장음표시 사용
41쪽
alia quidem a Lipuo ad superiorum editionum aut ad
aliorum manuscriptorum normum fuissent reficia, alia vero ad nostram usque actutem in eas Senecae
editioncs, quibus vulgo utimur, propagata essent; circumspicere coepi editionem, eam, quae M limo Murvio in lucem proserri coepta, pacio post eius obitum Romae anno MDLxxxv prodiit. Quam quum frustra quaesissem, satis habere debui, quod et contextum qualis erat u Muneto constitutus, et eiusdem Mnieti Notas duae editiones, quae ud manus erant, exhiberent: altera Commetiniana, Cui titillus, L. Annaeus Seneca a M. Am. Mureto correctus etc. MDxci II, altera Pianisina M M II, qua Romanam Mu-Omraium eodicum iidem , quam praeter necessitatem, Primum adsuta reperitia editione Biasilee ui ex isse. IIemag. Per EusM. EPis ρι- , MDLXXIII, in qua ciuideri onnui Erasmianiam maxime repetitum est exeuipluri . sed cuius in fronte, immani litatu, Poia hereiaeos Coelii Se uti Ciarionis Laores. Priati DP ria et invitio in meris in locis rinutilia Se/wciae Distria prae dieantur: nee vem dubito, iam ante a Cinione adsula illa verba sit,in itistit,eriore editione Basil. MDLVII, quae eiusdem Ciaris Digiliantisa -- ιι Migratiι perhibetur. Et eiusmodi quidem alia nonnulla, temere ab his alites rare iam invecta, pdnotasse mihi videor r sed quum Grinins carueritii
editione, istam autem Priatii rarius inspexerim, intelligo Mesdere utilii im-ltiisse, ut iii Nolis nostris critieis non min luaui lectiouem aliquam a Misetoprimum invectam esse perhiberem, quae ex una aut altera jstarum, quas ara Alo nominavi, Basileensium editionum in Mureti exemplum manasset. hac ea itidem Basileensiuria editionum altera Expressae sunt quo que, ut reliqua Sen. eiae Uera, sic et Diuoiae, tu illa editione, quae formia Decia in ilident
si ae anno MDXC ciam Diony sit Gon ressi ICU Coritereti is ia Varia. L. clio vim ti is Per EusM. Eiuscuium meum proditi r quae editio ita promptu quidem ntilii suit, sed, quippe quae nihil praeespui haberet, rarius
iras poeta; nam et Varias Lectiones quas collegit Ginwfcdtis, aliunde cognitas 1,at,etiani, et Coniecissas eiusdem consectari, quarum Plurima pars recte a Gν latero explosa est, operae pretium non duxi. 4 . Atiliae quidem ntireti ad rem criticam spectantes, quibus emendationum aut mulationum a se adlatarum sontes indicaret, oppido paueae sunt: quo sit,
Di eis in locis, ubi ille a nostris libris in diversum abit, disseste subinde iudicatu nit, uirum ex ipsius coniectura, an ex vetustis eodicibus duetum sit id cita H illius editio exhilist. ln eisdem Notis ad Epist. iniit quum inent inisset elis. i codicis, e Sicilia tune maxime ad se delati, quunt ille paucas ex illotiora uiri endasset, mox nullum amplius herbum ex eciae tu retulit, ut Pt Oasias Mim uia5u illuu librum, iretrae I Oiro inspexi e , videatur.
42쪽
etia in Pinciani et insῬoei Lectiones cognovi de quibus supra dixi o codicibus msstis Epistolarum Senecae depromptas; quarum illae in Vernandi Pin
ci.Dii in Senecae scripta Castigationibus ex oetustissimoDum eo larium collatione, Sob et scqq. huius ei litionis, hae vero in Couectit eis et Notis in L. δε- ιmeum Sen occvn ibid. p. 6i 7 sqq. continentur. Gnu teri vero LectioneS, ex quinque codd. mssus excerptas
de quibus, itidem supra dictum est , hausi ex eiusdem
uteri anima Mersionibus in Senecam, anno MDxCIIIIo trimgraρ o Hier. Commolim in lucem emissis: in quibus nec supplementa neglexi, quae in Amendice Ρ. 991 sqq. exhibentur. Ium Mureis longe circonspectius Senecae opera Lusius Lipsius tractavit; quem virum, ut de universa
Stoica philosophia, sic praesertim de huius Philosophi
scriptis, praeclarissime promeritum esse inter omnes constat. ΙΙic igitur quod de opera Senecae scriptis in universum a se Praestita prosessus est, id ipsum in istolis Philosophi nostri sideliter et egregie praestitum reperi. Scilicet in Praefatione ad Senec Philosophi γena, Aut Ver Pi- ex Qsc. Plantis. anno Μ xa se edita, collaudatis Erasini, Piuciani, Mureti,
Gi uteri in evindem auctorem meritis, in Constitue/ulo contextu suos se, uit, arat alienos libros octonos cos' 4. Pitieiuni ciuigationes primum, ni fallor, in lucem emissae erant in ea Oi,erum Senecile editione, quae F meliis amo MDXXXVI prodiit: quae milii nunquam visa est. Exliibebat aulem ea editio cor textum ab Erasino in. stilillum, ad quem reserebantur GMigalioues illae, i. e. Linemlaticines cum ex nis,lis lilinis, tum ex ingenio , quotl aculum ei sagax, Deli' e eo mimis traca desium Pinciam inerat, Propositae. Nec vero Λι Mi Palui ρι inuun Glitiorum idere ritibi conligit, piae Parisiis anno IIDLXXXVII proditit neesci , , sed non dubito latii priori illi editioni Couectanea α Notiis c si,1 inserias suisse.
43쪽
puta, quorum Lectiones a praedictis vivis in publicum fuissent prolutae ita crae sectatxm, ut suo iudicio, quae proba ipsi visa essent eligerct, prava reiiceret, adeoque Textum totum reformanet. Non cito inquit
porro passim libros, fateor: quid πus est γ Semel
hic moneo et clamo, quidquid est, ab iis esse. Patica sano a comectura nostra; nisi si hi ora ita clara est, ut Peroicacia sit disitare. Rcliquas, nec Paucas alit improbas, magis Oisum fuάt Notis insereno arbitrandas. Quae quum ita sint, minimo nobis negligendus fuit contextus a L si constitutuS, quum praesertim inde ab illius aetate usque ad haec nostra tempora omneSsere Senecae editiones, quae ante nuperam Lipsiensem In odierunt, ad Limiana o editionis exemplum Sint expressae, paucis locis exceptis, quibus vel a Gmmoto emendatio quaedam allata est, vel aliud ali
quid nescio quo casu, quave siducia in nonnullis editionibus, quac post Gronovianas prodiero, subindo
suit mutatum. Et quidem veritus ne in earum etiam ditionum aliqua, quae repetitum ψsum Lipsianum ommum exhibere profiterentur, Passim alia quaedam scriptura, sive por operarum errorem, Sive per Correctoris typographici temeritatem, in locum scri-Ρturae ab ipso Lipsio receptae irrepsisset; eamdem illam primam editionem, quam Puulo an in memoravi.
ε . Illud tamen subinde accidisse Limio deprehendi quivi quidem cui non
aecideret mortalium Z ut quod ipsi clarum videbatur, etiam atque etiam ve-wendum sit ne id aliis , ae ne iis quidem ineruditis, secus videaturr aut ut, querit locum ipse manifeste corruptum iudica erat, in eo ternalii, reele omnia perperidentes, aut nihil omnino, aut aliud quid atque ille, sint lesideraturi. Quo magis necesse est, ut Piis tuis editor ex coniectura mulare locum aliquem elere auctore praesumpserit, is de conatu suo moneat semi,er et quid iii libris scriptum fuerit, quod mulandum ipsi visum fuisset, d eat lectorem. Praeterea haud raro videor mihi observasse, e Gruleri codicil ira lectionem ntii tuam a Limio fuisse adoptatam , ubi aut proba fuerat scriptura, ante eu vulgata, aut ubi meliorem scripturam alii dabant codices.
44쪽
unam a Li sio otiam tunC StiperStite Curatam, sepositis aliis, adhibo .dam putavi. Deni lue D. Fneclerico Gnon io quantum debeat
Seneca, neminem fugit, qui vel primis labiis humaniores attigit litoras. Qui quidem vi P, non minus
prudentia modestiaque . quam ingenio et . doctrina excellens, et in corrigendis corruptis veterum auctorum locis nimium fersi timidus, in Lipsiano contextu
nonnisi pauca ut modo dicebam mutavit; de pluri
mis vero corrigendis in egregiis in Senecam Notis Perspecte monuit, et corruptis etiam tunc locis bono multis praesentem ibidem attulit medicinam, Cum exmsstis codicibus, tum subinde ex perspicaci coniectura paratam. GrOnovianum contextum eiusdemquo viri Notas exhibuit mihi illa inerum S ecue editio, quae cum Notis variorum doctorum virorum Amstelo mi n. Ela in ΜDcLxxII, tribus volt. forma oct. prodiit, non illa ab ipso quidem Gronovio curata: sed cui praefatus Dan. Eiscvirius profitetur, exhiberi in ea contextum illum, quom Gron ius dederat ultimum eum puto, qui in minori Eis irriana, anno Μ LvIII repetita Continebatur , Notasque eiusdem omnes esse adiectas. Quum altera illa minor Elisυi-4. Εditionem illam Antwerpiensem anno φω promisam eo lariter ohoeulos et in animo 'ial ut, quoties in Notis nostris erilicis G sit e litionem li:,e scripturae compendio utens, eα Lys. 9 citavi. In eisdem Notis, ne altit,iguitate salleretur Leetor, Nuperam Lipsiensem eritionem nunquam hoc titulo citavi; sed, ubi de ea agitur, constanter Editoris RMIopsi nomine hane insigni, i. 2. Tris eodI. msuos Epistolarum Senecae praesto fuisse G mino rei emor primum, me ranas gurae ali arido fueram Grineri, noudiam trimen quiam stiris Animia Dersiones etIeml; eluarum membr. mentionem fecit in Praes ad miti veni edit. Elsevir. 649. Qu bus accessere deinde ut docet idem Grono. . in Praesolione decennio post scripta, Pliam repeteretur eadem minor editio El,e triana duo alii codices, alter Erfrde tus nora conrundendus cum Aniploniatio, de quia supra dictimi , alter me. μεnsii ; ac Praeterea eadvolrus eodicibus Bruxcitensiinas aliisque excerptae Iareritones
45쪽
in locis nonnullis, ubi dubitatio aliqua mihi obiecta
erat, Priorum inspexi, quae anno MDcxiax prodiit, cuius quarto tomo Gronouit Notae Continentur. Νuperam Ruhkomii editionem constanter a me suisso inspectam, nil opus est ut conceptis verbis profitear Qua de editione hoc Ioco iudicium interponero meum non Praesumam: inter illam si nostram quod ad Contextus constitutionem pertinet quid intersit, eruditus aequusque Lector, Senecae nostri studiosus, sive Ox utriusque inter se collatione, sive ex his, quas in Notis nostris afferuntur, aestimaverit. Illud interim ingenue profiteor, gavisum me esse multis probis lectioni lius in contextum a Ruhkmiso passim receptis;
alias doluisse, parum feliciter ut mihi videbatuto ado-Ptntos, plurima vero loca intacta relicta, quibus haud lithie corruptis paratam medicinam offerebant eas copiae, quae Editori quum Senecae Epistolas reco-
Istis igitur, quae hactenus exposui, quum instru- Cttis essem praesidiis, nihil magis habueram in votis, quam ut satis Otii mihi sup xesset, quo CunCta, quaon I itidicandam verum etenuinamque auctoris Scripturam Pertinerent, minutatim excutere, et ea qua parorat diligentia perpendere possem. Sed onim, hinc Hrgentibus aliis Occupationibus, ac subinde otium lin-Pocliente oculorum debilitate, illinc typotheta instante, OL QIahoratam materiam flagitanto typis exscribendam, HEProperanda plerumque opera fuit, ut multum intra voliaritatem substiterit effectus. Quod ut ipse magno-Pore doleo, sic id quod a nobis praestitum est . qua I Com irio illud sit, aequi bonique consulat studiosus I CCtor velim.
46쪽
Atque his ita praemissis, nihil habeo quo moror amplius Lectorem; nisi quod de orthograsthia, quam
vel codices nostri tenent, vel quam nos in huius editionis exemplo secuti sumus, nonnihil adhuc in universum dicendum mihi intelligam. Scilicet primum,
in ea scribendorum verborum ratione, qua utuntur
codices mssti quibus Senecae Epistolae continentur vetustiores praesertim, ut Arg. G. et b. et Parisiniquos Emmericus noster excussit, aut quos O Psopoeias tractaverat , multa sunt, quae pariter quidem ct in
aliorum tistorum priscis codicibus, et in inscriptio
nibus auoque vetustis Passim occurrunt, omninoque multis etiam doctis viris olim fuerant in usu: quae tamen equidem, quoniam pro antiquatis hodie sere ab omnibus habentur, et ab usu nunc ubique recepto nimis abhorrere mihi videbantur, non adoptavi; contentus ea scriptura, quam in plerisque editionibus inden Lipsio vulgatis, ac praesertim in nuperrima Franco- surdensi editione cuius exemplum, eis in locis ubi opus videbatur a nobis Correctum, typis exscribendum dedi)υSurpatam repereram. Huc Ρertinet v. gr. quod in vetustissimo nostro m s. a. Constanter mistula et adulescens scribitur, per u litteram, Pro ePistola et adolescens. Porro cotidie vel cottidie, et cocus, et similia Constanter sere scribunt Codices nostri , vetustiores Praesertim : nos tamen quotidie et coquus tenuimus. Si CSecutuS Ρraeserre codex a. cum aliis solet; nos sequiatus scripsimus, quod subinde etiam in cod. b. reperimuS
4. Huius generis nonnulla Qui uiliamis attigit, Instit. lib. I, cap. 7. De singulis aulem consuli potest Datis ii orthographia Latini sermonis Uretis vi Ma, Par. 4677, in-ibl. 2. Ex eodem more u pro o ponendi nata videri poterat scriptura iuram tus . quam tenuit idem eod. a. et nos cum illo; pro qua sequiores mssti nostri B. et ε. eum aliis io tibia ponunt, quasi a iocando derivata vox esset, quan uiu ndo deducere Cicero maluerat.
47쪽
XLV Voculam cum, si vo praepositio fuerit, sive temporis adverbium, sive causalis coniunctio, Constanter pere litteram ellerunt codices nostri omnes: at probavi equidem discrimen inter cum praepOSitionem et quiιm tempus aut causam significans, in RuliLOptii et Mat-titiae oditionibus diligenter observatum. I OPTO temptaru pro terua 6 , clam Gyre, ConlcmPSi, SM IUS, ct similia, constanter scribunt codices nostri; luibus in verbis neglecta a nobis P littera est. Exoqui, exilium, e retarc plerumque scribunt iidem codices; tibi equidem non invitus littorum s tenui. Iuam Post x insertam nuperuo editioncs exhibebant. Monstruosus passim scribunt libri nostri, ubi vulgutum mor ἔνο-
Λccedo ad ea, in quibus secutus stim librariorum
nostrorum, DC VetuStiorum Pruesertim praescriptum.
Quicumque, numquiani, tam quiam, et Similia, constanteri, dic In littorum unt e q, non per ri, scribuntur in vetustissimo nostro codice; quem eo libentius in his sum se-Cratris , iluod et alioquin eidem scribendi 1 ntioni ipso adsuctus ovum. Gusa per simplicem sibilantem ostexunt omnes; quod o tu idem tenui, licet alias geminum . Ponere honsuetus. Sollicitus vero, et quae ad ideruthema pertinent, geminata i littera ex perpetitos. ol,lniuis. tam n olini etiam Sc ripturam cptim in vel lissii Dis Mnecae, in Nola ait Epist. 3 , drunai. a. Νειlari talitet liuiusmodi nicis librariorum debet; illita tali ex ol,servationera omiuta litarn cluriuil a cuida n loco modicina laeriltiam larohat,ilis, alii ver pliarax ιι clissi na, aflerri Potest: cuius generis exemPla reperiet Leirior tu Epist. xm , et Epist. LHI . 3. Po To, tuetum, ocimn , negocium scribunt paulo iuniores codices: nos exim vellista u. Illierant i iii lii ius modi voci s tenuimus. Iuniores item, sed illi tali mi ex nostri codieis b. familia, o uia, νε luci, si pud solent scribere ;e , vice versa , συι Pro 'Rul: tuae e lutilem, uti par erat, rettudiax i. Tacuo alia; et in his aspiratioticio h alias Praeter morem nostriim adieciam, ut hareris; alias omissam, ut cuius pro Lutus: iluae iii idein et ipsa iliniorum magis, liuam vetustiolanΠ, sunt coditum.
48쪽
codicum nostrorum consensu scripsi. Item quotiens, totiens, milliens ex eorumdem constanti scriptura adOptavi. Mehcncudes, non mehcnciae, perpetuo scPibit no- Ster a. , quam Scripturam eis etiam in locis, quibus deficit codex , secutus sum. Idem Prendene et urg ene
praeserre solet, ubi alii Prehenderu et urgere; quibus equidem promiscue usus sum. Sed in compositis maxime verbis cam inii rationem, Piam, licet praeiverint probatissimi libri veteres, tamen non omnibus Probatum iri Iectoribus praevideo. Scilicet in verbis, quae cum praepositionibus nonnullis Composita sunt,
ubi ultimam praepositionis consonam cum Prima Consona verbi Colliquescere volunt, non solum vetustissimus noster codex a. nativam PraepoSitionis cons nam pertinaciter plerumque servat, verum eiusdem
moris frequontia etiam vestigia in aliis codicibus in
paulo vetustioribus praesertim, ut in nostro Ins. b. et Par. b. aliisque quibus opsopoeus usus crat, sed subinde etiam in recentioribus servata deprehenduntur. Et in verbis quidem ex ad compositis nominem magnopere olfensum iri confido, quum Ex. gr. adsi lene et adsit tis a nobis scriptum viderit, et adficere,iadfectus, ad 1 mare, at nodi, α ligare, a uir ere, ad 'ella U, adsumere, iacitendem, adtulerin, et his similia, quae alioquin etiam multorum doctorum irOriim usu trita sunt. Nec illa facile repreliendet ali piis ex sui composita, SubriPcrc, Ep. a , S. 2 , ex
iass. a. et B. Et Ep. LXXVIII , S. 3, CX mss. b. et c. nutstdfusa quod Opsopoei membranae in Epist. Lxxv II , S. 3, dedere : nec summouem aut Summittere aliaque lalia maluerit, quam, quod nos cum insstis dedimus,
. Tamen mi istis , attinet, et alia nonnulla , absque et littera seripsi, eon setilietililius libriis omnibus.
49쪽
submouere, M su itterae. Iam vero Verba ex Cum composita ita format codex a. ut syllabam con, quae in istis verbis loco illius praepositionis poni solet, constanter sere ibi etiam teneat, ubi vulgo n littera cum sequenti consona colliquescit, aut ubi ni proprium
suum locum occupare solet. Igitur condocare scribit, et conlisonarra, covariarU, ConPDCti, conmnere, et
his similia; in qua quidem scribendi ratione itidem
sequi codicis huius auctoritatem, cui item alios pussim suffragari videbam, non dubitavi. Atque etiam
Constanter eamdem ubique secutiunis eram rationem:
sed vium subinde vacillantem imuim,raecipuum nOstrum codicem, ac ne in his quidem satis semper sibi constantem duprehendissem, in quumque in maiore
4. Aegrius sortasse aliquis passuma fuisset nautestat, quod in F p. daluit atra. b. Dum ed. Ilom. , aut αδstineat , quod habet editio Rom. in El,ist. Lxxxv , quae quidem adoptare dubitavi, auctoritatem vetusti e teis a. desiderans, qui illa parte Epistolariim caret. Subinde vero etiam, at perraro tamen, in ito eodem eodice quippe non satis constante sibi verbum aliquod ad
analogiam reliquae veribendi rationis conatus sum relingere; quo modo αδ- crestat pro serurescit scrip si, Epist. XC. Sed suem re, succurreo, item --rrere, o Ponere , oprimere, et his similia, ut idem eod. a. cum aliis dabat, sic tenui quamvis ex Dritate rationia subridere, sub mere, o inere , o onere, MPrimere, seribi debuisset , quemadmodum etiam Meaeeat non Occaecatὼ cum eodem cod. a. editionca quoque omnes inde a principe Romana dedere. Et simillima quidem ratione et lain sti uniere scribit eodex noster b. eum M. Bom. in Epist. Lxxi , ubi lamen vulgatum mecum re tenui, quoniam ibidem Paucis ante verbis meridere scribitur consentientibus libris. Rursus o niuere tenui cum eou. a. et recentioribus editionibus ; licet ad analogiam veteris scripturae supersit Dimisso priueipio in ed. A. et ed. Bom. Epist. xcv, Et o iassis pro OmissisP in ed. Rom. Ep. curat. Denique Polueram eum cod. a.
mbra o scribere, et omerere, optinere, et similia, quo de genere Quintilianusnioni iii I, 7, 7, et ibi Gesne si sed non magis in istis imitari hune e ieem placuit, quam in his quae . eodem subinde posita vidi subplio ivn, pro stimplicium, aut a minuta pro stimenins , aut quod codex b. amai stilutio. a. Sie, ut alia omittam, scripturam eo deMiniar Epist. Lxiv quae Epistola incoa. a. non cynliuetur , ex vetustium aliquo codice te aiierunt uostri mss. b. et c. cum ed. A. et ed. Bom. quae scriptura etiam ex ed. BOxii. in omnes alias propagata est. E cm Perlinet, quod in nostro Ins. c. vetus scriptura commillenda servata est in Epist. Lxxx III.
3. Nempe idem eodex passim rursus e Placet, eo oriere, coma re seribit.
50쪽
Pai te harum Epistolarum nonnisi iis codicibus uti mihi licuorit, in quibus plerumque ad vulgaris moris nor
mam mutatu vetuS Scriptura ost, haud raro ipse incertus haesi: denique vero Sic statui, ne opus quidem osse, iit in hoc genere, in quo Sane absque magno incommodo idem etiam scriptor a se ipse sui inde dissentire Potest, Summa ubique constantia teneatur. Similis ratio est verborum ex in compositorum: in Iuibus Cum eodem nostro cod. it. Cui Pui sus in hoc genere Dequenter sust agantes alios depi chcndi) litteram δι , quae ex vulgatu scribendi ratione aut in ProximU Sequensem consonam aut in m mutatur, illibatam Plerumque reliqui. Itaque inbeciditis scripsi. et i digit; U, inlinere, luliaboriatus, inna Sus, inmerito , ii/I'cilii U, in reus, inimnere, ins uno, inristiorudis, in-riliane, inrittis, et id genus ulla: subinde vero etiam, CDdem Volci e codice pira eunto, aut tibi eius auctoritas pro Psus desiderabatur, vulgatam scriptUram imPCluS, aut codem genere ali uiti in aliis uerbis, lentii. Quo in univorso genere. ad verborum recte SCri hcndorum rationem spOctante. si qua admisi quae minus placuerint erudito Lectori, uiat si quem omnino In Euin hoc genero olfenderit inconstantia; et iam atquectium equidem velim, ut in tota hac opera, quum commodi i , ublici studio Senecae navali, nihil num O- dum gra iuS u me Peccatum depi Ohon latrar. Scripsi
Idcrii pie in tertiis cotium , corrigo, cornuo , constanter n litteram iii caminutili, i iii a sἱmplex incipit verbum. i. . Sic , iii lioe utar, liret in κHre, iram tire , et similia constanter per ει scribat codex uoster, tamen imycrare ubi Iue per ua scrri'si, eiulem codice
2. Nos autem hie deseriplam ortliograptitam fer are ncm ausi sumus uti olen nostra Cim,uelit liue prorsus alterurati , Pt minime consentierile in Curii caesi atra Pri xvilms oll. Edit. P. uis. - Ego vero eamdetri feri: sivit iidi Wilionem se mi iubeor, iri .im in cuiu ciue Scriptoris Edilioli e t , pis