장음표시 사용
31쪽
nes aliquot periissent. Nam post Epist. Lil cuius quidem nonnisi posteriorem partem in codice nostro superesse modo dicebam , sub finem ciusdem solii versi, cuius prior pagina ah illis verbis statim illis otiochia incipit, continuo sequitur ea sistola. opino sexagesima tertia vulgo numeratur, ab his verbis incipieris, Molesto fons docessisse Flaccum: rursus Itie desidorantur Epistolae Omnes, quast alias inter hanciet inter quinquagesimam secundam interiectae legun
tur. Et eidem quidem Epistolae Lxm. calli graptius noster sicut in suo, puto, exemplari repererat) nu
merum LXIV ad pinxerat . at ex isto numero alia de indomanus, quo minus in oculos caderet desectus, ora salit ore x, socii Liv, similiterque deinde numeros omnos relici iis Epistolis adscriptos mutavit. Eiosdem cum nostro Arg. b. familiae vidcntur Codicos IIonbmolitam, o quibus probas multas luctiones Vrtinc. Modius protulit in lectionibus Novantiquis. quae Tomo quinto Thesauri critici Gruberiani inscrtuo sunt. E cm pertincut quatuor Gallici codicos,
Dent ille vero illam ipsam q iidona, quam dixi, Epistolam Lxm, integram exhibe i codex im terr sed in ipso xtatim Epistolae principio, post verba ista, Moleue sis decessisse Fiaeciam anticum continuci ad illa transit,mmidem sentio, quae in eadem 1 pist. S. 6 leguntur; sive quod ibi ealligeapiiii duas exemplaris sui paginas imprudens irati si liverit. sivo quod in ipso exemplari solimia illud , qtti, colitiitebatitur quae manc omissa sunt, defuisset. 2. Tros meumrat Modius l. e. Epist. II., P. 3 membrιυιaceos codices MimiaDut ut , quorum usus sibi misset concissiis: quor im e numero sucid ex Leci otii hiis:ib illo prolatis eolligere licet nullus fuit, qui plures quam LXx xviri Episicitas exhilaeret. Ad eamdem p irro , ac fortasse etiam ad vetustioris ri strieodie is a. familiam, perlinebant, puto, nonnulli ex Hispanicis illis Cocii initio. quorum ex praescripto olim Femumdus Pineta a sucis in Senecae Philosophi scripta Castigationes ediderat, quos eodices iniuriissimos ille praedicavit: de quibus eciuidem, quot iam nonnisi perraro endicem , e quia ducta esset aliqua lectio ab ipso prolata, nomitiali in designavit, et omnino perpauca ex omnibus enotavit, nihil aliud , nisi hoc in uita versum, possum pronuntiare, trobam
32쪽
Xx XI. SCHWΕIGII AEVSERI Lxxxviii Is iores Senecae Epistolas complexi, Pios Parisiis olim D. Omopoetis cum exemplo Erasmiano Contulit, excerptasque ex eis Lectiones publici uiris secit, primum in lucem emissas in ea operum Senecae editione, quae Parisiis anno MDL xxv II prodiit, Nic. Fabri studio procurata. Quae Lectiones plurimum nobis eum alibi in constituendo editionis nostrae exemplo profuerunt, tum in ea praesertim operis parte,
qua desectum esse nostrum Codicem Arg. diximus. .
Et omnes quidem illi Opsopoei codicos probatissimas
saepe lectiones uno consensu nobis obtulere; scd ubi
inter se discrepabant, ibi sid et probitate reliquis
praestare mihi Nicotianus visus est, nil eumque proxime accedere alter ex Puteanis, is quem opsopoetas ipse passim optimum praedicavit: quare voluerat, ut frequentius, quam illi visum erat, nominatim nos docuisset, quinam ex quatuor codicibus Iectionem cyaamque ab ipso adnotatam obtulisset: quoniam in
lectionum discrepantia, caeteris rutionum momentis
paribus, haud dubie eorum codicum praevalere debet auctoritas, qui caeteroquin probatissimi fuerint comperti. 6ed illud maxime dolui, parcissimum omnino in enotandis codicum suorum lectionibus opsopocum fuisse; quippe qui, pro illorum more temporum, non nisi eis sere in locis codices msstos inspexisset, aut Certe ibi solum lectiones illorum protulisset, ubi mendosa ac minime serenda ipsi visa suisset vulgata scriptiara. Qui si saltem, praeter E mianum exemplum, aliquam
e superioribus editionibus ad manum habuisset, vidi Setque quam multas probas lectiones illae essent oblaturae, quae Parum soliciter ab Erasino mutatae sunt,
esis, M merito deinde a Mureto receptam, maiorem partem lectionum. liras ex illis eodiei a Pineti is eommenda erat.
33쪽
PRAEFATIO XXX lnon gravaturus suissob quin eiusmodi saltem in locis docuisset lectorem, quanam a parte sui codiCes starent.
Ista Opsop i in praerendis codicum suorum Parreimonia, quum suspicarer exstare fortasse etiam hodie in Imperiali Bibliotheca Parisiensi nonnullos ex eisdem codicibus, quibus ille usus esset, desiderium mihi iniecit experiundi. an uberiorem quamdam illorum collationem nancisci possem. Itaque quum in eo esset ut Parisios proficisceretur vir iuvenis. multae doctaeinae, multae humanitatis, Car. Frid. Tim. Emmerich, auditor olim . nunc amicus meus in pauciscarus; huic in mandatis dedi ut, quoad sibi per reliquas rationes liceret, excuteret ibi, nostram et Senecae nostri in gratiam. duos codices membrana os, Epistolas Senecae Lxxxix id est. ex ratione nunc
receΡta. Epistolas LxxxvIlI exhibentes; quom in alterum, olim Puteantim n. 3539 , in Catal. Bibi olim Regine ad seculum undecimum, alterum 3615 , olim Coibertinum, ad saec. xIII Videram P serri. Et ille, haud ounctatus . non modo duos istos Codices, sed et similem illis alium, Roma nuper Parisios delatum, Palatinum n. i546. qui duodecimo Saeculo scriptus pqrhibetur. cum exemplo editionis Bipontinae coepit conserre; ad meque quum plurα Peragere per temporis brevitatem aliasque occupationes non posset trium istorum codicum variantes lectiones, primum ex triginta duabus prioribus Epistolis et parte trigesimae tertiae . tum deinde ex Ep.
L - LXXXVIII excerptas, transmisit. Et eo quidem tempore ad me pervenit egregia haec symbola, quo iam typis exscriptae erant eae epistolae E quibus excerptae lectiones erant, u his dirigi meum in constituendo ditionis nostrae exemplo iudicium non potuerit: scd perutiles tamen mihi deinde in recognoscendo ipso
34쪽
XXXIII. 8CHWΕIGΠΑΕvs En Inostro exemplo fuere, quum partim ad firmandas caslectioncs, . quas aliis praetuleram, valerent; partim vero meliorem etiam subinde, quam . quae a nobis recepta est, offerrent scripturam ; denique nonnunquam, Ubi scriptura aliqua nostrorum codd. Arg.
Observationem meam effugisset quod vel diligentissimo veterum librorum scrutatori solet occidere , admonerent, ut eosdem nostros codices denuo intentius inspicerem: quibus de rebus in criticis nostris Adnotationibus erit dicendum. Et ibi quidem, quem
codicem cum Emmerico nostro Par. a. insignire Constitui, est Comertinus ille, quem in C. , tal. Msstorum Latin. n. 86I5, recensitum dixi: Par. b. est mi nuus, inm. 3539, quem ex collatione cum lectionibus ab Opsopoeo prolatis cognovi eundem ipsum esse, quem olim Opsopoeus tractaverat, et antiquiorem Inelioremque ultero Puteano iudicaverat. Denique Far. d
est Palatinus quem dixi; et is quidem nullus ex illorum quatuor Palatinorum numero, quos olim Grulerus tractaverat, quorum quilibet omnes cxxiv Epistolas Senecae continebat, . quum hic ab Emmerico nostro collatus nonnisi Lxxxv III priores Complectatur. Tertius codex Argentoralensis noster Cod. c. ms. c. vel Arg. c. universas CXXIV Senecae Epistolas, quae ad aetatem nostram pervenerunt, abSque ulla notabili lacuna, complectitur. Chartaceus est, soliis constans I 39, maximae formae, saeculo decimo quarto,
aut sub quinti initia, conscriptus. Folia ab ipso calli- grapho nam et hic codex eleganti manu exaratus est suis numeris signata sunt: in fronte codicis Index est
4. Numerantur in eo quidem Mnstolae CXXHUI, nee vero plures insunt qiram in vulgatis exemplis leguntur: Milicet I pistola nona quae vulgi numeratur. et Epist. xLv II, mrsusque Epis . Lum: ii duas quaeipie epistolas divisae sunt in hoc eodice ..
35쪽
PRAEFΛTl DXXX lli rerum momorabilium, ad soliorum numerum relatus: in sine adiecti Senecae de Clementia ad Feronem libri duo. Salutationis sermula, Seneca Lucilio suo salutem, quam duo vetustiores nostri codices singiuis Epistolis praefixam habent, in hoc nusquam comparot : sed illius Ioco praemissum est cuique Epistolae breςe quoddam Ar mention huiusmodi, verbi calasar Prima, De colligenda et sistenda fuga temporis; et quod Paver non cui quantulumcumque Suycnest sat rat. Tum, D. u. De mutatione Iocorum et mutis plicium uolumintim lectione Oitanda , et quod honorabilis res est leta sic paupertas. Multa idem passini habet scholia, cum breviora, inter lineas intorspersa, tum longiora, marginibus et inseriori si indo paginaImm orae adscripta: quae scholia ab illis temporibus derivata sunt, quibus Senecae nostri opera , et inpinnis Epistolae, in scholis Christianorum praclogiot exponi studiosae iuventuti coeperant, quo spectans, puto, Pincianus unum es suis codicibus Exe in 'Scholasticum nominaverat, cuius lectiones ab illo
prolatae cum lectionibus eiusdem nostri cod. c. maxime conveniunt. Iam, ut nullus sere est codex manu Exaratus, etiam e Vetustiorum numero, quin multiplicibus . vitiis hallucinationibusque librariorum aCΡassim etiam interpolationibus sit deformatus; sic mirandum non est, recentissimum hunc nostrum et aliis
plurimis vitiosis portentosisque lectionibus, et Dequentibus praesertim interpolationibus ex scholiis in
contextum receptis, scatere. Verumtamen non solum
frequenter admodum cum vetustioribus codicibus inprobatis Iectionibus, quas restituere Senecae debuimus, recte hic idem codex consentit; scd haud paucis etiam in locis, ubi in vitio dubant vetustiores,
36쪽
servavit. Cum isto nostro cod. c. cognatione quadam Coniuncti sunt, licet multum passim et ab illo et inter se dissentientes, puriuor illi Priamini et unus Coloni Sis, quos sinus Gruterus , rara admodum illis praesertim temporibus diligentia, cum Erasmmno exemplo contulit; quorum quilibet omnes Senecae Epistolas continebat. Qui quidem sicuti singuli otaetate eb praestantia cedunt nostris codicibus a. Et b., siC ex eisdem nonnulli, ac praesertim Palatinus secundus, et post hunc Gloniensis, noStro m s. c. sunt PraeStantiores. At vero etiam, o contrario, ubi hi ipsi codices, quos modo laudavi, vitiosam habent scripturam, ibi nonnunquam in Palatino primo, te setis , aut quanto, servata eSi vera aut verae proxima
scriptura; quod in posteriore praesertim Epistolarum Parte subinde observasse mihi videor. Itaque in Codicibus istis, quos vel nos ipsi excussimus, vel e quibus excerptas a viris doctis lectiones in ma litis habemus, idem sere obtinet quod de duobus aliis G-dicibus, ex Britannia olim acceptis, alicubi
memoravit xTI Pis excusi libri, quos in constituenda nostri exempli lectiones ad manus habuimus, ac Partim Constanter, partim vero in dubiis saltem locis consului-
ε . EraX Is in praefatione, priori suae editioni operaim Senecae quam quidem deinde pro sua haberi noluit praemissa, pc,stquam iamn que ex illis Britamuris codicatis mendori em --atis ex Harilvis Disse dixerat: Abul
tomen profuis , inquit. ε'od Mn consenti. ωνα Gratis. Proinde , ενι--modum aliquoties sit, in Peritus et astentus itidem e muti mum lestium muti Ne, quorum nemo tamen verum dicat, rem mitigar, ita nos e d ring mmdis et eram muteiscimus Delionem. Causas vero, cur prae aliis veterum auctorum scriptis Sen eae
Potissimum opera, et in his praesertim Epistolae, prodigiose eo ipla in msstis libris ad nos pervensont . percommode idem Erasmius exposuit in Epistola Nuncupatoria, securariae Editioni praefixa, Pag. 2 seq.
37쪽
PRAEFATlo XXXV mus , hi sunt sero. Primum, oetus illa Milio 'ist larum Senecae, anni locique et typographi indicio carens, quam ea. f. quasi Anonymam dicerem insignivi. Et hanc quidem ad codicis manuscripti exemplar, qui nostro ms. c. simillimus suisset, expressam deprehendi; ita tamen, ut proba genuinaque scriptura subinde in ea servata sit, ubi vitiosam habetnOSter codex mstus. Porro constanter vobis Ob oculos fuit Princeps Romana editio carumdem Epistolarum , anno MCCCCLXXV Procusa, quae iam supra a nobis momorata est, non confundenda cum illa oditione
Romana, quae passim in Opsopoei et in Grutori adnotationibus nominatur. Vetus illa, quam equidem nunc dico, Romana editio ex manuscripto Codice expressa est satis probo, et multo meliore quam fuerat ille, cuius exemplum editio nostra A. erat secuta :estque illa aliarum omnium editionum landus, ac voluti sons, e quo caeterae omnes editiones profluxerunt,
sed ita ut ex aliorum sontium rivulis plurimum quidem sinceri mitisque liquoris in eamdem sit derivatum. quo et Iimpidior sineret, et molliretur illius aspernas.
multum vero etiam coeni ac turbidae materiae fuerit invectum. Cum Bomanis hac editione frequenter Tarmulsinam operum Senecae omnium editionem contidi, anno MCCCCLXXVIII impressam; et eam quidem in hisce laesis plerumque consentientem cum Romana Epistolarum editione deprehendi, nonnunquam Vero
etiam ab illa discedentem; quae discrepantia nescio an ex Neapolitana editione , quam videre nunquam mihi contigit, propagata si di Porro, ubicumque R4. Quam Romanam editisnem subinde nominarunt ops meus et Gruteri s. eam eti est, Romae anno vulgata. Nostra M. Rom. illis ineognita prorsus, certe nunquam visa suisse videtur. 2. De Nevolitaria illa inemm Senecae editione, quae quidem eodem anno
38쪽
XXXVII. SCIIWEICII IEvs Eni vetero Romana editione discedens Erasini exemplum animadverti, ibi eam editionem inorum Senecae Consului, quam Primam esse I enitanam dii persuasi;
cuius ad praescriptum, absque ulla quam quidem
observaverim mutatione expressa est altera I nota, quae vulgo prima haberi solet, qua usus esse Era Sintis videtur, quum adornaret suam. Et quidem haud exiguam partem earum Iectionum, quae apud Erasmum discrepantes a Romano Exemplo P peri intur .
ex ipsa illa priore Veneta editione propagatas esSq
deprehendi: quarum in numero Probae sunt multae, ex manuscripto aliquo codice haud dubio ductae, qui a Veneto editore esset adhibitus ; aline voro etiam Praeter rationem ab eodem receptae, nonnullae item sertasse ex errore typographi natae. Erasmianam vero editionem non modo Priorem illam adhibui anno MDxv impressum, quae u Venetae editionis exemplo rarius discesserat; sed ialteram Potissimum, uti par erui, constanter consului quae
N 'Lxxv impressa perilibetur, qtici Romana Ri' si latum editio prculii l. d 3- eliminio adseritior, monenti in I' gr. supra lauilalo, p. 7 illam mmana posteri retra, et Epistolas ituas illa exhil l. o I rimari. editione esse in petitas. At, praeter editionem Romanam , soriasse etiam codex aliquis manu exaratus in consilitim vocatus erat a Neapolitano edii re 4. Velusia illa editio. antii l ei pie et lup graptii indicio camis. solia autem
s lis numeris ne lala continens cae xxxv , liaud ditiae expressa est, ei
nitidem ante illam , quae paulo minuti ara etiaraetere eadem in ui Le anno MCCCCXCII me Bonust uim de C ,ris de Cremona ex tisa est, soliiMIueCoIII continetur. Quod autem prior illa, quam dixi, in Panxeri Annal. Ty-Pogr. T. IV, p. 480, ciris annum 498 exeusa perii illeatur, ill inde factit invidetur, qMod in eo lem is,lumine, ex ruius inspectione ducta illa ronieci tira est quemadmodum et in eci volumine . quod equidem prae manibus halino simul compactae fuissent Tως-liae S. uecae mam duo via commentiuiis, etc. impressae Venetiis amis MCCCCXCVIII imν Io. Tridimim de Cirrero alias cuinum. Iam quoniam alteram editionem Venetam eram priore illa constanter consentientem reiperi, in Notis nostris criticis utrarii lue pro una habui, et brevi hoe indiculo 3 m. vel ed. insignivi. Νieubi hero dissentientes reperero, ibi altera nobis M. Voι. erit, altera Ven. 2.
39쪽
anno MDX Ix prodiit, Per Desiderium Erasmum ut liti diis prvcscrt sile peterum Codicum, tiam ex
P υbatis autoribus, Postr o sagaci nonnunquam di- vatione, sic emendata, ut merito Prionem editionem, limo absente Peractain, nolit haberi Pro sua. Qua in editione, praeter ipsum Epistolarum contextum qualis ab Erasmo constitutus est, consulendae nobis et Perpendendae fuerunt breves quae partim singulis Epistolairam Libris quos xxii ah Erasmonti Hierari supra memoravi) subiectae sunt, partim in
sime omnino, in altera praesertim editione, cum de CuEteris Senecae scriptis, tum de Epistolis linius Philosophi meruit Eras nus; incredibilem numerum er- 'orii iii, quibus foedatae erant superiores editiones, prodigiosasque libipriorum hallucinationes, cum Exi'Pobatiorum codicum auctoritate, tum ex suo aut
aliorum doctorum virorum ingenio, felicissime corrigens. Sed idem plurima etiam ulcera, quibus eaedem laborabunt editiones intacta reliquit; ulla vero, quum Snnuro Conaretur, tacito incrustans, hoc ipso, quod i X vmplius adpetii erent, propemodum insanasilia reddidit; denique locis etiam bene multis, quae vel nulla indigebant medicina, vel quae alia ratione curanduerant, vitiosam lectionem , aut certe minus probabilem quam osse rebat quidem vetus aliquis codex, Sed is partinia emendate scriptus, et nostro persimilis re-cCntissimo Argentoratcnsi) , probatae praetulit scri-Ρturae, quae vel edita ante ipsum erat, vel quam alii
3. Quolies in nolis eriticis nil le ecl. Eram. nominatur, toties aetera potis- sit iram Erasmi editio fuerit intelligeiula. Sicubi tero conimodii ni mibis vide-hiliar ile dissensu utrius iue editicinis monere lectorem, ibi eas filace indiculis di,tingitemiis, Ercisu. ed. l. et Em m. ecl. a. 2. Eoi lasM ex vetere editione A. iiuae et ipsa nostrum uisium c. Pri inqua
40쪽
Ialia quum ab Ans. Mureto, elegantis aeris lite ingenii viro, multa quidem v manuscriptis eodicibus, quum aliis, tum his praesertim quorum lectiones Pinciunus in publicum emiserat, in Senecae Emendatu esse, plurima vero etiam ex ipsius aut ex Erasini uci Pinciani coniecturis, tacitu mutata et, in Coutextum recepta intellexissem,' quorum deinde
cogitatione attingu) uetiones eius generia, hauserat Erasmus Silet lauieti de ea editione in Praestatione, quum interini praedicare non praeteritiiserit, Tarvi sitiae editionis usum sibi luisse concessum. Caeteruari, quam- Emendationum aionnullarum contextui a sese adlatarum rationem iustibi iis diolis reddiderit, longe plurimam tamen illarum partem in eisdem Nolis silentio praeteriit; quo sit, ut quid ex veterum librorum auctoritate, quid ex ingenio et coniectura ab eo correctum sit, non nisi aegre discernas. . Gravem censuram eo nomine in Muriatim peractam videas a Limio in Praefat. ad suam Senecae editionem I sed gra iovem ellam , aule Lipsium , a Gι-m iii Ani MLeria uias tu Senecae operia, cuin multis aliis locis , tum p. 694, ubi, A Uer, inquit, extule Muratis, m a sere adiutus evitimo e u lorum codicum me, uerasque Lamen iactiones, paras Pt Oduxeram de Meterum tituorum Pervi Masrimas et Pincias , pro legitimis Senecise etiam rece me incorasextum: quod ut nemo sellae m*-erit, ita uecesse est omnes ei maliam heiamtis gratiam , quod et utriusque illius quem dixi hominis dia vitiones pari praeterea dignatus sit honore ; nec hoc tantiun, sed et sucis quoque hiariotationes nimis quam frequens r eodem cestoc eria dignitiatis grinia, Mecque Omma itido dissimia inur, Meo furu- , ut Nix semel atque uertim istitia mi facinoris Delo rem mo volt, --ει- Mleo sciti lincias qui uora να- common2 exempliaria. Quapi' pler parum apte dictum videri debet, quod nuperus Εditor Iapsiensis in notis ad Senecam subinde ait veluti ad haec verba: quiae uori ires faceres quae nolim t. xxvi S. 2. M--- - atiam lectionem tenere; ubi rectius dicturiis erui, Muincti ingenio et omiscetrariae deleri lectioriem inde is illius aetola υτ ιι-n. Nec vero commeritus erat Imregus, ut ea acrimonia perstringeretur. qua uinibi frequenter a Grutero perstrictus est. Vide modo, quam ingenua, quam x irilis, nec prosecto inverecunda sit illius oratio, ubi de Emendationibus suis loquitur. In Dolis ad Episti viri, postquam euietidalionem ἔetulit coris piis vulgo vel bis Quod ego tui indor inurim a dere a se adhibitam , quae mihi quidem non minus commoda, quam necessaria videtur, sic pergit: Sed ego trilia plerum e tutatus maerermitio. quid enim tectoris interi u sci/es quis mimus uia emori erit Z Relinquamus haec adolesceratilia, qui tiniam arat cram litteram corrigere, ρtuaru esse idem quod Olim υi1were oly mi a. Ego quae scribo , non gloriciliae meiae causia scribo, sed uti l linia alieniae. Sed ite omnia quidem, in quibus Mureti editio ab Erasmialia discedit, ab ipso Imito Priar urix invecta sunt: sunt passiin nonnulla, quae iam ante illum a Gilio Securulo Ctiri a aui a I ineruio Prauo temere obtrusa Senecae erant; cuius genu is sunt e. g. iv v ba, runc enim, quae tam contra