장음표시 사용
111쪽
tit qui honos cives Calumniis perdere Conarentur 283); minimeque audiendos esse dicit eos qui, ut sucum sacerent, jactitabant colendam accurate Rhetoricam ; ideo quod ingentes livitias sophistae sibi comparabant. In mo riri modi pecunias non minus respuendas esse Cen Selquam fraudatorum et meretricum quaeStus, Paupertatemque opibus per tales artes congestis multo magis anteponendam 284). Prostterea, ars rhet rum, quae Iusti et Honesti notiones non tradebat, in causa erat cur in judiciis et concionibus plura acciderent naufragia quam apud Caphareum et 85): unde colligit necesse esse eum qui bonus Politicus evadere studet , habere sequitatem . benignitatem, assectuum moderationes, prudentiam, atque in eo Conspirare naturam, institutionem, solertiam α86). Si quis sic fuerit compositus. eum nihil movebunt rhetores justa vel injusta ex opinione vulgi definientes, acriterque Contendentes civitatibus administrandis philosophos nequaquam esse idoneos 287). Rem ita se habere demonstrant quae essicit po-
283 Cf. Philodemi Rhetor. Neapoli editam anno i 835 col. V. s Hic liber, in annotat. quae sequuntur, littera n designatur.
et 8S) Ibid. col. XXV. Adludii ad Euboeae Promontorium, de quo es. Virgil. AEneid. X l, v. 236-26o; Propert. lib. lli, Eleg. Vll, v. 39-4o; Walpolo Traucis, P. 286, ut C.
112쪽
CVIlitica facultas. Haec enim, per se minime utilis, cum honestate est conjungenda, ut multa et magna conserre queat. Quod assequi nunquam poterimus, nisi in dijudicandis justis vel injustis, honestis vel turpibus, utilibus vel inutilibus, a vulgi opinione discedamus 288). Duces igitur eligat vir politicus philosophos
adeo amantes veritatis, ut privatam utilitatem communi bono posthabeant : a se Procul amoveat rhetores nihil ad veritatem loquentes, dum Opes honoresque obtineant 289) Quo modo enim quidquam in concionibus publicis aut in judiciis recte facere possent Sophistae quibus pr ipua cura est, ne dicendi forma audientes offendant 29o , conjunctione
que et omnia orationis ornamenta attente Se
Ciantur, rei tam parum studiosi 29 I). Qui autem philosophiae incumbit, is consequitur non Soltimsacultatem honesta et utilia persuadendi; sed etiam Usum omnium rerum, qUar ad bene ViVeudum conserunt 29α). Haec Sparsa per duo volumina Collegi, ut unum veluti sub aspectum venirent. Similiter sophistas aetatis suae Noster carpit, minus quidem φιλοσο- pucως, magiS Vero moικως , in libro quem nunc
publici juris facio. Nisi mea me fallit opinio, es a88J B, col. XX-XXVIII
113쪽
primis hujus libri columnis conjicere POSSUmuS, id quod de Epicuro scripsit Gassendi. 293), non
veram et germanam Rhetoricam, sed assentatricem et Sophisticam impugnare Philodemum. Distinctione enim adhibita, τωηv a ρητορικαῖς διατρι- secernere videtur : priorem Eloquentiae pro- deSse, alteras plerumque in nugas evadere dicit. Quae conjectura eo probabilior est, quod Noster
declarat se antea tradidisse oratori arte minime OPUS eSSe; nunc artem multum valere profitetur 294). Hoc confirmant quae addit irridens sophistas, qui ViroS suapte natura eloquentes laudibus esserebant 295). Id tamen inficias haudiverim hunc docere, utpote decebat Epicureum , utilitatem Rhetoricae in eo praecipue sitam esse, quod dicenti ad mitii cula suppeditet, ut recta oratione Utatur 296); unde manifesta sit vanitas eorum qui jactitabant contineri ius uis Diatribis praecepta de omni argumento Optime tractando 297), quum tanta facultas Domini coti cessa fuerit 298). His constitutis, pergit ad propositum, sophi -
293) l e Vita Epicuri, etc., lib. Vt II, 9. 294) CL Philodemi Rheior. cui, in volum. HerculanPHS. Oxonii editis, inscribitur Numerus ino , col. I l. Ilic liber,
in annotat. quae sequuntur, littera designaturi.
114쪽
starumque leges de orationis partibus expendit. Ab Actione incipiens narrat quaenam apud Graecos fuerit statim ab Ortu; quo modo Tragoedia et Comoedia primum circumscripta, paulatim recepta fuerit in Rhetoricam; qualis singulas aetates, singulas vitae conditiones deceat; ibique obiter Hieronymi et Demetrii Phalerei de Isocratis Orationibus Actioni parum accommodatis judicium commemorans, ostendit quam hac in re sutiles essent sophistae 299). Eosdem subinde exagitat, qui, quum sibi civilem prudentiam arroga rent, vana effutiebant praecepta de exordio et Narratione, de argumeritis et epilogo, de fine
Bhetoricae 3oo); contenditque judiciale et de
liberativum genus sophistis merito abjudicari, nihili autem facienda esse quae de demonstrativo constituerant; immo damna asserre, quum in laudationibus Clytaemnestram et Paridem Penelopae Hectorique anteponerent. Addit eos, dum popularem auram aucuparentur et amori quaestus, aut ostentationi omnia posthaberent, in
tantam Contemptionem venisse, ut nemo iiS.
vel dicentibus vera, fidem jam adhiberet 3oi).Η; c Nostro viam aperiunt, ut colligat ea qua: sophistae partes documentaque Rhetoricae appellabant, sive falsa esse , sive nihil utilitatis
115쪽
Philodemum adversus sophistas scribentem multa exacuebant. Epicuri enim in hortis edit. catus 3 3) odium velut hereditarium in caeteros philosophos conceperat, niaximeque in Stoicos qui summo studio Rhetoricam discebant et docebant. Quum vero sophistae, Stoicorum vestigiis ingressi, juvenibus ante omnia Suaderent, ut ad rem publicam accederent, inde illa exarsit ira Epicureorum contraria docentium s3os; praeterquam quod, extincta libertate, declamatores Eloquentiam adduxerant in nugas omnibus recti 3oa) C, col. XLIII-XLIV.
Hujus horti meminit Plin. Η. N. lib. XIX, Inde Epicurei ol απὸ et os κηπ- dicuntur a Sexto Empirico, Adv. Malliem. IX, p. 566, ed. Fabr. : καὶ γαρ Πυθαγόρας καὶ 'Εμπεοοκλης,
3o4ὶ Sonuc. lac otio sapient. XXX : ii Duae maximae in hac re dissident sectas, Epicureorum et Stoicorum; sed utraque ad otium diversa via mittit. Epicurus ait: Non accedet ad rempublicam sapiens, nisi Si quid intervenerit. Zeno ait: Accedat ad rempublicam, nisi si quid impedierit. Alter otium e X ProPosito petit, alter ex causa. Causa autem illa late pa-t 't; si r publica corruptior ret, quam ut adjuvari Possit,
116쪽
CXjudicii viris despicatissimas, in primis autem Epicuro is qui, Sanae orationiS ornamentorum coti- temptores. pigmenta quisquiliasque Asianorum non poterant non aSPernari. Id quoque notatu dignum, in aetatis suae sophistas Philodemum conari convertere tela quibus aequaevos Plato cons aderat. In quod studium Nostrum sortaSse pro Vocavit parum honesta rivalitas. Acerrimus enim vindex magistri
sui, qui famam Platonis obliquo limaverat oculo 3o5), gloriosum id sibi futurum esse
credidit, si ostenderet Epicuri hortulis non minus quam Academia Sophistas excludi; suamque sectam, etsi eloquentiam dedignabatur, tantum valere quantum Socraticos ad spurias malasque artes rosellendas. Hoc mihi videtur eo veri similius, quod Philodemum legenti in mentem saeptiis venit iisdem sere argumentis uti, quibus Plato. Dicendi autem genere Noster se gerit Platoni prorsus
Tί Ουv vεvηταt; Ποθει ot πολῖται ; Tiς αυτους πραθευσει; Tli ἐ εαρχος ; Tἰς Παγασιαρχος; Cic. I pistol. Famil. VII, in; a mirabar, quid essct quod tu mihi litteras mittere intermisisses. Indicavit mihi Pansa meus, Epicureum te esse tactum. Oeastra Praeclara l . . . Quid porro si et populo Ulubrano, si tu
117쪽
dissimilem; quippe qui exilis, jejunus, inelegans
fecisse satis arbitretur, si modo non ossendat oratio sua , et verbis complectatur quod vult. Apud eum huc et illuc occurrunt verba poeticum nescio quid redolentia, ex quibus Epigrammatum Auctorem facile agnoscas; plerum
que tamen est valde si igidus, de quo haud immerito dixeris. id quod Tullius de T. Albutio :
u perfectus Epicureus evaserat, minime aptum ad dicendum genus 3o6 . ,, Ad summam, hunc libenter contulerim cum Sexto Empirico de Grammatica et Bhetorica declamitante : uterque enim in argumentando perpugnax, eadem sere apud utrumque orationis siccitas 306ὶ Cic. Bruti XXXV.
3ο ) Haec sunt quae de Philodemi rhetorica disciplina mihi Satis probabilia videntur; intereadum editis libris nonnihil luminis asserant qui supersunt vulgandi. Nunc dicendum esset quonam ordine libros suos de Arto oratoria Nostrum disposuisse censeam. Hac autem de re tum demum certum erit judicium, quando in publicae lucis usuram venerint volumina omnia quae de Rhetorica condidit. Quum vero tria tantummodo habuerim, imprudenter rem sacerem, si nullus dubitarem suum delinire locum singulis partibus sedilicii, quod adhuc non Prorsus e ruderibus eruitur.
118쪽
IIERCULANENSIBUS VOLUMINIBUS. Philodemus noster si) inter Epicureos praJ- clarus, poetaque non ignobilis, Gadareus su) erat. Romam venit, ubi floruit eodem tempore quo Τullius. Multa scripserat 3), e quibus nihil aliud
ij Hujus de patria, aetate, disciplina scriptisque suse clerudite disputavit Cari Rosinius, praefat. ad Libr. De Musica, P. 3 sqq. I ubi praeter Epicureum commemorat Philodemum Pythagoreum, Locris in magna . Graecia natum; tertium Opunto in germana Graecia; quartum Lampsaco oriuudum. Inter recentiores, Nostri meminerunt Turneb. Advors. XXI i5; Menag. in Diog. Laert. X, 3; Jonsius, Hist. philosoph. Il, i 8; Reisli., Notitia poetarum Anthologicorum, quae DXtat in edita ab eo Anthologia Cephalae; Sam. Petit. Obs. I, 9; Dan. IIuinsius, 1 e Satira Horatiana; Fabric. Bib. gr. III, p. 6o9, Ilari. ; Chardon de la Rochette, Melanges, t. l, P. 196, etc. a) Strab. XVI: ἐκ δε etω, Γαδάρωψ λλόδημός τε ὁ 'Επα ρειος γεγοvυλς, και Mελεαγρος, καὶ MEvtππος ὁ Ἀρυδογελοῖος, και Θεοδωρος ι καθ' ευας νήτωρ, p. 522, ed. Casauh. Ib87. 3 Philodemi citat opus Athon. X, p. 445, Λ: υ,ς i icit I ιλοδημος εv τω περtetoiv ἐου Poοω Σα ivbuov. Aliter hujus operis auctorem appellat, III, p. 74 , F : si iλόμυη πως δ' εv τω v aρὶ τωv εv 'Po-oit i Σμt θεα, Μ ρησiv κτλ. Nihil habonius unde pronuntietur utra
119쪽
quam Epigrammata supererant 4); quum reperta fuerunt Volumina Herculanensia 5). Quo
tempore, quibus rerum VicibUS, qua ratione, quo accurante subinde in lucem emissa suerint usque ad annum I 827, Studiose indagatus est et dili-
Diog. Laert. X, 3. S. Ambros. Epistol. Classis I, epist. LXIII, P. I Oa6 , ed. Benedici. ann. 169O, pro Philodemus dixit Philomarus Hartes perperam, in Fabr. Bibl. gr. : Philomarus, Ambros. X , epist. 8a. Benedict. Ambros. II, p. Ioao) r. Ipse quoque Epicurias quem isti sequendum magis
quam Apostolos putant, assertor Voluptatis , etsi neget invectricem salii, inventricem) mali esse Voluptatem, non tamen negat ex ea fieri quaedam ex quibuS generentur mala. Denique nec luxuriosorum vitam reprehensibilem videri quae r pleatur delectationibus, nisi vel doloris vel mortis quatiatur metu. Atque hic quam alienus a vero sit etiam hinc deprchenditur, quod voluptatem in homine, Deo Auctore, creatam asserit principaliter; Sicut Philomarus, ejus sectator, in Epitomis suis disputat; et hinc adlegat Stoicos esse auctores sententiae. . Ibi annotant DD. Editt.: . Mira in hoc nomine scribendo varietas. Edit. Vet. Philuminaris; Rom. Philomarus ; his. Filominus; nonnulli: Filuminus. Haud inviti crediderimus eumdem esse quem Diog. Laert. Philodemum no
120쪽
CXIV genter enarravit Christian. Petersen. 6). Maxime necessaria summatim Proseram. Aran. 3793. Herculanen Sium Voluminum, quae supersunt, Tom. I. Νeapoli, in Fol'. Continet περι Mουmrari Δ, cujus libri duodequadraginta columnae servatae sunt. In hunc restituendum MaZocchius , Rosinius, Ignarra, Bassius Qtc. operam contulerunt ;commentarios scripsit et editionem paravit Car. Rosinius. In Catalogo Oxoniensi refertur sub numero
Ann. I 797. Dissertatio Isagogica ad Herculanensium Voluminum explanationem, Neapoli, in Fol', Auct. Car. Rosinio. Operae quam in librum De Musica impenderat, difficultatumque rationem reddit. An n. I 8o4. De Papyris seu Voluminibus graecis Herculanensibus Commentatio. A gentorati, in 8'. Auct. Chr. Theoph. de
Ann. x8o6. Eumdem librum paucis mutatis et additis, Germanice versum typiS repetivit de Murr, hoc titulo insi-
6J In libello qui inscribitur: Phaedri Epicurei,vulgo Anonymi
Herculanensis, De Natura Deorum fragmentum, instauratum et illustratum a Christian. Petersen. 1 amburgi, 2833, in ε', P.