장음표시 사용
31쪽
APPENDIT LQuaestionum Regularium. aer. I. Summ. Pontificum Bullae , constitutiones, Decreta, σ eatera
Monasticam Disciplinam spectantia, om. nes , o singulos Regulares Obligandi , semper , oe ubique vim habeant. ib. Qit aer. 2. Quibus in easibas Regulares exempti Episcoporum iurisdictioni DLiaceant. ibui aer. 3. Quid de Regulaνiam Trivile. alis sit dicendum. p. 36
Quaer. q. Quaenam sit T latorum Regularium potestas circa subditorum μυ-νum absoluιionem. P. Qiaer. s. sManam sint confessario. rum Regularium potestas erga Fratres
suos. p. 368 Quer. 6. Utrum Egulares egira Ordi,vem suum valeant confiteri. p. 369
Quaest. I. Quid , ct quotvlex sit Indus
gentia. ita Quaest. 2. Utrum in EceIesia extet Indulgentiarum concedendarum pote stas. P. 372
Quaesti 3. Q inam sint Indulgentiaram Ministri. ib. Quaest. q. Quodnam sit Indulgeηriarum subjectum. p. 37s Quaest. 1. Q 'aenam sit Indulgentiarum virtus o egeaeia. ib. Qiaest. 6. suaenam sint dispositiones
e ditiones ad Indulgentiam obtιnendam requisita. p. 37s
32쪽
CUM ex mandato P. A. R. Basilii ab Ambivere Mini
stri Provincialis a Reverendissimo P. Seraphino a Capricolle et injumsto, majori, qua licuit, diligentia, Opus perlegerim , cui titulus est : Instituta Moralia Theologi, Lugdunensis oee. nihilque in ipsis adversus Orthodoxam Fidem , sanioremque Ethicam Christianam obvium habuerim , quinimo omnia ad Sanctaarii trutinam perpensa , & elucubrata perpenderim idcirco , quantum ad me adtinet, ea prostio dignissima dijudico. Datum in Conventu nostro Cotonearum Provinciae Brixiensis VI. Idus Martii an. 171 9.
F. Viator a cieatio Capuccinus
HGO infrascriptus de mandato P. A. R. Basilii ab Ambi
vere Ministri Provincialis Librum , cui titulus est: Imsiluta Moralia Neologi Lugdunens s oee. legi , & examinavi, in quo nihil Catholica: Fidei, Christianaeque morum disciplinae contrarium; imo omnia Divinae Scripturae , Sacris Canonibus, Sanctisque Patribus maxime consentanea esse deprehendi, proindeque luce publica ipsum dignissimum esse judico. Datum in Conventu nostro Rumani Provinciae Brixiensis Anno I omini a sq. Martii.
33쪽
NOS FR. SERAPHINUS CAPRICOLLENsis
CUM Librum , cujus titulus est: instituta Moralia Neo
logi Lugdunensis o c. a P. Bonaventura a Cocaleo Proia vinciae nostrat Brixiensis Concionatore compositum , duo
nostri ordinis Theologi, quibus id commisimus , recognoverint , S: in lucem edi posse probaverint tenore praesentium facultatem impertimur , ut servatis reliquis de jure, ac more servandis typis mandetur, si iis, assiquos spectat, bene in Domino visum fuerit. Datum Romae T. Aprilis 1719.
34쪽
DEM O STUDIO DI PADOVA. A Vendo Vedulo per la sede di Revisione, ed Approvain
Zione det P. F. Gio: Paeso Zapparella Inquisitor Generale det Sane Osfigio di Venegia, net Libro intitolato: Instituta Moralia Neologi Lugdunensis Ord. Capuccisorum aucta , c illustrata a F. Bonaventura de Cocaleo, oeci non
v' esser cosa alcuna contro la S. Fede Cattolica, e parimente per attestato dei Segretario Nostro , niente contro Principi, e buoni costumi, concediamo liceneta a Giam-naaria Rigetardi Stam patore di Brescia , che possi essere stam paro ; osservando gli ordini in materia di Stampe, epresentando te solite Copie alle Pubbliche Librerie di φ-nezia , e di Padova. Dat. li 13. Maggio 173'.
35쪽
Errores propemodum innumeri, quibus prior misso fatebat, ab hoe Miamiae,adbibita diligentia, fuerunt expuncti. Vetam cum n is releriter editum fuerit, aliqui de novo errores irrepserunt, ut infra.
6. c. a. l. 4O. actur. . 8. c. 1. I. I. recenset p. c. I. l. a. concedere q. c. I. I. 49. nostrae I s. c. . l. 42. quocumque I 6. c. I. l. 9. proprii a I. c. a. l. s. dans crainte
ῖου. c. I. CAP. I. a. c. a. l. 4. tu alto T. c. a. l. I7. ea
P6. c. I. l. I p. Cleriei ib. l. 4 l. lapsis
77. e. r. l. IS. ap. Iohan. . c. a. l. 39. satisfacere S l. c. I. l. 3I. recipit
85. c. 2. l. 3. non Veres . c. a. l. ῖς. multi 96. c. a. l. 2α debeasP. e. z. l. s. seges 99. c. a. l. Io. superiorem I l. c. a. l. a. dispensassat
. l. 2 confitetur ib. c. a. l. 74. materialia 28. c. I. l. so. Pontificii u. c. a. I. I . potione 132. c. a. l. o. cxcommuni. catio Iῖχ. c. I. l. 4s. val φου. c. Σ. l. causas I t. c. a. l. I 4. redditum I p. c. l. l. 36. excepta Iso. c. I. l. 34. subripetur 164 c. I. l. v. Canicatus 172. e a. l. 12. salmi 18ῖ. c. I. I. g I. causa 184. c. I. I. 21. annus
actus recensent condere nostra quacumque propriis dans la craintequand elles aiebat QVAEST. IV.CAP. III. in allato
ap. S. Athan. satisfaceret respicit
multis debeat leges Superiorem dispensasset . si .
confitetor materialis Pontifici portione excommunica. to vale causa reddituum excerpta si ibripitur Canonicatus salutis
I86. c. I. l. 38. sensum I 87. C. I. l. 22. suit: 18S. c. a. l. ἶφ. decentis. l. 4t. ubi voti
superiores sensuum sibit decisum et dedecentvi voti
I92. c. a. Leto. ipsemet ipsosmet 199. c. 2.L 2o. malus .malum 2 I. c. I. l. a. constunt 'eons stunt
u. l. I p. peccati peccaria I . c. I. l. 28. fraria gratiam 226. c. a. l. 36. materia materias 229. c. a. l. 28. omne omnes 2Iq. c. a. l. Iz. volutate voluntate
U. l. a. inventio invenio 24 I. c. 2. L ari auctoritates auctoritasib. l. . definito definitio 249. c. I. l. 34. vi viri
as a. c. I. i. g. vita vitia 2I c. I. l. a I. qui Mam quibusdamas . c. I. . 29. a nOUerit agnoverint
M. l. s . Gallis Galliistb. C. 2. l. q7. Statumque Statuumque 26 . c. I. l. 3y. aeterna aeternam 267. c. a. l. 18. das dat XTI. c. I. l. 79. aliena alienam . a 6. c. I. l. 17. qui. L 7. quid quia ib. l. 36. e uib. c. I. l. Σῖ. ea 2 7. e. z. l. ῖ. verbum ib. l. II. negat 28 . c. I. l. 2I. injuriam 28 I. c. a. l. II. invitos 284. c. 1 l. II appetitu
3 I. c. I. I. S. consecurioni consequiloni3ιῖ. e. r. l. 37. libe, libet h3t s. c. a. l. 7. suisse suissetrb. l. r. initio inito
32 . c. I. l. 4s. statum statuῖ4 . c. a. l. 2. a parte a patre ὀψι. c. a. l. so. inferri inserte seu eas verum negant
36쪽
INSTITUTA MORALIAT RACT AT G S PRIMUS.
t ea n aggrediens , a Fine Misisno jure vireιto initium petrat. Cum enim finis ultimus Homiuis Deus Altis sit, omni Ne mor lia m. cepta a D, ipso nobis trasta in Ierimuris adi Me irigantur. nt, scilicet, Homo Finem talem, prosus conditur fuit facilius, atque fulvius consequi valeat ; ε ne ae7tium fuis, ab ilio incipere opus, ad εα in totum opus ipsum piam.trio dirigitur. De ultimo, igitur Nominis sne, qui muri HYAmos , Deus est, de Beruisurine fui tali contiansa, insitinis quaestiuneum breviter experitus sis ea postea e ueleanda, quae are adeptionem istum i finis conducunt, orinatim progreditur. igitur,alis D. Tho. a. Par quaest. 5. , ad Beatitudinem actus aliquos necesse est pervenire, oportet consequen er de Ruminis Actibus eonsiderare; ut sciamus quibus actibus perveni tur ad Beatitudinem, vel impediatur Beatitudinis via. sod quia operationes, & actus circa singularia sunt, ideo omnis operativa menria in particulari consideratione perficitur. Moralis igitur Consideratio , quia est humanorum actuum; primo quidem tradenda est in univer- sali, secundo vero in particulari . angeliei, er- go , praeceptoris db binam prosequens author, normam, de Humanorum otium Fine , Natura, Noralitate, edi Rutila distinctis Dissertationilias inprimis disputat; ut postea de uniserfilioribus ad particMtaria dfendar
Raetermissis, ae suppost Is tum definitioni bin , tum divisioni. bus, di quaestionibus, aut potius inanibus tri eis, quae vulgo de Fine in philosophia ven. tilantur , in sola disquisitione Finis ultimi,& Ileatitudin f, quae hominem ad actus suos eliciendos maxime alliciunt, sermonem continebimus
Finis ultimus eommuniter describitur il
qui propte se se appetitur, ut eaete-a omnia momer illum appetamus, ipsum vero propter nihil aliud. Ex adverso, snis n ultimus is est, qui non appetitur propter se, sed propter aliud. Sie 'Pnarmaeum non appetitur propter se, sed propter sanitatem,&s inhas ipsa propter expeditam operationem . Dividitur Finis ultimus in eum, qui ratis est phciter, & soli, h, ad quem nimirum omnia reseruntur , ipse vero ad aliud referri nequit , ut solus Deus; re in eum.
qui talis est secundum quid , quia ipse non Λ est
37쪽
est ultimus nisi in aliquo rerum ordine Iut victoria in ordine rei militaris , amraessis in ordine Agriculturae . Iterum Finis ultimus alius est naturalis , qui vires naturae non excedit; alius super turalis., qui non nisi gratiae summaturalis auxilio comparari miteli, ut gloria aeterna. His positis, una & altera non sperirenda exoritur
Utrum quidquid deliberate vult homo, ipsum velit propter Finem ustimum.
r. IIInem vitimum dupliciter eon Γ siderari posse, eonfuse seu incommuni , cti distin id seu in particulari . ConsusE At in communi sumptus , est plenitudo boni apprehensa, sub generali noti in ne Beatitudinis appetitum satianiis i distincte dc in partieulari sumptus, est ipsamet res seu subjectum, in quo illa planitudo apprehen
ditur . Et sie, alius est ultimus Finis verus , qui sub ratione veri boni movet ad agendum , ut virtus : alius ultimus Finis saltus, qui sub ementiti boni specie homines allicit ut voluptas, quam persaere homines impri-bi pro fine suo ultimo ardenter expetunt. Not. M Humanam voluntatem serri dupliciter in finem ultimum rexplieita scilicet, &sormali intentione ; dum quis, v. g. stipein
erogat expresso retributionis aeternae intui.
tu ; vel tacita, Ac implicita intentione, quam alii aut virtualem , aut habitualem vocant; dum quis operatur, nihil de Beatitudine, sed de sola appetitus sui expletione , cogitans .
Duo. Quidquid homo deliberat ε expetit, ipsum expetit, tacita saltem, de implicita
voluntate, propter ultimum finem, consus , de in eommuni sumptum. Prob. . Ex D. Aug. l. e. s. de Trin. Verum est, inquit, quὀd omnes homines esse Beriti velint ; idque unum ardentismo amore appetant , is propter hoc coetera qnisecanave anetam. Et de quibusdam voluntatis actinus
ses monem faciens, ait, i. I l. e. 6. Omnes σα atque tales voluntates suos .proprios fines habent, qui referantur ad finem illius voluntatis , qaa volumus beate vivere . Et rursus
ilia 33. e. 3. Qui uis enim Miud qui uam
latenter, id est tacita, dc implicita voluntate, velit, ab hae moluntate, scilicet, Bratitudinis, qua omnibus hominibus nota est , non
Pris. a. Auctoritate dc ratione D. Th. I. . qu r. art. 6.. idquid homo appetit . ipsum appetit sub ratione boni: atqui nuntum est bonum, quod non ordinetur ad Be titudinem, quae eli ultimus finis i Ergo quidquid homo appetit , ip um apppetit propter
ultimum finem. Major est certa: Minor patet, ex eo quod singula bona sunt quaedam partes, seu inchoatio Beatitudinis : Pars autem ordinatur ad totam, de inchoatio persecti nis ad perfectionem consummatam et Ergo singula bona ordinantur implicite saltem, ad Beatitudinem veram, aiu apparentem. De inde, inquit S. D. , eodem modo se habet finis ultimus in movetulo appetitum , quo se habet in aliis motibus primum movens et Atqui causae secundae moventes , noni m ent , nisi secundam quod movemur hirino movente : Ergo secunda appetibilia non movent appetitum , nisi in ordine
ad dirimum appetibile , quod est ultimus
finis.cοσrm. Dum .homo aliquid deliberate expetit , vel in ejus amore sistit, vel ulterias progreditur . Si primum, i plum sane
expetit tanquam finem ultimum, Et obtineismus intentum . Si seeundum , .ad ultimum tandem , in quo voluntas quiescat, erit
deveniendum , nὰ detur progressus in infinio tum. Ergo dum iis,mo aliquid deliberatε expetit, i plum appetit propter ultimum finem , vel expresu, et formaliter dum ex distincta finis ultimi cognitione, di amore procedit . vel saltem tacite , de implieit E , dum de fine ultimo minimὸ eogitans , a 'petitum explere intendit; quod est implici. t E appetere Beatitudinem , quae in persecta appetitus expletione sita est. Obi. i. Nihil volitum quin praecognitum.
Riqui ex concessis plerumque inter agendum de fine ultimo non cogitamus : Ergo plerumque ipsum non appetimus
R. Dist. Maj. Nihil volitum emaresse,&formaliter quin praeeognitum , distinctε. dc in pari iculari, C. Nihil volitam tacit , de implicite Huin praecomitum; subdistinguo , ditiinctε, α in particulari, N. eonius , de incommuni, C. Siquidem licEt nulla praec6 serit aut cogitatio, aut intentio finis ultimi, ac Beatitudinis particularis ; planε suifieit quod fuerit apprehensa eonsush, de in communi, ut quis dieatur ipsam tacite saltem, de implieit ε expetere ; quatenus in omni actione sua deliberata quaerit quodammodo sibi satisfacere : quod est quidpiam ad Bea titulinem spectans, di quasi radius ejus, aut
IV. Iuxta D. Thom. mox eitatum appe litus
38쪽
Diff. I. De fine Actuum humanorum.
titus movetur ab ultimo fine, taut move tureausae secundae , primo movente: Atqui ea usae secundae non moventur, nisi a primo movente particulari : Ergo appetitus non movetur, nisi ab ultimo une in particulari,ncri in communi sumpto. N. Comparationem psimi mobilis essicientis omnimodam non esse , nee fieri nisi seroto utriusque causalitatis ordine. Causae autem efficientis eausalitas, utpote physica , non procedit nisi , causa partieulari. Sectis autem est dicendum de fine ultimo, qui eam non agat nisi moraliter, voluntatem nimi. ram alliciendo , ipsam movere potest per suam ipsius consulam apprehensionem. Obi. a. Si omnes prorsus actiones nostrae in ultimum finem collineant , nunquam erit ulla actio humana otiosa. M. Actio, quae in Beatitudinem eon susὸ spectatam ordinatur, otiosa est, nisi ad quemdam particularem finem honestum , vel actualiter, vel virtualiter, tendat . Prael reci , qui verbu' otiosum deliberati proeseri , tune adhue aliquam delectationis umbram sibi proponit, , eo ipso Beatitudinem ccnisse spectatam expetit. Obm. 3. Finis ultimus justi Deiu est; definis ultimus pereatoris est erratura: Atqui
nec justus, nee peceator, quaecumque agunt, ad Deum, aut creaturam temper ordinant; cum justus multa peccata venialia committat, ct peceator in quasd. m actiones moraliter bonas saepius prorum pati Ergo non sei per agunt propter finem ultimum .
R. Dist. Ma, Finis ultimus particularis iusti. &c. C. Finis communis . N. Utrius que enim finis communis est Beatitudo , Propter quam semper agunt; licet non semper agant propter finem particularem . Cir
Oherv. I. Peeratorem , . qui mortaliter peccat, non expresse , dc formaliter in creatu ra finem suum ultimum constituere . Si. quidem creaturam pharis quam Deum nee aestimat, nee ipsam summum bonum continere sibi in animum indueit. Adde quod multi se pias pectent sub spe suturae veniae,
cum intentione ad Deum tandem revertem
ei. I stat igitur ut ui ipsa finem suum ultimum constituant, virtualiter dumtaxat, aut interpretati M. & duplici ratione. r. iasia quis ins mortaliter pereat, perindὰ se geritae si tinem ultimum dium non haberetqu4uricreaturam. Si enim finis ejus ultimus esset creatura , ni HI sanῆ aliud ageret, nisi Deo illam praeserret . a. misquis miniauiter peceat , vult opinino sistere in erratura, quam Deo praesert. Sie enim 1 Deo avertitur, resemetipsum privat pyssessione Dei ultimi finis . quo voluntarie neglecto in erratura omnino non sistere nequit. Obseνv. a. Iustum, qui venialiter peerat, nequidem virtualiter, re interpretati v finem suum ultimum in creatura eonstituere, quialieEt a Deo fine ultimo aliqualiter recedat; ab ipso tamen recedit citra contemptum , nee ipsum deseth, ut in ereatura omnino mstat. Siquidem non ita creaturam amat, ut illam Creatori anteponat; cam eam deserere habitualiter sit dispositus, si illius amore Deum graviter offendi, di pentilis amitti , intelligeret
2 M.. R Liud est, plures res em unum MLx ultimum hominis, aliud plures esse nnes illius ultimos. Nemini dubium est, quin idem homo in pluribus rebus finem suum ultimum flatuere possit; puta, ves platibus, divitiis &e- Sed quaeritur utrum
plures fines adaequatos possit intendere. Item non quaeritur, utrum idem homo sueremve appetere possit varios ultimos fines , ita ut nune omnia ad Deum, nune ad erraturam, reserat. Liquido patet hominem ex iusto pe eatorem fieri, re eκ peceatore justum. Sed dubium est, ut tam simul, de semel quis pos' sit expetere plures ultimos fines. Nec rumsas quaeritur, utram homo possit agere propter duos fines ultimos secuintam quid. Quis non videt hominem iter aliquod suscipere posse , & ut sanitati suae consulat, & ut amicum invisat. Tota igitur suaesito exoritur de pluribus finibus ultimis adaequate , simul di semel . simpliciter, de absolute suam
pias; Ad quod . inco. Homo non potest agere simul, resemel propter duos fines simplicitet ultimos
adaequatos Prob. r. Auctoritate,&ratione D. Thom. citat. a. . & D. Bonav. in a. d. 38. a. I. q. 3. eoncludentium ex illo textu, Matth. e 6.
Nemo potes duobus Dominis noci subordinatis servire, neminem posse simul re semel duos ultimcis fines adaequatos sibimet statu Nre. Nam si habeti semel nequeunt plures supremi Domini, multo minas plures ultimi fines adaequati,& totales inter se disparati;
ciuis idea finis ultimi simpliciter sumpti lo gh latita pateat quam idea iupremi Domini. Α a Trob.
39쪽
P ολ 2. Ahera D. Thom. ratione. Finis simpliciter ultimus mirem appetitum sa-υat. Si enim ipsum perfecti non satiaret, in illo tanquam in fine ultimo utique non quie-2eret et Atqui appetitus duo bona preiectὸ satiativa desiderare nequit; eam tale sit bonum persem satiativum, ut nihil extra iplam desiderandum restet 1 quod sanὸ non esset, si praeter unam ex illis aliud appeti, tus ea teret r Elgo appetitus duos fines simplieiter ultimos desiderare nequit. Cons. Ratio essentialis sinis simplieiter ultimi, &adaequati in eo sita eth, ut eaetera omnia at illum reserantur, ipsum. verci ad
nihil alius i sed eontradictionem involvit simul esse pluis ejusmodi ultima: Ergo.
Prob. Fingamus, duos ultimos fines , sanitatem, v. g. Ο divitias. Certh eum sanitas ex hypoimsi sit ultimus finis totalis , opus est ut quoslibet aliud bonum, ipsaeque etiam divitiae ad sanitatem reserantur . alioquin haee noa esset finis simpliciter ultimus. Eeonti, verb- eum divitiae juxta eamdem hypothesm sint quoque ultimus finis totalis, opus est vicistim ut sanitas reseratur ad
divitias, non divitiae ad sanitatem. Sicquere sanitas, ecdivitiae essent simul finis uitimus simpliciter adaequatus, ct non essent, quod perspicuam involvit contradicti en . Ofici i. Idem homo potest intendere fimul duo peccata mortalia inter se dispara. ta, in quibus finem suum ultimum, saltem
interpretative constiruat e Ergo tune plures fines ultimos intendet saltem inteFretati vE. R. Tune sere semper unum sirem vitiumum. ideo enim qui mortaliter peccat, mnem ultimum in creatura eonstituere diei.
tur, quia in ipsa propriam suam delectatio.
oem exquisit, de in eadem saltem interpreἀtativE quieurit . Propria autem peccatoris helectatio in omnibus peceatis etiam dispar -ns, una semper de eadem est: Ergo semper unum,& eumdem finem ultimum intendit.
Obse. I. Ethai et sibi prohonebant plures
1 eos, Ergo plures fines ultimos. N. Nego conseq. Quia Ethnici in vario. rum Deorum cultu propcium suum bonum , voluptates, aut divitias sibi semper propon bant; θ: hie erat veius eorum, α unicusanis ultimus,
σoine dedideraum eo . ent. ipla consideratur Uel ibiectivi, vel f rmamer. Beatitulo biectioa t ipluin B atitudinis objectum . cuius posseisione Mati dicimur. Formalis a
tem eii actio illa , qua possidetur istud obj um . in atralue Beatitudine duo qua
atiae fit boaruris ofectiva MathuoἐNot. T π o in diverss. statibus spectasi XL potest, vel in statu naturali solis:
naturae viribus dimissus, vel in statu iuperist naturali gratiae auxilio adjutus, vel tandem in statu patriae gloria aeterna circumdatus . De omnibus hia. statibus quaestio procedit. pro qua
Dico. Solus Deus o M: est Beatitudo, obiectiva hominis. Hob. Ex variis D. Aug. De s: l. ra. de Civie. I. Quamvis non omnis creatura isse esse
beata; ea tamen quae potes . non ex se ima potest, sed ex illa a quo ereata est. Et l. ln.
e. 26. Ut visa e nis anima est; ita vita beata hominis Deus est. Et l. I. Coni. c. I. Feci
sti ηοι, Domine, ad te: id ὀ inquietum est eo nostrum, donec requiescat in te. Prob. 2. Εκ eonditionibus ad Beatitudin . objectum requisitis, quae soli Deo aptari possunt. r. inibi sit bonorum omnium optimum toti uine boat persectio, ut omnino satiet appetitum. χ. auos sit bonum ultimum, ad quia tum iram omnia referantur , ipsum vero non reseratur ad aliud ; sectis enim voluntas in ipso non quiesceret. 3. χba sielassiciens ad omirem tollendam miseriam lalioquin possetarem suum non bearet. od fit in potestate nostra, saltem per graistiam, ne in vanum ad ipsum protendat appetitus. s. od si staiale, ne tantum bInum amittendi timor graviorem anxietatem
pariat. Atqui hare omnia de sola Deo dict. possunt; Ergo.' OMN. Quaedam debet adesse prohortio inter Beatum, et objectum tiatitudinis eius; .ses nulla est inter Deum, de hominem , qui bono infinito omnindi est i par; Ergo. i. Dist. Mai. Quaedam debeat esse proῶportio in ratione objectiva I id eth, potentiare intellectivae , di vo tivae ad objectum . C. in ratione entitatis; id est , entis ad aliud ens. N. Deinde licEt homo sit impar bono infiniato intrinsecas sibi inhaerente , non tamen
eidem est impar extrinsectis, re objective
40쪽
Dis . I. De fine Actuum numanorum.
per contemplationem, & amorem .
Ps. Si homo subjectivὸ nequeat sese more bonum infinitum , nec et am appetere potest ab ipso infinite satiari: Ergo non eget objecto realiter infinito, ut fit beatus. R. Homo non appetit infiniiὸ satiarita. tegorematice, C. Syncategoremat iee, N. ld. est absque ullo termino. Unde oblectum iri. finitum exigit ad omnia tua explenda desideria, quae in immensum syneategorematice excrescere possunt.
st huius vitae beatitudo. got. π Iret teit 6 eertius sit, nullam d F a ri in hae lacrimarum valle , ubi homo mums repletur miseriis, veram ac pedi sectam beatitudinem ; ipsam tamen detentia Dei abioluta non repugnare e nateκ Christo Domino, qui simul comprehen. λr sui , de viator. Unde quaeritur tantum.
modb, uir lim possibilis sit inchoata & im. pei secta; de supposito quod sit possibilis, cte quod detur haee impellec a beatitudo, in quo formalit et fila sit, vel in contemplati ne Dei, vel in amore, ad quod . Dico I. Possibilis est in hac vita verae,
sed imperfecta Beatitudo ; ideoque viaiores rusti vere Beati dicuntur. Prob. F. En variis Scripturae loe s , ubi iustorum felicitas extollitur, Beati immacu- ati in via, inquit Pi alim. Beatus vir qui ii met Dominum . Apostolus jubet nos in hae vita gaudere. ἐν Iemper gaudere, δι ipsemet gaudio se Iuperabundare testatur .. Prob. a. Ex D. Aug l. II. de Civ. C. IIubis enim, inquit, irimos imi homines in Paradse negare audeat Beatos fuisse ante pec- cistum ; eism bοὐδ non immudenter Mittor vocemus, quos videmus Ius/ ae pse ei Defutura immortalitatis hane vitam ducere, fare erimine vastante eo Henriam.
cons. Ratione, de auctoritate , sdem S. D. i. 14. de Trin. e. I. dia . ubi dicit Beatum esse, γε habet quia vult, is nihil male vult. Iustus amem se se Miat; eam vo- ntas ejus voluntati divinae omnino in omis rubus sit e cors. Ergo in hae vita est Beatus. Obi. Apostolus dicit Christianos omnium hominum miserrimos, nisi Mortui resurrexerint: Ergo omnem in altera vita selicitatem constituit, nihilque nisi summam miseriam in ista agnosciis
D. Argumentum nihil probin , quis lainposito falso falsum subsequitur. Unde cameertum is Mortuos resurrecturos, inde εcontra concludendum est ex eo Ap stolo Christianos non esse miseros, sed solos jam antiei pata beatitudine. Deinde Chrysiani omnium hominum essent miserrimi, si Mortui non resut reverint; quia nimiram salsum eorum esset, cui se perpetuo do verunt, Beatitulinis objectum ; proindeque inanis eorum fides, spes fallax, sutilis ena. fi as; quoa lummum utique seret, malorum
Inst. ii piε volunt vivere in Ch isto.
erucem suam h bent post ipsum quo idiε serendam e Nilist autem eruee Beatitudini magis est eontrarium. Ergo. R. Dist. Min. Cruce nudὸ sumpta aut non amata, C. Unctione divina re amore Dei per uncta, N. Quia in eo quod amatur non laborarum, inquit Aug. aut laboratur, or labor amatur. Ddeo Il. Formalis his vitae Beatitudo in amore Dei sita. Prob. in eo sita est formalis Beatitudo, per quod Deo unimur, ipsumque possidemus. Unimur autem Deo, re ipsum possidemus per solum amorem, non vero Per fidem , & contemplationem . De sola enim eharita. te dicituri Qui manet in ebaritate , in mamonet; is Deus in eo. Et Fq. ilait mei, inquit summa veritas, diligetar a Patrem is, ἐν ad eum veniemus, ἐν mansioem apud tuto
com . Ex eonditionibus ad formalem Be titudinem essentialiter requisitis , quae lolicharitati congruere possunt. r. Quis sit actus pei sectissimus; siquidem charitas. Apostolo teste, omnium virtutum maxima est , repei sectissima. a. Quod per hune actum imis mediatds attingatur finis uliimus. Attingitur autem Deus per charitatem immediatias quam per fidem, quia charitas sertur in Deum, ut in se est; Fides vero, mout cognoscitur per speciem in aenigmate. si auod ad.
eum caetera omnia ordinenturr omnia utuque , irris de fides ipsa, ad charitatem, quae finis est praeeepti, reseιuntur. q. Quod exi pla fluant omnia Beatitudinis emolumentaοῦ Prodeunt autem ex charitate delectatio , gaudium, pax , de Spiritus sancti unctio i
Obii. Rdes' tremediatios Deum attingie lim charitas, clim illa sit prior, de ista ab illa fluat.&.Prior est objectiv , C. D gnitate de peltactione , N. Nec chalitas a fide fiuit essem talia ter, dc necessarib, cam multi fide polleant