장음표시 사용
91쪽
Pergami Crates, diversam Secuti sunt docendi rationem scios . Ad senatum missus ab Attalo, Bo-
αοιὶ Λul. Gell. II, 25 : in latino Sermone, Sicut in graeco, alii 'Avia istu sequendam putaverunt, alii 4vωααλιαv. Λυαλoriα est similium similis declinatio, quam quidam latine proportionem vocant. Λvωμαλία est inaequalitas declinationum Consuetudinem sequens. Duo autem graeci grammatici illustres Aristarchus et Crates, summa ope, ille 'ΛvHoriαv hic 'Λvωμαλίαv defensitavit. , Varro, de Ling. Lat. IX, I: n. . . . Nesciunt docere quam discere, quae ignorant. In quo fuit Crates, nobilis grammaticus, qui laetus Chrysippo homine acutissimo, qui reliquit sex libros περὶ ἀουωμαλίας, heis libris contra αΜαλογίαv atque Aristarchum est nixus; sed ita, ut Scripta indicant ejus, ut neutrius videatur pervidisse voluntatem ; quod et Chrysippus, de inaequabilitate quum scribit sermonis, propositum habet ostendere similes res dissimilibus verbis, et dissimilibus similes esse vocabulis notatas id quod est verum); et quod Λristarchus, de aequabilitate
quum scribit et de verborum similitudine, quorumdam inclinationes sequi jubet, quoad patiatur consuetudo . .
De Cratetis et Aristarchi controversiis, legendi Schmidi, Stoicorum Grammatica 6 I, p. 2-4 S Vt, not. 5o, p. 3o-33; I. A. C. Van Ileus te, Disquisit. de L. Elio Stilone, Trajecit ad
Rhenum, i839, p. 22-25. Wols. ProtegOm. ad Homer. p. 2 8 ra Permirum est, in paucis reliquiis Cratetis satis argumenti esse, ut quibus de rebus cum Aristarcho contenderit, et quantum inferior suerit illo, suspicari liceat. Imo nullius veterum criticorum ingenium et doctrinam nobis tam bene nosse videmur quam Cratetis. Ac primum quidem, quum Aristarchus Hom viam ad simplicitatem priscorum temporum, non ad novas opiniones tem re assicias, interpretari instituisset, Crates Stoicus gloriae vatis male consuli putavit, nisi ipsi multiplices artes
92쪽
LXXXVImam Grammaticae studium Crates primus intulit uoci). Ibi, fracto crure, per omne legationis et valetudinis tempus assidue disseruit, Romanis
que exemplo fuit ad imitandum set οἶ). Qui post
discessum ejuS docuerunt, poetarum carmina ao4), Praecipueque Annales Ennii, publice legebant et interpretabantur 2O5) ; quamvis anagno
Staru in magiS quam grammaticorum muratis im
plerent suo6). Litterati appellati fuerunt scio ),
Pergamenas allincret, eumque converteret in Philosophum, Mathematicum, Mironomum, Geographum et quidvis potiusquam quod ipse voluerat. . setoaJ Sueton. De illustrib. Grammat. II. ao3ὶ Inter secundum ac tertium hellum puniculu. sub ipSa Eunii mortem. Ε regione Palatii prolapsus in cloacas soramen, crus fregit. Cf. Sueton. ibid. zo4ὶ Sueton. l. L: ut actenus tamen imitati, ut carmina parum adhuc divulgata, vel defunctorum amicorum, vel si quorum aliorum probassent, diligentius retractarent, ac legendo
commentandoque etiam caeteris nota sacerent. .
ao S Idem, ibid.: . Ut postea Quintus Vargunteius Annales
Ennii, quos certis diebus in magna frequentia pronuntiabat. . Ubi Casauh.: a Recitatio haec Annalium in corona circumstantium morem graecorum Rhapsodorum in Homericis versibus pronuntiandis reserebat. Quare ut sucre in Graecia, qui Homeridae dicebantur; sic in Italia, qui Enniastae. . ao6ὶ Suringar. Ilist. Critic. Scholiast. Lat. t. I, p. 58: α Interpretes illi, etsi negari non queat ipSOs in istorum poetarum scriptis interpretandis nonnihil operae collocasse, an carmina quae legerint, scriptis commentariis interpretati sucrint, summopere dubia res. Equidem crediderim hos interpretes ana-gnOStarum magis quam grammaticorum munere iunctOS E SE. u ao in Sueton. l. l., l : n Appellatio grammaticorum graeca consuetudine invaluit; sed tuitio lis erati vocabantur. -
93쪽
majorque in dies ad eos confluxit turba audientium. Paulatim, accedente prosae cura uo8). Graminatim in scientiae sormani perducta eSt, neque amplius litteratio fuit sed litteratura; dictique sunt grammiatici qui litterati vocabantur. Grammatici poetarum pertractationem , historiarum cognitionem, Verborum interpretationem, PrΟ- nuntiandi quemdam sonum j uris sui secerunt uo9). Periti de atque Grammatica, Sero apud Romanos , immo dissicilius recepta est Bhetori- et io) cujus initia fluxerunt quoque a Graecis. Per varias enim regiones dispersis Achaeis exsulibus, multi Romam ad instituendos juvenes convenerunt sui I . Bhetorica quam VetereS gram
matici docuerant aia , etsi prohibita fuerat
ao8ὶ I. Λ. C. Van Heusde, l. l. , p. 25 : a Florentibus hisce Studiis accessit paulo post Prosae orationis cura et interprotatio. Historica opera Fabii Pictoris, Cincii Alimenti, praesertim Catonis scripta et orationes, quas hoc magis intererat ritu Cognoscere , quo ad civilem vitam propius pertinebant, in plurimorum notitiam, assiduitate atque industria interpretum,
94쪽
LXXXVIII ai 3), utilis tamen et honesta censeri coepe
rat; ita ut multi eam praesidii causa et gloriae appeterent sal 4) . quum Carneades, Diogenes, Critolaus Romam lcgati venerunt sal 5). Quibus auditis, flagravit romana juventus incredibili quodam eloquentiae studiosa I 6), quod exstinguereque arte commentarii seruntur. Secundum quam consuetudinem posteriores quoque existimo, quamquam jam discretis professionibus, nihilominus vel retinuisse, vel instituisse et ipsos quaedam genera institutionum ad eloquentiam Praeparandam, ut problemata, paraphrases, allocutiones, ethologias, atque alia hoc genus; ne scilicet sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur. M a I 3J Sucton. , De clar. Rhetor. 1: .Quod ne cui dubium sit,uetus senatuSconsultum, item censorium edictum, Subjiciam:-α Caio Fannio Strabone, M. Valerio Messala, consulibus, Marcus Pomponius Praetor senatum consuluit. Quod verba iacta sunt de Philosophis et de Rhetoribus, de ea re ita Censuerunt: ut M. Pomponius Praetor animadverteret, curaretque, uti ei erepublica fideque sua videretur, ut Romae ne ement.. - De iisdem, interiecto tempore, Cn. Domitius aenobarbus et L. Licinius Crassus, censores, ita edixerunt: it Renuntiatum est no his, esse homines, qui novum genus disciplinae instituerunt - nobis non placere. n G. Aul. Geli. XV, II.
95쪽
LXXXIXDon potuit Catonis auctoritas iterum iteruinque in Curia reclamantis sat ): sic antiqua studia excepit Graecorum eruditio. Exinde, quicumque apud Romanos sive ingenii fama, sive doctrina floruerunt, studiose coluere graecas liti ras quibus exercitatissimos suisse legimus L.
storiam scripserat A. Albinus saeto); Catulo Graeci ipsi linguae suae subtilitatem elegantiamque coD- cedebant saeti); apud Rhodios graecam orationem
a183 Cic. Bruti LVI. at vi Idem, ibid. XXXV saeto) Idem, ibid. XXI. etai) Cic. De Orat. Il, T. saeta) Idem, Brut. XX.
96쪽
Lepido primum apparuit lenitas illa Graecorum, et Verborum Comprehensio 223); Rutilius graeca oratione latinam historiam edidit a 24); M. Tullius, Roma prosectu A, Graeciam totamque ASiam Peragravit, ut cum nobilissimis philosophis aas . summisque oratoribus exemeretur saa6); M. Ant. Gnipho non minu S grinco
quam latine doctus suit 227); Atteius philologus
profitebatur se in griecis litteriS magnum Prin
αλοὶ Sueton. De illustrib. l. rati unat. VII. ia28J Idem, ibid. X. Testis est Cicero quanto in honore tunc leuiporis habe utur graecae litterae; Sueton. Declar. Rhetor., II: De hoc Cicero ad M. Titinium sie reserti Equidem memoria teum, pueris nobis, primum latine docere coepisse L. Plotium quemdam; ad quem quum fieret concursus, quod studiosissimus quisque apud eum exerceretur, dolebam mihi idem non licere. Continebar autem doctissimorum hominum auctoritate, qui existimabant grare is exercitationibus ali inelius ingenia
97쪽
bisariam secerunt, causum appellanteS rem Positam in disceptatione rerum et controversia; Ric stionem, rem positam in insiti ita dubitatione setas). Quinque dicebant esse tamquam eloquentilae membra : inuenire quid dicendum sit, inventa disponcrc deinde ornares verbis, poSt mandiare m orire, tum ad extremum more: uc pronuntiare 23o .
Hermagoras, Temno oriundus 23 i), viam velut propriam sibi aperuit. Rhetoricae sinem aiebat permest sibilitor dicere a 3α), addebatque Staium esse per quem subjecta res intelligeretur, et ad quem probationes partium reserrentur s23 I. Desinito
98쪽
et λογικοv, appellabat a 35). Legules quaestiones has fecit : scripti et voluntatis liram ipse vo
cat,at κατα ρητov καὶ υπεξαιρεσιv , i. e. dictum et exceptionem), ruficitiatiuum, umbiguitatis, legum contrariarum s 2 36). Solus putavit flatus rationales esse quatuor : Conjecturam, Proprietatem,
translationem, quali talem 237). IIanc divisit in v etenda et fugienda, quae pars erat deliberativa; in Per Onam spars ea ostendebatur laudiati, ain; in ne tialem, in qua de rebus ipsis qua rebatur , remoto Pei Sotiarum complexu; injuridicialem, in qua sere eadem quaerebantur ἔ
99쪽
sed certis destinatisque personis 238). Primus
omnium instituit translativam constitutionem 239), cujus erat Controversia, quum quaereretur Rutquem, aut quicum, aut apud quem, aut apud quos, aut quo modo, aut quo jure, aUt quo tempore agere Oporteret; aut omnino aliquid de commutatione aut informatione actionis ageretur alio). Post Reprehensionem, degreSSionem; tum Postremam conclusionem poSuit. In hac degressione putabat oportere quamdam inferri orationem a causa atque a judicatione ipsa reminiam, quae aut sui laudem, aut adversarii vitu- Perationem contineret, aut in aliam causam deduceret, ex qua conficeret aliquid confirmationis
a38J Quinctil. l. t.. 6; statimque addit: α Nec me sallit, in primo Ciceronis Rhetorico aliam esse loci negotialis interpret tionem, quum ita scriptum sit: - α Negotialis est, in qua quid juris ex civili more et sequitate sit, consideratur; cui diligentiae praeesse apud nos jurisconsulti existimantur. . - Sed quod ipsius de his libris judicium fuerit, supra dixi: sunt enim v lut regestae in hos commentarios quos adolescens deduxerat, scholae; et si qua in his culpa, tradentis est; sive eum movit quod Hermagoras prima in hoc loco posuit exempla ex qua stionibus juris; sive quod Graeci πραγματικους vocant iuris in
239ὶ Cic. De Inu. I, Ix: α Hujus constitutionis HermagoraS inventor esse existimatur, non quod non usi Sint ea veteres oratoreS Saepe multi, sed quia non animadverterint artis scri-PtoreS eam superiores, nec retulerint in numerum constitutionum. Post autem ab hoc inventam multi reprehenderunt,
quos non tam imprudentia salii putamus tres euim perspiaeua est), quam invidia atque obtrectatione quadam impediri. M
100쪽
XCIVaut reprehensionis; non argumentando, sed au
gendo per quamdam ampliticationem 24r .
Haec quidem pauciora sunt quam ut judicem de illo rhetore , qui multa mPmum rat sa42 . Ducibus tamen Cicerone Qt Quinctiliano , dicam in Rhetorica quam ex antiquis Artibus edidit, Hermagoram electas res Collo casse ingeniose Satis et diligenter; nonnihil quo que novi protulisse virum alioqui subtilem et in plurimis admirandum. tantum diligentiae nimium sollicitae, ut ipsa ejus reprehensio laude aliqua
non indigna sit sa43); cujus disciplina ad invenien
dum expedita, etsi ornamenta non satis opima dicendi, tamen apta quaedam et parata singulis Causarum generibus argumenta tradebat 244). Apollonius Molon, quum actor in veris CauSis Scriptorque PraestanS, tum in notandis animal, vertendisque vitiis, et instituendo docendoque
prudentissimus a45), orationum in Curia graece
qui censor fuit, ex silia nepos, quaestorius mortuus est, Pr habilis orator; jam vero etiam probatus, ex hac inopi adornandum, sed ad inveniendum expedita, Hermagorae disciplina: ea dat rationes certas et Praecepta dicendi; quae si minorem habent apparatum, sunt enim exilia, tamen habent ordinem, et quasdam errare in dicendo non patientes vias. vcs ibid. LXXVIII.
245) Cle., ibid. xci, ubi haec de semetipso narrat: a IS
dedit operam, si modo id consequi potuit, ut nimis redundantes nos, et superstuentes juvenili quadam dicendi im-