장음표시 사용
11쪽
ut aiunt, Promotor time erit, sententia plurialis probati est. At eontra LAMBERTINUS, postea BENEDICTUS XIV. in eximio opere de Serv rum Dei beatificatione , O ea noninatione T. IR lib. IV. P. II. eap. rv. sensit, deseriptionem nominis alicujus in Martyrolagis Romano ad historiam gestorum perintinere . Hane vero doctissimi Cardinalis sententiam singa lari dissertatione adversus Bottinianam propugnavit Vir eruditissimus D. Emmanuel de ΑΖ MNE Dor atque ea prostat inter huius Exercitationes selectas Venetiis anma 78 s. excusas p. 6 7. seqq. Equidem S. R. C. eum Io. Julii ann. Isr&, tum 3I. Augusti ann. 168o. decretum edidit de non apponendis in Martyro- Iulo Romano nis Saηctit eanoniratis. Nihilominus ex peculiari Summorum Pontificum indulgentia Beatorum aliquot nomina Martyrologio inscripta nomvimus , ut vere idem AZEVEDIUS animadvertit Exercit. p. II. Exercit. 38. in. 92. quem vide. Triduo Hebdomadae Sanctae omittitur Lectio Martyrois llogii, quia Christi Passioni jam nimis sumus intenti, ut de Passione aliorum :Sanctorum eo gitemus. iMARTYRUM ACTA. Martyrum acta in ipsorum Sanctorum Festo
legi permittit Concilium Milevitaηum ean. II. Legi passonet Martyrum in eorum anniversario 3 & Synodus Trullana falsas Martyrum historias in Ecclesia legi vetans, aperte innuit genuinas. recitari solitas fuisse e Quae a veis ivitatis bonibus , inquit can. 6s., falso eo me fuat Martyrum historiae r ut Dei Martyres ignominia adficerent , σ qui eas audiιuri essent , ad infidelitatem dedueere ηt, in Ecclesia non publicari jubemus, sed eas igni tradi. Qui eas admit- iti xt , anathemativamur. Testis est S. AUGUSTINUS serm. i. de S. STEPHANO, quam diligenter Acta illa perpenderentur, aitque, nihil de S. STEPHANo dubitandum, quia ejus martyrii historia in saetis Codie ibus
tradituri sevum aliorum Martyrum gesta vix inveniamur , quae in eorum Diem
alitatibος recitare possimur, hujus P in caηοxuo libro est. Legebantur au tem in ipsorum tantum Eeelesiis, aut Titulis, uti HADRIANUS Pontifex Maximus adnotavit, qui ea primus in Sancti PETRI Eeelesia reeitari jussit rPossiores sanctorum , vel gena ipsorum , refert ordo manus BENEDICTICanonici S. PETRI, usque ad HADRIANI tempora tantummodo ibi legebaηιur , ubi Ecclesia ipsius s. vel titulas erat. Ipse vero a tempore suo recitari l1ulsit , O in Eeelesia S. PETRI legendar esse eoasiliuit. In Ecclesiis Gallieaniracta Sanctorum loco Prophetiae legebantur. Hi ne in Libris Liturgicis Gaι- tisanis Missae Sanctorum plerumque prima lectione ea rent, quae non e Scriptura, sed e Passonario petenda erat, δe in Lectionario Luxoviens acta εannorum PETRI, & PAULLI die Natali eorum loco Prophetiae legenda adsignantur. At Gotho. Hispani nihil nisi e Seriptura Saera , saltem in Miia ita legebant ι hine acta Martyrum, Ze Sanctoram aut omnino in ossiciis Divinis non legebant, aut solum ad horas matutinas legebant I nam hac in re diversam apud eos extitilla Eeelesiarum disciplinam LES LAEUS suspica- ltur, quem vide in Mi I. Mazarab. p. yst. Ne tamen praeelara eorum gesta populus ignoraret, mos erae Gotho-Hispanis illa hymnis, Ae orationibus eam Missae , quam ossiciis, de maxime Illationibus inserere , quae proinde prolixiora frequenter in Missis oecurrunt. Hoe ex Breviario, & Missali
MORarabam, de orationali Gothico planum est. Mos idem apud siallor olimia ala
12쪽
In usu erat . ne Missae quaedam saeramentari I 3οἷ- I ti Mirili, Gotbie; probant, & HILDUINUS Abba, in Epistola ad LUDOVICUM
PIUM , libris Areopagisteis suis praemissa , proditr ibi enim ait , se inve nisse quosdam Missales libros nimia vetustate consumptos coiitiseates Missae ordinem more Gallieo , qui ab initio reeeptae fidei in hae Oeeidentali plaga es habitur, usque quo teηorem , quo nunc utimur, Romanum suscepit, in quibus va- Iuminibar habentur duae Missae , quae sie inter eelabrodum , ad provoeandam Diavinam clementiam , εν eorda populi ad devotionis Radia excitanda, tormeηta Martyris DIONYSII, Soeiorumque ejus Deeincte commemorant , sieut O reliquae Misiae aliorum Aporiolorum , vel Martyrum, quorum passiones habentur, notissime deeantant . Conseendebant autem Episeopi eathedram ad ea sub Missae medium explieanda ι unde nata est origo Homiliarum , sive Sermonum , quos Patres in Martyrum laudem pronunciabant. At Romani has Martyrum Lectiones in Missale invehi numquam permisere. Vide Ao A
MASSA CANDIDA . Extat inter Sermones S. AUGUsTINI Sermo de Massa candida , de Martyribus scilicet, quorum corpora combusta sue rant, eineresque nive eandidiores remanserant: quo signo ab aliis ei neribus disereti collecti sunt. MATRICULARII, ea talogo Eeelesiae adscripti. signifieat etiam hoo
nomen socium majoris Saeristae. Sie in Ordine cluniacensi p. I. cap. 68., ubi de S.bbatho Sanctor Pertica a Matrisulario eum candelis praeparatur . MATRIMONlUM , unum e septem Eeclesiae Sacramentis. Vide Nupet I Ag, Nupri ARuM BsNEDIcrio. Veteres Matrimonii caeremonias fie deseribi e S. NICOLAUS I. in Responsis ad eonsulta Bularorum cap. 1. In nuptialibus contuberniis morem , quem Sancta 8smana suscepit antiquitus, est' hacteaustexet Ecclesia , vobis moinrare Rudebimur. Vestrates siquidem tam marer , quam feminae non ligaturam auream, vel argenteam, aut ex quolibet metallo eompositam, quando nuptialia foedera contrahunt, in eapitibus deferunt; sed pis θοκή salia , quae futurarum nuptiarum Dat promissa foedera, quaeque consevis eorum , qui haec eontrahunt, eorum, in quorum potestate fuat , celebrantur ι es pG-
quam . arrbis sponsam sibi sponsus, per digitum fidei a se anaulo sesignitum desponderit, dotemque atrique placitam , DoUur et eum scripto pactum hoe eontine te , eoram invitatis ab utraque parte tradiderit, aut mox, aut apro tempore. . . . ambo ad nuptialia foedera perducuntur. Et primum quidem in Eeclesia Domisi eum oblationibus, quas offerre debeηt D Eo per Sacerdotis maηum, statuantur ιβeque demum benedictionem , edi velamen coeliste suscipiunt, ad exemplum videliacet quo Domihus primor homines in Paradiso eollocans, benedixit eis, dicor i restite , σ maltiplicamini meramtamen velamen illud ηοη suscipit , εώ ad secundas nuptiast migrat . Post haec autem de Ecclesia egress , Grosias tu ea pitibus genant, quae semper in Eeclesia sunt solitae reservari. Ei isa festis κώ-rialιbus celebratis, ad ducendam individuam vitam , Domiηo di polleate , de ea
IV. ANASTASIUS resere, loeus erat in Ecclesiis ad septemtrionale in pla gam , in quo muli eces a viris sejunctae consistebant, dictus proinde Para
13쪽
mulieνum ab eodem ANASTASIo in SERGIO T. I. p. 3ro. MATUTA , aurora, A MALARIUS Antipho η. cap. q. MATUTINARIUS CANONICUS. Ossicium Matutinum, idest ad
praeseriptum Canonis, S Regulae Ecclesiasticae . Dicite antiphonam de psalmis in ordine, postea responsum , deinde antiphonam: itertim luat aliut frater', o sie impletis tribus Misis, dicit Matutinarios catronicor Deinde in ordine totus Matutinarius in Antiphonas dividetur. CAESARIUS in Reg.
MATUTINUS est adjectivum , substantivum , subaudi ossicium a MATUTA Dea, alias AURORA dicta . Matutinum autem ossicium proprie sunt Laudes s quod praecedit, Nocturnum ossicium dicitur , quia de nocte
eantabatur per tres distinctos Nocturnos cantus, Laudes autem sub tempus Natutinum s & observa , quod omnes hymni Matutinales, Nocturnales p tius, per omnes serias faciant mentionem noctis r hymni autem laudum aurorae , vel lucis orientis. Quapropter eum S. BENEDICTUS Dominie is diebus , nocturnis vigiliis sine ullo intervallo jungit Matutinum , non ita intelligendus est, quasi Laudes adcelerari voluerit, & eonsuetam illarum horam mutare , sed potius Nocturnos ad auroram usque produxisse dicendus. Nam Mat Mini, quos Laudes appellamus, semper ad Auroram , sive ut loquitur S. BENEDICTUS, ixeipiente luce dieendi sunt. Attamen ei rea ho'ram, qua in Choro Nocturnu in Oiscium, & Matutinum antiquitus peragebatur, eadem ubique non viguit disciplina . Nam S. IOHANNES CHRYSOSTOMUS Homil. 17. ad Populum Antioebenum de officio agens , quod sua aetate circa mediam noctem recitabatur, hanc temporis circumstantiam i dieare volens, ait, initium illi dandum ad galli eantum. In Regula vero Abbatis ISAIAE eap. 1 ., de in Regula S. BASILII eap. 37. tempus illud, quo Nocturnum osse tum peragi debebat, noctis medium appellatur: de- .mum in Regula S. BENEDICTI eap. 8. duabus post mediam noctem horis surgendum esse praeseribitur: Octava hora noctis surgendum est, ut modice amplius de media nocte pausetur. Octava autem hora apud Gallor , Hispanor,& Germanos secunda est post mediam noctem. Nune quia ossietum utrum -que consequenter passim mane cantatur , totum Matutinum ossietum dieitur.
De MATUTINIS Tenebrarum , de quibus disseruerunt BENEDICTUS
XIV. lib. I. de Fess. eap. s. , & CATALANUS in caerem. S. R. E. T. II. pag. 117. Dqq. , ut pauca addam, olim ex ordine Rom. I. media nocte e nebantur. Verum multa ante saecula mos introductus, exemplo etiam Rom. Eeelesiae praeeunte , ut ea matutina ossicia post prandium eantentur. Vide
Ordraem Roman. IACOBI CAIETANI eap. 81. , Se PETRUM A MELIUM eae, 61. In Lamentationibus JEREMIAE, quae in primis nocturnis pressis ,
-& flebilibus modis eo nei nuntur, etiam litterae Al b., Mib. &c. concinuntur; eas enim Ecclesia retinuit, ut quoniam in versione Threnorum primae strophar una Hebrai earum litterae aero stichide compositae servari noti poterant, saltem sua cuique strophae initialis littera Hebraica praemitteretur . Lumina porro, quorum varius in variis Ecclesiis numerus fuit, cujusque Psalmi fine extinguuntur, quia verus fol naster, inquit A. MALARIUS lib. IV
in Eccles o sic. cap. 1 1., occubuit, O sic quasi per sietulas horar diectur δε-
14쪽
Iir augetur usque ad pleηam extina axem. Mane tamen non omnes omnino
candelae extinguuntur, quod etiam RVPERTI Abb. aevo factum distimus ex ejus Lib. V. de div. Ose. eap. 16. , sed ultima non extincta absconditur,sve quod ea B. Virgo signifieetur, quae una Christi sepulti triduo et aram, explieitamque de ejus resurrectione fidem habuerit, quin tamen Apostoli quod quibusdam veteribus Theologis visum fulta a fide destiverint; sive quod Christus ipse denotatur, qui, ut ait BE LETHUS in divinor. Ossie.
explie. eap. CI. , licet videretur secundum corpur extinctus, secandum divisitatem tamen vivebat, quae illir erat oeculta. His enim paullo pin resurgens
eum ιuee elarissima se suis diseipulis maηifestasit. Vide etiam DURANDUM Ratio I. lib. n. eap. 6s. Tandem in fine Laudum fragor fit, ut magna itala naturae perturbatio significetur, quae Christi Domini mortem consequuta est.
MEDIANA DOMINICA. Vide DOMINIcA MEDIANA. MEDIANA Porta, quae inter Eeclesiae portas media erat, ac prin-eeps : Unde & Regia dicta . Vide R EOIA . MEDIANUM octurnum , Nocturnum secundum. MELODI Α , tonus; item vocis modus. Metus discipI. Monam p. σ 3II. MELODIAE FRANCI GENAE . Post Epistolam ritu Ambrosiaηo eaniatur eui praemittitur, & postponitur Alleluja, cum particularibus caeremoniis, multisque notis mustealibus post ultimas syllabas. PURICELLUSIOe. cit. p. III s. oeb annis sexdecim infra audivi primo dieere canonicos Me- Iodias Franeigenas ante Esauelium in Natale , s' Epiphania, σ Pascha Resurrectionis. Subdit porro laudatus Auctor: Quarum quidem Melodiarum multaretiam hodie videmur libris intermixtas ehoralibus. MELODIARE, eerta vocis modulatione deeantare. Vetur discipi. M nast. p. 82. MEL DIMA , Melodia , Coneentus. Psalmorum nihilominur eoncentum daIcesimo xltra omnes distirgaeas decora it Melodimate. In vita S. GUILIE MI Abbatis. MEMORIAE, Ecelesiae praesertim in honorem Sanctorum Deo dieaintae. Hinc memorias Martyrum saepe invenies apud AUGUSTINUM I. 11. de civit. Dei eap. Io. , O lib. ro. eon tr. FAUSTUM eap. xl. , LUCIFERUM
calaritanum lib. 1. pro S. ATHANASIO , GREGORIUM Turonens. lib. I. miarae. cap. 21. ANASTASIUM in lib. Pont e. MENAEA, immensum apud Graecos est opus in XII. menses , totidem βιβλια, sive volumina divisum , quovis mense suum sibi ius m. vindicante I quare me ualia voeat Athanasius SCHIA DA in Catalogo librorum Graecorum, qui Mss. in Bibliotheea Synodali Moseuensi adservantur . Vide Biabliothecam Rutualem T. r. pag. 88. MENIANUM, Romae vulgo Migηano. Passim id nomen oeeurrit sodiariis Romanis M s. ubi de publiea Summi Pontificis benedictione agitur ttabulatum autem signifieat, quod ex muro prominet, ut inde spectari aliquid possit. ME NOLOGIUM, diversum plane a Menaeis opus. Nempe ia eo int
15쪽
star Martyrologii Latinorum, Acta vel passiones Sanctorum qualibet Giusva
mensis die summatim exponuntur ι brevis saltem eorum commemoratio ha hetur. Variant apud Graeeos sua Menologia, pro loco, & tempore aucta, di imminuta, neque eadem prorsus , nec diversa tamen. Plura vide in Bibrioth. Rituat. T. I. p. 89. MENSAr Pars Altaris superior, supra quam eelebratur Missa di sumitur 'etiam pro Eucharistia , & pro Missa , aut pro loco , in quo Eucharistia ad viaticum adservatur , immo & in antiquis sepuleralibus Epitaphiis pro tabula titulo inscripta. MESSA LETUM , & MISSA LETUM motivum , . Liber Missarum votiva. xum . Adi Bibliothecam Miualem T. I. p. 7y. METALLA, vox pro marmore ,& lapidibus saepius ab ANASTAS. usurpata. Ad METALLA DAMNATI. Disserentiam ponit jureconsultus ι. aut damnum fi de poenis inter damnatos ad metalla , & ad opus metalli. Gravioribus enim premebantur vinculis, qui ad metalla damnati erant. De aerumnis Christianorum , qui ea poena damnati essent, habes egregiam epi
solam et . CYPRIANI ad NEMESIANUM, & eollegas Episcopos. Vidς
Sarrexerunt omnes eum gaudio, o lacrymis, o miserunt Metaηoeam , er orario
facta est ι Vicaena II. Synodus, interprete ANASTASIos nempe genua flexerunt Poenitentis in modum. cum frater naster obierit, unusquisque pro esseptam disciplinas, septingentas Metanoeas Deit. S. PETRUS DAMIANI . Et consuetud. S. BENIGNI. Post exuens tuηieam facit aate Altare Metanoeisam , idest inclinationem , seu , si malis , genuflexionem. METRETAE. Metretas ex argento purissimo a CONSTANTINO M. S. SILVESTRO donatas legimus apud Auctorem libri Ponti fiealis in eius dem S. SILVESTRI Vita e. XI. XVII. XXIR Vasa erant ad Missae appar tum Ipectantia . Quod DIOSCOR IDUS metretam vocavit , PLINIUS eadans transtulit. Alii metretam amphoram dicunt. METROPOLIS, Provinciae alicuius princeps urbs. Porro Eeelesiastieas metropoles ne in oriente quidem Civilibus semper respondisse ostendit Cl. P. BI ANCHI T. IV. sui adversus GIΛNNONEM operis. Vide etiam THO, NASSINUM ιib. I. eap. 2 . METROPOLITA i apud omnes sive Graecos, sive Latinor voeis illius ea dem & notio semper fuit, de potestas: is enim & alias suit ,& nunc est Metropolita, qui Episcopis superior, inferior Primatibus; nec civitatem tantum unicam, ut Episcopus 3 nee dioecesim tamen , ut Primas , sed Pr vineiam regit integram. Erat Metropolitani Episcopos ad Synodum vel bis, vel semel singulis annis, ut tum mos erat , evocare , illorum electi nibus praesidere, eos coniserare , eontentiones, lites, dissidia , si quae in te e illos nascerentur, sopire 3 eos, si quis quid pecearet, corriperes eorumque iudicia, si provocatum esset, aut rescindere, aut confirmares aliaque id ge-
.us obire munera, quae nemo nescit.
MINISTER , qui altari inservit.
16쪽
FOUituis in Urbe MAisteriales, qui eireti irret staturas flatione. . Videntare GALLICCIOLIO p. hi fuisse Clerici deputati , ut Missae, quae intionibus e elebrabatur, inservirent. MINISTERIUM. Ministerii vox apud Latinos veteres vasa ,& instrumenta potoria, & esearia significabat. PAULLUS Jureconsultus Sentea. lib. II. sit. VI. de legatis S. 86.: nsis argenteis segatis , ea omnia contuentur, quae capaeitati alicujus parata sunt i ideo tam potoria, quam esearia, item MINISTERIA OMNIA debebuntar, velati urceoli, lancer , parisae, piperatoria, eochlearis quoque , itemque trullae, calices, scyphi, O bis similia . Hi ne rerum sacrarum criptores,& eano nes in usum , moremque uerum hoc vocabulum transtu ι eruat et O supellectili sacrae ad Eucharistiam confieiendam , mensaeque divi-aeae cultui destinatae, sacri vel sancti ministerii nomen indiderunt. Conei- Iium Arverηece A. D. ys r. ean. 8. praeeipit, ne ad nuptiarum ornatum MINISTERIA DIVINA praestentur, ηe dum improborum tactu, pompaque De eularis Iuxuriae polluuntur, ad ineia saeri masterii videantur indigna. Concilium Mareliaηrase III. A. D. 138. haee sanxit: Abbatibus, Presbyteris, ea
sterisqua Mini ris, de rebus Ecelesiasticis, vel SACRO MINISTERIO.... allellain e , vel obligare, absque permissu, o subscriptione Episcopi sat nil liceat. AN Α-STASIUS in SI XTor eonfitait, ut Misisteria sacrata non taetereatur, nisi a Ministris saeratis. Et STRABO de Eecl. cap. 1 URBANUS Papa omniaminineria saera feeis argentea. In veteri concordia Monachorum Tutelensium eum Aureliaeensibus nomiηe presbieralis minuterii intelliguntur bona, & rea Ecclesiae r Presbyterale misissertam Eeelesiae Saηcti A MANCII de Favejo, o pres mansos in eadem earte. Ministerium in libro usuum cistereteU. e. 83. adcipitur pro corporalis in eo enim confieitur, & ex eo ministratur Sa-Cramentum et Diaconus dicto Maedicamus Domino, veι Ite Missa est, ineliaete deinde iras ad Altare transferat Dia calicem, σ Patenam super misisseriam,
fumens ibi lietua sua , si quid de corpore Domini rema erit super Pateηam. MISSA neque hebraicum nomen est , quod REUCH LINO, BARON Ioaliisque placuit; neque Graeeum, uti GENEBRARDO visum fuit; multoque minus Septemtrionale, quemadmodum ΛLBA SPINAE Us eonjecerat, sed Latinum , idemque est, quod Miso, sicut remissam pro remi one TER TULLIANUs , CYPRIANUS , OPTATUS Mileuitanus , aliique antiqui dixerunt. Id vero nominis saerifieio datum est a dupliei populi missione , quae in veteri Eeelesia fuit; altera post Evangelium , & Sermonem , dum Caleehumeni, infideles, poenitentes, ceterique , quibus saeramentorum par tiei pationi interesse non licebat, a Diaeono dimittebantur; & haec Missa, seu Miso caleehumenorum dieebatur 3 altera initiatorum , dum re divina perinacta a Diacono, & ipsi dimittebantur, dieente r Ite Missa est, hae eque Missa fidelium vocabatur. Aliam hujus nominis originem, eamque latino in he-hraicam excogitavit Vir Cl. GALLICCIOLLI Us , quem vide Isagog.
Aliquando tamen hoe nomine signifieatas invenimus I. collectas, seu oratisηes, ut in Conei l. Milevit. II. eap. I 1. 2. Lectiones , ut in Regula S. AURELlANI Arelat. item S. CAESARII eap. 1 r. 3. Horas canonicas , seu officium, ut in Conc. Aurelian. III. cap. as. O' Agathensi eap. IO. q. Di- Tom. II. C es fe-
17쪽
e, hine passim apud veteres Missa S. MARTINI , s. ANDREAE , S.
REMIGII Aee. pis festo die horum Sanctorum. Antiqui libentius hoe nomen plurali numero usurparunt, vel quia duplex , ut diximus , Missa erat Cate e humenorum , 8e Fidelium , vel quia Misissae nomine omnia divina ossicia, atque universam Sacramentorum adminia strationem designabant. Hinc Migar rexere ccone. cap. II., o q7. Braebcrense l. eap. I s. non solum Saeram eelebrare , sed etiam Misisis inte-νesse, seu cut est in Concit. Paris. n. lib. s. eap. F. Missam audire significat.
Missa una, atque eadem a pluribus Sacerdotibus saepius olim dieebatur. Vide CoNcELEERAT io. Contra Missae plum ab eodem Sacerdote eodem die celebrabantur. Veteris hujus moria exempla proserant BONA lib. r.eap. 1 f., de BENEDICTUS XIV. de Suros. Mig. Sacrifit. lib. III. eap. 4. a. ix. Adde his quae PURICELLUS in Monam. aasA. Ambras te seri pag. t yr. seqq.: M Crescentibus quotidie discordiis , de litibus Canonteos interis & Monaehos Baslieae S. AMBROS II Mediolani, INNOCENTI Us III. ad ., illas sedandas, componendasque Iudiees delegavit ALBERTIM Vercellen- , , sem Episcopum, M PETRUM Monasterii ZOrediensis Abbatem, ex ordine,, cisterciensi, qui ex utraque parte auditis, examinatisque tessibus, ut ex
is Processbus intra annum racio. Ixor. consectis rem totam componerent.
,, Inter reliquos testes fuit numero seeundus MA INFREDUS Dealibuηei Cari nonicus Basilicae, qui sie testatus fuit. Vidi eeat ira, ct amplius , quod anonici S. AMBROS II Deiunt Musam, Milsaria Similiter eos vidὶ Dominicis diebus facere Minas duas, O tres interdum . Nec multo post in- terrogatus, a quibus fiebant illae Missae, se respondit. Ego vidi ex ipsis,, 3Ii s celebrari a Domno LANTERIO, Praep. sito hujus Eeelesiae ...... Et ,, Presburo ALBERTO BURRor subdit porro PURICELLUS r vide autem ,, quemadmodum tam ipse, qua m alii subinde protinus fuerint super hujus- modi Missas interrogati , siquidem interrogati suerunt, si aenus Saeerdo ,, celebrabat omnes Missas, an plures Quas quidem Missas, addit PURIM CELLUS, uno eodemque die binas, vel etiam ternas nuper dixerant ce- lebratas. Quod si uni Sacerdoti plures uno die Missas celebrare non ,, licebat, ut.quid ista interrogatio 3 Idem proses o MA INFREDUS hu in ,, etiam sie respondit: immo plures, seilicet praedicti r o' bene vidi uηa die is Presbterum BURRUM facere duas Missar. M verum id jamdudum exolevit vetantibus Romanis Ponti fieibus ALEXANDRO II. can. f eit de eoη- feer. dist. r. , ΗΟNORIO IN. in eap. te referente de celebr. Nissar. , & INNOC. III. cap. caesuluisti de eelebr. Missar. , quibus Concilia quoque adincessere, ut Lambelbense ann. Hiε. apud SPELMANNUM T. II. cοηe. η-rii. t is Bis in die nn Ilus Missam eelebrare praesumat, nisi in diebus Nativi, is talis, & Resurrectionis Dominieae .
MsSSARIM VARIA GENERA. MERATVs triplex Missariim senus distinguit. Primum repetie ex parte Auctorum, aut Nationum praesertim
18쪽
eteidentaliam, a quibus eaedem Liturgiae fuerunt institiatae , seu frequentatae r hujusmodi autem sunt Missa , seu Liturgia um a , Ambrosaηa , Gaia litana , Morarabum , seu Morarabiea , Afrisana, Hiberniea, clememιna, seu S. CLEMENTIS, Dio0siana, seu S. DIONYSII Areopagitae, Patriarchisa, seu Aquil elisis, Illyrica, seu Sesavoalea , Trevirexsis , seu S. SIMEONIS Dracusani, Illyristaηa, & Bobicasis. Alterum earum est, quarum distinctio ducitur ex variis Ritibus, & ei reum stantiis accidentalibus. quibus eaedem Nissae peractae sunt. Huie autem Missarum e lassi accenseri possunt Missa
raria in Occulta. Tertium genus Missarum est, quarum distinctio desumitur vel ex tempore, vel ex loco, vel sacris iunctionibus, vel ex aliis eireum. stantiis, in quibus tales Missae eelebrantur. Ad hoc Missarum genus reducuntur Missae , quae appellantur de tempore- Quadragesimalis - Paschalis is de
Traditis e Symboli - chrismalis - ad probi euum ab Idesis in pro Deeimis in pro Requie sanctorum in Revocata. De his, alphabeti ordine, quem hoeee Oa masticon postulat, servato, nune agemus ejusdem MERATI eruditissimam hae de re dissertationem plerumque contrahentes, aliqua etiam, ubi opus fuerit, adjicientes.
MISSA ADVENTITIA, eadem , quae votiva, in Epitome Constituti
num Eeelesiae Valantillae Tom. IR Conciliorum Hispaniae p. I a. Nune autem Missa Adventitia eadem est ae Missa , quae dicitur Maηualis, nimirum quae eelebratur juxta mentem illorum , qui offerunt eleemosynas promissa celebranda . AFRICANA , quae apud Africanas Ecelesias in usu fuit. Eam a vis mana non disere passe adversus BONAM contendit Emmanuel a SCHELESTRATE in sua Eceles. Afris. dis. II. cap. 6. MERATUS contra , & SALA BONAE sententiam tuentur. Dissicile tamen erit omni modum Africaηae Lirurgiae cum η'maηa consensum defendere , quum exploratum sit , in cofrieana exstitisse benedictiones Episcopales c vide OPTATUM Miletit. Lib. VI. de epist. Conci l. carthag. aὸ INNOC. I. 9, preces diaeonieas c conser
TERTULLIAN. de anima cap. IX. . olet. eap. XXXIX., de ad SCAPULAM cap. a. uti & S. CYPRIAN. ep. XR , ER aliosque ritus a Romanis diversos , quorum unus erat cadi FULGENT. ad MONIM. lib. I. eap. a. , O lib. II. e. s. 8. s. I . solemnis formula postulandi Spiritum Sanctum , ad eo ecrandam sacrificium corporis, O Sauuinis Domini. DE AGUINALDo; de qua Missa Cone ilium Mexieanum ann. 138y.
Sie autem dicta haec Missa videtur, quod summo mane, quasi diei primistiae Deo offerretur.
ALTA, eadem, quae Missa solemnis eum etantur de hae fit mentio iaC 1 Charta
19쪽
isu Alaam celebraηdam accesseram .
S. AMATORIS. Vide infra REvELATA. AMBROSIANA. Vide supra AMBRos IANus RITus . ANIMARUM, nempe pro Defunctis eantata, de qua in Vita B. ME-πILDIS Reginae a. s. Io. , Ee apud DURAND. lib. I. Ratio . cap. I.
ANNUALIS, quae singulis per annum diebus dieitur. In statutis cι-
Ioeiensibus T. IV. aηeed. MARTE N. eol. xis s. legitur: Nulli Abbatum lioseat amodo alicui personae quotidianam Mibyam eoneedere, vel ANNUALEM. AUREA, Missa , quae de B. Virgine alieubi maximis sumptibus caninetabatur. BUSCHIUS T. II. Seriptor. BruUuis. p. 48 . Hildens heim Murea Miga ab omnibus canoηieir totius civitatis, car a evnctis Praelatis , O Religiosis cujuscumque ordinis, etiam Mendicaηtibus per tres , aut quatuor hora Aecantari solet de B. MARIA Virgine in Oetaηis . Unde eunctis praefeetibus danis gur notabiles praesentiae Praelaris, Fcat mihi pullus charitatis, pretiosis eoηdiis rus , pallas astatus, dimidia Nopa vini, cuneus, sive albus panis, tam magnus , quam omnibas nobis ad mensam sinceret, O quatuor solidi dantur. Singulis vero Fratribur dant str duo solidi Lubιeeces pro praeseηtia. In Chronico quo que Sancti Go DEH, Hildeno. ibid. ν. os . legitur: item Mikam singulis ηηir instituit de Beata semper Virgine MARIA , quam ob suam magnificeni iam AUREAM voeamus. Nestio quid BURlo in mentem venerit, ut Missam auream fuisse putaret, quam Hispanis in adceptis reserimus de expectatione partus, sicque dictam vellet propter summam titilitatem, qaam genur humatum Ex Mysterio Inearnationir adcepit. BASSA , privata sine cantu, quam Caeremoniale Episcopor. II. I. ea' 1. n. s. planam appellat. In Charta FERRICI de claniaeo apud MIRAEUM Tom. II. p. Is y. legiturr Alii vero quieque Braemiati non hebdomadarii celebrabuηι per turnum singulis hebdomadis viginti bassas Misiar. BIFACIATA , TRIFACIATA &e. Ante pavea saecula , inquit C As-sANDER in praefat. ad Ord. Rom. , is Galliis multum usitatae fuerunt Misesae, vulgo dictae Bineiatae, Trifaciatae, Quadrifaelatae , videlicet eum plure Missae diversi argumenti usque ad Uerrarium saepius iteratae , tandem uno ca. rone eoncludebantur. Et ita in quadam eomposstione inter Priorem de Ghi
fortis, de ROMANUM Presbyterum s. GERVASII de Gbifortio, anno Iiει. facta, praedictu Prior de consensu Abbatis majoris Monasterii , adprobante MAURITIO Parisiensi Episeopo contentionis Albitro , de Iudice confirmante ROTRO Othomatensi Arehiepiscopo , lirentiam celebrandi duas Mistis sub uno Canone concessit Saeerdoti. Ejusmodi Migas barbaro vocabulo faciatas, trifaciatat erre. PETRUS CANTOR, qui illas a verbo abbrevia to acriter perstrinxit, appellavit, quia veluti duplicem, vel triplicem fa- ciem habebant. Vide BONAM lib. a. tap. et s. S. I., & Boc I ILLO TLb. II. cap. 7.
BOBlENSIS, qnae in Millenario Codiee Monasterii BObiensis a MAQ'BILLONIO inventa fuit, editaque r. I. Masaei Italisi: Audi de hoc Missa li quid LESLΛEUS Praef. ιο ME. Mota rab. commeatetur p. LXXVII. Ex
20쪽
Migalium genere est quae mixta, aut pleraria dicunturi habent enim praeter orationes Missales , Lectiones Scripturarum , singulis Missis proprias, he..
quenter binas , non raro ternas. Lectiones istae nonnumquam cum iis eon.
veniunt , quas iisdem diebus adsignat Lectionarium Luxoviense, nonnumquam etiam eum iis , quas Missate XIMEN II adsignat: Sed plerumque tam ab his, quam ab illis dissentiunt. orationes Missales huius Sacramentarii non ra. ro desumuntur e Missali Gothieo sive Gino. Gothieo, nonnumquam etiam e Missali Moxarabico, aut potius e vetusto Sacramentario, quo ii usi fiant, qui Mox 'rabieum composuerunt. Missae Saeramentarii Bobisiau ad ritum Galliaeanum stricte non . pertinent. Nam ordinem quemdam y Gallicano , de Romano commixtum, atque consulam tenent. Lectiones tres, & orationes omisines, usque ad finem eontestationis, hymnum Gloria in exeehis , Canticum Rein aedieite , Ee alia quaedam ex ordine Gallieano desumunt. At, absoluta conis testatione, nulla illi est oratio post Saηctus, sed pro ea eontestationi contio truo subjungitur integer Canon Romanus, quo expleto recitatur oratio Dominica , & facta communione , oratio pali communionem , quam alia excipit eo ummatio Missae inseripta. Hie ordo umensis denominabatur, quemadmodum ex titulo Missae primae eonjicere lieet ι ea enim pro ordinario Mif-sae ponitur , & Missa Romensis eotidiana inseribitur . Ritum hunc umensem sequitur longe maxima pars Missarum Saeramentarii Bobieesit, quae in eon testationem desinunt, quibus Canon Romanas , & alia ad finem usque Missae recitanda adduntur e Missa mensi quotidiana petenda. Sed praeter has , sunt in Sacramentario Bubiens septemdecim Missae , quae ritum Gregorianum sectantur, quibus tres sunt orationes ante Canonemr prima nomine proprio caret. Seeunda inscribitur feereta , tertia contestatio, quam Canon Aomanus. aliaeque orationes ad finem Missae de more consequuntur. CANTAΤΑ, prout a solemni distinguitur, ea est, quam eum Sacerdo te sine Ministris Saeris celebrante Camores musico concentu alternant. Di citur etiam Missa cantata Missa eum nota. Ita PIUS II. in erectione Collegiatae Ecclesiae Maaliani in Sabinis anno a 6o. Neenon at diebus si Vulis
fritem tres Missar earum aena eum asia eelebrare teneantur. Ceterum etiam
de Missis privatis sine eantu frequens est haee formula eaatare, idest celebra re missam, praesertim in S. ILLE LMI GU. Hirsang. lib. I. eap. 86. , ubi habetur et Saeerdos si privatam MFam eantare voluerit , innuit converso cum βι- Ino crucis , quod in signum eantandae Missae. Vide CANTARE.
CAPITULA Bis, quae eelebratur diebus festivis solemniter eum Minainstris paratis, & eum cantu in iis Eeelesiis, ubi est sumetens numerus Cadipellanorum , seu Presbyterorum , & eongrue fieri potest. Conser CORS ET-
CARDINALIS, Missa Matutinalis celebrari solita in Ara, quae cardΙ-valis appellabatur, in Ara Iettieet absidis prineipe. In Miraeulis S. BER- TlNI saee. III. Benedict. p. r. par. is 1 legiturr HR Saηctum Pasbalis 'in furrecti is diem , transcursis daοdeeim diebus , die Dominiso , bora , qua cardinasus Missae eonventus publiee agebatur.
CATECHUMENORUM , quae introitu, & Evangelii lectione, seu sermo s