장음표시 사용
321쪽
refert. Cujus synodi, ut facilius sentEntiam assequamur, integrum testimonium a mureniadum . Decreto igitur i8. haec habentur :
Cum ad populi christiani disciplinam O
religionem consimandam , sanctissimorum s trum sententiis, O multorum conciliorum decretis, tum Tridentino concilio , fCF tuoque universae ecclesiae usu O consectudia
ne illud obsimatum sit, ut quae pavis aufent feccata , non a quibusius sacerdotiabus, sed ab episcopis solum abfiserentur:
nos Pr te a quorundam pavi iam C syum absolutionem nobis reservaνimus , cosquE una cum illis, quos concilio nosmprovinciali nobis item refer arimus, hoc decreto infra ordine quodam descriptos explicari O promulgari voluimus ; ne ii , quibias animarum cura commissa est, O alii item , ad quos tit optimos O fideles minis riorum Dei dispensatores potestas delata es alios a peccatis abfoli endi , ii per in rudentiam extra sines egrediantur
Concilium vero provinciale primum ann. ι scis . . quod citat, haec habet: Adcorum etiam criminum , quae infra ordine adscribuntur, licentiam resecandam, stoliab tra, ne confessOAes quemquam ullis iis
322쪽
Secunda Ioscriminibus alligatum adsolvant, nisi facultas eis ab episcopo permissa sit.
Arripit Litta ex allato synodi dioece- sanae decreto verba illa permisse facult tis , quibus , inquit , si da non equi ca- mente a νedere , che non si parta della fodesti , che ri Darda la νalidiu , madella scolita morale , che determina il l cito e t illecito, i ale a dire cio , che ὰ , o non e permes . At vox facultas, licet proprie loquendo, non nihil dis urat a potestate, attamen Latini frequenter illa usi sunt ad potestatem significandam . Verbum Vero femi
m , a quo permissus derivatur, idem quod mitto significare docet Lexicon totius latinitatis clarissimi Foreellini . Sed hoc in loco potius pro concelsi 'adhiberi ex contextu liquet. Itaque his vocibus permissae facultatis idem significari potest ac concesse pote satis. In hoc sensu passim uSurpari invenies a Latinis. Cicero Agrar. a. c. I I.: Permittere alicui potestatem insia nitam innumerabilis pecuniae; itemque pro Cluentio haec idem Cicero : Ne in unumquemque. nudium censeribus in posterum potesatem regiam permittatis. Quibus aliae centum addi possunt similes locutiones .
323쪽
Quod voro s. Carolus hoc in sensu ad hibuerit has Voces, patet ex ipsOmet transcripto synodi decreto, quo de hac eadem auctoritate loquens , videlicet de se cultate permissa presbyteris excipiendi consessiones, inquit: Alii item simplices scilicet presbyteri ) , ad quoa potestis ... lata es alios a peccatis absolvendi O . Quae
sane verba non nisi pro concessa Vel tr dita potestate accipi possunt. Qui autem ultra finos egreditur traditae sibi potestatis, non solum illicite operari, sed ea, quae sicit, ut non sadia habenda esse , manifestum eSt. Sed s. Caroli sententiam plane illustrant ea , quae habet in instructionibus consessorum, quas jam edidisse ann. IS 74. liquet ex synodo 3. sub Federico Cornelio Bergom. episcopo habita eodem ann. c. 37.:
Deis sane ait s. Carolus, consessor )le interrogavoni desie confessioni passate, che sono necessarie per conosce e , se fosse incorso in alcian cago , per ii quale fossem sate nulle , e sero si dopessero reiterare ,
come serebis, se si fosse confessato, da chi
non axesse potesti di asseiserio . His sane
clariora desiderari nequeunt. Audiamus m do , quomodo Litta ab his se expediat .
324쪽
non usa mai altro termine in genere Ode' casi riseri es, o di sacerdoti non V- pro ii se non di famis permessa o di MEnr et, e mai quello di sodesti.
Sed, ut ingenue ego quoque loquar, credo nihil aptius hoc in loco aliisque huic proximis , de quibus postea , dicere
potuisse Littam , ut omnem fidem sibi derogaret. Primo siquidem falsum est nunquam s. Carolum his de rebus tractantem Vocem potesatis usurpasse , quoniam eam adhibuit decreto i 8. synodi dioecesanae Secundae , cujus decreti partem attulit vel ipsemet Litta, quin eam adverteret, ut supra vidimus , & in hac eadem pagina instructionum consessorum , in qua non reperiri assirmat Litta , haec vox potestaS
habetur . l) : Se it penitente e Dori de
La citia , ed ii caso reservatus e tale , cis
posse esset fidelegato it confessore isesse ac
325쪽
asset re . Secundo non nisi per summam ' cavillationem de consessione facta laico vel clerico nondum sacerdotio initiato exponi potest monitum s. Caroli. Ideo enim iterandas esse consessiones tradit , quod pα- nitens in aliquem casum inciderit , ob
quem 'nullae fuerint , se fosse incorso in alcun case , per ii quale ' em sat e nuLle . . . come sat be se s fosse confessato , da chi non apesse sodesti di asseiserio .
Qui laico consessus est , Sane non eo , quod aliquem in casum inciderit, repetere debet consessiones, sed quod a laico sit r conciliatus . Hinc nemo non assentietur Natali Alexandro hanc s. Caroli instructionem ita in latinum sermoncm Verte ii : Debet interrogare de actis anica com
curonibus, in quantum ei necessarium D rit, ut resciat, num in aliquem casum imciderit , ex quo, cum nullae hae fuerint, iterandae sint : puta num confessus fuerit sacerdoti abseBendi potestatem non ha
326쪽
Sed ad alia pergamu3. Τcstatur Littanihil esse in provincialibus conciliis sub s. Carolo celebratis , quod recte ipsi opponi possit . Attamen haec habentur in concilio 4. ann. S 7 art. quae frumcnt ad sacramentum poenitentiae et Di CFUS ... confessarios sacerdotes etiam regulares alia quando ad Je tum singulos , tum universes ΠνOCEt, i que . . . demonstret item , O quam bene notos casus jsi habere debeant, in quibus absolvendi auctoritatem nullam
habent. Si valide sacerdotes absolverent ab hujusmodi criminibus , quomodonam eo
citium nullam habere absolvendi potesatem
affirmare potuisset ξ Sane omnem potestatem absolvendi habet , qui valide a solvit . Vidit tamen & Litta, ac ea scripsit , quae de complicis absolutione decrevit s. Carolus in synodo dioecesana I l. an. IS8q., in qua apertissime nullam esse decernit absolutionem a sacerdote criminis socio in pertitam. Haec enim habet in monitis ex ciuionis decretorum , quae ad sacramentalia
O sacramenta pertinent : Confessario , qui
cujusciemque criminis etiam minimi socius particepsve ullo modo fuit, munere interdiarium sit confessionis eorum audiendae, quOS
327쪽
3 i o Distenatio illius socios habuerit. Idon de illis hemabsolvere is sancitum sit . Si quam νύω
auctoritatem jurisdictionemque habet, ea, abutatur, illum privamus, quod ad hanc causam cujamque attinet: nec vero abse-lutio, si quam impertierit, ullius roborisset, Ied irrita plane ac rescissa, nullaque OmΠino, tanquam ab eo impertita, qui juris dictionis S facultatis expers est.
Hic desuerunt Littae cavillationes , &liberaliter fassus est s. Carolum hoc in loco inanem & cassam asseruisse absoluti nem a presbytero datam complici peccati . ΝΟn tamen cessit , sed nonnulla reposuit , ut hujus testimonii vim auctoritatemque
itaret, quae supervacaneum duco recenSere , ac refellere , cum ex se Corruam . Unum tantummodo animadverto s. Carolum irritam esse hanc absolutionem d cuisse , non eo quod repugnat judiciorum naturae , ut particeps criminis de eodem crimine sententiam serat, sed eo, quod presbyterum auctoritate & jurisdictione privaverat . Unde nihil ad rem pertinent , quae art. Iaa. primo objicit ex judici rum natura petita. Videamus modo , an Litta diligentior suerit in aliis conciliorum actis evolvendis.
328쪽
Semnaea 3l IDe concilio Bothomagensi ann. II 8 I. loquitur , & refert quaedam verba supplicis libelli pontifici maximo dati, quo concilii patres petunt a pontifice, ut dignetur illis potestatem ex decreto Tridentini concedere absolvendi ab haeresi &c., nec non pontificiae responsionis quaedam fragmenta ; ex
quibus concludit : Qtu non se sarta di
nullita. Verum nonne concilium Roth magense de necessitate jurisdictionis, criminibusque reservatis fuse tractat aliis in locis. Quare quaeso ea testimonia praete mittuntur Z Sane clariora sunt iis , quae exscripsit Litta. Ergo majori ratione ea r serenda erant. Haec enim habet n: i. de curatorum & aliorum presbyterorum ossiciis: Deinde potestis exposcitur , quae ste
lassitutionem O collationem committitur.
'tam nisi curati ligandi atque fisendi fo
restite a praelatis legitime accepta quod sane de potestate ordinis accipi nequit )siuerint praediti, decipiunt populum , nec absolvant a peccatis. Et n. Quoniam natura o natio judicii postulat nullius m menti absolutionem esse debere , quam sa
tardos in eum prosint , in qlti m ordinariam aut subdelegatam non habet juri LEBIEme magnopere Hlo ad christiani populi
329쪽
3 i a Dissenatiod cistinam pertinere sanctissimis patribus
'sum es , ut atrociora quaedam O gravi - ω crimina non a qilibu vis, sed a summis duntaxati sacerdotibus ab ol rentur: indes manarunt casus resemati tam sedi apostolicae , quam cyiscopis . . . . Hanc autem , delictorum resemationem conjonum es dia
'iniae auctoritati non tanttim in externa
solitia , Ied etiam coram Deo νim habete
. . . . Extra mortis articulum sacerdotes cum
nihil possint in his casibus reset tis , id
unum foenitentibus stadere nitantur , OQQuae omnia dcSumpta sunt eX cap. 7. concilii Tridentini, ut comparanti patebit, quae lue nullam & irritam esse absolutionem injussu episcopi datam apprime confirmant a Dabimus Littae hac de re nihil sanxisse concilium Rhemense ann. t 333. , ut citato articulo assirmat, licet cap. de pia
nitentia haec habeat: Si quis alieno sacerdo ii potuerit jusa de cause sba confiteri se iam , licentiam FUulet a proprio secem Alc. cum aliter arae illum non possit abso
3 c xcl ligare ; cum hac non dissicilis intcrpretationis apud Littam esse possint i qui his similia de simplici prohibitione ex sonit. Non abs re tamen suisset ea indu l
330쪽
care ; quoniam a pluribus in alio sensu iacile accipi poterant, ut scilicet nihil faceret sacerdos, qui alienum parochianum absolveret, quemadmodum nos etiam ita intelligendas esse hujusmodi locutiones jam
supra ostendimus. Verum donare Littae non possumus
id quod de Aquensi concilio ann. Is 8s. affirmat, idest: L' Aquense non patia deiala nostra questione, & ita concilium hoc
praetermisit . Inter ea enim , quae ad Fc nitentiae sacramentum pertarient, haec tradit : Episcostra . . . confossarios sacerdotes etiam regulares aliquando ad se tum singulos, tum uni sos conνοωt . . . illis δε-
monseret, O quam bene notos eos casus habere debeant, in quibus absolvendi a ctoritatem nullam habeant Oc. Et de parochis O animarum curatoribus loquens haec decernit: Potestis per in litutionem O coia lationem committatur. Νam nisi curati lia gandi atque absolvendi potestatem a praelatis acceperint, decipiuat Populum , nec absolvunt a peccatis. Si haec ad quaesti
nem nostram non pertinent, quaenam quaeso eSSe poterunt , quae ad illam pertinebunt Z Quod si ad illam quam maxime pertinent , ut nemo non Videt, quid dicem