장음표시 사용
361쪽
RoΜANI B. C. l. I, c. 8, Io et alibi passim). Populi Romam incolentes. Vide supra. RusPINA B. As cap , Ir, o, etc.). 35 lat. 8 τlong. Urbs maritima Africae proprie dictae, in qua Caesar diu versatus est, inter Hadrumetum et Leptim minorem sita. Caeteroquin aliunde ignota veteribus geographis Hodie nonastis. RuTΗΕΝ B. G. lib. I, cap. 45 lib. VII , cap. 7, 4, 5). 44 et inter I c. et ' or long Galliae cellicae populus, secundum Caesarem Regionem occupabant quae nunc dicitur te Rouer . urbs eorum Se durium postea vocata sui modo a nomine populi Pars autem Ruthenorum erat in Provincia, alia extra Provinciam, in Celtica illos Caesar provinciales vocat, et incolebant Galliae partem, quae nunc dicitur PAlbi sis, cujus urbs erat Albi , mi Straboni ου ivo dicuntur, et argenti et metallis divites molemaeo ουτ οἱ Lucanus eis flavum capillum attribuit, lib. I, 4oa:
Solvuntur flavi longa statione Rutheni. S.
SABis B. G. lib. II cap. 6, 8). Inter o et a lat. et 3 long Vide qua de Sabi et Scaldi notavimus in supplemento ad notas libri secundi tom. I, pag. 98. SAGuNTiNI B Hisp. c. o). 39 et lat. α' c. long.
Saguntus, Straboni et Ptolemaeo ΣπιουΜτοι, urbs Hispaniae citerioris, seu arraconensis apud Edetanos, et, ut vult idem Strabo, a Zacynthiis condita ad oram maritimam editerranei maris, nec longe a Valentia sita regione Balearium insularum. De Saguntinorum constantia et virtute in obsidione urbis adversus cenos, nihil dicendum. Vide Livium lib. XXI, nostr edit. Vol. IV, init. Sagunti vestigia exstant in loco qui nunc dicitur ur-oietam id est, muri veteres , ara romaum de Vatisce;
362쪽
sed dissicultatem aliquam ipse textus Caesaris offert Arguetius, ex Italia veniens cum suo equitatu ad Caesarem in Baetica versantem, non debuit ad Saguntinorum appellere portum, sed potius ad Carthaginem novam vel juxta hoc autem modo Saguntinos adoriri et eis signa, capere non potuit. Dissicultatem tollere videtur Ptolem. lib. ii, cap. 4 dat enim inter Turdetanos urbem nomine Saguntiam parall. 6, 3o, 37 ao, inter Asiam et Asin dum; non longe a Garibus. Haec urbs, omissa in mappis, restitui debet ad 36 lat. 8 et occ long et est in Andalusia Sed et alia inest dissicultasci modo diximus Arguetium appulisse ad Carthaginem novam potius quam ad
Saguntinos porro Caesar et Pompeius versabantur inter urbes Cordubam Uliam, cubim, Ateguam et Foricariam; quomodo Arguetius properans ad Caesarem, usque ad Gades pervenire prius potuerit quam ad Caesarem, locum expeditionis ad dextram relinquens P Vel mendum grave exstat in textu tolemaei vel textu Caesariano adhaerendum est ut dicendum, Arguetium non per Carthaginem Venisse, sed reipsa per Valentiam, quod certe non est e tra fidem, et Saguntinos ipsum agressos in itinere vicisse et signa supra dicta abstulisse. Caetera lectoris judicio pedi
S ONA B. C. lib. iii, cap. 8, 9; B Al. cap. 43, 44).44 lat. 4 et long Dalmatiae, quae pars Illyrici, metropolis
et navale Dalmatarum; quin et emporium ibi quoque et ConVentus erat, lib. cit. . . atria fuit Diocletiani imperatoris Salonae nomen tantum Vestigia pauca supersunt in vicinio urbis dicta Spalatro in Dalmatia SALsuΜ Fluoius B Hisp. cap. 7, 90 37'; lat inter6' et ' long Hic fluvius in Hispania ulteriore, et influens
in Baetim, parum antiquis notus, nec nisi expeditione Caesariana illustris, superiore sui parte dicitur Rio Sala- , seu Gunda x, et est in Andalusia.
363쪽
SAMAROBRIVA B. G. lib., cap. 4, 45 5i'. 5'lat.
o longit Ptolemaeo item Antonino Samarobri . Urbs caput Ambianorum, quasi Samaria pons Samarum seu Samara fluvius, a posteris dictus Sumina, Vel Sumena, et corrupta lingua Somona, lata me, et Mea Misa, serue significans lingua celtica pons, unPont, quasi diceretur Pont-S--Somme. Hodie nomen populi recepit Ambianum, Amiens dep. d la Somme. Haec saeculis recentioribus, sicut scriptum est a Boricone sui Clodionis et erovae Francorum regum sedes regia. SANTONEs B. G. lib. I, cap. Io II; lib. III, cap. II). Inte 45 et 46 lat. α' et 3 et occ long Vulgo la Min- longe, quorum Mediolanum Santonum . intes Hoc amtem loco Meteli gall. l. I, c. Io magna difficultas inest de his Santonibus ci Caesar ait: qui non longe a Tolosatium sinibus absunt. orro distant Τolosates a Santonibus haud minus quadraginta leucis a Addit idem Helvetiorum expeditionem adversus Santones magno provinciae periculo futuram, si homines bellicosos populi romani inbmicos, locis patentibus maximeque frumentariis itimos haberet multae autem erant civitates inter hos, et Vox nitimos ap. Caesarem tum h. l. tum alibi vicinitatem indicat. 3' Helvetiis per provinciam iter facere volentibus, quod minime necessarium erat ad Santones procedentibus, minime dubium quin ea mens fuerit aliquam Provinciae Narbonensis partem occupare. 4' Festinatio Caesaris adtrinvinciae defensionem currentis haec omnia satis innuunt alios esse Santones Caesaris, alios nobis notos, atque sicut Lemovices vidimus in Armoricis, Boios in Aquitania et in duorum regionc ita quoque Santones alii erunt juxta I olosam. Hanc nostram confirmant conjecturam duo recentioris aevi scriptores Italoes des Charines, in bello Clodovae adversus Visigothos Sibique subegit Tolosam, Santones, omnem Aquitaniam. Et Ad Viennensis, in
364쪽
Chronicisci Tolosam, Santones, reliquaque crustates, omnemque terram Aquitaniam Subjugavit. Est autem audio se de Commiues, res de Meua su Mane des Toulouse, pagus quidam nomine Santenac, qui quidem cum nostri auctoris contextu apprime consentit, atque si non certissime, at saltem probabiliter satis indicat Santones in hac regione olim exstitisse, sive cum aliis eadem origine conjuncti, sive disjuncti fuissent. In lib. III , cap. II , Santones bene cum Pictonibus junguntur Forsan loco citato lib. I, cap. Lo verba contentioni obnoxia abactiquo interpolatore addita fuerunt, vel ut putat Hadr. Vales pro non longe, audiendum est non ita longe et reipsa io leucae non adeo ingentem distantiam, respectu tantae regionis indicant. SARDisi Insula B. C. lib. I, cap. Oil. III, c. O . Inter 30 et 41 lat. 6' et ' long Una e septem maximis Μediterranei maris, Ptolem. Σαρδω, antea Ichnusa Ant, quissimi hujus insulae coloni fuere Drrheni barbari, deinde Iolaenses, postea Diagebres dicti Fertur enim Iolaus eo adduxisse quosdam Herculis filios, et ibi cum Barbaris inhabitasse Carthaginienses et Romani eam vicissim ceperunt, usque ad tempus, quo Victis Carthaginiensibus, tota insula in potestatem Bomanorum Venit Tellus ad racerat; sed bonitati soli oppositum vitium, quod per aestatem insula erat morbosa Urbes praecipuae sunt Carmiis hodie agitari Sulci, Neapolis, etc. Flumen habet Tyrsum et montes quos Barbari et praedones incolunt. Haec insula nomen suum adhuc hodie retinet, et dicituria Sardai E.
Urbs Africa Emporiae dictae seu ByZacenae, in qua Caesar contra ompeianos versabatur, cujus situs adhuc incertus posset ex abula Peutingeriana peti hoc modo : una via recta procedit ex Adrumeto ad aphruram, scit. Ha-
365쪽
tes limites de PHeloeti fur la mutae id Rhin; surcia mite te no de Curia, --l se ire celia de ville de Coire designerat unci u principat is c canton comme celle vili Pes encore checles Grisons. SCALDIs B. G. L VI, cap. 33). Inter o et 51' lat. 1 et a long Vide quae notavimus tom. I, pag. 98 et ibbdena 276. SEDUNI B. G. l. III, cap. I, a). 46'- lat. 5 et long. Habitantes superiorem partem Vallis Penninae te Valais. Horum urbs praecipua quae erat etiam, ut apparet, ra-grorum vid inf), nomen gentis retinet hodie Sion, germanice Sitim quae vox propius accedit ad nomen gentis. SEDUsii B. G. lib. I, cap. 5 IJ Circa 49 lat. 7 long. Populi Germaniae ignoti, sed certe incolentes unam alteramve ripam fluminis Rheni, juxta Triboccos, Vangione et Nemetes Cluverius sedem iis assignat ab occidente Rhenum a meridie Nicrum ad Cochari confluentem abortu Bedonitium et aeschium amnes a septemtrione Maenum ad Redonitium amnem confluentem; sed haec moerae sunt conjecturae. Eccardus vero de orig. german. l. I,
pag ao 3 eos ad SelZae fluentem collocat, ubi postea . iacio oppidum hodie Sela inclaruit ex Sela enim iacili vocis innexione Romani patronymicum Setusius vel Se
366쪽
Vicini Condrusorum quorum sedem agnoscere putant in oppidulo quodam Leodicensis dioecesis nomine Ciner echine GSEGONTIACI B. G. lib., cap. I). 5 a latit et inter6' et ' long Populi Britanniae quorum situs prorsus ignoratur; nonnulli tamen eam partem credunt Segontiacos obtinuisse, quae mari adjacet in principatu dicto e Ga ias, non longe a comitatibus de embroch et de Card g nan sed non probatur. Forsan a Segontinis hispanis oriundi nam de Britanisi h loco liceat observare tres populos eam antiquitusimcoluisse, scit. 'Aborigines, quos Germanos dixerim; a 'Gallos in Britanniam transmissos et in orientalem partem delatos; 'mispanos, in meridionalem a quibus Silures; color capillorum, status et oris lineamenta satis eorum originem prodebant. Vide 'MMille Gem -C. t. I, p. 37.
SEGOV1Α B. l. cap. 7). Urbs Hispaniae ulterioris,
seu Baeticae, non longe a Corduba, saltem ut apparet ex textu auctoris; nam altera erat urbs eiusdem nominis, sed magis nota in Tarraconensi Segovia Baeticae erat ad flumen Silicens sita, seu potius ad Sinolim hodie Xenio qui influit in Baetim fluvium, non longe ab Astvgi. Nonnulli volunt eamdem esse ac Segoria limenor, in Andalugia. SEGusIAN B. G. lib. I, cap. O lib. VIII, cap. 4, 5). Inte 45 et 46 lat. α' long Segusiani, aeduorum clientes, sedem habent ubi erat Lugdunum, teste linio; sed eruditissimus vir do inlle Gem. m. t. I, p. 66, sic ait La ille de Lonon a it et e fondee fur la DE droite ista Saone, dans D territoire 'uribe le intimis, les Segusiani mal c'Mail ne ille omine, et D euplesaoait son chew-li in ele Forum, et e lim conserve lenom de Four pres de lirio Hoste de Minoires et te Pagus orensis idon et nomii rez. Sed IV. 23
367쪽
in hoc loco mihi errare videtur eruditissimus oloniniae, quum ait de Lugduno mais c.tai une ille romine; Dio scribit, lib. xIV, L. Munatium Plancum, jussu senatus metuentis ne se Antonio hosti judicato conjungeret, Viennenses ab Allobrogibus expulsos ac profugos Lugd
num deduxisse. Porro quum Romani aliquam urbem comderent, coloniamve deducerent in locum Vacuum, ipsi novae urbi nomen latinum imponebant saepe etiam nomina, ter mutabant Lugduni autem nomen est omnino cellicum, et indicat non locum vacuum, sed urbem in monte sitam, sicuti cognomines urbes Lugdunum Bataoorum
Lerde et Lugdunum Claoatrem Movi praeterea inscribptio sere omnibus nota fert L. Munatius L. F. L. N. L. P.
Plancus, etc... Coloniaide ait Lugdunum et Ratiricam. Porro aliud est urbem condere, aliud coloniam deducere, in sermone latino. Unde pro certo haberi posset Lugdunum exstitisse ante Caesariana tempora, et fuisse unum ex oppidis Segusianorum, parvum licet: nam populus iste humilis ac cliens alius gentis, non adeo amplas habere debuit opes, ut Caesar, qui hac sorte nunquam iter secit, de eo mentionem faceret. Non assentior viro erudito qui in opere suo Murelio de urenes Surietat de laiaule, Lugdunum Segusianorum urbem jam illustrem et caput gentis AEduae facit. Hujus opinioni et ratio historica et contextus Caesaris satis repugnant, ut illa indagatione
SENONE lib. V cap. 54, 6; lib. I, cap. 3). Inter
4 et 48 et at o et I long Populus notissimus olim inter praecipuos et potentissimos Galliae Transalpinae sed temporihus Julii Caesaris aliquantulum degener et quasi inelientela AEduorum. Nihilominus clientes habuisse videtur Meldos, Parisios claricasses. Confines Senonum erant ad septemtrionem Parisii ad orientem, Lingones ad meridiem, AEdui et Bituriges ad occidentem vero Carnutes.
368쪽
Eorum urbs, ait Ptolem. , erat Agendicum, quam ante Scaligerum omnes sere docti interpretantur Proriω, posteri res autem Sens. Vide dissertationem nostram de gen-
dico l. I, p. 7s, et supra ad Vocem Agendicum. SEQUANA B. G. lib. I, cap. lib. Vm, cap. 870. Inte 47 et et 49 et lat. α' et r. a ooc long Galliae celticae
nobilissimus fluvius, Σηκουαve Ptolemaeo, maxim D. men a Caesare dictus oritur non procul a Cancellis Cham Ceau , quem locum in Eduis esse, et duo tantum millia pass. a Sequanae sonte abesse aiunt Alluit vicissim Castellionem Augustobonam ricassium, etodunum, Lutetiam, Botomagum et influit in oceanum in finibus Caletum Str. lib. IV, Sequanae meminit his verbis: gς και αλλιζ
Alpibus fontem habet Sequana, nec etiam in monte quolibet, sed in apertissima planitie caput suum ostendit. Pra terea, non per gentem cognominem, scilic per Sequanos influit; nam horum fines nulla parte attingit. Nominum similitudo decepit Strabonem, ut Pomponium elam, qui Histrum, seu Danubium per Histros emitti scribit lib. 11, cap. 3. Idem Strabo observat quod rectum est, Sequanae multos flexus esse qui plurimum agri amplectantur mam Lutetia usque ad ostia, flexuosos et aspectu periucundos recursus iacit Strabo Edit Oxon. 8O7; in- sol pag. 266.
SEuu Ni B. G. lib. I, cap. 9, 31, 35 l. VI, c. Ia). Inte 46 Tetra ' et latit 3 et ' longit. Populus Galliae
Celticae, non Belgicae, ut Ptolemaeus Scripsit, attribuendus, nec non inter potentissimos adnumerandus. Ab oriente, Iura monte ab occasu, Arari flumine terminabantur Sequanici sed praeter Burgundiae comitatum
M Franche-Comte9, quem Helvetiis, Eduis et Lingonibus finitimi incolebant, latius patebant partem enim Al-
369쪽
inciae obtinebant, Rhenoque a Germanis disterminabantur. D'Ancille, Gem anc tom. I, pag. 88 LES Sequani fommai fune cite comideralle entre la Saone et te mons Iura qui en Misit M separation 'apes licite heloetique estis occupatent en re pluid'elendue en remontant δε horid Rhiane, e --de ous de Genere, jusquila Howe Gura mendan id tenim de Cesar attese aient meme te hord min. Praecipuas urbes habebant Vesuntionem Besanco , questrem meus Feri , Aventicum Moanchec et sorte Magetobriam. Vide ad hanc vocem Huic parti nunc respondent ira dep. dumtibs et u Iura. SEsuvii B. G. lib., , cap. 34 . Ignoti. Vide notam ad primum nostrum Volumen, PRg. P.SIBusATES B. G. lib. Iis, cap. 7).ante 43 et 44'lat. 3 oce long Cum Plinii Sibyllatibus esse eosdem negat, nolite Valesius nomen superesse putat in loco cui nomen Sohussis, inter moe et B nonne sito malim tamen interpretari parvum populum paulo infra, merid versus, Bituriges Vibiscos, circa eum locum qui nunc dicitur latete de Buch, dep. des la Gironis. Nonnulla enim exstat similitudo inter Sibusates, dempta syllaba priore, et oues. SicΑΜΒΗ B. G. lib. IV cap. 6 18 l. VI, c. 25).51 lat. o long Sicambri, seu Sigambri, quorum poster aevo sequenti uere Franci Ab oriente Thuringi et
Saxonia, a meridie Alemania et amne Adrana continebantur. Caeterum quum hi populi temporibus Iulii Caesaris vagantes et sine certa sede essent, conjicere fas est eos tum illam partem incoluisse quae ultra Rhenum inter Ubios et mare sita est supra Menapios, quo loco victi enchtheri et Usipetes se receperunt, atque ubi Caesar pontem secit. Non tunc inter Sigam et Luppam, ut vult dGnoille Strabo quoque Sicambros Rheni accolas facit Ptolemaeus locat eos in interiores terras, inter Busacteros miDores forte
370쪽
Nucteros et Suevos Langobardos. Sed haec, ut diximus,
sunt incerta et contentioni obnoxia.
SiciLIA B. C. lib. I, cap. 25, 3 et alibi passim). Inter 36 et 38's latit. Io et 3 et longit. Una e septem maximis maris,editerranei insulis, prius Sicania dicta Sicanis qui eam ante Siculos incoluerunt; postea Sicilia a Siculis, Italiae populis antiquis qui huc colonias deduxerunt aliter Trinacria a tribus promontoriis. Vetus opinio prodit Siciliam a Rhegio terrae motu olim fuisse abruptam. Sicilia triangulum emcit, cujus tres anguli sunt Pelorum
promontorium, Lilybaeum promontor et Pachinum item ambitur ab occasu et septemtrione, mari yrrheno a minridie Africano ab oriente, Hadriatico pelago. raecipuae ejus urbes sunt Syracusae, Messana, Agrigentum. Mons Elna satis notus Caetera quoque de antiquitate, praestam tia est sertilitate regionis, facile ex hismi ieis ac poetis peti possunt, ad quos lectorem remittimus. Siconis Aurius m. C. lib. I, cap. 4o 48, etc.). Inter 41 4 et Flat O et α' occ'. longit Hispaniae citerioris in arraconnensi fluvius, ortum habens in Pyrenaeis saltibus apud Ceretanos et influens in Iberum, non longe ab Ilerda Hodie a Segre en Evague.
SILICENse time. B. Al. c. 57) late 3 ' et 38 latit. ' et 8 longit. Nulla apud vetere geographos hujus fluminis mentio. Nonnulli idem esse ac Singulim credunt; alii autem fluviolum dicunt in Baetim aquas exonerantem infra Singulina, non longe a Caranona in Baetica Hodie Rio de las Almmi S. SORICARIA. B. H. cap. 4). 3 'et lat. 6 - occ longit. Eadem urbs infra dicitur cap. 9 7 Soritia. Urbs Hispaniae ulterioris in Baetica, cujus situs incertus admodum est at certe quaerendus est inter Cordubam Ucubim et Ateguam super Salso fluvio De ea silent geographi Veteres. Ti Tvs B. G. lib. Iis c. O). 44 lat. α' occ long. 233