장음표시 사용
241쪽
forsan, ut conjicit ossius, a Velocassibus oriundus. Vid. Veloca es, et mappam nostram Galliae Cambrino Anglo:
long Hujus loci vetere geographi non meminere Caesar solus de eo loquitur Quum autem Caesar hoc ipso capite castrorum ompeianorum situm indicet inter teguam et Ucubim, et ad I tantum millia pass. castra Posthininiana locaverit, huic loco situm ita dedit vir et Baesio iocam, ut videre licet in mappa nostra Incerta tamen res est. Nonnulli hanc urbem appellant Caatro elisio, quod probabile videtur: nam positiones utriusque scilicet Castrorum Posthumianorum et urbis nunc dictae Castro
et Rio parum disserunt. CksTuLONENSIs Sallus m. C. l. 3, α 38). Inter 8 et 39' lat. 5 et 6 long occ. Sic dictus ab urbe Castulone juxta ripam dextram Baetis Castulo. liaud longe ab illiturgi
sita, vocatur Ptolemae Κατουλώv. Dicta urbs retanorum, qui pertinent ad Hispaniam citeriorem Caesaris et I arraconensem Ptolemaei, hodie Gaiona in Andalusia. CATURIGE B. G. l. I, c. O . Inte 44 et 45 lat , 4' et 5 long Caesar Caturiges cum Centronibus et Graiocelis nominat, veluti qui hujus exercitum itinere prohibere
conati essent Straho l. IV, p. O. eos Vocat cum Centronibus, Veragris, et Nantuatibus, veluti qui summas Alpes occuparent Male Ptolemaeus eos in Alpibus Graiis locat: nam erant in Alpibus Cottiis, ut constat ex inscriptione tropae a Plinio l. III, c. o memorati. Utrobique AEthicus Caturigas ponit inter Ebrodunum, nisun et Vapincum, ast ab Ebroduno,VH a Vapinco ri, haud procul a fluvio Druentia, la Durance. Urbem eorum I ah. Theod. Catorigomagum appellat, et recte collocat inter
242쪽
Εhrodunum et apincum, hoc modo 'vincum VI.
D Odinum VI. Catoni magus VII. - Ebroduno summa
xxi mili. quae distantia nimia videtur, sed propter sinus viarum inter praeruptos et altos montes aptari facile potest. Urbis Caturigo vestigia reperiunt 'Anoille et alii, in loco cui nunc est nomen Chorxes enim Gamet Embrun, dans Diauphine, depare des mutes Alpes.
Hos suspicatur idem 'Ancille not. de la G. p. ais)suisse Italos origine; et ab Insubribus in montium interiora pulsos, et post modum caeteris Gallis Sigoveso duce in Italiam irruentibus se unxisse. Inter gentes gallicas hi populi memorantur l. V c. 34. CEBENNA mons B. G. lib. VII, c. 8, 56). Inte 43'lat. 1 et 3 long Mons Cebenna qui Arvernos ah He
riis discludit Ptolemaeus, Strabo et Graeci Κέμμεvo ορος. Avienus quoque in orae maritimae l. I, hunc montem Vocat Cimenum atque regionem cimenam dicit Plinius Narbonensem provinciam a reliqua Gallia latere septemtrionali montibus Cebenna et Iura discerni ait In ab Τheodosiana invenio ad fontes Garumnae, ut indicat vox, PGARUMNA , montis figuram , quae reipsa mihi videtur repraesentare Cebennam montem, licet non Garumna n. oriatur ex monte Cebenna, sed arnis fluvius te Tarn, Verum errore scribentis qui utrumque consudit. Porro Ce-henna mons incipit a Volcis Tectosagibus, et procurrit Brutenos usque, unde communicat cum montibus Arvernorum ab occidente; deinde septemtrionem Versus per Velaunos, unde quodammodo ungitur longissimo tractu, et interjacente Rhodano, monti Iurae ad orientem, et ad septemtrionem cum Vogeso Tota regio quam mons Cebenna
circumcingit, dicitur hodie les Gomnes departem delooemron, de la Gaere et de Pinde E. CELTAE seu GALLI CELTic B. G. lib. I, c. I). Inter
44 et 49' lat. occ. et ' or long Pars tertia Galliae
243쪽
totius, maxima quoque et sertilissima, unde Gallis nomen universis inditum. erminos habebat ab oriente Alpes maritimas, Cottias, Graias, Penninas, Rhaetiam et Bauracos; a meridie Provinciam, partem Cebennae montis et Garumnam flumen ab occasu mare Oceanum a septemtrione flumina Sequanam et Matronam, et Leucos. In ea parte XLIII populos numerabimus scilicet ab occidente proficiscentes, sismios Venetos, Lemovices, Curiosolites, Ambibaros, nellos, Bellocassos, Lexovios, Aulercos- Eburovices, arisiorum partem is-Sequanam, item Senonum partem, Lingonas Sequanos, Helvetios, HelVios, Velaunos, Gabalos, Ruthenos Cadurcos, Eleutheros-Cadurcos, Nitiobrigui partem cis-Garumnam, Petrocorios, Santones, ictones, Nannetes, hedones, Aulercos-Diablintcs , Essuos, Aulercos- Cenomanos, AndeS, Turones, Carnutes, Bituriges, Lemovices, Arvernos, Boios, Segusianos , Ambarros , Brannovios , Aulercos BrannoVices,
Mandubios et AEduos. De quibusque populis, de eorum indole, moribus, viribus primatim dicemus, ad unamquamque Vocem, sed peculiariter de hac parte tractavimus ad voces Galli et Gallia. idest. I nosti ed. p. 48 et Seqq. CELTIBERIA. B. C. lib. I, cap. I). Inter o 'H latit., et 3 et ' occ longit Magna regio ispaniae citerioris ex Caesare; ex Ptolem pars I arraconensis. Τerminos habet ad septemtrionem Vascones et Ilergetes ad orientem, Edetanos ad meridiem, Contestanos et restanos ad OocaSum, Carpetanos et Arevacos. Nomen Celtiberorum imdicat satis populi origmem ii enim erant Celtae; sed Celtae rudes et seri De Celtiberis Lucan. l. IV, era. .
Profugique a gente vetusta Gallorum, Celtae miscentes nomen Iberis.
Strabo l. III p. 62 Narrat Posidonius, M. Marcellum exegisse e Celtiberia tributum talentorum DC. Quod
244쪽
GEOGRAPHICUS. 23 Iargumento est Celtiberos et populosam et pecuniosam fuisse gentem quanquam solum colerent, utcumque incommodum. Quod autem Polybius dixit, iberium Gracchum CCC urbes Celtiberiae dejecisse, id comice exagitat, in Gracchi gratiam inquiens, ab eo turribus urbium nomen inditum, ut fit in pompis triumphalibus. v Et eam causam mox addit idem Strabo Nam neque regionis natura capax est urbium propter ariditatem soli, vel longinquitatem, vel seritatem hominum, etc. I igitur qui murbes Hispaniae toti addicunt, pagos, quin etiam Vicos
urbium loco censuerunt. Celtiberia autem urbes praecipuae erant Erinoica, inter montes non longe a fontibus
Tagi, Bilbilis non longe a Catalari , uri Tara na9 Cascantum Cascante9, Vale fa Valera in
regione dicta Miancto, Lobetum, etc. Celtiberia vetus nunc occupat magnam partem novae Castilliae, et Arra-gonensis regni cum aliquantula parte Castilliae veteris. CENIΜAGNI B. G. l. v c. a I). Interda et 53 lati, I ' et α' occ long Τacito dicuntur ICENI Ptolem. Σua vox. Deciis nihil apud Strab. Interpres graecus Caesaris habet ΚεvtlLMo unde Vossius legendum putat Cenomani les Mancea P e Gallia, scilicet in Britanniam translati. ΗΟ-rum urbs praecipua, seu potius castellum erat Venta. Hodie Caster pres, Norinita, dans a propince de Nori M. CENOΜΑNI. Vide AULERCI. CENTRONE B. G. l. I, c. o). Inte 45 et 46 latit.,4 et 5 long Ita D Moisile, Gem anc. t. I, P. 65: Les Centrones occupatent M Tarent alse, qui a tirece nom de celui des Darantasia, que la ille de Monstier, Dui an de la prerogatio de metropol dans cet impro-oince des Alpes, portat primit ement. M Caesar, lib. I, c. Ο, eos cum Caturigibus et Graiocelis citat Straboni noti sunt et vocantur Κεvτρ μεις, supra Salassos in vertici-354
245쪽
bus montium Ptolemaeo quoque dicuntur Κεvτρωvες, addicuntur Alpibus Graiis. Item in ab. heodos. Vicus pauper qui servat adhuc nomen Centron, cujus ecclesia superior est in aliquibus rebus ecclesiae cathedrali de momstier, videtur suisse urbs primaria hujus gentis, et recepisse postea nomen or Claudii, etsi aliter placeat Had.
Valesio Est alia urbs dicta Mima, ime, quae de principatu quoque disputat. CERAUNII montes B. C. l. Iri,c. 6).ante 4o' et 4o et lat. II et 8' long u Leoisage de 'spire, inquit
tagne qui evoSera par Dur eleoationi tre fame de la fudre, talent amelera cro-Ceraunii montes. Gue sint est nomme Lingueti par les Italiens, et Glossa pardes Grecs G canton sitiae dans cra monta raetiae long de limer se nommait Chaonia Vid ad hanc vocem); et D nom do Chimera, qui etait celia drin limmaritime de la Gumnis, est a lique auoindlata a cette contree n Ergo Ceraunii montes in Epiro juxta mare spectantes Italiam in regione dicta Chaonia. Horum meminit Virgil. Eneid. l. III, V. O6
Provehimur pelago vicina Ceraunia juxta .
Ubi Servius Sunt montes Epiri a crebris fulminibus propter altitudinem nominati graece enim Κεραυvoς fulmen significat. CERCINA, insula B AD. l. viii c. 34). 35 latit et 8' et long Παρακειται τη ρν 4 της Συρτεως inquit Strab. XVII, p. 34,-ησος παραεν-ς ἡ Κέρκιvvα, υμεγέθης, ἔχουσα
nio et Sallustio ad promontorium minoris Syrtis Geographi tamen recentiores eam insulam non Syrti minori, sed
246쪽
provincia Emporia dictae addicunt. Ex hoc inferri posset Plin. et Sali confudisse insulam Cercinam hodie Aeriant, cum insula Meninx, vel Gorba, hodie Zerbi, a qua reipsa Syrtis minor incipiebat Strabo et Ptolemaeus distinguunt; et ex contextu Caesaris apparet Cercinam propiorem esse debuisse urbi Lepti, quam ut Syrtim minorem attingere potuerit; nisi in his temporibus Syrtes longius septemtrionem Versus sese extenderint. Videant critici.
CEUTRONEs B. G. l. v c. 39). Supra i lat et interi' et α' long Quantum conjicere licet, Nerviorum clientes. Oudendorpius legit Ceutrones, consentientibus nostris codd. ast alii legunt Centrones, ut videre licet ad h. Voc.: facilis mutatio τι minis, et vicissim, p. codd. Diversi tamen sunt a Centronibus. Ita Glando ius a Ceutronum oppidum Ceutro in dioecesi Leodicensi, tribus milliaribus a ungris situm est. v Turpin de Crisse l. I, p. 369, in Tron. Male; nam Sin non venit a Sancto- udone praesbytero. 'Anoille eorum meminit p. 57. Ipse tamen ignarus loci. artianus contra Centrones a Forte nunc sunt Contracences in Flandria dioeceseos macensis urarat en tandre B Samon, Agrum Grudine la terreri Grouis in dioecesi Brugensi. ale, nam sunt Grudii, de quibus infra. Illis sedem adsignavimus quam nunc occupant les Gantois, in Flandria. In
CHERSONEsus apud Eraptum Vide notas B. Alexandrini, C. O.
CHERUsCI B. G. l. VI, c. 9). Inter g 1 et 52 lat. , et interra et o long Strabo l. VII, p. 29 et seqq- , hujus populi meminit, eique sedem assignat inter Germaniae gentes minores, sed quam incertum est. Nihilominus loquitur de Cheruscorum pugna Arminio duce in saltu Teutoburgensi dans eoech de Mersem P, in qua Romanorum legiones victae sunt, et Varus occisus deinde
247쪽
meinorat victoriam Germanici, qua essectum est, ut gens Cheruscorum prope deleta suerit; unde recentiores, inter
quos Gnoille Geographi anci t. I, p. 24, Cheruscos locat paulo supra Caucos majores, et juxta utramque ripam Visurgis si at Ptolemaeus longius eos a Caucis removet et ad radices montis Melibochii lemrla-Wal , inter sontes Visurgis et Salae, prope Bacenim silvam vid ad h. voc.). tolemaeo morem gerit
Ortelius; et ego iis assentior. Namque ex eo quod Bom, nos trans Visurgim lacessivere Cherusci in primo conflictu, non inde sequitur eos incoluisseaeutoburgensem vallem: praeterea, in secunda expeditione Germanicus Caesar usque ad Visurgim pervenit, sine ullo conflictu; et cis flumen stetit, dum Arminius ultra esset cum suo exercitu, sine dubio ut possessiones suas tueretur, et Romano a transitu fluminis arceret. Ex nostra igitur conjectura sedes Cheruscorum erit non in regione nunc dicta evectes
de Paderhon, sed in principatu dicto an raria de Thuringe, inter Erser et Sinarrabourς. CILICE B. C. l. III, c. IOI Sunt, inquit Strabo, l. xiii p. 627 qui dicunt Cilices quoruin Homerus moeminit e Troja pulsos in Syriam migrasse, Syrisque eam
ademisse provinciam quae nunc est Cilicia n eipsa ma-dis una pars, Ciliciae nomine nota est vid. infra CILICIA). Cilices piraticam exercuisse, et castella habuisse, ubi se suamque praedam absconderent, notum est, tum ex Strabone l. X, p. 77 l. xiv. p. 668, tum ex historia Romani enim ingentes adversus eos exercitus mittere, et bella per multos annos gerere sunt coacti unde triumphos illustres reportavere 'inc Servilius vocatus est Isauricus quin et Cicero et Pompeius qui eos delevit, victoriam ex iis adeptam non dedignati sunt. Ea tamen cupiditas piraticam exercendi non erat innata sed a Syriorum regum debilitate et ignavia ortum cepit, ut testis est idem Strabo.
248쪽
Inter 36 et 37 Elat. 3o et 36'long. agna regio Asiae
minoris, quae porrigitur in longum secundum oras maris interni, seu editerranei Mus fines, ad sept Pisidia, Lycaonia, Cataonia et mons aurus; ad orientem Comagene; ad meridiem mare internum; ad occidentem idem mare et
Pamphylia. Duplex est scit Cilicia; aspera, in qua Isauria et rachea et Cilicia campestris Montes habet in parte occidua, et quidem asperos, sed nullo nomine insignitos, propter quos 'αchea τραχυς, asper cognominata est:
ex iis I aurus, qui campestrem Ciliciam ad septemt terminat, sicuti manus ad orientem Flumina autem sunt Μειlas, Selinus, O magdus, Lamus, Sarus et Pyramus urbes, in Hachea, rajanopolis, antea Selinus, hodie Selenti, Seleucia, arsus illustrissima, urbs caput totius provinciae; Αnazarbus in Cicilia campestri, Flavias et Issus Alexandri Magni victoria insignis. Sunt et duae aliae regiones, sed
longe inseriores, quae Ciliciae vocantur scilicet altera in Troade, prope sinum Adramyttenum, ubi Lyrnessus; altera in Cappadocia, ubi Mazaca, urbs Cappadociae princeps. Sed de iis nulla h. l. mentio fit. CIMBRI B. G. l. I, c. 33 l. II, c. 29, etc.). Inter 54 et 58 lat. 5 et et 8 long Gens satis nota apud historicos, et cujus sedes minime incerta fuit hodie te Atland etpa rei du Hobtein quibus forsan addendae sunt, Pae de Seelanci, et aliae adjacentes. CINGA B. C. l. I, c. 48). l. Hispaniae citerioris, seu Tarraconensis, a Pyrenaeis montibus descendens; a qlatit et 2 - occi longit. et influens in Sicorim i et lat. et a long occi paulo supra octogesam, ubi Sicoris influit in Iberum. Hujus fluvii nomen hodiernum est a Sema. Videmappam. CINGuLu B. C. l. 1 α 5). 43'τlat et a I 'long. Picenorum oppidum quod suum nomen hodie retinet:
249쪽
Numidiae metropolis, et quondam Massinissae regis, et successorum ejus regia, inquit Strabo l. xVII, p. 32, est in mediterraneis urbs munitissima, et optime omnibus rebus instructa, maxime a Micipsa, qui et Graecos in eam habitatum deduxit, et tantum essecit, ut X mill equitum; XX peditum emitteret , Plinius et,ela coloniam Sitianorum Vocant, sorte ai. Sitio, cujus memini Noster hoc ipso c. Ptolemaeus Cirtam Iuliam vocat. Constantinae nomen adepta est posterioribus saeculis, ut scribit Aurelius Victor; quod nomen retinet adhuc in mappis recentioribus;
male igitur interpres Ptol. ed. Bert. scripsit ad oram libri
Aster Aper enim urbs est maritima et Cirta, seu Constantina urbs, est mediterranea. Etsi Aurel.Victor eam Constantinam appellet, nihilominus in itinerariis nostris Cirtae nomen retinet. Itin Anton eam Cirtam coloniam appellat, ab Hippone distantem xci mill Τab. Huting. quoque Cirtam colon distantem ab Hippone xCxI mill Mensura Antonini ad verum propius accedit a Bona enim Hippone ad Constant recta linea sunt 3 leucae gallicae. CIsALPIN GALLIA, seu Togata CB. G. l. VII, c. I). Ita indicatur, sic ut o tirones norunt, pars Italiae quae terminatur ad septemtrionem Alpibus Penninis et Rhaeticis, et populis Rhaetiam et Venetiam incolentibus; ab oriemis, mari Adriatico a meridie, Italia ab bccasu, Liguria, Alpibus Cottiis et Graiis. CisRHENANI B. G. lib. vii, c. 2). Sic Noster vocat Germanos incolentes Rheni sinistram ripam Hodie te Palminat, usque ad coloniam Agrippinam. CLuPE CB. C. l. 13, c. 23'. 37 latit et 8 Plong. Urbs maritima in se proprie dicta, quae et cognominatur Zeugitana De ea Strabo re Cossura in insula estante Lilybaeum sita, in medio inter id et Aspidem Carthaginensium urbem , quam Clupeam dicunt, utrinque
250쪽
1 xxxvii stad distans. Hoc loco advertendum Caesarem nominasse Clupeas, et mox Clupeam unam eamdemque urbem, errore forsan librariorum qua propter iacconius emendat a Clupea, ut est ap. LiV. l. XXVU, c. 29; l. xxIx, c. 32. Ptolemaeus et nostra itineraria hujus urbis meminerunt. Aliquot leucis distat a promontorio Hermaeocles cap Bon' orientem Versus, secund Ptolemaeum ocidentem versus; male Tab Peut hanc habet ad orientem.
Hujus nominis vestigia exstant in loco, cui nomen inlibia,
long. Populus iste a Caesare memoratur inter eos qui se Crasso dediderunt nec alius scriptor eorum meminit.
La positio δε Cocosa, inquit 'Ancille, Not de HG-υ, p. 23O nou inique se carimn qu 'ias occupatent. Porro in Itinerario Antonini, ab aquis Tarbellicis, Bum digalam usque, describitur ita: cequosam lege Cocosam)XVI. - Tellonum XVIII. - Salomaco XII. - Burdigala XVIII. Sum. LXIV leuc gallicaeci sunt tamen solummodosio leuc gall. ab aquis Urb. ad Burdigal recta linea, sed, ut observat idem L A- , divertebatur a via, ut aliquem locum nonnullius pretii reperiretur Salomaco videlicet, quem idem criticus vult esse Sales Porro subductis quatuor leucis pro diverticulo, numerus XVI post Cocosam
incidit ad fines pagi cujusdam hodie vocati arensin, distantis XVI leuc gall. 8 l. r. ab aquis Tarbeli. Ains, vel Da enias De GP deS Landes. CoΜΑGENE B C. l. Iti c. 4). Inter 35' et 35'; lat. ,15 et i 5 s long Regio exigua Syriae ad Euphratem sita
terminos habet ad septemtrionem Cappadociam et Armeniam minorem; ab oriente et meridiana parte Euphratem, qui eam separat a Mesopotamia ad meridiem Syriam ad occidentem Ciliciam Urbs caput provinciae erat Samosata, hodie Semisat, et hodierna Comagene dicitur nunc Ala-