L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

21쪽

I. SCHWEIGHAEVSEM PRAEFATIO X lx lectiones ex quindecim codicibus Hispanicis a Pincimno excer tae; Lipsio vero et Gronovio cum eiusdem Pinciani Iectiones praesto erant, tum hae quae a Fri Modio e tribus msstis IIerbipolitanis, ab OPsγωο otribus Parisiensibus et uno Ambiano, a Grutero equatuor Palatinis et uno Coloniensi enotatae erant,

ut alias taceam a Fraric. Iurino ex vetere Codice de-Promptas , aut ex Dalecat ii schedis a Th. de Iuges ex Cerptas. Talibus praesidiis instructi tales viri operae prosecto pretium facere debuerunt; et, ma naquidem ex parte, haud dubie socerunt. Quo minus mirum videri debet, post Gronovium, per integminsaeculum et quod excurrit, interquievisse sere virorum doctorum operam Senecae praestitam: quo tem- Poris spatio nonnisi repetitum aliquoties reperias Grono vianum exemplum, adiecto subinde delectu eorum quae a superioribus editoribus ad hunc au-

ria , provinciam ah aliis derelictam occupans Frid.

neciae Philosophi o 'era denuo recognita et illustrata edere coepit Lipsitie MDCCxCVII , .sex voluminibus abrisOIvenda, o quibus ad hunc quidem diem nonnisi quatuor in lucem prodiere quorum secundo atque tertio, quae annis MDccc et mmccv prodierunt, 'istolae ad Lucilium continentur . Reliqua duo volumina adhuc desiderantur. Quae quum ita sint, quinniam ex me quaeri haud immerito posse videtur, quibus rationibus commotus, quave fretus fiducia, ego nunc maxime consi Itum ceperim earumdem 'LMOlarum Senecae, quibus in emendandis expolien-

4. Haee ambebant ir anno ΜDccclx; nune autem quintum v l. in literra prodiit, sextum adhue exspectatur, ut in praelatione nostra primo volumiui praemissa monuimus. L M.

22쪽

lisquo ii dein illi omnes, quos nominavi, doctissimi

viri elaborarunt, denuo odendarum ; Consentanei 1Insuerit, ut et occasionem, quae mihi ad suscipiendam hanc opei'am Oblata est, et Omnino consilii nostri rationem Paucis CXPOnam. Intoc reliqua Philosophi nostri opera multis nominibus eminere mihi semper visae erant sistolaes hactmonades, ad Lucilium scriptae: quarum lectione ab ineunte adolescentia non modo singulariter me delectatum , sed in multis etiam deinde atque variis, quibus usus sum. tomporum dillicultatibus saepes numero recreatum firmatum Iust meum animum esse Iiltro Prinsiicor. Quo magis optare subinde Subici at, ut sue clitentior in manibus iuventina sonumque liber iste vorsaretur: quod quidem olim fieri solitum osse, cum x magno numero Codicum manuscriptorum qui Supersunt, quibus Sonccae El, istolae continentur, tumox pluribus editioni luis Oai undem. Iuue de imo it Minto sacculo prodiero, intelligitur. Nam, ut incredibilem numerum omittam editionum omnia SenECae opera complectentium, quae intra duo proxima saccula, ex quo Primum typis excusa prodierunt, cortatim in lucem emissae sunt, Epistolae per se solae uno Eodem que anno mcDLXxv bis, primum Romae, dein Parisiis CXCusae sunt: ac iam ante id tempus niihi, et quidem in Germania, ut videtur, absque anni loci ve notatione prodierant. Denique, quoniam illis temporibus non Cuiusvis erat, universum Epistolarum opus suo sibinere Comparare, in Epitomen otium redactae sniatonodem Epistolae, atque ita iberum itorumque lupis descriptae. Itaque quum iam pridem essem miratus,

23쪽

,b illis inde temporibus ad nostram usque aetatem neminem esse inventum, qui Epistolarum Senecae in usum P ca sertim studiosae iuventutis seorsim eden

darum Consilium cepisset, haud vulgari adfectus sum gaudio, dium, cura Studioque viri clarissimi Frid Christ. Francosurdani ad Moenum gymnasii Rectoris et Prosessoris, superiore anno ollectum id esse illiod iam diu mihi in votis fuerat, ex ipsius Edbio eis littoris ad me datis intellexi. Ea editio quilin hac Potissimum monte a Vii O de omni humanitatis studio praeclare merito esset instituta, ut discillulis Propo-ctior bus, quibus nobilissimi Philoso 'hi lectionem noci vilitem, v c iniucundam foro sibi Persuaseriat Eduor, exi Plania Pariabilia in manus tradi possent; illud inprimis sibi agendum ille putaverut , iitri filum tran

cui a Pet: id que ipsum sidcliter praestitit, duobus νο- luminibus perelegantibus Francofurti ad Moenuin

Prograt ramale, superiore anno 1808 indieendis examinibus Cynina,ii Fraiicia surdensis ecti scriptia . p. 8. Alia editici Lipsine exeasa est 9 tur δι ιι .latim ει αλιιάιι aura Miltilianumsimo infragentestino nomis iamo tirtio: Mius notitiarii fimio, viro claris imo, in Aea letta. Heideib. Professi ri liciti in rario, debeo. Illirsus alia ibidem prodiit anno cuius Fia eius in Bibl. Lal. meminit. Denitnie rursus alia, enianγ ex Seboepitiniana Bibliotheea ad m. nias halino, in eadem tirlin Lθκαθ impressa est mr Leoti m Thianner sasmo Ilii mim mmo visinge uesimo oetu . Forma superiorum editionum quadrata cest; maior autem fornii imitis, quatri prasti emo commemoravi. Omnes aulom istae editiones titulum pra feriani liuiusiilodi: Geii mei S 1ιece Graia rasis, marinia Liatinorum miιgistri et trutiti ris Amresse inle brevius duae editiones velit,lissiniae: Amtii Seueee moralissimi9 ad Linciuium 'Aeolia umtiber de ini endi rαι ,ne, Praee reus elino superiores adiicieiami, et iras ide9yriciosior. In cininibit lii dem istis editionibus nonnisi octoginta novom pHorm sive, ex nostra numerandi ratione, iam Pridem vulgo recepia, uoonisi Dctoginta ocli, Epistolarum Epiloniae eontinentur. l. Ipsius Editoris erbis utor, quibus ille iii Programmate paulo ante rue Di rata de liae oditione di,seruit. a. Eallule in ii m a RMIDisia adnrnatam paulo ante dixi.

24쪽

XXI . SCHWΕIGII AEVS Eni apud Vam tram ct F nem Moc vIII in lucem emissis. Iam vero Prione Molumine feno aBSoluto qωιm Periissent ab Editore biblioPolae, ut Commentario etiam scribendo animum adiicerri; voluntati eorum Obsecuturus, praeter alia quae sibi eum in finem procuranda intellexerat, circumsPicienda etiam n a subsidia ρο- tarit, quibus in rem lectione ex critiose artis logibus indaganda et constituenda ute Utur. Eo consilio, quum

ex Fabricii Biblioteca Latina compertum Vir doctus

haberet, servari in bibliotheca Academiae Argentoratensis codicem Epistolarram Senecae longe Meter Vimum, per litteras me, cui Bibliothecae huius curam demandatam nosset, adiit, sive ut ad se transmitterem illum codicem rogans, sin id minus fieri posset, ut eum

cum impresso exemplo conserendum excerptasque loetiones secum mmmunicandas curarem. Equidem

honestissimo desiderio, quoad possem, lubens gratiscaturus , negotium excutieredi codicis ultro suscepi, adhibitis etiam insuper aliis duobus Codicibus, quos

Possidet eadem Bibliotheca minime contemnendos; moxque specimen Lectionum ex qliatiror Prioribus Epistolis excerptarum ud doctissimum virum misi, adiuncta brevi epicrisi, qua, quid ex Codicum nostrOxum editionumque principum praescripto nullaiadum in vulgatis harum Epistolarum exemplis mihi videretur, ingenue exposui. Matthiae, ex istis speciminibus haud aegres intelligens, quam multa in universo Epistolarum libro superessent etiamnunc eXPurganda et expolienda, partimque restituendii auctori, temere

ei olim ablata , partim eiicienda, inauspicato quippe ab interpolatoribus adiecta; dolebat mecum bis deinceps nuperrime editas esse Senecae Epistolas prius, quam uberioribus ad easdem emendandas praesidiis, uuae Parata apud non neminem et in promptu esse

25쪽

rii consilium, editioni suae adiungendi: eo direxit vir

doctus, ut ex his, quae ad corrigendum contextum spectarent, nonniSi ea quae maioris cuiusdam momenti essent delibaret, praecipuam curam in inte pretationem locorum dissiciliorum converteret, me vero compellare hortarique ultro coepit, ut in critica parte pergerem elaborare, ac sive Notas meas ad

totum opus Spectantes Secum Communicarem, simul

cum ipsius Adnotatis olim in lucem emittendas, sive ipsum contextum meo iudicio emendatum criticisqueant uvadversionibus illustratum, quoquo modo serret occasio, in publicum prodire iuberem. Accepi conditionem, et Philosopho nostro navavi operam quam potui diligentissimam: quumque suas Adnotationes Iton ante editurum Se professus sit Matthiae, quam in publicum prodierit adparatus ille variantium Lectionum , quem Ruli Lopsius in sextum olim Senecae sui volumen se coniecturum significavit; in interim

4. A dparatum dico illum cura ac studio Mn. Aug. Feraleri, sumptibus Ko nil hil liopolae Wralistaviensis instructum; eiuo continetur Praeciam Lecti num Dariarilium copia e codd. msuis , qui I ii vii in bihlio Mea Mimus , Vin Mnae, Ar nrorati , Beruae, Alt si, Erfordiae, minuetiadii, Erlangae et c. Verb)ti asseri antur. Comparatae luerant illae copiae lioe con- ilio , ut era um ope adornaretur nova operiam Senecae editio Omnibus numeris absolutirima, quae anno XCV superioris saeculi magno quidem hiatu promissa erat, tertio post anno in publicum emittenda vid. Inti uigenia teder AIM. Lie. Zitiing, 3. 96. No. 24. sed nunquam in publieum prodiit. Easdem nuper copias omnes, librariae Ueldmanniae aere redemptas, post editas iam a Rulikopsio et a Mali hiae Epistolas Seneeae, in Ruli optii manus pervenisse, ipse docet in- eadem Praelat. P. 7 sq. spemque sibi laetam signis-Cat, runx accessuras etiam Vaticariorum nonnullorum ac FI Ouino un eodι--m collationes. Quod ad Leetionum varietatem spectat ex Argentoralensibus codiethus cum Frauero communicatas, obseuro quodam indicio nuperrime intellexi, suisse illam ab erudito olim collega meo et in Bibliothecarum pu

blicarum eura praeeessore obolirio procuratam. 2. Iii Programmate supra memorat , P. 4. .

I. In Praesai. ad libros de Benefieiis c ea qua nonnulla tantum excerpsit G. Editae Parisiensis via. IV, pag. 9.

26쪽

roganti a ine Extero nostro, ut, si quid in Senecam cuius novam ille editionem ex typographia Societatis Bipontinae prodituram nunc maxime moliebatur paratum haberem , illud secum communicarem, haud gravatus sum Moriades istas Philosophi huius Epistolas trudere, mea qualicumque Cura studioque ex veterum librorum praescripto et criticae artis legibus, quoad

potui, emendatas.

Stiperest, ut lectionum earum , quas in locis controversis praeserendus aliis iudicavi, aliarumque emen lationum, quas ex Coniectura nostra, Perraro qui-dom admodum, desperatis quibusdam locis adserendas putavi, rationem reddam. Quo spectant Notae criticae, quas in operis titulo sum pollicitus: in quibus quidem haud incommode factum videbitur, si leviores etiam quasdam codicum nostrorum discre- Pantias, quin et portentosas nonnullas librariorum hallucinationes subinde adnotavero, e quibus de genio et more cuiusque codicis servi iudicium quoddam possit. Sed priusquam ad istas Notas dimittam. Lectorem , intelligo esse mihi cum de ipsis Codicibus nostris Ar genetorate sibus, tum de adiis Armesidiis, luibus ad procurandam hanc editionem USus sum, Paulo enucleatius dicendum: quem quidem Iocum quum

brevissima potero disputiitione, Expediam. iustissimus ille et probatissimus ex nostris Co-Hicibus , cluem harum notarum aliqua, ms. a. At g. i. aut etiam nude a. insignire consuevi, in sitissis membranis luculenter et magnifice scriptus est, soliis ConstanS IS 2, per septemdecim quaterniones sormae quadnatae distributis. Ex calami ductibus et ex

iniverso genio scripturae in qua, rit hoc utar, diphthongi tae ct oe recto a simplici vocali e distin-

27쪽

pendium , nisi sigura dc pro et in mediis plerumque

vocibus P sita, et diphthongus raro admodum percaudum literae e adnexam indicata haud dubio colligas, circa nonum post C. N. saeculum Conscriptitatosso hunc codicem, ' et quidem ex Perantiquo codice suisse descriptum, in quo verba paene omnia prisco more inter so connexu nulloque interstitio distincta fuissent, inde intelligitur, quod in eodem nostro CO-dice etiamnunc multis in locis non discreta inter se verba sunt, Sed penitus connexa. Quod vero etiam atque etiam dolendum est, nonnisi tertiam sere 13aPtein t stolarum Senecae continent hae membranae. Nam quum universum opus per tria volumina olim

esset distributum, quorum priinum ut suspicoH Es

LII: ulterum ΕΡ. Lni, usque LX xx VIII, tertium reliquas ab Epist. LXXXIX-CXxIu, Complectcbatur, in nostro

hoc codice seco nonnisi postrema pars, ac ne liaeC quidem integra, continetur. Ρeviit enim ac nescio an iam Olim in eo exemplari, de quo descriptus est codex noster, desideratus suevit primus quaternio ,

qui Ep. Lxxxix ct priorem partem ΕΡ. XC erat Complexus: cuius in locum, ne desectum sese Primo intuitu proderet Codex noster, substitutus est primus

quatei nio voluminis primi eadem ut videtur multu, simillimis certo calustii ductibus, quibus sequentia, descriptus; quo continentur Pauli Apostoli et Senecae, quae Olim sevcbautur, opi Stolac, cum duabus prio-

. Cuin tuaiuscillarum litterarum , tum minuscularum, sere sit Illis est si ,ritia ei, εluae iii antullio Codice Canimum conspiciuir, ciui iussu Raclitonis, Algentorale ies anno Christi 787 descriptus est: cuius codicis nolitiam cuni ortae lili atri cotiitulinicavit collega noster CL . Gini. Ein h. in Aor eis Eal, iis ιIO MM. de la Hilotiaeque ιιιationiae, tum . Vis, pag. 173

28쪽

ribus I p. ad Lucilium, et parte tertiae Ep. in haec

verba desinente, alterum tutius. Sic uir que, etc. quae verba ad sincin leguntur. Tum vero SecunduS quaternio ab his abruptis verbis incipit, renda artibus fecimus. Susscit ud id natura, etc. quae sunt EX Ep. xc. Dehinc autem continuo tenore reliquae omnes Epistolae, quae et in aliis codicibus ad aetatem no-Strum Pervenerunt, sequuntur. Caeterum de huius

Codicis praestantia nil opus est, ut plura hic verba sa-ciam: qui quantum nobis ad emendanda vulgata Epi

stolarum harum exemplaria contulerit, ex criticis NO- his nostris Aunde intelligetur. Illud ut moneam non mei itub hoc loco ulienum. superesse in eodem codice clara vestigia vetoris distributionis Epistolarum Sene

cae in complures libros, quae distributio quum iam . Gellii aetate suisset in usu, in plerisque deinde

codicibus neglecta est, in aliis 'dero ita mutata, ut Cum ea, qua Gellius usus erat, minime Conveniret. Nam quum in aliis codicibus numerentur Guinque, in aliis vero uiginti duo ; in nulla curiam

Epistolarum, quae in istis codicibus ud. Librum XXII

resei untur. Peporiuntur hodie verba Pa, quae ex li-

b o istolarum Senecae ad Lucilium scriPtarum ab A. Gellio Noct. Ait. xII, 2, prolatu legimus.

4. In eo emtice, cuius ad exemptuni expr a vellista editio Romana. 'imme numerabantur Libri: in ed. Ven. Erasnii, non nisi inoiui o. Tolam deinde rationeat per L hrcis distinguendi has Epistolas prorsus misἰt Nirreliis, nullum eius vestigitim in vel ustis codicibias superesse ratus. lΕl ignor itit eam sane codices longe plerique tiam nostris Arg. b. Et Arg. c. et led. A. Sed in his eisdem. ipiemadmoduin et iii editioniblis omnibus. singulae Epistolae suis num ris disti tiguuntur. Ac disteri quidem paululum numerandi ra ici ea , elua codices mssii vel aestaeque editiones utuntur , ab his quae inde , a Mitreio ubique uulgo est recepta: cuius distererillae haec eausa est, liuod ira im,stix Ddd. una siti linte Epistola 1 erpercim iii duas erat tribilla, et in non- titillis elisiti i: dd series Epistolarum liomiihil mutata iii elusiissinio aure iii Ino,uo uas. a. utalli Epistolae uola uumet alis a priuia Inauu adiecta usi. ,

29쪽

PRAEFATIO XXV il Ac ne in nostro quidem codice verba illa leguntur: at nimirum in hoc nonuisi uiginti numerantur Libri, quibus omnes illac cxxiv Epistolae, quae ad nos per- verba ab A. Gellio prolata non debuisse in aliqua earum Epistolarum, quae hodie supersunt, quaeri; exstitisse autem Gellii aetate praeter illas, et post illas Exxiv , qtiae ad nos pervenerunt, plures adhuc alias, quae aetatem non tulerunt. Ad vetustissimas istas membranas Arg. a. et aetate et reliqua praestantia proxime accedere illae videntur, quas liue designatione, An l. vel ius. Ain 'L insignivi. NemPo An lonianum codicem quia iti Amploniano collegio Ersordiae asservatur nominavea at Clar. Matthiae; qui quum totum cum exemplari Bipontino contulisset, eiusque varias Lectiones cum Ruli Lopsio communis asset, mihi quoque, speciminis loco, Le-

. Ili hoe codice iriter Epistolae exitum, quae x II vulgo numeratur, et Iulee EpistoIae xinax itiitiuui, et utilem mitigraphi manu qui metara scripsit, haec litterposita leguntur:

Tum ante Epistolam xcva, ita liabet:

Similiter Libri XVII , initium notatur ad Ep. ct . Libri XVIII, ad Ep. civ. Liari XIX, ad Ep. m. G1ri XX, ad Ep. cxviii. I lenique in sine Epistolaec iv , ira qua desinit codex, post ullima vcrba, i fiditasMmos esse felices vALE, haec subiiciuntur: L. AN AEa seu AE AD Luctura sic uno h. l. vitiose seriptum, Pro Luciisv v

litur postrema Epistola , quae hodie superest, claudebat Lortim aureiamtun rquare riit mirum est non legi tu his Epistolis, quae ad uos pervenerunt, ea erba quae ex Libro XXII , citaverat Gellius. Similiter vero Fabricius ita Biblioth. Lalitia, ubi de Senecae seriptis agitur, adliolavit assemari in Maedι-- ω MMOt wea ιν aliua,tota mutini Co eni, in quo Philos' u lis s risi Me in tibros XX sint duti M. ue.

30쪽

XXV ill . , CmvElGII FVS Elcictiones ex quatuor Prionibus Distolis excerytas ultro in i,ertivit. Plura n I iro humunissimo rogare pudor me vetuit, cyram vis talia essent Specimina, ut ilicredibile Deli suo Pu in omnium desiderium debuerint adferre, Pitim Praesertim Lit ρriores sistolae illo codice Contineantur, quarum longe plurima pars in vetustissimo vostro desideratur. Sequitur Codex uoSte1' Arg. h. membranaceus et ipse, soliis constans ventum quadraginta sex, sormae quadratae paulo minoriS. Luculenta scriptura, ad Gothicam quid rin quae vocatur, leviter inclinaris, succulum .prosit undecimum, vel duodecimum. PDO-bus codex, qdi et ipse plurimum nobis ad emendandam vulgatam ante uos SCripturam contulit, Epistolas olim videtur Lxxxvui comprehendisse : sed , qtiato

nionibus aliquot iam pridem deperditis, desinit hodio

in verbis illis, In coulnarium autem huic affectum summa infelicitas urget, quae leguntur in Ep. Lxxxi, Sueto. Sed ne in medio quidem usquequaque integcrCst; nam, quum quaterniones viginti olim complexus

CSSUt, Suo quemque numero Signatum, desunt ex eis

hodie duo, undecimus et duodecimui, solinquo adeo sedecim interciderunt, quibus continebatur quidquid in codicibus integris et in impressis exemplis in te

verba illa, non fucit nobilem Epist. x Liv , S. 4 ,

ista, slatim illis ci loqui et laudiare licuisse Ep. Lii,

S. ιC , interiectum legitur. Mox vero rursus nova lucuna Ost, non quidem inde nata quod de codem nostro codice uti piid, quod olim in illo fuisset comproticus vfli, intercidisset; sed, ut mihi videtur, quod iam

De illo Codiae Am mlo Mario plura legas in Ruli, psi Praes. ad Senec