장음표시 사용
961쪽
ii nis seruata fuisse Λppellati t in facio, an tale instrumentum suecumbit onus probandi, ut in cap. rit productuin, vel non, vel an t
eordi .de appellationibus in se stes sic dixerint,vel non, sed si dito, dc in c.ut debit'. ext. de appel. sputetur super defectu probatio-0, est versi si appellans dc appella- nis: probatum vel no probatum, tus prosequatur . si autem appeI- non poterit inquit exactis conlatus tantum, S velit per hoc cau stare: dc ratio est , quia effectuSiam ad curia esset oportebit eum H 8.1 probationis est inspectore priquod probet solemnia, ut not. in mi Iudicis Sc animo,qui non semc. I. de elect . in sexto, Scin Clem. per allegatur ad probationes in causam .de elect. aut dubitatur an iudicio iactas, prout docuit Bar. sic sit sententiatum, vel interlo. Adde tu, in dicta l. hi, qui ciuilia cutum. & tunc appellantem do- quia hic cessat praesumptio len-cere hoc oportebit . Aut dubita- tentiae propter appellationem iatur de iustitia , aut iniustitia ap- causa appellationis, qui in causa pellationis, etsi una tantum pars principali probauit, ut in l. hi, prosequitur; illa debebit proba- qui . C. de appelI. nec erit incolis re, sine stet pro sententia, siue com ueniens,quod iterum Probet qui ditra, ut in Authen. de his, qui in- primo probauit, quia erit facile gred. ad appell. f. illud. 8c in I. am producendo instrumeta, dc acta, pliore in .C.de appellat. S appel- quae prius probauit: alias nouiter latus prosequens iustitiam , sed habebit probare, ut in c. Frater- si utraque pars prosequitur, tunc nitatis . extra de testibus. Sc in lias quaeritur de probatione euide- per hanc. C. de tempor. a PPeli. doti per acta; quia unus dicit pro . haec verificantur quando appella batum in actis quod pretendit,& retur a sententia dimnitiua, sed alter dicit illud non fu i ne proba- si appellaretur a sententia interlotum , di sic disputatur de actis r eutoria : tunc ad iustificandam tunc appellans debebit probare : causam appellationis, semper i quia debet habere copiam acto- nebitur probare appellans, quia ruin promptam ex quo appella- illa est de solemnitate appellatione prosequitur, 3c per hoc pe- tionis, ut in c.ut debitus. exr.d
tat apostolos, de litteras dimis- appellat.& in c. cordi. de appellosorias, ut in l. quoniam nonnulli. in sexto. S addidit, quod nota C. de appellat. & sic ex his actis obstet decretalis ista, quia hic arapparebit probatum, vel non pro ctatur ad probandam appellati batum quod a Vertum fuit ab ap- nem, quia & ipse actor erat, Depellante: sicut ostenditur aliquid dicit Glos.)δc sic ubi uterque est
fuisse legatum, vel non , produ- aetor , uterque probandi grauam ctione tu flameli, ut in I. fin.C. de tur onere. Nec huic obstat rex. ii iureiur.ad hoc etiam facit rex in l. hi qui. C. de appcll. quia ibi doc. I. extra de litis contest. S hoc iure arctatur appellas ad proba
est verum si disputetur super solo dum, quia habebat ius communc.
962쪽
contra se, quo cauetur, ut quilibet ad uniuersia teneatur-hqc omnia ubi supra docuit Panormitanias Ant. autem de Butrio in c. in
re stat viri mo. ext. de probat. vii-tur in decisione praesentis quae Rionis peroptima disti tactione, qua via in fuisse Bart. Sc Panorm. ubi supra retuli mus ad verbum. vide ergo ibi. idem innuit Ioannes And. in dicto c. in praesentia etsi procedat breuius. Ideat docuit Henricus Boich in dicto
praesentia. col. 3. nu. II. ct et s. vers.
aut quaeris, cui incumbit onus rvbi et ii multa notatu dignillima doceat, tamen hic referre studebimus sol nin ea, quae veritati presentisam pliationis deseruire dignoscentur. Dicit ergo aut quaeris cui incumbat onus probandi appellationem , instatempus iuris, Sc alias rite suisse interpolitam : Sc tunc dic, quod appellanti incumbat . ut in l. ei qui dicit. de probat. Scin l.qui accusare. C. de eden. dc in c. nimis graue. de testibus . dc hoc satis expresse probatur in c. ROinana.f. si vero.
de appell. in sexto , S est ratio, qlii a sola appellatio legitima transfert iurisdictionem ad separiorem, ad quem est appellatu,
ut notatur in capitulo cum conting.it. extra de osticio deleg. Scin c. non ibium , de appellat. ius ex ro, sed ille appellatis agit coram dudice appellationis, tan- qua in iurisdictionem h/bente. quare Sc. intcllige tamen, quod iis appellatast a distinitiva, seu agratiam I ne, seu ab interlocutoria ante distinitivam: non tenebitur ante litem contestatam exhibere instrumentum appellationis, seu
de ipsa appellatione fidem fac re parti appediatae e sed susticit, fidem faciat Iudici, sed post litem contestatam, ipsam faciat
Parti . ut not.Specus. in titu. de in strumen. aedit. . nunc dicamuS. in
principio in versi c. sed pone, aP Pellans, aut quaeris, cui incumbit onus probandi sententiam dissinitivam, vel interlocutoriam , λ qua fuerat appellatum, sic Iatam fuisse: vel Iudicem sic grauasse . ex quo extitit appellatum: Sc lucdic, quod similiter appellanti, ut in c. cima Ecclesia. in fine .ext. de appellat. haec ille, inter alia notatu dignillima, quae ubi supra, nos docuit: Idem docuit Archi
diaconus in c.Romana. . si vermin versi c. proponatur. de appell. in sexto, dicens, quod ubi no ap'Pellatur, vel appellatur, sed non insta decendium : vel ubi appellatur, sed postea renunciatur appellationi, tunc rata manebit interlocutoria , vel distinitiva, dc sic per consequens causa principalis est finita, Sc appellatio est cxtincta , prout probatur in cap.
cxceptionis. de litis contestat. in sexto, in versi c. finita. Unde tales exceptiones, antequam in causa Procedatur, admittendae sunt, ut hic: Sc cognitio, An sit Iudex, de bet praecedere omne exercitium iurisdictionis, ut in c. per litte ris . ext. de rescripti, . haec Archi d. ex cuius verbis elicitur elisi veritas pretistis ampliat ionis: cima idem sit dicere . quod antequam de Diuitiaco by c
963쪽
de eausa' deuoluta per appella- dies, etiam nulla causa expressa intione cognoscatur, opus est exa- dumtamcn appellatio non sit iu- minare, an sit Iudex, id est, an ap- hibita a iure, vel ab homine: &i Pellatio facta teneat, nec ne . ita, his concurrenti b. statim inhibet ut conferat iurisdictionem ipsi Iu Ratio autem diuersitatis: scilicet dici ad queml. ac si aperte dixisi quare aliud in appellatione adisset, quod cum, qui appellauit, finitiva, ct aliud tu appellatione oporteat probare suam appella- ab interlocutoriar eis, qui R oportionem factam su i sie infra decem tet, quod interlocutoriam pr es illos iuris dies, di non post ipsos: serit grauamear distinitium ve- cum alias appellatio esset nulla 2 ro non. Item attentata post interula non erit eidem credendum
smpliciter adserenti se appellasse insta illos dies: cum hoc ipsum
vergeret in maxitnum praeiudicium appellati,qui inde impediretur ab asseque do quod sibi adiudicatum fuerat. Idem docuit& clarius Geminianus in dicto c. Romana. 3 quod si, coh. 3.vers. diuingnit ergo. Paulus : sequens dicti i auli sententiam: S dicens, ro quod ii ue t Iudex appellationis sit Iudex utriusque partis, siue alterius tantum : debeamus comi derare, quod aut appelIatur antὰ sententianv ,. aut pol . Primo casu, ad hoc vo Iudex misit inhibire, necesse cit,. quod multa constent i S primo quod conitet appellaturis ni isse ex legitima causa quoad sui formam . Secundo tempore debito. Tertio, quod i gitima causa sit expressa, vel legi tima ipsa verificata. Quarto, vincepem cognoscere de veritate cause, idcis an vera fit appellatio. Nam antequa ceperit cognosce, re de veritate causae non poterit procedere: Secundo casu, quando;
appellatum est a distinitiva. Primo Oportet, quod constet hcne filisse appellatum, S insta decem Iocutoriam, vel si sint petits apo- istoli:& ante inhibitionem nor
uocantur per modum attentati, :sed attentata post dimnitiua bene reuocabuntur, ut in c. non λ-
tum . de appellat.in sexto, iraec omnia retulit ubi supra, ipse Geminianus ex dicto Paulo, quibus ip . se addidit S haec dicens . Haec intelligo vera,qn inhibitio fieret per Iucri ce m aditum per viam appellationis haec ille, cuius senten-itia apertis lime nos docuit ipsum ibi loquutii suiss in terminis praesentis nostrae ammiat Ionis. fidem docuit ipse Gem in ianus in dicto
ta. in A. si vero. Dicens, quod potestas Iudicis appellationis, in inhibendor Ante enim, quam inhibeat, debet partes citare, que semper citandae sunt, antequam in iudicio procedatur, ut in cap. InterquAttuor. exr. de maior. & Obed. dc in c. i .ext.de causa poss& pr
ta, quod antequam Iudexappellationis inhibeat Iudici a quo; ne in causa procedat, debet sib: li
qucre causam dei olutarii esse ad ipsum . Ista aurem deuolutio im-I 2I: peditan tinultis de causis: puta. . Primo i
964쪽
Primo quia non fuit appellatum, latum infra decem dies. haec ΟΠ vel secundo no infra decem dies,
vel tertio ei renunciatum tacite,vcl expressie , ut in c. gratima . de
ollicio deleg. S in c. quod ad consultationem . extra de sent. &re iudicat .vcl quarto appellatum ex causa minus ivlla, vel quinto in casibus non per millis: omnibus enim illis causis, Sc similibus de negatur deuolutio ; S per consequens denegatur iurisdictio . Illa
ergo cognitio, an sit iudex, debet praecedere iurisdictionis exercitium, ut in c. super litteris . ext.
de rescriptis. sicut enim legitima iratiot personarum actoris, S rei debet precedere cognitione principalis negotii , ut in c. exhibita. extra de iudicijs. ita legitimatio Iudicis cognoscentis, in qua non minus , sed magis substantiatur
iudicium. Sc negotium, ut in cap.
larus .ext. de verb. signis ad quod facit text. in l. si quaeramus. E. detestamentis, S in l. quidam referunt. ff.de iure codicili. S licet supra dictae exceptiones perimant causam appellationis, tamen clidunt etiam iurisdictionem : & sicctim lagant causam & iudicium, prius de eis est cognoscedum, septimo loco notandum dicit idem
doctor ibidem , quod patia sunt
non appellare, es non appellare inaret ira decem t dies : S licet con
stet appellatum, non tamen praesumetur id factum insta ipsos decem dies. S per hoc dixit Ioan . And. quod cauti appellantes portant sententiain dininiri uana, vel interlocutoriam, ut Per ista coniunctim appareat quod sit appel-nia notatu dignillima docuit dictus Petrus de Anchar. ubi supra.
Franchus in dicto S. si vero . mim.
2. vercvltimo tene menti. his praecisis verbis utens, videlicet. Vltimo tene meti ex hoc textu, quod non refert, siue excipiatur nullo
modo fuisse appellatum , vel non fuisse appellatum insta dece dies: cum omni casti ipse appellans debeat facere fidem ipsi Iudici ad
quem, de sua appellatione lesi ι-m O tempore interposita: etiam si conflaret de appellatione. Cum non praesumatur, quod insta decem dies fuerit appellatum , nisi probetur per i pliim appellantzm. Si dem tenet lino. in c.significauerunt. in principio. ex tr. de te
si ibus. Et antequam de his fiat fides, Iudex ad quem, non poterit
procedere, nec inhibere, prouedocti it tex. not. in dicto'. si vero. De modo autem excipiendi non erit cura dum, cum appellans debeat probare intentionem suam,
ut hic intextu, scilicet dicti ε. si vero. ct in proximo β.supra. S licdebet probari per ipsum appet lantem , qui petit, quod in caula procedatur . S dixit se legitime
appellasse. Imo etiam videretur per hunc terctum, quod appellans teneatur probare S producere sententiam coram ipso Iudice ad quem et cum alias ipse non posset Procedere, nisi tibi conitet de legitima appellatione legitimo tepore interposita : S hoc non post test apparere, nisi visa sentcntia.
Vnde dixit hic Ioanes And. quod
965쪽
x 24 eauti appellantes ' portant seu mentina prima, de eonceis. pr.etentiam diffinitiuam . vel inter- hen. Adde etiam Dominicum in ιocutoriam, Sc ipsam appellationem , ut per ista si mul appareat esse appellatum intra dece dies.
non est hoc solii cautum, imo necessarium per textum hic, scilicet in dicto F. si vero, & maxime , quia in dubio non praesumitur appellatum intra dece dies, nisi probetur, S sic antea non est fundata iurisdictio Iudicis ad quem. Haec Philippus Franchus, ubi supra. Idem docuit Felinus in
capitulo quo ad consultationem. columna decim aquarta, versiculo secunda conclusio, qui ad hoc
ipsum probandum citat nonnullos Doctores ex infrascriptis, his praecisis verbis utens, videlicet.
Non susticit probare appellasse, nisi probetur appellatum infra
decendium, prout docuit Philippus in capitulo primo, columna
tertia, extra de appellat. nihil at
legans . Adde inquit ipse Felinus)ROtam expresse idem tenentem. de appellation. 3 o. in nouis. Item quoad reuocationem,&cq-tera, Paulus de Lear. in capitulo tertio loco, columna secunda,extra de probat. ubi allegat Compost ei. dicentem in capitulo cum dilecti. de elect. ita se obtinuisi se. dc ibidem hoc etiam refert Butrius in fine. Idem docuit Rota in antiquis, de concess. praeben. decisione nona. Inferens, quod non set liciat probare acceptasse beneficium, nisi etiam probetur, quod insta mensem , iuxta Cledicto F. si vero, columna secunda. Ad idem allegat Specul. Idem notauit Aretinus in capitulo si. gnificauerunt. in notabili quarto, extra de testibus . per illum textum, in versiculo,Si nobis constiterit . ubi pro solemnitate exinras trinseca t actus pes hi a parte in
iudicio non praesumitur . Idem docuit expresse Bald. in Authen.
sed hodie . C. de actio. dicens, quod probatio huius negat tuae, videlicet. Tu non appellat i insta decendium, non incumbit appellato . Et est verema, quod Codi polia in sua cautela octuagesima- nona, incipien. Quando lata. in fine . aliter sentit mald allegans Bald. in dicta Authent. sed hodie. alIegat etiam Ludou. in l. sciendum. t de verborum obligatione, etii voluerit ipsum citare in columna vigesima nona, versiculo item quid si constat appellatum : tamen ibi Ludov. non
decidit. sed remisit ad Bald. indicta Authen. sed hodie. 6t ad terium in dicto A. si vero. De hoc etiam per Aegidium Bella merein decisione 684. incipien. Quaquam.titu. de appellationi b. in si ne . Vbi videtur limitare predicta. Nisi de appelliatione constaret per confessionem appellati rquia tunc prς sumitur nolemni ter , & tempore debito inter 'osita . Vnde si appellatus impetrasset, εἰ peti)sset causam super appellationem expediri , tunc prς sumitur pro solemnitate ap-
966쪽
pellationis secti duci ipsum, qui dum facultate appellandi, etsi exuis in hoc contrarium velit Ro- talu citatione ad domum suamia. in titu. de appeIlationib. decisionu trigesima, in nouis haec omnia Felinus , ubi supra. adde 1psa a nobis bene fore notanda quae videntur ipsummet confirmasse in capitulo si constiterit notabili primo. intra de accusation. ubi dixit quod in dubio
praesu. natur Ecclesiam conces
sam in pcrpetuum fuisse, non autem ad tempus: S ei, qui diceret in contrarium incumberet
r6 nas i probandi . Diximus ipsum Felinum ibi tacite id ipsum
conlirinasse,. cum ex verbis ipsius eliciatur haec optima: maior
propositio . scilicet quod ali quid asserenti eontra id , quod
praesumitur, incumbat probatio illius .. At contra eum , qui citatu λd domum , ad audiendam sententiam , non venit ad
iudicium , nisi post decendium a die latae sitici:ntiae ,. praesta mitur saltem ficta contumacia , quq et sit simpliciter non auferat Omnem facultate: n appellandi: tamen opus est ei primo probare sessisse contumacem fictum, S non
verum, S qtioia ad se non perue-
nisi et notitia lictae latae sententiae , nisi post de udium , prout latisti me ex hucusque allatis suit probatum et Consequens ergo inde elicitur , . quod Felinus, ubi supra voluerit nos docere ipsum appcllantem post decendita, . Oportere ante omni λ probare se non fuista venum contumacem ,
ac indu ncc de iure sore priuan- facta , & sivo non accessu ad audiendam sententiam die praefixo a Iudice a quo, ortam merito fuisse dicatur praesumptionem contra ipsitam . Quapropter comprobatur veram fuisse eius sen. tentiam, quando dixit, quod as. serenti aliquid contra praesum ptionem merito ortam contra i fiam incumbat probatio . Idipsum luculentius, & breuius docuit Bariolus in l. hi, qui . numero tertio, in versiculo revoco in
dubium , C. de appellationibus, dicens , quod quando, quaeritur quis debeat probare se iuste appellasse hoc est appellationem rure esse Interpositam congruo I
co AE tempore, apostolos petitos fuisse, S fimilia : Stiluc sine dubio ille,qui appellat , debet pro
bare. haec Bariolus ibi. Idem ii cuit Decius in capitulo in Ecclesia. numero secundo, versiculo secundo nota. extra de appellationibus , ubi se sebscribens praesenti ampliationi his praecisis verbis utitur . videlicet. Appellatio non recipitur , nisi probetur quod ritu fuerit interposita , di ita notat Barto Ius , S alij per illum textum, in l. hi, qui . C. de appellationibus. Debet enim appellans tria probare, ad fund mentum iurisdict ionis Iudicis appellationis . Primo se appel- Iasic . Secundo ex causa legitima . S selliciet , quod ista causa allegetur ad hoc , ut appella'
tio admittatur de quo tractat. in capi -
967쪽
eapitulo ut debitus. extra de ap- probationita in columna quadrais Pellationibus . Tertio requiri- gesi prima , vertaeso illud. tur,quod probetur, quod ipsia ap tiam ad omnia . ubi hanc quaeia Pellatio fuerit interposita infra stionem eruditissimὰ discutit, &decem dies . in dicto capitulo decidit e cuius decisionem ele Romana. 1 si vero de appellatio- gantem per modum epilogi hienibus, in sextor & vt. illud appa- resera. Dixitenim,quod id quod
reat, tenetur appellans senten- dixit Innocentius possit exemiae iam contra se latam producere, plificari tribus modis. Primo in ut tradit Cynus in i .per hanc. in eo , qui negat aliquod ini m- quaestione quarta, C. de tempor. me muni esse aeditum, vel sentenetipperi. & latius prosequitur Pc- tiam pro eo lat m verifieatur sv
Tusius hic . Adde tu , quod D, pradicta Innocent ij sententia .cius hic vocat Perusium Philip- Secundo in eo, qui confitetur la-Pum Franchum , qui est de Pe- tam fuisso sententiam , S conferus , subdit, quod hoc, quod elum instrumentum, sed dicit il- dictum est de fententia verum Iam, vel illud pud se non habe- intelligitur, s apud se habet, vel ri , S in hoc quoque casu verifide facili illam habere posset: catur Innocentij sententia, qui aliis vero poterit ab aduersario, praelum itur contra ipsu iri , scili- qui sententiam obtinuit petere, cet quod habeat et nisi probaue- ut sententia exhibeatur , prout rit, quod reuera amiserit. Te motanter voluit Innocentius in ea tio in eo,qui cum haberet facul- Pitulo G. perpetuus. extra de fi- tatem edendi, nec ipse hoc ne- de instrumentorum, ubi Abbas garet, edere noluit: in hoc quo- hoc modo declarat , quod 1u- que casu locum habebit Innocendex poterit pronunciare , quod iij sententia, secudum Bariolum,
si talis scriptura apparuerit, nul- S Ancharanum locis inibi ab ip ta fides adhibeatur, dicens, im- so latius citatis. Tamen ibi ipse mo quod plus esset si appellatus Decius έubdidit, quod non d recuset dere sententiam negan- beat hac Tigorosa poena punirido ipsam habere apud se et Iu- Q dictus appellatus, 1 qui noluit
dex appellationis poterit Pro - edere sententiam , ut dicta sen- nunciare, quod si insaturum v retia extinguatur in perpetuum, quam producatur,nullum habeat sed solum ad tempus, , si cau- effectum, Se addit Decius, quod dientia solii in ad tempus dene- licet dicta sententia Panormita- gabitur i cum si solum contuni simpliciter non teneatur, sen- max in edendo, eo magis, quod
tentia supra dicta Innocent. ta- ex alio capite veniat punien men communiter approbatur, dus , quoniam aduersario iurande quo ipsemet Decius latius in ii in litem obligatur ad interes Kapitulo primo, in fide. extra de se, ut in a. creditor. 9 ιussus. β. de
968쪽
appellationibus . Tamen ipse danda , cum lint scitu digni Decius sibintulit itatun in fine, ma, & quotidiana. II . quod de hac limitatione cogitandum esset, cum Doctores dictum innocenti; dicentis in di--cto capitulo G. perpetuus, quod petens sententiam cassari con
tra se prolatam , & petierit ipsam produci, si is , iacuius fauorem lata suit, cogendus erit illam praesentare , ut in dicto capitulo G. perpetuus . dc in l. is apud quem. C.de edendis, sed si dicet latam non esse, tunc a Iudice cogetur cedere , siue re nunciare sententiae: Vel Iudex pronunciabit . si qua sententia
apparuerit Pro tali ,. δέ caetera. lata, nullas vires habeat. arg mento in l. non alienum . st. dc interro. actio. Succurritur tamen
illi, qui probabiliter decepti , falsum respondisset satisfactora men adaersatio de interesse suo.
ut in l. de aetate. S. ex causa. E. de interio. adio de aeddit Innocer
tius, quod talis denegatio sententiae ina perpetuo ipsi den ganti praeiudicabit etiam in Milo iudicio, & dabitur dicto pericitant, copia auctentica dictae d negationis. ut in l.iubemus. C. de liber. cau. & in capitulo multi, secunda quaestione quinta. V runtamea si poterit probare ipse denegans re intcgra per Osten- sonem sententiae , vel alio modo ,. talis probatio praeiudicabit consultioni. ut in Lerror. C.de iuris,dcfacti ignorantia. haec omnia Innocentius ubi supra, cuius dicta memoriae sund commea Elli verilli uia fuerit compi bata supradicta nostra ampli tio tot oraculis , tamen post quis contra ipsam insurgere munitus , ac vallatus auctor itate legum, dc Doctorum , dice ado', quod immo appellatus, ve, Iu dex a quo excipiendo contra appellantem, qui denegauerat tu i Dis appellatum ab illo insta decendium a tute sibi. indultum ad appellandum , teneatu L probare , quod appellans non appeti uerit infra ipsum decendium , de quod non teneatur probare hoc
re, apparet ex multis: dc primo, quia haec est exceptio proposita a Iudice. , vel ab appellato i in contra appellantem, quo sta
affertur regula illa vulgatiis ma , in qua habetur, quod excipiens teneatur probare exc tionem . ut in L in exceptioni. us. ff. de probationibus , ubi haec habentur, videlicet. In ex- eeptionibus dicendum eli reum partibus actoris fungi oporte re et ipsumque exceptionem, vehit intentionem implore, ut pu ta, si pacti conuenea exceptione utatur et docere debet pactum
quis promisit iis iudicio se sisti, dc Reipublicae cauta abliliose se dicat ac ob id non stet it, vel
dolo malo aduersarij factum,qu minus sisteretur, vel valetudinem.
969쪽
sibi impedimento fuisse,vellem pestatem probare id eum Opo tet.J haec ad verbum inter alia ind. . in exceptionibus , quae summopere videntur prima facie fauere dictae impugnationi. Na per se videtur patere,quod appellas, Qui conqueritur coram Iudice ad quem , quod non suisse recepta eius appellatio a Iudice a quo tenet locum actoris. dictus vero Iudex a quo locum re I, cum accusetur de iniusta denegatione receptionis factae ab illo coram ipso. Quapropter quando Iudex quo per se, vel per alium comparueris eorum Iudice ad quem , etsi
tanquam reus, tamen eo ipso, lineipit se defendensJ intendere
probare, quod merito non admiserit huiusmodi appellationem,
eo quod ille appellasset post v
eendium a die latae sententiae, &se ipsum arguit de contumacia adhibita in non accedendo ad ipsum infra decendium, quod si is, qui appellauerat negauerit, patet videri inde ipsum Iudicem a quo per dictant exceptionem in iudicio coram Iudice ad quem) estectum suisse actorem contra ipsum
appellantem cotra se conquerentem. Quare videtur merito ad ipsum Iudicem spectare probare illum non appellasse insta decendium statutum a iure communi ad appelladum a latis sententiis, Stali pacto videntur fore intelligenda infra scripta iura statim a
nobis recensenda . Idc ergo probari videtur per text. in l. l .is de exceptio.ubi haec habentur, videlicet. Γ Agere etia is videtur, qui
exceptione utitur, na reus is ex
ceptione actor est. Jhqc ibi. Idem probari videtur per textum in l. quoties operi. ,. qui dolo. E. de probat.ubi haec habentur, videlicet. Qui dolo dicit factum aliqu licet in exceptione docere doli admissum debet.J haec ibi. Idem probari videtur per regulam illa
iuris in c. presumitur. de regu .iur.
in sexto, ubi haec habentur, videas licet. Prisum ituri ignorantia, ubi scientia non probatur.J haec ibi. Idem probatur per arg. in c. si beneficia. de praebend. in sexto, ubi Bonifacius Octauus inseastriis usus fuit verbis,videlicet. si neficia,quae persedem Apollo
licam conferuntur , aut decreto interposito reseruantur interdum
contingat ab his, ad quos alias pertinet collatio eorundem aliquibus huiusmodi collatione, seu reseruationem ignoratibus de facto conserri,&beneficia, quae illi antea tenebant,&post praedictorum adeptionem dimissa per eos aliis ali ignari. Ne talis ignorantia uis cum sint sine culpa praeiudicialis existat, statuim', ut si ipside collatione, seu reseruatione
praedicta postea certiores estecti sublata dii ficultate quacunq; omnino dimiserint beneficia siesbide facto collata ad heirificia sua priora scollatione 'ailibuscunque personis facta de ipsis nequaqua
obitat libere reiiertantur. Alioquin redeundi ad ea si dii ficultatem adhibuerint iii aliis dimittendis) sit ipsis peinitiis interdictata cultas. Eundem quoque moduin dimittendo reci pta, δἰ recti P c
970쪽
r do durussa, quoad oes alios, qui forian occalione prς dicta sua dimiserint beneficia, & uimissa
per alios fuerint assequuti, per Oia decerni naus obseruandum. Jhaec ibi. Diximus probari orae' sentem impύgnationem per arg.. in dicto c. si beneficia. Nam Vc tillime ex ipso colligi videtur veritas ipsius impugnationis arguedo tamen ab identitate ratronis tali pacto. Sicut enim ignorantia facti recipientem de manu Ordi nar ij beneficium incompatibile reseruat in collationi Summi I)otilicis a poma amistionis alterius
benefici j incompatibilis per ipsam renunciati excusat. Unde tali renunciatione non obstate, recuperabit ipsum pristinum bene licium si quam primum sciuerit illud beneficii mi. sibi non potuisse conserri ,restituet illud, nisi qui, contra ipsum insurgens probauerit, quod non statim quod ad sui noti iam deuenit illud tale beneficii tinesse taliter reseruatum , illud studuerit renunciare . Eodem crgo niodo arguendo a
simili erit dicendum in casu nostro,scilicet quod non poterit dei sere is priuari iure appellandi alententia dili initiva, vel interlo-ctitoria, qui non appcllasset infra decendiu in propicr ignorantiam facti, seu promulgat s sentcntiae initi Iudex a quo prob erit , Ppost decendi uim computandum a die scientiae dicte latae sententiae non appellauer it: cum talis ignorantia sit facti , de non iuris i &ignorantia ipsa sit probabillis Ide Hobaturr crargumentain l. super
seruis . in pruici p. C.qui militarci post'. vel non poli . lib. o. ubi liaecliabctitur, videlicet rata per seruis,
qui postea ad quandam militiam
aspirare tentati crint, vel scietatib. vel ignorantibus dominis praeci pimus, siquidem ignoratibus hiscam meruerint ι licere dominis adire competentem Iudicem, de suam ignorantiam eo quod contrarium minime probatur ostendere, eoque modo spoliatos eos i litia in suum dominium trahere. J haec ibi. Dixi mus probari per argum .in d. l. seper seruis, quoniaet si non fiat ibi mentio de appellante propriam ignorantiam noprobante, tamen eadem ratio mi
litare in ipso sicut in dicto dom sno per se patere videtur. Quapropter sicut dominus dicti seruincitenebitur probare suam ignorami iam , cima probata intelligatur, eo ipso, quod contrarium no suerit probatum : ita dicendum erit de appellante ignorante, ut in casu noli ro . Ex dicta igitur regula in v. c. praesuinitur. de rc .iur. in sexto, idem clicitur, ubi dicitur
praesemi ignorantiam,vbi scientia non probatur. J elici videtur
appellatum, vel Iudice in aquo idneri ad probandum appellativolentem transacto ipso decendio appellasse, vel sciet ex suerit vere, S apparenter cottanaax in veniendo ac appellandum insta decendium ipsum , cum alias debeat praeimi de ipsius ignorantia, Vt locum habeat dictae verissima ul-ris regula. Ex quibus videtur omnino de iure sora concludendum ipsum appellatum, vel Iudiccino,