Caius Julius Caesar Ad Codices Parisinos Recensitus Cum Varietate Lectionum, Julii Celsi Commentariis, Tabulis Geographicis... Quibus Suas Adjecerunt N.L. Achaintre Et N. E. Lemaire...

발행: 2012년

분량: 520페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ruris redactuini, et in radicibus montis non longe ab AEdua crustate positum nomen retinere asserit ortelius, in sua mappa geographica distinguit Augustodunum a Bibracte, circiter ad Io leuc Danc orientem versus amaune). Item Hadr. Valesius, sed propius loca Bibracte in eo loco qui nunc dicitur Beuor . Cellar idem et Gn- erue. an is , Ouoelles decouoertos surreta de Pancienne Gaiae, Paris I 696, vult essesvicum vocatum Pebrac, inter provincias nunc dictasPA-er e et D Ge-oaudan. Male et sine probabili ratione. Qui volunt aliud esse oppidum Bibracte, aliud Augustodunum, nituntur verbis Eumeni in panegyrico Constantini : Omnium sis

licet dominus urbium, omnium nationum, O tamen etiam nomen accepimus tuum jam non antiquum BGhracte quidem hucusque dicta est Iulia, Polia Florentia sed Flauia est crustas Eduorum. Et explicant quasi de duabus civitatibus locutus sit, quarum una, Bibracte, dicta Iulia, ut aliae civitates, videt Polla, Florentia, etc.; alia, Augustoae laseia dicta esset a Constantio Chloro, qui eam restituerit. Ac 'Anoiues, motice des la Gaule, p.

158, ostendit hunc locum obscurum Certe, unam eamdemque urbem notare. Sed duo evincunt praecipue Bibracte et Augustod esse unam atque eamdem urbem Primum inscripti detectae Augustod et nomine Bibracte Deae insignes. Nam AEdui hanc urbem deam fecerant, ut Bomani Romam. Deinde distantia satis notandae exuat, I heodosiana. res viae ad Augustod concurrunt; scit prima ab Auressiodoro, h. m. - Aut siodum xxii. - Abasio

Gali quae eniciunt l. ranc. Et ea est distantia ab urbe Sens ad Autun Altera ab aquis Nisinesse Murbon

222쪽

xLix, i. g. vel a l. D. Vix ex his tribus viis unius leucae discrimen invenires. Quapropter iis assentior qui dicunt urbem Bibracte esse Au Stodurium, Auto missu γ e GPartement de Saon et Loire.

Urbs Remorum distans ab Axona VIII mill passuum, ubi castra metatus erat Caesar. lii volunt BraF, alii Braisne iam sunt in ea regione urbes hujus nominis; alii Laudunum Moatum, Laon Ast 'Ancille solus mihi dissicultatis punctum attigisse videtur, dicens reo trouo Meore, qui consero erita ment te nom de Bibraae molaoancant de Pont-a-Vere sur Aisne du te de Laon; et la distanc de ui milles arquectpar Cesar, est Walement con nable a Pegased desino, renides Pon AVere Oilit dans Cesar que surde moepres reque iliMait arata Son can, illami unione

uin eo numine pons erat nBIBROci B. G. l. v c. I , inter I ' a' lat. et 4 oc long Britanniae populus plane ignotus Campdenotamen the hundred refra in Nos istius populi sedem assignavimus in comitatu dicto de Sommerset. BIGERRIONES , seu BIGERRONES B. G. l. III, ).43 et lat inter 2 et 3 oc long Aquitaniae populi, sub radicibus Pyrenaei montis Caesar l. c. eos locat inter ar- bellos et Precianos, male nam minime dubius est civitatis hujus situs. Misi me, cujus caput Tarbes dep. Es

BITHYNi si A l. c. 65'. Interino ἰ lat. 26 - et 31 longit. Regnum satis notum Bithynia, si credamus Straboni, lib. xH, p. 73, primo a Mysis culta suit, et dicebatur Bebrycia deinde aethracibus Bithynis et Thynis,

qui eo commigrarunt Romani varias huic provinciae adscripserunt divisiones, reges regulosque alios consti-

223쪽

tuendo Bithyniae descriptionem damus ex V cl. HAnoule. Ea igitur fines habet ad septemtrion Bosphorum Thraciae et Pontum Eux.; ad orientem, Paphlagoniam; ad meridiem, Galatas ectosages, Tolisto-Boios, et partem aliquam Phrygiae ad occasum Mysiam et Propontidem Flumen habet Sangarium, in quod influit Tymbris montes olympum et Hippium urbes Vero praecipuas,irusam ad Olympum et sedem regiam, Nicomediam Nicaeam,irusam ad Hippium, etc. Ea est hodie pars magna regionis dictae

Anatolis.

B1Tuni Εs Cubi, ut distinguantur a Biturigibus Viviscis), populi Galliae Celticae B. G. lib. Vig, c. 5, 8, II, 29 VIII, c. 3, et alibi). Inter 46 et 47 lat. 1'oc et I or long Straboci Βιτουριγες οἱ Κουόο καλουμευοι. Ptolem. BITOΥPIΓΕΣ Ο ΚΟΥΒΟΥ καὶ Γλις λυαρικου. Confines habent a septemtrione amittes et Senones; ab oriente Boios et Arvernos a meridie Lemovices ab occidente Pictones et uronesci illorum urbs praecipua Avaricum. Vide ad hanc Vocem Gens sortissima, potentissima, et ditissima totius Galliae ante Caesaris adventum. De eorum potentia, vide Livium l. V c. 34. Regem habebant temporibus arquinii prisci cognomine Ambigatum, et toti Celticae imperitabant, regemque regioni dabant,

etc.; sed temporibus Jul Caes. jam istius potentiae partem maximam amiserant, o erant initae aeduorumci in catalogo armatorum ab iis suppecutandorum in expeditione Vercingetorigis, XII tantum millia cis imperantur l. vir, c. 7 5 , quod non mirum est: nam exhausti erant ac prope dispersi incendio urbium suarum, et excidi Avarici Caeterum sertilissima regio, et omni genere culturae abundantissima, ut etiam nunc est Strabes παρα τοκειτουριξ, σιδάρου eis e is, εια : et p. min. Bituriges ac I ui calce uberrimos fecisse agros dicuntur; et argentum incoquere aereis operibus, gloria Biturigum tuit incolebant autem

224쪽

regni francici partem dictam te Berer, hodie de re ducier, et de δει E. B1Tunior. Vivisci). Eos non peculiariter attingit Caesar. At quum libro I B. G. c. I 8, de homine ditissimo

loquatur oriundo ex Biturigibus, cui Dumnorix suam, trem collocasset, incertum videri possit, utrum de Cubis, ando Viviscis locutus sit. amen probabilius id de Cubis dicitur. orro Bituriges Vivisci eamdem ortasse originem, quam ubi, de quibus vide supra, habebant; nam Strabo iviscos, quos οσκους appellat, dicit celticam esse gentem alienigenam, sive Emmiam, nec Aquitaniae tribuendam. Plinio vocantur B riges, Liberi, cognomine Viris

Ptolo. Βιτουριγες orOυιείσκοι. Apparet cognomen sincerum esse Virisci liter minutat in , ex marmore Burdigalensi, in quo legitur

BIT VIV. et ex Ausonio dicente inmosellaciis Vivisca ducens ab origine gentem. Bituriges Vivisci, inter 44 et et 45' latit., α' Poco et 4 longit habitabant regionem dictam te B delais, partem praeeipuam et primariam provinciae quondam dictae la Gulonne hodie dep. de latironiae Horum urbs, Burdigala Bordeaux), ut nunc celeberrima jam tum suis vitibus fuit: nam linius et Columella uis

bituricre meminerunt.

BOEoaei Α, velut codices serunt, METIA B. C. l. Iii, e. 4). Inter 38 et 39 lat ut et aa long Una ex celeberrimis et fertilissimis Graeciae regionibus. Erat autem ultimis libertatis temporibus pars Achaiae supra memoratae: vide ad hanc vocem.Terminant eam a septemtrione Thessalia et aetolia; ab oriente Euripus et insula Euhoea; a meridie Attica et ab occasu Phocis sinusque corinthiacus.

225쪽

uI INDEx Lacum habet celebrem dictum Copaim, in quem insuit

Cephisus montes, Cythaerona, Belicona et Parnassi pa tem urbes praecipuas, Thebas Orchomenon Plataeam, Leuctram Cheronaeam et Lebadcam, rophonii antro notam, unde hodierna provincia, quae Boeotiae veteri successit, nomen Lio is cepit.

BOIA l. Viis c. 4'. Nomen regionis quam incolebant Boii vide infra); vide quoque ea quae diximus, VOl. I, p. 3o3, not. 6. Bou B. G. lib. I, c. 5, 25).ante 46 et 47 lat., o i' longitud. Erant a Gallis oriundi, teste acito, qui de Helvetiis quibusdam in Germaniam penetrantibus et do Boiis sic scribit German mor nostrae editionis Ol. IV, pag. 52): Inter Hercyniam sylvam, Rhenumque et Moenum amnes, Helvetii, ulteriora Boii, gallica utraque gens,

re de la langue germanique, qui signisse, habitation et cecinom est reste meme a pays, en subsistant dans elui si de OHΕΜΚ, quoique les Boii aient ait place aux ara comans, et euX-ci amne nation StaVone o Sarmato,st qui Phahit actuollement on connait par Cesar, B. G. stlib. I des Boii associes a la nation helvetique et les Hel vetiens, selon acite, 'etaient avances usqu'a Mein. Les Marcomans, et leurio Maroboduus, uoulant se Oin stratre acia domination desinomains, 'eloignerent dust Bhin et duΜein, sous te regne''Auguste, et enleverentu aux Boiens te pay qui avait pris leur nom, que te memea peuple, en e acuant e pays, a transporte dans elui requi s est appete Boioaria, Bauneris Ba ere. Viderim super notam ad Voc Boi mi, acit mor German. loco citato. Sunt autem in Gallia Lugdunensi; Boii autem post Helvetiorum caedem, teste linio, Caesaris permissu et

226쪽

AEduorum concessu, migraverunt in eam Galliae partem quae dicitur L Bourbonnais ita critici omnes Male, secundum . de Manda ri Nouoelles De voertes suri etat de Panes ne Gaule, p. 6o , qui multis probabilibus argumentis evincit, regionem dictam te Bourbon is, penes Bituriges, non Eduos fuisse Eam igitur Boiis com cessam sedem locat in parte dicta te Bas-Forest. Inde, et juxta ripam sabulis celebrem fluminis Lenon, in eo loco ubi nunc est urbs exigua vocata Boen dans D Bπι- rrat, cujus nomen cum nominibus Boii et Boia apprime consentit Erat et exiguus sane populus ejusdem nominis in Gallia. Ita dGnoille geogr. anc. t. I, p. 8 I): in petit Peu ple nomine , tali celui de Butes, du pays de Buchpres de la mer et a resine que ournissent les landes de ce canton, te sat appeter Piceos-Boios. Boii autem de quibus h. l. mentio fit, partem Eduorum ab iis comeessam incolebant, juxta Arvernos et Bituriges, se anginium terrae inter confluentes Ligeris et Elaveri. ubi nunc est e Mursennis dep. de lollier, horum urbs praecipuas mota Boiorum. Vide ad hanc vocem.

BOSPORUs et regnum Bospori B. l. c. 78). Inter 45 et 45 lat. 34 et 35' longit. Non Bospo Noe Thracius, hodie dictus canal de Constantino te; sed canalis, seu fauces quae jungunt ontum Euxinum cum palude Maeotide; quae quidem dicuntur Bosporus Cimmerius. Vox Bosporus autem emcta aBους, mora, et πορος, tranSiίω gail diceretur lepassage di homι Bosporo autem reges erant constituti jam ante Mithrid. , qui, tota regione potitus, suis eum addidit dominiis Inter hos principes Strabo nominatim dat Leuconim, Sangarim etiarisadem ultimum Regnum Bosporanum complectebatur totam peninsulam, quae a Graecis vocabatur Τaurica Chersonesus regio omnium, quae fuerunt unquam sertilissima, teste eodem, et Dequentissima, quae urbes habebat Ρanticapaeum Parthenium et

227쪽

Nymphaeum portum ad littus Bospori; heodosiam, Symbolim, Chersonesum ad littus Ponti lupatorium, demum Cimmericum, urbem Mediterraneam Incolae quidem origine Scythae erant, sed urbes pleraeque et portus coloniae graecae habebantur. Tota regio hodie est la Crim , et Bosporus dicitur mare de Zabache, sive Sisin. BRA NOVICEs Aulerci B. G. l. VH, c. 75. Vide ΑΠ-L BCI-BRAN. et nostrae edit. Vol. I, p. 378, notam . BRANNOVII. Forte iidem qui Brannovices, errore codd. diversi tamen videntur. Vide locum modo supra citatum.

BRATUSPANTiu B. G. lib. ii c. 3). 49 et latit et o 4 occid long Uno citato loco , hujus urbis meminit

Caesar, quum ex finibus Suessionum egressus territorium Bellovacorum invadit. Nec Strabo, nec Ptolemaeus ratuspantium nominavere. Idem oppidum esse quod Ptolemaeus et vetere geographiae peritiores notant Caesaro- magum, postea dictum Mauoais, censent caliger, San-son, Hadr. Valesius et Cellarius. At 'Anoille notice dela aule, et geographi anc. t. I, p. 84 , aliam esse urbem

Caesaromagum, aliam Bratuspantium contendit et est,

gia hujus ante duo saecula superfuisse docet, prope urbem dictam releuit en Picardie), in paroeci dicta Van-d ille huic loco antiquitus datum nomen ratuspante ait re et reipsa ego didici ab erudito quodam viro, qui in regione aliquandiu versatus est, vicum aliquem esse inter Bret ii et Mont didier, nomine Gratepencte in dialecto Picardorum, quod idem in nostra lingua valet a Grate nSE, seu Bratepense. x, Qui quidem vicus colli ab una parte praerupto impositus , situm oppidi, quin et castelligallicani oculis praebet. Nescio an is vicus pro loco quem eruditus dGnoille citat, idem sit, sed duobus circiter leucis Dancicis distat ab urbe Brest euil. Hunc tamen sibi urbis Μontis Desiderii Montinia r)incolae honorem vindicant. Nostrum non erit litem dirimere videamus tamen ex iti-

228쪽

nerariis, an aliquid reperiamus. Et primum Antonini itinerarium a Samarobriva Suessonas usque LXXXI. 80 limes mulsius, circ. 44 limes nome0 et via admodum curva transit per Meteiai, Mavoris, Germoni, Creti, Senias, mures Couereis, usque ad Missons, hoc modo; Α Saanknonniv Amiens ad CUBMILIACAM, quam suspicor releuil Μ. P. XII. CAESARoΜΑGUM mauoais) Μ Ρ, ΙΙΙ.LITANOBnIGΑΜ ori non Verneuil, ut ait Hadr. Vales.) M. P. XVIII. AUGUsTOMAGDΜ Sentis M. . IV. SUEssoΝΑs Missons) M. P. XLII. Summa II. . LXXXIX. Tabula Theodosiana aliam viam nobis exhibet scilicet a Rothomago ad Augustomagum hoc modo inarumagus

XXH-aUGmagus. Summa LVII leuca Gallicae, seu ax francicae; quae distantia satis congruit Minime igitur dubia est positio Caesaromagi mauoris). Satis certum est easdem distantias minime vico Grate me, nec urbi Monti-Desiderio convenire; unde appareret, has urbes fuisse duplices; quarum una, Caesaromagus, caput gentis, aliter tamen nominata Iulii Caesaris temporibus, nec ab eo memorata altera in finibus Bellovacorum, castellum potiusquam urbs, exstitisset, sicuti vidimus Agendicum, Procina, distinctum ab urbe Senonum; sicuti quoque Nasium Lingonum diversum a civitate Lingonum vide ad voc Limgones , et alia eius modi. At si ad iter Caesaris a Suessionibus ad Bellovacos proficiscentis respiciamus, id tendere potius videtur ad Caesaromagum de uoris) quam ad Mon-

Sic emenda pro XXII, quod adit Ptolem Bertiana habet, errore

manifesto.

229쪽

tem Desiderium Mon Didier), seu Grate encte Bes igitur in dubio potest merito relinqui; praesertim, quum nulla

supersint monumenta, quae rem certo apertam declarent.

BRiTANNI De iis vide nostrum l. IV, B. G. et ibi notas, et Strab. l. V c. 5; qui iis magnam similitudinem attribuit eum Gallis, sed majorem staturam; eosdem sere mores et usum vitae, sed serociores ud signat. Vide quoque Ptolemaeum L, c. a item acitum in Iul. Agricol vita Caeterum, quoniam temporibus Julii Caesaris parum noscebantur, nihil amplius de iis dicemus. BRiTANNi A. Vide Caesarem, B. G. lib. IV, ut supra.

BRUNDUSIUQ B. C. l. I, 24, 25, α , o, et alibi

passim . io et latit. et 15'et longit. Urbs celeherrima

Calabriae, et portus notissimus juxta mare Ionium Ptolemaeo Bρεvδωιοv, seu Bρevτεσιοv. Idem lib. VIII, p. 227, ed. Bert. τ δε ρεvτωιο τη ν.eγιτη ηριερα ελει ρω ιδ Y r. καὶ διε κε ἀλεξ δρεια προς δύσεις ωραις α και ας. Strabo, t. VI, p. 94, edit citat si Brundusium sertur coelonia occupata a Cretensibus, qui cum heseo e Gnosso illuc pervenerint: post accessisse eo , qui cum Iapyge e Sicilia eo venerint utrumque enim traditur); sed priores non cohaesisse cum posterioribus, verum in Bottiaeam abiisse Postea temporis Brundusium, quum regem haberet, multum agri amisit, ademptum a Spartanis, qui eo cum halanto venerant quem tamen pulsum arento Brundusini recepBrunt, mortuumque splendida sunt dignati sepultura Ager ipsorum est quam arentinorum meliorci ut enim minus glebosus est, ita fructus contra bonos profert Mel quidem et lanae ejus cum primis laudantur. Ad haec Brundusium portus habet quam arentum commodiores iam ad Brundusium multi includuntur portus unico aditu, a fluctibus tuti intus receptis intra fauces multis finibus, ita uti eorum Arma figuram cornuum cervin rurn exprimat; unde et urbi nomen. Locus enim, si una cum

230쪽

urbe consideretur, maxime cervini capitis est similis, quod Messapiorum lingua menterirem dicitur. Haec urbs hodie vocatur Mindisi; sed portum ejus oneraria navis plena ingentibus lapidibus demersa cumulavit. Hoc factum esse fertur a Io. Antonino, principe Τarentino in bello quod

gestum est inter reges Neapolitanos et Venetos, ne alte uter potiretur. Conatus est Alphonsus enhdere, sed frustra.

BBDTTH B. C. l. I, c. 3o . Inter 38 et fio lat. 14'et 15' long Magnae Graeciae populi, etsi tolemaeus eos a magna Graecia distinguit Strabo l. V p. I 58, eos a Lucanis, qui quidem a Samnitibus procedebant, oriundos innuit; inde l. vi, initio, Samnites iis genitores adsignat. In eorum regione, Bruttia erat silva pice dicta Bruttia Siloa nobilis Unde Iuvenalis, si nonnullis codd. fidem adhibeamus, ait Sat. IX, V. 4. Bruseia lege Bruttia praestabat calidi tibi fascia visci.

id editionis parisinae, I 8 IO, t. I, p. 35o, et ibi notam. Praecipuae Bruttiorum urbes Consentia, Petillia a Philoctetoe Τrria redeunte condita, Crotona, Scylacium, et mmium. BULLIDENfEs B. . lib. III, c. Ia). De iis Plinius,l. III, c. ax: Accolunt barbini Amantes et Buliones in quos sequenti libro Amantinos et Bullidenses appellat. Strabo, lib. VII, p. 25 - Circa enim Dyrrhachium et Apolloniam usque ad Ceraunios montes habitant milia ruri Τaulantii, etc. n tolem. lib. III, c. 3, p. Infra, meridiem versus, aulantios Elymitas ponit, quorum urbs Bullis. Nos latet, an Bullis eadem sit ac Elmma Si mappis Ptolemaei fidem adhibeamus, eae urbes disserunt, et

Bullis portus est Epiri hodie Albanis), supra Buthrotum,

circa 30 Plat. 18' long Scylax, Vetustissimus scriptor, sic de iis habet Boioivo P εἶσι nvος λλυρικο v. ale.

BULLIS. Vid supra BULLIDENSES.

BunSAVOLENSES B Hisp., c. 220. Hujus populi, sicut

SEARCH

MENU NAVIGATION