장음표시 사용
21쪽
judicum sententias, quae revocantur Saepius, et facisus , possessores ab eis appellantes possessione sua interea prive ninr: dum appellatione lis ad contes talionis terminum redierit. Triennalem vero possessorem ab omni etiam sorinali sequestro palam eximit expressa et omen linae constitutionis littera. VII. Si quis autem, idem Clementinae lex lus nil. 8eque. amationem hujusmodi impedire , vel fruetu8 aequestrama quoquυ modo praesti Serit oecupare eaecommuniea senis incurraι gententiam ψδo Iaeto, a qua misi imperimento prius amoto, eι Oeeupatis per eum fructibu8 reatitulis' nullatentia absol ivr. D nihilominus si de litigantibus fueriis: Dres si quod in huiusmodi benefessi, vel ad ipsum foranan eom- petebat eidem hoe ipso se noverit cecidis3e. Censuram hane majorem jacturamque lolius juris in beneficio quaesiti incurrunt viola lores formalis tantum sequestri: non alii, qui alias oenas pro modo contumaciae suae, spretaeque iurisdictionis abunt arbitrarias. IlII. Suspectum utique sequestrem sas est partibus ejurare, eiusque amolionem rite postulatam cognita suspicione oblindire, ut possessio ad alterius idoneae personae custodiam curamque transseratur si , quoadusque judicata res litem penitus extinxerit.
I. A bene is avod spiritualia juris est, fruetus temporales dise
II. Nee non a praediis, et rebva Melesiae fruema ipsos Farientibus.
22쪽
possessionis, qui auum impleaι oscium, reeus qui id sun non implet, nec resideι. VII. Facere suos idem sonat, quιod dominium adquisere. VIII. Eosque profanos essest, statim ac perceρtos cum rebus suis commiscet, eι distraha ad libitum , suisque creditoribus obligat. IX. Locare praedia ad triennium bensetario Ecel sine anue Fatis solutionibus, et sine succesgorum praejudicio. X. Locationes ecclesiasticae eae indutio ultra unicum annum cum anticipata solutione non valenι , nec Obliganι Rucce3sorem. XI. Cessio eaeactionis fructuum benescii ad vitam, vel in lon- sum tempus irrita nunc est, simul, eι ce3sio pensionis intraseae menses a die po3sessionis. XV. In pauperes, et fabricam Ecclesiae, alio3que pios usus a' Jundatore volvos sunt benesciorum fructus eae parte imperadendi. XIII. Portionum Alarum administratores, ef dispensatores sunt' ipsimet beneseiarii. XIV. Solis primum Diaemia qua saecularibus, qua restularibus eo redita fructuum omnium ecclesiasticorum administratio libera, tum ad omnes benesciarιω eaeιensa. XV. clericis beneficiariis adimere partem administrationis fru-ettium bene torum etiam de jure patronatus non licet respectu Pauperum, et fabricae.
XVI. Nwligentibus refectionem Melesiarum benesciariis clemens VII. partem fructuum sequestro dare jussit. XVII. Aliis quoque oneribus. subiguntur fructus ben omum , seminarii maeae, eι stipendio Canonici ιheologi, simul et grammaticae magistri. XVIII. Usu metuariis bene laros clericost alii aequant. XIX. Ustiarios alii eos esse maximo ere contendunt. XX Horum sententia non minuis liberalitatem clericorum ema
XXI. Alii usus uomarios quoad vivunt, usuarios IemPore mortis eaeistimant probabilius. XXII. Donationes inter visos fructuum ecclesiasιicorum idcirco valent, at quae mortis caussa, vel D Ore suuι non item. XXIII. Fructuum alii naturales, aliique civiles 3uul. XXIV. Rursum dividuntur in consumptos, et eaetantes, in Pediceptos δm eaeactos, et Pendentea, leu ineae IOS.
I. duoniam spirituale ius porcipiendi ecclesiasticos redditus propter spirituale ministerium in beneficiis ecclesiasticis a lau-
23쪽
in eisdem singulis soparatim considerant: alterum scilicet πι- rituale , quod hactenus expensum est, et alterum semporale. quod corpoream utilitatem solummodo spectat sa), mox edisserendum. Hinc patet, cur fructus beneficii temporales ab ipso benescio, suaque ipsorum caussa producente abscissi, et Sejun-eli instar rerum profanarum censeantur in contractibus huma
II. A rebus praeterea Ecclesias non alienandis,hoc est praediis qua urbanis, qua rusticis, et capitalibus pecuniariis s non aliter quam effectus a caussaὶ distinguendi sunt fructus ecclesiastici, quos suum ad libitum distrahunt, sit consumunt clerici beneficiarii. Fruetus enim a ferendo dictus est, ut sil omne, quod res ferat s4j. Quidquid ergo emolumenii ac redditus tam ex praediis, Siniisque ceusibus , et pensionibus. quam ex incertis proventibus, et distributionibus etiam quotidianis 5) beneficiarius quotannis percipit intuitu Ecclesiae, suiquo beneficii, sub lata ol generali fructus ecclesiastici nolione continetur. III. Si vero specialis, et stricta eiusdem vocis significalio specletur: sructuum nomenclatura quotidianas distributiones minime complectitur. Puidquid enim sine personalis laboris , aut servilii necessitate ad beneficiarium obvenit ex sola beneficii possessione, ae illulo, fruet dicitur specialim. Quod autem is adquirit in dies ob suam in choro, officiisve sacris praesentiam Op rosam, ceu diurnum quotidiani laboris stipendium atque singulos in dies vel horas dividitur in pecunia, aliave specie iis tantum, qui porsonaliter intersunt divinis officiis muneribusque sacris Ohoundis. distributionis quotidianae nomen, et naturam proprie habet s6j. Hac inter utrumque vocabulum disserenita fit, ut in
x Liquet ex supradictis cap. 2. n. X, et Ser. 2 Rota dee. 2oo. n. II .Par. 6. re Et de . 36. n. 3I. Par.
3) Ex traditis a Card. de Luea de rectat. dirc. II. n. Io, Et imira dicendis. 43 Ex sententia varronis lib. 4. de lingua LIsna. 5ὶ Eas manualia beneseia , seu victualia Bonifacius VIII. Bppellat in cap. un. de cler. non residens. in VI. 6ὶ Ei est. eap. un. Videsis quae dixi lib. I Inst canon. tu. de canonicis.
24쪽
ler fructus sere non aggregentur quotidianae distributiones in rebus odiosis, quae strictam postulant interpretalionem, quoties jura, vel statuta, vel pontificiae litterae fructus alicui onori obnoxios faciunt sa). Itaque si lertiam, vel mediam . vel aliam quamlibet partem in uetuum beneficii Pontifex annua pensione in alicujus favorem solvenda oneraverit: ea ad quotidianas distributionsg non extenditur sa). Et boneficium adeptus ab Apostolica Sede cujus annuos fructus praenarraverit non excedere ce lum vatorern tot florenorum, non cogitur cer lorum fructuum
quantitati addere valorem incertarum hujusmodi distribuli num , ubi veritatem expositi valoris debet exequulori apostolucarum litterarum ipse ostendere s3). IV. Fructus incertos, et varios esse distributiones quotidi nas nomo dubitat. Sed eas a fructibus cersis, et faeis praediorum, rerumque immobilium, vel quasi stabilium ideo se-eornuni Doctores, quia incertum nimi S est, an ipsas actu servientibus debitas beneficiarius personali praesentia, suisque laboribus , et operibus sit reapse lucraturus. Certos vero fructus is luto percipit continenler, nulla sere habita ratione laboris personalis, vel praesentis muneris.
V. Qui divinis intersunt ossiciis, Ox integro percipiunt distributiones: qui vero aliter de iisdem quidquam receperint s e copiis infirmis, et legitime impeditis), earum tunc receptarum dominium non adquisit, nec faeis eas auas, ex lexlii Bonifacii VlΙl. 4). Cum itaque beneficiarius distributio uum emolumen latueretur non Secus, quam laboris mercedem, ei stipendium personalis operae: ens jure merito ad pro sanos etiam heredes
trans milli Doctores pulani 5). VI. Ministerium qui suum impleat, si onera Ecelesiast bensuitque sui sorat a die adeptae possessionis, is facere fruetu3
1 covarr. lib. 3. var. cap. 13. n. I. g) Flamin. Paris. de regign. beneso. lib. 7. gu. s. num. 29.
3) ROia deo. 79. par. 4. ree., et alibi. Videsis dicta superius
5) Covarr. in cap. cum in osseis de te3tam . num. i, ei Card. de Luea in summa de beneflc. num. 288.
25쪽
svos in sacris eanonibus il tellur si): et a contrario non sacere Suos, qui ex . gr. horas cano uicas non persolvunt quotidie saὶ, suumque ossicium , propter quod sil beneficium cujusque institulum, non impleant, nee qui suscepta cura animarum intra duos menses a die possessionis publicam fidei professionem . non secerint, vel non resideant 3j. Tridentina Synodus declaravit non residentem vel Episcopum, vel Parochum pro rata temporis abaentiae fruetua δυOg non facere, nee tuta conscientia illos albi detinere posse: sed teneri illos fabrieae Ecclesiarum . aut pauperibus Dei erogare si). Sanxitque iisdem non residentibus nec privilegia , neque indulta perpetua de non regidendo, aut de fruetibua in absentia pereipsendis suffragari so). Absentes itidem a choro Canonici non lucrantur distributiones, fructusque amittunt primi anni dimidios, alterius do inde introgros 6ὶ.. VII. Fruetua facere guo3 idem Sonat apud iureconsultos , quod ipsos jure dominii adquirere, ae lucrari cum arbitrio de iis disponendi suum ad libitum. Iulianus docuit possessorem bonae fidei, et seu eluarium perinde facere fruolus Suos, atque dominum praedii 7J. Quo enim jure humano cum S. Augus ibno dicimus: Meo villa mea est, haeo domus mea, hic δervus meus est 8): eodem ipso post divisa jam inter homines dominia rerum,Hima hoe suum esse disit, et alius illud su). Ad dominium porro indicandum speciani potissimum vocabula meum, et Itium, ei auum Ioὶ.
33 Trid. in eap. cum dignitates Ia. aes3. 24 , de res. 4O Trid. iv eap. cum praecepto I. aras. 23. de res. 5, idem in eis. ea . eum dignitates I R. aera. 23. de ref 6 Idem in eis. cap. cum diynitates I R. se33. 24. de ref
9) Clemens in ean. dilectissimis C. 12. qu. I. IH Glos. in eis.can. quo jure. Verbum suum ambiguum e3 Pomponius ait, uιrum de ιοιο, an de parra gignisicet: et ideo qui juxta suum non esse dicit, adjicere debeι, neque sibi commvuem esse, ι. Pupillus 239. g. su. D. de verb. 30u.
26쪽
27 IIII. Iulius III. aperto declaravit fructus ecclesiasticos, poδι- quam ad manua bene metalorum pereenerint, et euen aliis ipsorum rebu3 commixti fuerint, et incorporati. non alterius in erelesiasticis, εed potiuδ 08omm benesosatorum propriis. et ab eis adquisitis bonis judicando8 eδδe, eoδque adeo pro saecularibus, et profano haberi, ut de eis testamento , aut
alias disponendi facultas ben Psalia per Sedem Ap soli
eam eo edi comtieverit I). Propterea eis beneficiarius qui que utitur, fruitur ad c0nsumptionem usque, eosque nedum ipse consumendi laculla levi habet, sed distrahendi etiam per quoslibet contractus legitimos quum onerosos, tum lucrali vos, alii γque donandi inter vivos irrevocabiliter, non Secus, quBm profanos sa). duumque illos semel alienaverint, vendiderint, vel aeris alieni hypothecae, aut pignori supposuerint: ita obnoxios creditoribus suis assiciunt, ut judices ecclesiastici eosdem saepe dari sequestro jubeant pro cautione creditorum , vel creditoribus tradi pro executione rei judicatae ', IX. Locare item praedia Ecclesiarum possunt, ut acci pani aeonductoribus annuum pensionis canonem , fructum scilicet civilem vice fructuum naturalium 4M. Sed locatio ultra triennium extendi sine adsensu apostolico nequit 5). Synodus Tridentina animadvertens magnam Melegiis perniciem asserri, quum earum bona, repraraentata pecunia, in Suceeδδorum praeju-d sim aliis Deentur:-crevit ut omnea localiones at anticipatis solutionibus stant nullatenu3 in praejudisium successorum i Iulius III. in tonat. eum aseus nobis, dio 26. Iunii I 55o. ain nota dee. 44. 3. Fart. 4. deo. 386. Par. 9, eι dec. 368. Par.
3) Ex deere tali epistola Lueti III. in ea . pervenu a. de fide-jussoribus. 43 Innoc. III. In cap. vestra v. de locato,eι conducto, reScri psit Valere consuetas proventuum ecclesiasticorum locationes adsimam, dummodo ad laudum, vel alienationem non extendantur. 5ὶ coelestin. III. in ev. ad audientiam 9. de reb. M l. alien . , vel non rescripsit locationes praediorum Ecclesiae, quas quidam canonici in perpetuum secerant, rescindendas esse. Paul. Il , in extravag. ambitiosae tin. eod. tu. concessionem, hJpothe- eam, locationem, et conductionem tilira triennium vetuit, nee nouis udationem, vel contra elum emphiteulicum.
27쪽
Ob3Iante: nee hujuδmodi locationes in Romana Curi, Deleaetra eam con mentur. Sanxit ollam non licere jurisdictiones ede fragii ag, aeu fastustates nominandi, aut deputandi Hearios in spiritualibus locare, nec conductoribu3 Per Sct, ain tittiba eas eaeercere, aliterque conce3sionea etiam G Se
Apostolica saetae subreptiliae censeantur I). X. Τum Cancellarias B0gula LXIX. novus quisque Ponti xindemnitati Getessarum, et auestesgorum in beneficiis consu-Iere volenR. revocat cassatque omnia, et 8ingula indulta , MDoultates in ea parte, qua non um vere, et realiter suumaortitae δunt effectum, per quoscumque Romano3 Ponti esp aede rasores δυοδ hactenug ad favorem quarumcumquestem Sonarum cone Sag, quibus eis vel earum singulis ullo modo, et eae quavis eaugga, vel praet tu permittitur Duelus rem ιοδ , vel ineerto3 , jura , Obventione3 et emolumenta quae- eumque quorumlibet bene sertim per eos obtentorum anticipalis solusionibus ultra unicum annum et Oectre, a rendare , ad mam, vel revonsionem concedere, vel eos ad favorem
quarumcumque preSonarum quomodolibet obligarρ, rei hypotheeare, in solutum dare , aut de eis quomodolibet, et saequavis cau8sa disponere pro tempore ad vitam beneficiatorum et tempus , quo bene is hujusmodi obtinuerint, minime re-διrioso , et coarctato sa). Hinc patet, cur Valeant Sintula, et .eOnsuetudines locorum , si quae sint. et synodica decreta, quod fructus bonosciorum primi solius anni ad heredes defuncti beneficiarii, non ad successorem beneficiarium perliueant 3).Colligitur etiam, quod successor in beneficio possit canonico jure
I Trid. in cap. magnam Ir. Sess. 25. de reis conserenda hue sunt drerela cone. Romani sub Bened. XIII. in cap. unde reb. Ecel. non alien. pro locationibus ecclesiasticis, et contractibus emisphileuticis, ejusque constitutio eae quo pro indemnitate, et utilitate Ecel. Ben v. dioecesis. 23 Reg. 69. de revocatione indullorum superviventiae. Secundam hujus Regulae partem firmavit Urbanus IIll. const. 28, oi 8O.
28쪽
29eondue loro in praedecessoris beneficiarii repellere a localione ultra Annum ex lonsa , perinde ac ususructuarius jure ei vili si .
quo scenorantium Benedictus XIV. pronibuit: ne in posterum audeant olorici avb nomine alienandi titilitatem, et commmdum pereipiendistioινε, vel aliis quovis timio, et colore venis dero, ac distrahere δυOrum revective benemesertim redditus, et proventua vel ad vitam, vel in longus tempus, recepta ab emptore per unam , vel plure3 Solutione3 pecuniartim quan-ιitate, quam ipsi benesolarii per ejuδdem temporis, vel vitae spatium probabiliter congequi potuissent, Sub poena eae ommunicationis , et nullitatis confractua, et Omnium inde comaeetitorem sa). Idemque alia constitutione sua irrital cessiones commodi pensiones ecclesiasticas exigendi, quae sant intra sex menses a die captae possessionis resignati boneficii s3j. XII. Onus habent singuli benesidiarii sacris canonibus impositum distribuendi pauperibus partem fructuum , alteramque impendendi in Ecclesiae fabricam, et sacram suppellectilem , aliosque pios usus a sundatoribus voltis s4). Fit exinde, ut in
utroque soro beneficiarius ex ea solum parte fructus iaciat suos, qua ad eum ipsum perlineni pro alimentis, ei congrua substentatione: reliquos vero debeat, ut sidelis administrator erogare juxta sacrorum canonum dispositionem, ei sun datoris voluntatem. Fruet , et Obventisnes δunt impendendi in usus Gelmatae ne essarios, et δtipendia ministrorum , ait Innocen-lius III. ubi roscripsit non licere novam pensionem imponero, vel antiquam augero super Ecclesia sine licentia Romani Ponlisicis so). Suo ne defraudetur obsequis beneficium , quod sit
i) Ad eaeemplum venditionis, ait Paulus Ietus, nisi fuerint ve-cialiter eaeceptae pensiones, potest uSufructuarius conductorem repellere, i. arbores 59. D. de usust ructu. 2 Bened. XIV. in const. universalis 29. to. I. Bullar. 3ὶ Idem in const. in sublimi 3 o. eodem IO. I. 4ὶ Ex supradiclis cap. I. num. IT, et Seg. 5ὶ Innoc. III. in caP. pastoralis 9. de his, quae sunt a Prael. sine cons. GF. Nihil etiam patronis deberi super si uelibus ecclesiasticis, nisi in fundalione reservatum eis aliquid sit. Lneius III. rescripsit in em. Praeterea 23. de jurepatr.
29쪽
3O magistris eliam theologiae, ei grammatiens adsignatum, juro censu prunt Patres Tridentini IJ, Hospitaliumque fructus , ubi
nequeat primaeva voluntas landa loris impleri ex personarum desectu, convertendos in alium pium usum eidem voluntali con.
aliisve piis usibus addictam fraudaverint Ecclesiarum Praelati, rectores. beneficiarii: eam sibi suam non faciunt in soro interno. Si privatim pos8rdemu8 quod nobis aussisset, ad Bonisa cium inquit S. Augustinus, non illa nostra δunt, δed pauperum: quorum procurationem quodammodo gerimuδ, non proprietatoni nobis murpatione damnabili vindieamua 3J. Priscis eanonibus cautum liquet, ut Episcopus curam lolius ecclesiasticae pecuniae gereret, eamque indigentibus dispensaret per presbyteros, et diaconos cum Dei timore, et omni sollicitudino
ministraret si). Postquam inolevit jusdem partitio in Episcopum,
clerum , pauperes, et fabricam Ecclesiarum: quum praelatis.lum clericis ipsis libera .et plena reddituum ecclesiasticorum administralio concredita est cum facultate substentandi semetipsos. ei pauperes, et cum onere sarias lectas habendi Ecclesias. Tum aevo Innocentii III. constitutum expresse, ut portiones pauperum,
Ecelesiarumque a portionibus Episcopi cujusque, et cleri ne se
i) Trid. in ea . I. sera. 5. de reform. 2) Idem Trid. in ev. admonet D. sess. 25. de ref 3 S. Aug. ep. 5ο, alias 385. ad Bonifaeium scribens conisa Donatistas , qui catholieos Episcopos calumniabantur sibi vinis dieare ponessionem bonorum Ecclesiae, in can. si privatum 28,
et ult. c. I a. qu. I, et ean . quod autem a. c. 23. qu. 7. Idemque S. Doctor ep. I 26. haec habet. 1 Ego Secundum multorum sen- sum comparantium nosmetipsos sibimetipsis,non divitias dimisis. I se, sed ad divitias videor venisse. Vix enim vigesima particula a res mea palerna existimari potest in comparationem praediorum I Ecclesse, quae nunc ut dominus existimor possidere. Nos rebus I Εeelesiae dominari existimamur, nos opibus frui. Deus testis est, x istam omnem rerum ecclesiasticarum procurationem , quarum x eredimur amare dominvium , propter servitutem , quam debeo a charitati fratrum, et timori Dei, tolerare me , non amare: ita ut 3 ea , si salvo ossicio possim, carere desiderarem 3.
43 Can. 4r vulgo Apostolor. iii can. praecipimus C. I R. qu. 2.
30쪽
3Ijungerentur, relicta his ipsis eura eleemo'ynarum, expensarumque fabricae fr). XIV. Talis autem ad ministrandi, ei dispensandi potestas adeo libera solis Episcopis ab initio fuit, ui rationem ipsi ea de raDoo soli redderent set). Εos hinc vel dominos prov0nluum ecclesiasticorum putabant, vel dominis comparabant s3). Qua in
re ab Episcopo cloricalis ordinis saecularis nil disseri Episco. pus regularis prosessus, quem suos etiam lacere fructus episeopales cum libρrtale administrandi, ac disponendi inflar saeeularium Prastatorum liola definivii, communem christiani orbis consuetudinem sequuta 4M. 9uamvis enim professi regulares ad episcopatum pro moli ex voto pauperialis capaces dominii non sint: tamen liberam plenamque fructuum Ecclesiae administrationem oblinent sacris ea non ibiis concessam, eum jure Blem di semetipsos et erogandi superfluum in pios tantum usus. Quidquid autem parcius vivendo quaesiverint, id eos posse ex benignita is Ecclesiae donare inter vivos, et absumere in usus etiam non pios, tenent Doctores 3J. 'usdem libertatis participes proecessu temporum lacti sunt inferiores Ecclesiarum rectores, b neficiariique singuli. XV. Leo X. pontificia sanctions providendum censuit: ne bene sati per mestularea Prine ea eorumve Ulaiales, αjudices etiam Melesiastisos impedirentur 3ub praeteaetu λ- ataurationis fabricae, aut eleemo narum , Seu quovis. amo colore. auι fuco, quominus de Ductibus auorum bene imrum , ut antea , libere disponerent: neve hucius, et provem tua Melegiarum, monagiersorum, ast benesiciorum sequQ8trn-rentur , vel aliquo modo detinerentur Rub eodem praeteriu i) Id quod pluribus comprobat Thomassinus Io 3 Iib. 2. cap. 23.
2ὶ Εx supradictis cap. I. num. 36, ει seq. Gelasius in can. eon. cegso 26. c. I a. qu. 2. Clero, ordini,et plebi Brundusii rescribens,
ait,quod lulianus Episcopus redditus, et oblationes Melium in qu tuor partes divisurus, sibi clericis, labricis, et pauperibus, earum rationem divino est redduurtis eaeamini. 33 Rota coram Ludovisio in Ussolens. spolior. die I 5. Febr.
5) Liquet ex epistolis S. Augus lini paulo superius jam recitatis.