장음표시 사용
211쪽
lianus eos facit Eburonum conterminos, et Nerviis proximos et reipsa, post cladem ituri Sabini et Aurunculei Cottae, B. G. l. V sqq. Ambiorix ingreditur fines Aduatucorin et inde in fines Nerviorum transit; unde constat eos incoluisse partem Belgicae, quae nunc dicitur te comte de Namur. Quo autem loco situm uerit oppidum eorum de quo hic loquitur Caesar, adeo munitissimum, non aeque constat: nonnulli volunt amurcum
Namur : at eos resuta d'Anoille Notice historique desia Gaule, p. 36, propter situm loci adeo angustum inter numina Sabim et Mosam, ut non potuerint O,OO armati ibi sistere et contineri; quapropter conjicit esse Falais surcia Mehaigne, cujus situs apprime cum Caesaris descriptione consentit Ilos nullius populi clientes fuisse apparet, ex ipso Caesare B. G. l. II, c. 34 quinimmo finitimis invisos et odiosos, qui eos veluti extraneos et hostes habebant. Nihilominus in concilio ad bellum habito inter Belgas scederatos B. G. l. II, c. 4), promittunt non XXIX mill armatorum, ut vulgata seri, sed tantum
XIX millia. ide insuper B. G. l. ii, 6 v, 38 39, 56;
et VI, 2, 3 et supra ad vocem ADUATUCI.
AULERCL BR ANNOVICES B. G. l. VM, c. I). Inter 46' et 46 et latit. 1 et 2 long Cum Brannoviis vid ad hanc vocem), AEduorum clientes. Hos 'Amille Not det Gaule, p. 29, suspicatur esse populum situm ad Ligerim hodie le Briennois, in dioecesi Matisconensi, et reipsa similitudo nominis id innuere videtur. Sed ince
tum est. Consule, si placet, quae notavimus loco Caesaris supra citato.
AULERCI-CENOMANI B. C. l. VII, c. 75). 48 lat. a long occ. Videntur cum duobus populis sequentibus, item cum praecedenti, atque etiam cum Cenomannis populis Galliae cisalpinae secundum Polyb. lin et Ptolem unam eamdemque originem habuisse sub nomine Aulercorum.
212쪽
Quod ad Cenomanos spectat, Ptolomaeo dicuntur Αυλιρκιοι
Valesius, Notit Gall. p. 64, emcndat Σουιλδειοv, elapso ex voce praecedenti Tabula Theodosiana hanc urbem locat inter Iuliomagum et Cresarodunum, et appellat Minnum Caeterum Aulerci Conomani antiquitus noti ex Livio l. V c. 34, quippe nominatim citantur, inter Celtas, qui temporibus I arquiniorum Alpes transierunt. His loco citato, in concilio celticae Galliae imperantur Vmilliahominum suppeditanda Caeterum de Cenomanis haud aliter loquitur Caesar nisi communiter et una cum aliis populis occupabant partem Francici regni dictam te Maine, non integram tamen, nam Diablintes alteram habebant. Hodie te departement de la Sarrae.
AULERCI-EBUROVICE B. G. l. III, 7). Inte 49 lat. , I et α' occ longit Parum ambigitur de eo populo Caesar Eburovices Lexoviis jungit. Item l. VII, c. 75, ubi corrupte dicuntur Eburones. Α Ptolemaeo dicuntur Αυλιρκιοι ΕὁουρHκοι Eorum urbs praecipua Mediolanum Ptolem. Μεδιολαvιοv, tabula heodosiana et Itinerarium Ethici MMXolanum Aulercorum Is populus sequentibus seculis Per corruptionem nominis dictus est Ebroici unde urbi
nomen sine se non ea tamen quae nunc ita Vocatur, sed
pauper vicus inter novum Areuae et urbem dictam Pa FSur Eure, quem incolae vocant te Dil Eore . Aulercis Eburovicibus in concilio Gallorum imperantur III mill hominum occupabant partem Normandiae dictam nunc lotaepartemen de Eure.
long Garites inter et Garumnos; sed memorantur a Plinio in Aquitania, inter Consorannos et Elusates Ptolemaeus: Υπρ οε τουτους Λαetιους scit.), ΑΥΣΚIOI, και πολις Αυγουτα. Urbs Augusta ab Augusto ita vocata, antea Climberris.134
213쪽
uo O INDEX seu Climberrum, postea gentis cujus caput erat appellationem suscepit, more multarum Galliae urbium, et dicta Auses, metropolis, in regione lamascogne, hodie δερω- temen, Gers, sita Caeterum Ausci, inter sortissimos Aquitaniae populos numerantur, et cum lusatibus de divitiis et potentatu contendebant. Ita Strabo l. iv Καλη δὲ καὶη χοόρα τω Αυσγαωv. ΑusETANI B. C. l. I, c. 6o . 4 a lati, o long Eorum Strabo non meminit molem. l. II c. 6 Ausetanos inter Hispaniae arraconensis populos recenset, et eos Vocat Authetanos At rectius Livio, Plinio et nostro dicuntur Ausetani ab Ausa urbe eorum Plinius eos recedere longius PI renoe radice ait; ita igitur partem provinciae nunc dictae la Catalome occupant Urbes habet,ant Aquas msidas, Ausam hod. Vsem). culam, et Geronam Girone). Fines ad septemt Indigetes orient mare, ad meridiem Laletanos, ad occasum ac lanos et Cer
habet infra Anconam xv Aulim, xim, sed sine linea viam indicante. Urbs erat antiqua, in Piceno monti imposita distans X mill ab Ionio mari sere pari item distantia ab Ancona, nec non ad ripam sinistram fluvii quem tab Peut supra memorata Vocat Alpis Auximum , hodie osmo in principatu Ecclesiast dicto lamarche d'Ancone.
o long Urbs praecipua Biturigum Cuborum PtolemaeoAυαρικοv. Itinerarium Antonini Avaricum locat inter Argentomagum Argenton' et incontium CSancoins'.
Item Antoninus in itinere a Burdigala ad Augustodunum. I abula Peutingeriana habet organisma IIII Alerti- XVIII-AMaricum. Et hae urbes vergunt via recta ab Africo vento ad Elosios deinde a Coro vento
214쪽
Sancolnis tendens ad aquas. In eodem igitur situ
sunt inter se urbes supra dictae, quo nunc videre est Argenton Murges et Sancoins. Ita igitur via a Burdigala ad Augustodunum idem angulum efficit quem nunc quoque daret eunti ab urbe Bordeati per Boumes ad Autun Indubitata est igitur urbis Avarici positio. Attamen nonnulli, praesertim Martianus cui assentitur Sangon, contenderunt varicum esse meraon; quos suo more Ios Maliger stultos appellat. Et eosdem resuta Catherino coaevus Menagii, in sua dissertatione gallica de Avarico Praeterea flumen de quo loquitur Caesari sup cit dicitur gallice Auron, olim Avaro, unde certe Aoaricum urbs dicta est. Postea tamen diversis nominibus innotuit sc Gregorio Castrum Mediolanense, rosio Biturigam ex nomine populi, deinde per corruptionem in antiquis chartis Morgas, postea Mur S. Urbs metropolis caput provinciae regni si anciciolim dictae te Bera nunc departemen d Cher.
ostia 49' . Quod est in extremis emorum finibus. In tabula heodos supra Durocortoro Mims ad occidentem, legimus Mnna X. Et reipsa a Durocortoro ad Axonam, Vix sex sunt leucae francicae. D'Ancille locum dictum oeenna in tab. heod suspicatur esse Pont-α-Vem Axona oritur in Remorum finibus Alluit regionem Remorum, et Suessionum civitatem μνω num, et influit in Isaram.
BACENIs, πω. B. G. l. VI, c. I O). Inter 5 I et 5 a lat. , 6 et 8' long omnes eruditi in hoc consentiunt; scit Ba nim sylvam esse partem aliquam maximae Hercynia sylVae, quae sustus describitur lib. vi c. 24 de Beli. Gall. Quum-
215쪽
que ex eod. lib. c. IO, appareat Suevos supra bios, hos inter et Cheruscos, sedes habuisse, quo loco postmodum Catii locantur a acito, plerisque placuit, hanc partem Hercyniae sylvae Bacenim dictam, in ea quae nunc dicitur Turingica, seu arto sa ni S, Der Hartz, agnoscere. Holman Bacenis, pars Hercynia sylVae quam nunc nigram vocant, Der Sch arta alta, a Nechari amne admoenum B ccardus vero se Bacenim sylvam quam graec interpr. ακεvvri Vocat esse eam, quae postea M- conia vel Buchonia audiit, et in qua celeberrimum monasterium Fuldense sundatum est, ex Caesaris descriptione et nominis sono manifestum est Extensa olim illa fuit inter amnem uidam et Verram, in cujus dextro littore Cherusci habitabant usque ad Alteram in Visurgine delabentem, Versus ortum in fluvio a Fosis secreto.
men Hispaniae Boeticas u Veteres videntur, ait Strabo, lib. III, p. Ioa ed citata Baetim appellasse Tartessum, et Gades cum insulis vicinis Erytheiam : ideoque putant Stesichorum de Geryonis armento sic cecinisse
Nata ex adverso fere inclytae Erytheiae Tartessi amnis ad sontes immensos argenteis radicibus,
Quum autem Baetis duobus ostiis in mare exeat, aiunt olim in medio horum urbem suisse habitatam Tartessum, fluvio cognominem, quam nunc urduli incolunt. Oritur autem in monte rospeda, circa 3 'at , et insuit in mare, Versus 37 lat. 8 ου occ long Provinciam ulteriorem a Caesare dictam, deinde a flumine ipso Baeticam vocatam, satis aequaliter dividit Hodie Guadriquiri ex arabico,
occ long Pars provincia ulterioris, seu Baeticae, inter Bae-
216쪽
tim et Anam fluvios D 'Anoille, es . anc. t. I, p. 34 Un canto Garte de la me et hordanida rive gauchedu fleuve Anas, tali distingue par te nom Boeturia, sans
eire propre amne nation particuliere. modi pars provinciae Gream sine inmispania.
BAGRADAs B. C. l. II, c. 24, 38 . Flumen magnum Africae Strabo l. xvii p. 572 te δε της lτυκης πλυτιου Βαγραδας ποταμος Hodie paulo infra, meridiem versus: Polybio ακρος dicitur munc Messer . Fontes ejus in
Numidia inter 35 et 36 lat. 4 lat. et 5 long.; ostia 37 ἱt 'ἱ long.: dividit Africam proprie dictam Proconsularem. BALEARES, insulae B AD. c. ad). 38'4 et inter o et a long Iuxta Ptolemaeum duae sunt ΓυH-αι dictae sorte ab exercitatione incolarum qui unditores erant peritissimi altera Major, altera Minor Hodie majorque et D norque A Phoenicibus primum domiti sunt Baleares, deinde a Metello populi romani imperio subditi. Eorum urbes
praecipuae sunt Palma nunc sub eodem nomine nota, in majore insula, item Pollentia prope urbem, cui nunc nomen Luna, a Mauris condita. In minore ortus -- ms, hodie te ora Mahon. Sunt et juxta insulae parvae aliquot Baleares, sc Ebusus seu Ioica, et Ohiusa, Forment a. Incerta sunt quae de etymologia nominis proseruntur. Alii a graeco Βαλλει, alii a nomine phoenicio, alii a Baleo quodam derivari volunt. BATAVI. B. G. IV, o). Vide inse INAULA BATAVORUM. BELGAE. Caesar, B. G. l. II, c. 4, reperiebat plerosque Belgas esse ortos a Germanis, etc., vide textum ipsum. Ita igitur eorum origo miniine dubia est. De regione Belgarum et de populis eam incolentibus vid infra in BELGICA. De eorum sortitudine Caesar l. I, c. I loquitur; item Strabo l. IV, dicens eos solos Germanorum, Cimbrorum ac Teutonum impetum sustinuisse Plutarchus in Caesaris Vita eos vocat Gallorum potentissimos. Item Am-
217쪽
mianus arcell. l. xv id infra Bellovacos). De eoruni seritate, vel potius rugalitate, praesertim Nerviorum, enapiorum et Morinorum, idem Caesar loco citato et Ammianus, i. cit Dio l. 55 Batari equitandi arte pollent. Idem i. 59 : Morini et Menapii habuant non in urbibus, sed in tuguriis, et in montibus densissimis sinis obsitis: unde apparet sylvarum paludumque numerum secunditati seminarum nullum impedimentum attulisse. De cultu vitae, de vestitu ac cibo, alia habuisse communia videntur cum Gallis, alia cum Germanis Caetera vide ad
BELGICA, seu BELGAE B. G. l. I, I, et alibi passim). late 47 2 et 2 et lati a Tis 6 occ., longit.
BELGicc Galliae pars tertia secundum Caesarem l. I, c. I terminos habet ab occidente Oceanum ab Ostiis Sequanae usque ad Rheni ostia a septemtrione Rhenum; ab oriente Rhenum et Vogosum montem, usque ad extremos fines Leucorum, ubi angulum acit mons supra dictus a meridie autem Matronam flumen, et Sequanam usque ad mare. XXXI populos complectitur, scilicet Batavos , Menapios, Grudios, Geidunos, Meldos, Le- acoS, Centrones, Ambivaretos, Eburones, Aduaticos, Pleminoxios, Morinos, Atrebates, Nervios Segnos, Condrusos , semanos, Veromanduos, Ambianos, Caletos BelloVacos, Suessiones, Remos, Caeresos, reviros, e diomatricos, Leucos, Velocasses, denique partem Parisiorum, et partem Senonum Ptolemaeus vero his addit Vangiones, Nemetes, Τriboccos, Rauracos sed hi Germani omnino erant et Ariovisto subditi), Helvetios, et Sequanos, et terminos hujus provincia dat, usque ad montem Adulam et flumen Dubim Strabo longius procedit; nam complectitur intra terminos Belgicae Venetos et si-smios, ideoque omnes populos maritimos Armoricae Adhaereamus Caesarianae descriptioni veluti simpliciori, qua-
218쪽
cum consentire videtur tabula heodosiana. De origine noniinis nihil constat ortelius vult Belgicam dici a sermone patrio Belgen, seu Vesten, quod peregrinum significat. Alii a Basten, quod irasci et pugnare notat: incertum est. De sertilitate regionis nihil habeo compertum. Quum pars septemtrionalis sylvis et paludibus intercideretur, exiguus admodum esse debuit terrae proventus praeterea coeli temperies admodum aspera culturam impediebat Diod. l. v. Natio ut plurimi ad arctum sua
regio figida, ut quo hiemis tempore pro aqua mibus
oppleta exsistat Glacies quoquesimmensa adeo regionem Occvat, ut rapina congelia sinistemia transeuntihus, non solum paucis sed et Exercitibus, cum curritus et impedimentis. Hodie coeli temperies longe mitior et solum fertilissimum Feracissima suisse videtur pars meridionalis, praesertim in reviris, Mediomatricis, Bemis, etc. Numerus hominum conjici potest ex eo quod Strabo, lib. IV, ait CCC millia armatorum Belgicam habuisse Caesar idem l. II, c. 4 , CCCVIII; qui numerus non est inserior caeteris Galliarum partibus. De Belgis vid sup Plinius multo posterior Caesari, de Ductibus terrae nonnullis loquitur, de anseribus, de cerasis, de platanis, de sisere et t. XVII, c. 6 Ubios gentium solos norimus, qui fertilissimum agrum colentes, etc. De Ubiis cisrhenanis id intelligendum est M. Varro R. Rusi. I, 7 M Gallia transalpina intus ad Rhenum, aliquot regiones accessi, ubi nec vitis, nec Olea nascerentur, ubi agros stercorarent candida δευμ li creta. Haec regio hodio opulentissima partem occupat regni rancici, et regni nunc dicti des mys-Bπι- D.
49 et eido' dat. o Petra occ long Pars aliqua tantum Galliae Belgicae, non tota complectitur Bellovacos, Atrebates et Ambianos Vid de B. G. lib., c. I PVIII , 46 Cluv. Germ. unt. Cellar not. orb. ant. II, 3 4.3Ofet Sqq.
219쪽
BELLOVACI B. G. II, 4, 3 VII, 59, 5, etc. . Inter
49'etrio' lat. o I occ et o I or long Habent Bellovaci ab oriente Veromanduos et Suessiones, a meridie Parisios, ab occidente Velocasses et Caletos, a septemtrione Ambianos Fortissimi Belgarum memorantur a Caesare, et a Strabone, , IV, qui eos Vocat Βελλοακους Ptolemaeus:
Mετ δε τουτους ἀτρε6ατιου. ΒΕΛΛΟΥΑΚΟΙ, ω πολις Καισαρο μαγος vid inis. BRATUSPANT1u My κς, α r. Bellovacorum partem suisse Siloanectes aes habitanesia μω , quorum nec meminerunt Caesar, nec Strabo, putant ansonet 'o pille, antequam peculiarem gentemessicerent; sed non probant. Potentissimos amnis fuisse constat ex Caesare ipso, l. Π, . . Poterant conficerem mill arm. Attamen ex eo tiumero LX mili lecta tantum promisere in bello Belgico. Unde si ad exiguitatem regionis eorum respexeris: nam ultra fines dioecesium de Mau- oris et de Sensis, te ep. de PODE, Bellovacos processisse non apparet, habebis numerum hominum hodierno fere similem ricii CCCC mill adjunctis seminis, pueris, et senibus. Hi pars erant tertia Belgi proprie dicti. Feracissima autem eorum regio, et prooentibus ter me ditissima.
BERONE B. Al. c. 53). Hoc verbum nonnullam secum difficultatem attulit. Vide t. Π, nostrae edit. p. 4OInot. I. Interpretes multi auctoritate Ptolemaei et Strabonis reti, nomen populi Hispaniae arraconensis esse Ontendunt. Scilicet, Strabo, . III, p. 9, Celtiberos et Beron unum eumdemque populum emcit, et p. a Berones finitimos Cantabris Coniscis acit, quorum urbs esset Vatia ad trajectum Iberi ubi incipit esse navigabilis Ptolemaeus contra Berones sub Autronibus esse ait, quorum urbs aeque Vati est, sed paulisper a flumine remota. D'Ancille, nullam populi hujus mentionem facit: recte nostro judicio.
220쪽
licet liunc super mappam nostram Hispaniae Veteris inscribendum curaverimus. Locus vocabuli istius in contextu phrasis nullo modo populum indicat sed vide notam
BEssi B. . l. III, c. 4.).ante 42 et 43' at , adi et 3 long Thraciae populi, memorati a Strabone, Ptolemaeo et aliis Ptolem. l. ΙΙΙ, c. II, ΒΕΣΣΙΚΗΝ inter τρατηγιας της ἐπακχίας liraciae numerat. Α Stephano de urb. Bessi dicuntur Bissi a Solino Bisson D'Anoille, Gemmanc. t. I, p. 295 et Seq. En remontant Vercle fources
den' Hebrus, et pelloin dipted dii montHaemus, Phili O- polis doni on apporte te nomin Philippe pere d'Alexandre,
et que a siluation entre des collines Disai aussi appeterTTAmontium, conserve te nom de Philippopoli, ou de Philiba comme disent lesauros. Elle sui metropole dans laprovince distingue par leto de Thracia. C'etait te canton des Bossi, don o a dii questa ferocite surpassai larigueu du climat O retrouve leur nom dans elui dem vana, sur ne Vole romaine, peucloin de Philippopolis, et cerate est encore connu fur e passage par lenoni de Zapar Bazardgik, o marche de Eapar Lacontree appete Bessica avai une ille principale nomine Uscudama, et elle parat ariourd'hui ou te nomde Statimaha, a quelque distance, versu midi de Philippopoli.
lat , a long Straboni, ρρουριο Βιςρακτα, Ptolemaeo Αυ- τουτυοουvo, ' Io ατ M urbs praecipua Eduorum, quam Caesar l. I, c. 23, appellat oppidum AEduorum longe maximum et copiosi imum et t. VH c. 55, ORFidum apud Eduos magno auctoritatis, quaeque postea nomen suum vertit in Augustodunum. At magna inter doctos est dissensio an reipsa eadem urbs sit Bibracte quae Atis ustodunum Martianus primus : Bibracte in formam