장음표시 사용
581쪽
Dituit , odi originali eulpa sint cρinet iacti .Ft certe id constat primo in infidelibus quibus non proponuntur mysteria credenda et quomodo enim credere in eum possent de uo nihil audierunt in do autem au-ient sine praedicante ρ Accedit quod iuxta
ti infideles negatitie , id est tales in quibus infidelitas non sit peccatum: At nisi Deus illis deneget auxilia sufficientia ad credendum , infideles negative non erunt, sed culpabiliter mysteria si saernaturalia ignorabunt , quia poterunt credere , & ad id tenebuntur, & consequenter in non credendo peccabunt: Ergo illis negat Deus. auxilia ad credendum siti
Nec valet si dicas , quod licet infidelibus
nesatiue non dentur auxilia proxima stissicientia ad credendum , & ideo in non credendo non peccent, dantur tamen illis auxilia remota , quibus si bene utantur . infallibiliter Deus alia ulteriora ad credendum necessaria donabit. Non valet inquam e Tum quia habenti aux ilium s issiciens remotum ad aliquem aetiim , etsi careat proximo , impiatatur ad eulpam omissio ; quia habet in sua libera po- restate proximum , de per consequens etiam ipsum actum: Ergo si hominibus ad quorum aures Euangelii praedicatio non peruenit,dentur auxilia sitficientia remota ad credendum ,
582쪽
De prouidentia O praedestinat. etsi negentur proxima, imputabitur eis adci.lpam non credcre, subindeque infideles ne patiue non erunt,sed priuatiue & contrarie . Tum etiam , quia cum primus actus in ordine supernaturalis sit actus fidei, primum auxis Iium sussiciens ordinis supernaturalis, est aut xilium sussiciens ad credendηm, & cons ε'tienter carentes hoc auxiliu , carent omni auxilio supernaturali , ac pr.nde etiam latis cienti remoto ad salutem. Nec istum infidelibus, sed etiam fidelibus interdum denegantur auxilia sussicientia , ita
Pinnam praecedentium peccato m , ut de ' pluribus peccatoribus excorcatis existimant Caietantis , & Bellarminus , & insinuant Auntistinus& Isidorus: Ille enim tib de lib.
arbit. cap. 18. sic habet: Illa peceati poena i . fissima est, qui γε te facere eism poster, noluis, amittat post eciani ,elit. Iste vero lib.
de silmmo bono capit. Is . NPnnulli inquit
ita def. iciuntur 4 Peο , ut deplorare mala fumnon pos/ur, esiam si velius. Ratio etiam quan insinuat Bellai minus, id suadet: Gratia enim
sifficiens consistit vel in qitibiisdam sanctis cogitationibus intellectus & pijs affection
bus voluntatis, ut docent Recentiores ; Vel potius , ut Thom istae asserunt in motione, 'iadam, scri qualitate viali & supernaturali, δε aetus illos potentias animae applicante :manis stum est autem, & ipsa experientia constat , quod militi peccatores exco cati&obdurati, quando peccant, non semper se tituit nec habent bonas illas cogitatwone, in mente , & illos pios affectiis in corde ; nec Vl-
. lis conscientiae motabus ac stimulis semper
583쪽
sic Tractatus excitantur : imb potius in peccato sibi coe placent , &delectantiir in rebus pessimis , ac vulneribus suis, quae intensissime dilip unt, saepissime oloriantur: Ergo tunc gratia su
ciei iti carent. Dicere autem clim aliquibus Recentior,bus, dari interdum in homine cogitationes de quibus non cogitatur , & pii affectus, qui non sentiuntur , inane commentum est , quod solide refutat Bellar miniis lib. de gratia Selib. 2. arbit cap. 6. his verbis : Dieuns aliqui1 .um quidem perpetu. pulsare ad Ofium cordis , or peccatores voeare, sid eos aliis rebus in-rentos non percipere vocationem Dei. Sed hovesponsio eum ipse experimento apetrissime pu gnat , nam cum vocario , p UVs , tractμα , Oexcitatio i ta Dei, sit actio ninra , quam ii nouιibera, nempe boua cogitatio , bonumque desiderium , repente ae diuinitus immufum :
Od. potest fieri , 'γt non sentia iur in nobis si Dia non forum in nobis , sed etiam ἁ nobis. Ex hoc intelliges quod quando Concilium Senonense in decreto fidei dicit,Dei gratiam ita esse m promptu , ut ne momentum quidem Praetereat, in quo Deus non stet ad ostium &ptiiset, hoc debet intelligi moraliter,non mathematice, id est non de omni instanti abs tute & uniuersaliter non enim sinoulis insta tibus Dcus pias cogitationes immittit, ut ex perien ta liquet) sed de quolibet momento, In quo ur et grauis aliqua tentatio , vel instat alicuius praecepti stipernaturalis obligatio, tunc enim non denegatur iustis auxilium sus- ficiens, sine quo tale praeceptum impleri non
584쪽
r/ργο uidentia se praedestinat. . sorsertionis , qtire constat tum ex Tridentino sesnε. capit. II. damnante eos , qui dicunt, Dot praecepta homini issificato ad obseruandum esse impossibilia : Tum etiam ex Constitutione Innocentio X. haei e seos damnantis eos qui dicunt: Aliqua Dei praecepta iustis diolentibus O eο-
nantibus esse impossibilia , . deesse illis groriam qua impossibilia fiant . Vnde qliando Chrysostomus, Augustiniis,&alij SS. Patres, asserimi gratiam de suisse Petro , cum Chri- stum negauit, hoc non debet intelligi uniuersaliter de defectu omnis gratiar tam sufficientis quam efficacis, sed de Natione gratiae es ficacis , quae cum sit nobilissima & persecti si dia species gratiae, simpliciter & anatomastiaee gratia appellatur . Hanc enim docent SS. Patres, Deum nonnunquam iustis subtrahere, ut eorum superbiam & praesumptionem nimniat , vel impediat. Unde egregie Bernardus serm. s . in Cantica: Argumentum superbiae, priuatio fg rclti . . -
iicies primo : Deus habet voluntaten
antecedentem saluandi omnes homines, ut tract. praecedenti cap. a. ostensim est: At ex vi huius voluntatis dantur auxilia ad salilatem sufficientia : Ergo talia auxilia omnibus dantur. Vnde S. Thomas 3. contra Gent.ca P.
Is V. Deus quantum es in se , pararus es omnibus dare gratiam , vult enim omnes homines
585쪽
Iedi. Gratia nulli deest, sed om ἰbui, quam-νum in se est , se communicat. Confirmatur : Christus est caput omniiun hominum, etiam infidelium, ut docet D.Thomas P. qu. s. art. r. Sed de ratione capitis
est in sua membra influere : Ergo Christus influit in omnes homines, etiam infideles, alibqua auxilia ad salutem sufficientia. Ad obiectionem respondeo- Deum per Vo
Iuntatem antecedentem saluandi omnes h mines, dare omnibus auxilia ad salutem sitissicientia , si ly dare accipiatur prout significat idem quod praeparare seu offerre in comm ni : nam pro omnibus instituit Sacramenta in Ecelesia & pro omnibus Christum misit ,&illius merita decreuit, quae sint ex se sessi cientia ad salutem: Sectis autem prout ly dat σε idem sonat ac de facto conserre, seu prout
sanificat ipsam intrinsecam receptionem au xiliorum . Nam stib illa voluntate comprehenduntur non solum adulti, sed etiam parui li , ut docet Augustiniis lib. contra Iulon. cap. s. & constat ex eo quod alias Christu;
pai uulorum redemptor non esset, ctim illius redemptio non excedat obiective voluntatem
generalem quam habet de salute hominum , utpote ex illa imperata: & tamen constat ex supra dictis, paruulos in Viero matris morientes, carere omni auxilio seu medio ad s Iutem necessario ; cum illis non possit applicari baptismus, qui in noua lege est unicum remedium a Christo pro paritulis institutimi. Vnde hoc argumentum , quod apud Aduersarios palmarium est , Omnes vires suas perdis in paruulir , yt cum Au ustino loquar , e
586쪽
De prouidentia cypr aedestinae. rramque ora obstruunt linguas premunt,qui loqui nondum volent.
Ad confirmationem dicendum , Christitin non esse acitti caput infidelium , sed sollim in Potentia, ut docet S. Thomas loco allegato in vesp. ad I. Vnde non oportet quod Christus in eos actu influat aliquod auxilium supernaturale , sed sufficit quod post illud influere . Et insto tum in paruulis non baptiZatis, tum in adultis reprobis,& usu rationis carentibus, quorum Christiis est caput, de tamen nullum auxilium sui ei naturale actu in eos influit . Vnde istnd quoqtae argumentum vires sua Perdit in paruulis. Obijcies secundo : Nullus est peccator, qu λntumctimque obduratus, qui quandiu ubi it non possit de peccatis agere poenitentiam;
nam ut ait S. Thomas p. qu. art. I. Di cere quod ali qu d pece atum sit in hac vita , de .ffvst qWis paenitere non possit , erro ἁ- es o Ergo nulli peccatori, quantumctimque Ob
durato , denegatur gratia sufficiens ad poenitendum .
Respondeo duobus modis hominem posse dici potentem ad agendam poenitentiam: Primo ab intrinseco, id est per principiitu sufficiens, intrinsece in ipso receptum; &hoc modo regulariter loquendo peccatores sunt potentes ad agendam poenitentiam , ra tione atixiiij sessicientis , quod, instante prae cepto de agenda poenitentia,a Deo recipiunt tSecundo ab extrinseco, potentia fundata in virtute gratiar conseribilis a Deo , & in arbi-
vij libertate ad bonum & malum i & hoc sin
587쪽
sio τνasaeus sindo modo peccatores indurati, quibus Delia interdum in poenam praecedentium peccat rum, auxilia uifficientia denegat, possunt dici potentes ad poenitendum , non autem primo. Vnde verissimum est quod docet D. Thom. l co allegato, erroneum esse dicere quod alia quod peccatum sit in hac vita , de quo quis poenitere non possit, potentia scilicet intri seca , vel extrinseca , iam explicata . Dices, Vt quis inexcusabiliter obligetur ad aliquem a tum, debet intrinsece potens ad illum eliciendum: Sed peccatores obdurati imexcusabiliter obligantur ad agendam poen, tentiam : Ergo debent esse ab intrinseco potentes ad poenitendum , per auxilium sussiciens, intrinsece in illis receptum. Respondeo negando Maiorem, potest enim quis inexcusabiliter obligari ad aliquem Drium, quamuis careat poteritia intrinseca ad illum , n talis desectus & carentia ex eius culpa oriatur. Sicut ergo ebrius ron excusesurab homicidio vel adulterio, quod in ipsa
ebrietate committit, quam sua εulpa incurrit . Nec sacerdos qui breuiarium proiecit in mare , ut se redderet impotentem ad recitandum ossicium , ab eius obligatione eximitur, d nec voluntariam illam pioiectionem , per poenitentiam retractauerit . Ita similiter, quamitis obdurati careant potentia intrinseca,
α auxilio sussicienti ad poenitendum; quia
tamen in talem impotentiam ex Voluntaria culpa inciderunt, & auxilio sufficienti in poenam praecedentium peccatorum pi tuati stini, .nec a psccatis excusantur , nec ab obligatione
poenitendi erimuntur . de Angust i nus lib.
588쪽
De prouidentia O praedestinat. s r roperis impersecti in Iulian. pag. II s. ait Ipeccandi necessitatem , illius peccati esse ire
nam , quod nulla necessitate commissum est . Eandem docti inam tradit D. Thomas contra Gent. cap. I 6 o. his verbis : quam uir illi qui tu peccato sunt , vitare non possint per pra-triam potesarem , quin impedimentum gratiae traesent vel ponanς, nisi auxilio gratiae praeueniantur : nihilominus tamen hoc eis imputatur ad culpam , quia hie defectus ex culpa praece dente in eis relinqMitur. Stetit ebrius ab hom ei dis non excu satur quod per ebrietatem commmittit quam sua eulpa incurrit
Instabis: ex hac doctrina & lutione se- qilitiir quod motus primo primi sensi alitatis . ignorantia inuincibilis ,& infidelitas negati-tia , sint peccata , cum proueniant ex culpa praecedenti , nempe peccato originali, quod est nobis voluntarium in capite. Sed negatur sequela , ut enim idem S. D
ctor recte obseruat in 1. dist. 3O. qti. I. art.
a. hoc inter peccatum originale & actuale intercedit discrimen , quod cum primum sit quaedam culpa naturae, ad illud sufficit voluntas in natura illa ,seii in capite illius naturae , istud vero , cum sit culpa pei sonalis,
requirit voluntatem personae . Quare cum praedicta non si 't nobis voluntaria volunta te personae , sed dtintaxat voluntate naturae , vel capitis illius, non habent rationem culpae , sed poenae . Unde idem Doctor Auge licus 2. 2. qu. I Q. art. I. Infidelitas , si acet pi tur fecundum negationem puram ,sic μν δ
illii qui nihil audiεrunt de fide , non habet ra- sisnem lecta i , sed metis laenae , qui ιμἰή