장음표시 사용
21쪽
mone concludebatur; nam post sermonem Catechumeni dimittebantur, ut xlibi diximus. CHRIS MALIS, qflae dicebatur, quum Chrisma eonficeretur. Exstat ejus mentio in ιI. Sacramentorum 'S. GREG. M. apud MENARDUM
CLEMENTINA , seu S. CLEMENTIS , quae sub S. CLEMENTIS I.
Rom. Pont. nomine exstat lib. VIII. coinitutionum . Uolis.
IN CLERO SECUNDA . Hane DEUSDEDIT initio Saeeuli VII. eonis siluit. Ea autem se eunda Missa non privata intelligend4 est eum PETRO Urbetetano , quem Cl. BALDINIUS in notis ad ANASTASIUM T. sequutus est, sed solemnis. Decretum ergo DEUSDEDIT ad Cathedrales
Ecclesias dirigitur , eoque praecipitur , ut in eerta , aut Festorum inter se , aut ipsorum eum Dominicis, aut quibusdam Feriis concurrentia , obligentur ad duas solemnes Missas ceIebrandas, quod fortasse jam antea peragebatur, sed ex sola consuetudine, non tamen ex praeeepto. Vide BONAM lib. r.eap XIR a. q. , chrisiatiam LUPUM in scholiis ad Concit. Rom. Λ LEX AN, DRI II. , & BERLENDIS in diff. de oblationibus S. S. v. q. COMMUNIS, id est publiea. De ea BRA ULIO caesaraugunatius in epistola Vitae S. AEMILIANI praefixa, ubi haec habet: De eadem quoque solemnia rate, ut Missa reeitaretur commuηis, ivvaxi dilecto filio meo EUGENIO Diacono
CONVENTU ALIs illa est , inquit MERATUS, quam Rectores Eeelesiarum
Cathedralium, di Collegiatarum quotidie celebrare facere tenentur solemniinter cum eantu post Tertiam , juxta temporis consormitatem , & Divini off-cii reeitationem . De hae Milia sermo habetur in Concilio Toleiano habito anno 1363. inter Hispaη. Tom. q. pag. s. ubi leguntur haec verba: cu niam Missa conventualis, ad quam omnes olim eonvenire solebant, magna celebria ate peragenda en statuit Synodur, ne in diebus Dominieis , σ Festis eois dis a tempore decantatae Epistolae usque ad ipsam commuηionem , Missae privatae in Ecclesiis celebrentur. Thomas Franciscus ROTARIUS in sua Theotigia Rosularium Tom. s. lib. I. eo. 2. ραηα q. num. q. adnotat , quod Missa Conmventu alis in variis ordinibus Regularium diversum nomen sortitur: alii eam vocant Missam canonicam , alii Missam Tertiae , alii Majorem , alii Publicam, di alii communem. DECENSITA . In Charia anni 76o. apud BALU Z. in append. ad ea Νιxl. colum. 1392.r Duas portioηes tam de terrae vineis vobir visus fui coηdoηasie, ut omni tempore Missae ibidem Decensitae esse debeaηt. Quid veniat nomine Missae Decensitae, vilae obscurum est. Braedictini in CANGII glossario opinantur illud verbum signifieare Missas , quae decenti eultu celebrari deinbent: quod revera non satis probare possum. Fortasse Decessias Missas v cabant, quasi de censu , quibus se ilicet annuus census praestitutus fuerat.
Misi a pro γ DECIMIS SOLVENDIS erat illa, in qua Episcopus praedicare debebat, ut Plebs Dee imas redderet. De hae Missa habetur Sermo 2 et . in nova Appendice Sermonum S. AUGUSTINI CAESAR Io adscriptus, di habitus est paullo ante Nativitatem S. JOHANNIS BAPTISTAE . Quibus e S rebus daremur Decimae, patet ex num. a. t Decimae tributa sunt egeatiam
22쪽
rium aη arῶm r redde erga trἰbuta pauperibu, et ν Iιbamlia saeercti bus quod si Deeimas ηοη habes fructuum terrenorum , qttod habet Agricola I quodcumque te pascit , ingenium Dei est : O inde Deeimas expetis vη e vivis. De militia, de semeto, de artificis redde Decimas. Huc spe ani epistolae Episcoporum Pr vinetae Taronteae ad Plebem seriptae in Concilio TurοηeU II. & can. seaeundae Synodi Matisconensis: videri etiam potest liber CYPRIANI de Lasi . editionis Oxoniensis sub finem libri. Hujus Missae fit mentio in antiquissimo Lectionario Gallieano, edito a MABILLONIO lib. II. de Lit. Gauis. DEFUNCTORUM. TERTULLIANUS D eoron. e. I. inter ea, quae a traditione non seripta prosecta erant, recenset oblationet pro D ρηασί Missas Delanctorum S. CYPRIANUS ep. s6. ad Forsitaeos appellat Derisi. eium pro dormitione. Illud autem sacrificium pro anima Marai CONSTANTINI oblatum fuisse die depositionis ejusdem, aperte seribit EU SEBI Us devit. l. q. eap. II. Primus omnium, qui eommemorationes de iunctorum , ad altare fieri solitas, aliaque pia opera, quae pro iis a fidelibus frequentantur, tamquam inutilia damnare ausus est, AERI Us dieitur ab EPIPH. Baeri Ty. , quamvis eamdem pravam doctrinam reserat S. CYRILLUS His rosolymitaηur cat. mi'. s. eamque serio consulet, quum de memoria moris tuorum , quae in Missa fit, agit. Praeter orationem pro defunctis , quae in omamus tam Orieηtalis, quam Oceldotalis Ecelesiae Liturgiis toties fuaditur, quoties Liturgia sacra peragitur; in libris Liriirgieis Graecorum, Ac Orientalium , in Missalmus, & Sacramentariis vetustissimis Romanae aliarum que latine loquentium Eeclesiarum, exstant Misae peculiares defunctorum i hujusmodi Nissae in Missili Horarabum, in fiacramentario Bobiaηo , in Lectionario Zoovieus, in Saeramentariis s. L Nis, GELASII. 3c GREGORII inveniuntur. Illud tamen discriminis inter Missas mortuales Latiatorum , dc Orientalium observatur, quod Missa Desua otium in Misialibustinis, praeter ritus quosdam proprios, Leictiones Seripturarum , orationes Alitiphonas, Inlationes, Praelationesque is nam de peculiares de iunctorum Praelationes in Libris Liriargi eis antiquis Roma e Eeelesiae reperiuntur p-pria habent: at Graecorum, & orieηhalium Missae mortuales praeter tem nes scripturarum , quas proprias habent, a communi Liturgia non se eernun tur. Sic Graeei v. g. pro mortuis eamdem Liturgiam S. CHRYSO STOMI
peragunt, quam diebus Dominieis, ae festis recitant , nisi quod lectionea sint propriae mortuorum , de quod in prima oblatione, quae in Prothesi fit, particula pro de iuncto, de quo agunt , post particulas Sanctorum uριδου
appellanta abscindatur , & offeratur. Leo ALLATI Us de recentior. Graec. templis pag. Is . Jam vero antiquitus in Oeeidrate 'Missa pro de iuncto celebrabatur die depositionis, tuta die exinde tertia , septima , de tricesima ,& anniversario. Saeramentarium Gelasianum lib. s. n. Ios. Item Missa in depositione defuηssi, tertii., septimi , XXX. dierum , vel annualis. THEODOR Us cantuarisUr eapit. DIect. eap. 37. est fio. de Missa die depositionis tertia, nona, & tricesima die pro mortuis agenda meminit. De Missa, quae recurrente anno offerri solebat pro defunctis, TERTULLIANUS de
23쪽
sisnir υur . Rursum lib. exhori. adeastit. dixit: pro quaaanaar alatlixes reddas cAt Orientales praeter diem depositionis, de anniversarium , rertium , nonum ,& quadragesimum celebrant , quibus diebus Auctor constitutionum .apostolica --m ιib. 8. cap. 42. pro defunctis Liturgiam celebrandam docet. Non deis erant tamen , qui quotidie pro de sua his Missas celebrari curabant f horum e numero erat mulier illa, de qua GREGORIUS TuroneVs lib. i. de glor. Uess. eap. 6y.: quae per annum integrum celebrans quotidie Missuram solemnia , asserebat oblattollem pro memoria viri sui. Haec ex LES LAEo desumpsimus .
DIEI erat illa, quae dicebatur post Missam Matutinalem, orto jam die, de qua mentionem saeit JOHANNES E piseopus Abricensis de inciis Acelesiast. pag. 36. DIONYSIANA, Missa , quae in vulgari DIONYSII , ut dicitur , . ere, pagitae libro de Eccles Hier. cap. 3. legitur . DOMINICA signifieat Missam majorem solemnem s in statutis enim M. SS. Eeelesiae Lugdunensis haec habentur: Nullus clericur de Terra debet iniserare chorum per se solum ad Missam Dominicam in festivis diebus , ex quo Anselicus Hymnus iηceptur est. Et in eiusdem Ecclesiae pariter statutis annia is r. , in quibus describitur numerus Ministrorum , qui inservire debent C Iebranti ad Missam solemnem , haee leguntur: singulis diebus Dominicis His Micis Sacerdoti canonico Migam Domiηicam eelabranti debent adsinere duo mino
res Saeerdotes Hearii duorum canonicorum Sacerdotum , unus a dextra parte alta-
sis , O alius a sinistris oe. ι ex quibus patet Missam solemnem , seu majorem appellari Missam Dominicam. DOMINICALIS est illa, quae Dominieis diebus eani soleti de qua fit mentio a JOHANNE Abricensi Episcopo lib. de Melesiis. .c. pag. 3. Iaraissali tamen Gothico a pag. 291. Missa Dominicalis dicitur illa, quae cant datur in Domini eis de Adventu. De EXPECTATO. Habetur hae e Missa in Missali Ambrosiaηο , illaque est, quae celebratur solemniter in die, vigiliam Nativitatis Domini praeeedenter eui Missae in Mitali Gothiso, seu Gallieano respondet praeparatio ad Vesperam Natalis Domini, ut notat M AB ILLO N. lib. 1. de Liturgia Gallicana cap. q. ι se enim eo loco eum MABILLONIO legendum, non Praea ifatio .
FAMILIARI s, seu ut in lib. saeram. S. GREG. M. inseribitur apuSNE NARDUM pag. 116. pro Familiaribus , eadem MERATO est , quae priquata; sed, ut equidem reor, addendum erat, privata in privatis aedibus, oram itoriis domesticis &e. Hi ne in Concilio Lambelbensi anno I 181. cap. 1. Sa cerdotes insuper caveant universi , ne Misiarum peeuIιarium , seu familiariam se lcelebrationi obligent, quomiηus valeant eaηοηiae eommissam sibi Ecclesiam osciare ut tenentur. Nec aliter intelligo, quae EADMERIUS lib. r. vitae S. AN SELMI Archie p. caηtuar. eap. I . habet: Si aliquando a celebratione ipsius Satramenti impediatur, eos , qui Missam Familiarem debebant, suam pro l. alma Fratris Missam dicere faciebat. FERIALIS, quae hebdomadae seriis ea nitur. Priscis temporibur, aieBELETHUS eap. 1 r. ,&ex eo DURANDUS lib. . Ratιon. cap. I. num. 28. Laeresbur pullatantibus, ear Trinitatem impetrantibus ex institutione ALCUINI Magi
24쪽
tuentis, Prima Feria de Trinitate dicebatur , Secunda Feria de Sapientia, Tertia Feria de Spirita sancto, Pr arta de caritate , Quincta de Angelis , Sexta de cruce , Septima de B. Virgine. Cessante tamen tali eausa , nune Missae Feriales rion celebrantur juxta praediciam regulam s sed quando non dieitur Oiseitim
de aliquo Sancto, vel de aliqua octava , sed de Feria currente, tune Missa Ferialis est, quae Feriali ossicio respondet ι us de si Feria non habet Missam propriam, sicut habent omnes Feriae Quadragesimae, Vigiliarum &e. , tune pro Missa de Feria resumitur , & dieitur Missa de Domini ea praecedenti sde haec dieitur Missa Ferialis. Alicubi vero, ut Benedictisi Du- Fresniani Grossarii editores adnotarunt , Missae Feriales solemnes , & publicae vocantur rFeriae enim interdum dicti sunt dies Festi. FIDELIUM , quae dimissis Catechumenis eo ram Fidelibus eelebrabatur:
De GALLI CANTU, seu, ut hodie loquimur , de aurora. GAUFRIDUs rosis exsis in chroateo p. i. eop. II. apud LABBAEUM T. II. Biblistb. MF. ait radissam de Galli eantvi Dominicae Nativitatis in Ecclesia puellaram Saactae Ma
aiae , quae dicitur in aurora.
CALLICANA, quae in Galliis ante PIPINUM, & CAROLUM M. usura pabatur. De primis ejus Auctoribus, ejusque primaeva origine duas invenio opiniones. Alia est HILDUlNI, Sandioysiani Abbatis, qui Liturgia in Gallicanam fidei, in Galliis, praedicationi aequalem Deit. Alia Anonymi SPELMANNI , qui eam post susceptam Fidem Christianam, in Golliam venisse doeet. HILDUINUS ad LUDOVICUM Piam seribens de rebus gestis S. DIONYSII Parisiorum Episcopi , inter Auctores, qui Acta Sancti Martyris scriptis commendaverant, quum VESBIUM quendam laudasset: bula, inquit , adssipulari videηtur antiquissimi, nimia vetustate pene eo ampli Missales libri eontiηenter Misae ordixem more Gallieaηο, QUI AB INITIO RECEPTAE FIDEI IN HAC OCCIDENTALI PLAGA EST HABITUS,
que quo tenorem, quo nane utimur, ROMANUM susceperit. Aliaque subindit , quibus antiquitas Missa lium istorum confirmatur , & innuitur, S. DIONYSIUM formam hane Liturgiae Gallis tradidisse, ut planum si , juxta mentem HILDUINI, Liturgiam Gallisanam, una eum Fide Christiana, in Gallia natam, aut saltem illuc, a primis gentis Apostolis delatam fuisse, nec Gallor praeter hanc unam , sormam celebrandi divinam ullam agnovisse, antequam PIPINUS , & CAROLUS MAGNUS Liturgiam Gregoriaηam , a rogata GaIliea, Ecclesiis intulerunt. At Anonymus SPELMANNI tradidit, primam, & vetustissimam Galloram Liturgiam, Romaηam fuisse , Auctorem que habuisse S. PETRUM Apostolorum Prinei pem. Hunc ordinem, inquit S. TROPHIMUS Arelatessis Episcopus, & S. PHOTINUS Episcopus Tradunensis, de Martyr, Apostoli PETRI distipulus, Ecclesiis, quas in Gallia constituerant, primi tradidere. Sed , ut idem subdit, post mortem S. P ΗΟ-TINI , S. IRENAEUs, qui Romae a Sancto CLEMENTE Papa ELEUTHERIUM dieere debuit fuerat ordinatus Episcopus Lugdunensis, diversum ordinem celebrandi Divina GaIIοι doeuit, qui per omnes Galliarum Ecclesias propagrius, Litargiae Gallicanae nomen obtinuit. Hujus Liturgiae primaε- Tom. II. . Q uuae
25쪽
vum auctorem Anonymus perilibet S. JOHANNEM Apostolam, & Evangelista in , qui hane sormam ob virili divina Ecclesiis Asiae tradidit , additque , S. POLYCARPUM SNrnens i Episcopum , & Martyrem celebrem , eodem ordine ossi ei a Divina perfecisse , eidemque adsuevisse S. IRENAEUM , dum in Asia discipulus POLYCARPI versaretur. Quare si vetusto hale Seriptori fides habeatur , cursus, sive ordo salticaaar in Asia ortus est, a S. JoΗΛNNE Apostolo institutus. Sed quoniam PAULLUS Apostolus omnium primus Evangelium in Asia praedicavit, & Eeclesias constituit, quibus utique Liturgiae ordinem dedit, haud incredibile est, ordinem Asianum a s. Jo-HANNE institutum, plurimum retinuisse primigeniae illius Liturgiae Asia- e a PAULLO traditae. Qualis autem suerit ordo ille oesiaticus S. JOHANNIs, Anonymus non docet, nec nobis in tanto temporum intervallo, & ri tuum sacrorum vicissitudine coniicere licet. Id unum videtur eredibile, eum magnam adfinitatem habuisse eum illa Liturgia, quae saeculo sexto et xeunte in Gaura vigebat. Nam Anonymus aperte ait, S. JOHANNEM Evangelistam primum eursum Gallorum decantasse , inde postea Beatum P OLYCARPUM , diseipulum Apostoli JΟΗΑNNIS, & demum S. IRENAEUM,
tertium ipsum cursum in Graia cantasse . Quum autem cursum Asiaticim , Gallicanum nominet, veris mile est, cursum Galιorum saeeuli sexti , & septiis mi , quo tempore Anonymus scripsisse ereditur, haud dissimilem fuisse eur sui Asiuiso S. JOHANNIS. An vero idem prorsus habendus sit ordo ille Actiaticus, atque Gallicanus De euli sexti, aut septimi, ambiguum est. Nam Anonymus videtur indicare, cursum Asiatieum, postquam in Gallia receptus est , opera doctorum virorum Lectiones, Modulationes , Antiphonas, Responsoria , Sonos , de Alleluias recepisse e Saera Scriptura desumptas, atque adeo nonnihil mutatum fuisse. Sed, quod dolendum est, in textu Anonymi , hoc loco lacunae inveniuntur, quae seriptionis seriem abrumpunt, & impediunt, te dignoscamus, an Liturgia Gallisana formam Asiraticam puram , & putam retinuerit, an ab ea aliquantulum reeesserit. Haec LES LAEUS Praef. ia31ss. Morarab. p. LXV II. seqq. , qui pag. LXXX. addit, praestantissimum Missa e Gallicani ritus hactenus editum illud censendum esse, quod Em. THOMA- SlUS vulgavit. De tempore autem, quo illud compositum fuit, idem THOMASIUs opinatur, nee dissentit MABILLONIUS, Auctorem ejus vixisse, priusquam Galliarum Provinciae a Romano Imperio avulsae , in ditionem Barbarorum transiverunt, quia, inquiunt, inter solemnes orationes , quae feria quarta majoris hebdomadae recitantur, una est pro Romaηo Imperi . At hoc argumentum mihi minime satis faeit. Nam plane apparet, hoe Mi iasale seriptum esse post MAGNI GREGORII Ponti fieatum. Deinde orati nes illae solemnes, quae seria quarta in hoe Missali habentur, in omnibus Sacramentariis Gregorianis, aut seria quarta, aut seria sexta majoris hebdo- imadae reeitandae exstant, quo Ioeo etiam exstant in Misi ali S. PII V. Unde apparet, eas e libris Liturgiae Romanae in hoe Missale translatas fuisse , di quidem verba tim , nec ex iis tempus , quo liber hie eompositus est , in- ἰdicari posse. Ea vero oratio , quam in argumentum adducunt, in Gregoria
26쪽
Ottoboniano i resplae ad ebrimanum benigrat Imperium I de ordo Romanus vetusus, O postea dicit pro Rege Francorum , sive pro Imperatore. QStare quum i ud Romaηum Imperiam non aliud significet , quam Fraηeorum Imperium CAROLI M.,& nepotum ejus, conjicere licet, hunc librum aetatem CAROLI CALVI non superare . illud vero Missale Em. THOMASIUS Misiale Gothicum inscripsit, non alia de caussa , quam quia recentiori manu hunc titulum Codici vetusto inseriptum invenerat. Neque MABILLONIVS hune titulum in editione Parisieηsi mutandum putavit. Ambo tamen fatentur quod antea Em. BONA monuerat librum hunc ad Ecclesiam aliquam Gallicanam olim pertinuisse. S. GREGORII. Abbati PRETIOSO S. GREG. M. lib. IR dialog. e. pro Monacho JUSTO defuncto hae e praescripsit. Vade ab hodierna die diebus triginta continuis ostierre pro eo Saerseium: stude , ut nullus omnino prae-etermittatur dies , quo pro absolutione illius Hista salutaris non offeratur . Porro absoluto hoe triginta Missarum numero JUSTUS Monacho COPIOSO a paruit, seque Purgatorii eruciatibus eo tempore ereptum fuisse nunciavit. Hinc triginta pro de iunctis Missarum, quae propterea a S. GREGORlo nuncupantur, usus dimanavit, quem cluataeeaser Monachi UDA LRICo teste lib. III. cap. 29. cum primis cooptarunt, tum passim Fideles exceperunt. Quia tamen interjecto aliquo tempore nescio quis triginta Mittas prorsus ineptas , absonisque rebus inquinatas sua auctoritate consa rei navit, illis S. GRE-CΟRlI nomine perperam indito, has impressas S. R. C. 8. Aprilis I 618. prohibuit, edito deinde x8. Octobris eiusdem anni decreto, quo triginta Missas a S. GREGORIO, ut antea retulimus, institutas, probatasque minime a se vetari edixit. HIBERNICA illa est , quae antiquitus apud Hibernor , & Britones in uis fuit. Ritus hujus Missae qualis suerit, non plane compertum est s modum tamen sacrifieandi talium Populorum a Romano diversum fuisse , colligi potest ex Divo BERNARDO ia lib. de Vita MALACHIAE cap. 3. er 8. , ubi NA LACHIAS barbaras consuetudines dictarum Gentium abrogasse , & l omanos Ritus introduxisse, nee non Canonicum Divinae Laudis Offici uin invexisse in illas Eeelesias memoratur. s. JACOBl Epist. Hierosolymit. Ejus Liturgiam non solum Trullani P tres ean. 31., & PROCLUS CPolitanus in lib. de traditionibus Misiae me, morant, sed omnes sere Orientaler Ecclesiae 3 immo S. CYRILLUS Hierosolymit. ubi suae Ecclesiae Liturgiam explieat, pleraque reseri, quae in Pac baea exhibentur. Aliqua subinde primigenio JACOBI textui inserta fuisse , nemo inficietur s sed id Liturgiis omnibus, ceterisque libris Ritualibus commune est , ut procedente tempore nonnulla admittant reeens inserta. Vide BONAM, Ee HONORATUM a S. MARIA in suis animadversionibus ad critices Regulas, praesertim vero ASSE MANUM in cod. Lituet.
MISSA OE JEJUNIIS voeatur illa , quae die Jejunii celebratur: de haementio habetur apud MARTE NE Tom. . . ecdotorum eoI. Io 6., ubi ex sta tutis Ecclesiae caduri. eam eolligit 3 in ipsis enim leguntur haec verba : Missae de Jejuniis in hora noxa poterunt celebrari, aliae vero antea celebrentur. Haec
Nisia Jejunii resertur etiam in Liturgia Gallicana , seu in Misi ali Gothico.
27쪽
ILLYRICA est illa, qua utuntur Roxolani, seu Moseouliae, qui quamvis Episcopo quodam Graeco, S Sehismatico a cultu Idolorum ad Christi Fidem eonversi suerint , ab eodemque Graecoram Ritus adceperint 3 sermone tamen IIbries in suis ossietis utuntur. Eadem lingua , ut tradit Cardinalis BONA Iib. I. eap. s. n m. Φ, in usu est apud Christianos Tarraret ei rea Taurieam chersonesum , apud cireassos , Ee quasdam P ιηticas Nationes, itemque
in Seretria, Misia , BUnia, Bulgaria , Russu Misori, Regi Pesoniae sub ecta ι ia Mothisia, Podolia, de parte quadam Lithuaniae, & in aliis finitimis Regioni inhus, in quibus Graeci Ritus pariter vigent. Iu Viria vero, in Liburnia , di in Dalmatia Lit torrati, Missa ,& alia offeta lingua pariter Illyrica, seu
Selavonica celebrantur , sed servatur ibidem Ritus Romanus.
ILLYRICIANA est illa, quam MATHIAS FLACCIUS Illyrior, ceatu-τiat Ortim MAGDEBURGENSIUM Prineeps, de rigidorum Larher ηοrum errorum sorde inquinatus , in antiquo codice ML se reperisse tradit , eamque proelo commisit Argentisae anno ass7. sub hoc vitulor Missa Latina, quae clim ante Romanam eirea 7ooc Domini annum is usu fuit . bona fide ex vetusto , authentisoque eodice descripta. Sed titulus mentitura est enim ipsam et Missa Rymax a s mutila ramen, & variis orationibus interpolata. Mutuam dixi, quia in ea desiderantur Introitus, Collectae, Epistola, Graduale , Evangeli iam , offertorium die. Praeterea septimo saeculo inulto recentior est . Lieet enim HONORATUS a S. MARIA antiquiorem velit, & quarto, Vel quincto saeculo scriptam, MENARDI tamen sententia illam X., vel XI. saeculo editam statuentis multo verosimilior est. Varia hujus Missae ab LLYRICO vulgatae fortuna fuit. Primo enim triumphos de ea egeruntan: berni, quas per ipsam Catholiea Dogmata convellerentur et unde PHILIPPUS II. Hispaaiarum Rex, ut haeeantium Haereticorum subsannationes reprimeret, eius lectionem Interdixit, Be a saeta Congregat. pariter in odium praesertim improbi Editoris, qui perverso animo Ecclesiae Catholicae nocendi, eam evulgaverat, ejus lectio prohibita suit. Verum LMiberaηi videntes, tandem Missam Ilibricianam eat holieis dogmatibus favere, suisque erroribus adversari, Omnem impenderunt operam, ut illam supprimerent. Tunc Catholiei prosi eientes ex hae Haereticorum palinodia, eamdem Liturgiam a xentius perlustrarunt, eamque ad eonfirmanda Eucharistiae, Confessionis. di suffragiorum pro mortuis dogmata perutilem invenerunt; & idcirco Catholi eae Eeelesiae rem faeere arbitrati lant, si Missam Iibricianam a Iuth vanir suppressam iterum typis committerent ι sieut laeerunt CAROLUS LE IN TE in rim. a. suorum Annalium Ecelesiasticorum Fraηeorum ad aηnum o I. n. 2 o. cum variis notis, te observationibus, necnon Card. BONA iacalee sui praeclarissimi operis de Rebus Liturgieiss Be denique Edmundus MARTE NE in Tib. t. de Antiquis Melesiae R tibus cap. q. art. II. Conser Eribliotheeam nostram Utualem T. I. p. 6 . JUDICII, illa se ilieet, quae eelebrari olim eonsueverat eum aquae se vidae, seu ferventis, vel etiam serri eandentis examine, εe judicio, quando veritas ab aliquo erat eruenda , qui ritus sodemnis erat etiam saeculox I. Sancta enim CUNEGUNDA, S. HENRICI II. Caesaris Conjux , hoe id probo examine ferri candentis purgata sui te sed talis Missa postea suit ab-
28쪽
mitatus erat , describitur a DUNSTANO Archiepitacopo Dorobornensis Ecel sae his verbis r cum homines vis mittere ad judicitim aquae frigidae ob comprobationem , ita facere debet r accipe illos bomiser, quas vis mittere in aquam ;er due eos in Ecelesiam , o toram omnibus illis cantet Presbyter Mistam, in faeiat eos ad ipsam Missam Ogerre. Totus ordo hujus Missae refertur ab Alosio NOVARINO in lib. s. Saerorum Electorum eap. q. pag. 233. , necnona MACRIO in suo HieroIexico V. Missa iudieii, pag. mihi s6 . Plures etiam ejusdem judicii Missas ex variis Codie ibus M s. collegit, & evulgavit E mundus MARTE NE Tom. 3. lib. 2. de antiquis Eccles. Dr. De LUCE. Vide supra DE GALLI CANTu. LEGATA est illa, quam Testamento, vel alio Instrumento aliquis FI delium instituit. Tam haec, quam SPONTANEA, de qua infra , nune sunt in usus & ut ait VICECO aES lib. r. eap. 7., habent veterum firmamentas sed prima non indiget probationibus; altera vero satis constat ex eo, quod S. AMBROSIUS pro Anima VALENTINIANI Imperatoris Saerifieium instituit. Sed amplius liquet hoe genus Missarum Legatarum ex more intro ducto dandi stipendium sacerdoti propter Missae celebrationem . LANATICA est Missa, quae eelebratur die Lunaea Mec memoratur sastatutis Confratriae Clericorum apud Ponti aram AMATUTINA, seu Matutiηalis vocahatur illa , quae celebrabatur solem niter, vel post Primam aestate , vel hyeme post Tertiam: ideo autem diee batur Matutiηalis , eo quod mane decantaretur, ut passim testantur Mona, steriorum Beηedictisorum tum editae, tum manu scriptae consuetudines , statuta LAN FRANCI, & Concordia DUNSTANI, ad differe ditiam alterius
Missae solemnis, quam ccinoratualem appellabant ,& quae meridie celebra obatur. Hujus rei luculentum testimonium exhibet C,arta S. ANGILBER TI pro Monasterio ceruulosi in ejusdem Monasterii Chronico lib. 2. cap. rris ab NARI ULPHO relata, & habetur Tom. 4. Spieitis Daeber. pet, 47o. , ubi
haec inter alia leguntur e Illud etiam observari praecipua Ovotione mariamur , ut nulla dies praetereat absque Saerarum Misiarum decantatione, videlicet ut si non plus , vel XXX. a Fratrib- - ersorum chororum per diversa -ltaria Mi De quotidie agamur, exceptis illis duabur de conventu, quaae malle , meridie
solemni me celebrantur. In Bobiras Monasseris saeculo X. haec Missa dieebaiatur post Matutinos, ut colligitur ex libro miraculorum S. COLUMBANI Abbatis cap. I. , saeculo a. Benedictino pag. 44. Ejusdem Missae meptionem ae it Venerabilis BEDA in Vita S. BENEDICTI BISCOPII n. II. lib. 1., S habetur in saeeuto x. Benedictino, ubi resere, CEOLFRIDUM Abbatem, qui anno ris. obiit primo mane Missam in Eeelesia Beatae Dei Genitri- eis. ..., quincta Feria, communieaatibus , qui aderant se cantasse. Haec Missa in quam plurimis Monasteriis quotidie eantabatur , in aliis vero numquam s& idei reo nulla Missae Matutiηalis mentio si in Rituali, sive ordinario cauesηensium , tempore ODERISII Abbatis descripto. cferetrases, ut habetur in libro Haum ciseeretensium eap. go. Dominie is tantum, certisque solemnitatibus duas in Conventu Missas celebrabanti & idem nonnullis diebus f ciebant quoque Barrseuexses, ut habetur in eorum ordinario cap. 47. clxxim e ser
29쪽
trafer vero,&alii eommuniter Nigri Monachi quotidiei Consuetudines s. GERMANI a PRATIS agentes de Fer. quincta in Coena Domini: Dominas Abbas mittiι quaestum centum pauperes Quando pauperes fuerint reperti , ipsi adducuntur ad navem Moηaserit . . . . . . Hebdomadarius Missae Maia tinalis ibit celebratum ad Altare S. crucis . Hane autem Misiam in Nonasterio S. Hηeensii una eum Ministris cantabant pan peres Cleriei; ideoque ab aliquibus dicebatur Misia pauperum Oe. Dicebatur autem haec Missa vel pro Nonasterii Benefactoribus, vel pro necessitatibus, personisque publieis r undes. ANGILBERTUS in sua pro centulensibus Monachis Charta Tom. IV. Spi ellet. Dacber. p. 47o. jubet, ne in duabus de Conventu Missis , quae mane, di meridie solemnissime celebrantur: quotidie memoria Sisinissimi Papae H Α-DRIANI, ct gloriosi Domini mei Aethsti CAROLI , eonjugis, O prolis Guraeneatur. Agunt de hac Missa VICECOMES ce aηt. Missae ritib. lib. s. cap. a ., BONA lib. I. cap. a1., & NARTE NE de ant. Monacb. ritib. ιib. I.
MEDIA dieitur illa, quae participat de Missa privata, de sole inni:
nam eum solemni habet eantum s cum privata vero convenit in hoc , quod celebratur sine Ministris saeris, sed eum uno tantum , vel duobus Aeolythis tunde patet, hane Missam non differre ab illa , quae simpliciter eantata dicitur, de qua superius loquuti sumus. MINOR eadem quae Matutinalis. Eius fit mentio in saeculo 1. Bene dictino pag. 4 . ubi sermo habetur de Miraeulis S. COLUMBANI,& sequentia leguntur: FDitis vero Matutinis, ct ad minorem Missam venientibus , ipse
advenit s Diaconus vero in ambonem adseηdeηr Evangelium pronuntians o c.
PRO MORTE Inimieorum. De hac in Canone quisamque sacerdotum,nistis T. 26. quaest. I. se habetur: Plerique etiam Sacerdotum sauciati inimia citiae dolo , Missam pro requie Defunctorum promulgatam DIIaei voto pro vivi Rudent eeIebrare hominibus , ut is, pro quo ipsum osserunt sacrificium, mortis imcurrat periculum. Haec Missa antiquitus frequentabatur in Hispaκiai sed jure merito tamquam superstitiosa, & vindicativa eondemnata, & prohibita fuit sub gravissimis poenis anno 69 . iη conellio ΤOLETANO Can. s. MOZARABUM , seu COTHO - HISPANA eadem quae Gallicaηa, ut ostendit LES LAEUS , qui Missile Mixiam secundum Regulam Beati ISIDO-m a Card. XlMENIO Toleti editum ann. Isoo. , ac longe rarissimum Romae ann. 273 I. iterum vulgavit praelatione, notis, & appendice ornatum.
Εjus usus apud Hispanos sub ALEXANDRO II. abrogari eoepit ι sub CREGORIO vero VII. sere intereidiis in paueis postea Eeelesiis ab eodem Card. XIMENIO Romanis Pontifieibus adnuentibus instauratus suit. Vide Bibliotb. nestram Ritualem T. I. p. XLVII., de s I. NAUTICA, seu NAVALIS non ea dieitur, quae in mari eonis erati ne, di communione perficiatur chaee enim , licet a sanctis viris interdum celebrata, ut a S. VULFRANO Archiep. Senonessi, de quo BARONIUS ad ann. 7 P. n. 3. , & a R. Pontificis Legato apud MATTHAEUM PARISIUM
ad aηn. 32Α7., amplius non licet sine Apostoli ea facultate, qualem a CLENENTE XI. Equites Hierosolymitani impetrarunt , ea tamen lege ut tutum
navigium sit, longeque absit a Iitiore , tranquillum sit mare , di celcbranti adsit
30쪽
adsit alter vel sacerdiis, vel diaeonus, qui , si quis eoisriretur molns , unde Calix deiici posset , possit manu calicem ab ejusmodi periculo eripere j s sed mea, id est , sine consecratione , & Communione. E us ritum se deseribit DURANDUS Ratιοκ. lib. I et eap. r. Sacerdos , si ex devotione, non ex super Risione velit totum incium Misiae siηe sacrifieio dicere, aseipiat omnes vestes Saeerdotaler , O' Misiam ordiae celebret usque ad finem offerendae , dimitteas s ereta , quae ad sacrificium pertineat. Praefationem vero dicere potest , licet in
eadem videantur Meteli invocari ad conscerationem corporis, Sanguia is Da misi . De canone vero , nibu dicat: sed orationem Dominicam non praetermittat s er quae ibi seqκκηtur sub silentio dicenda, noη dicat: calicem , vel Hostiam non habeat: nee de his, quae super callem, seu Euebaresiam die tur, vel Auxi, ali a id dicat, veι faciat. Fotest etiam dicere Pax Domini σe., ct exinde Misae inciam suo ordine peragat et melius es tamen alia omittere. olim haec Misi , in Melitensibur triremibus , uti vulgo creditur , dicebatur, ejusque meminit uti consuetae Saeerdotale ALBERTI CASTELLANI. Vetum PACI AUDIUS Antiq. christ. de ealtu S. Job. p. 383. seq. , quum nulla apud Meliten ses vestigia deprehenderit , Fratres Hierosolymitanos pernegat hane umquam Missam usurpasse. Neque solum hae e Missa in mari dieebatur. Nam istam sbi quotidie celebrandam eurasse S. LUDOVICUM Francorum Regem,
dum captivus teneretur, adierit GUILIELMUS carnotensis in ejus Vita. tum incium Missae, absque Saeramenti eo ec ratioηe, adsidue cum uηο Presbteinro Praedicatore, me adIuncto ιuηe temporis sibi clerico suo , jugiter exsolcebat devoto corde. Episeopus quoque PRUDENTIUS eo ram infirmo, cui Eeeleis fiam adire non lieeat, eam celebrari adsentitur in suo Pontificali, ante octingentos, & ampli ux annos e scripto. Praeterea GUIDO DE MONTE Ro-CHERI saeeuli XIV. Theologus in Esebiridio sacerdotum eap. VII. consuet dinem probat, quae in quibusdam locis obtinuerat, Missae steeae celebrandae , ne Peregrini, qui iam peracta Missa ad Ecclesiam se conferunt, Mi s. sa omnino ea reant. Quid p quod etiamnum D. MOLEON teste in suo Iii. uere Liturgico per Galliar p. s.; in claromontana Dioecesi, si quis meridie obierit, nee ad proximum diem servari incorruptum ejus cadaver possit, mos est, Missam siccam a prandio celebrare, ne sine ulla Missa Christiani hominis cadaver tumuletur. Huiusmodi tamen Missam plures Theologi eum ESTIO orat. XIII. Theol. , Ze BONA lib. I. eap. I s. n. s. improbant 3 quibus etiam BENEDICTUS XIV. de Sueros. Missae sacris lib. I . cap. 6. R., s. subscribit. Vide MARTE NIUM de Mi. Eecles risib. lib. III. eap. s. a
NOCTURNA , quae nostis tempore celebrabatur. Plures olim fuisse Missas Nocturnas , antiqua monumenta declarant I at ex his ea sola permanis si, quae in nocte Nativitatis Domini ubique celebratur. Reliquae Missae Nocturnae prohibitae sunt, & in desuetudinem omnino abierunt, quarum praeeipua erat Missa Sabbathi Sancti, pertinens ad diei sequentis noctem,la qua Christus resurrexisse creditur . NOVA , quae a novo sacerdote prima eelebratur. De hae ita statuit Conei l. HalliIoletanum a. Issa. Missam NOVAM post eoaseerationem infra sex