L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

651쪽

Graecia, et in nomen Homeri ab omnibus civi latibus adoptatus, aiebat, et Homerum, utraque materia Consummata, et Odyssea, et Iliade, principium adiecisso operi suo, quo bellum Troianum complexus est: issa huius rei argumentum asserebat, re quod duas litteras in primo versu posuisset ex industria , librorum suo

rum numerum Continentes. . Talia sciat oportet,

qui multa vult scire. Non vis cogitare, quantum temporis tibi auferat mala valetudo, quantum occupatio publica, quantum occupatio privata, quantum occupatio quotidiana, quantum somnus 2 Metire aetatem tuami tam multa 16 non Capit. De LMratibus studiis loquor; Philosophi quantum habent supervacui 2 quantum uti usu recedentis 3 Ipsi quoquo ad syllabarum distinctiones, et coniunctionum ac praepositionum proprietates descenderunt, et invidere grammaticis, invidere geometris. Quidquid in illorum artibus supervacuum erat, transtulere in suam. Sic effectum est, ut diligentius ar scirent loqui, quam vivere. Audi, quantum malisaciat nimia subtilitas, et quam infesta veritati sit. Protagoras ait, re de omni re in utramque partem disputari posse ex aequo, et de hac ipsa, an omnis res in utramque partem disputabilis sit. M Nausiphanes ,

IIuiras rei argumentum afferebat , quod duas litteras. Se. M et Η tu prima ilicidis vora NHNIN. quae signant 48. Lipsitιs , qui si titiles nugas avet ex luutaris. Quaest. conviv. IX, 3. Ruta.

Non Dis cogitare. Sic optime unus Geui. quum autea tu edd. esset, nesi in Silare, a P. Murelum, nunc cogitar Piueianus ex veteri lectioue scribat littera initiore, ut eohaereat Eulrerio. ribu : non Sitare. Rubh. Ista is geometrip. E. e. Plato .

Aristoteles, Stoiei. Rufi .

Prola ras... sit. Haec et sequen

652쪽

nit, uex his, quae videntur osse, nihil magis osso, quam non esse. . Parmenides ait, et ex his, quae vi

dentur, nihil esse ab uno diversum. M Zenon Eleales omnia negotia de negotio deiecit: ait, Nihil esse. Civcacadem sero Pyrrhonii versantur, et Megarici, et Erp- trici, et Academici, qui novam induxerunt scientiam, nihil scire. Haec omnia in illum supervacuum studio- 38rum liberalium gregem coniice. Illi mihi non pyosuturam scientiam tradunt; hi spem omitis scientiae eripiunt: satius est supervacua scire, quam nihil. Illi non praeserunt lumen, per quod acies dirigatur ad verum; hi oculos milii os diunt. Si Protagorae credo,

Nihil erae ab uno Gersiam. Ex Erasini ora hoc adscivi; quamquam

vereor, ne ex iugeuio viri, non e vet. d. duetvm ait: Militet ex scripti xa ed. R. nihil esse ab tinmerso, collata eum eo quod tuis. q. 38 legitur, si Parmenidi eredo, nihil est praetertinum, colligi ista seriptura ab uno disersum poterat. Si teneas scripturam in cogi exin Gasini positam, nihil esse in unoerso, cui suffragau-tur Par. a. b. d. cum Pinclaui Gruteriqtie libris , nihil iiitererit inter Parmenidis et Zenonis placitum. Pin-

Cianus ex eoui t. malebat, nilial esse nisi unum et Muretus item ex conieci. et post eum alii ediderunt nihil esse in uni ratim; quo quidem nihil promovehatur. Desectis manifeste laboratina. e. nil aliud nisi haec habens, ex his quae indentiar uniMerso ;Ι . A. ex his quae Midentur nihil esse uniserso. Schw. - Ruhh. amplexus est G novit eouiecturam, nisi unirersum.

Nox euim, sit, g. 38 habes: si Pammenidi. nihiι est praeter unum. Se serat antem τὸ πῶυ ἔ. εἶναι, quod Propemodum ipse doce: Senem Ep. xc , 4o; omne hoc quod vides, quo

disina atque manu conclusa sunt, unum est. CL Pliit. nilv. Colui. vol. lI, Pag. ii 4. D. Frcs. et Frugmenta Parmenidis eoil. et illustr. a Fulleboru

tea in uniMersum . ad Mitrettim til. 2m tinioerso aP. Er. et in codd. Grut. Id a Pyrrhonii, Megariet. De semitas hie sermonem esse cuique Patet, qui etsi sectam nullam proprie constitvere possent, reiecta quippe Duini

auctoritate conditoris systematis cuiuscumque, scholas tamen quasdam formarunt a uostro nominulas. Convenisse autem constat in hisce sereretsi notiones e sensu nostro sitit eomprobandae, nulla tamen causa satis sussciens est qua perdueamur ad carum obiectivam, quam v aut . veritatem agnoscendiim. CL Clitist.

Weissu commentatio de Seeptieistini causis atque uatura. LiPstae. 18o . R. Nihil scire. Pereominode nihil sciri scribitur tu nostro Arg. e. Cons. Cic. Λcad. lib. I, cap. Ia, et de orat. I, Si. Schw. Si Protagorae credo. H. subito de

653쪽

6OO L. ANNAEI SE EC. EPIST. LXXXVIlInihil in rerum natura est, nisi dubium; si Nausiphani, hoc unum certum est, nihil esse certi; si Parmenidi, nihil est praeter unum; si Zenoni, ne unum quidem. 39 Quid ergo nos sumus' quid ista, quae nos circumstant, alunt, sustinent 7 Tota rerum natura umbra est, aut inanis, aut sallax. Non facito dixerim, utrum magis irascar illis, qui nos nihil scire voluerunt; an illis , qui ne hoc quidem nobis reliquerunt, nihil scire. Vale.

rim nostro eollati. Eodemque sere rem unus idem ipse erat, quia nobis loco desinebant qua inr Gaialia e uota Pae. b. insignitus est. Sin . dices assi Oreus o olim collati, qu

654쪽

RERUM QUAE IN HOC TERTIO SENECAE VOLvΜΙΝΕ CONTINENTvR. Typographi Taurinensis Monitum Pag. v Frid. Ern. Billahopsta ad L. Anuaei Senecae Epistolas Morallas Practatio I Ioannis Schwcigliae ori ad Epistolas Morales Praelatio. . LVIII

EPIG. I. Da temporis usu . 1 - II. De itineribus et de lectione . . I- Ι1I. De eligendis amicis . II

- V. De philosophiae ostentatione et de vera philo

sophia ... as

- vll. Fugienda est turba 38- VIII. Cui rei sapiens operam impendere debeat . . 45- IX. De sapientis amicitia ......... Sa- X. De solitudinis utilit cito 63- XI. Quid valeat sapientia ad emendanda vitia . . 66- XII. De senectutis comminiis, et morte illim appetita. 7o- XII. Quae dei, t esse sapientis sortitudo. De futurono solliciteris G- XIV. Quomodo corpori eonsulendum 84- XV. De corporis exereitationiblis O- XVI. De utilitate philosophiao 1O - XVII. Sino mora amplexandam esse philosophiam: paupertatem ess boniim Io - XVIII. De oblectationiblis sapientis 1 9- XIX. Quae sint quietis eommoda II si

- XXI. Do vera philosophi s loria . 1a7

655쪽

- XXIII. Ia pliilosophia veras esse voluptates . . . I o- XXIV. De futuri metu: de morte . I

- XXV. De solitudinis periculis, de paupertatis commodis i5- XXVI. Senectutis laudos . . . χ- XXVII. Nullam nisi in virtute veram voluptatem . 264XXV II. Inutiles esse ad sanandum mentem Peregrinationes . as- XXIX. De inopportunis monitis 1 a XXX. Exspectandam esse aequo animo mortem. exemplo Bassi allato .... 178- XXXI. De contemnenda vulgi existimatione . . . I 84- XXXII. Hortatur ad philosophiam rRo- XXXnt. De sententiis philosophicis i 3- XXXIV. Gratulatio et hortatio ad pergendum . . I' - XXXV. Non nisi inter bonos amicitia IOI- XXXVI. Quam sit commoda quies: de votis vulgia

de contem Denda morte IOA- XXXVII. De sortitudine quam suppeditat phil

sophia ao re XXXVIII. Laudat breves sermones a II- XXXIX. De incommodis bonae sortuna . . . I A- x L. Quae decent philosophum eloquentia .... RIS XLI. Deum in viro bono Sedere . . . . a a . 223- XLII. Rarissimos esse viros bonos aa

XLIII. Sapienti semper vivendum quasi palam esset a3 XLIV. Veram in philosophia nobilitatem . . . . a33XI V. Do vana dialecticorum subtilitata . . . . I35

XLVI. De libro Lucilii, philosophico ut videtur,

iudicat, laudatque eum a XLVII. Clementer habendos eMe S P Os . . . XLVIII. Do sutilitate sophisticarum disputationum a5a XLIX. De brevitate vitae: ideo nugis alislinendum ab L. Plerosque sua vitia non videre: quae si videamus, nunquam desperanda sanatio est disic LI. Eligcudum esse sapicnti aptum quo vivat locum a68- LII. omnes sapientiam assectautes indigere adiutorio ebonum ducem eligendum a S- LIII. Plerosque vitiorum suorum ignaros esse, quae philosophia et ostendit ct sanat a8a

656쪽

Εpiset. LIV. Se suspirio asseclum esse, iamque morti esse propinquiorem eique omnino paratum . . Pag. am m. De Vatiae villa : de bono maloquu Otio . . . IRI

LVI. Vbique sapientem tranquillum esse et studiis vacare; Contra, malum ubique esse inquietum .

LVII. Primos animi motus vel sapientis in potestate

LVIII. Explicat quomodo omnia quae sunt Plato diviserit . . 3on

LIX. Voluptatis Et gaudii discrimen. - De humana stultitia

LX. Contemnenda esse quae Vulgus cuDit . . . .

LXI. Se paratum esse morti a

LXII. De temporis usu

lII. Non immodice dessendos esse amicos . . .

LXIV. U. Sextii et veterum sapientium laudatio .

LXV. opiniones Platonis, Aristotelis et stoicorum de causa. His cogitationibus animuin attolli ad sublimia ει

LXVI. Bona aequatia esse: irtutes aequales esse .

LXVII. Quidquid honum est, optabile esse . . .

LXVIII. Otium commendat. et uualo esse debeat. docet

LXX. De morte ultro appetenda

LXXI. Vnum bonum, honestum: omnia bona paria

esse . .

LXXlII. Immerito philosophos seditiosae mentis argui

LXXIV. Nihil bonum esse, nisi honestum . .

LXXU. Philosophiam noti verba captarct, animos

curare .

LXXVI. Se quanquani senem nil hue discere. - It rum nil honum , nisi honestum , Probat . . .

LXXVII. De classe Alexandrina in Do movis Masecellini . .

- LXXVIII. Non timendos esse morbos

LXXIX. De Charvbdi, Scylla et Aetna. - Sapientes

L XX. Ouam commoda sit pauperias

657쪽

Iis. LXXXI. An vati esse debeamus in illum qui, postquam Lenescium contulerat, nocuit r . . Pag. 4 I- LXXXII. Contra niollitieiti; deinde contra dialecti-

- LXXX III. Deum iuspisere liominum animos. - Revertitur ad stoicorum argutias, praesertim do ebrietato Sar- LXXXIV. Alternis legendum et scribendum ἔ quis citis e lecti De sit collicendus 53a- LXXXV. dic moderatos quidem assectus in sapiente olom id q 538- LXX Vl. Do villa Asrienni ciusque Iralineo: ile oleis

- LXXXVII. De fi ligalitate et luxu : an divitiae bo- amri hint . . 563- LXXX III. Artes lit,erales in bonis Doci csse, rituit ad virtutem conferre SI TERTII VOLUMINIS FIXIS.

Facullate oblenta.