장음표시 사용
331쪽
notae sint, quae sit Nantuatium positio intelligi potest et quaeri debet in iis locis, ubi est nunc pars Alpium, quae dieitur lethahiais, et les has de la Vallee. NARBO B. G. lib. VI, cap. ao; VII, 7; VIII, 46, etc. . 43' clat o et long Narbo Martius prima Romanorum
in Gallias deducta colonia a Porcio et Marcio coss. m. DCXXXV, triennio postquam Romanorum extra Italiam colonia pariter deducta suerat Carthaginem. Nobilis et pedi vetusta Volcarum ectosagum civitas, quae deinceps caput suit provinciae in Galliis, et propter quain ea provincia postmodum Narbonensis Gallia sui appellata. Cognominabatur Martius, non ob conditorem suum Marcium, sed ex Marte, quia, ut ait Cicero pro Fonteio, erat quasi specia populi romani ac propugnaculum, istis nationibus Gallorum oppositum et objectum sive potius a
Martia decima legiones Narbo enim erat Decumanorum colonia C. I. Caesar ibi alteram coloniam deducendam curavit, duce Tib. Claudio Nerone, iberii Augusti patre;
unde istud vetus monumentum, quod Iacobus Sirmundus
profert, in quo legebantur hae litterae C. Ι. P. N. M. Colonia Iulia Pia Narbo Martius. In nummo iberii ab Hadr. Valesio citates de eo Ioan mittant silet inscribitur: DL NARBO MAM DECVΜ Ιncolae ejus Aticini dicebantur ab Atacino flumine Decumani a decima legione supra dicta Emporium ibi erat celebre demum
metropolis suit, antequam olosa a Narbone detracta sum rit, et ad hanc dignitatem evecta. Omnes scriptores eam urbem laudibus maximis celebravere, sed Sidonius, in carmine, quod Narbonem inscripsit inclytam urbem ait
Civibus, ambitu, tabernis, Portis, porticibus, oro, theatro, Delubris, Capitoliis Monetis, Thermis arcubus, horreis, macellis, Dipitia i Cooste
332쪽
Pratis, sontibus, insulis, salinis, Stagnis, flumine, merce, ponte, Ponto.
Urbs cum portu in regione Locrorum Zolorum, in sinu Corinthiaco sita. Ea urbs exstat hodie, et Vocatur Lepante, dans Maio M. ΝΕΑ Lis A sem B. Ase cap. a). 36 et lat. 8 long. Urbs maritima Provinciae in Africa proprie dicta, inter Hermaeum promontorium et Adrumetum, cujus meminit Strabo, lib. xvii pag. 834. Colonia erat, teste Ptolemaeo, lib. IV cap. 3. Non ea urbs confundenda cum Lepti pamVa, quae Neapolis quoque dicebatur, Strab. bid, p. 835 d'An ille, em anc. t. III, p. 8a in connastine Nempolis, dans Medi r . de unis9. Neapolis in Tabula Peutingeriana locum eminentem obtinet, quippe duabus turribus insignitur cum Voce Neapoli. NEAPOLIs Siciliae B. . lib. III, cap. I). 4 I lat. 4'long. Urbs Campaniae celeberrima, olim Parthenopes dicta, e nomine unius Sirenum, cujus monumentum ibi ostendebatur, et in honorem cujus ludi gymnici instituebantur. Fuse describitur a Strab. lib. V pag. 46 ea erat originis graecae, quam postea Chalcidenses nonnulli, et Pithecusasti, et Athenienses inhabitarunt, unde nomen urbi inditum. ab Muting. segm. I, Neapolim exhibet cum portu distincto, tamen nonnullo intervallo Hodie Aules, caput regni Neapolitani. NEMETOCRI B. G. lib. Viti c. 46, 2'. 5o et lat. O et long Aliis Nemetacum, urbs caput Atrebatium iocloco dissicultas oritur, cui ortum dedit Ptolem adsignans origiacum sorte Orchies), urbem praecipuam Atrebati- huc at, praeterquain quod lectio Ptolemaei ori acum incerta est, nam cod. alat a Burthio citatus habet Ha-
333쪽
cum quod ad Nometacum proxime accedit. Itinerarium Antonini, nec non ab Peut in eo concordant, ut alterum Nemetacum ponat inter Minariacmnines millo9 et Cameracturi Cambrai Ditem inter Tamannam Morinorum Therou ne9 et Cameracum; abula autem inter Temannam et Turnacum qui situs alii urbi, ac Atrebatibus convenire non potest. Parum feliciter Hieronymus Surita, qui notis aethicum illustravit, Menetacum legit, et interpretatur min, in agro Insulano. His praetermissis, cum aliis geographis dicimus Nemetocennam Caesaris esse eamdem quae nunc Vocatur Arras, olim caput provinciae dictae Artois hodie dep. Pa δε-Calais.
NEΜETE. B. G. lib. I, cap. 3I'. 49 et latit. 6 longit. De his, vel aliis ejusdem nominis loquitur Caesar, lib. VI,
cap. 4 de Bel Gall. sed cos trans Rhenum in Germania locat a quibus ait oriundam esse Hercyniam sylvam at eosdem esse opinor, scilicet eodem tempore et una vi- Vere potuerunt Nemetes, qui erant Germani quoque, et cis et trans Rhenum illi in eo loco, ubi nunc legrandiu-
ohe, Bado, illi ubi hodie Spire, ambo utramque fluminis partem incolenteS.
NEnvii B. G. lib. Ii, cap. 4 I7, 28, 29; lib. V CaP. 24, etc.). Inter o et i lat. 1 et a long Gens Galliae Belgica potentissima, item serocissima, de qua Caesar passim loquitur Strabo haec tantum prodit, lib. IV, p. 94, 2 eoiris contigui sunt Nemii Ptolemaeus, lib. II cap. 9, sub praedictis gentibus scilicet Morinis Τungris et Menapiis , habitant maxime septemtrisnale Neroii, --rum crustas Baganum. Ad septemtrionem habebant Mena- napios et Eburones ad orientem Aduaticos; ad meridiem Veromanduos et Ambianos ad occidentem Atrebates et
Ita a Ancille, Gem anc. t. I me nation pria aules et qui sumit est Germanique 'origines, te Nerviens
334쪽
aorient pose capitale, au ceutre δε minauit, Bagacum, ori, quiparm rictu a larin duae siecies, oraques Cameracum Cambrai, et urnacum, Oinnat, Ont prinoam dans Di sit occupatent ira Neroiens Ll est memtion des la Sambre dans cetus, susci nom do Sabis,mais si aut Duter que ira dependan S des Nerviens s 'etendatent dans la Flandre jusqu'a timer, done les, page a te, Ele Nervicanus tractus Nerviorum clientes erant Centrones, Grudii, Levaci, Pleumoxii, Geidunt.
Vide B. G. lib. V cap. 39, NicopoL1s B. Al. cap. 36, 37 . 39 4 lat. 36'et long.
Plures suere urbes cognomines, quae omnes a Victoria Omen assumunt, ut indica etymon ipsum De Nicopoli Armenia minoris loquitur Caesar, quae, ut ait Strabo l. xu pag. 55, a Pompeio magno condita suit, postquam Mithridates coactus sui per montes in Colchidem atque indoin Bosporum fugere quaeque etiam nunc scilicet Strab. tempore constat, et commode habitatur. tolemaeus quoque Nicopolim Armeniae minori attribuit; 'Ancille hujus loci situm agnoscit in loco, cui nunc Dioristi, antea The- rice a Byzantinis appellata, in regione dicta Mum Vid. quoque notam ad B Al tom. II pag. 388.
NIT1OBRIGES B. G. lib. VII, cap. 7, 31, 46, 75 . Inte 44 et 45 latit. α' occ longit. Populus Galliae, quem
Strabo inter Aquitaniae populos dinumerat cum Petrocoriis et Cadurcis Caesar inter Celtas, quibus, mill hominum imperata sunt ad Alesiam obsidione liberandam Ptolemaeus item. Habebant igitur ad septemtr. Petrocorios; ad orientem Cadurcos; ad meridiem Sotiates ad occasum Vocates Caput gentis suisse Aginnum docet Ptolemaeus; ita Nitiobriges et Aginnenses sunt unus atque idem popinius in Itiner Antonini, nunc Amanum, nunc Agerinum vocatur, inter Fines et Eaecisum; a Burdigala xxiv aVe-
335쪽
sunna Petrocoriorum LIII, iactura XV mil. pas distans.
urbe vide notam ad locum citatum, et Vocem Sequentem.
Nonicus agis B. G. lib. I, cap. 5.).ante 47 et 48'
lat. 14 et 13 long oritur ab aeno flumine Gemia Pon. Ad ortum, usque ad Pannoniam protenditur superiorem; a meridie, monte Carvanc terminatur et Alpibus ad Italiam usque a septemtrionibus Danubio Ex Sext. Rufii breviario cognoscitur esse divisus in Mediterraneum et Ri pensem, qui ad ripas Danubii jacet Hodie haec pars obtinet partem Bavariae, ubi est SalizbOurg, et partem minimam Austriacae regionis. NovioDUI UΜ Eduorum B. G. l. VII, c. 55 49' Plat. i' long De ea urbe, sicuti de duabus sequentibus, nulla apud Strabonem, nec Ptolemaeum mentio; sed Dio, de iisdem rebus tractans, quas Caesar narrat, eam appellat Noυu δυυ6 Αιδουωv. In Itiner Antonini, recte haec urbs ponitur inter Decetiam Deciae9 et Condate Cosne Dii b. Peuting. sic Begeni pro Deceti, - xvi abirno pro Nevirno - VP Massara cura 9-xv I - μloduro pro Brivoduro, Briare λ- xv - BEDa - xxia Cenab, quae distantiae, quoad nomina jam inde nota, satis Nivernensis urbis positioni conveniunt Amoinus, moenachus noriacensis, qui Vivebat, regnante Roberto, ante an DCCL, videtur solus dubitare dicens: Niodunus,quam quidam Nio is esse putant male. Noviodunum, unum ex emporiis aeduorum hodie mores, Ep. d limes e. NovioDUNUMBiturigum Iam do ea urbe sustus disserui in primo nostro volumine, pag. 3oo, ad quam lector recurrat, necesse erit prius sed ex eo tempore quo nota haec typis mandata suit, mihi novus supervenit amicus, nobilis adolescens, Ioan Herm. Dela Cour, turmae praesectus in inclytissimo Dimacharum regiorum agmine lieu-
336쪽
in his natus regionibus, et, quod majoris est naomenti bonis litteris non leviter imbutus, et mira eruditione supra aetatem praeditus, nobis suppeditavit notam, in qua non solum a clariss viro, dGnoille, sed etiam a nostra recedit
sententia, et probat Noviodunum esse Novan-D-Fuzelier, et non Neuo sur- ranisi quum ei prorsus assentire. Inur, notam istam lectori integram offerre cum itinerario nunc non dubitavimus quam sequentem Vide.
v NouIODUNDiditurum. B. G. l. VII, c. Iu) Neuσ-sur Baramon, juxta editorem ad hunc locum , Ol. 2 tom. I, pag. 3OO. - 47 Elat o long vel circiter. D. 'Ancille, cujus sententiam editor proscripsit, hunc locum pessime collocavit in mappis suis quippe qui pro ovioduno dat oua orientem versus Avarici istaque ab urbe quatuor leucis distantem Exstat quidein vicus quom vocant Nohaim Septaine, non ero Nouan, AVariCPor. Versus, sed septem distans leucis, non quatuor ab urbe
Murges; quo in loco Caesar procul dubio non egit Editori igitur libenter adsentimur, qui optimis innixus strategicis argumentis, Caesarem perspicue demonstravit a Genabo recte ad Avaricum tendisse. Sed nec erudito dGnoille, nec oditori innotuit locus Novand Fuaesier dictus, distans duodecim leucis vel circiter ab Heans, sexdecim autem ab Avarico et Vere positus in via. Duabus leucis ab hoc loco orientem versus stagnum reperitur Caesareum, traditione forsan expeditionis ducis eximii ad nos usque servata, quod tamen argumentum non pro certo adserrem; multi quippe in hoc Galliae tractu loci occurrunt nomine Caesaris insigniti, castra
Editoris Valesiique a sententia recedenti mihi videtur
μα--le Melier, magis cum Noviodun Biturigum congruere quam Euse: SumBammon; si enim inleans pro
337쪽
Genabo agnoveris, litem diremptam omnes confiteri necesse erit V. Genabum . α Notian enim verius in via positum, mansionique magis aptum esse mappam inspicienti haud dubium erit Nou D-Fuaesier propior Aurelianis est; euo Avarico ambo positi sunt in via ab Aurelianis ad Avaricum, via regia etsi per euo: non hodie transeat, itineris exstante tantum portiuncula, quae anno IIa adhuc pars erat viae regiae ab Aurelianis ad Arvernos sed verisimilius Caesar mansionem urbis ouan arripuit uno itineris die a Genabo distantem, quam urbis euo Avarico propiorem, ideoque
hostium incursionibus magis obviam. R Istis observatiunculis subjungere visum est conspectum aliquem mansionum viatori inter Ortians, Avaricumque obviarum, seu iam regiam carpserit, seu iter per Ninis1 transiens Distantias super Cassinii mappis circino metitus sum, nec adumbrare tentaVi mappam omnium locorum
situs perspicue satis declarante hoc itinerario: Itinerarium ab Aurelianis ad Paricum ex Cassinii manis. Ab inleans ad O et a, IO hexapod.
338쪽
Novioi UNUM Suessionum B. G. lib., c. ia . 49' lat. 1 long De ea urbe nihil apud Strabonem, nec apud Ptolem. Martianus solus, quem sciam, ait Noriodunum inter Belgas oppidum fruitimum Suessionibus et Vero- manduis, proximum Parisiis, nunc cloitas episcopalis,
nomen retinera, in propincia Rhemensi e Francorum,
gno sita inllice Noyon. Alii geographi innuunt, sed non
probant Moiodunum Caesaris esse eamdem urbem quae
postea dicta tat Augusta Suessionum Misson. , caput gentis sorsan fide Itinerarii Antonini, qui in itinere a Durocatalaunis Γλῶοπι-summa me stad Gessoriacum Boulo O, aperte distinguit Suessonas moissono et Noom- magum; quod oppidum locat inter Augustam Suessionum
et Ambianos, in eadem distantia qua nunc sunt inter se Missons, Nomon et Amieris. Ego vero non longe abessem, quin Martiano adsentirer, et dicerem Augustam Suessionum, seu Suessonas Itinerarii aliam esse ac Norio num illam in medio regionis, hanc inter finitimos sitam; praeterea Noe Viodunum Caesaris non aliud esse ac Noviomagum Itiner. penitus crediderim, ut vidimus Motomagum Lexohiorum et Nootomagum Batavorum, saepe ab aliis auctoribus appellari Noviodunum iam finales dun et maiidem in celtica lingua sonare videntur, scilicet summitatem aliquam indicare. Caeteroquin omnia haec sunt merae conjecturae,
quas lectori, sicut se mihi obtulerunt, ipse ego ossero. NuΜi- B. G. lib. I i, cap. 7, IO, LB As cap. 3, 18 39, etc.). Populi Numidiam incolentes, sub regibus
Massinissa et Syphace qui huic parebant, et occidentalem partem totius regionis obtinebant, Massaesyli dicebantur; qui vero orientalem et assinissae legibus obtemperabant, Vocabantur Massyli Utrisque eadem prope sui seritas, sed pastoritia vita temperata, unde Graecis Νομαδες dicti, id est, errantes; nam propter multitudinem serarum, saepissime loco cedere antiquitus cogebantur; vel quia in pascuis
339쪽
vitani degunt, a Voc vela.ω ρα-Ο. Cultum mansuetiorem
amassinissa rege edocti, sed brevi in pristinam seritatem dilapsi sunt. Vide Cellar Geog antiq. lib. , 4, 37. NuΜIDIA B. Al. c. I B. AD 22, 360. Inter 35 et et 37 lat. 26 long Meridisn de Ile de AU. Magna pars Asricae septemtrionalis, cujus fines difficile possunt
assignari; nam magna pars ejus videlicet occidentalis ab alia sub Romanis distracta fuit, et Mauritaniae addicta vide supra vocem auritania Deam accipimus in statu primitivo. erminos igitur habebat ad septemtr mare editerraneum; ad orientem, ADicam propriam; ad meridiem, Gaetuliam ad occas. auritaniam Tingitanam, aut auritaniam Caesariensem post detractionem supra memoratam Ptolemaeus solam Numidiam novam describit, cujus praecipuae urbes erant Hippo Regius, Rusicade Cirtha, caput regni totius: mons Aurasius a Gaetulia Numidiam disterminat Tota haec pars ad regnum Algeriense pertinet. NYΜPBUEUM B. C. l. Hi, cap. 26). Caesar hunc locum vocat portum; linius, lib. III, cap. a promontorium
nulla alia notitia de Nymphaeo, nisi quam dat Strab. l. VII, pag. 316 In Apolloniatarum finibus, Nymphaeum appellatur saxum quoddam ignem egerens, sub quo sontes sunt tepido fluentes bitumine gleba ut apparet bituminosae terrae ardente bici prope in tumulo metalli est sectura, et quidquid exscinditur, id restituitur, successu temporis terra, quae in ossa ingeritur, in bitumen vertente: auctor est Posidonius.
provincia Ulterioris ad Baeticam pertinens, cujus positio incerta admodum est. Male nonnulli Obuculam consuderunt cum hulco Ptolemaeus distinguit, et buculam locat inter Carinonain et Hispalim Obulcum autem inter
340쪽
Cordubam et Carthaginem novam; ad illam propius. At Itinerarium Antonini, describens iter ab Hispali ad Emeritam, sic habet ab Hisp. Carmonem Μ Ρ. XXII, Gu-c Uin M. P. XX, Astim M. P. XV; ita locans buculam inter Carmonem et Asti m non inter Hispalim et Carmonem; et ita quoque secimus in mappa nostra videri. is, pag. 29 et Plin. lib. III, cap. I. OCELLV. B. G. l. I, c. Io). 45 lat. 5 long Urbs in Alpibus Cottiis sita, iter patefaciens in Galliam ingredientibus ocellum, secundum Strab. est terrae Cottiae finis hodie Usseau dans le Hemoni Hadrianus Valesius, notitia Galliarum, pag. 389, vult cellum suisse Erilles, locum in Delphinatu et in valle Duriae Segusini inter montem Μatronam, seu Genebram et Segusium, sed Segusio proepiorem smao Graeci Vocant Ptolem. II, 6, aliud citat. OCTODUnus B. G. lib. I ii, cap. I . 49 lat. o long. Gallice Martigni, German. Martenach in valle Pennina dans le Valai , vicus praecipuus Veragrorum. Ibi olim exstitit episcopatus, qui, quia urbs ab aquis fuit diruta,
Sedunum fuit translatus Notitia provinciarum romanarum Imperii occidentalis, cujus auctor aestimatur arianus Scintus, sic habet octodurus crustas Vallensium.
Urbs provinciae citerioris in Hispania, et adaarraconensem pertinens. De octogesa nihil apud Strabonem nec Ptolemaeum, ideoque illius situs incertus est; videtur tamen reperiri posse in eo loco, qua Sicoris in Iberum influit, ubi
nyas ditissimus thesaurum primus aedificavit Orchomeniantiquitus non erant Boeotiis adiuncti nam eos sejunctim subminyarum nomine recenset magnus Homerus. Urbs