Caius Julius Caesar Ad Codices Parisinos Recensitus Cum Varietate Lectionum, Julii Celsi Commentariis, Tabulis Geographicis... Quibus Suas Adjecerunt N.L. Achaintre Et N. E. Lemaire...

발행: 2012년

분량: 520페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

long Vide quae notavimus ad locum citat Nummi autem in ea urbe usi cum epigraphe OMANEΩΝ frequentes sunt, et ad hanc urbem pertinent. Erat et tertia urbs ejusdem nominis in isidia. Quartae autem urbis Comanae dictae sal Bocanin meminit Ptolem. l. VII, c. 4; sed hae nihil faciunt ad nos Comana autem Cappadociae est in regione hodierna Caramante dicta, et, ut nonnulli volunt, minacta dicitur.

COMANA Pontica B. Al. c. 34, 35'. cis et lat. 14 ἱ

long. Urbs nobilissima, Lunae sacra, parva veluti Corinthus, ut eam appellat Strabo. Beges habuit, quos idem memorat. mplum Bellonae celeberrimum, cujus sacerdos totius regionis principatum tenebat. Quin et in ea aedes erat sacra Veneri propter multitudinem mulierum corpore quaestum facientium. Ibi quoque emporium celeberrimum, unde urbi Strabo versum de magna Corintho proelatum addixit: Ου ταυτος -ορος εἰς Κοριvθο εσθ' ὀ πλούς.

Non cuivis hominum contingit adire Corinthum.

Vid. Strab. l. xii, p. 57, 558, 5 9. Colonia erat, ut putat Vassiant Nuni mala in coloniis cusa, t. II, p. 45),

qui Caracallae nummum aereum minoris sermae et rario

Caracallae laureatum. In adversa parte: COL. IVL AUG. F. COMANORUM. Mulier tunicata et calatho ornata intemplo distylo, manibus extensis, dextra gerens pateram. Bunc nummum ad Comanam Cappadociae pertinere arbitratur . Harduinus, p. 2O. ideant critici. Sacra quae ibi Bellona fiebant, videntur originem traxisse a sacris

252쪽

Τauricis adeo celebratis in historia unde restes ea illuc secum attulerit nempe quia ibi Iphigenia soror restis dicitur comam deposuisse suam. Vide quae notavimus B. l. cap. 35. Hujus urbis nomen hodiernum est Tahacha in regione dicta Amasse. CoΜPsΑ. Bollin Hist. Bom. t. VH p. 44 , ed. in-4', ita vocat urbem Italiae in Hirpinis, quae non alia est atque Cosa. Vide ad h. vocem. CONDRUSI CB. G. l. II, c. 40. Inter o et lat. 3 et 4 long Populi Galliae Belgicaearevirorum clientes, quos Caesar dixit una cum Eburonibus, Caeresis et Poemanis uno nomine Germanos appellari, et pollicitos esse cum iis XL hominum millia in bello nerviam. Item l. IV, c. 6, vocanturarevirorum clientes. De situ hujus populi parum ambigitur namque hodie regio quam incoluerunt inscriptis inserioris aevi vocatur Condrustum scilicet Con- AruSHy, supra utramque ripam fluvii qui dicitur Ultra Potir he , inter Arduennenses et Ripuarios et pars est episcopatus Leodicensis, sub nomine archidiaconne de

unam urbem undique convenientes et coaleseentes.

Ionio mari, satis nota. Ea erat Phaeacum regio, secundum Homerum. Adjacet Epiro, a qua separatur angusto sinu. Quum ibi coloniam duxissent Corinthii urbem totius insulae principem condiderunt Corcyram dictam, quae potens et dives postmodum commercio et artibus facta est. Rusdem insulae hodiernum nomen est Comou cujus pariter

253쪽

caput est Corsu urbs, non tamen posita in eodem loco ubi antiqua Corcyra sed paulo superius septemtrionem

Concvn Nigra dicta B. C. l. III, c. io'. 43'τ14 et et 15 et long Insula in Illyrico sinu. De ea vide quae

notavimus, Vol. II, p. 2Ο3.

CORDUBA B. C. l. H, c. I9; B. Hisp. 33, 34, etc. ;Alex. 49, 57'. 37 lat et ' long occ. Urbs Hispaniae

Baeticae Straboni, lib. , p. 6, maximia mis orium. Ptol. l. II, c. ., hanc urbem locat inter Turdulos, quorum praecipua urbs erat, et caput totius Baeticae, sub antiquis Hispanis. Primum a Romanis colonia illuc deducta, sub cognomento PATRICIA Strabo l. III, p. 4 : Πλει το δ' ετε Κόρδυς ηυξηται Μαρκολου κτι τρια και δοξη, και δυvαμει:sed quis Marcellus condidit hanc coloniam Patriciam Cor- dubael Nonnulli M. Claud. Marcellum aesernini filium, qui sub Augusto veteranos illuc deduxit Male nostro judicio; nam isti veterani pro supplemento tantum deducti sunt: et colonia jam pridem, et quidem stante republica erat Corduba, ut indicat vox Patricia. raeterea Strabo l. it.

τους τυπους τε αὐοι μαιοι si Inhabitaruntque eam ab eo Marcello jam id inferri potest ex phrasis ordine quae simul cum Marcelli opus, Μαρκελλου κτισμα fluit delecti Romanorum et indigenarum viri, primamque istas in regiones coloniam Romani deduxerunt. Unde suspicor, quum primum Bomani Baetica potiti fuerunt, Cordubam coloniam deductam fuisse sub nomine Patricia L, seu ob delectos ex utraque gente viros, seu quia sub senatus auctoritate id evenit Marcellus autem conditor Cordubia sine dubio fuit M. Claud. Marcell. . F. . N. qui an V. C. 62I, tertium consulatum gessit cum L. Valerio Flacco, quique, quum sibi Hispania provincia obtigisset, pacatam armis ressi

254쪽

didit, ad pacem petendam compulit, pecunias et obsides imperavit; quibus acceptis, libertatem populis iis concessit,

ut reser Appian inalberio Romamque reversus obtinuit triumphum, in quo elephantis, quos secum duxit, Vectus est, ut testantur columnae triumphales. Et reipsa nummus hujus urbicap. I. Viallant, famill Rom. t. I, p. α 6, nobis offert hunc typum RΟΜΑ. Caput Romae galeatum. In postica parto: . ARCEL. . . . . Senator in quadrigis elephantorum cum sessoribus sinistraque tenens scipionem eburneum in Vertice corona Corduba autem patria fuit Senecarum Lucanique poetae. Quinque nummos eiusdem coloniae habemus in opere supra citato cum

diversis typis: scit. 1 COLONIA PATRICIA in laurea; exadversa parte caput Augusti sine laurea: a eadem opi- graphe apex et simpulum ex antica parte, caput Aug. nudum i eadem epigraphe aquila legionaria inter duo signa militaria ex antica parte, caput Aug. nudum. Haec urbs hodie vocatur Cordoue, secundum oram fluminis dicti Gua quirit, et est caput regni Cordubensis in Hispania. CORDUBENfE. B. Alex. c. 7, 9, etc.). Incolae urbis Cordubae. Vid supra. Conri NIΠΜ B. C. l. I, c. 6, o, 23, etc.). a lat. et 11 long Strabo, lib. V, p. 38, Κορφ ιος ἡ ωvΠελι-ω Μητρόπολκ. Haec enim uabs teste eodem l. v, p. 4i, communis in bello sociali adversus Romanos a Vestinis, Frentanis, Pelignis, Marsis, aliisque populis scederatis, arx fuit. Hodie vicus humilis sub nomine Santo Per no in regni Neapolitani parte dicta Abruetae citeri re. CosA. B. . l. III, c. 2 a). os lat. et 14 long.; qua in parte Italiae sita fuerit , incertum est. Caesar collocat Cosam in agro hurino, ad partem Italiae inferiorum; et solus inter omnes scripsit; nam Velleius Paterculus, lib. II, cap. 68, nostrae Collect pag. 76, narrat Milonem interiisse, dum oppugnaret O Sam in Hirpinis; at,

255쪽

us a INDEX si Caesari fides, Milo periit, inun obsita re Cosam anagro Thu irin, si lini crediderim, His Natur lib. Π,

e. 56; Milo juxta Camilum Carissanum occisus est. Ex his duobus nominibus scit Castello Carissano et Cosa, fieri potuit Cassano viae episcopale de a Calabre citeri re prope situm urbis hurii. Cos No B. C. lib. I, c. 34, haec adjectiva vox, ocipi potest pro Cosano littore porιm ita scribit Plinius idem, lib. III, c. 6. Amba insulae corum Cosanum littus, quod tangebat Cosam, unam ex praecipuis urbibus Etruriae quam ita describit Strabo, t. V, p. 225. uiost putonium, Coram non om urbs est paulum supra mare, sita in sublimi collo, qui in sinu acet. Infra urbem Herculis portus est, et proxime lacus marinus, et ad promontorium, quod sinu imminet, specula ad captandos

thynnos comparata, etc. M tolemaeo l. IV, C. I , dicitur Κοσσαι, et inter urbes uscorum adnumeratur. Id oppidum hodie non exstat. At situs ejus erat juxta lacum Ombitello, non longe a loco dicto Porto in Hercole, inauscia.

COTHON. Non urbs, sed portus arte factus. Vid de hac Voce quae notaVimuS, t. II, p. 488.

CREMONA B. Q.l. I, c. 24). 45' latit et 'ἱ longit. Urbs Galliae cisalpinae ad Padum, Cenomanis antiquitus addicta caeteroquin satis nota, praesertim hoc Virgilii

Versu Ecl. IX, V. 28.

Mantua, vae miserae nimium vicina Cremonael

Colonia erat cum jure municipali. Hodie Cremone inmantuano ducatu Italiae parte.

CRETA B. C. l. III, c. 4; B. A. c. et . Insula inter 34 τet 36 lat. αο ἰ et 24'long. Celeberrima apud antiquos Hecatonipolis dicta, quia centum urbes habeba Ita eam describit Strabo, i , p. 74 Sunt inter Cyrenaicamo Graeciam, quae a Sunio usque ad Laconicam est in lon-

256쪽

gum aequali intervallo juxta has regiones ab occasu versus ortum porrecta. Αlluitur a septemtr mari Agaeo atque Cretico a meridie Libyco, quod contiguum est Egyptio. De extremitatibus occidua est circa malarna, lata CC stad. , scissaque in duo promontoria, de quibus meridionale ossi metoponsi. e. arietis frons vocatur, septemtrionale Cimarus Orientalis autem est Samonium promontorium, Sunium non procul excedens Versus ortum Magnitudinem insulae Sosicrates, quem res hujus insulae exquisite tradidisse ait Apollodorus, in longitudinem definit stad ΜΜcccet amplius, etc.... n Urbes in Creta maxima et nobilissimae sunt Gnossus, Gortyna et Cydonia Gnossus ad sept. non longe a maris littore Minois regia sedes fuit. Ho

tvvεωρος φασιλευε Διὸς μεγαλου αριτής Hujus nulla hodie exstant vestigia Urbis enim Candie dictae,

quae nunc primariam sedem occupat, situs paulo remotior est versus septemtr Gortynae Visuntur adhuc rudera praesertim subterraneae sessae, ubi jure critici veterum labyrinthum exstitisse autumant Cydoniae non apparent in nostris geographis Cretae montes sunt Dicte, et Ida satis noti Cretenses autem sagittarii praestantes, post multa saecula per

quae Minois legibus obtemperarunt, in deterius delapsi se latrocinio dederunt. Primo a Cilicibus piraticam simul exercentes oppressi, brevi cum iis societatem inierunt Romani autem universos deleverunt bello, captis cum Creta etiam Cilicum castellis piraticis et Creta provincia romana iacta est simul cum Cyrenaica Gnossus etiam colonia. Vid de Creta Strabonem,' x, p. 473 et seqq. Hodie haec insula a Turcis, sub quorum dominatu transiit, diacitur corrupte criti, et a Venetis abusive vocata fuit Candi ex nomine urbis primariae.

257쪽

CURIOSOLITAE B. G. l. Π, c. 34). Inte 48 e lat. 4 et 5 occ long Non confundendi cum Corisopitis Pe che de Quin re sub hoc nomine designatis in notitiis

medii aevi Curiosolum, inter civitates Armoricas, quorum Iul Coes meminit, i. Π, c. 34, quosque a Pub. Crasso in potestatem redactos esse, et t. m, item l. VII, rebellasse iterum dicit, habebant fines ab oriente Ambibaros et Rhedones a meridie Venetos ab occasu sismios et Lemovices; a septemtrione autem Oceanum. Situs hujus populi minime dubius esse potest, ex quo anno I 8OI, in vico dicto Coraeuit, prope urbem Dinant, magna antiquissimae urbis rudera sunt detecta. In ab I heod inter Begineam et Condate locus notatur sub nomine Fanum Martis, et numerus indicat xxv l. gal. et eum locum suisse apparet urbem prineipem gentis Curiosolitarum. Iam 'Anoille hanc rem doctos monuera munt autem Curiosolitae in dioecesi dicta St. Malo, inter Dinant et Lamballe en me-tagne, departemen des Cot ---Aord CYCLADES Insulce B C. l. ii c. 3). Inter 36 et 38 lat. cio' et αβ s long In mari aegaeo et Cretico, Graeciae adjacentes ad orientem. Ita dictae, ut ait Plinius, κυκλω circuli, quia a promontorio Caphareo circa Delum insulam in orbem sitae sunt. Non accurate tamen; nam Delos non in medio Cyeladarum est. Credo Cycladas eas Vocatas suisse, propterea quod reipsa sere in orbem agglomerantur, ab insula eo occidentali usque ad Andron oriem talem, ut patet ex mappis. nitio duodecim numerabantur. At Strabo l. x, p. 85, ex Artemidoro XV exhibet; alii usque ad XX numerum extollunt, quarum praecipuae ab oriente ad occidentem Andros,aenos, Mycone, Delos,

Naxos, Amorgos Anaphe, Thera, Melos, Siphnos, Seriphos, Cythnos, eos in centro orbis Sy ros, Paros, Delos

258쪽

celeberrima quondam Apollinis Dianaeque natalibus nunc

est lingula terrae sterilis, vix III mill pass. habens in longitudine et unum in latitudine. Post eam claritudine procedunt aros propter marmora Naxos Bacchi sacris et vineis suis inclyta, Melos, et hera, mater Cyrenes in Libya, quaeque sui quondam igninua, ut testis est Strabo l. I, p. 57. Praetereatosidonius i. citato, ait: Τerrae motu in Phoenicia facto, urbem supra Sidonem sitam a sorbuisse, ipsique Sidoni damnum intulisse; eumdem terraemotum a Syria usque ad Euboeam et Cycladas insulas, easque etsi leviter aliquanto tamen labefactatas fuisse. Μale nonnulli heram, Anaphem et Astypalaeam Sporadibus addicunt. V. C. HAnoille secuti Sumus, Gem anc., t. I p. 28 I. Hae insulae hodie exstant, sed partim nideribus

coopertae et steriles, et sunt pars maxima maris, nunc

dicti Archipei, non ab Archipelago, quod principatum

aliquem isti mari super alia conserret; sed a Verbo Deo- pelago, corrupto admodum in lingua Graecorum recen

tiorum.

CYPRUs insula B. C. l. IH c. ioci Iosi). Inter 34 2 lat. 3o et 32 long Celeberrima et Veneri sacra se extendens in longitudinem ab occidente ad orientem. Hujus septemtrionales partes ad asperam accedunt Ciliciam; oriem tales Issico sinu; occiduae amphylio; meridionales Egyptio mari alluuntur Circulus Cypri, secundum Strab. XVI, p. 8a, si sinus intraveris, stadiorum est MCCCCXx; longitudo autem terrestri itinere,cccc Nomen ejus venita κυπρω, cujus metalli feracissima est haec terra, unde male scribitur et pronunciatur cum Italis C pre, quum propter etymon vocari deberet X re, Turcis Amris, Arabibus Rubrous. Foecunditas autem ejus eximia; nam praeter vinum et oleum in ea redundantia et excellentissima, antiquitus arboribus solum omne occupabatur, adeo altis spissisque, ut lege sancitum suerit, ut eos qui vivarum inor

259쪽

menta evicissent atque liberos agriculturae campos reddidissent, hos in sua potestate in perpetuum haberent. Quomdam Cypri urbes suis singulae paruerunt tyrannis; et coloniis Phoenicum primo fuerunt deinde ab Graecis cultae; sed, post mortem Alexandri, Ptolemaei, gyptii regeS, eam Occuparunt, tenueruntque usque ad Ptolemaeum Auletcm patruum Cleopatraeci quo tempore in potestatem

Romanorum Venit usque ad nostrae aerae XII aec Con

stantinopolitani imperatores Cyprum habuerunt, a quibus

Veneti acceperunt usque ad xv saec., quo urcarum armis occubuit. Hujus urbes praecipua fuerunt Salamis, caput totius insulae; Paphos, satis nota Citium Zenonis qui stoicam sectam condidit patria; Amaraus aeque Veneri sacra; a mala, quae erat pagus magis quam urbs; Ledra, quae nunc est caput regionis sub nomine Nicosis et Idalimn lucis amoenissimis inclytum; praeterea Arsinoe portus, Ceraunia idem, Aphrodisium et Curium; mons Olympus, et flumen Petamus eam interiorem decorant et alluunt. CYRENAE B. C. l. III, c. 5 . Interii et 33 latit., 16 et 25 long Cyrenae hoc loco, non pro urbe, sed pro regione dicta Cyrenaica debet accipi. Haee pars Asricae orientalis terminos habet ad occident. , septemtr et orient. mare editerraneum, quod eam circumcingit a meridie autem Μarmaricam et Libyae partes desertas. Dicebatur

quoque Liba entapolis, propter quinque urbes praeci-Puas, quae erant Berenice, Ptolemaia, Barce, Cyrene caput regionis, et arris Peloponnesienses nonnulli ex insula Thera egressi, Cyrenem urbem condiderant. Alias urbes habebat, inter quas Apollonia portus, et nonnullas quas memorat molem. IV, 4. Iuxta Berenicem erat celebris Hesperidum hortus Cyrenaica autem regio, quondam selicissima sub ditione molemaeorum, et quandiu fuit provincia romana, postquam molemaeus Apion, unus ex ultimis regibus stirpis Ptolemaeorum, eam testamento populo

260쪽

romano legavit nunc deserta facta est, nisi in aliquot partibus maritimis, quae pertinent ad regnum Tripolit num in regione dicta Barbarie

DΑci B. G. l. vii c. 24) Ιnte 44 et 50 latitust, 18 et 28 long Videntur esse iidem qui Graecis Getis, e Scythia oriundi; jam tum Darii, Hystaspis filii aevo noti. Iulii vero Caesaris temporibus usque adar an expeditionem, hanc incolebant regionem quae a ripa Danubii sinistra tendit versus septemtriones usque ad Sarmatiam europaeam Vulgci Daciam Tranqylvaniam designant ge graphicam im rerum scriptores: at complectebatur Hu gariae partem magnam, nec non alachiam et Μοklaviam; ejus vero fines erant ab oriente Danubii sontes et Pontus Euxinus; a meridie Pannoniam et Iagiges a septemtrione Carpathi montes ab occidente Germania et Hercynia sylva Hujus praecipuae urbes Sarmiae-Gethusa, aar ano

M a Trajana dicta, hodie Varhel, seu Graiaticia, T biscus, hodie Temesinar Apulum, hodie Albe-AM,

14 et 1 ' long Pars magna Illyrici tractus, sese extendentis juxta littus septemtr. Adriatici maris terminos habet ad septemt Sariam et Μoesiam superiorem ad orientem pars Illyrici; ad meridiem mare Adriaticum; ad oecidentem Liburniam, alteram Illyrici partem Quum Dalmatae seri admodum essent et piraticam exercerent, inde Romanis, utpote vicinis, occasio orta est belli gerendi contra hos populos illyrico nomine insignitos, jam ante Christum natum CC ann. s dis natio victa tantummodo fuit iberi imperante. Praecipuas urbes habet, Salonam Diocletiani imp patriam, Naronam, Epidaurum, juxta quam exstat hodie Raguse, Lissum et Scodram.

SEARCH

MENU NAVIGATION