L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

U L. ANNAEI SENECAE

EPISTOLAS MORALES

Si in opistolis, quas nobis ex antiquitate graeca vel

romana transmissas gaudemus, reperiantur quae magno honore dignae sint, iis certe quae Senecae tribuuntur praecipuum locum assignandum esse, neminem opinor qui neget inveniri. Sive enim ad animi emcndationem, quam inde nanciscaris, accurate legendo exsequens, spectaveris, sive ingenii expolitionem et culturam tractare malis, haud ulli veterum Epistolographorum Senecam virtute secundum statues. Tanta est dignitas gravitasque argumentorum, quae sibi exponenda sumpsit, cuilibet coelo, cuilibet hominum generi accommodatorum, quippe quae Plii Iosoplium amicumve semper, raro aut nunquam ho- III iu 'In mmanum reserunti Summa enim cura id agi videmus, ut animus Iegentis a iudiciorum vitiorumque aiisi actibus retractus in rectum virtutis, at quantae virtutis 2 tramitem deducatur, et vevis, magnis utilis- Si in isque Sententiis et praeceptis instructus Deo dignum se Praestare discut. Tanta vi ut severitato deSEs. Toin. III . IDiuitiaco by Corale

12쪽

X Iignitate hominis eiusque origine divina, atque de studio linoque philosophiae recto lectorem admonet, ut hisce epistolis nihil facile essicacius cogitari ad animum Ernendandii in posse Confidam. Quibus proinde curatius legendis nisi animo egregia suboriantur Consilia vitae bene agendae, nisi reota, deterioribus calcatis et reiectis , probentur, et soIa bona ideoque honesta enixissime expetenda et actu exprimenda videantur, ei verendum fuerit, ut tutus Ductus ex aliorum librorum quamvis utilium lectione satis idoneus Percipi queat. Atque si ingenii cultura in eo poni debet, ut iacultates ingenii habeant, quo explicentur meditando , comparando , cogitando, inveniendo, profecto nec has epistolas materia carere dixeris egregia , qua illae vires ex olantur, sermentur. Recte itaque nobis gratulamur, quod tam bene cesserit Senecae consilium posteritati scribendi, haud semel ab eo declaratum, et quod nobis fortunae quOdam ludo transmissum sit istud epistolarum volumen per septemdecim, et quod excurrit, saecula magni

aestimatum . .

Quod cum carteris ox antiquitato nobis relictis epistolis comparatum, omnes, si Ciceronem ex Ceperis, epistolas sacile superabit. Ciceronis enim epistolae, Praeter multa praeclara, tot tantaque ad historiam istius temporis spectantia indicia et documenta conlinent, aliunde vel non petenda, vel iam per se satis gravia, quippe nb homine tantae auctoritatis tantique

a. Nam non omnes Seneeae Epistolas morales aetatem tulisse patet ex Auli Gellii Noct. Atile. Xll, 2, ulii Liuilit qiraedam ex lib. XXu. Epp. eluae indeperdilis sunt. De dixisione iii Iibros es. F.ibi iiii Bibl. Lat. Via. II, pi M, - . q. M. Erra.

13쪽

PRAE FATIO

X momenti ad res sui temporps prosecta, ut iam eo nomine non postponendae essent, nisi etiam elegantia aliacque sermonis dotes, quibus Cicero Omnes suae nationis scriptores superat, primas ei partes iure meritoque deserrent. Longe aliter iudicandum est de Plinii iun. epistolis. Quas ut dem sermonis nitore et elegantia Senecae pulmam praeripere, tamen res ipsae, quas tractant, latita in absunt, ut eamdem praestantiam prae se serant, ut ne comparationem quidem permittant. Accedit, quod Senecae morules epistolae unicum sui generis exemplar ex antiquitate nobis transmissum

haberi debeant. Quid, quod haud sciam, an Seneca

primus et unus in tota antiquitate fuerit auctor talium epistolarum scribendariam 8 Nam etsi Platonem, Epicurum aliosque sciam epistolas Philosophicas composuisse, tamen non id egisse eos putet, ut idem consilium ac Seneca inirent. Quae observatio si voluptatemhati l oxiguam legenti alterat, altera ex parte non do- sunt quae eidem quoque siduciam aliquanto maiorem instillent, intelligenti, senem atque adeo hominem

summo loco constitutum, multoque rerum usu et

hominum peritia instructum has epistolas composuisse, eo adeo Consilio, ut posteris Prodesse possPrit. Temporis itaque in quo Scriptae sint desini ι. memcertam si quis inde sucilo confici posse putaverit, haud scio an recte iudicaverit, quanquam et Lipsius in praefat. ad has Epistolas huic opinioni calculum

suum adiecerit, Omnes eas, affirmans , intra biennium,

Consulibus Memmio Regulo et Virginio Ruso, itemque Lecanio et Licinio, a. V. C. Bi 6 et 3I7, i. e. haud longe ante Senecae mortem, quae incidit iu

14쪽

io inlioris finitio occurrit satis luculenta, cui sidore, et qua ad dirimendam lianc litem uti licet. In ep. Aci, 4, agit . 'eneca te incondio, quo I rigdunensis colonia cxstincta crat: et Huic coloniae, addit, ab Origine sua centesim is annus est. Λ Planco deducta in hanc si c-quontiam loci opportuniuite Convaluit. D Iarn quum certum sit, Lugdunum in Galliu Celticas. Lugdunensi, a Lopido ot L. Planco conditum esse, ut Viennenses

ah Allobeo gibiis e sedibus pulsi haberent ubi habita-

ΓCnt, u. V. C. I I , memorante Dion. Cuss. xLvi, 5C; nullum dubitationi locum osse putem, quin hae epistolae Sex septemve annis ante Senecae mortem Scri-Ρta E sint. I libens omitto caetera temporis indicia, quippe leviora , quum ut iis uti possis. Incidit igitur lioc litterarum commercium, Si tumen verum commercium fuit, in id tempus, quo Nero malignitatem animi Ostendere inciperet, et Seneca consuetudinis pariam honestae cum Agrippina, Oan qua in sulso. insimulatus. gratiam, qua nPud Neronem floruerat, sonsim frigescere intelliger tu CL Dio Cass. LM, io. Vnde DCtum esse videtur, ut omni sere rot- Publicac uilininistratione identidem omissa, tum otio litte cario et philosophico magis magisque se traderet, tum itineribus, ilitibus delectabatur, faciendis, accedente quoque valetudine mala, ad Baianas thoi mas, Neapolin, Puteolos, ad villas suas Albanum, Nomentanum etc. Soced ret, vi nimi volaxandi et corpus Curandi Causa. Quare plurimae Epistolao Baiis, Neu-

De Lucilio Iunione, ad quem epistolas has scripsit

4 Quum etiim I p. iniit hiemis, Est Lxvir init. veris, Ep. Lxxxvr . Iunii, et Ep. Lxx longi ititer alli meini nil, suis luod Pomi, icis viil ril. ε pios I p xl 1 x a se conspectos miriciat, nihil certi inde ad liιιuidum ei illigi potest.

15쪽

X ill Seneca, Omnia vestigia lii storiac et politicae ct litterariae tam radicitus sublata et deleta sunt, ut nisi Senecae vaticinatio supra adducta exitum habuisset, ideo itie eius litici de Providentia , hae epistolae, et naturales quaestiones Lucilio inscripti memoriam huius viri conservassent. prorsus nil il de eo sciremus : Pinn-quilan magnus suerit in provincia Sicilia se p. xLiii. α) cuius procurator. quae suit nobilitas. Equestris v. I aciti vit. Aguicol. c. 4, Dio Cass. LIII, ab . o X

more a Caesare electus erat. Locus classicus de OPigitio et satis eius est Natur. QuaeSt. IV ΡPDO m. cx quo aliisque epistolarum locis videmus, eum humili loco natum, ut videtuo, in Campania, studio littorarum honarum et iurisperitia tantopere enituisse, tite lues Romanus factus esset Ep. 1Mv, I: et E lms Rot Dan is es, et ad hunc ordinem summa te Ρmduxit industriara , et mox pericula vitae aulicae felicite otia Ciatus procul utionem Siciliae acciperet. Mores eius modostos. nnimi candorem. Constantiam ct humanitatem, tum ingenii dotes egrogias, docti inam et studium poeseos Saepissime laudat Sonccn. Philosoplui in eum fuisse Epicureum colligit P eriis-do Ps cuin Lipsi O Ox Ep. XXIII. 7: POSSum enim ut comtibi Mncruri tui ne Hlore et cui iudicio equidem asservior hae tenus, ut eclecti e lahilosophiae deditum Epicuri quem non sine iudicio legit V. Epp. I x, I ; X, AIΙ , i ); doctrinae multum tribuisse colligam ex Epp. IX. XXII, CVlI, CxIv. FaCile itaque explicare est. luod procuratione ubdicata, in Otium philosophicum a

16쪽

Stoicis pariter ac Epicureis praelatum administrationi reipublicae, secedere 1 oluerit, accedentibus incommodis et inimicitiis, tristitiaque Et gravitate mentis, ad quam exhilarandam itinera e. c. per Siciliam fecit.

Videas Epp. xxII, XXIV, XXVIII, I; XLIV.

Iuniorem eum Seneca fuisse non solum totus epistolarum teuor docet, sed epistola quoque XXVI, 7 zIunior es p id refert Z non dinumerumtur anni. Quem locum vecto ad aetatem rclaros cum Lipsio, qui tamen quum diceret, Iunior non fuisse Lucilii Cognomen, non advertebat Nat. Qu. III, I : Stoe ut apud te, Iunior carissime, inponis , etc. et lib. Ivpraes Ita est, mi Lunior, etc. Non praeterire hoc loco licet fortunam eximiam,qil, ornatus est hic Lucilius nostris demum temporibus a Viris duobus humanissimis et doctissimis, qui quum ex hisce epistolis rescivissent Lucilium nostrum poetam in animo habuisse memorabilia Siciliae atquo ideo Aetnam versibus suis celebrare, ambo eodem tempore at diversis locis, alter Io. Christ. mer sdorf,

Pros. Heimstad. abhinc aliquot annis pie defunctus, alter Frid. Christ. Matthiae, Gottinga oriundus ibique Sodalitio philologico, cui Deus faveat mecum

adUriptus, atque intima amicitia ex isto tempore mihi iunctissimus, nunc Prosess. antiq. liti . in Academia Moguntina, animi et ingenii virtutibus vir insignis, λ eximia docti ina et summo studio id egerunt, ut Lucilium Iuniorem podinatis Aetna inscripti et

. CL Wernsdors. l. l. p. 42. Addi nune potest iuniorihus a m. it,i al. Ialis Iunior meta, cuius epigramma eleg ius nuper primus protulit Ennius Quirinus meo ui in libro doetor Lellera su due montinenti ne ituali e memoria d Antonia Augusta, p. 20, et vindieavit M. Pompeio iuniori, iam ex Anthologia Brunk. Anal. II, p. 305 nolo. Quo ture, alii videri ut. Vide Gotting. gel. Ang. anni l800. nu. 36, p. 360. I. Vita Popiarum Minorim Latin. Tom. IV init. 3. Videas Gotting. gel. Ana. anni ε 35 , nu. εέη .p. ι 179. Q L v GO

17쪽

strarent.

Argumenta quibus uterque usus est ad poema illud Lucilio Iuniori vindicandum . ingeniose quidem inventa et Eleganter expositu vidi, ut vi sua non destituantur ad persuadendum lectori: sed si curatius rem inspexeris, omnis illa assensis vereor ne animo elu-batur. Hoc tantum inde certo sequi mihi persuadeo Cornelium Severum huius poematii auctorem esse non potuisse: sed an Lucilius Iunior eius auctor sit, inee pium manere, quamquam Lucilius, si tamen auctorem Certum anonymo praeseras, is fortasse sit, cui

aliqua verisimilitudine illud coniectando tribuero

Possis. Enimvero ex argumentis quae a Wernino Psos ius exposita inint, hoc nondum esticitur. Totus autem cardo argumentationis in Senecae ep.

LxXIx invertitur, unde videmus, Lucilium iam diu descriptiomem Aetnae parasse. Sed enim cupidius iusto inde colligeremus, ergo consilium illud et tum consectum esse. Senecam autem ibi de maiore carmino loquutum esse, qualia sunt Virgilii Aeneis, Ovidii Melamo phoses, et Cornelii Severi epo4 nunc depe .ditum, BeIlum Siculum Octavi aut cum Sext. Pompeio, cum ernsdorsio I. I. p. 26, puto inscriptum, neu

singulare poema de Aetna intellexisse, verba ex ΕΡ. Iaua. docere videntur, in margine apposita. Iam vero ex hisce verbis colligere tantum Iicet, Senecam suasisse Lucilio, ut episodii loco Aetnae descriptionem /carmini de Sicilia s. Memorabilibus Siciliae inserat. Si enim de singulari carmine cogitasset noster, Certo

18쪽

dicere non potuit attingas, quippe quo verbo epi- sodia et similia designari solent. At enim totus poematii huius tenor et compositio quemque lectorem uti ullo opinionis commento integrum docebit, non esse episodium, aut fragmentum ut Hesiodi scutum. Beliquis argumentis a m. docte expositis non immoror. Nulla enim Causa est, Cur rion omnia ea, quae

adhaec asseruntur ad poema illud Lucilio vindicandum, in poetam alium quamvis seriorem cadere possint.

Paulo molestior esse videtur quaestio illa, quom et Lipsium in praes. ad has Epistolas attigisse video: Epistolas has ita scripsit et inscripsit, non quia verae sint, Et assidue missae: non ego arbitror: sed placuit et ratio scribendi libera, in qua incipias, desinas quum lubet; inseras, varies, ut Iubet; neque adstringeris ad orinem aut materiem certam. Cui iudicio cur non subscribendum sit, nulla causa subesse idctur.

Quum de consilio quod in hac oditione sequendum ratus, et de subsidiis, quae mihi se obtulerunt, iam .in Praes. ad. Vol. I pluribus egerim, breviter hoc Ioco addenda sunt, quibus in his epistolis recognoscendis adiutum me sensi. Ac primum hic laudanda mihi est egregia illa benignitas, qua Nar esius Viret meritis summis, quibus de litteris bonis inclaruit, et animi candore, quo nemini secundus est, vere Illustris , me sibi plane ignotum amplexus ad maximas quas possim gratias devinxit. Misit autem mihi Vir eximius collationes codd. Norimbergensis et Er r-diensis diversi tamen ab illo, unde amicissimus Mat-

. Quum in eo eram , ut haee prelo pararem, intelligebam e litteris amicissimi Maiibiae ad me datis, sibi nune eamdem sententiam probari.

19쪽

PRAEFATIO XVII uilao varietateni lectionis enotatam mihi miserat una Cum editione vetere j quam ex auctione Bibliothecac

Gotti. Cortii Prosessoris quondam Tips. emerat , et oditionem Variorum, cui passim notulus quasdam haud spernendas adscripserat, aliaque. Neapolitanae quoque editionis, quae primum locum inter edd. meretiar, nondum collatae, quam e bibliotheca V iri egregii

Vindobonam migrasse audio, excerptas lectiones primae epistolae mihi mittendas curavit. Quibus omnibus me gratissimo animo usum esse publico ' profiteor.

Quamvis illi codd. plerumque cum Grutorianis Conspirarent, nec in locis dubiis aut corruptis quidquam auxilii praeberent, quippe e codice recentiore, Utvi letur, descripti; saepe tamen iudicium meum rexerunt. Editio illa vetus est. sino Ioco et anno, at o Codice expressa. Praestitit illa interdum Iectiones quibus reliquae veti. edd. carent. Scribebam Bieleseidae, mense Maio ineunte MDCCC.

CL de ea Aeta Emiditorum a. 4725 , p. 429. laiidata ab Ernestio ad Fabrieli Bibl. Lat. Vol. II, p. 408 not. Ibi vocatur editio Epistolamini perietus. si non priueeps. emae eo nomine MM. anteferri posset, quod integras περικωπας oppido elegantes habet, quae in nullis edd. occurruul, etc. Quas lani hic

20쪽

' AD L. ANNAEI SENECAE

EPISTOLAS MORALES

Quae mihi olim, quum in Graecorum Auctorum

scriptis ad veterum librorum sidem exigendis essem occupatus, nata subinde erat suspicio, esse fortasse ex Romanorum etiam numero Scriptorum nonnullos, quorum libri, quales hodie in manibus hominum vulgo versantur, licet praestantissimorum virorum studio recogniti et illustrati, multum tamen absit ut ab eis sordibus, quas vel temporum iniuria, vel malo sedulorum hominum industria adspersisset, satis re-Purgati et genuino suo nitori restituti debeant haberi; illam suspicionem nuperrime in eo auctore, in quo minime exspectasses, miro quodam modo confirmatam deprehendi. Editores nacta erant Senecae Philosophi erra viros, cum doctrinae copia, tum acie ingenii, et iudicii gravitate praestantissimos, Erasmum, Murcium, Limium, Io. Frid. Gmnootum. Horum unicuique non solum copia suerat librorum manu exaratorum , ultorum ab his quibus usi erant superiores editores; verum insuper Mureto ad manus fuerant

SEARCH

MENU NAVIGATION