus in Manuali, ubi sita pra. idem docuit milia in vers. periculum. Ide in docuit auctoritate multorii, Marsil in suo singulari Is i. inci P.Semper in dubi js.

Probatur & tcrtio hac ratione, eum is , qui facit,. vel omittit id, de quo dubitar, an sit mortale illud facere, aut ommittere Draeelegit pruitis se periculum mortaliter peccandi incurrere, quam illud tale non facere, ves ommittere.Indu sequitur ipsum tacite voluisse ira Oxtale committere. Qua

1119쪽

itidicadum ipsum incidisse in pec ad hoc text. in c. fin. ext. de larecatum mortale, S hoc idem dice- iur. ubi dicitur, quod actore non tur in fauorem animae cattenden- probante, reus absoluitur. facit do viam tutiorem, etsi sensualita- textus in regula in obscuris. deti nostrae videatur sententia ipsa regu .iur. in sexto, ubi dicitur, Pdriri Onde actu iam facto, de quo fin obscuris minimum est sequen- dubitatur, an sit mortale pecca- dum . Facit etiam ad hoc di aliatum, nec ἡ, Saddi poterit, S hic

alia ratio, quonia bonarum mentium est ibi timere culpam , ubi, non est. vi in cap. consilium. extra

de ieiuni O. Sccunda conclusio in soro soria lubi agitur purὰ de poena imponenda pro irregularitate incursa aliqua de causa, scilicet quando alicui hoc opponatur in iudicio in dubio non debet quis reputari irregularis. Haec conclusio probatur duplici medio . Primo enim

per argum .inc. is, qui . de leniunt. excommvn. in sexto. v bi haec habentur,videlicet. Dis qui in Eccles afanguinis, vel seminis effusio, ne polluta, vel qui praesenti b. maior I excommunicatione notatis

scienter celebrare praesumit. licet in hoc temerariὰ agat cum id nosit expressum in ilire irregulari-q tati si tamen non incurrit. Jlhaec ibi. in principio . Diximus probari nostram conclusionem perarg. Indicto c. is .inoniam inde patent illinae elicitur veritas eius. Nam tune dicetur casus dubius, quando in iure non reperitur expressus, ut patet ad sensum. idem& apertius probatur in c. fi n. dist. 33. ubi C regor i .iS Papa docuit, quod in rebu4 dubiis non det, eat fieri absolutum iudicium, sed remittendum conicietiae eiu S, contra quem actum fuerat.incit etia egula in c.cum sunt partium . de egu. iur. in sexto, ubi dicitur. Cum sunt partium iura obscura reo fauendum est potius, quam actori.J & ratio est in promptu , quoniam iura magis inclinantur ad absoluendum, quam ad ligandum. Idem habetur in c. in obscuris . de regu .iur. in sexto,& in 1. semper in obscuris. g. de regu .iuris, ubi dicitur. In obscuris semper quod mini in v est sequendu . lIdem habetur in I. Arrianus. ff. de act. Soblig. S simillibus Iate relatis per Hyppol. de Marsil. in suo singui. rs i. incip. Semper in dubijs.&scias, quod ipse HyppoIrtus muItos casus decidit in eademateria notatu digti illimos 'in

repet. C.de probat .anum. o6. &deinceps. Idem probatur per tex.

in c significani. M.quod si discerni de homic. Probatur & Doctorum auctoritate presens cocluso. Nam hoc ipsum docuit Innocentius in c.ad audientiam. in fi .ext. de homic. qui in c. cum tu . ext de

testibus dixit,quod in iudicijs fit

benignior interpretatio: securior autem in foro animae. ut in c. per tuas. de sent.excommvn. Ide docuit Panormitanus in dicto c. ad audientiam, hoI. a. in prInc. vers.

unde sic distinguerem. Idem docuit Felinus in d. e. ad audientia, in principio. Idem docuit Syl-

1120쪽

Decisio siuinquagesima. Τ

n est . in versic. dubium .F. . Idem verbum ibi nulla fiat mentio dedocuit Philippus Franchus in d. irregularitate, sed solum de ma- C. is, qui. dicens inde elici, ν qui trimonio separando propter du-d icit aliquem irregularem ex ali hietatem amnitatis contractae etsiCquo facio, habet necesse hoc pro- arguendo modo ab identitate rabareiquia no praesumitur, nec in- tionis erit dicendum in casu no- ducitur irregularitas , nisi solum stro, ut latius suit dictum in pri- in cassibus a iure expresIis. Idem ma conclusione . Idem probatur docuit rursus Panormitanus in in cap. significasti nobis. F.quod si dicto c. significasti, col. a. num .A. discerni. ex tr. de homic. ubi fere cuiuS praecisa verba referremus in ad verbum praesens conclusio fuit Probationem tertiae coclusionis . c0nfirmata ab Innocetio Tertio, Tertia conclusio in foro poeni- his praecisis verbis, videlicet. Qδs tentiali, i vel quasi dubius de ir- si discerni non pollit ex cuius ictu

regularitate incuria, vel de exco- percussus inter ijt : in hoc dubio municatione, vel de alio impedi- tanquam homicida debet haberimento debebit reputari irregu - Sacerdos, etsi sorte homicida nolaris S excommunicatus & im- sit a Sacerdotali Oilicio abstineret peditus, imo etiam aliquando in debet: ciun in hoc casu cessare se foro iudiciali, ut infra probabi- tutius, quam temere celebrare,

tur, quoniam in dubijs tutior etsi eo quod in altero nullum inrcli durior via en semper eligenda. quo vero magnum periculum ti H,c conclusio probatur duplici meatur. J haec ibi. Idem habetur

medio . Primo per arg. in c. iuue- in c. pen.ext. de homicid. ubi Honi S. extra de sponsal. & marr. ubi norius Tertins his precisis usus Eugenius Papa his praecisis ver- fuit verbis, videlicet. Pctitio tua his usus suit, videlicet. Iuuenis, nobis exhibita continebat, quod qui puellam nondum septene in cum inimici Dominicae Crucis, duxit, quam uisitas repugnaret: ac blasphemi nominis Christiani ex humana tamen fragi litate, sor- castrum quoddam, in quo morasan, tentauit quod complere non baris grauiter inuasissem et exeun- potuit. Quia igitur in his , quae tibus inde habitatoribus,tam cledubia sunt, quod certius extima- ricis,quam laicis contra eos , ac mus, tenere debemus: tum pro- inuicem confligentibus, hinc in-pter honestate in Ecclesiae: quia de occisi quamplurimi extiter utripsa coniux ipsius fuisse dicitur: Vnde cum pro eo, quod aliquos tum propter praedictam dubita- percussilii, irregularitatem metionem. Mandamus quatenus co- tuas incurrissc Mandamus qua

sobrina ipsius puellae, quam post- ten' si de intersectione cui unquam o dum duxit, diuidas ab eo- in illo conflictu tua conscientias idem.J haec ibi . Dixtinus probari te remordet a ministerio Altaris

Pr*sentem conclusionem per ar- ab: tineas reuerenter, cum sit consum. in d. c. iuuenis. Nam licet ad sultius in huiusmodi dubio absti

nere,

SEARCH

MENU NAVIGATION