C. Iulii Solini collectanea rerum memorabilium

6쪽

BIBLIOTHECIS

GRATO ANIMO

EDITOR BEROLINENSIS

8쪽

Iulii Solini haec duo nomina confirmantur AvetorisOmnium librorum consensu, praenomen Gali solis libris familias secundae et tertiae, ut possit esse ab interpolatione: magis tamen est, ut vere antiquum credamus.

quinam fuerit et unde oriundus ignoratur, nisi quod , libri ordinis socundi et tertii grammatici ossicium ei tribuunt sane probabiliter. nam suspicatus quidem est Va-losius ad Dionem 74, 83 auctorem huius libelli esse nominatum a Dione i 72, 12. 74, 23 Iulium Solonem infima

dignitatis senatorem caesum Severi iussu a. 193, unde prosectus Dodwellus stam in Hudsoni geogr. Graec. min. t. II diss. praemissae p. II sq. quam in hist. crit. de la rv. des Iettres voL 14, Α-telaedami IIII, p. 37 sq. Adventum cui opus inscriptum est credidit esse Oetatinium Adventum consulem ordinarium a. 218: at illam opin tionem refellit cognominis diversitas, in quo apud Dionem vix potest erratum esse s v. Reimarus ad Dionem 74, 8ὶ, hano parum commendat cognomen nequaquam rarum. sane scholasticum hominem arguit libolius universus scriptoris eius, qqi totum se libris nequo iis multis manciparit nec quidquam umquam ipso conspicatus expertusus sit: neque indigna tali auctoro praecipua admiratio fascium domum professoris putiare veritorumip. 31, 22 . at de ea re neque quidquam certo sciri

potest nec multum interest. Magis resert quaerere de aetate, qua Scripsit Solinu8. Da solivi Misto.

vixisse eum aliquantum ante Theodosium ΙΙ 401 450ὶ indo apparet, quod classis primae libri ducti sunt ab Diqitigod by Corale

9쪽

exemplo scripto studio et diligentia d. n. Theodosii in-rictissimi principis, qua de subscriptione et universe de ingenio imperatoris illius librarii luculantor egit Otto Jalin

in actis Eoo. Saxon. a. 185l p. 342 sq. . eodem redit, quod ex scriptoribus aetatis certae, quos Solino uSOSe8Se constat, antiquissimus est Au Stiuus in commentariis de civitate dei scriptis c. a. 426, cum nomine eum eorum qui extant nemo citarit auto Priscianum. nam Capellam fuerunt quidem nuper, qui ad tertium Saeculum revocarent, a d neque eius opinationis argumenta satis corta protulerunt et ipsa Solini expilatio auctoris praeterea quod sciamus a quinto demum saeculo adhibiti parum ei favet. quarct cum quinto saeculo Solini liber iam pervulgatus fuerit, a feliciore autem litterarum LMinarum aevo tam rerum sius pxilitaου quam sermonis infantia abhorreat, hoc restat quaerendum, utrum Saeculo tertio probabilius adsoribatur Ru quarto. quorumoquidem illud praetulerim. Bygantium ibi tantum n minari s p. 23, ll. 78, 83, non Constantinopolim neque ullum adesso vestigium provinciarum divisionis Dioch tianae ot Constantinianae, pisi non flagitat, ut in opere

compilato, tamen Auadet ut auctor vixerit ante Constantinum. Suadet idem pra nometi, siquidem vero habuit Ructor, quarto saeculo iam rarescens. christianae religioniη praeterea vostigia adsunt nulla: nam quam quodammodo eo referas narration m de pomis cinerescetitibus S

domi et Gomorrae s p. 172, 14) originis omnino Iudaicae, eius notitia iam invenitur non solum apud Iosephum bessi Iud. 4, 8, 4 , sed etiam apud ipsum Tapitum sitisi. 6, 73. doniquo citari ut tostem formonis Latini Solinum

a Prisciano facit. ne nimis recentem illum habeamus: quamquRm verum est similiter ibi citari non solum Uupianum et Vegetium. sed stiam Marcellinum, vid titurquo omnino auctores in scholis Bygantiis lectitati εt oxpi nati, quorum B numore Solinum fuisse credidρrim, apud Ρriscianum interdum so insinuasse inter testimonia auctorum antiquiorum Et vere receptorum. quae omnia licet

10쪽

singula infirma sint, tamen coniuncta vix admittunt , ut ad quartum saeculum Solinum detrudamus. - Argumenta autem, quibus docti quidam viri domonstravisse sibi visi 8unt Solinum scripsisse saecula tertio vel certe Post secundum, diligenter examinata infirma inveni omnia. nam

quod Dodwello in Hudsoni geogr. Graec. 2, 71ὶ in

mentem venit Artaxerxem Hierichuntis expugnatoremi p. li I, Iil intellegendum esse eius nominis regem Pe Sarum, contra quem bellum gessit Severus Alexander, equidem quo pertineat paruin crodibilis illa do Hierichiante narratio non magis scio quam Salinasius, hoc scio neque a Solino usquam talia citari sua Aetate gesta neque Artaxerxen illum attigisse ΡHaestinam. deindo quod ex loco p. 225, 20 Salmasius in protegomenis pnfecit Porsas Solinum scribere quondam Parthos nominatos esse itaquε vixisse Dum aliquantum post Severum Alexandrum, hoc argumentum nec per se saliti firmum totum evanuit, postquam inplioribus libris coulatis vocabulum quod est quondam, in quo tota res vertitur. patefactum est profi isci ab interpolators: undo iam apparet Persarum Parthorumque nomina Solinum non aliter u8urpare ac usurparat Plinius. graviu8 sane

indicium praebet locus p. 202, 9, ubi refersns Plinianais, 543 de sericis matronarum vestibus addit nunc etialia viros iis uti: nam holasericis certe primus Romanorum

usus esse sertur Elagabalus i 218 - 222ὶ teste biographo c. 26 cf. vita So. Alex. 40; vita Tae. 10; Dio 43, 24), licet subsericae etiam viris antea in usu sui evideantur nec diu observatum sit senatusconsultum a.

p. C. 16 sacrum i Tnc. ann. 2, 33; Dio 57, Ib), noveste serica viri uterentur i Sueton. Calig. 52; Dio 59, 26: Bookor in Gallo 3, 1563. his adde quae auctorsoribit de camelis post translationem in peregrina loca facilla morbos trahentibus i p. 20l, 123, de circi spectaculis equorum p. 194, 9 , denique, si placet, senilem tomporum quae suerunt admirationem et sui aevi obiurgationem, quo exempli cau8a nemo nascatur non Diqiti Corale