장음표시 사용
31쪽
NOVELLA eadem quae Nova. Novellae nomine n litur PETRUS DEL
PHINUS ep. ix s. apud MARTE NE Tom. s. ampliff. collect. p. IOII. D. BENEDICTUS Domih eo proxima Missam Novellam celebratarus es, neque m gno ut moris est θ apparatu. NUPTIALIS, quae celebratur in benedictione Nuptiarum. De ea hoc exstat Cone illi Toletani ann. deeretum: Qui alieno Parochiam, absque alia testimoniali Sacerdotis proprii Missam celebraverit Huptialem , treeratos mo-ropelisor nobis solvere reneatur.
OCCULTA , Saerifieium Sehismaticorum , qui se ab Ecclesia segregant,
di in suis Conventiculis Sacrificia offerre praesumunt. Ita explicat ECKIUS Divum BASILIUM iη PDI. II s. prope finem, ubi ait: Ἐση in latebris dein litos ens Derseabo, sed publieum exbibebo tibi saerificium s nempe ad differentiam saetifieii schismaticorum, quod, ut dixi, appellabatur ocexitum . Conqser BELLARM. lib. VI. de Missa eap. Io. in me . PAROCHIALIS, conventus Fidelium, in quo preees publicas, & s erifieium offerunt Ministerio Pastoris, discuntque ab eo, quae vitare, quae inve praestare debeant ad propriam salutem, & proximi aedificationem . De hae Missa Paroe hiali Concilium Tridentinum δεβ. xx. in Deereto de observandis, O evitandis in Assae celebratione, declarat obligationem, qua tenentur Parochiani praedictae Missae Parochiali interesse r ait enim: Moneant etiam Episeopi eumdem Populum, ut frequenter ad fuas Paroebias saltem diebus nominicis, edi majornar Festis actedaat. Ex quibus verbis colligitur, quod Fideles tenentur Missae Paroehiali dictis diebus intervenire, nisi, inquit MERATUS, ratio honesta excuset. PASCHALIS dieitur illa , quae in singulis septimanae Paschalis Feriis agitur, in Missali Gothico pag. 3 3. , & in Gallicano pag. 68o. De PATRE AETERNO, Matriti olim edita , vetita vero a S. R. C.
roiulis es, Comenser, adiosque populos AquiteDU Patriarchae obnoxios iausu fuit. Cujusmodi ea fuerit , doeet P. DE RUBEIS O. P. egregia dissertatione de Saeris Fortiuliensium ritibus. Putat nempe Vir dosins, illos habuisse primis Ecclesiae saeculis Romanam primigeniam Litargiam, qualem exhibet, si placeat, Sacramentarium Leoniaηum , peculiaribus tamen quibusdam ritibus interpolatam, ut symbolo quibusdam addita mentis aucto . Po stea schismatis , scilicet ob tria capitula exorti, tempore, Gelasiano ritur adhaesisse AquileisHes videntur; tum ΡΛULLINI Patriarchae aetate sedem autem ille adeptus est Patriarchalem a. τ76. Gregorianus' ritus inductus fuit in Aquileiensi Ecclesia, GaIlieanis tamen, ac Gelasianis , de novis quibus dam ritibus immixtus. Post Missale, ae Breviarium Romanum a S. PIO V. restitutum, in desuetudinem abiit vetustus ritus cum Aquiloae, tum in Foro Iulii abire eoepit. Eumdem tamen in publica saltem Liturgiae , &officiorum celebratione servari de erevit a. t 181. CAESAR DE NOR ES E pila. Pareηtinus jussu GREGOR I XIlI. Visitator Apostolicus. Rejectus domum est , ab eoque etiam comensit Ecclesia a. iss8. descivit.
IECUMARIS, es Missa privata. Hi ne in Capitulis THEODULPHI
32쪽
ea retian. eap. 41 . Ita tutum fuit ut Musae , quae per disr Don, lateor petistiares a Sacerdotibus fiant , non ita pablice fiant , ut per eas Populus a publicis Missarum solemnibus , quae hora tertia caηoalae fiunt , abstrahatur . In Concilia vero SalaetansadieU a. I 11. east. Io. , & in Capitulari ulleano ineerti Αuctoris cap. 4. superstitionis cujusda in mentio fit, qua quidam Laiei, ae mi. ximae Matronae Missas petuliares, hoe est de sancta Trinitate, aut de Sancto Michaele quotidie audiebant pro aliqua divinatisae, quae ibi vetatur. V. MIs-
PEREGRINORUM, Matutinalis, quae sortasse inde peregrinorum sortia ea est nomen, quod eorum , pauperumque eommodo ceIebraretur. De hac Nissa GUIDO Disciplinae Farf. cap. i. mentionem faeit dieendor Post capitulum aliquaηtalum intrrvallum factum sonent signum ad Matutisalem Missam
pro adunatione pauperum , Sacerdos, qui alia hebdomada majorem Misiam ea nistaverat, Missam peregrinorum dicat, O' oblata tribuat.
POp LICΛ, idest publiea, in Gellanens Gregoriani saeramentarii Codice . vel amanuenfis vitio, vel Regionis dialecto vocatur secunda Missa in fesso s.
PRAE SANCTIFICATORUM. Apud Graeeos Conei lium in Trullo eaη:yx, statuerat, ut omnibus Sanctae Quadragesimae diebus , Sabbatho , in Dominia ea , ct Saactae Adnuntiationis die exceptis , fiat saera praesaactimatorum Missa In Oelidente prae sanctificatorum, semel quotannis die Passionis, Missa , seu communio usu, & consuetudine recepta est in eorum gratiam, qui quotidie communicabant; at quo tempore, quave in Ecclesia primum coepta', nihil eerti eonstat. Mihi, inquit LES LAEUS. in Mist. MOUrab. p. 337., credibile est , in Monasteriis originem habuisse, post medium septimi saecuri. Regula Magireri saeeulo septimo seripta obscure loquitur; nam cap. yy. agens de sexta feria Passionis requirit, non tamen praescribit, ut Omnes praeter infantes, infirmos, & senio eonfictos, diem Passionis sine ulla refectione transiganis eos vero, qui refici volunt eo die, communione privat. Statuit itaque, ut Saerameηta altaris in patena majori vitrea fatalltur, di post pauca addit: Qui sexta feria refectari Iuηι, sine eommvηione reficia ηt. Quibus satis elare patet, Monaelios hosce seria sexta Passionis eommunicas se : quoniam ii, qui vespere refectari erant, non communicabant; at non adeo certum est, an prae sanctificatorum eommunionem celebraverint, an potius ipsa sexta seria Parasceves Missam eelebraverint. MABILLONIUS comment. in ord. Rom. pag. 72. hunc locum pro antiquo usu prae sanctificatorum adfert. Sacramenta vero altaris in patella majori vitrea finiaxtaridest, ait MABILLONIUS, reeoηώκtur. Sed viro doctissimo de hae interis pretatione non adsentior: nam Muso agens de Coena Domini nihil dixit de Eucharistia in diem sequente in conservanda, de hoe Ioeo manifeste agit de iis, quae seria sexta Passionis peragenda erant, de dum inter alia praeisseribit, ut ob diei tristitiam, Sacramenta altaris non in patena argentea, sed in vitrea finiantur, de eoniseratione Saeramentorum loqui videtur. Et sane modus loquendi Graecus in Latinum translatus c m Ps enim , quod est
βηio , perficis quum de Eueharistia sermo est, frequenter idem atque eost. secro fgnificat; quare Maricter cap. 13. praescribit, ut die Passionis Missae Tom. II. E in suis
33쪽
in suis Monasteriis eelebrentur, ita tamen, ut saeramenta finiantur , hoe est consecrentur in patena vitrea. Sed de prae sanctifieatorum ritu distincte loquitur Sacramentarium Gelasianam Istis orationibus suprascriptis expletis , in-rrediuηtur Diaeoni sacrarium, procedunt eum corpore, O sanguine Domini , quod ante die remansit, ct ponunt super altare, O venit Sacerdos adorans crucem Domini, o osculant, oe ditat oremus, o sequitur Praeceptis salutaribus moniti , O oratio Dominisa, inde Libera nos quaesumus, his omηibur ex inpletis adoror omnes Sanctam crveem eommunieaat. Nec minus distincte de
eodem ritu loquitur Breviarium Ecclesiastici ordia is a MARTE NIO,& DURANDO Tom. s. Thes. nov. anecdot. editum, & quod ad usum Monasterii
cujusdam octavo saeculo fortasse compositum fuit. Ageas autem de Parasceve haec habet et Recitatis oratioηibus dicat Tresbyter , oremus, O diciι ora tionem Praeceptis salutaribus mon ti eum oratione Dominica, o sequitur oratio Libera nos quaesumus Domine, er adcipit Diaeoηur corpus Domini, quod ante die coenae Domini remansit, er eo ecratum fuit, σ eommunica ηι omnes. corpus , er Sanguinem Domini cum sileηtio ηibit eanenter. Naee sunt antiquissima testimonia de huius ritus usu in Ecelesia Latina, eaque , quod animadverten
dum est, ostendunt saeculo octavo, sanguinem simul cum eorpore seria quincta in Coena Domini conlaetatum, repositum fuisse in diem sequentem, omnesque seria sexta Passionis Domini verum Corpus , verumque Christi Sanguinem sumpsisse, atque adeo saeculo octavo nondum iptroductam sui Dis consuetudinem vinum non consecratum in Calice ad altare deserendi, quod in verum Christi se ominem per eommixtionem particulae consecratae transmutari haud pauci docuerunt. Quae quidem opinio sub ejus saeculi finem obtinuit auctoritate ordinis Romani, in quo olim legebatur . ut modo apud HITTORPIUM par. σα legitur: Sanctificatur axiem vinum non co secratum per sanctificatum panem; quod eum pluνes Eeclesiae , aliae totidem vobis, aliae quibusdam mutatis in libros suos Rituales retulissent, opinionem, ex errore ortam, sua auctoritate adeo eonfirmarunt, ut eidem quamplurimi, de in his Viri docti , tanquam veritati , adhaeserint. Porro verba illa supra allata , quae errori huic occasonem dederunt', ut eontendit NA BILLONIUS , ad ordinem umanum minime pertinent , quum sint merum glossema, privata auctoritate e teibus quibusdam insertum , nee in meliori hus eodicibus, quibus ille usus est, inveniantur 1 sed esto glossema non sint, nam in codice, quo usus est A MALARIUS, in eniebantur certe de vera consecratione intelligenda non erant, sed de externa quadam sanctitate per xontactum eorporis Domini adquisitar maxime quod in ordine Romano legebatur: sanctificatur autem, non vero, ut in quarumdam Ecclesiarum Missaliabus; Ueeratur autem visum non consereaium per sanctificatum panem. Caete eum opinio de hae fictilia eoniseratione , quae a longe majori parte Ecclo sarum semper rejecta suerat , nee antiquitatis auctoritate fulciebatur , derecto errore paullatim concidit. Me nituntur , inquit JACOBUS a VITRIA COR, R. Occid. eap. 38., qui dicunt, quod die Parasceves corpus chrisi ex coηtactu mutat viηum in saetainem. Et eodem capite paullo supra agens de vino ablutionis, quod aliqui in sanguinem eonverti docebant: Ἐση dicimur, quod ex contacta sanguinis visum ablutionis convertatur in Duuinem, sed remaηet pu
34쪽
pani visum t licet, inquit, ex eontactn sanctae vel sit sancti Datum, sicut aqua 'minis aquae benedictae commixta dicitur salictificari. Plura de hae opinione vide, si lubet, apud MABILLONlUM eomment. in Ord. Roman. pag. 76. seq. eopiose , & erudite de ea tractantem, de apud MARTENIUM de antiq. Ecclesiae Ritibus Tom. I. Iib. I. cap. I.
PRIVATA , prout disti uitur a Missa solemni , est illa ; quae priva-
tim, & peeuliariter sine eantu, uno dumtaxat Clerico ministrante , sive in Eeelesia, si ve in oratorio privato eelebratur. Quapropter haec Missa , ut bene advertit B QUILLOT lib. a. eap. 7. , potest esse publica , quando sit
eum conventu Populi osserentis, di communicantis &e. De hujusmodi Mi iass privatis erudite dissernni MARTE NE de antiquis Monachorum Ritibus eaρ ε., ne enon mox laudatus BOCQtlILLOT toto cap. 7. , est' g. lib. 1. in Tract. Historico de Lilargia. Missa vero privata, prout distinguitur a publica, est illa , in qua solus Saeerdos saeramentaliter communicat. Haereti ei Mi soliturgi utramque Missam privatam prohibitam esse comminiscuntur. Verum utriusque generis privatas Missas, tamquam licitas probandas esse , & commendandas, Catholica doctrina est, eamque demonstrat Card. BONA lib.
a. eap. 14. , ubi pariter refert varios veteres Auctores, quibus ostendit perpetuum Missarum privatarum usum.
Miss A AD PRΟΗlBENDUM AB IDO II S, cuius meminit Saeramentarium Gelasiam m, item Codex Rhemensis apud MENARDUM, est illa, quae celebrabatur in die Circumeisionis Domini ad evellendas, quae olim Kalendis Ianuarii ab ipsiset Christianis observabantur, Paganorum superstitiones. Hujus Missae vestigium aliquod adhue superest in Ecclesia Orosiaηa, ut videre est in Liturgia hujus diei , cujus haee est Ingressa, sive
introitus: In eo pectu gentium nolite metuerer vos enim in eorde vestro adora se, ct timete Domiηum, Antelas enim ejus vobiscum est. Oratio super Populum : Omnipotens sempiterne Deus , qui Mensae tuae participes a diabolico Iubesiastinere coηvivio, da γaesumus plebi raae, ut ginti mortiferae profaxitatis abjecto , puris meatibas ad epulas aeterηae falatis accedat. Lectio ex cap. 6. BARUCH. Propter peccata, quae peceasis oc. usq. ad Angelus enim meus vobiscum est . PROPRIA. Vide Da SANCTII. PUBLICA est illa, cui interesse utrique sexui promiscue lieet, & quae eo ram populo peragituri hane Missam N ALAFRIDUS STRABO eap. xx.
legitimam appellat: ab A MALARIO vero cap. g. vocatur Generalis, & in Concilio risionensi eap. ao. appellatur Missa publiea, quae dieitur talis nona loco publico, quia olim in cryptis, & abditis loeis celebrabatur, & tamen publica appellabatur, sed, ut mox dixi , a conventu populi circumstantis, of serentis, & communieantis in tali Missa. Quum olim P eapoli quotidiana quidem esset Liturgia , verum nune in una , nunc in alia Basilica , quc mad modum stationum ordo polaebat . S. ATHANASIUS I., qui IX. saeculo Episcopus 2 eapolitaηae praesuit Eeelesiae , ordinavit, JΟΗΑNNE diaeono te- se , ut in Ecclesia Salvatoris c ea erat Stephania, sive Cathedralis γ omni dis Missa PUBLICA eam diptuebis celebretur, offereην ibidem terrax, ex quibus o modi aleretar collegiam . Conser MAZZOCHIUM in Kal. Neap. Tom. I. Ex p. XXGI.
35쪽
p. XXVII. seq., ubi etiam Missam PUBLICAM, eoivenituitem quam die imus. fuisse adnotat. Ante horam tertiam eelebrari illam vetat Concilium Auis relianehrse III. can. r ., Braecarense ann. 37I. ean. Eiusdem horae teristiae, quam a TELES PHORO praescriptam liber Pontificalis inepte adfirmat, meminit etiam GREGORIUS Turaneos de Vitis Patrum sic dieens: Facta quoque hora tertia, eum Populus ad Alisiarum solemηia conveniret Oe. Deniisque THE DULPHUS Aurelian. in capitulis eap. s. haec habet: Ut Missae, quae per dies solemnes a Sarerdotibus fiunt , non ita in publico fiaηt, ut per ear Popalus a publieis Missarum solemnibus, quae hora tertia canoniae fiant, abstrahatur. Ut lae minarum adcessus in Monachorum Monasteria vitetur, habetur eonstitutum GREGORII MAGNI pro Monaehis apud BARONIUM anno 6 t. num. 1y., σ lib. . epist. I. nimirum: Alisias quoque publicas ab eo Episcopo in Coenobio omηiηo fieri prohibemus, ut in Servorum Dei reces bise, O eorum receptactilis nulla popularis praebeatur occasio eonventus, vel mu- Iterum fiat novus iηtroitus, quod omniao non expedit animabus eorum. Idem Pontifex lib. s. epist. s. ad Episcopum Pisauriensem haee seripsit: Danaetiam ιη eodem praecepto inter alia mandatum sit, ut locum 'fum absque Musis publicis dedieares. Eadem leguntur in aliis ejusdem Pontificis epistolis, & in Concilio Lateranensi I. anno x Ixx. cia. II. vetantur Abbates , de Monachi Nisus publicas cantare.
QUADRAGESIMA LIs, quae I a Quadragesima dieitur. Vide Conei lium Vasionense eap. XX., & nse e eap. III. DE QUINDECIM AUXILIATORIBVs sanctis GEORGIO, VITO,' BLASIO, DIONYSIO &e. Missa olim Henetiis edita, quam s. R. C. S. Apri-
ROMANA, seu ROMENSIS a S. PETRO, quod ad substantiam pertinet , Romania tradita , aucta subinde , ae reformata a Sanctis LEONE M. , GELASIO, GREGORIO M., GREGORIO UII., ae PIO V. summis Ponii fieibus . Miss A pRO REQUIE SANCTORUM OBLATA. Eius indietum est apud CYPRIANUM ep. 3 . , ubi ait: Merseia pro eis semper, at memini-
Ris, o rimur, quoties Martyrum pQ oner, ear dier Anniversaria commemoratione celebramus. Gratalatoriae autem, ut recte P. AMELI Us adnotavit in TERTULL. librum ad Martyr. n. 11. . precer erant, quibus eum Deo gratia Me bant , qui Martyribus eam gratiam , er tantum dignitatis eoatulisset: tum simileaonum eoelisus sibi dari eoneordibas votis flatitabaal, eea adbue eanit Ecclesia et caudeamus in Domino , O reliqua .
REVELATA erat quaedam Missa superstitiosa , quae sequenti Canone proscripta fuit in Cone illo VALENTI No anno ruess. inter Hispan. Tom. . pag TI. synodur praeeipis superstitiosum euItum Missarum, quae dievntvr Levelarae , o S. AMATORIs , ω' aliarum quam meumque similiam aboleri e ce Tum vitam candelarum namerum, qui Deciem supernitisais habet, rejicieadum esse
REVOCATA dioebitur illa, in qua Populus antea dimissus, denuo ad saeri seium revocabatur. Favet hvie interpretationi GREGORIUS TURO MENSIs in lib. I. de Gloria Marsrum cap. si . , ubi eodem loquendi modo
36쪽
vllttita Ride: vitιla totam ractem in hoηore , at revo ea Maeas, ct Iibera iamis a Plagat idest , c ut notat doctissi inus M AB ILLO N. lib. r. de Liturata GaIlisaxa g. . celebra Missas; nam similiare est GREGORIO, ut Missae etiam a Laicis celebrari dicantur. De hae Missa Re voeata mentionem Deie FORTUNATUS in libello de Vita S. GERMANI 'Parisiorum Epistogieap. 6o. , itemque in lib. I. de Vita s. RADEGUNDIS, cujus verba re se runtur a MABlLLON. loco superius citato. fACRAMENTORUM, in Vita S. GREGORII VII. ,& apud IVONEM ep. xt s. apyellaturum Fidelium , quae scilicet, ejectis Catechumeat s. alii seque, inchoabatur. DE sANCTIS Missae sunt, quae stilicet in eorum honorem agi solent: S. CYPRIANUS ep. ad Clerum suum diligenter adnotari jubebat dies, quibus Martyres excederent, ae tibi significari , ut inquit, eelebrentur heis a
nobis oblationes, O sacrificia ob commemorationes eorum. Cirea has Missas , alia in Oeeitiniae, alia in Graecia, Sc Orιente disciplina observabatur. Eecleissarum enim Oeeidentis mos erat, orationibus, praefationibus, ii Iationibusque Nissarum, quae festivis Sanctorum diebus recitabantur, peculiaria gesta eius Martyris inserere , cujus dies solemnis agebatur, quemadmodum ex Missalibus libris aperte patet, maxime ex iis , quibus in Hispaηia, di Gallia utebantur. Hinc omnes MISSAE Sanctorum ab initio PROPRIAE erant. Erant autem paueae, cum ab Ecclesiis singulis suorum tantummodo Martyrum sest annua colerenture & in quibusdam Ecclesiis non omnium suorum, quum nimis multi essent, sed praecipuorum tantum solemnitates celebrarentur. Deis inde eelebratae sunt festivitates Martyrum quorumdam eximiorum primum vicinarum , postea etiam longe remotarum Ecclesiarum s quorum quum in dies augeretur sumerus, nec satis nota larent eorum acta , necessu fuit NISSAS COMMUNES componere, quae praeter nomen Martyris, aut Martyrum , vivorum colebatur memoria , nihil eontinebant, quod Christi Athletae non conveniret. Instar Martyrum festa deinde Consessorum adjecta suae, atque ut Martyrum, ita & Confessorum Missas ab initia PROPRIAE omne. fuerunt, deinde communes aeeessere : & haee quidem Oee identaliam Eeelesiarum Latiae loquentium disti plina. Orieηtalium vero, & Graecorum alia est ratior illi enim, quovis sanctorum sesto recurrente, Liturgiam eodem ten re constanter recitant et additis tantummodo Epistola, Evangelio, aliisve
saeris lectionibus de sancto i sic , sive Apostoli, sive Martyris , sive Conses.soris sestivitas agitur, Liturgia, puta S. CHRYSOSTOMI, S. JACOBI, aut
s. BASILII , aliave pro Ecclesiarum diversa eonsuetudine , integra reeitais tur , quin in orationibus ulla fiat mentio sancti , cujus celebratur solemaiatas, quem tantummodo inter Sanctos, quum dyptycha recitantur, comme. morant; unde apud eos nullae exstant MISSAE PROPRIAE , quales in E elesia Oeeidentali eelebrantur. Habent tamen & ipsi suas Misias PROPRIAM& COMMUNE si sed hae e distinctio tota ferme sita est in diversitate leoctionum sacrarum, non in varietate orationum, quae in Liturgiis reeita tur. De antiquitate autem Missarum commuηium ia Ecclesia Occidentali non idem omnes sentiunt: alii eas saeculo septimo ineunte, alii post D. GRE
GORII MAGNI aetatem inventas putuiti ego, cloqvit MERATus quum
37쪽
eas in vetust iminis sacramentariis , Leoniano , Gelasiano , Gregoriariir MEN AR
RANDO Thes . nov. aηec t. Tom. s. pag. 6S., &' ab ALLATIO, ad calcem tractatus de Hebdomadis, O festis Graecorum editis, in Missali, & Breviario Morarabum , in Lectionario Luxoviensi , Sacramentario 2οbiano, & Missali GaI- ιο tot bi eo inveniam, faei Ie inducor, ut eredam, ossicia, α Missas de commuisti ante annum sexeentesimum Aerae Christianae usu receptas fuisse r nee me
movet, quod in Calendario FRONTONIS, in CapituIaribus GEORGII , in
Saeramentario Gregoriaeo P. AMELII non inveniantur Missae communer 3 ereiadibile enim est , eas ab initio separatim habitas fuisse , unde nil mirandum , quod in istiusmodi libris non reperiantur . SCRUTINII DIES erat illa , quae in Feria IV. hebdomadix quartae Quadragesimalis celebrabatur, & quae ad Cateehumenos directa intel igebatur ι nam incipiendo ab Introitu de illis est sermo in illis verbist quum sanctificatus fuero in vobis, σκηdam super vos aquam mundam I in eo pariter sensu legitur epistola, ae clarius Evangelium , in quo habetur eoeci nati miraeulum in Natatoria SILOE visum recipientis; quod symbolum revera Cate e humeni est, qui spirituale lumen in sacro Baptismatis Fonte reeipit , ut in Homilia ejusdem diei explicat Divus AUGUSTINUS. De hae Missa mentionem saeti MACRI Us in suo Hierotexico κ Seruila iam , ubi etiam advertit, quod in ordine umano praedicta Feria antonomastice voeabatur Feria Serutinii. Serutinia in Ecclesia Romana septem in Quadragesima celebrata fuisse consentiunt omnes Auctores, qui de Ritibus Ecelesiasti eis seripserunt aquae suidem Serutinia non erant nisi examina, & instructiones Catechumenorum , qui baptizari in proximo debebant. Primum ex dictis Servi in iis fiebat in Feria IV. ,& seeundum in Sabbatho tertiae Quadragesimalis hebdomadae. Tertium vero, quartumque Scrutinium fiebat in iisdem diebus quartae Hebdomadae sequentis 3 Ec quia tertium ceteris solemnius erat , testante A MALARIO Iib. t. de Ecel. Ossiciis cap. 8. de secunda varietate quartae Heis hiamadae Quadragesimae, ubi loquendo de praedicta quarta Feria ait r Ea - , dem die agitur Serutinium tertium, quod maximam en inter septem scrutinia sidet reo illa Feria appellabatur, ut diximus, antonomastice , Feria Seratinii. Quinctum autem , & sextum Serutinium eonvocabatur in iisdem diebus quartae, & quinctae Quadragesimalis hebdomadae. Ultimum tandem erat in quarta Feria sextae hebdomadae. Verum juxta sententiam VICECOMITIS lib. 3. de Baptis cap. 13. quartum, quinctum , & sextum Scrutinium nullum tempus certum, sed vario Episcopi arbitratu habuerunt. Juxta autem sententiam Edmuηdi MARTE NE lib. r. de Gelasiae Risib. art. LI. u. 3. quat tum, & quinctum Serutinium habebantur hebdomada quincta , sextum vero,
di septimum hebdomada sexta. Sed in epistola JESSE Ambianensis Episcopi ab eodem MARTE NE eitata, sextum, di septimum serutinium in aliis die. hus fiebant. Denique iuxta sententiam Card. BONA septimum Serutinium habebatur in Vigilia Paschae,& pro praedictis examinibus in qualibet prae
denti Dominica, vel alio die invitabatur universus Fidelium coetus, de in Domini ea Palmarum tradebatur Symbolum competentibus , a quibus repo-
stebatur reddendum, vel in Feria quincta majoris hebdomadac , quae vocatur in
38쪽
tur ἰη Gena Domhii, ut in Canone Laodiseni Cone illi eontineturs vel in Sabbatho Sancto juxta ordinem ut testatur A MALARIUS supraeitatus cap. 11. Praedicta tamen serutinia in tala Romηa Eeelesia , aut in Eeclesiis, quae Ritum Romanum sequebantur, celebrata fuisse eontendit VICECOMES ia lib. s. de Baptim L Mι ibas eap. xi., sed MARTE NE loe. superius et t. art. II. n. 1. observat, quod suae ipsius Ecclesiae oblitus fuisse videtur doctissimus Virr nam Medis laxessu, uti & Africana, Hispanisa , Gallisana, atque etiam Graeca, quae proprium , non Romanum ordinem observabant, sua aeque habuere crutinia. De Mediolanensi praedictus MARTE NE loeupletissimum dicit se perhibere te stem Divum AMBROSIUM in lib. de UM-
viis eap. a. ubi sie loquitur ι . oite igitar aures, σ boxum odorem vitae aeternae labassatum vobis munera saeramaeatorum earpite , quod vobis sigη caviamu , quum aperitionis celebrenus Usterium , diceremas, ubera , quod est adaperire , at venturus anuquisque ad gratiam , quid interrogaretar cognosceret , qaid responderer meminisse deberear quibus verbis stlemnissimum omnium Serutinium , quod dicitur in aperitione aurium, designat. De Africa , di de Hispanica , reses p*riter locupletes produeit laud. MARTE NE . M GaIlicanam vero Ecelesam quod spectat, nullum dubitandi loeum permittit vetus Minsale GaIlicanam a V. Card. THOMASIO editum , cujus cap. inscribituri Ad faciendum Seruiiη iam . Adde his EG Iesam Aquileiensem, de cujus Seruint in iis disputat P. DE RUBEIS AER de Saer. ForoquL Ruiis. cap. X. seq. Vide
SECRETA, id est privata. In Actis Episscop, cenoman. p. 72. Numquam a die ordinationis fuae cognoveruηι diens praeroire, at non Misarn aηι Publicam ,
SICCA. Vide NAUT MA SlN ULARIS, privata . seu specialis, utitur hoc nomine EDDIUS Stephanus in S. WaLFRIDO cap. Et, ubi habetur a riam omni die pro eo Missam singularem celebrare oe. SOLEMNIS in eommuni senis dieitur illa, quae omnem solamnitatem habet Cantus, Thuris, Ministrorum Iacrorum , earumque Caeremoniarum, quas praestribunt Rubrieae Missalis. Sub hoc genere Missae solemnis eontinetur Missa Papalis, de cujus Ritibus, & Caeremoniis tractant MARCEM LUS Archiepiseopus cor rexsit in suo Libro inscripto r Uta,m Eulesiastic utim, sive sacrarum caeremoniarum S. R. EccIesiae , de Cl. Domisitas GEORGIUS in eruditissimo opere de Lituet. Rom. Post . eribus voluminibus e-rrihensor sub eodem genere pariter continetur Missa Ponti fieta Episeopior; cujus Ritus, Be Caeremoniae describuntur in caeremoniali Difeo ram . De
iis tractant pariter CASTALDUS , BAUL DRY , BISSUs , CER LACU s VINITOR s necnon PARIS DE CRASSIS olim Apostolicarum Caeremoniarum Magister, & Episcopus Pisaurensis in lib. , cui titulus: De caeremoniis cardianaliam , er Episcoporum in eorum Dioecesibus t in quo, ut ex praedicto titulo apparet, etiam de Caeremoniis, quae ad Cardinales spectant, docte disserit. Et iam sub hoc genere continetur Missa Pontificalis Abbatialis, de cujus Ritibus , & Caeremoniis agunt praesertim Zacharias a MUTINA in caerem niali casaeasiams Donatur RAMERIUS ia Risurii Moniastico, vaeano Ritua, ae
39쪽
eaelestisorum Uuἰ ὸonformia neenon Auctor caeremonialis eaηοhieorum gerula. vi&m congregationis S. S.Ivatoris. Denique sub hoe genere Missae sole nini, continetur etiam Missa , quae dicitur canoniealis, nimirum illa, in qua Dignitate , vel Canonico solemniter celebrante, Canonici pariter pro Diaconodi Subdiaeono inserviunt.
MISSA SOLITARIA prout a privata, de plana distinguitur intelligiatur illa, quae a solo sacerdote, nemine praesente, di respondente, Olim celebrabatur ex indulgentia in Coenobiis, ut loquitur EDUENSIS, sive ex privilegio Canonicarum Sanctionum. In Vita S. WANEBALDI Presbtervidam Eeelasiam valde diIMρIo intνὸς dieitur ad Missam faciendam pro eo, una de suavismo odore recreatus exivit ad eonfortem hujus miraculi quaerendum, quod certe non feci ut, s socium Missae Misistrum habuisset. Aliud huius Missae exemplum suppeditat Vita S. MEGINARDI Elemitae , qui a seariis Missam solus eelebrans inventus est , & oeeisus. Hue spectat insigne illud Miraculum, quod Mediolani evenit anno II. I. Feria vincta ιη coexa Dominι, quum Presbyter LI PRANDUS in testimonium detestationis smonia eae electionis GROSSULANI dicti Archiepiscopi, illaesus per medias sammas transivit , &.GROSSULANUM de s monia eonvieit. Dum enim ignis facturus esset Judietum cen tibi exemplum de Missa Pudieii indutus cilicio, canasio atque casula more Sacerdotis ab Eeelisa S. PAULLI usque ad Ecclesiam M. PROTΑ-SII, & GERVASII, cr. BeatissimI AMBROSII nudis pedibus crveem portavit. Super quoram Sanctoram altare, ceteris Sacerdotibus deficientibus, ipse sibi Missam eantavit. Cetera vide apud MIRI CELLUM in Actis R. ABIALDI,&HERLEMBARDI, di in Mos. Basil. .ambros. Nune tamen districte prohibitum suit , ne quis Sacerdos solus sine ullo Ministro sacrum Mysterium com fietat. Hujusmodi autem Sanctiones Missam solitariam prohibentes adserun-κur a Iosepho VICECOMITE ιib. s. de Missae utibus cap. 4., necnon a Card.
SPECIALIS est Missa privata, de qua mentionem faciunt Capitu I. THEODORI caηι uariensis cap. Io. edit. JACOBI PETITI, in quo legitur:
Centism vigiηιi Missae Deciater singulae cum tribus Ualteriis , eum treceηtum Palmatis eae ant annum , scilicet poexireηtiae . In epist. pariter CAROLI Mi. ani ad FASTRADAM Reginam de Victoria Avarisa, haec Ieguntur: Et Sa
cerdos unusquisque missam Decia,em feeisset, nis infirmitas impedisset. Et in Vita ALCUINI num. 16., ni refert DU-FRESNE in suo Glosuris ver b. Mi Dee talis, legi iurr Levitise se praeparans , suo eam SICULFo Presbytero MiD
arum eolebat solemηia specialium usque ad horam tertiam. SPONTANEA voeatur illa, quae sola dieentis religione , 5 pietate celebratur , & offertur vel pro vivis, vel pro Defunctis. DE TEMPORE . Anni solaris cum Eeclesiasti eo analogiam dissilis explieat lib. 6. sui Rationat. DURANDUS , ubi docet, hyemem repraesentaria Septuagesima usque ad pascha , vel ab Adventu usque ad Septuagesimam , aestatem a Paschale usque ad octavam Pente eostes , & ab hae usque ad primam Dominicam Adventus autumnum. Quaedam autem officia propria Missarum his temporibus adsignata fuisse vel ab Apostolis. , vel ab eorum successoribus, quae ideo de tempore nuncupantur , antiqua traditio est. Festa squi-
40쪽
siquidem Nativitatis, Epiphaniae, Resurrectionis, & Adseensionis Clitisti ,
ae Pentecostes,& jejunia Paschae solemnitatem anteeedentia, atque his diebus synaxes Apostolieae institutioni tribuunt praeter constitutiones Amsolreaa
TERTULLIANUS lib. de Joan. , THEOPHILUS Alexisse. in epistolis Pa-sehalibus , R IRENAEUS apud EUSEB. lib. bis. EGIes. De Tempore Adventus ante Nativitatem meminerunt Concilia Turon. II. eap. 17. , & mis
Ucoa. I. cap. s. ante GREGORIUM M. habita. Ossicia vero , di Liturgiae tum his diebus, tum singulis Dominieis, certisque seriis per annum agendae exstant in antiquissimis Saeramentorum libris Gelasiallo, di Gregoriaηo, de ita Lectionario S. Hieronymi, atque in Ordine Romano.
IN TRADITIONE SYMBOLI erat Missa , quae adhue habetur in Mita
fali Gothico-GaIlle o par. 3is., &est septima Quadragesimae. Ita vero ininscribitur , quia illo die , nempe in Dominica Palmarum tradebatur Symbo
Ium Competentibus. Vide TRADITro SYMaoLI.
TREVIRENs I S, seu Sancti SIMEONIS syraeusaal est iIla, quae Trevia
vis conservatur, & ideo Trevirenses nune appellatur, praedicto tamen Divo SIMEONI Syraeusano adscribitur, Treviris in Turri , quae antea nigra porta vocabatur, post reditum ab Hierosolymitana peregrinatione reeluso, ibique Kal. Iunii ann. Ios . pie defuncto. Hujus Liturgiae meminit LINDAN Us in calce suarum Adnotationum ad Liturgiam D. PETRI Apostoli. Num vero SIMEON illius Auctor fuerit, num potius a se descriptam ex Orieate det Ierit, non satis constat.
VESPERTINA, senserotina, qnae etiam Quadragesimalis dicta est, erae illa, quae sub Vesperam celebrabatur, videlicet post quinctam, aut sextam horam post meridiem, ut observat IOHANNES PRAEvOTIUS in suis notis ad librum de metis Ecelesiastieis IOHANNIS Abνiκeessis Episcopi a. a se De hujusmodi Missis erudite iuxta morem suum disserit VICECOMES loe.
furacit. eap. 18. N seqq. , in quibus diligenter inquirit, unde Missarum Veis spertinarum usus originem duxerit ρ quibus diebus praedictae Missae dicerentur; re utrum post sumptum cibum, vel a jejunis eelebrarentur e MACRIUS censet, Missam Vespertinam , seu VespertinaIem non fuisse veram Missam, ltantum Siceam: quia in ea , ait ipse , a Sacerdotibus ante istutionem je,- nii, consterata Hostia Dominieae praecedentis statuebatur, adeoque conveniebat eum Missa sicea, quia non consecrabatur Hostia ι & ab eadem Sieea diseriminabatur, quia in Vespertinali sumebatur Hostia consterata 3 in Missa vero sicea nulla habetur Hostiae coniseratio , neque Hostiae eonsecratae ulla habetur sumptio. Sed melius diceretur, posito quod in Missa Vespertina solum sumatur Hostia antecedenter eoniserata , ejusmodi Missas Vespertinales eonvenire omnino eum Missis Praesaηcti eatorum. De Missis Vespertinis, di Matutinis reperiuntur Sanctiones in Conei l. Agathewι eap. 3o., 8e in Concit. Aurelialleηβ III. cap. 18. Rursus de Missis Vespertinis mentio facta est etiam in Cone illo Matisconens can. s. ubi dicitur, has Missas ordine Quadragesimali celebraris quia nimirum in Quadragesimae Feriis ad Vesperam di iaferebantur s Conei lium vero Braeeareue II. can. s. iisdem Missis Vespertinis adsignat horam nonam, vel decimam.
PRO VIVIs dieitur illa, quae pro hominibus adhue viventibus cele- m. II, F hratur