M. Antonii Maioragii Dissertatio apologetica, in qua plurimæ corruptæ & vitiosæ locutiones Gaudentii Merulæ notantur et castigantur, nuperrime inter veteres auctoris schedas Mediolani reperta et nunc primum typis descripta

5쪽

APOLOGETICA,

In qua plurimae corruptae O vitiose locutiones

Gaud si Merulae notamur O castigantur iNuperrime inter veteres auctoris schedas Medio-

lani reperta& nune primum i pis descripta.

Apud IOHANNEM KET ELIU M

6쪽

VIRO AMPLISSIMO,

ILLUSTRISSIMORUM ORDINUM FOEDERATI BELGII

APUD

SERENIS S. SUECIAE REGEM

ORATORI

MAGNAE FIDEI & PRUDENTIAE,

CUJus MIRIFICAM INGENII ET DOCTRINAE VENUSTATEM , RARIMIMUMQUE IN OMNIBUS VITAE OFFICIIS CAUDOREM ,

SAMUEL SCIASSIUS . AMORIS ET OBSERVANTIAE ICuuM MONUMENTUM

7쪽

Fol. I.

M. ANTONII MAIORAGII

APOLOGI A.

In V audentium Merulam, qua declaruiast minime relegatum se Ciceronem ac Terentium, quemadmodum illa fluxerat quodam in Dia

logo , oe centum atque amplius ejus errores notat, contra usitatam Ciceroni, ac Terentio locutionem

Niesuam ad causam accedo , nobilissimi auditores, prius de officio meo, ac ratione vitae nonnulla disiserere statui, ut omnes intelligant me non libenter, aut cupide quenquam insectari, scd cum necessitas cogit, tantum aliorum maledieta repellere. Ego enim semper eam laudem duxi maximam, quam sibi quisque propria Virtute pararet, non quam per alterius incommodum & calamitatem acquireret. Itaque vere hoc possum jurejurando affirmare, me neminem unquam offendere statuisse, nisi gravissimis injuriis lacessitum. quin potius quantum facultas mea tulit, de plurimis benemereri, & quibuLA cunque

8쪽

, M. ANTONII MAJORAGII

cunque possem gratificari studiis. Hanc enim unam laudis ac dignitatis pulcherrimam esse viam semξer agnovi, nullos habere penitus, modo fieri possit, inimicos , amicos vero quamplurimos. hoc igitur officio semper in omnes quibustum mihi fuit aliquod negocium usus sum, ut in eos

tam facilis essem ac modestus, ut omnes me ama rent plurimum,rationem vero vite sic institui cum

ab ineunte adolescentia mihi persuasissem nullam artem esse praestantiorem, aut quae in ampliori gradu dignitatis hominem locare posset, quam literarum, ita earum studiis deditus sum,ut nihil aliud mihi dulce, nihil suave, nihil jucundum videretur. ita per multos annos &graecis& lati nis auctoribus operam dedi, ut nullam partem neque dierum, neque noctium intermitterem, saepiusque etiam de salute propter nimias vigilias periclitatus sim, donec tandem de medicorum consilio coepi aliquid de summa illa diligentia remittere. Itaque jam decem annis ita versor in literis &Gra, cis & Latinis, ut labore atque industria paucis concedam, quamvis eruditione quam plurimis. Hoc autem omni tempore quo literis incubui, nihil mihi fuit antiquius quam ut latini sermonis proprietatem intelligerem ,& stylum meum cum

rerum

9쪽

rerum varietate, tum splendore verborum exornarem , cui rei cum nullos aptiores esse viderem auctores quam Terentium ac Ciceronem ,

eos statim ab initio mihi propositi . quos diligentissime legerem, quos in sinu gestarem , de

quos nunquam de manibus deponerem. hos ita mihi familiares reddidi, & in eis tam multa notavi, ut, quemadmodum omnes judicare possunt, aliquam mihi dicendi facultatem, non omnino barbaram acquisiverim : atque hujus rei non aliis mihi testibus opus est, quam vobis , qui me frequenter audivistis. Scitis enim quam sollicitus lim, in verborum proprietatibus declarandis, quam nimis cciam aliquando superstitiosus, in his quae videntur a Ciceroniana phrasi discrepare. Quae cum ita sint sper, bam me aliquam in hac parte gloriam ac laudem jam consecutum , cum repente quidam imperiti literatores , omnis verae laudis expertes, contra me sitnt exorti : qui me quo jure quaque injuria persequerentur, sperantes hac ratione fieri posse , ut ipsi magis innotescerent, si de fama mea detraxissent. ex hoc numero

fuit semper hie Gaudentius Merula de quo sumus hodie verba facturi. hic me jampridem

10쪽

M. ANTONII MAJORAGII

non cessat injuriis lacessere , mihi maledicere, sinistris me rumoribus carpere , sed quae antehac secerat, facile illi omnia condonabam, nihil enim facilius oblivisci soleo, quam injurias. hoc vero quod in me proxime commisit, nullo modo condonari potest. Illud enim, quantum in ipso est, mihi ademit, quo solo sperabam mejam satis in hac civitate clarum esse. semper enim styli

gloriam expetivi, quam nobis maxime Terentius ac Cicero largiuntur, hic autem planus improbissimus meo judicio damnatos utrosque hos auctores publicis scriptis attestatur. Quin etiam Petrum Pomeranum eruditissimum virum , &mihi si imma necesssim dine conjunistima , quem praesentem astare video. &quem, ut ipsius eximia virtus postulat, honoris , & amplitudinis gratia nomino, non leviter of dit, sed is cum summa dicendi facultate praestet , sacile poterita se literatoris hujus importunissimi temeritatem propellere. me vero quis non intelligit meritissimo excandescere ' jureque Velle latitam injuriam ulciscis me ne judice damnatus est Cicero quem unicum eloquentiae lumen veneror cujus lectione suavitatem quandam incredibilem sentio ; cujus solo nomine recreor t Pro Dii im