장음표시 사용
121쪽
dm pro parte translatis. Haec nova rerum sacies ei divitio traxit aliam in Rem Publ. commutatione in , 'et totam magistratuum, a veteris adininistrationis
sive civilis sive bellicae rationem pervertit. dam duplex quodammodo Imperii caput duplices etiam magistratus exigebat; quos ille semel ab institutis
veterum devius, ad suum arbitrium et pro captu temporum informavit; provincias aliter deseripsit; diluit litiam militarem longe leens conlii tui t. Fatendum tamen est, multa eum recte in . civilibus eme classe, ac bono eonfilio ex horrida antiquitate pleraquc mutasse: denique Iurisprudentiam clario
rem simplicioremque reddidisse. Nam quod praeter ceteros Christianae rei contulerit, quantumque pomoerium eius auxerit, et quo studio nascentes errores suffocare Curaverit, monumenta Ee uesiasti
ea loquutatur. Sed non persequar, in quas laudes aut reprehensiones luciderit: tiguabo tantum quid auimadverterim post eius tempora, in illa bicipiti Republica circa potestates Observatum. Ex Ammiano, Zosimo, libris Legum, et aliis Auctoribus deprehendo, ita per haec tempora PO- testates in utroque Ιε perio tributas, ut aliae civiles essent et ordinariae; aliae militares; aliae palati nae; aliae municipales. Civiles et ordinarii magistratus, sive Iudices, erant Praefectus Praetorio, Ρraesectus Urbi, tam Romae, quam Constantinopoli, hie euitia circa Constantini tempora primus iusti tutus est, ut Calliodorus in Chronico ait) eorumque Viearii. His adde alios Romae magistratus. Erant etiam ordinarii, Coines orientis, ceterique provin tiarum rectores, sive Consulares, live CorreetO- res essent. Comitis Orientis inquit Zosimus lib. v.) ea potestas est, ut qui eam gerit, omnibus pro vinetas orientis administrantibus praesit, et quae-eumqtie non .guntur ut par est, emendet. At Praefectus Praetorio, ait idem lib. II. magistratus
122쪽
post Imperatorem secundus existimabatur. Conis stantinus Magnus eum magistratum, cum autea duo essent, in quatuor imperia discerpsit, ut unus ellet Praefectus Praetorio orientis, alter Illyrici, tertius Italiae, quartus Galliarum. Quam vero lato singulorum iurisdictiones patuerint, idem Zosinius et alii tradunt: ex quibus unus semper in comitatu Augusti aut Caesaris videtur suis te, pro ratione loci in quo Princeps 'versabatur. Id e ex Ammiano non uno loco deprehendi. Sane et ex codem Λuctore conliat, duas huius distributionis Praciae tu ras Praetorianas uni aliquando comni illas. Nam lib. xxvi. Mamertinus dicitur tuitio Imperii Valenitui aut rexisse potestate Praefecti Italiam et Illyricum. Ι1Oruin omnium ordinariorum miuisivi et
officiales Λpparitores dicuntur passim, qui et Scho Iam et Principem hahent, quem Apparitionis Principem appcllatum hic legimus. Militarium magistratuum, qui et Castrenses n9pellantur Amini auo, alii poditum, alii equitum Magistri dicebantur; uterque Magister armorum ab
Ammiano saepe nuncupatur. In Codice utroquo
etiam militum Magistri appellastur. Hi portionem
Potestatis veterum Pracscctorum Praetorio habebant, nempe disciplinae militaris custodiam, et ius gladii tu milites, quos etiam ordiuabant, ni Zoliamus ait. Equitum Magister dicitur a Marcelliuo lib. XXvur. equitum copias lucri: idein ergo de Magistro peditum dici poterit. Ιlis autem exercitus
potissimum committebantur; hi magnarum et arduarum expeditionum ducos deligebantur: cuius
rei exempla in hac II istoria 1 unt non pauca. Ilabebant et hi Apparitores, ut civilis Magistratus, quorum tu Iure non obscura mentio: habebant et Protectores aliquando, ut postea dicemus. Militum porro alii tu exercitu erant; alii in limiti hi
et praesidiis excubabaui; alii in comitatu Augusti,
123쪽
ant Caesaris versabantur. Ex his vilii Protectores Domestici, et corporis principalis custodes erant, rando nomen Protectorum sortiti sunt, ait Imp. L. f. C. Tli. de Domestic. et Protoct. Alii legiones Comitatenses constituebant. Hi numeros; illi
Scholam habebant, ac perinde Comitem, Tribunum ac Primicerium sive Primum. Nam ut Primicerius distinguitur a Tribuno lib. xvm. huius Hillo. riae, ubi hic fit ex illo: sic a Tribuno D mellico rum separatur Comes lib. xx. Ex Tribuno enim fiebat Comes : ut Bonifatius ille, scriptis Divi Au- militii notissimus, cum antea Tribunus suisIet, pollea Comitivam Domesticorum assumptit pntestatem, ut idem ait Epist. Lxx. et magnis legionibus imperitavit. Et horum quidem Protectorum pars sequites, Pars pedites fuerunt: ut iti Vita Ammiani ad uotavi, iis cuius Historia Domestici non alii sunt, quam Protectores Domcstici. Erant enim et alii protectores; non tamen Domestici, quia domum Principalem non sectabantur, Icd bellicis expeditionibus inhaerebant: qui paribus privilegiis ac Domestiet donantur ab Imperatoribus L. Ix. C. Theod. do Dotn Ρroieci. Credo enim ex illis sumptos suisses, sic ut milli in longinquas expeditiones, Domestici esse desinerent, Protectores non item. Τsis suit Ammianus, cum Urticinum in Oriente et in Gallis comitaretur: tales alii, *ii Ducibus aliis ad ripti erant. Sic enim et Antoninus quidam dicitur Protector Mesopotamiae Ducis lib. xum. Hi ergo Protectores absolute dicuntur; illi nunc Domestici tantum, nunc Domestici Ρrotectores, nunc Domestici Ρraesentales L. vi. C. de Ad- ιvoc. divors. iud. appellantur. Eoque fit, ut saepe in Iure separentur et distinguantur toto Tit. C. denom. et Prot. L. xxxix. C. Th. de Decur. Institi.
124쪽
Sequuntur Palatinae dignitates, in quarum Pri- merum refert Ammianus Magistrum ossiciorum, et Comitem Sacrarum Largitiouum: quibus addendi Ouaestor, Comes rei Privatae, sive patrimonii Principis, Comes Sacri Palatii, Comes Confistorii, Praepositus Cubiculi, quos omnes Ρalatinorum appellatione comprehendit Marcellinus lib. xxv. At Vero lib. xiv. Omnes omnino intelligit ea nuncupatione, qui in Palatio versabantur extra milites. Ainbrolius Epist. xxxiii. Apparitores, aliosque dignitatum Palatinarum ministros ea appellatione Comprehendit. Pulati inquit) omnia incis, hoc es Memorias , A Xentea in rebuε, A raritores uiserorum Comitum, te stare a proces iuben tur. Magister Offciorum, cui omnes Ρalatii ordines laborant, et sub eius erant δispositione, ut Zofimus in multis locis ait, habuit nihilominus et
Scholam propriam, in qua qui militabant, Agentes in rebus dicuntur passim : quorum alii Comites, id est Scholae Ρraefecti; alii Principes, id est primi
inter Agentes, L. 1. C. de ossic. Μag. Ossic. num quam, quod sciam, Primicerii. Erant et alii inter eos gradus, de qRibus non est nunc dicendi locus. Quamquam autem ipse Magister Offciorum, quinimmo Comes Sacrarum Largitionum inter Agentes numerentur ici I. C. Constitui. idemque de Comitoxei Privatae Vensen dum sit; tamen ossicium, five
ministri Magisterias potestatis dignitasthanc sibi
singularem appellationem vindicat. Ambros. Q. Ossic. c. xxix. Legebatur refcri u forma; directio Magi ri motorum satiata; Agens in rebus immi nebat. Quaestor, qui Constantinianus etiam Μagistratus fuit, preces es sanctiones condebat, et ritait Zosimus libro v. dictabat quae Principi vide rcutur. Hic non habuit Scholam, sed sumplit Ad tutores de scriniis : ut vir studiorum gloria nobili sanius Iacobus Cui acius I. C. praeceptor et amicus
125쪽
noster, docuit in libros posteriores Codicis. Comitibus Sacrarum Largitionum, ac rei Privatae qui imminent, et in eorum Scholis militant, Palatiui speciali vocabulo dicuntur, generis appellatione speciei aptata: ut praeter Titulum proprium in Cod. utroque, probat Imperatoris Constitutio, L. Muram. C. de Ossio. reci. provinc. in qua Iegendum imminere, non minuere: ut quidam male suspicantur. Nihil enim est aliud imminere, quam Apparitoris ossicio sungi: quo alludens Horatius ait: Iam C Hesroa choros ducit Monus imminentes ramar quasi quae Apparitoris vice tunc fungeretur. Ex Palatinis, qui Comiti Largitionum apparebant, Largitionales; qui vero Comiti rei Ρrivatae, Pri-otitiam in Constitutionibus appellantur. Ammianus illos semel inparitores appellavit: meminit etiam frequenter Rationalium, qui in singulis erant provinciis, et suberant Comiti rei Prioalao L. m. C. de hori. vacan. Itaque a Rationali ad Comitem rei Privatae appellari solet, L. xxvr. C. Τl1eod. de appellat. . occurrit frequens Notariorum mentio apud Ammianum, quorum erat honoratissima militia, et Privilegiis nou parvis decorata: qui notis acta Conlistoriana excipiebant, et eiusmodi cognitionibus intererant. Nam lib. xiv. in cognitione
narranda subdit: AER Abant hinc indes Notarii, quia quaesitum esset, qui e regponsum, curim ad
Caesarem Perferentes. Et lib. xxii. de Pentadio Notario: Cui id obiectum os, quoia a Constantis missus, rastis excepit, quae pro inquante pernicie super munia interrogatus resso serat Galgm. Eo fit, ut Exceptores dicantur, cum in Iure, tum apud alios Auctores. Hi erant sub dispositione Magi liri Ussiciorum, argumento inscriptiovis L. M. C. lib. xia. de Primicerio, et Secundar. et Notar. quorum Schola Tribunum et Primicerium habuit. Tribu-ui sunt, qui a Marcellino nostro, a D. Ambrosio,
126쪽
et aliis dicuntur Tribuni et Notarii, quasi diceres
Notariorum Tribuni: qua ratione Comes et Magi . sicr accipiendus pro eo, qui inter Comites Magisterest, Orgumento inscriptionis L. Iv. C. de Ossic. Praesect. Praetor. Orient. Primicerius Notariorum, cuius forma est apud Cassiodorum, dicitur primus Notariorum in hac Historia. Erant praetertios et alii dignitatum tituli primum a Const titio inventi, quo inter plures honores partiretur, ut Eusebius Caesariensis initio lib. I v. de vita eius scriptum reliquit. Quomodo enim Iulius Caesar post civiles victorias Civitatem, et Curiam Rom. Pluribus victori e participibus communicavit, et b Ociores eos vulgavit: sic etiam Constantinus, post Maxentium et Licinium devictos, praemia Victoriae haec dignitatum commenta fecit. Harum aliae
Vacantes et honorariae erant, aliae in actu Politae.
Tunc igitur primum ista bonorum vocabula invecta sunt, Comitis et Comitivaces Magistri, et Magisterii, Patriciatus et Patriciorum, Nobilissimatus et No- Lilissimorum; nomina quidem auto nota, sed eo lausu inaudita. Comites e uim Dibit aliud sunt, quam Praefecti, sive Praepositi: plusquc est Magistrum elic, quam Comilcm. Ammiauus lib. XXVI. de Equitio : Nondum Magisor, sed Comes . et Paulinio poli: octem Equitio aucto Magiserii dignitato. Omuis igitur Magister erat Comes; non Contra. Itaque legimus, ut dixi, has appellationes, Comes et Magister, id est, inter Comites Magister. Comitum porro non unum genus est: nam gradibus distiuguebantur, sic ut alii primi, alii secundi, ter.
tiique ordinis essenι, quorum aperte in Constitutionibus mentio. De Patricia ius honore ita Zolimus lib. ii. Tum honoris titulum Conscintimus excogita Mercit, lataquo te finxerat, ut qui eum consociati
essunt, stura visa Priaesectos Praetorii fessiturant. Meminerunt ct alii non pauci. Nobilissimatus
127쪽
dignitas videtur propria peculiarisque suisse iis ianatum , qui agnatione aut propinquitate Imperatorem
ipsum contingebant: quod antiqui nummi, in quibus diguitatis huius clara exprestio, ipseque Zosimus eodem volumine probant.
Municipalium porro dignitatum et ordinum haec . distinctio videtur illis temporibus obtinuisic, ut alii Curiales, alii Sacerdotales, alii Principales, alii Defensores ostent. Curiales etiam Decuriones appellantur, qui manifeste a Primoribus et De nissoribus separantur, L. m. Cod. Theod. de Ρagati. ae in varia munia dividuntur, quae gradatim subibant. Invenio enim cx his quosdam vel Praepositos horreorum suille, vel Praepositos pacis, aut
Susccptores diversarum specierum, L. XxxXIX. Cod. Thood . de Decur. sive EXactor. annonarum, L. Mn. C. de Magist. Munic. denique aliis muneribus, quo- Tum obscura sunt nomina, praesectos. Ex his cum
quidam essent inferiores, quidam maiores, ordino decursis inserioribus, fiebant vel Sacerdotales, vel Principales, L. vi. C. Theod. de Decur. Hinc toties videmus Decuriones, et Principales separari, L. V. L. xxxIx. Cod. Theod. de Decur. Principales etiam appellantur Primarii in iisdem Constitutionibus. Et eos esse puto, quos reverendi ordinis Duaees Λmmianus nuncupat lib. XIV. Ex his erant, qui Patronorum dignitatem adipiscet entur, L. LXI. C. Theod. de Decur. Interque Principatos crediderim fuisse, quos Aediles nominabant, Cum viis deam coniungi Sacerdotalibus tu libro xxviii. his , verbis: Occisis Docurionibus multis, intUr quos Rusticianus Scicerdotiati, et Ni sitis enitobial Aodilis. Aediles enim tu municipiis dici iam notum est. II iergo non unius loci, sed omnium municipiorum et Civitatum principalem gradum sustinebant. Nam in quibusdam municipiis tantum Aediles fuisse, quod eruditi contendunt, sirmare non ausim. Ae
128쪽
diles dicebantur, quod aedificiorum publicorum et
privatarum aedium curam haberent, ut Sacerdotales, qui sacrorum. De Aedilibus Curialibiis intelligenda L. . H. C. Si servias, aut libet t. ad De cur. aspir. lib. x. Ρuto etiam Duumviros, sive Magistratus inter Principales numeratos suisse, quia tu decursu munerum patriae vetat Imperator a Duumviratu, vel Sacerdotio incipere, L. LxxvII. C. Theod. de Decur. Hi a num cro lic dicuntur, Iudicesque sunt, et Decurionum ex ordine sumebantur, L. DI. C. Quando provoc. Defensores autem, Syn diei ac velut publici delatores erant, quia comperta reserunt.: quemadmodum Duumviri relata tu dicant, aut Plectunt, L. XU. C. Theod. de pag. sacris. Et templ. Illi tamen etia in de quibus isam iudicabant, L. I. C. de Desens. Quemadmodum et Duumviri Syn dicorum munera Iubibant. Itaque et negotium procuratoribus iniungunt, Puta tutoribus, procuratoribus, curatoribus, L. v. Siquid. T Quod vi, aut clam. Unde vero lumerentur Deianiores, et quae esset ossicii eorum ac iurisdictionis forma, Iuro Civili maui statur, d. Tit. C. de Desens. civit. Novell. XV. Haec breviter de potestatibus Ammianeorum temporum aDohis dicta sunto: ex qnibus Rei p. illius forma eOI-ligi, aut salte in adumbrari poterit. Nam totam euiusque dignitatis' rationem persequi, nostri non oli instituti: quod ex Notitia Romani Imperii, quamvis Thoodoliana tempora magis respi Ciat, itemque Ox sexto et septimo libro Variarum Cassio dori, et Cod. I. et XH. Iustiniani, aliisque Auctoribus repetendum Censeo. Nam praeparare, non explere Lectorem, nobis initio constitutum fuit.
129쪽
riisTORIARUri cognitio, cum Perse rea dia MVbi iast: tum νem cuicumque in celebritUM M Hes pubi cra Oerfami maximes utilia necesse ira o. Soci naciaeco iam lucticio aisque princini Diam inrora δε- emti, fama pro Meris a lectamur, et in vor Λα-buis meliori a in deterioribus occvemur, Erisectuseximes opus esse nEm amua negabit: e quo Scriptores praefere os, qui non tam oratio, Oinniata ac serusum auos legentis Oblectem, Cetreum a rebus sericles inni atquct inraues, quam quis iamias Praecmtis rerum s graMissura rum exem Lia infor more animum possint. Eo in ntimoro iure meritosue o I crandum censos Ammia num Maarcellinium, Araciorem tertium elingenii Amantis: quam non m ma in mani ε M-minum .semiari miror, immo i ignor. Cuius δειλι ra hi orira ex ret, quom a Nereae Princi a tu cita Malominiani et Hasemis Immo obitum por- duxit, esset profecto qui Miorum iacturam amulose animo ferremus. Da re a sans maiorum νμμο-rum a Tracili aseo natum ScriPtorem hab m- --minem , qui memoriae aut Plura, aut exactiora
tradi rit. Ouippes non audita narrat, sed Osa; nec ab aliis fallem actia, fea qui a i emeιμope 'intorfuit, mborum particeps Pericusorumque: qui et sipendici ci ersea Germanos meruit, ει PDrcia
130쪽
ques Germamiarum partes msrapit: quo nomino Mωrmanus mstrito Ugum amo. Praetor omnifarium Hoctriniarum genus quo celiciatur , sententiis creberos ot raptus; confliorum Hiligens Obomator: nec publica tan iam ot culi is in oculos incurrentia, facircaua quoques Et quiae iusta aulam, ut dicitur, notat, iudicio minimo Danus. Νη quod in mustiplicibus i is regionum a criptionibus, rerumque
Isralium disquistionibus phesnes into stois in Logos hi oricas nonnihil Otiatur peccare: quorum chesrum philosophi profrium s alterum perlegeticies, et orbis stum narrantis.
De sim eius, quom nosse qui schola ici Oimperant, so sentio. Durus lues qui m et asper, A
suas habens Ooneres, δε poseriora te Orci et De culum Auctoris, Originesmque eius et sectam nesciri. Qui cum Grasecus natione esset, et cas sequeretur, c irons, immo aulica γονε inctione usus es Nam est ira Imperatores, et qui in Comitatu eorum Mogantistes si ri soles ne, ita tum loquebantur. Tanim ut in fonticoto rosas nonnumquam et si ira
succressiunt; ita in esitis sidi assi ritio OH2ι cuia
quiciam elegantiarum urba rum a Forent, qui cum Lioianis esse Aures Larinitiatis oppicio certiar
possim: undo neque Pri ianuε Grammaticus veritus es auctoritato eius uti. Ita γε δε minus i fleor dum placet et obseurus GD Oidestiar: Obscuritatos non a lignemus cupae scribentis, sed inscitias non Uoquentis, ut GPure A. GAlium Sox. Caeci ius inquit. . Robur addunt in itiae eorruptelas, quibus adeso turpilaer intrepolatus hactenus fuit, ras iri sese, A. Po liminio mortis ira Dilam animaretur, crescio De .pibsmo non intolgigeret. I irco in ense Ueram rei, mi quast men fa sunt, quantum eius I ri potuit, tot rem, Obscura iam arem.