장음표시 사용
341쪽
flumen, nec longe a Copaide lacu, aedificata suerat; sed brevi aquis irruentibus, in monte vicino inter Cephissum et Melam. Divitiae Orchomenorum in proverbium abierant. OncINIA SYLVA B. G. libr. VI, cap. 24). Eadem quae apud nostrum Hercynia dicitur. Vide ad hanc vocem. Onici B. C. lib. III, cap. 78). Vide quae notavimus ad h. l. t. II, p. 287- ORICUM B. . lib. III, cap. 7, II, 2, 78, etc.). 4O' lat. 7 long. rima et proxima Epiri urbs ex Italia venientibus, Brundusino portiti opposita Ptolemaeus eam in Chaonia Epiri parte, statuit in eam appellebant Italici exercitus, ut inde in diversas Graeciae partes traducerentur. Plinius, lib. Iv, 3, scribit eam distare a Salentino, Italiae promontorio x mill passib et a Colchis suisse conditam Hodie, ut nonnulli volunt, Oricho, vel Orcha, in
OSCENSED B. C. lib. I, cap. 6o). 42 latit et inter α' 3 occ longit. Populi Hispaniae citerioris, quorum civitas
osca. Duae autem erant urbes cognomines, quarum altera in Baetica, altera in Tarraconensi. Ea autem de qua agitur, sui clarissimorum christianae religionis martyrum Laurentii et Vincentii patria Hodie Huraca nil Arragon.
Osisvii B. G. lib. I, cap. 34 lib. III, cap. 9; lib. Vu, cap. 75'. Inte 48 et 49' latit. 6' et ' occ longit. Hos
scribit omponius Mela contra insulam Britanniam esse positos de his Ptolemaeus Ἀδεευταιοι ι μέχρι του ΓοCαιουακρωτηριο 6σισμιοι Alii volunt hos esse nunc incolentes Leon et reguler at secundum 'Mollis, Geogr. anc. eorum urbs erat organnum, hodie Karhea dans la Basse Breta e Vide Melam, III, ari et linium, V I 8.
PADus B. G. lib., cap. 24). Flumen Italia septemtrionalis, oriens e Vesulo , Alpium eminentissimo monte,
342쪽
primum fluento, mox auctum Duriis minore majoreque, et Morgo fluviis, per aurinos, inde per Galliam cisalpinam, Mediolanensem scilicet ducatum et Ferrariensem labitur, discursuque per ramos et diversa ostia facto in mare Adriaticum tandem influit, into 44', 45 latit. io longit. Recipit diversa lumina, praeter ea supra dicta, Tanarum, Ticinum, rebiam, Adduam, arum et Ollium; Eridanus Graecis ac poetis dicitur Virgilio Muriorum rex, nempe Italicorum Nilus enim et Iste majores sunt. Hodie le Po
PAEMANI B. G. lib. II cap. 4). 5o lat. 3 long Populus Galliae Belgicae cujus nulla mentio apud Veteres geographos; Martianus et post hunc alii recentiores conjiciunt Paemanos inter populos Leodicenses pars de Lis exstitisse Nominis memoria, ut ait at milles, Notice dela Gaule, pag. 88, videtur superesse in loco cui nunc nomen est narche ei mense, dans D ducte δε α θοὰς Haec etymologia a longinquo nimis petita, mihi parum arridet.
ΡAGus B. G. lib. I, cap. χ, 37, etc.). In pagos dividebantur Helvetii et Suevi, non in civitates; in hoc autem disserunt urbs et pagus, quod urbs sit villarum, seu aedium conjunctio, pagus autem villarum societas, ditio, ager, qui multis vicis constat Festus dicit B:-r τῆς quod ejusdem sontis aqua uterentur. Nonnihil quoque interest inter civitates et pagos civitates indicant aggregationem inter incolas arctiorem, statum reipublicae cultiorem, cum magistratibus primoribus, comitiis, urbibus, etc. pagi comveniunt magis populo agresti et sine certa lege viventi,
ut erant societates Helvetiorum et Suevorum Gallico dicimus cant s. est.Τumeb. Glarean Isidor orig. XV, 2. PALAEPHARSALus B Al. cap. 48). Vide tona. , pag. 397, not. Iri et Frontin Strateg. II, 3 u a.
343쪽
PARADA B. As. c. 87). Hic locus est incognitus. Vide loc cit tomos, pag. O9, et ibi notam. ΡΑΙ ΞToNiu. B. A l. cap. 8). 31 lat. 25 long Urbs et portus armarico in Libya, apud A dyrmachidas, quem
Ptolemaei reges veluti praesidium et speculam exteriorem, ad aegyptum defendendam adversus Barbaros, occidentem Versus, antequam Cyrenaica potiti essent. Ex ea urbe et Api et toto tractu, qui porrigitur inter Catabathmum montem, et Glaucum promoni. nomum secerant AEgyptii dictum Libycum Paraetonium portum habebat, teste trabone x stad Haec urbs appellatur hodie Al Baretoun, et paret urcarum imperatori, Veluti pars aliqua AEgypti.
PAnisic B. G. lib. VI, cap. 3; lib. Vii, cap. 4, 34 57, 1 5). Inte 48 et 49'dat o long Populus Galliae Belgicae
et Celticae simul attribuendus, si divisionem Galliarum a Caesare datam lib. I, cap. I. sequaris: nam habitabant utramque ripam Sequanae, et confines habebant a septemtrione Sylvanectes quos Caesar omisit; ab oriente Meldos, ab eodem omissos a meridie Senones ab occasu Vellocasses et Aulercos Eburovices Dissicile dictu esset, an intra territorium antiquitus dioecesi Parisiensi attributum fuerint fines Parisiorum, uti vidimus. Ubi enim religio christiana in imperio romano dominari coepit, gentium divisionem secuta est sedium episcopalium circumscriptio; sed hoc non absolute actum suit: nam ex numero militum Parisiis evocatorum ad expeditionem Alesianam conjicere licet, non exiguos fuisse eorum fines, ncque Parisios omnino contemnendos, sed multis aliis Galliae populis superiores quin et fines ipsorum longius prolatos suisse, quam nunc sunt fines partis hujus, quae vocatur L Parisis. Nihilominus ii ad tertium locum in ordine populorum debent rejici Parisii non idolatur fuisse clientes alicujus populi, sed socii Senonum ante Caesarem, suaque libertates ruentes Urbs eorum celeberrima saeculis posteriorihus su-
344쪽
tiira Lutetia tunc urbecula, suo situ tantum in insula ab saris nostri attentione digna cista nunc tam opulentissima
praedia, quae nostram urbem hinc et inde cingunt istas villas magnificas et palatia regum occupabant paludes et impervia sylvae, quas regni gallici moles immensa nondum penitus eruit post tot saecula peracta optima pars Parisiorum finium videtur ad meridiem sita in iis locis ubi
sunt hodie mons Sanctae Genoissae, nunc urbis nostrae pars, et alia loca sub imperatoribus romanis Cereris Bacchique proventibus felicia. Attamen jam tunc subalberio Parisii nonnullam a commercio auctoritatem supra Vicinos suos habuere, ut patet ex lapidibus parisinis, quos libro vi descripsimus sed reipsa nullus ad augendam Lutetiae famam amplius et emcacius conduxit, quam Iulianus imperator, cui audeam dicere, non solum Lutetia, sed et tota Parisiensis civitas suum nomen suamque debuit prosperitatem. De origine et etymologia nominis Parisiorum multa inter se disputarunt eruditi alii volunt a Paride Helenae ra-Ptore, nomen cepisse, quae opinio ridicula admodum est: nam quid inter trojanum Paridem et nautas insulam Parisiacam incolentes commune Alii ab Iside, cujus numendicunt summo honore habitum apud Parisios antiquitus fuisse; iidem asserunt in testimonium, et Vicum DO p eLutetiam, ubi dicunt Isidis templum exstitisse, sicut in eo loco, ubi nunc est hortus regius, Luxemburgicus dictus, et partem ecclesiae Sancti Germani-a-pratis, quam asserunt Super fundamenta templi veteris Isidi consecrati structam; sed haec mera sunt somnia, nec ullum unquam Parisiis erocium fuit monumentum, quod cultum Isidis repraesentaret. Huc Vestigia antiquitatis supersunt in nostra urbe, quae vel celtica sunt et numina celtica exhibent, ut lapides p risini vel romana, ut thermae Iulianae, atque Dagmenta illa in horto supra dicto nuper reperta. Alii a Voce graeca παρρησια, id est, a lihertate loquendi sed et hoc ipsum
345쪽
salsum est, et ab indole hodierna Parisiorum alienum, qui reipsa libertate in verbis magna, sed parva in factis utuntur audacia verius ergo dicerem nomen Parisii totum cel-ticum esse, et a Caesare in linguam romanam sicuti alia ad nos usque perVenisse. Urbs caput Parisiorum erat, ut diximus, Lutetia, quae postea nomen populi recepit, et dicta fuit Paris quae quidem hodie cum tribus aliis urbibus, scilicet Londini in Britannia, Nahan in Perside, et Pe-kin apud Sinas, celeberrima circuitus amplitudine, aedificiorum magnificentia, incolarum numero, divitiis, moribus et ingenio per totum orbem terrarum praedicatur.
PARTHI B. C. lib. III, cap. 3I, 82). Intercto et 4 'lat. et 38 et 65 long Maximum olim totius orbis imperium, quod romano par fere affirmat Strabo et cui fines ad occidentem assignat Euphratem Plin. VI, 25, ait: Regna Parthorum duoderiginti sunt omnia. Ita enim dioidunt procinctas circa duo maria, Rubrum a meridie M cani a Septemtriones ex iis undecim, quia Superiora dicuntur, inci unt a corimis Armenire, Caspiisque liuoribus pertinent ad Scythas, cum quibus et arquo δε-gunt. Reliqua Septem regna inferiora amellantur. Quod ad Parthos attinet, semper ita Partihi in radicibus
montium Stirpius dictorum qia omnes eas gentra Print E--nt. Habet abortu Arios, a meridie Carmaniam et Arimnos, ab occasu Pralitas Medos, a Septemtrione ' canos undique desertis cincta. Eorum imperium ortum
habuit circa an V. C. 5o4, quum ab Antiocho Theo, Asiae et Syriae rege tertio post Alexandrum, ducem nacti Arsacem defecerunt Orodes qui Crassum vicit nonus ab illo fuit; et quanquam de illis L. Ventidius Bassus triumphaverit, tamen parum abfuit, quin M. Antonium eodem, quo Cras- Sum modo exceperint Augustus Caesar Phraatem ΙΙΙ si gna capta reddere coegit, pacemque cum iis iniit, quae usque ad imperatorem Caracallam perduravit; quom a-
346쪽
rino intersecto, iterum pacta est octoque post annos Artabano eorum rege intersecto ab Artaxerce, Parthorum
regni finis fuit, anno Christi 224. Ibidem regnaverunt Persae usque ad Hormisdam III, quo imperante, ipsi anno Christi 63ci , icti sunt a successore Mahumetis mare. Eadem regio cum nonnullis tamen discrepantiis exstat subriOmine a Perse, et paret Domino, qui dicitur Sophi
PARTHINI B. . lib. III, cap. II, 4I,4 2'. 4 L lat. 7' long opuli Illyrici, quorum positio incerta est. Strabo, lib. vi I, p. 326 Circa Dyrrachium et Apolloniam usque
ad Ceraunios montes habitant Bulliones, aulantii, Par- illini Phrygi silin. l. III, c. 23 Lisso Macedoniae provincia gentes Parthini, et a tergo eorum Dassaretae.
De iis apud Ptolemaeum nihil; Dio vero et Pomponius Mela contrailinii auctoritatem eos populos Illyrico adsignant. PELIGNI B. C. lib. I, cap. 5 Ii, 29) latit. Ia'
longit.'eligni, Samnitica gens erat, cum Vestinis, Marrucinis, Frentanis et Marsis, in quorum medio sedem habuit ad radices Apennini septemtrionem Versus Horum urbes praecipuae Corfinium, in quo Armamentaria suere in bello sociali, et Sulmo, vidit patria II partem faciunt provinciae nunc dictae Abruetae citeri re a rom. PDS.
PELUsIV. B. C. lib., cap. Io 3 Io 8 B. Al. 26).3t lat. 3o et long Urbs in ultimo orientem versus brachio Nili, quasi ostiuin aegypti et propugnaculum Strabo
sic eam urbem describit, lib.,VII pag. 8Ο2 Inter Τaniticum Pelusiacumque ostium sunt lacus, et maximo ac continuae paludes, in quibus et pagi multi sunt Pelusium quoque ipsum est cinctum lacubus, quos nonnulli Barathra vocant, nec non paludibus. Sita est urbs supra mare stadiis xx muri ambitus est stadiorum xx a luto nomen habet, quod Graecis Pelus est. n Rudera hujus urbis exstant hodienum sub nomine in , idem sonans in arabica lingua ac Pelus in graeca.
347쪽
PEnckΜus B C. lib., cap. I, IO5 B. Al. cap. 8 . 39 et latit. α 5 et longit. Inclyta urbs in Mysia, antiquae Eolidis, quae Mysiae pars, caput; hanc Caycus amnis praeterfluit Ptolemaeus urbem assignat Phrygiae majori;
alia nam divisione minoris Asiae utitur Strabo, III, 6 3, suse et abundanter Pergamenorum regum originem et ge ta narrat, quem Vide, si placet. Erat ut omnes norunt, Attalicorum regum, quorum divitiae in proverbium abierant, sedes praecipua, donec Attalus Philometor ultimus vita decedens, Romanos haeredes sibi nuncupavit Nec de celeberrima Pergamorum bibliotheca, nec de membranis Pergamenis veluti notioribus dicemus, sed de titulis ejus non nihil attingendum Ephesi aemula, cum qua plurima habebat communia, ut nos docet o vot in Pergamenorum nummis, saepe signata erat sedes praetoria, ut
patet C. Iulii Caesaris nummo, ΠΕΡΓΑΜΕΝΩΝ. Caput Iulii midum in aversa parte, ΕΠΙ ΓΑΙΟΥ ΟΥΙΒΙΟΥ ΠΑΝΣΑ;
victoria ad laevam gradiens d. coronam; S palmam. NE cori erant Pergameni Neocori autem dicebantur populi qui alicujus numinis templi curam habebant. Ex eo tempore, quo imperatores in deorum numerum relati sunt, urbes multae, ut in illorum honorem templa erigerent, petierunt; ex quibus cives Deocori fierent. Ad id senatus comsulto opus fuit successu deinde temporis concessa est civitatibus neocoria, quae pro Salute imperatoris sacra publica saccrent, aut certamina instituerent. Porro Pergamus ternum honorem consecuta est cujus rei nummi Caracalla complures fidem faciunt, inter quos unus cum
rum, in cujus aditu imperator paludatus sacra facit Primum honorem accepit, vel sub Augusto, cui templum dicavit; vel sorte sub Hadriano , cujus patri adoptivo Hadriano templum pariter struxerat. Secundum sub, Aurelio in
348쪽
gratiam Esculapii, cui ergameni sacra pro salute principis saepe infirmi publica secerunt. Tertium sub Caracalla, quum hic ad parthicum bellum properans ergamum invisit; nam Pergameni praeter templum in illius honorem aedificatum, certamina pariter Olympia et 'thia celebrarunt. Erant praeterea concordia uncti, cum Ephesiis Nicaeensibus, myrnaeis et Laodicensibus, quod
constat ex multiplicibus harum urbium nummis Iovem Philium, seu amicum, summo cultu Venerabantur, quem otiam Eo ΣΩΤΗΡΑ vocabant. N. r . Caracal etc. qtain et DΕΑΜ ΒΟΜΑΜ coluerunt: nam Roma gentium dea
Terrarum dea gentiumque Roma, Cui par est nihil, et nihil secundum,
ait Martialis, II, p. 8. Nummus Augusti in aversa parte: ΘΕΑΣ ΡΩΜΗΝ ΠΕΡΓ Caput Romae turribus ornatae Praditorem atque aliquando proconsulem habebant; Asiarcham quoque ita diccbatur summus ludorum moderator elahe logum. Τheologus erat is qui rerum divinarum scientiam callebat Lucian in Pseud Porphyr. lib. II de Abst. An. Cic. de Nat Deor. lib. m. PETRoconi B. G. cap. 75). 46 lat. α' long Ptolemaeo quoque et Straboni Πετροκοριοι Τemporibus I. Caesaris hi non erant Aquitani, sed Celtae; id lib. I, cap. I. At 'Anoille eos in Aquitania secunda locat, quae pos modum ex Celtica sui detracta addit idem m des Petrocorii a Dit Perigueux, et celiaci Perigor, quoiaque Vestina, nom primitis de licvitale, si conseroea eiulan nomme la Visonne dans ceu ville.
ΡΗΑΗsALIA B. C. lib. II cap. 6'. Epiri urbs Videtom. II pag. 97, et ibi Secundam notae partem. PII ns 1L1CGai Proelium B. l. cap. 42) Pharsalus, in quo summa rerum armis dijudicata fuit inter Caesarem
349쪽
et Pompeium, reperitur in hessalia 39 et lat. 2 Plong.
Iuxta flumen Enipeum, inter Larissam, riccam et Pheras Caeteroquin non aliunde notus servat tamen in mappis recentioribus nomen Farsa.
'et long Insula satis nota juxta Alexandriam cujus portus urbem defendit. Hanc ita describit Strabo lib. xVII, p. 791 et seqq. re harus insula quaedam est oblonga, quae continenti adhaeret, ancipitem ad eam portum aciens. Est enim littus sinuosum, quod duo promontoria in mare emittit, inter quae insula jacet, portum claudens, cui per longum objicitur. De hari promontoriis orientale magis continentem et oppositum sibi promontorium attingit, et Acrolochias vocatur; quod portum essicit ore arcto Accedit ad angustias portus quod in intermedio reto petrae sunt, partim aquis opertae, partim eminentes continuo occurrentem ex pelago fluctum exasperantes. Ipsum adeo insulae promontorium est petra quaedam mari circumdata, turrim habens ex albo lapide mirifice structam multis a tigiis, eodem quo insula nomines eam Sostratus Cnidius
regum amicus scilicet Ptolemaei hiladelphi , posuit ob
navigantium salutem, quod hac descriptione notatur:
Nam quum ora ex utraque parte importuosa et humilis esset, cautesque ac brevia haberet, signo aliquo opus fuit, alto et claro, quo usi navigantes ex alto ingressum portus contingere possent occiduum etiam ostium, quanquam non tutum ingressum habet, non tamen tanta indiget proevidentia sed hoc alium portum essicit, qui Eunosti dicitur, atque hic ante exsossum et clausum portum jacet: qui enim ex dicta Phari turri ingressum habet, is maxi-
350쪽
mus portus est. Hi vero continui in secessu illo, qui septem stadium appellatur, aggere ab eo dirempti adjacent agger autem est pons quidam a continenti in insulam ad occidentalem ejus partem porrectus, duos tantum aditus relinquens navigabiles in Eunosti portum, ipsos quoque ponte unctos quod opus non modo pons erat in insulam, sed etiam aquaeductus, quum illa habitaretur is
De Pharo multi auctores tum Veteres, tum recentiores fuse scripserunt quapropter de ea nihil amplius dicemus. Iam observavimus ad vocem Aleaeandria Pharum delineatum esse in abul. eutinger. sed duobus tantum sastigiis, foraminibus et face ardente ornatum Hic locus hodie quoque vocatur Fara vide Quintum Curtium nostrae edit.
in Excursu ad Alexandriam, Vol. I, pag. 44 sqq. ΡΗ NICE B. C. lib. In cap. 30. Interia et et 35'lat. 33 et 34' longit. Exigua quidem Asiae pars, sed illustris et celeberrima, inclusa in majore parte quam dicimus Syriam, et terminata hinc Eleuthero, inde Cherseo fluminibus secundum molem. Habet igitur ad septemtrion. Syriam proprie dictam is orientem Coelesyriam, a qua separatur Libano monte; ad meridiem vero Ρalaestinam: ad
occasum mare mediterraneum. Habet urbes praecipuas
Tripolim Botryn, Biblon Berytum, Sidona, Gabalam,
Tyrum, tolemaim. In ea praeter Libanum Carmelus est mons Carmelitarum institutione notissimus. OENIC B. . lib. III, cap. IJ. opuli Phoeniciam incolentes. De eorum moribus, ingenio et industria, in commercio praesertim, satis a scriptoribus veteribus superque dictum est; quae omnia una propositione complectitur Plinius his verbis QPsa gens Phoenicum in magna gloria litterarum inoentionis, et Siderum, napatiumque ac bellicarum artium Hist. Nat V Cap. a.
PICENUM B. C. lib. I, cap. 2, 5). Inte 42 et et 43 et lat. 11 et a long Antiquae Umbriae pars in Ita-